Τετάρτη, Αυγούστου 10, 2005

My way!

Ώρες ώρες γίνεται εκνευριστική η απέχθεια (στα όρια του μίσους) που ενδημεί στη χώρα μας για το χρήμα ή το κέρδος και η παράλληλη προβολή υποκειμενικών, θολών, αόριστων αρχών για να τα αντικαταστήσουν. Πολλές φορές γίνεται ασυνείδητα, αλλά εξίσου πολλές συνειδητά.

Σε μια ελεύθερη ανοιχτή κοινωνία το χρήμα δεν είναι αυτοσκοπός, όπως τόσο χονδροειδώς κατηγορείται. Είναι το μέσο που απελευθερώνει τον άνθρωπο να επιδιώκει τους δικούς του στόχους, με τα δικά του μέσα και με τους δικούς του τρόπους. Είναι αυτό που επιτρέπει στον κάθε άνθρωπο να ζει ανεξάρτητος, να ιεραρχεί ελεύθερα τις αρχές και τις αξίες του, να ορίζει την ζωή του και να την κατευθύνει δίχως καταναγκασμούς.

Το μίσος ενάντια στο χρήμα στην πραγματικότητα δεν στρέφεται ενάντια σ’αυτό αλλά στους υπόλοιπους ανθρώπους και στο πώς τα διαχειρίζονται. Αυτό που μισούν όσοι κατηγορούν το χρήμα είναι η ικανότητα που δίνει στον διπλανό τους να επιδιώκει σκοπούς που δεν εγκρίνουν, χρησιμοποιώντας μέσα που δεν τους αρέσουν. Το χρήμα δίνει στον κάθε πολίτη ανεξαρτησία από όλους όσους θέλουν να ελέγχουν την ζωή του, τις ενέργειές του ή τις ιδέες του. Κοιτώντας τους εχθρούς του χρήματος, ή του μόνου τρόπου που μπορεί να παραχθεί ανεξάρτητα από την εξουσία τους, δηλ την ελεύθερη αγορά (το σύνολο των αυθόρμητων συναλλαγών αμοιβαίου οφέλους και αμοιβαίας συναίνεσης), βλέπει κανείς καθαρά τους επίδοξους υποδουλωτές του ανθρώπου.

Σε μια φιλελεύθερη ανοιχτή κοινωνία δεν είναι κανενός ο στόχος το χρήμα. Είναι η δυνατότητα το άτομο να καθορίζει και να εκπληρώνει τους προσωπικούς του στόχους. Κάθε φορά που ακούμε ότι στόχος πρέπει να είναι η «ευτυχία», το «κοινό καλό», το «καλό του έθνους» (ή οποιασδήποτε άλλης πλαστής συλλογικότητας), το «περιβάλλον», το «θέλημα του Θεού» ή οποιοσδήποτε άλλος τέτοιος ετεροκαθορισμένος στόχος, ο πραγματικός στόχος δεν είναι άλλος από την κατάργηση της ατομικής μας ελευθερίας (πράγμα που δεν έχουν πια τα κότσια να το πούνε ευθέως).

Η ελεύθερη στοχοθεσία, που γίνεται δυνατή μέσω του χρήματος και που επιτρέπει σε κάθε μέλος της κοιnωνίας να δρα αυτόνομα και ανεξάρτητα, δημιουργεί μια τεράστια δεξαμενή σκέψης απίστευτης και ανυπολόγιστης πολυπλοκότητας. Η ταυτόχρονη έλλογη σκέψη και δράση εκατομμύριων αυτόνομων ατόμων είναι η απαραίτητη πρώτη ύλη μέσα από την οποία ξεπηδούν όλες οι τεχνολογικές, πολιτισμικές και κοινωνικές εξελίξεις. Η αλαζονική κονστρουκτιβιστική πλάνη ότι μπορούν κάποιος ή κάποιοι να υποκαταστήσουν την διανοητική παραγωγή εκατομμυρίων ταυτόχρονων μονάδων και να κατευθύνουν την κοινωνία αποτελεσματικότερα μέσω των σχεδιασμών τους είναι η «μοιραία έπαρση» (Fatal Conceit του Hayek) που πλήρωσαν τόσοι λαοί πειθαρχώντας σε «κοινούς σκοπούς».

Η ανοιχτή κοινωνία δεν προσπαθεί να εμποδίσει αυτήν την αυτόνομη στοχοθεσία, σκέψη και δράση. Αντίθετα προστατεύοντας την ατομική ιδιοκτησία και την λειτουργία της αγοράς επιτρέπει στα μέλη της να ανταγωνίζονται, να καινοτομούν, να βελτιώνουν, να εφευρίσκουν, να παράγουν και να ευημερούν, όχι μέσω της επιδίωξης αυθαίτερων, αόριστων ή συγκεκριμένων κοινών στόχων αλλά μέσω της ατομικής στοχοθεσίας και της ελευθερίας στην δράση. Τελικά, μόνο σε μια φιλελεύθερη κοινωνία μπορεί κάποιος να δει την ζωή του στο τέλος της μέσα από τους στίχους του μεγάλου Frank Sinatra:

And now, the end is near;
And so I face the final curtain.
My friend, I’ll say it clear,
I’ll state my case, of which I’m certain.

I’ve lived a life that’s full.
I’ve traveled each and ev’ry highway;
And more, much more than this,
I did it my way.

Regrets, I’ve had a few;
But then again, too few to mention.
I did what I had to do
And saw it through without exemption.

I planned each charted course;
Each careful step along the byway,
But more, much more than this,
I did it my way.

Yes, there were times, I’m sure you knew
When I bit off more than I could chew.
But through it all, when there was doubt,
I ate it up and spit it out.
I faced it all and I stood tall;
And did it my way.

I’ve loved, I’ve laughed and cried.
I’ve had my fill; my share of losing.
And now, as tears subside,
I find it all so amusing.

To think I did all that;
And may I say - not in a shy way,
No, oh no not me,
I did it my way.

For what is a man, what has he got?
If not himself, then he has naught.
To say the things he truly feels;
And not the words of one who kneels.
The record shows I took the blows -
And did it my way!

ΥΓ. Σε όσους δεν αρέσει ο Frank υπάρχει πάντα και η εκτέλεση των Sex Pistols

13 σχόλια:

evee είπε...

μας αρέσει, μας αρέσει!
σε εμένα τουλάχιστον ;)

-και ειδικά αυτό το τραγούδι-

Συχνά δεν γράφονται comments που να λένε ότι απλά συμφωνούν, ή να πούνε μπράβο (και εγώ το ίδο έχω παρατηρήσει ότι κάνω). Η φύση του arguement Ι guess.

Ωραίο κείμενο λοιπόν. Λες αυτά που έχω στο μυαλό μου με πολύ καλύτερο τρόπο ίσως από αυτόν που ίσως θα μου έβγαινε.

Και τι σύμπτωση: με αφορμή ένα sms από φίλη που είχαμε αυτή την κουβέντα πριν μια εβδομάδα, πριν λίγο ξαναγύριζαν στο μυαλό μου περίπου αυτά που αναφέρεις και το My Way.

J95 είπε...


Σε μια ελεύθερη ανοιχτή κοινωνία το χρήμα δεν είναι αυτοσκοπός, όπως τόσο χονδροειδώς κατηγορείται.


Ωραία. Σε μία πραγματική κοινωνία υπάρχουν κανόνες που δεν βασίζονται σε θολές και αόριστες αρχές αλλά σε διεθνείς συνθήκες, συνταγματικές επιταγές και νόμους.

Αν ψάχνεις για μίσος προς την πραγματικότητα, κοίτα τον καθρέφτη.

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχουν σκέψεις και ιδέες σε αυτό το blog που ακουμπούν με τις δικές μου και άλλες φορές όχι, αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. Το blog το διαβάζω συχνά, δεν είμαι απαραίτητα "φιλελεύθερος" μα φιλελεύθερος σίγουρα.
Δεν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που να μισεί τα λευτά! Ήμαρτον.
Όμως θα κάνω μια απλή ερώτηση:
Αν είχες γεννηθεί στο Πέραμα σε μια μικροαστική οικογένεια θα είχες την ίδια άποωη και άνεση να υπερασπίζεσαι με τόσο πάθος αυτά που γράφεις τόσο καλά (και θεωρητικά για τον περισσότερο κόσμο).

Δεν σε ξέρω και μην με παρεξηγήσεις αλλά με προβλημάτησε πολύ το σημερινό σου κείμενο και καταλαβαίνω πως είναι μια έμμεση απάντηση προς την συμπαθέστατη ψιλικατζού όμως και εσύ θα πρέπει να ξέρεις πως δεν ζείς σε μια κοινωνία που υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με τον δικό σου way of life.

Ας μην κρίνουμε λοιπόν και - κυρίως αυτό που ενοχλεί - ΝΑ ΜΗΝ ΚΗΡΕΙΤΟΥΜΕ ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ.

Φιλικά Τασος Κωστής

Υ.Γ. Συγνώμη για τον τόνο της γραφής μου.

Roark είπε...

Και πώς ακριβώς προέκυψαν όλοι αυτοί οι νόμοι; Από μόνοι τους; Ποιά ιδεολογήματα τα διαπερνούν; Με βάση ποιές "κοινά αποδεκτά" (υποτίθεται) αρχές εφαρμόζονται και ερμηνεύονται; Τίποτα δεν προέκυψε ξαφνικά από το πουθενά. Το ότι υπάρχουν νόμοι δεν φτάνει για να είναι σωστοί.

"Μισώ την πραγματικότητα" λοιπόν, γιατί θέλω μια καλύτερη πραγματικότητα, και βλέπω γύρω μου άπειρα παραδείγματα πετυχημένων κοινωνιών, που θα μπορούσαμε να μοιάσουμε.

Δεν "μισώ" τις συνθήκες, τους νόμους ή τα συντάγματα επειδή ορίζουν κανόνες, αλλά "μισώ" όσες, όσους και όσα ορίζουν φορές απαράδεκτους κανόνες (όπως το εμετικό 106 παρ. 2 του Ελληνικού Συντάγματος). Τα "μισώ" γιατί θέλω καλύτερους νόμους και καλύτερες συνθήκες. Επειδή δεν θέλω μια κοινωνία καταναγκασμών.

Όπως αν ζούσα πριν 300 χρόνια θα "μισούσα" την βασιλεία, τα προνόμια του κλήρου και των φεουδαρχών, τις κλειστές συντεχνίες ή τον μερκαντιλισμό και όλα αυτά τα οποία πρέκυπταν από τους τότε νόμους και τους τότε κανόνες.

Οι κανόνες, οι συνθήκες και οι νόμοι δεν είναι ούτε θεόπνευστοι, ούτε αλάνθαστοι. Αυτοί που σήμερα κρύβονται πίσω από απαράδεκτους νόμους για να καταπιέζουν και να εκμεταλλεύονται τον άνθρωπο, οι ίδιοι πριν λίγους αιώνες χειροκροτούσαν την απολυταρχία και την ελεώ θεού βασιλεία επειδή αυτό απαιτούσαν οι ανάλογες "πραγματικές" καταστάσεις και δεν μπορούσαν (όπως δεν μπορούν και τώρα) να βάλουν την ατομική ελευθερία, σκέψη και στοχοθεσία στα καλούπια τους.

Roark είπε...

Τάσο, το κείμενό μου δεν είναι απάντηση σε κανένα άλλο κείμενο άλλου blog (εκ των οποίων διαβάζω ελάχιστα). Αφορμή ήταν ένα σχόλιο της Ελένης στο post για την ναυσιπλοϊα.

Αν είχα γεννηθεί στο Πέραμα θα έλεγα πολύ πιο έντονα τα ίδια πράγματα. Και στο κάτω κάτω, Καλλιθέα μεγάλωσα όχι Πολιτεία.
Την ελεύθερη αγορά, την ιδιοκτησία και την οικονομική ελευθερία, την έχουν ανάγκη πρώτα και κύρια οι φτωχοί. Οι πλούσιοι κάθε εποχής μπορούν πολύ ευκολότεραν διατηρούν την θέση τους σε ένα κρατικοδίαιτο σύστημα ελεχγόμενο, διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε, ήμουν σίγουρος για την απάντηση σου.

Δυστυχώς... θεωρίες που μυρίζουν πολιτικάντικο λόγο.

S G είπε...

γενικα συμφωνω απολυτα. Η ιδια η ατακα το χρημα ειναι κακο κτλ ειναι κουτη. Το χρημα για μενα ειναι ενας υπερυπολογιστης, για σενα ειναι ενα αυτοκινητο, για τον παππου μου ειναι αξιοπρεπη γηρατεια και σωστα νοσοκομεια. Το χρημα μονο του ειναι απολυτως ουδετερο. Το τι κανεις με αυτο ειανι απολυτως προσωπικη σου υποθεση, φτανει να το εχεις κερδισει με την παραγωγη σου, οχι με χαρες και επιδοτησεις... Οποιοσδηποτε λεει κατι αλλο ειναι αφορητα ελιτιστης και πατερναλιστης, σαν αυτους που ζητανε να απαγορευτουν οι ηλιθιες εκπομπες στην ΤιΒι. Αν καποιος τις βλεπει, εσεις που κολλατε? Οι ανθρωποι δεν ειναι αβουλα κουτορνιθια, ειναι εξελιγμενοι οργανισμοι με ανθρωπινα δικαιωματα, με ελευθερια να ζουν την ζωη τους οπως γουσταρουν!

Ι95 δεν ξερω τι σεχει πιασει τωρα τελευταια με τους νομους.

νομιζεις οτι τους εγραψε ο θεος ή κατι τετοιο?

συμφωνεις με τον νομο που δεν προβλεπει γαμο ομοφυλων ή ποινικες συνεπειες για εναν χρηστη μαριχουανας? με τον νομο που απαγορευε ΟΛΑ τα ηλεκτρονικα παιχνιδια και ειχαμε κατασχεσεις ΗΥ σε ιντερνετ καφε??? αν οχι, τοτε γιατι νομιζεις οτι ολοι οι αλλοι νομοι γραφτηκαν απο αγαθους (με την αρχαια εννοια) ημιθεους?

τασο, οπως εγραφα και σε αλλο σχολιο, η αληθεια δεν αλλαζει αναλογα που γεννηθηκες. το δικαιο δεν ειναι του εργατη ή του βιομηχανου αναλαγα αν εισαι εργατης ή βιομηχανος!

ΥΓ εγω προτιμω την εκδοση των σεξ πιστολς (To think I killed the cat;
And may I say - not in a shy way :-)

kouk είπε...

Μα J95, η ανοιχτή κοινωνία δεν είναι ένα "ων" για να δούμε αν είναι ή δεν είναι πραγματικό. Η ανοιχτή κοινωνία είναι ένα γίγνεσθαι το οποίο υπάρχει γύρω μας εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Δεν είναι μίσος να χαίρεσαι για αυτό το υπαρκτό γίγνεσθαι.

Πέραν αυτού, αν και δεν βλέπω που εσύ ανιχνεύεις κάποιο μίσος, η πραγματικότητα δεν περιλαμβάνει μόνο αυτό το γίγνεσθαι. Υπάρχουν και άλλα, όπως οι αντιδράσεις απέναντι στην ανοιχτή κοινωνία για τις οποίες συζήτησε ο Roark. Κανείς δεν αρνείται ότι είναι πραγματικές, όμως ιεραρχικά αποτελούν αντίδραση, όχι δράση. Η δράση είναι οι καταφατικές πράξεις των ελεύθερων ατόμων, αυτό το γίγνεσθαι δηλαδή που συζητάμε. Όπως λέει ο Roark, οι αντιδράσεις όμως έχουν σαν σκοπό τον περιορισμό της κατάφασης, δηλαδή είναι αρνητικές. Δεν έχουν δικό τους πραγματικό στόχο, αλλά υιοθετούν σαν στόχο την άρνηση των στόχων των αλλωνών. Στην πράξη σπανίως κάτι τέτοιο γίνεται ρητό, αλλά δημιουργούνται πλαστοί "στόχοι" οι οποίοι όμως στέκονται σε τελική ανάλυση σε πύλινα πόδια, π.χ. έθνος, θρησκεία, ιστορική αναγκαιότητα, ταξική αλληλεγγύη. Ακόμα και ο ορθολογισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς αυτόν τον σκοπό, όπως στην περίπτωση του Χέγκελ με τον φοβερό κρατισμό του ή όπως μπορεί κανείς να διαισθανθεί ότι κάνεις και εσύ J95, με το να βάζεις στο κέντρο των επιχειρημάτων σου την "αυθεντία" των "διεθνών συνθηκών, συνταγματικών επιταγών και νόμων". Αυτά τα πράγματα δεν αποτελούν "αυθεντία" παραπάνω απ'ότι η ίδια η ιδέα του κράτους.

Όπως και τα κράτη, έτσι και αυτά που αναφέρεις, δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι εκφάνσεις των κυριαρχουσών δυνάμεων σε μια επικράτεια. Επαναλαμβάνω, είναι μονάχα μια έκφανση δύναμης, η οποία μπορεί να είναι η δύναμη μιας ανοιχτής κοινωνίας αλλά μπορεί να είναι και η δύναμη αυτών που αντιδρούν απέναντι σε αυτή.

Οι αρχές της ανοικτής κοινωνίας κάθε άλλο παρά θολές είναι (τόσο απλές που είναι μόνο ξάστερες θα μπορούσαν να γίνουν) αλλά εν πάση περίπτωση βρίσκονται σε ένα ολότελα διαφορετικό επίπεδο με τα κράτη και τους νόμους. Οι αρχές αυτές, όπως και οι αντίζηλες τους, είναι η βάση για την δημιουργία "διεθνών συνθηκών, συνταγματικών επιταγών και νόμων". Υπό αυτό το πρίσμα δεν μπορείς να συγκρίνεις τα μεν με τα δε. Οι νόμοι βρίσκονται μέσα στο γίγνεσθαι ενώ οι αρχές περιγράφουν το γίγνεσθαι.

Ανώνυμος είπε...

SG μην εστιάζεις στο που γεννήθηκε ή μεγάλωσε ο καθένας! Όχι, ένα παράδειγμα έδωσα.
Αυτό που έχει μεγαλύτερη βαρύτητα είναι το πως μεγάλωσε ο καθένας και κυρίως ΠΩΣ ΤΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΝΑ ΚΥΡΗΤΕΙ.
Δηλαδή αν εγώ έιμαι μεγαλωμένος απο τα 13 στην εργασία και το σχολείο ταυτόχρονα (άσχετα αν έχω πετύχει) μόνος και χωρίς καμμία καβάντζα και αβάντα μπορώ να έχω την επιλογή απο τη ζωή να ασπασθώ τις θέσεις του νεοφιλευθερισμού;
ΟΧΙ- κάθετα όχι - εκτός αν είμαι συνειδητά δούλος και ξέροντας πως θα δουλεύω για να μπορεί κάποιος απο τη εργασία μου να κερδίζει περισσότερα απο το δικό μου κέρδος.
Άρα κάταλήγω πως τελικά η ζωη σου δίνει τις κατευθήνσεις πολιτικές ή άλλες. Το θέμα είναι να μην απορίπτεις τους υπόλοιπους που δεν έχουν τα δικά σου βιώματα-εφόδια-ιδεολογία στην κοινωνία.

Φιλικά προς όλους
Υ.Γ.
Δεν είμαι καν αριστερός. Απλά ζητιάνος καλών ιδεών και πιστέψτε με, το σακούλι μου έχει αρκετές απο εδώ μέσα.

Η ζωή βρίσκεται έξω, κάθε στιγμή. Στη θεωρία είμαστε ΟΛΟΙ καλοί.

kouk είπε...

Τάσο, φυσικά και κάποιος που μεγάλωσε από τα 13 στην εργασία και στο σχολείο ταυτόχρονα μπορεί να είναι φιλελεύθερος (το "νεοφιλελεύθερος" είναι υπερβολικά φορτισμένη λέξη). Αρκεί να μην εξαπατηθεί και νομίσει αυτό που λες, ότι δεν τον συμφέρει.

avatar είπε...

@Τάσος

Ο Milton Friedman για παράδειγμα (που θεωρείται εκ των πατεράδων του "νεοφιλελευθερισμού) μεγάλωσε μέσα σε μία φτωχή οικογένεια μεταναστών. Δε θέλω να γενικεύω καθώς συμφωνώ απόλυτα με τη φράση του S_G_ η αληθεια δεν αλλαζει αναλογα που γεννηθηκες, αλλά έχω παρατηρήσει εμπειρικά ότι οι προερχόμενοι από πλούσιες οικογένειες έχουν μεγαλύτερη τάση προς τις πατερναλιστικές θεωρίες (συνήθως για να κάνουν την επανάστασή τους), οι πλούσιοι/ισχυροί που είναι μέσα στο παιχνίδι (κι έχουν ξεφύγει από τα εφηβικά σύνδρομα) προτιμούν τον προστατευτισμό που λειτουργεί προς το συμφέρον τους ενώ οι προερχόμενοι από χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα είτε δεν ασχολούνται με τέτοια (έχουν πιο σημαντικά για την επιβίωσή τους πράγματα να σκεφτούν) οπότε απλά δεν παίρνουν θέση ή παίρνουν αυτή του μέσου όρου (της τάξης τους, του κομματός τους, της κοινωνίας τους). Ωστόσο, οι ιδέες και οι προτάσεις μου έχουν πολύ μεγαλύτερη διεισδυτικότητα (όταν δε συνοδεύονται από ταμπέλες) στους τελευταίους, που δεν τους χαλάει καθόλου το ανακάτεμα της τράπουλας και η δυναμική μιας περισσότερο ανοικτής κοινωνίας και περισσότερο ανοικτής αγοράς. Εξαίρεση αποτελούν τα πλουσιόπαιδα όταν δεν καταλαβαίνουν τι λέω και νομίζουν ότι βρήκαν επιτέλους μία καλή δικαιολογία στη συνείδησή τους για την ύπαρξή τους οπότε και "γουστάρουν καπιταλισμό"...

Ανώνυμος είπε...

Avator ναι συμφωνώ, εγώ έχω συγγενή κομμουνιστή με δεξιά τσέπη, αλλά αυτός μου είναι ένα παράδειγμα (προς αποφυφή) απο την ζωή μου την πραγματική. Όχι απο τις σελίδες ενός βιβλίου ή απο τα βιώματα - δόγματα του κάθε πατέρα μιας ιδεολογίας.

Το θέμα "ταμπέλα" είναι τεράστιο και νομίζω πως το θέτεις σωστά, όμως είναι αλλο να βάζεις ταμπέλα πριν καλά καλά πεις την αποψη σου. Άλλωστε όπως είπα και στο προηγούμενο comment είμαι ενας ζητιάνος καλών ιδεών.

Όσο για την φράση σου: "Δε θέλω να γενικεύω καθώς συμφωνώ απόλυτα με τη φράση του S_G_ η αληθεια δεν αλλαζει αναλογα που γεννηθηκες" απάντησα στο πιο πάνω comment μου.

Οι θεωρίες γίνονται πράξη στις κοινωνίες όταν αυτές είναι έτοιμες.

Είτε οι κοινωνίες, είτε οι θεωρίες.

Σε ευχαριστώ για την ανταλαγή αποψεων αλλα πρέπει να δουλέψω κιόλας και οπως θα ξέρεις με το να είμαστε τόσες ώρες εδώ δεν είμαστε και τόσο παραγωγικοί οπως λένε και οι φιλελεύθεροι.

ΤΑΣΟΣ είπε...

"Tiποτα το σημαντικό δεν μπορεί να γίνει χωρίς χρήματα"

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock