Τρίτη, Απριλίου 29, 2008

Πράσινος Φιλελευθερισμός



Μόλις είδα αυτό το video από μια ομιλία του Newt Gingrich, όπου ορίζει και υποστηρίζει τον πράσινο φιλελευθερισμό (green conservatism), σύμφωνα με τον οποίο ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσουμε και να σώσουμε το περιβάλλον είναι χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις τις αγοράς. Υποσχόμενο...

’Ενα ενδιαφέρον σημείο στην ομιλία του είναι όταν μιλάει για την πηρυνική ενέργεια στις ΗΠΑ που οι αριστεροί ακτιβιστές (Jane Fonda et al.) τόσο πολέμησαν τις δεκαετίες 70 και 80, καταφέρνοντας με μηνύσεις και παράλογες νομοθετικές ρυθμίσεις να την κάνουν ασύμφορη: Εάν η πηρυνική ενέργεια είχε υιοθετηθεί στις ΗΠΑ στον βαθμό που έχει υιοθετηθεί από την Γάλλια, οι εκπομπές άνθρακα θα ήτανε μειωμένες κατά περισσότερο από 2 δις τόννους, ένα νούμερο πολύ υψηλότερο από τις μειώσεις που προτείνει η συμφωνία του Κυότο για τις ΗΠΑ.

Παρόλ'αυτά, δεν πρέπει να μειώνουμε και την ανεύθυνη (τουλάχιστον μέχρι τώρα) θέση της αμερικάνικης δεξιάς που στο συγκεκριμένο θέμα αρχικά αντέδρασε emotionally και πήρε θέση «εξ’αντιθέσεως», παραβλέποντας όποια δεδομένα. Περισσότερα για αυτό εδώ.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αφού είναι φάρσα η όλη υπόθεση, γιατί είναι ανεύθυνο να την αμφισβητεί κανείς;
Δηλαδή το πρόβλημα είναι απλά πώς θα γίνει η "φιλελεύθερη" διαχείριση μιας ήδη υφιστάμενης "κρίσης";

Athena Smith είπε...

Αυτό που ονομάζουν ενεργειακή κρίση εδώ στις ΗΠΑ σημαίνει με λίγα λόγια -κατα τη γνωμη μου- υψηλή τιμή πετρελαίου. Και αυτό που εννοούν με το "υψηλή" είναι ότι διατιθεται πια σε τιμές υψηλότερες από το παρελθόν αλλά όχι κατα τη γνωμη μου "μη προσιτές" απο τον μεσο Αμερικανο.
Ενα παραδειγμα. Γεμίζω το αυτοκίνητο μια φορα τη βδομαδα. Πριν 4 χρονια πληρωνες 20 δολλαρια. Τώρα πληρωνεις 45.Το μηνα 100 δολλαρια περισσοτερο. Το χρονο 1200. Αν εχεις ενα μεγαλο και παλιο SUV τριπλασιαζεις αυτα τα ποσα.Τα καινουργια εχουν χαμηλοτερη καταναλωση.

Για την ενεργειακη κριση πολλοι πιστευουν οτι you recognize one when you see one. Δεν την βλεπω εγω οταν μπαινω σς σπιτια μετριων εισοδηματων και ο δυνατος κλιματισμος σε κανει να θελεις να βαλεις ζακετα.

Ή οταν τα SUV δινουν και παιρνουν αναμεσα σε ανθρωπους που δεν εχουν καν παιδια για να τα μεταφερουν ή εστω μια βαρκα για να τη συρουν.

Ουτε μπορω να την αναγνωρισω οταν ψαχνω να εγκαταστησω ηλιακους συλλεκτες που επιδοτουνται και απο το κρατος και παλι συμφωνα με τους υπολογισμους μου δεν θα κανω αποσβεση σε λογικα χρονικα διαστηματα.

Τωρα για την πυρηνικη ενεργεια, η χωρα δεν προχωρα με γρηγορους ρυθμους προς αυτη την κατευθυνση διοτι πρωτιστως το κοστος κατασκευης εχει γινει απαγορευτικο και οχι τοσο λογω waste disposal concerns.. Από το 1978 100 παραγγελιες ακυρωθηκαν λογω κοστους. Το μεσο κοστος κατασκευης για τα εργοστασια που λειτουργησαν απο το 1980 και μετα εκυμαινετο μεταξυ 2-6 δισ. δολλαριων. Περισσοτερο απο $3000 ανα kilowatt δηλαδη ηλεκτρικης παραγωγικης ικανοτητος.
Οι ειδικοι λενε οτι το κοστος μπορει να μειωθει κατα 50% αν προχωρησουμε σε μαζικη κατασκευη πανομοιοτυπων εργοστασιων, αλλα ποσο εφικτες ειναι τετοιες economies of scale δεν το γνωριζω.

Παραυτα,σημερα τα υπαρχοντα εγοστασια παραγουν περισσοτερη ενεργεια από πετρελαιο ή φυσικο αεριο, αλλα ακομα δεν μπορουν να συναγωνιστουν τον λιθανθρακα ο οποιος παραγει πανω απο το 50% της ηλεκτρικης ενεργεια στις ΗΠΑ.

Εγω βλεπω κατι διαφορετικο. Μια μεγαλη μεριδα ανθρωπων εχει χτυπηθει ασχημα, πολυ ασχημα απο την κριση των ακινητων η οποια κριση με τη σειρα της επηρρεαζει χιλιαδες άλλα επαγγελματα. Οταν μειωνεται λοιπον το εισοδημα, ξαφνικα αρχιζουμε και κοιταμε το κοστος ολων των πραγματων και αρχιζουμε και αναλυουμε διαφορετικα μια κατασταση που ηταν πανομοιοτυπη με αυτην που ισχυε πριν 5 χρονια.

Ανώνυμος είπε...

Έχω την εντύπωση πως χαϊδεύουμε τα αυτιά μας όταν μιλάμε με τέτοιες ορολογίες. Πράσινος Φιλελευθερισμός δηλαδή ή Green Conservatism.

Τώρα πως ο Φιλελευθερισμός γίνεται συνώνυμος του Συντηρητισμού είναι εξαρχής παράδοξο. Το Πράσινο από πανω μου θυμίζει κάτι τραγελαφικά του στυλ: Patriot Act.


Το βασικό ερώτημα είναι αν η φιλέλευθερη πολιτική επαρκεί όταν κάποια αγαθά είναι κοινόκτητα εκ φύσεως (ο αέρας, η θάλασσα, το φάσμα των ακτινοβολιών). Αγαθά τα οποία αν δεν σε εμποδίσει κάποιος να τα βλάψεις, δεν έχεις οικονομικό συμφέρον να τα κάνεις. Επομένως κάποιοι ή αρκετοί, θα το κάνουν.


Η διαχείριση του περιβάλλοντος είναι εγγενές πρόβλημα των αναρχικών/φιλελεύθερων κοινωνιών σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον. Αυτό οφείλεται κυρίως στην υπεροχή που έχουν σε αυτές τις ιδεολογίες τα ατομικά δικαιώματα έναντι των κοινωνικών δικαιωμάτων.


Το θεμελιώδες ερώτημα είναι αν μια φιελεύθερη κοινωνία, έστω με κρατική προστασία της ζωής και της περιουσίας, θα φτάσει νομοτελειακά σε αυξημένα περιβαλλοντικά προβλήματα ή όχι.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι ότι δεν μπορούν να υπάρξουν φιλελεύθερες λύσεις σε επιμέρους προβλήματα.
Το θέμα είναι ποιος ορίζει το τι είναι πρόβλημα, το μέγεθός του και πότε υφίσταται.

Άν κάποιος δηλαδή δέχεται τα βασικά δόγματα της θεωρίας της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης και του "φαινομένου του θερμοκηπίου", τότε πώς θα αρνηθεί και τις προτεινόμενες "λύσεις";

Δεν είδαμε τι έγινε με τα βιοκαύσιμα;
Μέχρι το 2005 ήταν η πανάκεια, μόλις είδανε τα αποτελέσματα των μεγάλων επιδοτήσεων και των υποχρεωτικών ρυθμίσεων (deforestation, αύξηση τιμών στα τρόφιμα) τους έφταιγε πάλι ο Μπους και οι εταιρίες βιοτεχνολογίας.
Θα πεινάσει δηλαδή (κι άλλο) ο τρίτος κόσμος, επειδή κάποιοι στην αναπτυγμένη Δύση θέλουν αυτοκίνητο που να καίει αιθανόλη, επειδή είναι λέει eco-friendly.
Και γιατί είναι eco-friendly; Γιατί παράγει λιγότερο CO2, το οποίο λέει αυξάνει τη θερμοκρασία στην ατμόσφαιρα και λιώνουν οι πάγοι στην Αρκτική και δεν έχουν πού να πάνε οι αρκούδες!

Λοιπόν αν δεν οριστεί σωστά το πρόβλημα και αν υπάρχει και σε τι βαθμό και -κυρίως- τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος θα πηγαίνουμε από τέτοια πανωλεθρία σε πανωλεθρία.

Στέφανος Αθανασιάδης είπε...

@τάκης:
-Γιατί είναι φάρσα;
-Το ζήτουμενο είναι να αντιμετωπίσουμε όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται αυτό το πρόβλημα, και το καλύτερο εργαλείο μας είναι οι δυνάμεις της αγοράς

@athena smith
Δεν διαφωνώ ότι το gas ίσως να μην έχει ακριβύνει αρκετά για να μειώσει σημαντικά την καταναλώση, οπότε πάμε φόρτσα για 200.

Σχετικά με την πηρυνική ενέργεια, το κρίσιμο (και σχετικό με το ποστ) σημείο είναι ότι το κόστος στην Αμερική ανέβηκε λόγω των πιέσεων από τους τότε αριστερο-οικολόγους, σε βαθμό που όπως λες έκανε την επένδυση απαγορευτική. Εδώ είναι ένα ενδιαφέρον λινκ:
http://www.phyast.pitt.edu/~blc/book/chapter9.html
και ένα απόσπασμα από τα συμπεράσματα:
"Clearly, the regulatory ratcheting was driven not by new scientific or technological information, but by public concern and the political pressure it generated. Changing regulations as new information becomes available is a normal process, but it would normally work both ways. The ratcheting effect, only making changes in one direction, was an abnormal aspect of regulatory practice unjustified from a scientific point of view. It was a strictly political phenomenon that quadrupled the cost of nuclear power plants, and thereby caused no new plants to be ordered and dozens of partially constructed plants to be abandoned."


@yannos
Δυστυχώς στην αμερικάνικη πολιτική ορολογία έχει καθιερωθεί το παράδοξο, "liberal" σε οικονομικά θέματα να σημαίνει υπέρ του μεγάλου και παρεμβατικού κρατους, και "conservative" υπέρ του μικρού κράτους και της ελευθερίας των αγορών, ότι δηλαδή στην Ευρώπη εννοούμε φιλελεύθερος -εξού και η μεταφράση. Αν ακούσεις και τον Newt, αυτά που λεεί είναι φιλελεύθερα.

Γνώμη μου είναι ότι τα externalities στο οποία αναφέρεσαι δεν είναι εγγενές πρόβλημα του φιλελευθερισμού. Οι οποιεσδήποτε κρατικές ρυθμίσεις ή φόροι στις σύγχρονες μεγαλοκρατικές κοινωνίες είναι ουσιαστικά το απότελεσμα μιας "διαπραγμάτευσής" μεταξύ αυτών που μολύνουν και των υπόλοιπων, μέσω μιας πολιτικής διαδικασίας. Σε μια θεωρητική φιλελεύθερη κοινωνία σαν αυτή που αναφέρεις με ελάχιστο κράτος α λα Nozick, σε όλους τους πολίτες θα είχανε αποδοθεί property rights στο περιβάλλον και μια παρόμοια διαπραγμάτευση θα γινότανε, χωρίς το κράτος, αλλά πολύ πιθανά με παρόμοια αποτελέσματα...

Μην παραβλέπουμε επίσης ότι τα externalities αντιμετωπίζονται καλύτερα με μηχανισμούς της αγοράς. Σε περιπτώσεις positive externalities, όπως στην εκπαίδευση, με vouchers (negative tax), ενώ σε περιπτώσεις negative externalities, όπως στην μόλυνση του περιβάλλοντος, με cap-and-trade και κίνητρα για ανταγωνισμό στίς νέες τεχνολογίες.

Τελευταίο σημείο, το μεγαλύτερο μας όπλο για την βελτίωση του περιβάλλοντος είναι η ανθρώπινη επινοητικότητα. Αυτή, ανθεί εκεί που επιβραβεύεται,δηλ. σε φιλελεύθερες κοινωνίες...

Ανώνυμος είπε...

Το περίμενα Konon. Έχει ξανασυζητηθεί το θέμα στο e-rooster. Δηλαδή ιδιοκτησία στα πάντα. Τώρα πώς γίνεται να είναι ιδιόκτητος ο αέρας και μετρήσιμη η επίπτωση που έχει ο καθένας μας πάνω του είναι το δύσκολο. Όχι διανοητικά ή ηθικά δύσκολο. Πρακτικά. To ίδιο και για το νερό, τις ακτινοβολίες, τη δημόσια υγεία, την καθαριότητα κτλ.


Αν εγώ μολύνω τον αέρα πάνω από σπίτι μου ποιούς πρέπει να πληρώσω και πόσα. Ποιός θα τα αποφασίσει αυτά? Πότε τον μολύνω? Εγώ μπορεί να θεωρώ ότι το CO2 είναι ευεργετικό γιατί η αύξηση της θερμοκρασίας απελευθερώνει τις τεράστιες ανεκμετάλλευτες περιοχές της Σιβηρίας και του Καναδά, άρα κάποιους οφελώ και κάποιους βλάπτω. Είναι και θέμα ορισμού όπως εύστοχα παρατηρεί ο Τάκης.


Επιπλέον, το διαχειριστικό κόστος που αναλαμβάνει ένα κράτος, όταν τα πάντα γίνουν προστατεύσιμες ιδιοκτησίες, δεν είναι τεράστιο? Κόστος φύλαξης, έρευνας, επιβολής?
Από που βρίσκει τα χρήματα αυτά? Από φόρους μήπως?



Εκτός αν πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν και αυτά, δηλαδή δικαστήρια, αστυνομία κτλ. Τότε όμως δεν μιλάμε για πολιτικό σύστημα, αλλά για ανυπαρξία πολιτικού συστήματος. Το οποίο είναι ερώτημα άλλου επιπέδου.

Στέφανος Αθανασιάδης είπε...

@yannos:
Δυστυχώς δεν έχω παρακολούθησει τις προηγούμενες σχετικές συζητήσεις. Πάντως ο πιο εύκολος τρόπος που μου έρχεται τώρα στο μυαλό για ιδιοκτησία στο περιβάλλον δεν είναι το να δώσεις απευθείας λίγο αέρα ή λίγο νερό στον καθένα, αλλά, μέσω της τεχνολογίας τιτλοποίησης να αποδόσεις κομμάτι της οικονομικής αξίας. Η underlying εταιρία/Special Purpose Vehicle θα είναι υπεύθυνη για την διαχείριση, έρευνα, παρακολούθηση και επιμερισμό της αξίας που βεβαίως θα μπορεί να κάνει outsource.
Αν η αγορά πιστεύει ότι ο Καναδάς είναι ωφελημένος, φαντάζομαι ότι μετά από ειδικές διαπραγματεύσεις με τους κατοίκους του Καναδά θα αποδοθεί η σχετική αξία στο SPV για να μοιραστεί στους υπόλοιπους.
Κάπως έτσι...

Σχετικά με τα τελευταία σχόλια περι βαθμού ιδιωτικοποίησης στην κοινωνία, προσωπικά θεωρώ σαν ιδανικό το α λα Nozick απειροελάχιστο κράτος, που απλώς προσφέρει ασφάλεια και δικαιοσύνη με στρατό, αστυνομία και δικαστηρία -και τίποτα άλλο.

Dorotheos είπε...

Να σημειωθεί ότι ο Gingrich ανήκει σε μια μάλλον μειοψηφία του συντηρητικού κατεστημένου των ΗΠΑ που τουλάχιστον αναγνωρίζουν και αποδέχονται το πρόβλημα του Global Warming. Να σημειωθεί επίσης ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν αμερικάνοι πολιτικοί ποθ θεωρούν το Global Warming απάτη με απώτερο σκοπό να πληγούν τα συμφέροντα του μεγάλου αμερικάνικου κεφαλαίου και του ‘America way of life’.

Ωστόσο, αμφιβάλλω αν αυτή η συντηρητική ή φιλελεύθερη μειοψηφία αντιλαμβάνεται τις διαστάσεις του προβλήματος [το σχόλιο του Τάκη για το αν θα βρούν οι αρκούδες πάγο να πατήσουν είναι χαρακτηριστικό της ελαφρότητας με την οποιά αντιμετωπίζεται] και τα πολύ περιορισμένα χρονικά περιθώρια δράσης που απομένουν - αν αυτά δεν έχουν εξαντληθεί ήδη. Υπογραμμίζω ότι η διαμόρφωση της κοινής γνώμης και της πολιτικής που ασκούν οι ΗΠΑ και η γενική σύγχυση που επικρατεί στο νού του μέσου Αμερικάνου [βλ. το φιάσκο των biofuels και eco-friendly αυτοκινήτων] σχετικά με το ζήτημα, είναι κύρια αποτέλεσμα πιέσεων, lobbying και της προπαγάνδας που ασκούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα (ενεργειακά και μή).

Το σίγουρό είναι ότι ΠΟΤΕ δεν υπήρξε περιβαλλοντική ή οικολογική κρίση στην ιστορία της ανθρωπότητας μετά τη βιομηχανική επανάσταση που να έχει αντιμετωπιστεί αυθόρμητα και εθελοντικά από τις «δυνάμεις της αγοράς» και ΧΩΡΙΣ κυβερνητικό ή κρατικό ή institutional παρεμβατισμό. Όπως είχε χαρακτηριστικά αναφέρει ο Kerry σε ένα debate με τον Gingrich σχετικά με τον λεγόμενο "πράσινο φιλελευθερισμό": 'That's like saying, 'Barry Bonds, go investigate steroids,' or letting Enron take control of pensions'.

Συμπερασματικά, το να προτείνουμε να λυθεί αυτό το κρίσιμο για το μέλλον της ανθρωπότητας ζήτημα με φιλελεύθερα μέσα, δηλ. μείωση της φορων ώστε να «ενθαρρυνθεί» (sic) το κεφάλαιο να λάβει μέτρα περιορισμού των εκπομπών, είναι στην χειρότερη περίπτωση υποκρισία, στην καλύτερη περίπτωση υπεκφυγή και μια ακόμα κατεύθυνση αποπροσονατολισμού, ενώ ο χρόνος κυλάει.

Ανώνυμος είπε...

Konon, μιλάω για την υστερία και τα καταστροφολογικά σενάρια, όπου παίρνονται ως δεδομένα ότι:
1) υφίσταται συγκεκριμένη πλανητικής κλίμακας κλιματική αλλαγή(υπερθέρμανση) η οποία και βαίνει επιδεινούμενη.
2) η αλλαγή έχει συγκεκριμένη κύρια αιτία (την ανθρώπινη δραστηριότητα).

Πάνω σε αυτά βασίζεται και η λογική ότι "πρέπει επειγόντως κάτι να κάνουμε!" (δηλαδή το κράτος να κάνει κάτι: να βάλει φόρο στο ένα, να επιδοτήσει το άλλο κοκ., με τα αποτελέσματα που είδαμε για τα βιοκαύσιμα )

Αυτά όμως δεν θεωρούνται δεδομένα από όλους, ούτε ως γεγονότα ούτε και για το ποια είναι η αιτιώδης σχέση τους.
Και η αντίθετη γνώμη δεν είναι περιθωριακή:
Over 400 Prominent Scientists Disputed Man-Made Global Warming

[Είναι άλλωστε παραδεκτό και από τους υποστηρικτές ότι πλήρης απόδειξη δεν μπορεί να υπάρξει σε μια τέτοιου μεγέθους υπόθεση.]

Επιπλέον, ακόμα κι αν δεχθεί κανείς την ύπαρξη μικρής αύξησης της μέσης θερμοκρασίας υπάρχουν άλλες πολύ πιο λογικοφανείς αιτίες για αυτήν όπως η ηλιακή δραστηριότητα:
Sun Blamed for Warming of Earth

Ουσιαστικά έχουν αναγάγει το CO2, δηλαδή το αέριο που εκπνέουμε και χρησιμοποιείται στη φωτοσύνθεση, σε "ρύπο" (!), επειδή λειτουργεί ως το "κύριο αέριο του θερμοκηπίου".

Που όμως είναι κι αυτό βασικό σημείο αμφισβήτησης: το κατά πόσον ένα τόσο μικρό -μη τοξικό- μοριο, το οποίο ακόμα και υπερπαραγόμενο παραμένει σε απειροελάχιστες συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρα, μπορεί να λειτουργήσει με τον τρόπο που υποστηρίζουν.

Με λίγα λόγια, δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο ότι στο θέμα αυτό "science is settled".
Γιατι τότε και οι "λύσεις" θα είναι λίγο-πολύ settled (συμμόρφωση με -αυθαίρετα- παγκόσμια πρωτόκολλα, κρατικός παρεμβατισμός κλπ.)

Dorotheos είπε...

“Και η αντίθετη γνώμη δεν είναι περιθωριακή:
Over 400 Prominent Scientists Disputed Man-Made Global Warming

Επιπλέον, ακόμα κι αν δεχθεί κανείς την ύπαρξη μικρής αύξησης της μέσης θερμοκρασίας υπάρχουν άλλες πολύ πιο λογικοφανείς αιτίες για αυτήν όπως η ηλιακή δραστηριότητα:
Sun Blamed for Warming of Earth”

O καθένας έχει το δικαίωμα στη δυσπιστία και την άρνηση. Και, ναι, υπάρχουν αρκετοί ακόμη που δεν έχουν ξεπεράσει το δεύτερο στάδιο, αυτό της ‘denial’ του Kübler-Ross Grief Cycle, ίσως γιατί τα θεμέλια του οικονομικού συστήματος που εξωραίζουν άρχισαν να τρίζουν.


Να υπενθυμίσω ότι 2,000 “prominent scientists” συνέγραψαν την 4th Assessment της IPCC(http://www.ipcc.ch/) για τις κλιματικές αλλαγές και χιλιάδες επιπλέον την θεώρησαν κριτικά πριν από τη δημoσίευση της. Εγώ αυτούς θα πιστέψω και όχι τον Τάκη και τους 400 της Αμερικάνικης Γερουσίας. Οι κλιματικές αλλαγές είναι θέμα Φυσικής και όχι ιδεολογίας. Είναι λοιπόν επιστημονικά παράλογο και ύποπτο να αποδεχτει κάποιος ότι η άνευ προηγουμένου στην ιστορία του πλανήτη, δραματική συσσώρευση CO2 στην ατμόσφαιρα, που επιταχύνθηκε/επιταχύνεται μετά τη βιομηχανική επανάσταση είναι απλώς αποτέλεσμα φυσικών διακυμάνσεων! Όπως είναι επιστημονικό γεγονός και η στενή συσχέτιση ανάμεσα σε αυτή την συσσώρεσυη και την αύξηση της θερμοκρασίας. Εκεί που υπάρχουν διαφορές δεν είναι στο αν θα αυξηθεί η θερμοκρασία περαιτέρω, αλλά πόσο θα αυξηθεί και στο μέγεθος των συνεπειών της αύξησης αυτής.

Όσο για την επίδραση της ηλιακής δραστηριότητας μάλλον δεν παρακαλουθείς τα επιστημονικά νέα ή κρύβεσαι από αυτά, ίσως φοβούμενος το μακρύ χέρι κάποιου οργανισμού:

No ‘Sun Link’ to Climate Change:

http://news.bbc.co.uk/1/hi/sci/tech/7327393.stm

Ανώνυμος είπε...

rebel@work

Όποιους θέλεις μπορείς να πιστέψεις, αλλά είπες την αλήθεια μιλώντας για "τα θεμέλια του οικονομικού συστήματος που αρχίζουν να τρίζουν".

Αφού ο άλλος τρόπος κατέρρευσε, βρέθηκε ο καινούριος για τη δαιμονοποίση του καπιταλισμού:
"Καταστρέφει το κλίμα του πλανήτη!"

Ανώνυμος είπε...

Kalhspera. Sxetika me to arthro kai thn pyrhnikh energeia sthn Amerikh, thelw na tonisw to pyrhniko atyxhma sto Three Mile Island me to opoio allakse h poreia ths pyrhnikhs biomhxanias se oloklhrh thn Amerikh opws allakse kai h stash tou kosmou sthn antimetwpish ths kai opws akoma allakse kai h stash twn politikwn kai olwn twn sxetika emplekomenwn.
Pantws
perisoteroi pirinikoi antidrastires gia tin paragwgh ilektrikis energeias borei ipothetika na mionane tis ekpobes anthraka alla tautoxrona tha ipirxe mia auksisi tou riskou emfanisis enos olethriou atiximatos gia to koino.

Ανώνυμος είπε...

Το θέμα δεν είναι settled επιστημονικά. Νομίζω αγνοούμε τις βασικές αρχές της επιστήμης όταν λέμε κάτι τέτοιο.

Επειδή ένας επιστήμονας είπε κάτι, αυτό δεν το κάνει και επιστήμη. Η επιστήμη ακολουθεί μια συγκεκριμένη διαδικασία, επαλήθευσης, διάψευσης, πειράματος, αποδοχής, η οποία είναι αδύνατον εκ των πραγμάτων να υλοποιηθεί για ένα τέτοιο πρόβλημα.


Ακριβώς γιατί:
1) Δεν έχουμε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε και να επαναλάβουμε το πείραμα.
2) Δεν είμαστε αντικειμενικοί παρατηρητές (η συμμετοχή μας επηρρεάζει το αποτέλεσμα του "πειράματος" - ακόμα και το αποτέλεσμα του πειράματος επηρρεάζει το πείραμα).
3) Δεν υπάρχει "θεωρία" που να δίνει ταυτόχρονα απαντήσεις σε όλες τις παραμέτρους του προβλήματος.


Το γεγονός βέβαια ότι δεν χρησιμοποιούμε επιστήμη, αλλά εργαλεία της επιστήμης και μια επιστημονικοφανή μεθοδολογία για να κάνουμε μια πρόβλεψη δεν σημαίνει ότι αυτή είναι λάθος. Κάθε άλλο, μπορεί να είναι εξαιρετικά πιθανή. Η μόνη διαφορά είναι ότι δεν εμπεριέχει το αδιάσειστο της επιστημονικής θεώρησης. Ενδεχομένως και να είναι λάθος.

Οπότε γεννάται το ερώτημα, τι να πιστέψει κάποιος? Κάποιος που δεν έχει σχέση με το θέμα επιστημονικά?
Αυτός μπορεί να είναι από πολιτικός μέχρι απλός πολίτης που ασκεί πιέση στις κυβερνήσεις ή χειραγωγείται.

Αυτό που βλέπουμε είναι το εξής: Κατά πλειοψηφία ο κόσμος και οι πολιτικοί ακολουθούν την πλευρά των επιστημόνων που τους βολεύει ιδεολογικά. Είναι αδύνατο εκ των πραγμάτων οποιοσδήποτε μη γνώστης του θέματος να εκφέρει αξιόπιστη άποψη ακόμα και αν έχει διαβάσει όλα τα σχετικά άρθρα και νέα, ακόμα κι αν είναι πραγματικά ενημερωμένος. Ακριβώς γιατί ούτε οι ειδικοί επιστήμονες δεν συμφωνούν στο συγκεκριμένο θέμα.

Και να κλίσω με το τελευταίο: Η επιστήμη δεν είναι δημοκρατική. Ένας να έχει δίκιο υπερέχει των 1000 που έχουν άδικο.

Ανώνυμος είπε...

Στάθη,

πάντως αναλογικά η παραγωγή ηλ. ενέργειας από πυρηνική είναι μικρότερη στις Η.Π.Α. από ότι στη Γαλλία. Επί πλέον, παρότι το ατύχημα στο Three Mile Island ήταν ότι χειρότερο τεχνικά, δεν υπήρξε διαρροή ούτε θύματα. Άσε που ως αποτέλεσμα έγιναν αλλαγές στα εργοστάσια ώστε να ελλαχιστοποιηθούν ακόμα περισσότερο οι πιθανότητες να επαναληφθεί.

Σίγουρα οι πιθανότητες ατυχήματος δεν είναι μηδενικές. Αλλά όπως λέω και στους τρομολάγνους, πρέπει κανείς να σταθμίζει την πιθανότητα αυτή με τα οφέλη. Η πιθανότητα να πεθάνει κανείς από τροχαίο είναι πολύ μεγαλύτερες, και όμως όλοι οδηγούν. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, νομίζω θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο το ελάχιστο ρίσκο είναι μικρότερο από τα οφέλη, όχι μόνο ως αποτέλεσμα της μείωσης των εκπομπών διοξιδίου του άνθρακα, αλλά κυρίως άλλων τοξικών ουσιών που παράγονται από μονάδες που χρησιμοποιούν λιγνίτη και προκαλούν καρκίνους, εμφυσίματα, κ.λπ. και οι οποίες δεν θα παράγονταν από ένα πυρηνικό εργοστάσιο. Θα πρέπει δηλαδή να σταθμιστεί η ελάχιστη πιθανότητα πυρηνικού ατυχήματος, με την βέβαια βλάβη που προκαλούν οι μονάδες λιγνίτη.

Το ιστορικό του ατυχήματος στο Three Miles Island μπορεί να το δει κανείς εδώ http://www.nrc.gov/reading-rm/doc-collections/fact-sheets/3mile-isle.html

Ανώνυμος είπε...

Επειδή ακούστηκαν ορισμένα πρωτάκουστα σχετικά με τον πρόσφατο γάμο ομοφυλοφύλων στην Τήλο και το αν υπάρχει διάταξη νόμου που να το επιτρέπει κλπ, επισημαίνω ότι κανένας δεν έκανε τον κόπο να να ρωτήσει τον κατεξοχήν ειδήμονα της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου στην ελληνική έννομη τάξη και στην υποχρεωτική ερμηνεία των κανόνων του εσωτερικού δικαίου σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο.

Πρόκειται για τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κύριο Παυλόπουλο, που τυχαίνει να είναι σήμερα και ο κατεξοχήν αρμόδιος υπουργός που θα κληθεί να εκδώσει εγκύκλιο στους δημάρχους και προέδρους κοινοτήτων της χώρας για την εφαρμογή των διατάξεων του πολιτικού γάμου και σύνταξης των ληξιαρχικών πράξεων.

Διαβάστε τι γράφει σε σύγγραμμά του:

«Όταν πρόκειται για την ερμηνεία και την εφαρμογή οποιωνδήποτε άλλων, προγενεστέρων ή μεταγενεστέρων της Κοινοτικής Οδηγίας διατάξεων του εθνικού δικαίου, το ΔΕΚ δέχεται ότι ο εθνικός δικαστής οφείλει να προβαίνει στην ερμηνεία και εφαρμογή του δικαίου αυτού, πάντα μέσα στα πλαίσια του δυνατού, υπό το φως του κειμένου και του σκοπού του κοινοτικού δικαίου, προκειμένου να επιτύχει το στόχο, που καθορίζεται από αυτή, και να συμμορφωθεί έτσι προς τις διατάξεις του άρθρου 189 παρ. 3 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (Βλ. Απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου C-21/04, 4 Ιουλίου 2006, Κωνσταντίνος Adeneler and others ver. Ellinikos Organismos Galaktos. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου και συγκεκριμένα οι διατάξεις περί γάμου να ερμηνευτούν «υπό το φως του κειμένου και του σκοπού των αντίστοιχων διατάξεων του κοινοτικού δικαίου (ισότητα ανδρών και γυναικών, οιουδήποτε γενετήσιου προσανατολισμού ως προς τα δικαιώματα τέλεσης γάμου κλπ).

Τέλος ο εθνικός δικαστής στην προσπάθεια του να εναρμονίσει, π.χ. με τις μεθόδους που ήδη εκτέθηκαν, το εθνικό δίκαιο με το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο, δεν έχει «διέξοδο διαφυγής». Λόγω της αρχής της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου υποχρεούται να μην εφαρμόσει τη διάταξη του εθνικού δικαίου, η οποία αντιτίθεται τόσο στο πρωτογενές, όσο και στο παράγωγο κοινοτικό δίκαιο. Η υποχρέωση αυτή εμφανίζεται ακόμη περισσότερο έντονη και επιτακτική, όπως είναι ευνόητο, στην περίπτωση κατά την οποία έχει ήδη προηγηθεί απόφαση του ΔΕΚ, η οποία και έχει κρίνει, με δύναμη δεδικασμένου κατά τις κείμενες κοινοτικές διατάξεις, την αντίθεση μιας διάταξης του εθνικού δικαίου προς το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο (Βλ. Πρ. Παυλόπουλου εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο, σελ. 83-84, Εκδόσεις Σάκκουλα, 1993).»

Αν υπάρχουν όλα αυτά γραμμένα, χρειάζεται να ψάχνουμε στο λεξικό του Μπαμπινιώτη και να ρωτάμε τους παπάδες;

Τέλος επειδή συνήθως υποβάλλεται στους νεόνυμφους η ερώτηση «και τώρα τι θα κάνετε, θα πάτε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;», θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι:
α. Το δικαστήριο που θα επιληφθεί (της αίτησης ακυρώσεως αυτού που δεν θα του εξασφαλιστεί το δικαίωμα εγγραφής σε μερίδα Δημοτολογίου ή σε Ληξιαρχείο ή θα του παρουσιαστεί οποιοδήποτε εμπόδιο) είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας.

β. Το Συμβούλιο της Επικρατείας θεωρείται «ανώτατο δικαστήριο» σύμφωνα με το άρθρο 234 της «Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως ισχύει σήμερα» (έτσι λέγεται σωστά).

γ. Σύμφωνα με το ανωτέρω άρθρο 234 το Συμβούλιο Επικρατείας, όταν τίθεται θέμα ερμηνείας κοινοτικού δικαίου, «υποχρεούται» (και όχι απλά δικαιούται) να κάνει προδικαστική παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να ληφθεί απόφαση ως προς το προδικαστικό αυτό θέμα (π.χ. τι ορίζει το κοινοτικό δίκαιο για τα δικαιώματα δύο ομοφύλων να τελέσουν γάμο. Σημείωση: Δεν υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που να δέχεται ευθέως τέτοιο γάμο, αλλά και δεν υπάρχει απόφαση που να λέει ότι δεν τον δέχεται. Υπάρχει όμως σωρεία αποφάσεων που δείχνουν έμμεσα ότι δέχεται κάτι τέτοιο. Το πρόκριμμα του γάμου της Τήλου θα αποτελέσει landmark γιατί δεν θα μπορέσει να ξεφύγει πλέον και θα λάβει απόφαση επ’ αυτού).

δ. Η προδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα είναι υποχρεωτική για το ελληνικό δικαστήριο (σύμφωνα με το προμνησθέν άρθρο 234) και επομένως δεν θα έχει σημασία αν έστω και όλοι οι Έλληνες δικαστές είναι εκ πεποιθήσεως κατά τέτοιου γάμου.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock