Μικρές προδοσίες

Οι μύθοι είναι διαχρονικά ανθεκτικοί και κανείς μύθος δεν υπήρξε τόσο ανθεκτικός τα τελευταία χρόνια όσο αυτός των ρώσικών αγωγών. Στην διεθνή «ανθελληνική συνωμοσία» ενάντια στους αγωγούς πιστώθηκαν τα πάντα, από τα σκάνδαλα που έπνιγαν την ΝΔ, μέχρι τις δασικές πυρκαγιές και τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008, μετά την στυγερή δολοφονία ανηλίκου από αστυνομικό και τέλος αυτή καθαυτή η πτώση της κυβέρνησης. Έχουμε ξανασχοληθεί και στο παρελθόν με το θέμα, αλλά ελπίζουμε ότι με την αλλαγή κυβέρνησης, θα επικρατήσει λίγο μεγαλύτερη ψυχραιμία και να ξεφύγουμε κάπως από την προσμονή του «ξανθού γένους» που θα λευτερώσει την Πόλη και την Αγιά Σοφιά.

Προξενεί εντύπωση όμως ότι στο όνομα της συμμαχίας(;) με την Ρωσία, παραβλέφθηκε ο,τιδήποτε δεν ευνοούσε την ρωσική πλευρά και όσοι είχαν αντιρρήσεις στιγματίστηκαν ως κινούμενοι από αντεθνικά ελατήρια. Αλλά ποια είναι η περίφημα αυτή συμφωνία με την Ρωσία; Καταρχάς να πούμε ότι στο μνημόνιο που υπέγραψε Ελλάδα-Βουλγαρία-Ρωσία το 2005, και μετά κυρώθηκε στην Ελληνική Βουλή με τον νόμο 3558/2007, δεν υπάρχει η ρητή δέσμευση της Ρωσίας ότι θα τροφοδοτεί τον αγωγό με πετρέλαιο, αλλά μόνο ότι η Ρωσία «θα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξασφάλιση της αδιάλειπτης μεταφοράς πετρελαίου». Προβλέπεται όμως η «αναφαίρετη εκχώρηση στη Διεθνή Εταιρεία του Έργου δικαιωμάτων χρήσης γης αναφορικά με τις ως άνω εκτάσεις γης», κοινώς, εκχωρείται μόνιμα ελληνικό έδαφος σε ένα εταιρικό σχήμα που την πλειοψηφία κατέχει μια ρωσική κρατική εταιρεία εμπορίας πετρελαιοειδών - η Transneft !

Ας αφήσουμε όμως στην άκρη τα ενεργειακά ζητήματα και ας δούμε, όλα αυτά τα χρόνια που είμασταν «πιστοί» σύμμαχοι της Ρωσίας (και όχι μόνο, όπως θα δούμε παρακάτω) ποιά είναι η άποψη του ισχυρού άνδρα της Ρωσίας Β.Πούτιν για τα λεγόμενα «εθνικά» μας θέματα; Ο Β.Πούτιν πιστεύει ότι η FYROM έχει δίκιο στην σχετική της διένεξη με την Ελλάδα. Αλλά σε αντίθεση με άλλους αρχηγούς κρατών δεν το κρύβει κιόλας, αλλά το δηλώνει με πολύ άκομψο τρόπο: «υποστηρίζουμε τις σχέσεις καλής γειτονίας Ελλάδας-Μακεδονίας(και όχι FYROM)» είπε, στην κοινή συνέντευξη τύπου στην Μόσχα, με τον Κ.Καραμανλή στις 18.10.2007 και ο απελθών πρωθυπουργός δεν το θεώρησε σκόπιμο να τον διορθώσει. Ο Β.Πούτιν ήταν και είναι μέγας θαυμαστής του κατοχικού καθεστώτος της Β.Κύπρου. Αφού υποστήριξε δημόσια το σχέδιο Ανάν το 2005 (το οποίο βγάζουν όμως αφρούς όταν το ακούνε οι έλληνες υποστηρικτές του Πούτιν!), το 2006 θεώρησε πλέον δεδομένο με την αποτυχία του σχεδίου ότι υπάρχουν δυο κράτη στην Κύπρο, η Βόρεια και η Νότια...Το 2008 ο Β.Πούτιν εγκαλούσε τους Ευρωπαίους για τα δυο μέτρα και τα δυο σταθμά τους, ενώ δηλαδή αναγνώριζαν το Κοσσυφοπέδιο, δεν αναγνώριζαν την Βόρεια Κύπρο που είναι «ανεξάρτητη» τα τελευταία 40 χρόνια, ενώ πολύ πρόσφατα επανήλθε στην άποψή του περί δυο κρατών στην Κύπρο και στην άποψη που είχε εκφράσει και το 2005, ότι δηλαδή το εμπάργκο εναντίον της «Τουρκικής Δημοκρατίας Βορείου Κύπρου» είναι «άδικο».

Δεν είναι θέμα ιδεολογίας όμως, πιστεύω: με την ίδια άνεση που ο «πατριωτικός» χώρος δίνει γην και ύδωρ στην Ρωσία, με την ίδια άνεση υπογράφει αποικιακές συμβάσεις με τους νατοϊκούς συμμάχους μας λ.χ. Έτσι, στην πρόσφατη κύρωση στην Βουλή του μνημονίου κατανόησης Ελλάδας - ΝΑΤΟ, που υπερψήφισαν ΝΔ και ΛΑΟΣ, υπήρχαν διατάξεις που προβλέπουν ανάμεσα στα άλλα ότι τα μέσα και οι διαδικασίες προστασίας των δυνάμεων του ΝΑΤΟ θα αποτελούν πλέον αποκλειστική αρμοδιότητα του στρατιωτικού διοικητή του NATOϊκού τμήματος, και όχι του ελληνικού κράτους, ενώ ο στρατιωτικός διοικητής θα έχει επιπρόσθετα το δικαίωμα δέσμευσης ή διάθεσης ιδιοκτησίας, εκτός αυτής που θα έχει ήδη παραχωρηθεί στις NATOϊκές δυνάμεις! Τι θέλω να πω με όλ'αυτά; Ότι αν έχεις τέτοιους «προστάτες» των εθνικών συμφερόντων, τι να τους κάνεις τους εχθρούς; Ότι, όπως είχε πει κάποτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος: «να το πάρωμεν απόφασιν, δεν υπάρχει, δεν υπήρξεν ποτέ "Θεός της Ελλάδος". Ενας είναι ο Θεός δι' όλα τα έθνη. Η φρόνησις, η διορατικότητα και η επαφή με την πραγματικότητα». Και ότι ελπίζω,, από εδώ και εμπρός να γίνουμε λίγο σοφότεροι. Δεν ζούμε στις βάρβαρες συνθήκες της Τουρκοκρατίας και δεν υπάρχει λόγος να ελπίζουμε σε Μεσσίες και ελευθερωτές και ξανθά γένη από τον Βορρά που θα έρθουν σε επικουρία μας. Τα προβλήματά μας μόνο εμείς μπορούμε να τα λύσουμε και κανείς άλλος.