Δευτέρα, Μαΐου 21, 2007

Το Ανέκδοτο Θεοδωράκης

Σχόλιο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Εχει πλέον ξεπεράσει τα όρια ο Μίκης Θεοδωράκης. Ενώ κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την έξοχη καλλιτεχνική του προσφορά η προσπάθειοά του να αποτελεί παράγοντα της δημόσιας ζωής τον έχει οδηγήσει στα όρια της γελοιότητας. Παρεμβαίνοντας κατά καιρούς σε λογής ζητήματα, άσχετα με την όποια καλλιτεχνική δημιουργία, έχει γίνει πιά ανέκδοτο αντιφατικότητας και ουσιαστικά παραπληροφόρησης.

Στα χρόνια της καλλιτεχνικής του ακμής υπερηφανευόταν για τα βραβεία και την αναγνώριση που εξασφάλιζε από φασιστικά ουσιαστικά κυβερνήσεις που με πρόσχημα είτε τον κομμουνισμό (Σοβιετική Ενωση) είτε τον υποτιθέμενο "αδέσμευτο" σοσιαλισμό(καθεστώτα Συρίας και Κούβας) δεν δίσταζαν να βασανίζουν τους λαούς τους και να τους καταδικάζουν στην ανέχεια και την σκληρότερη ανελεθευρία. Στα χρόνια της καλλιτεχνικής στασιμότητας η και παρακμής προχώρησε σε αντιφατικά κραυγαλέες πολιτικές πρωτοβουλίες που κάποιες φορές άγγιζαν τα όρια της ασύμβατης πολιτικής ανηθικότητας. Βουλευτής και Υπουργός της ΝΔ, άλλοτε πολέμιος κι' άλλοτε υποστηρικτής του ΚΚΕ εκμεταλλεύτηκε ακόμη και τις Ενοπλες Δυνάμεις (στρατιωτικό αεροπλάνο) για να μεταφερθεί στην Γιουγκοσλαυία του δικτάτορα Μιλόσεβιτς και να ευλογήσει τις σφαγές των "αλλόδοξων" Αλβανών από Σέρβους παραστρατιωτικούς στο Κόσοβο.

Με την τάση να κινείται πάντα με το ρεύμα ώστε να προβάλεται και να ακούγεται τα έβαλε κατά καιρούς άλλοτε με την παγκοσμιοποίηση, άλλοτε με τους αμερικανούς και την Δύση ενώ τελευταία δεν δίστασε να κατακεραυνώσει και τους όποιους επικριτές του αρχιεπισκόπου προτρέποντάς τους "να πλένουν το στόμα τους" πριν τον αναφέρουν!!Ενδιάμεσα βέβαια φρόντιζε άμεσα η έμμεσα και τα οικονομικά του συμφέροντα καταγγέλοντας λ.χ. τις δαπάνες για την παράσταση του Παπαθανασίου στις Στήλες του Ολυμπίου Διός, τα αγγλόφωνα τραγούδια στην Γιουροβίζιον και τα "λιγα λεφτα"(!) που του έδωσαν για κάποια παράσταση, νομίζω, στο Ηρώδειο. Τώρα τα έβαλε - ανάποδα - με τον Αρχιεπίσκοπο (άσχετα αν τώρα έχει δίκιο) για την επίσκεψή του στον τάφο του Γρίβα.

Καλό θα είναι ο Μϊκης Θεοδωράκης να αφοσιωθεί και πάλι στην τέχνη του επιχειρώντας να ξαναδημιουργήσει μεγαλειώδεις μελωδίες όπως και κατά το παρελθόν...

9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"...αντιφατικά κραυγαλέες πολιτικές πρωτοβουλίες που κάποιες φορές άγγιζαν τα όρια της ασύμβατης πολιτικής ανηθικότητας..."

"Στήλες (sic) του Ολυμπίου Διός"...

Σίγουρα είναι απο τον Ανδριανόπουλο αυτο το post;

Kokkoras είπε...

To σχόλιο μας στάλθηκε από τον ίδιο και είναι αναρτημένο και στηνπροσωπική του σελίδα. Εμάς μας φτάνουν αυτά για να το θεωρήσουμε δικό του.

Στέφανος Αθανασιάδης είπε...

Προφανώς είναι δικό του, I was just being sarcastic

Ανώνυμος είπε...

Όταν ήταν υπουργός ο Ανδρέας και υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου ο Μίκης έλεγε τα ίδια;

Ανώνυμος είπε...

Οι ιδεολογικο-πολιτικοί ακροβατισμοί του Μίκη σίγουρα δεν συν-άδουν με το έργο του στη μουσική. Πάει όμως, κατά τη γνώμη μου, πάρα, μα πάρα πολύ, να του "ζητάει το λόγο" ο ΑΑ. Εκτός και αν δεν ειναι ο ίδιος ΑΑ που συμπεριελήφθη στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.

Όσον αφορά τα βραβεία που απονεμήθηκαν στον Μίκη από "άθλιους κομμουνιστές" και άλλα "κακά παιδιά", τι θέλει να πει ο ΑΑ? Οτι εκτός από ακροβασίες ο Μίκης έκανε και κακές παρέες? Δηλαδή αν έπαιρνε oscar μουσικής από τις ΗΠΑ των Βιετνάμ και των Γκουαντανάμο, οι παρέες του θα ήταν καλές? Αφαιρεί τίποτε από την αξία της μουσικής του η "προέλευση" των βραβείων? Χαριστικά του τα δίνανε?

Ανώνυμος είπε...

Ο ΑΑ ίσως υπερβαίνει τα όρια. Όσο δικαίωμα έχει ο ίδιος για να μιλά και να ασκεί κριτική, τόσο έχει και ο Μίκης και ο καθένας από εμάς. Επειδή όμως η κριτική του είναι συνολική και όχι επί συγκεκριμένης άποψης, νομίζω ότι διαπράττει ολίσθημα.
Ο φιλελευθερισμός εξακολουθεί και είναι η ιδεολογία της ανοχής και της υπεράσπισης της διαφορετικότητας, νομίζω...

Greg είπε...

Ο φιλελευθερισμός εξακολουθεί και είναι η ιδεολογία της ανοχής και της υπεράσπισης της διαφορετικότητας, νομίζω...

Λάθος νομίζετε! Αφοσιωθείτε καλύτερα στην τέχνη σας! :-D

ΥΓ. Προφανώς η αιχμή δεν αφορά τον theodore κι' ας χρησιμοποιείται το quote του!

Γ.Σαρηγιαννίδης είπε...

Ο φιλελευθερισμός εξακολουθεί και είναι η ιδεολογία της ανοχής και της υπεράσπισης της διαφορετικότητας, νομίζω...

Συμφωνώ. Ανοχή όμως δε σημαίνει και συμφωνία.
Μπορείς να υπερασπίζεις το δικαίωμα του κ. Θεοδωράκη να εκφράζει τις νεοναζιστικές του απόψεις, και ταυτόχρονα να τις πολεμάς.
Οι πολιτικές απόψεις του κ. Θεοδωράκη έχουν υπάρξει από αστείες μέχρι και εγκληματικές. Γιατί η ανοχή ΄πρέπει να σημαίνει και σιωπή;

Ανώνυμος είπε...

@GS
Πουθενά δε μίλησα για σιωπή. Αλίμονο...

Ζητώ λοιπόν κριτική στις απόψεις Θεοδωράκη, όχι στον ίδιο το Θεοδωράκη. Για αυτό έγραψα για ολίσθημα. Όταν θέλω να σας κάνω κριτική θα κάνω κριτική στις απόψεις σας, όχι σε εσάς, ως άτομο...

Επιπλέον ελπίζω στη δημόσια σφαίρα να μη ζητείται η διακοπή δημοσίων παρεμβάσεων από κανέναν. Για αυτό έγραψα περί φιλελευθερισμού. Το περίφημο κουτσογιωργικό "δε δικαιούστε δια να ομιλείτε..." απέχει μακράν της δικής μου κοσμοθεωρίας.

Επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι το επιθετικό ύφος του ΑΑ τα τελευταία χρόνια έχει μειώσει την αποδοχή των ιδεών που πρεσβεύει, ιδίως αν απαιτεί από άλλους να επιστρέψουν στο επάγγελμά τους. θεωρώ δικαίωμα όλων να ομιλούν δημόσια, να κρίνουν και να κρίνονται, όσο και αν αρέσουν ή δεν αρέσουν αυτά που λένε. Η προτροπή "γύρνα σε αυτά που ξέρεις καλύτερα" δεν προάγει το διάλογο...

ΥΓ.: το περί "νεοναζιστικών" απόψεων του Μίκη το θεωρώ απλώς μια υπερβολή και επομένως δεν απαντώ...

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock