Κυριακή, Οκτωβρίου 02, 2011

Food Socialism: Φόρος λίπους;


Η Δανία επιβάλει φόρο στα φαγητά που περιέχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, όπως βούτυρο, πίτσα, κρέας και γάλα... για το καλό των πολιτών. Το αποτέλεσμα ήταν να τρέξουν οι πολίτες στις υπεραγορές και να αδειάσουν τα ράφια που είχαν προϊόντα που μπορούν να διατηρηθούν στην κατάψυξη ώστε να έχουν αποθέματα. Το κακό είναι ότι οι Δανοί κατηγόρησαν την Κυβέρνηση ότι το κάνει για εισπρακτικούς λόγους λες και αν οι λόγοι της είναι αγαθοί έχει δικαίωμα να μας λέει τι πρέπει να τρώμε...



Ο Mises είχε προβλεψει ότι αν επιτρέψουμε στην Κυβερνήση να επεμβαίνει σε προσωπικά θέματα τότε ανοίγει το κουτί της Πανδώρας και καταλήγει να ρυθμίζει κάθε πτυχή της ζωής μας.

"As soon as we surrender the principle that the state should not interfere in any questions touching on the individual's mode of life, we end by regulating and restricting the latter down to the smallest details.

It is an established fact that alcoholism, cocainism, and morphinism are deadly enemies of life, of health, and of the capacity for work and enjoyment; and a utilitarian must therefore consider them as vices. But this is far from demonstrating that the authorities must interpose to suppress these vices by commercial prohibitions, nor is it by any means evident that such intervention on the part of a government is really capable of suppressing them or that, even if this end could be attained, it might not therewith open up a Pandora's box of other dangers, no less mischievous than alcoholism and morphinism. . . . For if the majority of citizens is, in principle, conceded the right to impose its way of life upon a minority, it is impossible to stop at prohibitions against indulgences, in alcohol, morphine, and cocaine, and similar poisons. Why should not what is valid for these poisons be valid also for nicotine, caffeine, and the like? Why should not the state generally prescribe which foods may be indulged in and which must be avoided because they are injurious? . . . More harmful still than all these pleasures, many will say, is the reading of evil literature.

Freedom is indivisible. As soon as one starts to restrict it, one enters upon a decline on which it is difficult to stop." -Mises

24 σχόλια:

Αθ. Αναγνωστoπουλος είπε...

Εγώ πάλι μάλλον συμφωνώ με τον φόρο. Δεν απαγορεύει τίποτα, αποθαρρύνει μόνο. Η κατανάλωση τέτοιων τροφών, όπως και νικοτίνης κττ, έχει σοβαρά μακροπρόθεσμα αρνητικά αποτελέσματα στην υγεία, τα οποία επωμίζεται το σύστημα υγείας, όχι ο χρήστης λίπους :-) Εφόσον ο φόρος δεν είναι απαγορευτικός, δεν βλέπω το πρόβλημα.

spyridon44 είπε...

- Οσο γρηγορότερα βάζουν περιορισμούς, τόσο γρηγορότερα θα τους καταργήσουν.......
- Ο Κρατισμός σε όλο του το μεγαλείο.
- Υπ΄΄οψιν, και οι αναπνοές όσον τρώνε κρεμμύδια και σκόρδα με ενοχλούν μέχρι λιποθυμίας.
- Καλό να απαγορευτούν διότι επιβαρύνουν το Σύστημα Υγείας "μου".........

libertarian είπε...

Η ένσταση σου αν κατάλαβα καλά είναι γιατί οι υγιείς να επωμιστούν το κόστος των επιλογών των άλλων μέσω του συστήματος υγείας;

Εγώ πάλι διαφωνώ με τον τρόπο αυτό γιατί αφαιρεί χρήματα από άτομα που δεν θα επιβαρύνουν ποτέ το σύστημα υγείας. Δεν είναι όλοι οι καταναλωτές γάλατος, κρέατος κλπ αγαθών υπέρβαροι ούτε όλοι θα παρουσιάσουν στο μέλλον προβλήματα υγείας που σχετίζονται με την κατανάλωση αυτών των αγαθών. Γιατί πρέπει όλοι αυτοί να επωμιστούν το κόστος των επιλογών των άλλων μέσω των υψηλών φόρων στα τρόφιμα ή να παύσουν να τρώνε ότι τους αρέσει; Γιατί να περιοριστεί και άλλο η οικονομική τους ελευθερία ή διατροφική τους ελευθερία; Αν κάτι πρέπει να αλλάξει δεν είναι το τι θα τρώμε αλλά το σύστημα υγείας. Αν θέλεις να πληρώνουν οι άνθρωποι για τις επιλογές τους (εξού και ο φόρος) ώστε να μην την πληρώνουμε οι υπόλοιποι τότε το Κράτος πατερούλης και αυτός ο φόρος δεν είναι η λύση.

libertarian είπε...

ή αλλιώς "Don't you see, your logic eats itself" που θα έλεγε και ο Steve Carell :Ρ

Ανώνυμος είπε...

libertarian δεν θα προκαλέσουν όλοι οι οδηγοί που τρέχουν με 200χλμ/ώρα σοβαρά ατυχήματα. Θεωρείς πως για αυτό ακριβώς το λόγο θα πρέπει να καταργήσουμε τις ποινές στην παραβίαση των ανώτατων ορίων ταχύτητας;

Δεν φορολογείται ο καταναλωτής για την ιδιότητα του. Φορολογείται για τη συμπεριφορά τους. Συγκεκριμένα επειδή επιβαρύνεται εξαιτίας αυτής με παράγοντες κινδύνου (που δεν δρουν ντετερμινιστικά αλλά στοχαστικά) οι οποίοι προκαλούν εξωτερικότητες και στους γύρω του.

diaprepwn είπε...

Εγώ το μόνο που θα πω είναι ότι πέρασε πολύς καιρός από την τελευταία ανάρτηση. Θεωρώ σημαντικό να γράφετε πιο συχνά, δεν είστε ανάμεσα στις φωνές που ακούγονται και ιδιαίτερα στην ελληνική κοινωνία

libertarian είπε...

@epanechnikov Αυτό είναι επιχείρημα για την αλλαγή του συστήματος της υγείας όχι υπέρ του διατροφικού πατερναλισμού. Το Κρατικό σύστημα υγείας είναι που παράγει αρνητικές εξωτερικότητες προς τρίτους για τις συμπεριφορές ατόμων υψηλού ρίσκου. Αυτό που προτείνεις είναι για να μην πληρώνουν τρίτοι να πληρώνουν τρίτοι. Είναι κυκλική λογική. Θέλεις τα άτομα να αναλαμβάνουν το κόστος των συμπεριφορών τους για να μην το επωμίζονται τρίτοι, ας πληρώνουν μεγαλύτερες εισφορές μέσω της ασφάλισης τους (μικτής ή πλήρως ιδιωτικής).

@Favlotis ευχαριστούμε ελπίζω οι υπόλοιποι συνblogεράδες να ακολουθούσουν και να πάρει μπρος το e-roosters ξανά :)

Thrass είπε...

Συμφωνώ με Libertarian.

- Δεν είναι δυνατόν να κατηγορείται κάποιος ότι επιβαρύνει το ασφαλιστικό σύστημα, από τη στιγμή που η συμμετοχή του σε αυτό είναι επιβεβλημένη δια νόμου (δεν έχει δικαίωμα opt out στην Ελλάδα- στη Δανία δε γνωρίζω τι συμβαίνει με τα ασφαλιστικά). Αυτό θα οδηγήσει ξεκάθαρα στο να καταλήξει να υπάρχει ένα και μόνο αποδεκτό lifestyle, και γενικά στη μονομορφοποίηση των πάντων (στα 1984, ο Μεγάλος Αδερφός σε έβαζε να κάνεις κάθε πρωί γυμναστική, τι να λέω τώρα). Στα πλαίσια του σεβασμού προς την αυτοδιάθεση του ατόμου, κάτι τέτοιο το θεωρώ απαράδεκτο.

Εν ολίγοις, δεν αναγκάζω κανέναν να με ασφαλίσει, αλλά το τι τρώω είναι δικό μου θέμα.

- Δεύτερον, αν είναι έτσι, εγώ απαιτώ μείωση των ασφαλιστικών εισφορών μου, επειδή κάνω jogging κάθε μέρα. Τι, μόνο ό,τι συμφέρει το κράτος;

Πιο σημαντικό για εμένα είναι το πρώτο που έγραψα, γιατί είναι θέμα ελευθερίας επιλογών. Το δεύτερο είναι απλά θέμα ασυνέπειας του συστήματος.

Ήταν πάντως φανερό ότι θα καταλήξουμε εδώ, από τη στιγμή που άρχισε ο κατατρεγμός των καπνιστών

Unknown είπε...

Χωρίς να συμφωνώ με φορολογικά μέτρα για άσκηση πολιτικής, ναι κάθε κυβέρνηση και κάθε κοινωνία έχει δικαίωμα να χαράσει πολιτικές που στρέφουν το άτομο προς πιό σωστές επιλογές, άρα και να του λέει τί θα φάει.
Αλλά οι καπιταλιστικής νοοτροπίας χρηματικές "πολιτικές" (φόροι - πρόστιμα και δε συμμαζεύεται) δεν αποτελούν παιδεία και δεν αποτελούν στο φινάλε πολιτική...

Στον αντίποδα βέβαια έχουμε τις επιχειρήσεις που δυστυχώς χαράσσουν πολιτικές μέσω των διαφημίσεων και γι' αυτό έχουμε καταστραφεί ως είδος...

libertarian είπε...

@Darthiir the Abban
"ναι κάθε κυβέρνηση και κάθε κοινωνία έχει δικαίωμα να χαράσει πολιτικές που στρέφουν το άτομο προς πιό σωστές επιλογές, άρα και να του λέει τί θα φάει."

Αυτό αν είσαι κολλεκτιβιστής, αν είσαι φιλελεύθερος κάθε άτομο είναι αυτοσκοπός και όχι μέσον/εργαλείο για την επίτευξη των σκοπών κάποιων άλλων ατόμων (του μονάρχη, της ολιγαρχίας, της πλειοψηφίας κλπ). Όλα τα άτομα απέναντι στον νόμο πρέπει να έχουν ίση αξία και άρα ο πιο δυνατός δεν μπορεί να επιβάλει στον πιο αδύναμο τα θέλω του. Η μόνη αποδεκτή μορφή βίας είναι αυτή της αυτοάμυνας και άρα δεν μπορείς να επιτεθείς σε κάποιον επειδή ήπιε γάλα αντί για χυμό, άρα δεν έχεις δικαίωμα να του πεις τι θα φάει και τι θα πιει, είτε είσαι ένας, είτε έχεις χίλιους ροπαλοφόρους από πίσω σου.

Κώστας είπε...

Στις ΗΠΑ που δεν υπάρχει κρατικό σύστημα υγείας όσοι καταναλώνουν τέτοιες τροφές συνεχίζουν να επιβαρύνουν τρίτους διότι κάνοντας συχνή χρήση των ιατρικών υπηρεσιών επιβαρύνουντις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες οι οποίες ανεβάζουν τα ασφάλιστρα για όλους. Αν μπορούσαν οι ασφαλιστικές να χρεώνουν τον καθένα διαφορετικό ασφάλιστρο ανάλογα με τον τρόπο ζωής τους δεν θα υπήρχε πρόβλημα αλλά το monitoring cost δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο. Η επιβολή φόρου σε αυτές τις τροφές έρχεται να καλύψει ακριβώς αυτήν την αδυναμία.

libertarian είπε...

"συνεχίζουν να επιβαρύνουν τρίτους"

το επιχείρημα σου δεν στέκει γιατί η αρνητική εξωτερικότητα έχει να κάνει με επιβάρυνση που δεν μπορείς να αποφύγεις, σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για μια ιδιωτική υπηρεσία που αγοράζεις. Είναι σαν να λες ότι αν εγώ αγοράζω σε μεγαλύτερη τιμή από εσένα ένα προϊόν σε επιβαρύνω γιατί ανεβάζω τις τιμές προς τα πάνω. Δεν είναι αρνητική εξωτερικότητα αυτό.

"In economics, an externality (or transaction spillover) is a cost or benefit, not transmitted through prices, incurred by a party who did not agree to the action causing the cost or benefit."

"διότι κάνοντας συχνή χρήση των ιατρικών υπηρεσιών επιβαρύνουντις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες οι οποίες ανεβάζουν τα ασφάλιστρα για όλους.

Αν μπορούσαν οι ασφαλιστικές να χρεώνουν τον καθένα διαφορετικό ασφάλιστρο ανάλογα με τον τρόπο ζωής τους δεν θα υπήρχε πρόβλημα αλλά το monitoring cost δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο."


Αυτές που αυξάνουν τις τιμές και δεν ελέγχουν αν ο άλλος είναι υπέρβαρος απλά χάνουν τους πελάτες από εταιρίες που ελέγχουν αν είναι υπέρβαρος ο πελάτης τους.

Επαναλαμβάνω είναι απαράδεκτο να εγκαταλείψουμε την αρχή ότι το Κράτος δεν έχει δικαίωμα να επεμβαίνει σε προσωπικά θέματα, αν κάτι πρέπει να αλλάξει δεν είναι τι θα τρώμε αλλά το σύστημα που παράγει αρνητικές εξωτερικότητες. Αν το πάμε έτσι τότε να φορολογίσουμε βαριά τα κομμουνιστικά βιβλία γιατί μπορεί να αποκτήσουμε κομμουνισμό στο μέλλον όπως έγινε σε πολλές χώρες στο παρελθόν και αυτό θα έχει τρομερές αρνητικές εξωτερικότητες σε όσους δεν είναι κομμουνιστές. Ban evil literature :D

Ανώνυμος είπε...

test

Ανώνυμος είπε...

"Θέλεις τα άτομα να αναλαμβάνουν το κόστος των συμπεριφορών τους για να μην το επωμίζονται τρίτοι, ας πληρώνουν μεγαλύτερες εισφορές μέσω της ασφάλισης τους (μικτής ή πλήρως ιδιωτικής)."

Είναι αδύνατον να υπάρξουν εξατομικευμένα συμβόλαια ασφάλισης αφού σε αυτή τη περίπτωση δεν λειτουργεί ο νόμος των μεγάλων αριθμών (LLN). Η ασφάλεια είναι εξ' ορισμού συλλογικό προϊόν - μιλάμε για Risk Sharing. Many people pay to cover the losses of a few. Ασφάλειες (ή συστήματα υγείας) βασιζόμενες σε individualistic αρχές δεν υπάρχουν.

Ανώνυμος είπε...

"Αυτό που προτείνεις είναι για να μην πληρώνουν τρίτοι να πληρώνουν τρίτοι. "

Όχι. Οι ίδιοι τσοντάρουν κάτι επιπλέον για τους επιπλέον κινδύνους που αναλαμβάνουν (το ίδιο κάνουν και όσοι παραβιάζουν τα όρια ταχύτητας, που δεν φορούν τη ζώνη ασφάλειας κτλ.).


@Thrass

"Δεύτερον, αν είναι έτσι, εγώ απαιτώ μείωση των ασφαλιστικών εισφορών μου, επειδή κάνω jogging κάθε μέρα. Τι, μόνο ό,τι συμφέρει το κράτος;"

Δεν μιλάμε για διαφοροποίηση των ασφαλίστρων αλλά για επιβράβευση/αποθάρρυνση συγκεκριμένων συμπεριφορών. Όσοι κάνουν jogging επιδοτούνται εμμέσως μέσο των πολιτικών των κυβερνήσεων σχετικών με τον αθλητισμό και τη δημόσια υγεία (δημιουργία σταδίων, πάρκων κτλ.).



"Αυτό θα οδηγήσει ξεκάθαρα στο να καταλήξει να υπάρχει ένα και μόνο αποδεκτό lifestyle, και γενικά στη μονομορφοποίηση των πάντων"

Στη μονομορφοποίηση δεν νομίζω. Στο περιορισμό του εύρους των self-destructive συμπεριφορών ίσως. Και μιλάμε κυρίως για τις συμπεριφορές εκείνες που ξεφεύγουν πολύ από τα όρια της ηθικής αυτονομίας του υποκειμένου.

Ανώνυμος είπε...

"Αυτές που αυξάνουν τις τιμές και δεν ελέγχουν αν ο άλλος είναι υπέρβαρος απλά χάνουν τους πελάτες από εταιρίες που ελέγχουν αν είναι υπέρβαρος ο πελάτης τους."

Για τους λόγους που προανέφερα είναι αδύνατο να προσφερθούν 1000δες διαφορετικά ασφαλιστικά συμβόλαια. Αλλά ας υποθέσουμε πως είναι δυνατόν να βρεθούν κρίσιμες ομοιογενείς μάζες πελατών για κάθε cluster της αγοράς. Επιβάλλοντας υπερβολικά υψηλά ασφάλιστρα σε άτομα που διαθέτουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (και όχι συμπεριφορές) ουσιαστικά τους περιορίζεις τη πρόσβαση στην υπηρεσία των ασφαλειών και ουσιαστικά καθιστάς την υπηρεσία των ασφαλειών άνευ ουσίας. Σκοπός μας όμως δεν θα έπρεπε να είναι αυτός (παχύσαρκος μπορεί να καταλήξεις να είσαι εξαιτίας διάφορων ορμονικών αλλαγών και η συνεπακόλουθη επιβάρυνση της υγείας σου υποτίθεται πως αποτελεί το κίνδυνο που φιλοδοξεί να καλύψει η ασφάλεια). Σκοπός θα έπρεπε να είναι ο περιορισμός των συμπεριφορών εκείνων των ασφαλισμένων που μεγεθύνουν τη πιθανότητα τους να κάνουν τη χρήση της ασφάλειας - δηλαδή η μείωση του moral hazard (wiki: In economic theory, moral hazard is a situation in which a party insulated from risk behaves differently from how it would behave if it were fully exposed to the risk.)

Κώστας είπε...

libertarian,
Στη συγκεκριμένη περίπτωση το πρόβλημα προκύπτει όχι από το ότι αυτός με τις κακές διατροφικές συνήθειες αγοράζει ασφάλιση, αλλά από την κακή χρήση της. Το γεγονός ότι οι υπόλοιποι πελάτες μπορούν να αποφύγουν το επιπλέον κόστος μη αγοράζοντας την ασφάλιση δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει εξωτερικότητα. Για να σου φέρω άλλο παράδειγμα, ποια θα ήταν η αντίδραση για κάποιον που πάει στο πάρκο και πετάει σκουπίδια, να πούμε ότι όποιος δε γουστάρει τα σκουπίδια έχει την επιλογή να μην πάει στο πάρκο, ή να βάλουμε πρόστιμο σε αυτόν που ρυπαίνει? Το να υποχρεώσουμε τον παχύσαρκο να πληρώνει παραπάνω ασφάλιστρα είναι μια λύση. Από την άλλη εγώ ξέρω πολούς όχι ιδιαίτερα υπέρβαρους οι οποίοι παρόλα αυτά έχουν κάκιστες διατροφικές συνήθειες.

libertarian είπε...

@ epanechnikov
"Είναι αδύνατον να υπάρξουν εξατομικευμένα συμβόλαια ασφάλισης"

Δεν είναι αδύνατον, δεν βλέπω κάποιον φυσικό περιορισμό. Ένα check up και βλέπει η εταιρία ποίος είναι υπέρβαρος και τον χρεώνει ανάλογα. Σίγουρα είναι πιο στοχευμένο από το να φορολογείς αδιακρίτως υγιείς και λεπτούς.

"Η ασφάλεια είναι εξ' ορισμού συλλογικό προϊόν - μιλάμε για Risk Sharing"

Αν παίρνεις ρίσκο τότε δεν έχει καμία δουλειά να εμπλακεί η κυβέρνηση, η κυβέρνηση θα είχε δικαίωμα να επέμβει αν υπήρχαν αρνητικές εξωτερικότητες (δλδ καταπάτηση της ιδιοκτησίας άλλων ατόμων) κάτι που δεν συμβαίνει στην ασφάλιση που αγοράζεις ή πουλάς.

"Όχι. Οι ίδιοι τσοντάρουν κάτι επιπλέον για τους επιπλέον κινδύνους που αναλαμβάνουν"

Τσοντάρουν όλοι γιατί όλοι τρώνε κρέας, γάλα και πίτσα (απειροελάχιστοι είναι αυτοί δεν τα τρώνε). Δεν γίνεται κάποια διάκριση ανάμεσα στους λεπτούς και τους υπέρβαρους.

"Στο περιορισμό του εύρους των self-destructive συμπεριφορών ίσως."

Δεν έχει δικαίωμα να επέμβει η Κυβέρνηση να αποτρέψει self-destructive συμπεριφορές. Μόνο αν βλάπτεις άλλους ή τις περιουσίες τους.

"Επιβάλλοντας υπερβολικά υψηλά ασφάλιστρα σε άτομα που διαθέτουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (και όχι συμπεριφορές) ουσιαστικά τους περιορίζεις τη πρόσβαση στην υπηρεσία των ασφαλειών και ουσιαστικά καθιστάς την υπηρεσία των ασφαλειών άνευ ουσίας."

Τα χαρακτηριστικά (παχυσαρκία) τα αποκτούν λόγω της συμπεριφοράς τους (τρώνε και το σώμα τους παχαίνει, δεν παχαίνουν με τον αέρα).

@ Κώστας
"Το γεγονός ότι οι υπόλοιποι πελάτες μπορούν να αποφύγουν το επιπλέον κόστος μη αγοράζοντας την ασφάλιση δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει εξωτερικότητα. Για να σου φέρω άλλο παράδειγμα, ποια θα ήταν η αντίδραση για κάποιον που πάει στο πάρκο και πετάει σκουπίδια, να πούμε ότι όποιος δε γουστάρει τα σκουπίδια έχει την επιλογή να μην πάει στο πάρκο, ή να βάλουμε πρόστιμο σε αυτόν που ρυπαίνει?"

Το πρόστιμο το βάζεις γιατί υπάρχει καταπάτηση της κοινής ιδιοκτησίας που διέπεται από τους κανόνες που έχουμε αποφασίσει οι ιδιοκτήτες. Το πάρκο ανήκει και σε αυτόν που δεν γουστάρει τα σκουπίδια, η ασφάλιση δεν του ανήκει παρά μόνο αν την αγοράσει. Στην μια περίπτωση υπάρχει παραβίαση της ιδιοκτησίας ενώ στην δεύτερη όχι (και γι' αυτό δεν υπάρχει αρνητική εξωτερικότητα).

Όλα αυτά συνηγορούν στην αλλαγή του συστήματος υγείας από Κρατικό σε ιδιωτικό ή μικτό γιατί πολύ απλά παραβιάζει την αυτοκυριαρχία του ατόμου.

""As soon as we surrender the principle that the state should not interfere in any questions touching on the individual's mode of life, we end by regulating and restricting the latter down to the smallest details."

Δεν έπεσε έξω ;-)

Ανώνυμος είπε...

"Τα χαρακτηριστικά (παχυσαρκία) τα αποκτούν λόγω της συμπεριφοράς τους (τρώνε και το σώμα τους παχαίνει, δεν παχαίνουν με τον αέρα)."

Despite the diet fads that already are drawing on this area of research, scientists say there is still much to discover about how fat is laid down in the body and how it works. Genes undoubtedly play a role in how susceptible the body is to fat’s multitude of challenges, they say. In some cases, it may also be that too much fat merely accompanies the behavioral and genetic factors that lead to disease.

http://www.usc.edu/hsc/info/pr/hmm/04winter/fat.html

Επιστρέφω αργότερα για τα υπόλοιπα...

Κώστας είπε...

"Το πρόστιμο το βάζεις γιατί υπάρχει καταπάτηση της κοινής ιδιοκτησίας που διέπεται από τους κανόνες που έχουμε αποφασίσει οι ιδιοκτήτες. Το πάρκο ανήκει και σε αυτόν που δεν γουστάρει τα σκουπίδια, η ασφάλιση δεν του ανήκει παρά μόνο αν την αγοράσει."

Η έννοια "κοινή" και "ιδιοκτησία" είναι ασυμβίβαστες. Δεν υπάρχουν αποκλεισμοί στη χρήση των πάρκων (δε μπορεί ένας Νεοϋορκέζος να πετάξει έναν τουρίστα έξω από το Σέντραλ Παρκ), και αν το πάρκο πωληθεί σε ιδιώτη κανένας πολίτης δεν έχει αξίωση έναντι του τιμήματος. Το να λέμε ότι το πάρκο ανήκει σε όλους σημαίνει ότι το πάρκο δεν ανήκει σε κανένα.
Τους κανόνες τους θέτουν οι εκλεγμένες αρχές που το διαχειρίζονται με βάση το συμφέρων των χρηστών (και όχι των ιδιοκτητών) του πάρκου. Αντίστοιχα στη συγκεκριμένη περίπτωση το κράτος πράττει με βάση το συμφέρον των χρηστών της ασφάλισης (ιδιωτικής ή κρατικής).

libertarian είπε...

@epanechnikov
Και αυτός που έχει πρόβλημα στα γονίδια του για να παχύνει πρέπει να φάει κάτι που έχει λίπος (με χόρτα δύσκολα θα παχύνει). Ο φόρος επιβαρύνει την εξής συμπεριφορά: αγορά κρέατος, γάλατος, pizza κλπ. Δεν ξεκινάει να φορολογεί την αγορά χ κιλών κρέατος από κάποιο άτομο. Επιβαρύνει τους πάντες από το πρώτο γραμμάριο. Και αυτούς που αγοράζουν λίγες ποσότητες τον μήνα, και τους λεπτούς και τους υγιείς.

@Κώστας
Το πάρκο είναι ιδιοκτησία του Κράτους γιατί μόνο αυτό έχει δικαίωμα να ορίζει την χρήση και την διάθεση του. Μπορεί να αποκλείσει όποιον θέλει από την περιουσία στην οποία έχει ιδιοκτησιακά δικαιώματα (όπως κάνει για τα στρατιωτικά θέρετρα) αρκεί να του το επιτρέψουμε στις εκλογές.

Τα άτομα από την άλλη δεν είναι ιδιοκτησία του Κράτους και γι' αυτό δεν έχει δικαίωμα να τους πει τι θα αγοράσουν ή θα πουλήσουν όσο αυτοί δεν καταπατάν τα ατομικά δικαιώματα άλλων ατόμων.

Κώστας είπε...

libertarian,

γλυστράς σαν χέλι! :) Πριν μίλησες για κοινή ιδιοκτησία, τώρα μιλάς για έναν ιδιοκτήτη, το κράτος. ΟΚ. Με την ίδια λογική όμως δεν χρειάζεται τα άτομα να είναι ιδιοκτησία του κράτους προκειμένου αυτό να φορολογήσει κάποια φαγητά. Το δικαίωμα προκύπτει από το ότι τόσο ο αγοραστής όσο και ο πολιτής του σατανικού χάμπουργκερ κάνουν χρήση κρατικών υπηρεσιών προκειμένου να συναλλαγούν, από το δημόσιο δρόμο μπορστά από το μαγαζί, την άδεια λειτουργίας του μαγαζιού, την προστασία των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων του μαγαζάτορα, κ.ο.κ. Άρα το κράτος έχει δικαίωμα να ορίζει τους κανόνες της συναλλαγής αν του το επιτρέψουμε, όπως είπες, στις εκλογές. Αν κάποιος δεν γουστάρει να πληρώσει το φόρο κανείς δεν του απαγορεύει να αγοράσει και να τηγανίσει μόνος του πατάτες, να φτιάξει δικό του τυρί, ή να αναθρέψει μόνος του αγελάδες και γουρούνια προς κατανάλωση. Το φόρο θα τον πληρώσει μόνο όταν προσφύγει στην αγορά η οποία υφίσταται χάρη στο κράτος το οποίο άρα έχει δικαίωμα να την ρυθμίσει όπως επιθυμεί.

libertarian είπε...

Άρα πρέπει να περιορίσουμε το Κράτος όσο περισσότερο γίνεται αλλιώς θα μας περιορίζει αυτό όλο και περισσότερο ;-)

It's us or it.

Unknown είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο. Υπάρχουν χίλιοι και ένας τρόποι να κάνει κάποιος κακό στον εαυτό του, είτε διατροφικά, είτε εκτός διατροφής. Και όντως ανοίγει ένα κουτί της Πανδώρας.
Ανδρέας Ζουρδός, Διαιτολόγος-διατροφολόγος

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock