Τετάρτη, Αυγούστου 17, 2005

Τραγωδία και πολιτική εκμετάλλευση

τα κοράκια της ιδεοληψίας

Σχεδόν καθοριστική αιτία για την δραματική αεροπορική συντριβή προβλήθηκε το γεγονός ότι το αεροπλάνο ανήκε σε ιδιωτική εταιρία. Και ότι, εφόσον η πτήση ήταν ένα προϊόν που παρείχε η ελεύθερη οικονομία, που υπακούει μόνο στους κανόνες του κέρδους και του ανταγωνισμού, είναι αυτονόητο ότι η έμφαση δεν θα έπεφτε, βέβαια, στην ασφάλεια των επιβατών, αλλά π.χ. στα λαμπερά γράμματα με τα οποία ήταν τυπωμένο το brand name της εταιρίας στο αεροσκάφος.

Επίσης, ανακοινώθηκαν τα πάρα πολλά προβλήματα που είχε παρουσιάσει το συγκεκριμένο αεροσκάφος στο πρόσφατο παρελθόν, το «ιστορικό» του. Όπως ακούστηκε και η άλλη πλευρά, εκ μέρους των ειδικών: όταν ένα αεροσκάφος επισκευαστεί κατάλληλα, είναι όπως όταν βγήκε από το εργοστάσιο. Ξέρει κανείς το ιστορικό του αεροσκάφους με το οποίο πρόκειται να ταξιδεύσει, ανεξάρτητα από το αν η εταιρία του είναι ιδιωτική ή δημόσια; Με ποια συγκριτικά στοιχεία κρίνουμε το αν ένα αεροπλάνο είναι ακόμα αξιόπιστο;
Αλλά για να φτάσουμε να πούμε ότι φταίει το γεγονός ότι η εταιρία δεν αντικατέστησε το αεροπλάνο μόνο και μόνο για να κάνει οικονομία και ότι για αυτό φταίει ο ανταγωνισμός πρέπει να έχουμε και τα εξής στοιχεία: 1) Οι δημόσιες ελεγκτικές αρχές που κρίνουν την ικανότητα ενός αεροπλάνου να πετάξει, έκαναν σωστά τη δουλειά τους; Είχαν, δηλαδή, υποδείξει στην εταιρία την απόσυρση του αεροπλάνου και η τελευταία το απέφυγε; 2) Οι δημόσιες αεροπορικές εταιρίες που δεν λειτουργούν με όρους ελεύθερου ανταγωνισμού (αλλά με όρους εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος) αντικαθιστούν πιο συχνά τα αεροπλάνα τους από τις ιδιωτικές; 3) Οι δημόσιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί πόσο αντικειμενικοί είναι όταν πρόκειται να αξιολογήσουν δημόσια αεροσκάφη;

Θα μου πείτε ότι μια ιδιωτική εταιρία μπορεί να εξαγοράσει π.χ. τον έλεγχο, δωροδοκώντας τον δημόσιο ελεγκτή. Business is business. Άρα και πάλι το πρόβλημα βρίσκεται στον πρόθυμο να εξαγοραστεί ελεγκτικό μηχανισμό. Ο επιχειρηματίας κάνει τη δουλειά του, προσπαθώντας, έστω και αθέμιτα, να μειώσει το κόστος συντήρησης ή αντικατάστασης. Ο δημόσιος ελεγκτής είναι εκείνος που δεν κάνει σωστά τη δουλειά του.


τα μαθες? επεσε αεροπλανο! παμε να κραξουμε!

Η διαστρέβλωση που παρουσιάζεται τις τελευταίες μέρες από ορισμένες φωνές, όπως ο πρόεδρος του ΣΥΝ, έγκειται στο ότι το πρόβλημα εστιάζεται στην ίδια την λειτουργία της ελεύθερης οικονομίας. Παρορώντας, βέβαια, ότι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την ομαλή λειτουργία της ελεύθερης οικονομίας είναι ο ελεγκτικός ρόλος του κράτους, το οποίο, όχι πλέον ως επιχειρηματίας/πατερούλης, αλλά ως εγγυητής της νομιμότητας οφείλει να διασφαλίζει ανά πάσα στιγμή όσα εκφεύγουν των επιδιώξεων των επιχειρηματιών. Εφόσον το κράτος αποτυγχάνει σε αυτόν του το ρόλο, εφόσον δεν έχει αναπτύξει τους αντίστοιχους θεσμούς και δεν τους έχει στελεχώσει με ανεξάρτητους λειτουργούς, δεν φταίει η ελεύθερη οικονομία για αυτήν την αποτυχία. Αντιθέτως, τελικά ζημιώνεται και ο ίδιος ο ελεύθερος επιχειρηματίας από την αδυναμία του κράτους να επιτελέσει έστω αυτόν τον ελεγκτικό του ρόλο.

Το ίδιο συμβαίνει και στην ακτοπλοΐα. Αντί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να διενεργούν εξονυχιστικούς ελέγχους καταλληλότητας των πλοίων, απλώς έρχονται εκ των υστέρων, όταν το κακό έχει ήδη συμβεί, να επιβάλλουν πρόστιμα. Δεν θα ευεργετηθεί όμως ο πολίτης, αν ο επιχειρηματίας πληρώσει 1.500.000 ευρώ στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Και ούτε βέβαια θα αντικαταστήσει ποτέ ο επιχειρηματίας τα σαπιοκάραβα, όταν του έχει έρθει τέτοιο μπουγιουρντί. Αν, όμως, ο προληπτικός κρατικός έλεγχος ήταν επιτυχής και αν απελευθερωνόταν, ταυτόχρονα, η τιμή των εισιτηρίων, ώστε να έχουν και οι επιχειρήσεις και ένα κίνητρο για να βελτιώσουν τις υπηρεσίες τους, τότε η ωφέλεια για τους πολίτες θα ήταν απτή.
Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι το φαινόμενο παρουσιάστηκε στις «άγονες» γραμμές, εκεί όπου κανονικά κανένας επιχειρηματίας δεν έχει οικονομικό ενδιαφέρον και εκεί όπου το κράτος επιβάλλει, με μικρές επιδοτήσεις, την ύπαρξη γραμμών, ως εφαρμογή της «καθολικής υπηρεσίας».Ακόμη κι εκεί όμως, αν οι πολίτες είχαν το δικαίωμα της επιλογής, ανάμεσα σε 4-5 εταιρίες, σίγουρα θα είχαν προτιμήσει εκείνες που παρείχαν τις καλύτερες υπηρεσίες στο μικρότερο κόστος.
Αν αφήναμε τις μεταφορές στο κράτος ξέρετε κάθε πότε θα ανανέωνε τους στόλους; Θυμηθείτε τι λεωφορεία είχαμε πριν το 1992 στην Αθήνα και κυρίως, για πόσες δεκαετίες τα είχαμε.


κειμενο του Βασιλη Σωτηροπουλου, κατοπιν προσκλησεως

διαβαστε επισης και το ωραιο αρθρακι του κονφετ Αν δεν σε σκοτώσει ο καπιταλισμός, θα σε σκοτώσει σίγουρα η μαλακία


15 σχόλια:

S G είπε...

να τονισω κατι που βρηκα πολυ σωστο

"Οι δημόσιες ελεγκτικές αρχές που κρίνουν την ικανότητα ενός αεροπλάνου να πετάξει, έκαναν σωστά τη δουλειά τους; Είχαν, δηλαδή, υποδείξει στην εταιρία την απόσυρση του αεροπλάνου και η τελευταία το απέφυγε;"

η αληθεια ειναι οτι κανενα αεροπλανο οταν ξεκιναει να πεταξει δεν βρισκεται σε 100% αριστη κατασταση. Αν καθε αεροπλανο που ειχε μικροπροβληματα εμενε στο εδαφος θα ακυρωνοντουσαν καθημερινα 70% των πτησεων (με προχειρους υπολογισμους :-)! οπως ειπα καθε επιπεδο ασφαλειας που διαλεγουμε εχει και το κοστος του...

αυτο δεν ειναι για να δικαιολογησω την εταιρεια σε ενα θεμα στο οποιο ακομα δεν εχουμε στοιχεια. Αλλα ειναι για να δειξουμε οτι το θεμα θελει ψυχραιμια και προσοχη. Οχι φωνασκιες...

Ανώνυμος είπε...

Ες Τζι, κατ' αρχήν απολογούμαι που γράφω το σχόλιο μου εδώ αντί στην καταχώρηση σου με τίτλο "τι αξία έχει μια ανθρώπινη ζωή;" ως απάντηση σε δικό σου απαντητικό σχόλιο στο δικό μου αρχικό σχόλιο, αλλά ελπίζω πως δεν θα σε ενοχλήσει μιας και οι καταχωρήσεις σχετίζονται μεταξύ τους.

Απ' ότι φαίνεται μιλάμε την ίδια γλώσσα αλλά δεν καταλαβαινόμαστε γι' αυτό ας δούμε αρχικά σε τι συμφωνούμε. Συμφωνούμε πως το να εκτοξεύονται κατηγορίες δεξιά και αριστερά δίχως τα απαραίτητα στοιχεία και λογική ανάλυση των στοιχείων αυτών είναι μεγάλη παπαριά.

Το παράδειγμα σου με την οικονομία στο ποτό και στις συγκοινωνίες το βρίσκω αστείο (γέλασα πολύ μόλις το διάβασα, κάτι που με έκανε να νιώσω τύψεις μιας και η συζήτηση ήταν για ανθρώπους που πέθαναν) και δεν θα το σχολιάσω. Αρνούμενος να το σχολιάσω προβάλλοντας επιχειρήματα και εξηγώντας γιατί το βρίσκω αστείο, δέχομαι να μην με πάρεις σοβαρά υπόψη σ' αυτό. Δεν έχω σκοπό να πείσω, ο μέσος αναγνώστης σχημάτισε την δική του άποψη για το παράδειγμα.

Αυτό όμως που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι το τι θέλω να πω εγώ. Αυτή την φορά θα μιλήσω με πραγματικό παράδειγμα. Συγκεκριμένα, δεν ξέρω αν γνωρίζεις για την υπόθεση του Ford Pinto όπου ένας μαλάκας καπιταλιστής έβαλε το κέρδος μπροστά από τις ανθρώπινες ζωές, ή όπως θα έλεγες και εσύ, έδωσε αξία στην ανθρώπινη ζωή με την επιλογή του.

Ενώ γνώριζε η Ford ότι το μοντέλο της είχε σοβαρό πρόβλημα---όταν την έτρωγε από πίσω έκανε μπουμ---δεν το απέσυρε από την αγορά γιατί όπως έκαναν τους υπολογισμούς τους, τους σύμφερε το αυτοκίνητο να μείνει σε κυκλοφορία και να πληρώσουν αποζημιώσεις σε όσους τραυματίζονταν ή σκοτώνονταν (καλά, στην οικογένεια τους) παρά να πάει όλη η παραγωγή για παλιοσιδερικά.

Σε αυτή την περίπτωση δεν είναι ο αγοραστής του αυτοκινήτου που έδωσε αξία στην ζωή του αγοράζοντας το Pinto που ήταν φτηνό επειδή δεν ήξερε ότι ο χάρος τον παραμόνευε. Αξία στην ζωή του αγοραστή έδωσε η Ford.

Όταν κάποιος αγοράσει ένα αυτοκίνητο, υποθέτει πως ο κατασκευαστής πήρε όλα τα απαραίτητα μέτρα έτσι ώστε ο πελάτης να είναι όσο πιο ασφαλής γίνεται όταν το οδηγεί. Υπάρχουν κάποια κριτήρια που πρέπει να πληρούνται και είναι αυτονόητα. Σωστά;

Οπότε, αν ο κατασκευαστής ή η αεροπορική εταιρία λόγω αμέλειας, αδιαφορίας και ξέρω 'γω τι άλλο κάνει την μαλακία του, τότε πρέπει να την πληρώσει. Αν το κακό τώρα οφείλεται σε άλλους λόγους και η εταιρία δεν φέρει καμιά ηθική ή νομική ευθύνη τότε όλα είναι εντάξει.

Aυτό είναι και το τελευταίο μου σχόλιο για το θέμα αυτό επειδή βρίσκομαι στο προσωπικό σου χώρο έκφρασης και νιώθω πως άρχισα να κάνω παράσιτα.

Υ.Γ. Η ιδεολογική προσέγγιση που έχεις για το θέμα, εκτός του ότι είναι ακόμα πιο φανερή μέσα από τις δύο αμέσως επόμενες καταχωρήσεις του "τι αξία έχει μια ανθρώπινη ζωή;" καθώς και από το ότι το e-roosters είναι καθαρά ιδεολογικό περιοδικό.

ultrasonic15 είπε...

Όσο για το ότι το site είναι ιδεολογικό περιοδικό, αυτό ισχύει μόνο με την έννοια του ότι οι περισσότεροι που γράφουν εδώ τους αρέσει η ελευθερία να έχουν επιλογή, έκφραση, οι περισσότεροι απεχθάνονται τα κλειστά συστήματα που γεννούν μπόχα και διαφθορά (δηλ. κράτος παντού) κλπ κλπ. Έχουν δηλαδή κάποια κοινά συνεκτικά στοιχεία.
Έτσι όμως όπως το εκφράζεις είναι σα να λες ότι είναι ένα σχεδόν site πολιτικού κόμματος και αυτοί που γράφουν τις απόψεις τους εδώ είναι περίπου στρατευμένοι. Κάποιες φορές διαφωνώ έντονα με κάποιες απόψεις που γράφονται (και φυσικά το γράφω...).
Προσωπικά, δε γνωρίζω κανένα από τα παιδιά που γράφουν εδώ. Οι ταμπέλες είναι ένας πολύ εύκολος πειρασμός.

S G είπε...

βαλεντινε

α) δεν ειναι καλο να μου απαντας εδω για το αλλο αρθρο μια και δεν ειναι δικο μου το ανω κειμενο (κιας συμφωνω μαζι του δεν ειμαι τοσο αρμοδιος να εξηγω τι θελει να πει ο συγγραφεας).

β) δεν ειναι ο προσωπικος μου χωρος και ολοι ειναι ευπροσδεκτοι, οσο προβαλλουν επιχειρηματα.

γ) ιδεολογια ελπιζω οτι δεν εχω. τα επομενα αρθα δεν ειναι δικα μου, οποτε δεν ξερω γιατι στηριζουν την θεση σου. Παντως οπως καλα ειπε ο ουλτρασονικ, ειναι ενοχλητικο να βαζουμε ταμπελες.

στο θεμα: το παραδειγμα σου ειναι βασικα ασχετο. Εγω εξηγουσα οτι οι ιδιοι ζυγιζουμε την ζωη μας με αλλες προτεραιοτητες.
Το συγκεκριμενο παραδειγμα της Φορντ δεν το ξερω και δεν αρνουμαι οτι μερικες φορες οι εταιρειες εγκληματουν (γιαυτο εχουμε τα δικαστηρια). Βασικα η φημη των εταιρειων χτιζεται με την συμπεριφορα τοςυ σε τετοια θεματα. Γιαυτο ακριβως ελεγα οτι με τις επιλογες μας στα αυτοκινητα εχουμε και μεςι ευθυνη. Τωρα αν η κοινωνια θεωρει οτι ειναι εντελως απαραδεκτη η συμπεριφορα της Φορντ, οριζει τις αποζημιωσεις τοσο ψηλα ωστε να μην συμφερει την Φορντ να κρατησει μυστικο ενα παρομοιο προβλημα.
Ενδεικτικα στις ΗΠΑ νομιζω εκδικαζονται οι μεγαλυτερες αποζημισωσεις παγκοσμιως για τετοια θεματα. Στην Ελλαδα δηλητηριαζομαστε και κανενος υπευθυνου δεν ιδρωνει το αυτι...

Να τονισω παλι οτι οι αποζημιωσεις εχουν ορια. Αν υποθετικα βαζαμε τις αποζημιωσεις για το παραμικρο ατυχημα στο +απειρο, τοτε κανενας κατασκευαστης δεν θα εφτιαχνε αυτοκινητα...

avatar είπε...

Συμφωνώ μαζί σου Ultrasonic. Κατά τη γνώμη μου αυτή τη στιγμή στο blog συνυπάρχουν 17 "ιδεολογίες" (o Kokkoras δε μετράει ;-) ). Απλά όλους μας ενώνουν τα χαρακτηριστικά που περιέγραψες. Και φυσικά δεν υπάρχει καμία στράτευση, οι contributors ελεύθερα διαφωνούν μεταξύ τους, υπάρχει μάλιστα μία ειδική ενότητα στην κυρίως ιστοσελίδα με δυνατά και ενδιαφέροντα debates που κατά καιρούς γίνονται. Σαν χώρος το Rooster δεν υποστηρίζει κανένα κόμμα, ατομικά οι contributors/αρθρογράφοι μπορεί να δραστηριοποιούνται σε διάφορους χώρους (αριστερούς και δεξιούς) αλλά αυτό είναι δικό τους θέμα.

Νομίζω ότι οι διάφοροι υπαινιγμοί* προς το αντίθετο που γίνονται κατά καιρούς (δικαίωμά του καθένα να λέει ότι θέλει βέβαια, δικαιωμά μου επίσης να μου φαίνεται αστείο στην καλύτερη) στους contributors πρέπει να φαίνονται, στην καλύτερη, εκτός πραγματικότητας.

*Δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στο comment του Valentino. Άλλωστε αν εννοηθεί ότι η "ιδεολογία" του rooster είναι η φιλελεύθερη, αυτή περικλείει ακριβώς τα στοιχεία που παρέθεσε ο Ultrasonic τα οποία συνεπάγονται ένα ευρύ πεδίο πολιτικών τοποθετήσεων που όλα τους όμως αποτελούν παιδιά του διαφωτισμού.

S G είπε...

α και συγγνωμη ενα πραγμα που ξεχασα:

μπορεις ελευθερα να με λες Σου Γου ή Σου Τζου ή Σιγμα Γαμμα ή Ες Γκε ή Ες Χε ή Δρ Σκοτος. Εσ τζι θα προτιμουσα οχι (δεν ξερω, σπαζομαι οταν οι Ελληνες προφερουν παντα τα λατινικα γραμματα με αγγλικο τροπο).

αβαταρ να φτιαξουμε εκεινες τις οδηγιες χρησης της σελιδας που λεγαμε? αν τις φτιαξουμε να βαλουμε και την ανω σημειωση σε παρακαλω :-)

Ανδρέας είπε...

Quote:"Θα μου πείτε ότι μια ιδιωτική εταιρία μπορεί να εξαγοράσει π.χ. τον έλεγχο, δωροδοκώντας τον δημόσιο ελεγκτή. Business is business. Άρα και πάλι το πρόβλημα βρίσκεται στον πρόθυμο να εξαγοραστεί ελεγκτικό μηχανισμό. Ο επιχειρηματίας κάνει τη δουλειά του, προσπαθώντας, έστω και αθέμιτα, να μειώσει το κόστος συντήρησης ή αντικατάστασης. Ο δημόσιος ελεγκτής είναι εκείνος που δεν κάνει σωστά τη δουλειά του."
Όχι. Αυτός που δωροδοκεί είναι το ίδιο ένοχος με αυτόν που δωροδοκείται (ας με διαφωτίσει κάποιος δικηγόρος εδώ τι ποινές προβέπει ο ποινικός κώδικας για τους μεν και τους δε). Και αν η δωροδοκία έχει να κάνει με θέματα ασφαλείας από τα οποία εξαρτώνται ανθρώπινες ζωές σαφώς δεν κάνει και ο επιχειρηματίας σωστά τη δουλειά του.
Το πρόβλημα δεν είναι καινουριο και δε νομίζω πως υπάρχει τέλεια λύση. Υπάρχει το βασικό κίνητρο του κέρδους το οποίο λειτουργεί στις περισσότερες περιπτώσεις αλλά δεν είναι αρκετό κάτω από τις συνθήκες που περιγράφεις.
Επιπλέον δικλείδες ασφαλείας που μου έρχονται στο μυαλό:
α) Να πραγματοποιούν ελέγχους παραπάνω από μια ανεξάρτητες αρχές
β) Το ποιος θα κάνει τον έλεγχο να αποφασίζεται τελευταία στιγμή και με τυχαίο τρόπο
γ) Να δίνονται γενναιόδωρα bonus στους ελεγκτές που ανακαλύπτουν προβλήματα. Τα bonus να είναι ανάλογα της σοβαρότητας του προβλήματος και θα τα πληρώνουν οι εταιρείες.
ε) πόθεν έσχες για ελεγκτές ίσως?
Υποθέτω πως κάτι από αυτά ισχύει ήδη. Κάποιος γνώστης εδώ;

avatar είπε...

Επίσης:

@Valentinos
"Aυτό είναι και το τελευταίο μου σχόλιο για το θέμα αυτό επειδή βρίσκομαι στο προσωπικό σου χώρο έκφρασης και νιώθω πως άρχισα να κάνω παράσιτα."

Στο συγκεκριμένο blog τα comments υπάρχουν για να σχολιάζετε και να γίνεται κουβέντα, όχι για να κάνετε τις μαζορέτες. Επομένως, αν έχεις κάτι που θες να απαντήσεις εδώ ή σε όποιο άλλο post, κάντο.

@S_G_
Ναι, καιρός είναι να τις ανεβάσουμε ;-)

S G είπε...

γιαννη λυσεις υπαρχουν

το χρεος ας πουμε των κρατων και των εταιρειων το βαθμολογουν 3-4 ανεξαρτητες ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ εταιρειες. και παλι η αγορα δουλευει μια χαρα και κανεις δεν αμφισβητει την εγκυροτητα τους (αντε εκτος απο καμμια ελευθεροτυπια που θα μιλα για ανθελληνικες επιθεσεις οταν υποβαθμιζεται η πιστοληπτικη μας ικανοτητα). Αφου πληρωνονται για να ειναι αντικειμενικοι. αν παψουν να ειναι γρηγορα χανουν την θεση τους...

Ανώνυμος είπε...

Απολογούμαι για την σύγχυση σχετικά με την ταυτότητα του συγγραφέα των άρθρων, δική μου απροσεξία.

Όσο για την ιδεολογία αναφέρομαι στο συλλογικό χαρακτηριστικό της πολιτικής ταυτότητας της κολεκτίβας σας, την ελεύθερη αγορά και τον νεοφιλελευθερισμό.

Το παράδειγμα μου με την Ford ήταν σχετικό με το δεύτερο σκέλος του αρχικού μου σχόλιου γι' αυτό, έχεις δίκιο, φαίνεται λιγάκι άσχετο με το παράδειγμα σου περί επιλογών. Το πρώτο σκέλος αναφερόταν στις επιλογές που κάνουμε που υπόκεινται σε περιορισμούς που υποτίθεται ότι με αυτές δίνουμε αξία στην ανθρώπινη ζωή και το δεύτερο για το ποιος βάζει στην πραγματικότητα την αξία στην ανθρώπινη ζωή.

Απολογούμαι για την ελληνιστί απόδοση του nickname σου S_G αλλά στην γενέτηρα μου δεν έχω πληκτρολόγιο που να γράφει με ελληνικούς χαρακτήρες έτσι χρησιμοποιώ το http://www.greeklish.net/ το οποίο δεν μου επιτρέπει με την σειρά του να γράψω με αγγλικούς χαρακτήρες. Έτσι έγραψα αρχικά ελληνιστί το νικ σου για να το αλλάξω μετά σε αγγλικούς χαρακτήρες όπως την λέξη Φορντ για παράδειγμα, όμως μετά ξεχάστηκα και έμεινε το Εσ_Τζι :Ρ

Sakis Rizos είπε...

"Θα μου πείτε ότι μια ιδιωτική εταιρία μπορεί να εξαγοράσει π.χ. τον έλεγχο, δωροδοκώντας τον δημόσιο ελεγκτή. Business is business. Άρα και πάλι το πρόβλημα βρίσκεται στον πρόθυμο να εξαγοραστεί ελεγκτικό μηχανισμό. Ο επιχειρηματίας κάνει τη δουλειά του, προσπαθώντας, έστω και αθέμιτα, να μειώσει το κόστος συντήρησης ή αντικατάστασης. Ο δημόσιος ελεγκτής είναι εκείνος που δεν κάνει σωστά τη δουλειά του."

Ατυχής συλλογισμός κατά τη γνώμη μου. Η δουλειά του επιχειρηματία και των εταιρειών εν γένει είναι να μεγιστοποιεί τα κέρδη του, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το να χρησιμοποιήσει αθέμιτα μέσα είναι απλώς "business is business".

Όσο ένοχος είναι ο δημόσιος ελεγκτής που τα παίρνει άλλο τόσο ένοχος (και περισσότερο) είναι κι ο επιχειρηματίας.

Δεν ισχυρίζομαι ότι οι εταιρείες πρέπει να είναι καλοκάγαθες, ηθικές -με τη δεδομένη έννοια της λέξης- οντότητες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι και αήθεις.

Το business ethics -η εφαρμογή δηλαδή ευρέως αποδεκτών κανόνων συμπεριφοράς- είναι κάτι που πρέπει να εφαρμόζεται και το οποίο, σε τελική ανάλυση, αποβαίνει σε καλό της εταιρείας μακροπρόθεσμα. Αυτή είναι η άποψή μου και, πιστεύω, η άποψη κάθε φιλελεύθερου.

GreekForum είπε...

Περί "δημοσιογράφων":
Πρόκειται περί θρασύδειλων (πέραν του ότι πάρα πολλοί είναι και αμόρφωτοι πρώην κνίτες που δεν ξεπέρασαν ποτέ την κατήχησή τους). Οι μισές ψευτοεπιχειρήσεις ΜΜΕ, εφημερίδες / TV έχουν φαληρίσει αλλά εκεί δεν τολμάνε να το παίξουν μάγκες. Μόνο σκύβουνε το κεφάλι στα διαπλεκόμενα / κρατικοδίαιτα αφεντικά τους και κάνουν τα γνωστά κηρύγματα (στους άλλους) για τον κακό καπιταλισμό. Άρα είναι μοιραίο και αναμενόμενο ότι θα κάνουν το ίδιο και εδώ.

Περί ελεγκτικών αρχών:
Οι ανεξάρτητες αρχές / ελεγκτές / επαληθευτές δεν έχουν κίνητρο να αναφέρουν τα κακώς κείμενα / να αρνηθούν την πιστοποίηση (γενικά απ'ότι έχω δει, όχι ειδικά στον τομέα της ασφάλειας).
Αν δεν υπάρχει υψηλή ηθική και επαγγελματική δεοντολογία δεν είναι δύσκολο να κάνεις κάποιος τα στραβά μάτια. Η ιδέα ότι θα τον πετάξει έξω η αγορά ή ότι θα έχει πειθαρχικές κυρώσεις δε λειτουργεί επαρκώς αποτρεπτικά. Ιδίως σε μια χώρα όπου η αρπαχτή (ας βγάλουμε ότι μπορούμε τώρα που μπορούμε) είναι καθεστώς.
Μία πιθανή λύση θα ήταν η σταδιακή δημιουργία ενός κεφαλαίου από το οποίο θα αμοίβονται όσοι ανακαλύπτουν προβλήματα.

kouk είπε...

Οζυμανδία, αν και o Roark και ο SG είναι οι πολυγραφότεροι ανάμεσα μας αυτό δεν δίνει "σαφή ιδεολογική κατεύθυνση" στο blog γιατί:
α) οι δύο τους δεν συμφωνούν πάντα και,
β) δεν υπάρχει "δόγμα" του φιλελευθερισμού, όπως θα εξηγήσω παρακάτω.

Οι απόψεις του SG και του Roark, όπως και πολλών εδώ μέσα μπορεί να συμπλέουν συχνά αλλά δεν μας ενώνει κάτι πέραν της σύμπλευσης μας. Οι απόψεις του καθένα έχουν και διαφορετικά σημεία αφετηρίες αλλά και διαφορετικά κίνητρα μέσα από την ζωή του καθένα. Λίγα κοινά μεταξύ μας θα βρείς στους τομείς του τόπου διαβίωσης, επαγγέλματος, σπουδών, εθνικότητας και οικονομικού επίπεδου.

Φιλοσοφικά ακόμα και αυτά που ανέφερε ο ultrasonic και ο avatar για τον διαφωτισμό δεν είναι απόλυτα. Μπορεί όλοι να αρεσκόμαστε στην "ελευθερία" και να μας δυσαρεστεί η "μπόχα και η διαφθορά". Αυτό το κοινό χαρακτηριστικό παρέα με ένα ζευγάρι ανοιχτά μάτια στον καθένα μας έχει ως αποτέλεσμα να τοποθετούμαστε συχνά μαζί απέναντι στα πολιτικά ζητήματα. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι μοιραζόμαστε και την ίδια βάση για τις σκέψεις μας.

Εγώ για παράδειγμα δεν θεωρώ τις απόψεις μου "παιδιά του διαφωτισμού" όπως ο ultrasonic.

Επίσης όσα λέει ο bizwriter για το business ethic δεν θα τα συμμεριζόταν ένας αναρχοκαπιταλιστής, αν και δεν ξέρω αν κανείς εδώ είναι αυτών των απόψεων.

GreekForum είπε...

Τα κοράκια πέτυχαν το στόχο τους και πάλι. Η μάζα (μάλλον) επείσθη. Δείτε και τη (σαφώς μη επιστημονική βεβαίως) δημοσκόπηση στην πρώτη σελίδα των ΝΕΩΝ σήμερα. Μόνο 39% πιστεύει ότι η απελευθέρωση των μεταφορών έκανε κατά βάση καλό.
Ζήτω η Ολυμπιακή!

Βέβαια, η μάζα δε χρειάζεται καν να πεισθεί. Η μάζα "ΞΕΡΕΙ".

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι η δωροδοκία τόσο ενεργητική όσο και παθητική είναι ποινικό αδίκημα που τιμωρείται από το νόμο.
Όμως στο ρασιοναλιστικό παράδειγμά μου δεν είπα ότι "ο επιχειρηματίας λειτουργεί νόμιμα και ο ελεγκτής παράνομα", είπα ότι ο επιχειρηματίας κάνει τη δουλειά του, ενώ ο ελεγκτής δεν την κάνει. Δουλειά του ελεγκτή είναι η τήρηση της αρχής της νομιμότητας. Δουλειά του επιχειρηματία είναι το κυνήγι του κέρδους. Η τήρηση της νομιμότητας από τον επιχειρηματία είναι υποχρέωση, όχι δουλειά...

Για τις ανεξάρτητες αρχές: ελέγχονται κανονικά από το Κοινοβούλιο και τα Δικαστήρια. Οι περισσότερες κάνουν άψογη δουλειά και είναι πολύ πιο παραγωγικές από άλλες κλασικές δομές διοίκησης , όπως τα Υπουργεία(βλ. π.χ. την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων που σε δύο συνεδριάσεις έκλεισε προχτες όλες τις εκκρεμότητές της για το 2005...). Ο κόσμος δείχνει να εμπιστεύεται τον Συνήγορο του Πολίτη και την Αρχή ΠΡοστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Πρόβλημα φαίνεται να υπάρχει στο Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και μάλλον καθυστερήσεις στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, ενώ υπάρχει δυσαρέστηση για το ΑΣΕΠ. Διεθνώς όμως είναι το μοντέλο που εγγυάται τον ανεξάρτητο θεσμικό έλεγχο της σύγχρονης οικονομίας, κυρίως γιατί τα μέλη τους είναι τόσο "φτασμένα" ώστε να μην έχουν διάφορες ύποπτες προσδοκίες πέραν του να αφήσουν ένα καλό όνομα. Ξέρω, επίκληση στην αυθεντία, αλλά επιτρέψτε μου να μιλήσω και από μικρή προσωπική γνώση.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock