Δευτέρα, Απριλίου 03, 2006

Ο φοιτητικός συνδικαλισμός και το πανηγύρι της κοροϊδίας

Τα ελληνικά ΑΕΙ τα τελευταία 30 χρόνια έχουν λειτουργήσει με ένα συγκεκριμένο σκοπό, να παράγουν πτυχιούχους. Όχι να δημιουργούν καταρτισμένα στελέχη και επιστήμονες, αλλά να παρέχουν πτυχιά, που συχνά δεν έχουν μεγαλύτερη αξία από το χαρτί στο οποίο τυπώθηκαν. Μοιράζουν ουσιαστικά πιστοποιήσεις τυπικών προσόντων, που εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων είναι πολύ αδύναμα στον ανταγωνισμό. Ανάμεσα στα πολλά άλλα, ένας βασικός λόγος είναι ότι τα πανεπιστήμια μετατράπηκαν σε μηχανισμούς δημιουργίας δημοσίων υπαλλήλων για ένα γιγαντούμενο δημόσιο τομέα, που προσέφερε μόνιμη απασχόληση χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις κατάρτισης. Μια ολόκληρη κοινωνία εθίστηκε να πιστεύει ότι η επαγγελματική εξασφάλιση δεν έρχεται με τις γνώσεις, την δουλειά και την προσπάθεια στο αντικείμενο του επαγγέλματος αλλά στην επιτυχία στις εξετάσεις εισόδου στα ΑΕΙ. Από και πέρα άρχιζαν υποτίθεται τα εύκολα.

Όταν όμως δεν υπάρχουν απαιτήσεις για το επίπεδο των αποφοίτων, δεν υπάρχει μια συνεχής πίεση και ανατροφοδότηση, τότε το σύστημα εκπαίδευσης ατονεί. Στη χώρα μας δε υπάρχει σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της αγοράς αλλά μόνο με τις ανάγκες πολιτικών εντυπώσεων της εκάστοτε κυβέρνησης και με τις ανάγκες εξουσίας των καθηγητών της. Καταλήξαμε σε ένα εντελώς σάπιο σύστημα με πολλά προβλήματα, αποτέλεσματα της αποσύνδεσής του με τις ανάγκες των αποφοίτων του. Τα πανεπιστήμια γέμισαν με καθηγητές ΑΕΙ με μηδενικό ενδιαφέρον για τους φοιτητές τους, αφού δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός που να τους αναγκάζει να ασχοληθούν με το αντικείμενο για το οποίο πληρώνονται. Η οικογενειοκρατία, ο νεποτισμός, η διαφθορά να έχει γίνει θεσμοί. Όταν, χάρη στο αυτοδιοικούμενο (αλλά όχι αυτοσυντήρητο) των ΑΕΙ, οι κρινόμενοι είναι ταυτόχρονα και κριτές, ο έλεγχός τους είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος.

Έτσι σήμερα τα ΑΕΙ διοικούνται από τους καθηγητές τους, ελέγχουν οι ίδιοι με φωτογραφικές προκυρήξεις κάθε νέα είσοδο (που σπάνια δεν είναι πια συγγενής κάποιου) και δεν εφαρμόζεται κάποιος αντικειμενικός τρόπος αξιολόγησης της εκπαίδευσης που παρέχουν και της απόδοσης των κρατικών χρημάτων που σπαταλούν. Υπάρχει όμως, δυστυχώς για τους αποφοίτους τους, η διεθνής κατάταξη των ελληνικών ΑΕΙ, που είναι προσβλητική για τα μυαλά τόσων νέων ανθρώπων που σπαταλούν τα καλύτερά τους χρόνια σε ένα τέτοιο σύστημα, αλλά ταυτόχρονα απόδειξη της αποτυχίας όσων τόσα χρόνια σχεδίσαν και δημιούργησαν αυτό το γραφειοκρατικό αντιπαραγωγικό τέρας.

When a man spends his own money to buy something for himself, he is very careful about how much he spends and how he spends it. When a man spends his own money to buy something for someone else, he is still very careful about how much he spends, but somewhat less what he spends it on. When a man spends someone else's money to buy something for himself, he is very careful about what he buys, but doesn't care at all how much he spends. And when a man spends someone else's money on someone else, he does't care how much he spends or what he spends it on.
Milton Friedman

Δεν θα κάτσω να αναλύσω κι άλλο όλα τα στραβά των ελληνικών δημόσιων ΑΕΙ. Είναι άλλωστε σαν να παραβιάζω ανοιχτές θύρες, αφού τα προβλήματά τους έχουν επισημανθεί και αναλυθεί κατ'επανάληψη. Θα σχολιάσω λίγο μια συγκεκριμένη τραγική έκφραση του σάπιου συστήματος, τον φοιτητικό συνδικαλισμό. Είναι άλλο ένα κομμάτι του πολυπλόκαμου διαπλεκόμενου συστήματος δημόσιων σχέσεων, που παίζει ελεύθερα στην πλάτη μας τα παιχνίδια εξουσίας του , αδιαφορώντας για την σπατάλη στο δημόσιο χρήμα.

Την μεγαλύτερη διαστροφή του ρόλου του φοιτητικού συνδικαλισμού την έφερε η θεσμοθέτηση της συμμετοχής στα όργανα διοίκησης των ΑΕΙ. Οι φοιτητές απέκτησαν θεσμικά εξουσία και ψήφους πάνω σε ζητήματα διαχείρησης του πανεπιστημίου. Μιας διαχείρησης που χρησιμοποιεί κρατικά χρημάτα χωρίς να λογοδοτεί, χωρίς να ελέγχεται και χωρίς να αξιολογείται το αποτέλεσμά της. Έτσι δημιουργήθηκαν οι τέλειες συνθήκες διαφθοράς και συναλλαγής μεταξύ των συνδικαλιστών και του καθηγητικού κατεστημένου. Κάθε συνδικαλιστής έχει πολλά περισσότερα να κερδίσει μέσω της εξαργύρωσης της θεσμικής του εξουσίας, σε σχέση με τα κέρδη του από το να την χρησιμοποιήσει προς όφελος των συμφοιτητών του. Οι λίγοι, των οποίων η συνείδηση δεν επιτρέπει τέτοιες μεθόδους, γρήγορα αποβάλλονται από το σύστημα.

Οι συνδικαλιστές συμμετέχουν στις διαδικασίες εκλογής καθηγητών, κρίσεων και προαγωγών σε ανώτερες βαθμίδες, εκλέγουν προέδρους τμημάτων και πρυτάνεις. Ειδικά οι εκλογές προέδρων και πρυτάνεων είναι τρομερά σημαντικές, αφού αυτές οι θέσεις διαχειρίζονται μεγάλους δημόσιους πόρους χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο, και τα ξεροκόμματα που αντιστοιχούν στις ψήφους των φοιτητών εκλεκτόρων δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα. Αυτά δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την εκπροσώπηση των φοιτητικών προβλημάτων, που είναι υποτίθεται ο ρόλος τους.

Όταν οι φοιτητές ψηφίζουν στις φοιτητικές εκλογές στήνεται ένα ολόκληρο πολύχρωμο πανηγύρι, κοροϊδεύοντας τους ψηφοφόρους ότι έχουν την παραμικρή σημασία το χρώμα της αφίσας, τα τραγούδια, τα πολιτικά φυλλάδια ή οι ιδεολογίες. Αυτό που έχει σημασία είναι τα κορόιδα να δώσουν με τις ψήφους τους την δύναμη στους συνδικαλιστές να αποκτήσουν αρκετούς ψήφους στα όργανα του πανεπιστημίου και των τμημάτων του, αρκετούς εκλέκτορες στις προεδρικές και πρυτανικές εκλογές, ώστε να μπορέσουν να τα διαπραγματευτούν και να τα εξαργυρώσουν με χρήματα, βαθμούς, πέρασμα μαθημάτων, άκοπα διδακτορικά κτλ. Πολλοί φοιτητές είναι πραγματικά ανυποψίαστοι, ειδικά στα μικρά έτη, όσο μεγαλώνουν μαθαίνουν να συναλλάσονται και μην χαρίζουν την ψήφο τους αλλά να την πουλάνε με ανταλλάγματα. Οι φοιτητές εθίζονται από μικροί στην αναξιοκρατία, το ρουσφέτι, τις δημόσιες σχέσεις, την πνευματική ανεντιμότητα, τον κοινωνικό εκβιασμό και την ελάχιστη προσπάθεια, νοοτροπίες απόλυτα συμβατές με δημόσιους υπαλλήλους της χώρας μας, αλλά όχι για παραγωγικούς επιστήμονες.

Από αυτό το πανηγύρι της διαφθοράς δεν θα μπορούσαν να λείψουν τα πολιτικά κόμματα. Από πολύ νωρίς κατάφεραν να χαλιναγωγήσουν τις πολιτικές ανυσηχίες των νέων φοιτητών και να τις καλουπώσουν στα μέτρα τους. Εισχώρησαν στα πανεπιστήμια, όπως έχουν κάνει σε κάθε έκφραση της δημόσιας ζωής μας. Σχεδόν όλες οι φοιτητικές παρατάξεις σήμερα είναι ουρές των αντίστοιχων κομματικών στρατών, που βλέπουν το πανεπιστήμιο όχι ως χώρο μάθησης αλλά δημιουργίας εντυπώσεων. Για τα κόμματα ο φοιτητικός συνδικαλισμός είναι ένα καλό μέσο για να βρίσκουν στελέχη, να μπορούν να συνδιαλέγονται και να συναλλάσονται με το καθηγητικό κατεστημένο, να καλλιεργούν πολιτικές εντυπώσεις για την ευρύτερη κοινωνική ισχύ τους, να χρησιμοποιούν σε κινητοποιήσεις κτλ. Έτσι οι συνδικαλιστές μετατρέπονται σε απλά εκτελεστικά όργανα αποφάσεων που λαμβάνονται από τις κομματικές ηγεσίες, που παίζοντας τα δικά τους πολιτικά παιχνίδια σαφώς ιεραρχούν τα συμφέροντα πολύ διαφορετικά από αύτα των φοιτητών.

Προς τιμήν τους οι Φιλελεύθεροι του Στέφανου Μάνου, δεν δημιούργησαν αντίστοιχο διαπλεκόμενο στρατό, διότι αυτό ήταν ενάντια στις αρχές τους.

Αν το βόλεμα, η αναξιοκρατία, οι γνωριμίες, η εξάρτηση από πολιτικούς μηχανισμούς εξουσίας κτλ γίνονται στα μάτια του φοιτητή τα μέσα της επιτυχίας, τότε χρειάζεται και ένας μηχανισμός ιδεολογικής νομιμοποίησης αυτής της συμπεριφοράς. Και εδώ οι μηχανισμοί του κράτους βρήκαν ασυναίσθητα πρόθυμο σύμμαχο την αριστερή ρητορική που ανθεί στα πανεπιστημιακά θερμοκήπια σκέψης. Η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς στα πανεπιστήμια, ακόμα και όταν είναι μειοψηφία αριθμητικά, δηλητηρίασε γενιές φοιτητών με την κουλτούρα της πίστης στο κράτος. Μπορεί να καταγγέλουν συνεχώς το κράτος, όχι όμως επειδή είναι υπερβολικά παρεμβατικό και δημιουργεί στρεβλώσεις, αλλά επειδή δεν παρεμβαίνει αρκετά! Το κράτος είναι η μεγάλη τροφός που οφείλει να απορροφήσει όλους τους αποφοίτους (όπως έκανε πριν κορεστεί) ή να δώσει περισσότερα κονδύλια (για να τα φάει χωρίς έλεγχο το αντιπαραγωγικό κατεστημένο). Όσο όμως και αν καταγγέλουν πρόσωπα ή πολιτικές, καθαγιάζουν την γραφειοκρατική, αντιπαραγωγική λειτουργία της δημόσιας εκπαίδευσης ως κοινωνικά ευαίσθητη, άσχετα αν τελικά είναι ο μηχανισμός των πιο άδικων διακρίσεων.

Μέσα στο αποκομμένο από την πραγματικότητα πλαίσιο του πανεπιστημίου, τα αριστερά σχήματα αποκτούν ισχύ δυσανάλογη με την επιρροή τους έξω στην κοινωνία. Είναι πραγματικά κρίμα, οι νέοι της χώρας μας να πολιτικοποιούνται μέσα σε ένα πλαίσιο ιδεολογικής κρυογεννετικής, όπου επιβιώνουν ιδεοληψίες με καμία επαφή με τις συνθήκες της πραγματικής ζωής. Οι νέοι εθίονται στην αντίληψη ότι η προσωπική επιτυχία δεν είναι αποτέλεσμα της δουλειάς, της φιλοδοξίας, της φαντασίας, της καινοτομίας, της κούρασης κτλ αλλά του κοινωνικού εκβιασμού των "αγώνων" τους (δηλαδή του κλεισίματος δρόμων, των καταλήψεων, των αποχών κτλ). Οι έμφυτες πολιτικές ανησυχίες της ηλικιάς τους καλύπτονται από κούφια συνθήματα, εύκολες απαντήσεις και έτοιμες κασσέτες των οποίων την κενότητα δεν μπορούν να αντιληφθούν παρά μόνο όταν τελειώσουν. Μένουν όμως σε πολλούς ως ιδεολογικό κουσούρι, συμβάλοντας στον παραλογισμό της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας.

Το ακόμα τραγικότερο δεν είναι ότι αυτά τα κουσούρια γίνονται ιδεολογία όσων εκμεταλλεύονται την διαφθορά του συστήματος για να ανέβουν. Αυτοί είναι οι λιγότεροι ευπρόσβλητοι. Είναι ότι πείθουν τα θύματα, τα κοροϊδα της υπόθεσης όχι μόνο να ανέχονται αυτό το σύστημα αλλά και να παλεύουν για την διατήρησή του! Βγαίνουν σήμερα φοιτητές και διαμαρτύρονται μαζικά για να διατηρηθεί το δημόσιο μονοπώλιο στα ΑΕΙ, που παράγει απόφοιτους με τυπικά προσόντα, επιστημονικές ελλείψεις και νοοτροπία αποφυγής της προσπάθειας, συντηρώντας τα προνόμια του κατεστημένου των διαχειριστών τους. Την ώρα που οι ίδιοι έχουν μόνο να κερδίσουν από την ύπαρξη ελεύθερων επιλογών εκπαίδευσης και τον ανταγωνισμό των πανεπιστημίων. Αξίζουν συγχαρητηρίων όσοι κατάφεραν να διαστρέψουν τόσο πολύ τα μυαλά γενιών ολόκληρων νεών ανθρώπων ώστε να φωνάζουν με τόσο πάθος εναντίον των συμφερόντων τους.

Μεθαύριο θα στηθεί και πάλι το πανηγύρι να πειστούν τα κορόιδα να δώσουν την ψήφο τους στους διεφθαρμένους συμφοιτητές τους κάθε χρώματος. Δεν θα κάτσω να γίνω γραφικός μιλώντας για αναγκαίες θεσμικές αλλαγές, ιδιωτικά ΑΕΙ κτλ. Απλά λυπάμαι όσους, όπως εγώ, έζησαν, ζουν ή θα ζήσουν τα φοιτητικά τους χρόνια σε ελληνικά ΑΕΙ...

53 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κοιτα σε πολλα απο αυτα που λες συμφωνω διοτι και εγω αυτη τη στιγμη σπουδαζω σε ελληνικο αει. ομως παρολα αυτα υπαρχουν και ορισμενες σχολες που δεν ανταποκρινονται απολυτα στην κατασταση που περιεγραψες.ξερω βεβαια οτι ειναι εξαιρεσεις αλλα απλα θελω να πω οτι δεν ειναι και ολες οι σχολες σε αυτην την μαυρη κατασταση.παντως για το καποδιστριακο πανεπιστημιο αθηνων υπαρχει η περσινη καταταξη του πανεπιστημιου της σαγκαης(γνωστη ερευνα διεθνως) που το κατεταξε καπου μεταξυ των θεσεων 200-250 στα 500 πρωτα πανεπιστημια και συνολικα σε 1000 που αξιολογεισαι. αν σκεφτεις οτι η συντριπτικη πλειοψηφεια στις πρωτες θεσεις ειναι αμερικανικα και αγγλικα πανεπιστημια δεν ειναι και τελειως ασχημα. απλα το αναφερω αυτο για να δειξω οτι δεν ειναι ολα μαυρα και οτι υπαρχει ελπιδα για καποιες σχολες αν γινουν βεβαια και οι απαραιτητες αλλαγες. γενικα συμφωνω με αυτα που λες και ιδιαιτερα σε αυτο που λες στο τελος. πραγματι χωρις να το θελουν οι φοιτητες υποστηριζουν το καθηγητικο και κομματικο καθεστημενο χωρις να καταλαβαινουν οτι το κανουν αυτο!!!

javapapo είπε...

Μπράβο..ωραίο άρθρο!
Τι δουλειά έχουν τα κόμματα μέσα στα πανεπιστήμια..οι φοιτητές πότε θα ξυπνήσουν! Ελπίζω να ακουστούν και άλλες τέτοις απόψεις..έστω και στα break συναυλιών ..εκάστωτε σκυλά ή τους διαγωνιμσους PLaystation ..για την παράταξη Α και την παράταξη B!
Ας ξυπνησουν οι φοιτητές..επιτέλους και ας πετάξουν ολο αυτό το πανηγύρι έξω!

ξανα μπράβο!

Dead Disney είπε...

διαβασα το τεραστιο κειμενο σου και συμφωνω με τα περισσοτερα αν οχι μολα οσα εχεις γραψει απλά να ξέρεις οτι ποτε δεν θα ξυπνησουν τα ζώα. καλώς κακώς δικτυόνεσαι μπαινοντας σε ενα κομμα.
Η σαπιλα του συστηματος ξεκιναει μεδσα απο της μητρες της παιδειας.τα τει και τα αει.Γενιτσαροι φοιτητες που θελονε μπαζωμα και αντιδραστικοι -και καλα- που τα κανουν ολα πουτανα οταν σκασουν δυο γαρα παραπανω.Ε δεν κανουμε και ενα χαρακιρι λεω εγω?

xpan είπε...

Roark, τα πράγματα είναι όπως τα λές, απλά αναλογίσου λίγο και την ποιότητα της δευτεροβάθμιας η οποία είναι αυτή που διοχετεύει με φοιτητές τη τριτοβάθμια.

Θεωρώ πως το πρόβλημα ξεκινάει κάπου εκεί και το έχω ξαναδηλώσει. Απο τη 1η γυμνασίου μέχρι τη νιοστή πανεπιστημίου ο πελάτης δεν έχει μάθει να απαιτεί. Δεν έχει μάθει να προβληματίζεται, δεν έχει δει λίγο παραπέρα. Στο τέλος καταντάει πρόβατο με ή χωρίς χαρτί. Είτε μαύρο είτε άσπρο, σίγουρα όμως πρόβατο!

Πάντως δεν είναι και 100% όπως τα λες. Ο συνδικαλισμός έχει εξασθενήσει πολύ. Αρκετές οργανώσεις παρακαλάνε για μέλη και σε γενικές γραμμές αναλώνονται στο να λερώνουν τους τοίχους, τις αίθουσες και τα πατώματα. Κατάντια...

Όλο και λιγότεροι είναι αυτοί που ορμώμενοι απο άμεσα συμφέροντα θα ανοίξουν τον πόλεμο με τις "καθεστωτικές" (όπως τις αποκαλούν) διατάξεις. Οι περισσότεροι πλέον δεν ασχολούνται. Η μούχλα έχει αρχίσει να φαίνεται.

S G είπε...

βασικα, χωρις να εχω μεγαλη γνωση περι ελληνικων ΑΕΙ, βρισκω ηδη λαθος την υπαρξη φοιτητικου "συνδικαλισμου". Ο συνδικαλισμος υπαρχει για να στηριζει συμφεροντα εργαζομενων, που κατα κανονα μενουν 20-25 χρονια σε μια δουλεια και βλεπουν καπως μακροπροθεσμα.

Στα πανεπιστημια κανεις δεν θα επρεπε να φοιτει πανω απο 5-6 χρονια, οποτε τι νοημα εχει ο συνδικαλισμος? Βασικα μεχρι να σε γνωρισουν οι αλλοι φοιτητες, εχεις ηδη τελειωσει, αν εισαι καλος! Αυτο το χαρακτηριστικο τεινει να βγαζει τους χειροτερους φοιτητες, στο 9ο ή 10ο ετος "εκπροσωπους" των αλλων! Τι εκπροσωπουν? τιποτα...

νομιζω καποιοι απλοι κανονες θα μπορουσαν να βοηθησουν λιγο:

-δεν ειναι εκλεξιμοι φοιτητες που ειναι πανω απο καποιο ετος (6ο θα ελεγα).
- δεν γινεται οι οργανωσεις να χρησιμοποιουν τους χωρους του πανεπιστημιου για να στηνουν τα τσαντηρια τους

ισως θα βοηθουσε αν τα πανεπιστημια οργανωνοντουσαν και λιγο. Ας πουμε αποτι εχω καταλαβει, υπηρεσιες που σε μας προσφερει το πανεπιστημιο, στην Ελλαδα προσφερονται απο παραταξεις! Λογικο ειναι τα παιδια να πεφτουν στα διχτυα τους μετα...

Thrass είπε...

Spot on, Roark. Όμως έχω να προσθέσω κάτι.

Αυτό που λείπει από τα δημόσια πανεπιστήμια (χώρος στον οποίο ανήκω, αυτήν τη στιγμή) είναι το κίνητρο. Το είπες αυτό. Όμως αν οι φοιτητές μείνουν χωρίς οργάνωση, τότε μένουν έρμαια στους Καθηγητές, που είναι κι αυτοί χωρίς κίνητρο! (με πολύτιμες εξαιρέσεις, βεβαίως)

Με πονάει αυτό που είπα, γιατί στη δική μου σχολή (από τις καλές της χώρας) τα μακροπρόθεσμα σχέδια βελτίωσης λείπουν τελείως από τα μυαλά των φοιτητών. Αλλά δεν μπορούν να μείνουν τελείως έρμαια. Δίκοπο μαχαίρι, ναι.

ΥΓ. Είναι σοκαριστικό: Τις προάλλες που έγινε η πορεία εναντίον των ιδιωτικών πανεπιστημίων, έμαθα ότι συμμετείχαν εκεί ένα σωρό άτομα που έχουν τρομερά προσόντα, αλλά δεν μπορούν να βρουν αξιόλογη θέση στα ελληνικά ΑΕΙ, λόγω των ...γνωστών λόγων. Και συμμετείχαν σε μια πορεία ΕΝΑΝΤΙΟΝ τους. Και μιλάμε για μερικά από τα λαμπρά μυαλά της χώρας. Οπότε, όπως είπα, Roark, you 're spot on...

Kensai είπε...

Αν και ο Σωτήρης ανέφερε κάτι που με βρίσκει σύμφωνο (ο συνδικαλισμός έχει νόημα μόνο όταν είναι μακροπρόθεσμος) δε νομίζω πως έστω και για το πανεπιστήμιο δεν έχει κανένα ρόλο.

Μην ξεχνάμε πως απ'το σχολείο ακόμα μαθαίνουμε να ζούμε σε μικροκοινωνίες με θεσμούς όπως τα σχολικά συμβούλια και οι εκλογές. Αυτά βοηθάν (έστω λίγο και υποσυνείδητα) στην ωρίμανση των civic duties των νεαρών ατόμων. Δεν θεωρώ άσχημο να υπάρχει κάτι αντίστοιχο στο πανεπιστήμιο αρκεί να μην φτάνει στον αηδιαστικό βαθμό της πλήρης «πολιτικοποίησης» ενός ιδρύματος (όπως το Πα.Μακ.) που γίνεται μετά έρμαιο των ψηφοφοριών και ρουσφετιών μεταξύ του μόνιμου προσωπικού (πρύτανης, καθηγητές, κλπ) και των stakeholder-φοιτητών.

Δύο λύσεις:

1) Άμεση εκσυγχρόνιση του πανεπιστημιακού νόμου 1268/82 και μείωση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στα εκλογικά σώματα σημαντικών θέσεων όπως του Πρύτανη. Πρέπει να σταματήσει η αμφίδρομη ρουσφετολογία.

2) Γιατί η Γερουσία των πανεπιστημίων δεν παίρνει αποφάσεις για τη μείωση και συγκεκριμένη τοποθέτηση (πχ σε μια αίθουσα και φτάνει!) των τραπεζιών και αφισών των κομμάτων; Δηλαδή είναι «ελευθερία έκφρασης» να βλέπει κάποιος που μπαίνει σ'ένα ελληνικό ΑΕΙ χιλιάδες άθλιες αφίσες των δεκάδων κομμάτων και τραπεζάκια στη μέση του πουθενά να μοιράζουν pamphlets; Αν είναι γιατί δε γράφουμε και στους τοίχους; :-/

Άλλο το free speech, άλλο το free beer...

avatar είπε...

Ο Roark έχει απόλυτο δίκιο στην περιγραφή της κατάστασης. Θα συμφωνήσω όμως και με την επισήμανση του Thrass. Αν και ο ρόλος και οι πρακτικές των φοιτητικών παρατάξεων είναι ακριβώς τόσο στρεβλός και σιχαμένος όσο περιέγραψε ο Roark το παράδοξο είναι ότι αν αύριο ως δια μαγείας τις εξαφανίζαμε από τα πανεπιστήμια τότε τα πράγματα θα γινόντουσαν ακόμη χειρότερα (!!!) γιατί οι καθηγητές/δημόσιοι υπάλληλοι θα μένανε εντελώς ανεξέλεγκτοι...

Kensai είπε...

Ναι, και τώρα ξέρεις πώς ελέγχονται;

Οι φοιτητοπατέρες τους καθηγητάδες προς ανέλιξη και τούμπαλιν. Αξιοκρατικότατο! :(

Μαύρο πρόβατο είπε...

Στη χώρα μας δε υπάρχει σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της αγοράς
Συμφωνώ στη γενική διαπίστωση, αλλά δεν είμαι σίγουρος οτι έχουμε το ίδιο πράγμα στο μυαλό μας με τον αρθρογράφο.
Μήπως θα μπορούσε να γίνει πιο συγκεκριμένος, δίνοντας παραδείγματα ακάλυπτων αναγκών της αγοράς σε πανεπιστημιακές ειδικεύσεις;

Thrass είπε...

"Μήπως θα μπορούσε να γίνει πιο συγκεκριμένος, δίνοντας παραδείγματα ακάλυπτων αναγκών της αγοράς σε πανεπιστημιακές ειδικεύσεις;"

Δεν είμαι ο αρθρογράφος και δε θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, αλλά γνωρίζω συγκεκριμένη σχολή του Καποδιστριακού, όπου έχουν απορριφτεί (νέα) μαθήματα, επειδή το αντικείμενό τους θεωρήθηκε υπερβολικά εφαρμοσμένο στις ανάγκες "εταιρειών". Απορρίφτηκαν, γιατί οι φοιτητές (αριστερές οργανώσεις), εναντιώθηκαν και απείλησαν με διάφορα μέσα.

Βέβαια, οι ίδιοι φοιτητές-τσε-γκεβάρα μετά διαμαρτύρονται για την ανεργία.

S G είπε...

"παραδείγματα ακάλυπτων αναγκών της αγοράς σε πανεπιστημιακές ειδικεύσεις;"


κατσε να σκεφτω... εμ ΟΛΕΣ οι ειδικοτητες που εχουν κλειστο αριθμο φοιτητων ισως?

κατα τα αλλα ο θραςς εχει δικιο, μερικες φορες το λενε και απροκαλυπτα, δεν θελουμε να εχει σχεση το πανεπιστημιο με τις αναγκες της αγορας, ή των φοιτητων, ή της χωρας, ή οποιουδηποτε εκτος των βολεμενων καθηγητισκων...

Μαύρο πρόβατο είπε...

Λίγα παραδείγματα συγκεκριμένα ζήτησα. Οι συσχολιαστές ή δεν θέλουν να βοηθήσουν, ή δεν μπορούν (τι θα πεί "ειδικότητες που εχουν κλειστο αριθμο φοιτητων" ίσως; Γιατροί - ίσως;;) - εκτός αν θεωρούν απάντηση το τι λέει ο κάθε Τσεγκεβάρα επί του θέματος. Τέλος πάντων, εξακολουθώ να διατυπώνω το ερώτημα, προς το συντάκτη του ποστ...

Thrass είπε...

Mαύρο Πρόβατο, αυτό που εννοούσα εγώ (πραγματικό γεγονός) είναι ότι:
Έρχεται η (πραγματική, συγκεκριμένη) εταιρεία στο Πανεπιστήμιο και λέεί "φτιάξτε μου την "τάδε" (πραγματική, συγκεκριμένη) σειρά μαθημάτων (σε προπτυχιακό επίπεδο) για να αρχίσω να απορροφώ φοιτητές σας. Έγινε το έλα-να-δεις. Τι πιο συγκεκριμένο θέλεις; Ονόματα; (δε θα πω ονόματα)

Μαύρο πρόβατο είπε...

Ναι, thrass, ονόματα. Μαθημάτων, όχι εταιριών!

Thrass είπε...

Δε θα πω, γιατί θα φωτογραφήσω σχολή και ανθρώπους, αλλά μπορώ να πω τα εξής: Οι τίτλοι των μαθημάτων δεν έχουν σημασία (ήταν αρκετά γενικοί), αυτό που φαντάζομαι ότι σε ενδιαφέρει είναι το περιεχόμενο. Το περιεχόμενο σε πρώτη φάση ήταν λίγο πιο εξειδικευμένο από ό,τι θα έπρεπε, κατά την άποψή μου. Η λογική κίνηση -κατ' εμέ- από τη μεριά του πανεπιστημιακού τμήματος θα ήταν να το διαπραγματευτεί (αν πετύχαινε να τα κάνει λιγουλάκι λιγότερο εξειδικευμένα, θα ήταν όλα θαυμάσια) και να ζητήσει κάποιου είδους δεσμεύσεις (πχ χρήματα ή ελάχιστο αριθμό προσληφθέντων), ενώ παράλληλα να ερχόταν σε συνεννόηση με άλλες παρόμοιες εταιρείες.

Δυστυχώς δεν έφτασε ποτέ το στάδιο των διαπραγματεύσεων (όσο το σκέφτομαι, μιλάμε για τραγωδία).Οι "αντικαπιταλιστές" (του συγκεκριμένου τμήματος) ξεσηκώθηκαν με το που έγινε η κρούση και μια μεγάλη ευκαιρία χάθηκε...

Andrew είπε...

Σαν παλιός συνδικαλιστής μπορώ να πω κάποια πράγματα.

Το ΠΑΣΟΚ έδωσε τεράστια εξουσία στους φοιτητές των σχολών. Εβαλε εκπρόσωπους των φοιτητών με τόσο σημαντική ποσόστωση στα συνδιοικητικά όργανα με αποτέλεσμα να συμμετέχουν ενεργά στις αποφάσεις (και στην χάραξη πολιτικής για το ίδρυμα τους). Υπάρχει μετά και ένα άλλο γεγονός. Η εξουσία διαφθείρει, αναπόφευκτα οι φοιτητές (που μόλις έχουν γίνει ενήλικοι) θα μπουν σε μια τέτοια διαδικασία. Λίγο πριν κλείσω τα 18 έφτασα στην ΓΣΤ να αποφασίζω μια και είχα "μαντρώσει" τους εκπροσώπους των φοιτητών όλων των παρατάξεων να καθορίζω το πρόγραμμα σπουδών της σχολής μου, να γνωμοδοτώ για την εκλογή καθηγητών, για την επιλογή επίτιμων διδακτόρων μέχρι και το πόσους εισακτέους θα έχει την επόμενη χρονιά το τμήμα (το οποίο βέβαια γίνεται override από το υπουργείο παιδείας).

Τα κόμματα βέβαια δεν θα ήθελαν να μείνουν εκτός αυτής της διαδικασίας. Ετσι έδωσαν μεγαλύτερη σημασία στις φοιτητικές εκλογές και τα αποτελέσματα τους. Ετσι μπαίνουμε κανονικά στην Ελληνική κοινωνία με τη συνδιαλλαγή (μην ξεχνάτε ότι για τη συνδιαλλαγή απαιτούνται πάντα 2), το απολιτίκ (το οποίο ωφελεί βεβαίως τις μεγάλες παρατάξεις) και αν κάποια παράταξη θέλει να πάρει αποφάσεις άλλες, φέρνουμε θέμα κομματικής πειθαρχίας (γιατί ακολουθείται η αλυσίδα κόμμα-νεολαία-φοιτητική παράταξη). Οι μη κομματικές παρατάξεις λόγω του έντονου αριστερού-επαναστατικού χαρακτήρα τους έβρισκαν το πανεπιστήμιο σαν χώρο επανάστασης (η οποία βέβαια δεν ερχόταν μια και με την αποφοίτηση οι φοιτητές ξεχνούσαν την επανάσταση και γινόντουσαν τα συνηθισμένα στελέχη της κοινωνίας) η οποία γινόταν συχνά (καταλήψεις, πορείες κλπ.)

Ετσι σήμερα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που στις συνελεύσεις κυβερνάνε οι επαναστάτες (μια και κάνουν περισσότερη φασαρία), όπου δεν κυριαρχούν συζητούνται διάφορα άσχετα θέματα, στα όργανα συνδιοίκησης αποφασίζονται οι αποφάσεις κανονικά και τέλος στις εκλογές οι παρατάξεις μετράνε τις ψήφους τους.

Οσο για το ότι οι φοιτητές θα μείνουν 4 χρόνια μόνο στη σχολή τους, μήπως στην εργασία του κάποιος μένει περισσότερο χρόνο κατά μέσο όρο?

S G είπε...

ας πουμε. ή μηχανικοι, σωστοι αρχιτεκτονες, σοβαροι οικονομολογοι, διοικητικα στελεχη που να ξερουν να χρησιμοποιησουν και ενα Stata ή εστω SPSS, καλοι γιατροι, θες κι αλλο? Σοβαρολογω οταν λεω ΟΛΕΣ οι σπουδες που σημερα εχουν κλειστο αριθμο και δημοσιο μονοπωλιο.

Οσο για αυτα που λεει ο Αντριου, οντως αυτο ειναι κατι που συχνα ξεχνω. Μα πως ειναι δυνατον οι φοιτητες να εχουν τοσο δυνατη ψηφο στα πανεπιστημια? Συγγνωμη αλλα αυτο ειναι εντελως γελοιο. Δεν λεω να μην εχουν γνωμη, αλλα αυτο παραπαει...

Roark είπε...

Δεν μπορώ να είμαι συνέχεια πάνω από ένα υπολογιστή.

Ενδεικτικά να αναφέρω στη σχολή μου, ανάμεσα στα 61 μαθήματά της, δεν περιλαμβάνονται αγγλικά, όταν όλη η σύγχρονη έρευνα και εξέλιξη στην ιατρική είναι σε αυτή τη γλώσσα, και τα οικονομικά της υγεία. Αυτά είναι μαθήματα απλώς ανύπαρκτα. Θα μπορούσα να σκεφτώ ένα σωρό ακόμα (μόνο εγώ δεν είμαι η αγορά και δεν σκοπεύω να παραστήσω τον σχεδιαστή στη θέση του σχεδιαστή). Τα υπόλοιπα κακοδιδάσκονται, εμφανίζονται πλασματικές ώρες μαθημάτων και εργαστηρίων για να συμπληρώνονται οι ελάχιστες απαιτούμενες ώρες βάση των προδιαγραφών τις ΕΕ, οι παραδόσεις είναι προαιρετικές κτλ.

Kensai είπε...

Οσο για αυτα που λεει ο Αντριου, οντως αυτο ειναι κατι που συχνα ξεχνω. Μα πως ειναι δυνατον οι φοιτητες να εχουν τοσο δυνατη ψηφο στα πανεπιστημια? Συγγνωμη αλλα αυτο ειναι εντελως γελοιο. Δεν λεω να μην εχουν γνωμη, αλλα αυτο παραπαει...

Διορθώστε με αν κάνω λάθος αλλά για την εκλογή του Πρύτανη το ποσοστό των φοιτητών στις εκλογές είναι 80%. O Σουφλιάς ήθελε να το κατεβάσει (στο 40%) και κοντέψαν να τον φάνε.

Στις χώρες του εξωτερικού δεν ξεπερνά το 10-15%.

Μαύρο πρόβατο είπε...

Συνοψίζω όσα ακούστηκαν για τις ανάγκες σε πανεπιστημιακές ειδικότητες που έχει η αγορά και δεν τις καλύπτει το ελληνικό πανεπιστήμιο:

1)(Lida) επαγγελματίες προγραμματιστές
2) (s_g) μηχανικοι, σωστοι αρχιτεκτονες, σοβαροι οικονομολογοι, διοικητικα στελεχη (...), καλοι γιατροι
3) (roark) ενδεικτικά, στη σχολή μου (...) δεν περιλαμβάνονται αγγλικά (...) και τα οικονομικά της υγεία

Το συμπέρασμα που βγάζω είναι οτι δεν γνωρίζετε πανεπιστημιακές ειδικότητες που ζητά η αγορά και δεν καλύπτουν τα πανεπιστήμια, αλλά κατά τη γνώμη σας είναι η ποιότητα των αποφοίτητων που είναι χαμηλή για τις ανάγκες της αγοράς.

Δηλ. (ονόματα τελείως διακοσμητικά) ο κ. Αποστολόπουλος ψάχνει καλούς ορθοπεδικούς και δεν βρίσκει, ο κ. Λιακουνάκος γυρεύει ενημερωμένους βιοπαθολόγους και δεν φαίνεται κανείς, ο κ. Ψαλίδας αναζητά καταρτισμένους πολιτικούς μηχανικούς και το πανεπιστήμιο δεν τους παρέχει.
Ειλικρινά, δεν το βλέπω! Οταν ο Κόκαλης πχ (αυτή τη φορά πραγματικό το παράδειγμα)αναπτυσσόταν ραγδαία (χάρις στο καπάρωμα των προμηθειών του δημοσίου) στις αρχές της δεκαετίας του '90, ποτέ δεν αντιμετώπισε πρόβλημα έλλειψης εξειδικευμένου δυναμικού μηχανικών κτλ. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήσαν είτε απλοί απόφοιτοι των πολυτεχνικών σχολών, είτε πολυτεχνίτες με κάποιο μάστερ στην Αγγλία.

Οσο για την προσωπική μου εμπειρία, ζω κι εργάζομαι στο εξωτερικό για τον εντελώς αντίθετο λόγο: έχοντας επιλέξει ν'ασχοληθώ με την έρευνα, η ελληνική αγορά απλούστατα... δεν υπήρχε, ή περίπου - αν εξαιρέσουμε τις ελάχιστες ευκαιρίες που δίνει το τρισκατάρατο δημόσιο.

Από όλα όσα αναφέρθηκαν, θα συμφωνούσα μόνο στην ανάγκη μεγαλύτερης επαφής των γιατρών με το μάνατζμεντ και τα οικονομικά της υγείας - κι αυτό ως τριτεύον ζήτημα, μπροστά στο στόχο καταρχήν της άρτιας εκπαίδευσης στην καθαυτό ιατρική επιστήμη, και την ανάγκη κατά δεύτερο λόγο βαθιάς επαφής των μελλοντικών γιατρών με την ουμανιστική κουλτούρα (ηθικοφιλοσοφικά κτλ).

Ψάξτε το λοιπόν: έχει ρωτηθεί ο ελληνικός επιχειρηματικός κόσμος για το τι ανάγκες έχει, σε επίπεδο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης; Καμμιά σχετική έρευνα του ΙΟΒΕ ή άλλου οργανισμού;
Για να μη λέμε ο καθένας τον πόνο του...

Andrew είπε...

80% είναι αλλά επί του αριθμού των μελών ΔΕΠ (κανονικοί όχι συμβασιούχοι καθηγητές) του ιδρύματος. Δεν τόλμησε κανείς να το κατεβάσει βέβαια διότι όλες οι παρατάξεις θα χάσουν την πίτα.

roark αν μπεις και εσύ στην Γενική Συνέλευση Τμήματος (όχι των φοιτητών), θα αποφασίζεις για το πρόγραμμα σπουδών. Υπάρχει βέβαια και το κόστος αν είσαι μπροστά από την εποχή σου. Οταν το 1995 πρότεινα ηλεκτρονικές σημειώσεις ή εναρμόνιση του προγράμματος σπουδών με τις αντίστοιχες σχολές του εξωτερικού οι πρώτοι που έπεσαν να με φάνε ήταν οι "προοδευτικοί".

Αλλο παράδειγμα. Η δημόσια ανώτατη εκπαίδευση είναι δωρεάν. Γι'αυτό και όταν ιδρύθηκε μεταπτυχιακό τμήμα, αποφασίστηκε ότι θα είναι δωρεάν αντίθετα με τα μεταπτυχιακά σε σχεδόν όλες τις άλλες σχολές τα οποία έχουν δίδακτρα ή τα προβλέπουν.

S G είπε...

"O Σουφλιάς ήθελε να το κατεβάσει (στο 40%) και κοντέψαν να τον φάνε."

δεν κοντεψαν, τον εφαγαν. οσοι πηγαιναν σχολειο τοτε, θυμουνται ισως τι γινοταν με καταληψεις και ιστοριες...

"Το συμπέρασμα που βγάζω είναι οτι δεν γνωρίζετε πανεπιστημιακές ειδικότητες που ζητά η αγορά και δεν καλύπτουν τα πανεπιστήμια, αλλά κατά τη γνώμη σας είναι η ποιότητα των αποφοίτητων που είναι χαμηλή για τις ανάγκες της αγοράς."

οχι το προβλημα ειναι τοσο ποιοτικο οσο ποσοτικο. Ποσοτικο γιατι απλα δεν υπαρχουν αρκετοι πληροφορικαριοι ας πουμε.
Ποιοτικο γιατι το να ονομαζεις καποιον, ας πουμε σε αυτα που ξερω εγω, οικονομολογο οταν δεν ξερει να βρει μια ισορροπια Νας, ειναι σαν να ονομαζεις πρασινωπη πατατα ενα αχλαδι.

Αλλα νομιζω αποσα λες οτι εχεις μια βαθυτερη παρανοηση:

δεν θελουμε εκπαιδευμενους νεους για να τους προσλαβει ο Χ λερας στην κρατικοδιαιτη εταιρεια του. Θελουμε παραγωγικα ατομα που, κατα πρωτον να μπορουν μονα τους να φτιαξουν επιχειρησεις και να δημιουργουν και κατα δευτερον, να παρεχουν ανθρωπινο κεφαλαιο σε ξενες και ελληνικες εταιρειες που θελουν να ανοιχτουν σε νεους τομεις και να επενδυσουν στην χωρα.

Αν δει κανεις, οι πιο γνωστες, δημιουργικες εταιρειες της εποχης μας δεν υπηρχαν πριν 30 χρονια! Παμπολλες θεσεις εργασιας δημιουργουνται σε μικρομεσαιες επιχειρησεις, που συχνα ξεκινουν απο το γκαραζ ενος φοιτητη...

Δεν μας χαριζει ο λερας τις δουλειες, ο εκπαιδευμενος ανθρωπος τις δημιουργει... Δεν υπαρχει οριο στο ποσα καλοεκπαιδευμενα, παραγωγικα ατομα χωραει η χωρα μας. Οριο υπαρχει στο ποσο μπορει να δινει η χωρα θεσεις δημοσιου χαραμοφαη σε αστοιχειωτους απογοητευμενους νεους με ανυπαρκτη εργασιακη ηθικη, που παραγουν μαζικα τα μιζερα εκπαιδευτικα μας ιδρυματα...

Thrass είπε...

"Το συμπέρασμα που βγάζω είναι οτι δεν γνωρίζετε πανεπιστημιακές ειδικότητες που ζητά η αγορά και δεν καλύπτουν τα πανεπιστήμια, αλλά κατά τη γνώμη σας είναι η ποιότητα των αποφοίτητων που είναι χαμηλή για τις ανάγκες της αγοράς."

Μαύρο Πρόβατο, διαφωνώ. Είναι πολύ πικρό ποτήρι για όλους τους ερευνητές (που είσαι εσύ, είμαι κι εγώ) το ότι η Ελλάδα δεν έχει ουσιαστικό R&D. Αφού θέλεις παράδειγμα χειροπιαστό (και άσχετο με αυτά που έγραφα παραπάνω), πάρε τον τομέα μου, τα optics (εφαρμογές laser και τέτοια). Υπάρχει καμιά τέτοια εταιρεία στην Ελλάδα με ισχυρο R&D? Όχι, ακόμα κι οι ξένες μόνο εμπόριο κάνουν εδώ. Όλα τα φέρνουν από έξω.

Παίζει να μου έχει ξεφύγει καμιά "μικρή" προσπάθεια, αφού γύρισα Ελλάδα μόλις πριν δυο χρόνια και δεν τα έχω δει όλα. Αλλά σημασία έχει ότι δεν υπάρχει κάποια σημαντική πρόοδος στο θέμα.

Αρχίσαμε να αγοράζουμε όλοι πανάκριβες κάμερες, που τις φέρνουμε από έξω (έστω τα κομμάτια τους), αρχίσαμε να σκάβουμε τη γη για να φυτέψουμε οπτικές ίνες, που τις φέρνουμε από έξω, δείχνουμε στις παρουσιάσεις με laserάκια, που τα φέρνουμε από έξω.

Εδώ τι φτιάχνουμε, τι σχεδιάζουμε; Εδώ είμαστε έμποροι, συναρμολογητές. Αλλά όχι developers. Kαι ζώντας μέσα στο πανεπιστήμιο, δε μου κάνει καμιά εντύπωση.

Μαύρο πρόβατο είπε...

Θελουμε (...) να παρεχουν ανθρωπινο κεφαλαιο σε ξενες και ελληνικες εταιρειες που θελουν να ανοιχτουν σε νεους τομεις και να επενδυσουν στην χωρα

Αυτό όμως δεν βλέπω πώς θα μπορούσε να ονομάζεται σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της αγοράς... αντί για σύνδεση της αγοράς με μια αναβαθμισμένη προσφορά της εκπαίδευσης. Δεν ήξερα οτι κατά τις νεοφιλελεύθερες απόψεις, η μόρφωση σέρνει... τις αγορές :-)

Πιο συγκεκριμένα, καταλαβαίνω λοιπόν οτι μιλάς μάλλον για την προσφορά υψηλής ποιότητας δυναμικού (σε ικανή ποσότητα), που δεν έχει καμμία σχέση με τις "σημερινές ανάγκες της αγοράς", που με τόσο μελανά χρώματα περιγράφεις... με στόχο κι ελπίδα σύντομα να ανταποκριθεί η αγορά σ'αυτήν την προσφορά!

'Η ίσως ζητάς να δημιουργούν τα πανεπιστήμια δυναμικό ανάλογο με τις πιο προχωρημένες ανάγκες της παγκόσμιας αγοράς, που θα προσελκύσει από το εσωτερικό και το εξωτερικό τις επενδύσεις εκείνες που θ'αναβαθμίσουν τη θέση της δικής μας οικονομίας στο παγκόσμιο σύστημα;

Οπως και να'χει, το θέμα είναι μεγάλο.
Χαιρετώ γι απόψε,
ΜΠ

Μαύρο πρόβατο είπε...

Μαύρο Πρόβατο, διαφωνώ
Thrass, ίσως εγώ να μην έγινα κατανοητός, γιατί συμφωνώ απόλυτα με τη διαπίστωσή σου. Το ερώτημα είναι, αφού η αγορά τέτοια είναι, τι κάνουμε...
(Ξανά) Καληνύχτα γι απόψε

Thrass είπε...

Το ερώτημα είναι, αφού η αγορά τέτοια είναι, τι κάνουμε...

Mαύρο Πρόβατο, έχω καταλάβει τι εννοείς από πριν. Σου έδωσα -πιστεύω καλά- παραδείγματα, τα γράφω τώρα πιο αναλυτικά:

- οι Έλληνες αγοράζουμε κάμερες, laserάκια, οπτικές ίνες ή ακόμα και αμάξια κλπ.

- Δηλαδή η αγορά έχει ανάγκη από τέτοια πράγματα.

- Δηλαδή τι ωραία που θα ήταν να βγάζουμε μηχανικούς και εφαρμοσμένους επιστήμονες που θα μας φτιάξουν αμάξια, κάμερες, lasers και οπτικές ίνες.

- Αλλά δεν έχουμε.

- Αυτό σημαίνει ότι τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα δεν παράγουν τους επιστήμονες/μηχανικούς που θα καλύψουν τις ανάγκες της αγοράς.

(ελπίζω τώρα να έγινα πιο κατανοητός)

Kensai είπε...

Πάντως βγήκαμε απ'το θέμα. :)
Όποιος δεν αναγνωρίζει τον κραταιό φοιτητικό συνδικαλισμό στα ελληνικά ΑΕΙ/ΤΕΙ σήμερα νομίζω χρειάζεται ένα καλό reality check.

Το ανησυχητικό είναι ότι δεν το έχουν πάρει χαμπάρι οι ίδιοι οι φοιτητές που έτσι χάνουν το νόημα του πανεπιστημίου και αναλώνονται σε αστείους «τραπεζακιοπολέμους»...

Roark είπε...

Μάλλον μερικά πράγματα δεν γίνονται εύκολα κατανοητά. Δεν φταίει η αγορά που δεν είναι αρκετά μεγάλη για να απορροφήσει τις στρατιές φιλόλογων, φυσικομαθηματικών, φυσιογνωστών και δεκάδων άλλων κλάδων που παράγουν κάθε χρόνο τα ελληνικά ΑΕΙ. Φταίνε τα ΑΕΙ και αυτοί που τα σχεδίασαν έτσι. Όταν όμως τα σχεδίαζαν και τα γιγάντωσαν, είχαν ως προοπτική να τους κάνουν όλους αυτούς καθηγητές και δημοσίους υπαλλήλους, όχι να καλύψουν ανάγκες τις αγοράς.

Οι φοιτητές δεν είχαν κίνητρο να προσπαθούν, και η φοιτητική ζωή έγινε συνώνυμο της κραιπάλης, διότι τόσα χρόνια το χαρτί με τα τυπικά προσόντα που έπαιρναν στο τέλος τους εξασφάλιζε σε μεγάλο βαθμό μόνιμη και σίγουρη δουλειά στο δημόσιο. Οι δε καθηγητές είχαν εξασφαλίσει ήδη την μόνιμη και σίγουρη δουλειά, στην οποία κανείς δεν απαιτούσε να προσφέρουν στους φοιτητές τους και κανείς δεν τους έλεγχε αν δεν το έκαναν. Αυτή είναι η αποσύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά, δηλαδή η εκπαίδευση προσανατολίστηκε στην δημιουργία δημόσιων υπαλλήλων.

Έχουμε όμως και την αναντιστοιχία της δημόσιας πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με την αγορά, που είναι συνέπεια της αποσύνδεσης. Δηλαδή την βλέπουμε ότι αλλού δημιουργούνται περισσότεροι απόφοιτοι από όσους χρειάζονται (πχ φιλόλογοι, γεωλόγοι, μαθηματικοί κτλ), αλλού δεν υπάρχουν αρκετοί (πληροφορική), ενώ σχεδόν παντού οι γνώσεις ων αποφοίτων είναι σε χαμηλότερα επίπεδα από τις ανάγκες τις αγοράς. Αυτό φαίνεται καθαρά στους χαμηλώτερους μισθούς που πιάνουν σε σχέση με ομοειδή πτυχία σχολών του εξωτερικού ή τα μεγάλα ποσοστά ετεροαπασχόλησης. Ολόκληρες γενιές φοιτητών στερούνται τα απαραίτητα ανταγωνιστικά τους εφόδια γνώσης, επειδή η δημόσια εκπαίδευση στα ΑΕΙ είναι άκαμπτη, δημιουργεί πληθωρισμό πτυχίων σε κορεσμένους τομείς, αργεί να αντιληφθεί τις αλλαγές και να προσαρμοστει σε αυτές και το κυριότερο δεν έχει κανένα κίνητρο να τα κάνει όλα αυτά.

Ανώνυμος είπε...

Στην σχολή μου (Μάρκετινγκ,[Α]ΤΕΙ) κάθε χρόνο μια πολυεθνική εταιρεία ανακοίνωνε τον ετήσιο διαγωνισμό κατάρτισης marketing plan και καλούσε τους σπουδαστές να πάρουν μέρος. Όταν ένας καθηγητής προέτρεπε (προς τιμήν του) τους σπουδαστές να πάρουν μέρος η γνώμη ενός σπουδαστή ήταν (με ύφος “προοδευτικό”): “Αυτό το κάνουν για να βρούνε εργαζόμενους για την εταιρεία τους!”. Τι να λέμε τώρα…

S G είπε...

μα αν ειναι δυνατον μια ιδιωτικη εταιρεια να ενδιαφερεται να προσλαβει φοιτητες! Νομιζα οτι η δουλεια των εταιρειων ειναι να αγοραζουν ρομποτ και ο προορισμος των φοιτητων να γινονται δημοσιοι υπαλληλοι!

τωρα για το θεμα της αντιστοιχιας σπουδων, ενα ενδιαφερον δειγμα ειναι ισως ο πινακας εδω, με τους κλαδους που προσφερονται στην Ελλαδα και σε αλλες χωρες:
http://www.ypepth.gr/docs/ae_st_sygr_dieth_dedo_apr2002.doc

Μαύρο πρόβατο είπε...

Ακρως ενδιαφέρον το http://www.ypepth.gr/docs/ae_st_sygr_dieth_dedo_apr2002.doc

Κοιτάξτε από κει σύγκριση Ελλάδας - Ιρλανδίας (στοιχεία του '98, αλλά ήδη από τότε οι δύο χώρες είχαν τις θέσεις που έχουν και σήμερα στην παγκόσμια οικονομία) Ποσοστιαία κατανομή αποφοίτων ανά γνωστικά πεδία: πρώτο νούμερο Ελλάδα, δεύτερο νούμερο Ιρλανδία

Εκπαίδευση 4,4 - 9,2

Ανθρωπιστικές επιστήμες 10,3 - 22,4

Κοινωνικές επ./οικονομικά/νομική
28,4 - 30,9

Υπηρεσίες 4,3 - 1,2

Τεχνολογία/μηχανική 17,6 - 10

Γεωπονία 10,1 - 1,7

Υγεία-Πρόνοια 9,5 - 7,6

Βιολογία κτλ 0,9 - 6,6

Φυσικές επιστήμες 3,3 - 3,9

Μαθηματικά 2,1 - 0,7

Υπολογιστές 9,0 - 5,7

Λοιπά 0,1 - -

Για όσους νομίσαν οτι βρήκαν το "λάθος", επαναλαμβάνω: το πρώτο νούμερο είναι της Ελλάδας

Ολα αυτά μαζί λοιπόν δεν δένουν!Ξανασκεφτείτε το!

Roark είπε...

Δηλαδή όταν μια χώρα εκπαιδεύει το 10% των φοιτητών της στην γεωπονία, όταν ο αργοτικός τομέας συνολικά δεν προσφέρει πάνω από το 5,5% του συνολικού ΑΕΠ της, αυτό σου δείχνει ότι υπάρχει σύνδεση της εκπαίδευσης με τις ανάγκες της αγοράς;

S G είπε...

και νταξει αστο αυτο (στην γεωπονια οντως εχουμε υπερβολικο ποσοστο). μας λειπουν καποια στοιχεια:

τι ποσοστο των νεων σπουδαζουν στην Ιρλανδια και στην Ελλαδα.

τι γνωσεις αποκτουν αυτοι που σπουδαζουν. Εδω νομιζω ειναι η τεραστια διαφορα. Ας πουμε λεει οτι στην Ελλαδα σπουδαζουν περισσοτεροι μαθηματικοι. Αυτο μου φαινεται περιεργο, γιατι για μενα οι μαθηματικοι ειναι τρομερα χρησιμοι σαν ερευνητες σε παρα πολλους κλαδους (πληροφορικη, χημεια, βιολογια, οικονομικα, στατιστικη...), αλλα στην Ελλαδα δεν τους βλεπω να κανουν τιποτα εκτος απο το να ονειρευονται να γινουν δασκαλοι!

και βεβαια υπαρχουν και καποιες λεπτομερειες, ας πουμε τι μηχανικοι σπουδαζουν στην Ελλαδα. αλλο πολιτικοι μηχανικοι και αλλο ηλεκτρολογοι. δεν μπορω να φανταστω οτι εχουμε περισσοτερους σοβαρους πληροφορικαριους και ηλεκτρομηχανολογους απο την Ιρλανδια...

ΥΓ θα τα εψαχνα ολα αυτα, αλλα σημερα εχω αρκετη δουλεια

Μαύρο πρόβατο είπε...

Ελα ρε παιδιά, σοβαρευτείτε. Οταν προβάλλετε ως πρότυπο την Ιρλανδία (και δε θα διαφωνήσω), μην μου λέτε οτι εξηγείται η διαφορά μας από... κάτι μαγικά που κάνουν στην εκπαίδευση, ούτε από το οτι δεν έχουν γεωπόνους (στο κάτω κάτω, για μια χώρα που θέλει να εκσυγχρονίσει τη γεωργία της, κι έχει κάποια σοβαρά συγκριτικά πλεονεκτήματα, δεν βλέπω αυτό να είναι και μεγάλο μειονέκτημα).

Οποιος έχει χρόνο και διάθεση, ας ψάξει λοιπόν σε τι διαφέρει η ιρλανδική πανεπιστημιακή εκπαίδευση από την ελληνική (στην output της οποίας, να σημειωθεί, πρέπει να προσθέσουμε και τους απόφοιτους του εξωτερικού) γιατί από την πρώτη ανάγνωση των στοιχείων βγαίνει οτι είναι πιό "απροσάρμοστη" στην αγορά με την έννοια που δίνετε στην προσαρμογή.
Επίσης επαναλαμβάνω οτι πρέπει να διερευνηθεί σοβαρά το τι πανεπιστημιακές ειδικότητες και γενικότερα, τι ειδικούς ζητά σήμερα ο κάσμος των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα.

Είναι το μίνιμουμ για να υποστηριχθεί σοβαρά μια θέση - η δική σας, η δική μου, γενικώς.

Σας παρακολουθώ με ενδιαφέρον.

Thrass είπε...

Επίσης επαναλαμβάνω οτι πρέπει να διερευνηθεί σοβαρά το τι πανεπιστημιακές ειδικότητες και γενικότερα, τι ειδικούς ζητά σήμερα ο κάσμος των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα

Απλώς καταθέτω ότι αυτό το ερώτημα το θεωρώ άνευ νοήματος (για να μην πω "σοσιαλιστικό"). Το όλο πρόβλημα φαίνεται από τον ελάχιστο αριθμό εταιρειών που ξεκινούν από πανεπιστημιακή έρευνα, στην Ελλάδα (έχοντας στο μυαλό μου το αμερικανικό μοντέλο, από Ιρλανδία προσωπικά είμαι άσχετος). Μας λείπουν ένα κάρο εταιρείες που θα έπρεπε να υπάρχουν, Μαύρο Πρόβατο, γιατί εστιάζεις μόνο σε αυτές που ήδη υπάρχουν; Αυτές δεν αποτελούν ούτε το 1% (τυχαίο, μικρό νούμερο) της εικόνας.

S G είπε...

"μην μου λέτε οτι εξηγείται η διαφορά μας από... κάτι μαγικά που κάνουν στην εκπαίδευση"

δεν χρειαζονται μαγικα, λιγη σοβαρη, ευρωπαϊκης κλασης διοικηση και διαχειριση φτανει για να ειναι πολυ πανω απο τα ελληνικα ΑΕΙ. Ανεκδοτα, μπορω μονο να πω τι εκανε φιλος μου που τελειωσε ελληνικο ΑΕΙ και εκανε διδακτορικο στην Ιρλανδια (δουλευοντας παραλληλα στην Ιντελ). Η συνδεση του εκει πανεπιστημιου με τον ιδιωτικο τομεα, ηταν φυσικα πολυ υψηλοτερη αποτι στην Ελλαδα. Στην τελικη αν ηταν καλυτερα στην Ελλαδα, γιατι εφυγε οπως τοοοοσοι αλλοι?

τωρα πως στο εργο της ελληνικης παιδειας πρεπει να προσθεσουμε τους αποφοιτους του εξωτερικου, δεν το πιανω. Ουτε στην Ελλαδ εκπαιδευονται, ουτε τελικα γυριζουν και τοσοι πολλοι.

ultrasonic15 είπε...

Πολύ ωραία τα λέει σε γενικές γραμμές ο roark. Πάντως, σχετικά με αυτά που αναφέρονται στο τέλος της συζήτησης αξίζει να δει κανείς πόσο μεγάλο αριθμό γιατρών / κάτοικο, μηχανικών / κάτοικο, δικηγόρων / κάτοικο έχει η χώρα.

Και αυτό δυστυχώς δεν έχει σαν αποτέλεσμα ούτε να έχουμε ένα ανθρώπινο σύστημα υγείας, ούτε ένα άμεσο και μη αρτηριοσκληρωτικό νομικό σύστημα (Ο παράδεισος της γραφειοκρατίας και της αυτοτρικλοποδιάς), ούτε να είμαστε καινοτόμοι - δημιουργικοί!!

Σχιζοφρένεια δηλαδή σε όλο της το μεγαλείο.

Πάντως η ελληνική πανεπιστημιακή εκπαίδευση έχει βρει το δρόμο της στο να πηγαίνει παράλληλα με την αγορά τα τελευταία χρόνια. Μόνο που αυτή η αγορά είναι του real estate με τον κάθε δημαρχο-νομαρχο-βουλευτο-μαυρογιαλούρο να πιέζει - απαιτεί να γίνει η χώρα 'κάθε νομός και τμήμα πανεπιστημίου' μπας και νοικιάσουν - πουλήσουν κανένα ακίνητο οι ντόπιοι.
Άρα σαφώς προσανατολισμένα στην αγορά είναι τα τμήματα των ελληνικών πανεπιστημίων. Μόνο που αυτή είναι η αγορά ακινήτων...

Ανώνυμος είπε...

Σε κάθε περίπτωση είναι να απορεί κανείς πως δέκα αγκυλώσεις (κατα το "δέκα νεολληνικοί μύθοι") ακόμα αντέχουν βρε παιδι μου.

Πέρασε το 1980, το 1985, το 1990, το 1995, το 2000, φθάσαμε στο 2006 και ακόμα φοβούμαστε να συζητήσουμε τα αυτονόητα...

Επιτρέψτε μου την αιρετική άποψη ότι αυτή η "γενιά του πολυτεχνείου" των σημερινών 50άρηδων έκανε μεγάλο κακό στη χωρα. Πίσω από κάθε άρνηση, πίσω από κάθε διαφθορά, πίσω από κάθε διαπλοκή, κατα πως βλέπω και από την τηλεόραση, υπάρχει και ένας κακιασμένος πενηντάρης καθηγητής πανεπιστημίου, δικηγόρος, δημοσιογράφος, whatever, ο οποίος θεωρεί ότι του χρωστάνε όλοι και αυτος δε χρωστάει τίποτα.

Αν μάλιστα έχει φάει και καμμιά σφαλιάρα από κανένα χωροφύλακα (λίγοι ήταν εκείνοι που υπέφεραν περισσότερο) επί δικτατορίας, ουυυυ, μας πήρε και μας σήκωσε, ούτε με ιδιωτικό νησί δε χορταίνει...

Οπότε φανταστείτε τι γίνεται στην εκπαίδευση... Κρίμα τα παιδάκια που απλά ανακυκλώνουν την ίδια μιζέρια. Κρίμα γιατι υποάρχουν τόσα πολλά άλλα πράγματα να ανακαλύψεις στα είκοσι σου χρόνια...

Ανώνυμος είπε...

Φοιτητικός συνδικαλισμός: Δε σου αρέσει το διάβασμα; Βαριέσαι να κάνεις εργασίες όπως οι άλλοι μαλάκες; Δεν έχεις γκόμενα; Γράψου τότε και εσύ στην παράταξή μας και η ζωή σου θα αλλάξει!!!!!
Αυτοί είναι οι φοιτητοπατέρες οι γνωστοί. Πολύ σωστό και επίκαιρο το άρθρο αφού στα σκαριά είναι το νέο νομοσχέδιο για την 3βάθμια εκπαίδευση όπου μεταξύ των άλλων θα υπάρχει πλαφόν στα χρόνια σπουδών ,περιορισμός της φοιτητικής εκπροσώπησης στη Σύγκλητο. Όπως καταλάβατε από Σεπτέμβρη μέχρι Χριστούγεννα θα έχουμε καταλήψεις.
Οι φοιτητές μαθαίνουν μέσα από το συνδικαλισμό να κρεμιούνται από μία παράταξη για να τους εξασφαλίσει ες αεί. -Ναι ψήφισέ με να γίνω λέκτορας και θα πω εγώ να σε περάσουν στις Διαφορικές που έχεις κοπεί 6 φορές. Τι κόπηκε και η κοπέλα σου ; Κανένα πρόβλημα.

Και έτσι περνάει ο καιρός. Τώρα για το επίπεδο της 3βάθμιας εκπαίδευσης, άλλα κόλπα εκεί. Ο Χ καθηγητής αξιώνει (και επιτυγχάνει) το βιβλίο που έγραψε (ή αντέγραψε από άλλους) αυτός και μόνο να διδάσκεται μέχρι να βγει στη σύνταξη. Πολύ λίγες φορές καταφέρνουν οι καθηγητές με ήθος να επιβάλλουν στο μάθημά τους βιβλία ξένων συγγραφέων.
Όσο δε για τα προγράμματα σπουδών: Το 96 στους Μηχανολόγους διδασκόταν Μιγαδική Ανάλυση αλλά όχι Autocad (σχέδιο στον Η/Υ). Ευτυχώς αυτό έχει αλλάξει αλλά και πάλι τα πράγματα είναι αρκετά πίσω.

Θα ξανακάνουμε την ίδια συζήτηση όταν θα βγει το νομοσχέδιο της Κουτσίκου και θα γίνει ...... της Γαλλίας.

mantz είπε...

Σχετιζόμενο είναι και το θέμα των στρεβλώσεων / απαγορεύσεων στην αγορά εργασίας. Που πρακτικά απαγορεύει σε πολλούς αποφοίτους (ιδίως ξένων σχολών / μεταπτυχιακών) να ασχοληθούν με το αντικείμενο που σπούδασαν.

Και η γραφειοκρατία / κακή νομοθεσία / τεχνολογική υπανάπτυξη της χώρας που φορτώνει τις επιχειρήσεις με περιττά βάρη και δεν τους επιτρέπει να επενδύσουν σε έρευνα / καινοτομία.
Αυτό νομίζω εξηγεί σε μεγάλο βαθμό και όσα υπαινίσσεται το Μαύρο Πρόβατο. Η (ελληνική) αγορά πράγματι δεν ζητάει hi-tech ειδικότητες αλλά χαμάληδες.

Η λύση για μένα είναι α) να αφήσουμε χώρο στις επιχειρήσεις για να ασχοληθούν με τα ουσιαστικά,
β) να αφήσουμε χώρο σε ξένες επιχειρήσεις να έλθουν εδώ (άνοιγμα αγοράς / κατάργηση κλειστών επαγγελμάτων),
γ) να αφήσουμε χώρο σε όλους να ασκήσουν το επάγγελμα που θέλουν (κατάργηση κλειστών επαγγελμάτων και τυπικών απαιτήσεων / αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε μεταπτυχιακά)

Ανώνυμος είπε...

Τα κλειστά επαγγέλματα έχουν ανοίξει (έστω και πολύ καθυστερημένα). Το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα όλοι πρέπει να κάνουμε λίγο από όλα με την ανεργία που υπάρχει. Απόφοιτοι των ΤΕΙ προσλαμβάνονται σε θέσεις ΑΕΙ επειδή η εταιρεία δεν έχει λεφτά, φιλόλογοι στην τράπεζα, υπάλληλοι γραφείου γενικά όλοι για όλα.
Για να μην πω καθόλου για την αξιοποίηση των μεταπτυχιακών ...... πονεμένες ιστορίες.

Ανώνυμος είπε...

Ναι αλλά αυτά συμβαίνουν διότι όταν ήταν ο καιρός να γίνουμε ανταγωνιστικοί και να προσθέτουμε αξία στη χώρα με νέες επενδύσεις, αξιοποιώντας το Ελληνικό επιστημονικό δυναμικό στην αλλοδαπή, απελευθερώνοντας (όπου μπορούσαμε και ήταν λογικό) τις αγορές και εξορθολογίζοντας τες, εμείς είχαμε ανακαλύψει τον "τρίτο δρόμο" που δέκα άπλυτοι κλείνανε λεωφόρους μην τους πάρουν τα κεκτημένα.

Δυστυχώς, το πάρτι τελείωσε και ήλθε η ώρα του λογαριασμού. Αλλοίμονο στους σημερινους 25ρηδες και 30ρηδες που έρχονται με τα μεταπτυχιακά απ'εξω και ψάχνουν τις θέσεις εργασίας εκείνες που θα είχαν δημιουργηθεί αν είχαμε λίγο περισσότερο μυαλό.

mantz είπε...

Τα κλειστά επαγγέλματα έχουν ανοίξει;;; Σαφώς και όχι.
_Δεν επιτρέπονται φαρμακεία / καταστήματα οπτικών / νομικές εταιρείες από Α.Ε.
_Η σύσταση εταιρείας ταξί (ΑΕ)γίνεται υπό τέτοιους όρους που ουσιαστικά δείχνει να μην είναι εταιρεία αλλά μετεξελιγμένος συνεταιρισμός (βλ. εδώ)
_Δεν επιτρέπεται η λειτουργία εταιρείας μεταφορών πλην των ΚΤΕΛ.
_Δεν αναγνωρίζονται από το Δημόσιο (τον μεγαλύτερο εργοδότη στη χώρα) πτυχία μηχανικών ξένων πανεπιστημίων (μη 5ετή).
_Είναι κλειστό το επάγγελμα του ξεναγού (βλ. εδώ)(πρέπει να παρακολουθήσεις τις κρατικές σχολές διάρκειας 2-3 ετών).
Αυτά... προχοίρως

Ανώνυμος είπε...

poli oreo arthro...
file..opos ta ipes...sapio sistima...elliniko panepistimio...

ego ime filelftheros..

benodas sto panepistimio..den ixa kamia sxesi me kommata ke parataksis..para mono tin ideologia mou...

vlepodas tin iparxousa katastasi ke neous mizerous..oi opoioi pisteuoun pos i epitixia tha erhti me katalipsis pories ...ke stira arnisi ke adidrasi...ithela na orthoso anastima apenadi tous..na ekfraso tin aditheti apopsi..
ti fileleftheri..to neo pou epidioki ti gnosi...ena aksiologimeno panepistimio...tin koinonia ton ison eukerion stin opia opios aksizi aftos adamoivete..ena orama...ena mellon dimiourgiko..

simera ime sti dap-ndfk...
yati boro na ekfrazo eleuthera tis apopsis mou ke episima pleon apenadi se aftous..

sigoura iparxoun ta lamogia ke oi paragodes ala re file mi ta isopedonoume..ola..

iparxoume ke emis..oi fileleftheroi...pou to kanoume yati to goustaroume...ke imaste arketoi...yati prepi na orthosoume anastima apenadi se aftous pou kaliergoun ti mizeria...ke dimiourgoun neous xoris orama...
vriskomaste afti ti stigmi mes sta amfithetra ya na akousti ke i sosti apopsi file..

aksinis@gmail.com
an thelis na ta poume

Roark είπε...

Δεν ξέρω σε ποιά σχολή είσαι, ούτε πόσο χρονών είσαι. Εγώ πλέον είμαι 28 χρονών και έζησα από πολύ κοντά τη λειτουργία των φοιτητικών παρατάξεων ως φοιτητής (που δεν είμαι πια).

Σε βλέπω αρκετά ρομαντικό με την παράταξή σου, και σου εύχομαι να την γνωρίσεις και από την ανάποδη όσο γρηγορότερα γίνεται. Η ΔΑΠ δεν είναι φιλελεύθερη παράταξη και είναι κρίμα να παρασύρει και να εκμεταλλεύεται φιλελεύθερα σκεπτόμενα άτομα.

Μπορείς να βρίσεις αριστερούς ή τον Γιωργάκη; Προφανώς. Αυτοί όμως δεν είναι το κύριο πρόβλημα.

Για τόλμα όμως να έκφράσεις ελεύθερα την διαφωνία σου σε μια επιλογή των κεντρικών κι θα δεις τι πάει να πει ελευθερία της έκφρασης στη ΔΑΠ. Στη σχολή μου η μισή ΔΑΠ διαγράφηκε πριν 3 χρόνια επειδή τόλμησε να διαφωνήσει όχι σε κάποιο ιδεολογικό ζήτημα (αυτή είναι κυνικά ανύπαρκτη), αλλά στο ποιόν θα έπρεπε να υποστηρίξει στις προεδρικές εκλογές!

Τόλμα να καταγγείλεις την συναλλαγή με το κατεστημένο των δημοσιών υπαλλήλων που παριστάνουν τους καθηγητές να δεις για πότε η ελευθερία της έκφρασης πάει περίπατο.

Λύση δεν είναι η συμμετοχή στην διαφθορά. Λύση είναι η πλήρης κατάργηση της συμμετοχής του φοιτητικού συνδικαλισμού στα όργανα συνδιοίκησης.

Ανώνυμος είπε...

ego ime molis 19 xronon...exo tin tixi sti dap pou vriskome..i igesia na ine akros filelefthera atoma...ke prospathoun na dosoun afti ti grammi sti dap edo....ke nase sigouros pos opote prepi..ego tha diafonisoo ke de tha gino pioni kanenos..
ime filelftheros ke tha sinexiso na iperaspizome sta amfitheatra afta pou pistevo yati an den to kanoume emis...to panepistimio ine pou ine skata...tha katastrafi edelos..

de diafono ya ti diafthora ke oli tin elliniki nootropia...i opia iparxi ke mesa sti dap(lamogia ktl.)...ala boroume emis..oi amigos fileftheroi na allaksoume aftin tin katastasi..
an kanis de drasi...ta kala apotelesmata de tha erthoun apo mona tous pistevo..

Ανώνυμος είπε...

Στο άρθρο που δημοσίευσες κάνεις μια περιγραφή της κατάστασης στα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ, χωρίς όμως να εμβαθαίνεις στους παράγοντες που μας έχουν οδηγήσει μέχρι εδώ. Μιλάς για διαφθορά των φοιτητοσυνδικαλιστών. Καλά κάνεις. Όπου διαφθορά βάλε καλύτερα ΔΑΠ ή ΠΑΣΠ. Θα μου πεις ότι σας βάζω όλους στο ίδιο καζάνι. Δίκιο έχεις. Υπάρχουν πολύ αξιόλογα άτομα στην παράταξή σου με τα οποία μπορείς να κάνεις πολύ καλή αντιπαράθεση σε κόσμια επίπεδα. Υπάρχουν όμως και άτομα τα οποία είναι τραμπούκοι και μπήκαν στη ΔΑΠ με σκοπό να βολευτούν αργότερα.Δηστυχώς αυτοί διοικούν τη ΔΑΠ. Δηστυχώς αυτοί έχουν φέρει την ανώτατη και ανώτερη εκπαίδευση στην κατάσταση που περιγράφεις. Αφού λοιπόν η παράταξή σου διμιούργησε όλη αυτή την απέχθεια για το φοιτητικό κίνημα και κατάφερε να το ευνουχίσει έρχεσαι εσύ και κλέγεσαι γιατί ίσως τα αποτελέσματα δεν είναι τόσο μαύρα όσο θα τα ήθελες εσύ και αυτοί που σε καθοδηγούν. Κλαίγεσαι γιατί λες υπάρχουν ακόμα αριστεροί που φωνάζουν υπερασπιζόμενοι το 'κρατικό μονοπωλιο στα ΑΕΙ'. Αφού η παράταξή σου εδώ και 30 χρόνια παίζει το διασπαστικό της ρόλο και αποκοιμοίζει τους φοιτητές με πάρτυ και ρουσφέτια, και δεν τους κατεβάζει στο δρόμο (ναι στο δρόμο,και ας χαλάσουν τα trendy ρούχα που σου λέει να φοράς το κόμμα) για να διεκδικίσουν τα πτυχία τους να έχουν αξία και να μην είναι διαβατήρια για την ανεργία έρχεσε τώρα και λες ζήτω τα ιδιωτικά πανεπηστήμια. Λες επίσης ότι αυτό είναι το συμφέρον μας!!!!!!!!!! Δεν έχω την δυνατότητα ούτε εγώ ούτε και η μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών-σπουδαστών να πληρώνουν για δίδακτρα, βιβλία, σίτιση, στέγαση, μεταφορές και ότι άλλη υπηρεσία μου προσφέρει το ίδρυμα. Κάποιος ομοιδεάτης σου είπε σε κάποιο σχόλιο στο άρθρο σου ότι τι νόημα έχει ο συνδικαλισμός αφού συνδικαλισμός υπάρχει για να προασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων. Εμείς αύριο τι θα είμαστε? Εργαζόμενοι δεν θα είμαστε? Εμείς δεν έχουμε να διεκδικίσουμε τίποτα? Ζούμε μήπως σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο? Ένας ομοιδεάτης σου σε γενική συνέλευση μου έκανε κριτική ρωτόντας με, με πλήρη αφέλεια και άγνοια και όχι ηλιθιότητα γιατί είναι αρκετά έξυπνο παιδί απλά του έχουν κάψει οι δικοί σου τον εγκέφαλο, γιατί έχουμε τέτοια εμμονή με όσους απεργούν και πρέπει να τους συμπαραστεκόμαστε. Σκέψου το και εσύ λίγο. Οι γονείς σου είναι μήπως εφοπλιστές, υπουργοί ή βιομήχανοι? Όχι, είναι απλοί εργαζόμενοι που αύριο ίσως θα απεργήσουν και αυτοί ωθούμενοι σε τέτοιες μορφές πάλης από την πολιτική που εφαρμόζει το κόμμα που εντελώς τυχαία είναι και ο ιδεολογικός σου φορέας. Αλήθεια τι θα έκανες τότε? Θα συνειδητοποιούσες σε ποιά τάξη ανήκεις ή θα τους έστελνες τα ΜΑΤ με δακρυγόνα και γκλομπ? Ξέρω σε κούρασα και σου είπα και πράγματα που ίσως δεν τα σκέφτικες ή δεν σου τα είπαν. Κλείνοντας θα σου πω και κάτι ακόμα. Πριν λίγους μήνες στην Γαλλία η κατάσταση στα Πανεπηστήμια ήταν ακριβώς αυτή που ονειρεύεσαι και ίσως αυνανίζεσαι σκευτόμενός την. Δίδακτρα,πλήρης χειραγώγιση, και παντελής έλειψη συνδικαλισμού. Κοίτα τώρα τι γίνεται!Φαντάσου τι θα γίνει εδώ στην Ελλάδα...

avatar είπε...

Ανώνυμε νομίζω ότι έχεις μπερδευτεί. Ο συγγραφέας του ποστ στον οποίο και απευθύνεσαι (Roark) δεν ανήκε ούτε και υποστήριξε ποτέ τη ΔΑΠ όσο ήταν φοιτητής.

Ξαναδιάβασε το αρχικό ποστ αλλά και τις απαντήσεις του στα σχόλια. Πιστεύω ότι παραθέτει τις απόψεις του για τον φοιτητικό συνδικαλισμό ξεκάθαρα και κατανοητά.

Ανώνυμος είπε...

anonime
"K.K.E. to koma sou lae!" exo akousi akrivos...ta idia pragmata apo olous tous sinidikalistes tis panpoudastikis//
kiego se dimosio panepistimio ime..nomizis oti thelo na ipovathmiso..to idio mou to panepistimio...tis idies mou tis spoudes?? pisdtevis oti thelo na plirono didaktra?
ipervalete katastrofologite laikizete...ine eborikos tropos prosegisis..
telos padon ine megali i kouveda//
koita se olo ton proigmeno kosmo..poso brosta ine ta panepistimia..anoikse ta matia...
koita pio ekso apo tin kokkini grammi...

P.S. prin kapious mines ixa vri xorigia apo idiotiki eteria ya ena taksidi pou eprokito na kanoume me ti sxoli...ke i P,k,s, tin aperipse..me panigirismous...
Ya na mi bito idiotiko kefaleo sto panepistimio..taxa..
na dis poso brosta iste...

Roark είπε...

Δεν έχω, ούτε είχα ποτέ μου, την παραμικρή σχέση με τη ΔΑΠ, ούτε ως μέλος, ούτε ως ψηφοφόρος.

Πέρα από αυτό, το κείμενό σου είναι γεμάτο ιδεοληψίες που δεν έχω και ιδιαίτερη όρεξη να καταρρίψω, για να μην σου στερήσω τη χαρά του ιδεολογικού σου αυνανισμού. Αν θέλεις όμως, απαντήσεις σε όλες τις πλάνες της κασσέτας που μας παρέθεσες μπορείς να βρεις στα υπόλοιπα κείμενα της σελίδας μας.

Καλούς αγώνες...

Ανώνυμος είπε...

..RESPECT...

Ανώνυμος είπε...

Πολυ καλο σκεπτικο, επιτελους βρισκω καποιον με παρομοιες αποψεις. Οι σχολες φιλε εχουν καταντησει επιχειρησεις συναλαγων, βολεματων και προσωπικων συμφεροντων. Κατα τη γνωμη μου ειναι ακρως παρανομο σε μια σχολη που ειναι μεσο γνωσης και επαγγελματκης εξελιξης, να χρησιμοποιειται για να κινησει και να ευαισθητοποιησει πολιτκα ανυποψιαστους φοιτητες. Οποια και αν ειναι τα πιστευω των παραταξεων(οικονομικα ή ηθικα)...Εγω με μερικους αλλους απεγνωσμενους εχουμε δημιουργησει το Κ.Α.Φ.Ε.Σ. μια κινηση η οποια δινει ενα διαφορετικο χιουμοριστικο χαρακτηρα και πιστεψε με κανουμε αρκετη ζημια στις αυταρχικες βλεψεις των κοματοσκυλων που το τελευταιο που τους απασχολει ειναι η σωστη λειτουργεια των σχολων τους. Ενημερωσου στο www.kafes-ergo.blogspot.com θα χαρουμε να διαβασουμε καοιο σχολιο σου η αποψη σου μετραει!!!!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock