Κυριακή, Ιουλίου 31, 2005

"τι συζητάμε?! σκοτώνουν αθώα παιδιά"

Για να συμπληρώσω το προ-προ-προηγούμενο ποστ και να πάω και σ' ένα παράλληλο θέμα:
Θυμάστε εκείνη την απίστευτη δήλωση ενός αρχηγού των ταλιμπάν, όταν τον πίεσε η διεθνής κοινότητα να σταματήσουν οι λιθοβολισμοί σε κείνο το στάδιο ποδοσφαίρου (το μοναδικό) της Καμπούλ? (του είχαν πει περίπου: 'κάντε το γήπεδο για ποδόσφαιρο, όπως ακριβώς είναι, να χαρείτε τον αθλητισμό και όχι σα χώρο εκτελέσεων') Τι είχε απαντήσει το παλικάρι?:
"Δε διαφωνούμε να φτιαχτεί γήπεδο ποδοσφαίρου. Ας πάρουνε αυτό για γήπεδο να παίζουν ποδόσφαιρο, αλλά να μας φτιάξουν όμως ένα άλλο γήπεδο για να κάνουμε και μεις τη δουλειά μας" [να σκοτώνουμε δηλαδή με λιθοβολισμό στο σημείο του πέναλτυ αθώους ανθρώπους, αφού τους ξεφορτώσουμε με ένα αγροτικό toyota και πορώσουμε όπως προβλέπεται το πλήθος για το σχετικό θέαμα].
Απίστευτα πράγματα.


Πάντως, μάλλον ο 'πολιτισμένος κόσμος' δε δικαιούται δια να ομιλεί, που έλεγε παλιότερα και ο μέγας καλλιτέχνης (και Νο1 υπουργός του Ανδρέα) Κουτσόγιωργας. Το ξεκλήρισμα οικογενειών ολόκληρων και χωριών (με κάτι απίστευτα νούμερα νεκρών κάθε φορά - κάθε μέρα τότε) στο Κοσσυφοπέδιο, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν από έξυπνους πυραύλους, έξυπνα αεροπλάνα, και επικίνδυνους πολιτικούς, το θυμάται κανείς? - θέλει να το παραδεχτεί κανείς?. Α, μην ξεχάσω και το ουράνιο που τους έριξε η 'πολιτισμένη' δύση έτσι για να γουστάρουνε εκεί.
Δεν κάνω σύγκριση, αλλά επισημαίνω το ότι η δύση δεν έχει τίποτα να διδαχτεί από αποτρόπαιες πράξεις και εγκλήματα - έχει κάνει η ίδια τα πάντα και είναι ο πρώτος διδάξας και το πρώτο όνομα στην πιάτσα. Οι υπόλοιποι είναι κουρελιάρηδες μιμητές (άντε μπορεί να έχουν και λεφτά, αλλά και αυτά τα απέκτησαν αρχικά με τις ευλογίες των δυτικών).
Και τουλάχιστο αυτοί κάνουν τα εγκλήματα αντιπροσωπεύοντας τους εαυτούς τους. Ο δυτικός κόσμος τα κάνει (οι κυβερνήσεις των κρατών του νατο π.χ.) εν ονόματι του λαού, αντιπροσωπεύοντας το λαό (οι κυβερνήσεις αντιπροσωπεύουν το λαό ή κάνω λάθος?). Έχει κανείς συνειδητοποιήσει ότι εκτός απ' τα εγκλήματα που γίνονται στον ισλαμικό κόσμο θα έπρεπε να εξεγείρεται τουλάχιστο το ίδιο για εγκλήματα που έχουν γίνει 'στο όνομά του' από τις κυβερνήσεις του? Φταίνε μετά κάποιοι που λένε ότι όλοι είμαστε ένοχοι? Πάντως οι λέξεις 'ένοχος' και 'αθώος' δε μου λένε από μόνες τους και πολλά - μόνο για καμιά ταινία του Φώσκολου με τον Κούρκουλο εισαγγελέα είναι - παραπέρα όχι.
Αντί να δείχνουμε με το δάχτυλο το πόσο κακοί είναι αυτοί του σκληροπυρηνικού ισλάμ (εντάξει είναι, όλοι το παραδέχονται - ήμαρτον!), ας δούμε και λίγο τις πράξεις που έχει κάνει ο 'πολιτισμένος' κόσμος, πέρα από το παιδιάστικο 'πήγαμε εκεί για να τους δείξουμε τη δημοκρατία και τον πολιτισμό'.

Για να το θέσω και αλλιώς , όντως ο κόσμος τους (του ισλάμ) μπορεί να έχει σα σύνηθες φαινόμενο το να λιθοβολούν παιδιά 10-18 χρονών, αλλά και ο δικός μας 'πολιτισμένος' κόσμος δε μετανοιώνει που αφήνει ανάπηρα για μια ζωή 6 χρονα κοριτσάκια .
Οπότε, εκτός από το "τι συζητάμε?! they hang homosexuals!"[στο ιραν] υπάρχει και το "τι συζητάμε?! σκοτώνουν αθώα παιδιά" [η 'πολιτισμένη' και 'ευαίσθητη' δύση].

Παρασκευή, Ιουλίου 29, 2005

Εμπρησμοι και σχεδια πολης

Για την μεγαλη πυρκαγια στην Ραφηνα θα ταχετε ακουσει. Θα ακουσατε κιολας οτι ειναι σχεδον σιγουρα εργο εμπρηστων. Λοιπον προσωπικα δεν εχω ακουσει σε αλλη χωρα να γινονται τοσο συστηματικα εμπρησμοι. Καποτε τους ριχναμε σε Τουρκους πρακτορες, σημερα ποιος φταιει?



Οι μεγαλες οικιστικες πιεσεις στην Αττικη ειναι ενα απλο γεγονος. Χιλιαδες ανθρωποι ψαχνουν καθε χρονο για ενα καλο κομματι γης να φτιαξουν το δικο τους σπιτακι*. Και φυσικα χρειαζονται καπου οργανωμενη, κατοικησιμη γη. Αυτη η αναγκη ομως, ειναι σαφης σε ολους εκτος απο το κρατος αποτι φαινεται! Τα σχεδια πολης επεκτεινοντα αργα και στα χειροτερα σημεια, γυρω απο ασχημα χωρια των Μεσογειων που εχουν ηδη κακιστο ρυμοτομικο σχεδιο, συνηθως για να νομιμοποιησουν κακοχτισμενα αυθαιρετα. Οι εμπρηστες βλεπουν την αναγκη για νεους χωρους μακρια απο αυτα τα χωρια και εγκληματικα σκεπτομενοι βαζουν μια φωτια για να βγαλουν το ενοχλητικο δασος απτην μεση. Το σπιραλ ειναι παντα το ιδιο, ελλειψη χωρων, μια τυχαια φωτια, αυθαιρετα, νομιμοποιηση.

Θελετε να σταματησουν οι εμπρησμοι? Τιποτα πιο απλο... Ο πολεμος κατα των εμπρησμων, σαν τον πολεμο κατα της τρομοκρατιας θελει χτυπηματα στην ριζα του κακου οχι στα συμπτωματα. Δεν μπορουμε να αστυνομευουμε 100% ολα τα ελληνικα δαση. Μπορουμε ομως ανετα να προνοουμε και να δημιουργουμε νεα σχεδια πολης απο το μηδεν. Σοβαρες εταιρειες θα αναλαμβανουν να απαλλοτριωνουν ενα μεγαλο κομματι γης, μακρια απο κακοφτιαγμενα χωρια, απο αυτα που αφθονουν στα Μεσογεια, και να το ρυμοτομουν και χτιζουν συμφωνα με καποιους καλους κανονες, αφηνοντας σωστους δημοσιους χωρους, δρομους και πρασινο. Παραδειγματα εχουμε ηδη οπως τον οικισμο Ηλιδα στο Μαρουσι ή τα τεραστια οικιστικα προτζεκτ με γηπεδα γκολφ σε χωρες σαν την Ισπανια, Πορτογαλια. Ταυτοχρονα το κρατος θα καθιστα σαφες οτι καμμια αυθαιρεσια δεν θα γινεται ανεκτη. Θα γινεται μαλιστα πιστευτο αυτο, αφου οι οικιστικες αναγκες εχουν καλυφθει με νομιμους και εξυπνους τροπους.
Τι κερδιζουμε? Πραγματικα προτυπα προαστια, σε μια χωρα που ακομα και οι καλυτεροι οικισμοι δεν εχουν καμμια σχεση με πραγματικα ευρωπαϊκα ή αμερικανικα προαστια.

Ποιοι χανουν? Αυτοι που κερδιζουν απο το χαος και την αυθαιρεσια σημερα, οι εμπρηστες και οι κλεφτες...

*αλλη ελληνικη πρωτοτυπια. Σχεδον σε καμμια χωρα της Ευρωπης δεν κατασκευαζονται οι μονοκατοικιες μια προς μια και απο τον ιδιο τον μελλοντικο κατοικο τους με δικα του σχεδια.

Πέμπτη, Ιουλίου 28, 2005

Η υγεια δεν ειναι εμπορευμα

γιαυτο θα ανεχομαστε το πλιατσικο (loot), τις σπαταλες και την διαφθορα ακομα και σε θεματα ζωης ή θανατου!

Ανακαλυψε λεει ο υπουργος υγειας Κακλαμανης μεγαλες σπαταλες στο ΕΣΥ. Ηταν δυσκολο να το φανταστει? Εγω ας πουμε μια φορα επισκεφτηκα το ΚΑΤ τα Χριστουγεννα και ειδα 6-7 γιατρους αραχτους με μολις 1 γραμματεα και κανεναν ΗΥ! Εγραφαν με το χερι (!!) τα συμπτωματα μου, καποιος αντεγραφε μετα αυτα που εγραφε ο γιατρος, και μετα δεν ξερω σε ποιον καλαθο αχρηστων πηγαιναν ολα, χαρουμενο το νεο ετος 1956 ηθελα να τους πω.
Συγκρινετε με το καταλανικο συστημα υγειας, που ακομα και σαν απλος επισκεπτης που ειμαι στην πολη, στην πρωτη μου επισκεψη στον γιατρο ο τυπος εγραφε ασταματητα στον ΗΥ. Τι κανει σκεφτομουνα? Ε στην επομενη επισκεψη, ο αλλος γιατρος ειχε μπροστα του το πληρες αρχειο μου, ηλεκτρονικα χωρις χαρτουρα και χωρις καμμια καθυστερηση. Τοσο δυσκολο ειναι?

Αλλα εκει που πραγματικα χανονται τα χρηματα μας σε μαυρες τρυπες ειναι οι προμηθειες των νοσοκομειων σε φαρμακα και υλικα. Οταν στον ιδιωτικο τομεα χαρη σε εξυπνες μεθοδους supply chain management εταιρειες σαν την Dell δεν εχουν πανω απο 2-3 μερες αποθεματων*, οταν εταιρειες σουπερμαρκετ εξοικονομουν τεραστια ποσα καταγραφοντας αλλαγες στην ζητηση σε πραγματικο χρονο ωστε να ανταποκρινονται αμεσα χωρις εξοδα ή καθυστερησεις, στο ΕΣΥ οχι μονο δεν γινονται κεντρικα και ηλεκτρονικα οι προμηθειες ωστε να εχουμε τις καλυτερες τιμες, αλλα δεν ξερουν καν τα ιδια τα νοσοκομεια τι υλικα εχουν αποθηκευμενα! Τοσο δυσκολο ειναι να βαλουν εναν δικτυωμενο ΗΥ σε καθε αποθηκη και να καταγραφεται καθε εισοδος/εξοδος υλικων?


τυπικος προμηθευτης του ΕΣΥ και συγχρονη αποθηκη φαρμακων στο Γενικο Κρατικο

Τοσο δυσκολο ειναι να εχουμε επαγγελματικη διοικηση σε εναν τοσο κρισιμο τομεα οσο η υγεια που παει σχεδον 8-9% του ΑΕΠ μας? Αλλα ξεχασα, η υγεια δεν ειναι εμπορευμα. Γιαυτο και αν εχουμε προβλημα παμε ολοι, και πρωτοι οι ιδεοληπτικοι που δεν πιστευουν στο εμποριο, στα ιδιωτικα νοσοκομεια...


*σε περιπτωση που δεν τοχετε καταλαβει, οι γεματες αποθηκες κοστιζουν. Γιατι παγωνεις τα κονδυλια σου σε κατι που χανει την αξια του, ενω θα μπορουσες να τα εχεις στην τραπεζα και τουχρονου ας πουμε να αγορασεις τα φαρμακα με 5% μεγαλυτερο κεφαλαιο!

Τετάρτη, Ιουλίου 27, 2005

τι συζητάμε?! they hang homosexuals!

Tehran, Iran, Jul. 20 – Members of Iran’s parliament from the north-eastern city of Mashad, where a minor and an 18-year-old man were publicly hanged yesterday, vented their anger on Wednesday on foreign and domestic news outlets for reporting the ages of hanged prisoners.

Ultra-conservative deputy Ali Asgari said that the two deserved to be hanged in public, adding, “Whatever sentence is decreed by an Islamic penal system must be approved, unless proven otherwise”.

Asgari complained of foreign and domestic reporting that the two were mere boys. “Instead of paying tribute to the action of the judiciary, the media are mentioning the age of the hanged criminals and creating a commotion that harms the interests of the state”, the member of the Majlis Legal Affairs Committee said.

“Even if certain websites made a reference to their age, journalists should not pursue this. These individuals were corrupt. Their sentence was carried out with the approval of the judiciary and it served them right.”

Effat Shariati, another Majlis deputy from Mashad, told a state-run news agency on Wednesday, “The issue of the age of the convicts is created by those who are causing problems for our country”.

The two young men were lashed 228 times before being hanged at 10 am (local time) on Tuesday in Edalat (Justice) Square in downtown Mashad.

από αυτό το link: http://www.iranfocus.com/modules/news/article.php?storyid=2917

Τρίτη, Ιουλίου 26, 2005

Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών...

Στην ύπαρξη του Σατανά πιστεύει το 57% των Ελλήνων. Επίσης 65.2% πιστεύει στο κισμέτ (πεπρωμένο ή μοίρα) και 71,4% στο μάτι και το ξεμάτιασμα. Πίστη στα θαύματα ομολογεί το 50%.
Μήπως είναι καλύτερα τα πράγματα στους νέους; Όχι. 57% πιστεύουν στα πνεύματα και 38,5% στα φαντάσματα. Και οι Αριστεροί; Κάποτε άθεοι και ορθολογιστές τώρα πιστεύουν στον Θεό (82,7%), στις υπερφυσικές δυνάμεις (57,7%), στους εξωγήινους (42,3%) και στη μετεμψύχωση (36,5%).*
Ως τώρα διάβαζα παρόμοια ποσοστά σε Αμερικάνικες δημοσκοπήσεις και κουνούσα το κεφάλι: «Αχ οι Αμερικανοί, οι αφελείς, οι φονταμενταλιστές, οι θρησκόληπτοι!» έλεγα. Κι εμείς είμαστε χειρότεροι!
Στις αρχές του 21ου αιώνα, το 80% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ πιστεύει στο «μάτι» και το 60% των ψηφοφόρων της Ν. Δ. στον Σατανά. (Ύπαγε οπίσω μας).

Από την σελίδα του Νίκου Δήμου

Δευτέρα, Ιουλίου 25, 2005

Ο ορισμος της ιδεοληψιας

Δεν θεωρω ιδεοληψια να μην καταλαβαινεις κατι και να το παραδεχεσαι. Ουτε ηλιθιοτητα. Ουτε φυσικα αδυναμια. Κανεις μας δεν ξερει τα παντα, και σκοπος μας ειναι να μαθουμε κατι οσο μπορουμε.

Ιδεοληψια θεωρω να πιστευεις οτι εχεις εξ αποκαλυψεως την αληθεια για τον κοσμο και ακομα και μπροστα σε τρανταχτες αποδειξεις να μην αλλαζεις γνωμη. Ακομα χειροτερα θεωρω πληρη ιδεοληψια να μην ψαχνεις στοιχεια και λογικες αποδειξεις, αφου εισαι σιγουρος οτι η δικη σου μεθοδος ειναι καλυτερη. Οπου δικη σου "μεθοδος", το μυρισμα νυχιων, η εξεταση φυλλων τσαγιου, η ομφαλοσκοπηση, μαντεια, μαγγανεια, διαφορα τρικ βουντου, η συστηματικη αναγνωση του Μεγα Καζαμια ή της Ελευθεροτυπιας (παροντα και τα δυο στον χωρο αναμονης καθε μπαρμπερη που σεβεται τον εαυτο του). Αλλη αγαπημενη μεθοδος η βαθια ερωτηση what does your heart tell you ή αντιστοιχα η διαβεβαιωση οτι δεν μπορεις να περιγραφεις τις κοινωνιες με αψυχα νουμερα. Προφανως μπορεις να τις περιγραφεις με πολυ πιο ευρηματικους, ανθρωπινους τροπους ρε παιδι μου, οπως... χρωματα ή με συναισθηματα! Το ΑΕΠ σημερα ειναι σκουρο μπλε. Το χρηματιστηριο κυμαινεται στα επιπεδα καταθλιπτικο προς μιζερο. Το επιτοκιο αν θελετε να δανειστειτε για να αγορασετε σπιτι θα ειναι τριγωνο εως τετραγωνο. Το εισοδημα σας στην επομενη χρονιο θα ειναι αστατο και νεφελωδες*.


Προτιματε δηλαδη σοβαρα τους top voodoo economists**?


*εδω κολλαει και το παλιο αστειακι: Why did god create meteorologists? To make economists look better :-)
** αν δεν εχετε δει αυτο το επεισοδιο Futurama, δειτε το ΑΜΕΣΩΣ!

ΥΓ αφιερωνεται στον Ι95, που με εβαλε σε σκεψεις οτι κανεις δεν εχει ορισει την εννοια της ιδεοληψιας ικανοποιητικα
ΥΓ2 ψαχνοντας να εξηγησω στην κοπελα μου την εννοια, ειδα οτι σε αλλες γλωσσες ειναι fixierung, fijacion, fixation. Δεν νομιζω ομως οτι αποδιδεται καλα το νοημα, μου φαινεται η λεξη υπαρχει μονο για Ελληνες :-)

Κυριακή, Ιουλίου 24, 2005

Όταν οι μεταρρυθμίσεις είναι πραγματικά φιλελεύθερες

Σήμερα θα μας πάρουν πάλι τα αυτιά οι κραυγές του ΚΚΕ, των Πολυζωγοπουλαίων και των υπόλοιπων ιδεολογικών φορέων του καταστροφικού κρατισμού που έχει καθηλώσει τη χώρα μας στην υπανάπτυξη. Ενώ ακούμε τόσες φωνές, γίνονται τόσοι "αγώνες", πότε ακούσαμε τελευταία φορά από όλους αυτούς ρεαλιστικές, εφαρμόσιμες προτάσεις αντί για ευχολόγια, τσιτάτα, συνθήματα, συναισθηματισμούς και παραλογισμούς; Βέβαια η παραγωγή θετικής πολιτικής είναι πολύ πιο δύσκολη από την συνηθισμένη στείρα άρνηση. Πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα του λαϊκισμού, ας δούμε λίγο ένα παράδειγμα πραγματικά φιλελεύθερων μεταρρυθμιστικών μέτρων στην Νέα Ζηλανδία, που εφαρμόστηκαν (και τελικά πέτυχαν) στην πράξη και όχι στην φαντασία:

Πριν τις μεταρρυθμίσεις

Ποιά ήταν η κατάσταση της κοινωνίας της Νέας Ζηλανδίας πριν τις μεταρρυθμίσεις;

Η Νέα Ζηλανδία των αρχών της δεκαετίας του 80 αποτελούσε παράδειγμα προς αποφυγή, καθώς είχαν προηγηθεί δεκαετίες υψηλού πληθωρισμού, χαμηλής ανάπτυξης και διογκωμένης ανεργίας. Ταυτόχρονα, η έκταση του δημοσίου τομέα (άνω του 45% του ΑΕΠ) αλλά κυρίως η παρεμβατικότητα του κράτους είχαν δημιουργήσει μια ευρύτερη νοοτροπία απάθειας και έλλειψης πρωτοβουλίας. Οι κανόνες που έθεταν οι γραφειοκράτες δυνάστευαν κάθε όψη της ζωής των Νεοζηλανδών. Χρειαζόταν ειδική έγκριση από τις νομισματικές αρχές για να εγγραφεί κανείς συνδρομητής σε ένα ξένο περιοδικό, συνταγή γιατρού για να αγοράσει μαργαρίνη, ενώ υπήρχαν διαθέσιμοι στην αγορά δύο μόνο τύποι ψυγείων οι οποίοι κατασκευάζονταν με βάση τις ίδιες προδιαγραφές από το ίδιο εργοστάσιο.

Η απάθεια που κυριαρχούσε ήταν εκπληκτική, ειδικά στον δημόσιο τομέα. Είναι γνωστή η ιστορία ενός επιχειρηματία ο οποίος έχασε ένα τρακτέρ που μετέφεραν οι κρατικοί νεοζηλανδικοί σιδηρόδρομοι και μετά από μια εβδομάδα ταλαιπωρίας από τους γραφειοκράτες, απελπισμένος ο επιχειρηματίας αποφάσισε να ψάξει να το βρεί μόνος του, για να το ανακαλύψει τελικά μαζί με άλλα έξι βαγόνια που είχαν επίσης χάσει οι σιδηρόδρομοι!

Σε μια τέτοια κοινωνία οι αντιστάσεις στην αλλαγή αλλά και οι ευκαιρίες από την εφαρμογή μιας πολιτικής μεταρρυθμίσεων, ήταν πολύ σημαντικές. Ας δούμε ποιές ήταν -περιληπτικά εκ των πραγμάτων- οι σημαντικότερες πτυχές των μεταρρυθμίσεων:

Απελευθέρωση αγορών

Η απελευθέρωση αγορών ήταν ιδιαίτερα εκτεταμένη και σε όλα τα επίπεδα. Απελευθερώθηκε το διεθνές εμπόριο και καταργήθηκαν οι έλεγχοι σε μισθούς και τιμές. Απελευθερώθηκαν οι αγορές χρήματος, ενώ στον τραπεζικό τομέα οι έλεγχοι και οι γραφειοκρατικοί κανόνες αντικαταστάθηκαν από την υποχρέωση της πλήρους διαφάνειας και της δημοσιοποίησης στοιχείων από τις τράπεζες. Επίσης προχώρησε σε μεγάλο βάθος η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, όπου τα συμβόλαια μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων έγιναν ανάλογα με τα άλλα εμπορικά συμβόλαια, ενώ παράλληλα προσφέρθηκε στους εργαζομένους η ελευθερία επιλογής του φορέα που θα τους εκπροσωπεί στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Φορολογία

Μειώθηκαν δραματικά οι φορολογικοί συντελεστές του φόρου εισοδήματος. Σήμερα υπάρχουν ουσιαστικά τρείς συντελεστές 15%, 28% και 33% ο ανώτατος, ο οποίος ήταν πριν την έναρξη των μεταρρυθμίσεων 66%. Ταυτόχρονα, διευρύνθηκε σημαντικά η φορολογική βάση, ενώ ο φόρος προστιθέμενης αξίας περιορίστηκε στο 12,5%.

Κοινωνικό κράτος

Καταργήθηκαν οι επιδοτήσεις στην παραγωγή, τόσο στη βιομηχανία, όσο και στον αγροτικό τομέα.

Στην υγεία η μεταρρύθμιση στηρίχθηκε στον διαχωρισμό των φορέων που αγοράζουν υπηρεσίες υγείας από τους φορείς που παρέχουν υπηρεσίες υγείας, και όλοι -κρατικοί και ιδιωτικοί- αντιμετωπίζονται ισότιμα και ανταγωνίζονται μεταξύ τους.

Στην κοινωνική πρόνοια οι επιδοτήσεις παρέμειναν σημαντικές, πήραν όμως τη μορφή άμεσων χρηματικών ενισχύσεων έτσι ώστε οι φτωχότεροι πολίτες που λαμβάνουν ενισχύσεις να αποφασίζουν οι ίδιοι για τις ανάγκες τους.

Στην παιδεία η διοίκηση των σχολείων -εκτός του προϋπολογισμού μισθών- ανατέθηκε σε διοικητικά συμβούλια ανά σχολείο, ενώ στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εισήχθησαν δίδακτρα και φοιτητικά δάνεια (εγγυημένα από την κυβέρνηση) τα οποία καλύπτουν και τα έξοδα διαβίωσης των φοιτητών και επιστρέφονται σταδιακά αργότερα, αφού τελειώσουν τις σπουδές τους μέσω της φορολογικής τους δήλωσης.

Δημόσιος τομέας

Στη Νέα Ζηλανδία μετά το 1987 έγιναν 27 ιδιωτικοποιήσεις οι οποίες απέφεραν 13 δισ. νεοζηλανδικά δολλάρια. Σ' αυτές περιλαμβάνονται η Air New Zealand και ο Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών της Νέας Ζηλανδίας. Μετά την ιδιωτικοποίηση που έγινε το 1990, οι τηλεπικοινωνίες της Νέας Ζηλανδίας μείωσαν τις πραγματικές τιμές τους κατά 25% και έχουν σήμερα τον δεύτερο υψηλότερο βαθμό ψηφιακοποίησης του δικτύου τους στον κόσμο (98,8%), με την ανάλογη βέβαια μοναδική ποιότητα στην παροχή υπηρεσιών.

Στον στενότερο δημόσιο τομέα εφαρμόσθηκε ένα νέο λογιστικό σύστημα, βασισμένο στις Γενικά Αποδεκτές Αρχές της Λογιστικής (GAAP), το οποίο στηρίζεται όχι μόνο στις τρέχουσες δαπάνες και έξοδα, αλλά και στον υπολογισμό των μελλοντικών υποχρεώσεων οι οποίες αναλαμβάνονται από το κράτος, περιλαμβανομένων και των υποχρεώσεων που δημιουργεί το ασφαλιστικό σύστημα (μελλοντικές συντάξεις).

Επίσης τα υπουργεία απέκτησαν πλήρη αυτονομία στη διαχείρισή τους, διοικούμενα από Γενικούς Διευθυντές με συμβόλαια, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να προσλαμβάνουν, να αμείβουν, να προάγουν και να απολύουν το προσωπικό του οποίου προϊστανται. Οι υπουργοί υπογράφουν σε ετήσια βάση συμβόλαια με τους Γενικούς Διευθυντές με βάση συγκεκριμένους στόχους τους οποίους καλείται να εκπληρώσει κάθε κυβερνητική υπηρεσία.

Το πιο γνωστό από αυτά τα "συμβόλαια" και το πρότυπο για όλα τα υπόλοιπα ήταν αυτό που προβλέπεται για την Τράπεζα της Νέας Ζηλανδίας και το οποίο υπογράφει προσωπικά ο Διοικητής της, αναλαμβάνοντας να τηρήσει ορισμένους νομισματικούς στόχους. Πρακτική που επέτρεψε στη Νέα Ζηλανδία να αντιμετωπίσει σε χρόνο ρεκόρ το πρόβλημα του πληθωρισμού.

Τα αποτελέσματα

Οι μεταρρυθμίσεις στη Νέα Ζηλανδία, τις οποίες περιληπτικά καταγράψαμε, είχαν συγκεκριμένα και απτά αποτελέσματα. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε πρόσφατα ο Economist, η Νέα Ζηλανδία είναι τρίτη στον κόσμο από απόψεως οικονομικής ελευθερίας.

Παρουσιάζει σταθερή ανάπτυξη (πάνω από 3%-4% το χρόνο), με πληθωρισμό μόλις 2%. Η φορολογία έχει περιορισθεί, το δημόσιο χρέος επίσης (από 52% του ΑΕΠ το 92, στο 33% σήμερα), ενώ οι θέσεις εργασίας αυξάνονται σταθερά με ρυθμό 3% ετησίως και η ανεργία πέφτει.

Επίσης έχει αυξηθεί και η φορολογική δικαιοσύνη, με το μερίδιο των μισθωτών στον φόρο εισοδήματος να περιορίζεται από 64% το 83-84, στο 40% το 93-94. Ολα αυτά με διατήρηση ή μικρή αύξηση του μεριδίου του ΑΕΠ που αφιερώνεται στις κοινωνικές δαπάνες, το οποίο ήταν ήδη αρκετό υψηλό όταν άρχισαν οι μεταρρυθμίσεις.

Γιατί πέτυχαν οι μεταρρυθμίσεις;

Ως προς το πολιτικό -και πιο σημαντικό- μέρος του προγράμματος, δηλαδή την "πολιτική οικονομία των μεταρρυθμίσεων", οι αλλαγές βασίστηκαν σε δύο αρχές, όπως διατυπώθηκαν από τον πρωτοπόρο των μεταρρυθμίσεων και ηγέτη των Εργατικών Sir Roger Douglas.

Αρχή πρώτη: Απόλυτη διαφάνεια και έγκαιρη ιδεολογική αποσαφήνιση

Οι μεταρρυθμίσεις ανά τομέα περιγράφονταν αναλυτικά με τη δημοσίευση ενός "κειμένου Δράσης". Η εφαρμογή ακολουθούσε πιστά αυτά που η "Δράση" περιείχε. Με αυτόν τον τρόπο, δηλωνόταν από την αρχή και με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο πως η μεταρρύθμιση ήταν προϊόν κάποιων σταθερών, μη αμφισβητήσιμων, ιδεολογικών αρχών, οι οποίες δεν θα παραβιάζονταν χάριν κάποιων σκοπιμοτήτων. Οι αλλαγές αποκτούσαν από την έναρξή τους ισχυρά ιδεολογικά θεμέλια, τα οποία δεν χρησιμοποιήθηκαν μόνο για να "περάσουν" στην κοινή γνώμη αλλά κυρίως για να διαμορφώσουν την ουσία των αλλαγών. Για παράδειγμα, στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, είχε δηλωθεί πως αυτές γίνονται κυρίως για την κατάργηση των όποιων μονοπωλίων. Ετσι, καμμία κρατική μονοπωλιακή επιχείρηση δεν ιδιωτικοποιήθηκε πριν αρθεί το μονοπώλιό της και εισαχθεί ο ανταγωνισμός.

Ιδεολογικές αρχές και εφαρμογή ήταν στενά συνδεδεμένες σε όλη την πορεία των μεταρρυθμίσεων, ενισχύοντας έτσι τον δυναμισμό αλλά και την ποιότητα των αλλαγών. Ολα δε λειτουργούσαν με απόλυτη διαφάνεια, από την δημοσίευση της κάθε "Δράσης" εως και την τελική εφαρμογή. Η διαφάνεια ήταν ο πιο δύσκολος αλλά και ο πιο πετυχημένος τρόπος για να κερδηθεί η εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης. Το παράδειγμα της Νέας Ζηλανδίας έδειξε πως δεν αξίζει να αποκρύπτεται από τον πολίτη κάποιο μέτρο το οποίο, άν και θα έχει κόστος στην αρχή, μακροπρόθεσμα θα αποβεί υπέρ του.

Αρχή δεύτερη: Το πολιτικό και κοινωνικό consensus κερδίζεται μόνο με την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων

Στη Νέα Ζηλανδία ήταν ευρέως διαδεδομένη η πεποίθηση πως για να ξεκινήσει μια μεταρρυθμιστική προσπάθεια είναι ανάγκη να κερδηθεί πρώτα η συμφωνία των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Οπως επεσήμανε όμως ο Sir R. Douglas, το consensus πριν τις αλλαγές επιβαρύνει την ποιότητα και τον δυναμισμό τους με συνέπεια να διακυβεύεται το τελικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, αν μια μεταρρύθμιση ξεκινήσει με όλο τον δυναμισμό της -και με σοβαρή, βέβαια, προετοιμασία- το consensus θα έρθει σταδιακά μαζί με τα θετικά αποτελέσματα. Οπως χαρακτηριστικά είπε ο Douglas: "οι αλλαγές πρέπει να γίνονται με άλματα μέχρι τέλους". Η ποιότητα δε του νέου consensus των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων θα είναι τέτοια που θα συμβάλλει στη θετική επανατροφοδότηση των αλλαγών.

Η ιστορία δικαίωσε τον Douglas. Ο ίδιος ως ηγέτης του Εργατικού κόμματος διαδέχθηκε στην κυβέρνηση το Εθνικό κόμμα (το οποίο επιχείρησε χωρίς επιτυχία μια αδύναμη προσπάθεια μεταρρυθμίσεων). Ο Douglas εφάρμοσε άμεσα ένα δυναμικό πρόγραμμα φιλελευθεροποίησης, κερδίζοντας σιγά-σιγά την κοινωνική συναίνεση. Επανεξελέγη το 1987 με μεγάλη πλειοψηφία. Η βούλησή του να εφαρμόσει τις αλλαγές και στην αγορά εργασίας και η εσωκομματική αντίδραση, τον οδήγησαν σε παραίτηση ένα χρόνο μετά. Στις επόμενες εκλογές κέρδισε το Εθνικό κόμμα το οποίο συνέχισε με πρόσθετο δυναμισμό τις μεταρρυθμίσεις. Η δυναμική της "λογικής Douglas" προώθησε το τραίνο των αλλαγών έστω και άν ο ίδιος ήταν πλέον "εκτός τραίνου".

Ο Douglas διέλυσε και έναν ακόμα μύθο: αυτόν της θεωρίας του πολιτικού κόστους που υπαγόρευε μια βραδεία, σταδιακή φιλελευθεροποίηση για την ελαχιστοποίηση των αντιδράσεων. Η άποψη του Douglas ήταν ριζικά αντίθετη: πίστευε στο big bang, δηλαδή στην γρήγορη, σαρωτική μεταρρύθμιση. Και αυτό για τους εξής λόγους:

-> Το κόστος των αλλαγών σε έναν τομέα γρήγορα αντισταθμίζεται από τα οφέλη των αλλαγών σε άλλους τομείς.

-> Η ταχεία μεταρρύθμιση δίνει την πρωτοβουλία των κινήσεων στην κυβέρνηση και αποδιοργανώνει τις "ομάδες συμφερόντων". Ενας στόχος που κινείται γρήγορα είναι δύσκολο να χτυπηθεί.

-> Η εκτεταμένη μεταρρύθμιση μοιράζει σε πολλούς και ισομερώς βάρη και οφέλη, βοηθώντας στην αποδοχή της.


Τα αποτελέσματα της θεωρίας του "big bang" ήταν εντυπωσιακά. Οι αγρότες, οι οποίοι είδαν στα πλαίσια της μεταρρύθμισης να μειώνονται δραστικά οι επιδοτήσεις τους, απαιτούσαν στη συνέχεια "περισσότερη μεταρρύθμιση" ώστε να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές. Αγρότες και βιομήχανοι που είδαν τα προστατευτικά τείχη -δασμολογικά και άλλα- να πέφτουν, ζητούσαν μείωση των κρατικών εξόδων ώστε να μειωθούν τα επιτόκια. Οι κοινωνικές ομάδες, η μία μετά την άλλη, εντάσσονταν δια της μεταρρύθμισης στο "μπλοκ των δυνάμεων των αλλαγών".

Το μεταρρυθμιστικό μοντέλο της Νέας Ζηλανδίας είναι εξαιρετικά χρήσιμο καθώς παρέχει ένα μέτρο σύγκρισης για την ποιότητα κάθε άλλης μεταρρυθμιστικής προσπάθειας. Στη Νέα Ζηλανδία οι αλλαγές πήραν ευρεία έκταση, άγγιξαν σχεδόν κάθε τομέα του δημοσίου βίου και δεν περιορίστηκαν μόνο σε ορισμένες ιδιωτικοποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων. Ετσι, η φιλελευθεροποίηση πήρε χαρακτήρα πραγματικής επανάστασης.

Και αν κάποιο δίδαγμα προκύπτει για όσους φιλοδοξούν να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις, είναι ότι για την υλοποίηση μιας τέτοιας προσπάθειας δεν τίθεται θέμα για το ποιά κατεύθυνση και ποιά έκταση θα πάρει. Τίθεται όμως θέμα χρόνου και αποφασιστικότητας. Η νέα διεθνής πραγματικότητα δεν επιτρέπει πλέον αργοπορία και δεν συγχωρεί αμφιταλαντεύσεις.

To κείμενο είναι από άρθρο στο περιοδικό E21

Αλλά είπαμε: ο νεοφιλελευθερισμός απειλεί ..το μέλλον! Το μέλλον των βολεμένων κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών, των προνομιούχων δημοσίων υπαλλήλλων, των διαπλεκόμενων εργολάβων και των προμηθευτών του δημοσίου, των διεφθαρμένων κρατικών μηχανισμών, της εξουσίας του κάθε παράσιτου επί του Έλληνα πολίτη.

Ολυμπιακη καταρα

Πεταξα προσφατα απο Βαρκελωνη για Αθηνα. Δεν εχω ξαναπληρωσει ποτε στην ζωη μου τοσο πολυ για ενα εισιτηρειο. 700 ευρω για δυομιση ωρες πτηση! Ενδεικτικα αναφερω οτι Βαρκελωνη-Νεα Υορκη κανει γυρω στα 400-450 ευρω, Βαρκελωνη-Λονδινο γυρω στα 100-200 και Βαρκελωνη-Βοννη εχω πεταξει και με 60 ευρω (καλα ναναι η germanwings), ενω με την "ακριβη" Lufthansa τα 180 ευρω ειναι μια συνηθισμενη τιμη! Και αυτες οι τιμες δεν ειναι καποια εξαιρεση. Χαρη κυριως στις φτηνες αερογραμμες της Ευρωπης Easyjet, Ryanair, Virgin, Germanwings και αλλες πολλες*, τα αεροπορικα ταξιδια γινονται καθε χρονο και πιο φτηνα, παντου! Παντου? Οχι ακριβως, υπαρχει ενα μικρο Μπανανισταν στην ακρη της Ευρωπης που αντιστεκεται...


Ποσες θυσιες αξιζει η "ελληνικη περηφανεια στους αιθερες"? Ποσες δεκαετιες για να αναγνωρισουμε ενα λαθος?

Ετσι στην Ελλαδα ακομα οι φτηνες αεροπορικες εταιρειες βρισκουν δυσκολιες. Και ο κυριοτερος λογος** ακουει στο ονομα Ολυμπιακες Αερογραμμες. Σαν να μην φτανουν τα δισεκατομμυρια ευρω (!!) που εχουν σπαταληθει αμεσα στην εθνικη μας ξεφτιλα, η εταιρεια μας κοστιζει και εμμεσα. Για παραδειγμα στην διαδρομη Αθηνα-Βαρκελωνη η Ολυμπιακη αποσυρθηκε πριν εναμιση χρονο, παρολο οτι η διαδρομη εχει πληροτητες της ταξης του 90%. Το αποτελεσμα ειναι η ισπανικη ΙΒΕRIA να εχει μεινει με το μονοπωλιο της γραμμης. Ετσι κατα διαβολικη συμπτωση τα ναυλα εχουν ανεβει απο τα 300 ευρω πριν 2 χρονια στα 500 εως και 700 σημερα!

Η Ολυμπιακη ομως δεν λεει να πεθανει για να μας αδειασει την γωνια και να αφησει αλλες εταιρειες να παρουν την θεση της. Συνεχιζει να φυτοζωει, γεμιζοντας μας χρεη, επιβαρυνοντας ολους τους Ελληνες που θελουν να πανε στο εξωτερικο, τους ξενους που θελουν να επισκεφτουν την χωρα μας, τους επιχειρηματιες που εχουν αναγκη απο συνεχεις μετακινησεις κτλ. Ο Στελιος Χατζηιωαννου, επιχειρηματιας κατ εξακολουθησιν (serial enterpreneur) οπως αυτοαποκαλειται, εξηγει στο The World in 2005 του Economist, γιατι εφτιαξε την Easyjet στην Αγγλια και οχι αλλου, ετσι δειχνοντας και το κακο που μας κανει η ιδεοληψια μας:

In countries with a strong socialist background, like my own birthplace, Greece, one sees a preponderance of another type of enterpreneur: the type that excels at servicing one customer only, the government. [...]
That is why I chose Britain ten years ago to launch my first "easy" -branded venture, easyJet. I chose Britain, not Greece, for the launch, and my father, also a Greek who lent me the money, agreed. I believed then and am even more convinced now that Britain has the best legal system in Europe, one that you can trust to sue the so-called flag carrier airline and still get a fair hearing. I do not think this would have been the case in Greece, or even France or Germany.

Ετσι σε μια χωρα που ο τουρισμος ειναι η πρωτη-δευτερη βιομηχανια, εμεις διωχνουμε τους τουριστες με πανακριβα αεροπορικα εισιτηρεια και κακιστες υπηρεσιες, για να προστατευσουμε καποιους χαραμοφαηδες! Διωχνουμε τις τοσες φτηνες εταιρειες για να εχουμε Ολυμπιακη! Διωχνουμε επενδυσεις, για να εχουμε εθνικους (ζημιογονους) πρωταθλητες!

Θα με ρωτησει καποιος: Γιατι πυροβολας τα πτωματα? Η Ολυμπιακη παει για κλεισιμο ή πεταγμα. Μα επειδη κανεις δεν ανελαβε καμμια ευθυνη για αυτο το εγκλημα! Και χειροτερα, οι υπευθυνοι δεν φαινεται να διδαχτηκαν τιποτα. Η Ελλαδα επαναλαμβανει τα ιδια λαθη συνεχως! Ο ΟΤΕ οδευει ταχυτατα προς την ιδια κατηφορα και η ΔΕΗ ακολουθαει. Και μεις ακομα δεν εχουμε μαθει οτι το κρατος δεν κανει να ανακατευεται, αλλα ζηταμε επεμβασεις και εθνικους πρωταθλητες...

*περαστε μια βολτα απτις σελιδες τους. Θα παθετε καταθλιψη αν δειτε οτι πετανε ακομα και σε φτωχες πρωην κομμουνιστικες χωρες, αλλα συνηθως οχι στην Ελλαδα.
**ο δευτερος λογος ειναι προφανως τα υψηλα τελη του Ελευθεριος Βενιζελος και η απαγορευση λειτουργιας αλλου αεροδρομιου καμποσα χιλιομετρα απο την Αθηνα. Συγκριτικα η λιγο μικροτερη Βαρκελωνη εξυπηρετειται απο 3 αεροδρομια (El Prat, Reus, Girona)

Σάββατο, Ιουλίου 23, 2005

Η παγκοσμιοποίηση του τρόμου

O κύκλος των επιθέσεων της ισλαμοφασιστικής τρομοκρατίας δεν λέει να κλείσει, και ούτε θα κλείσει. Όπως αναφέρει το BBC Στα 59 ανέρχεται, σύμφωνα με τον τελευταίο επίσημο απολογισμό, ο αριθμός των θυμάτων των βομβιστικών επιθέσεων που σημειώθηκαν την Παρασκευή στα αιγυπτιακά θέρετρα Σαρμ ελ Σεΐχ και Νάαμα Μπέι, στις ακτές της Ερυθράς Θάλασσας. Περισσότεροι από εκατό άνθρωποι έχουν τραυματιστεί, καθώς οι εκρήξεις σημειώθηκαν σε υπαίθρια παζάρια και ξενοδοχεία στην ακμή της τουριστικής περιόδου. Τον περασμένο Οκτώβριο 34 άνθρωποι είχαν σκοτωθεί σε επίθεση στην πόλη Τάμπα, ενώ το 1997, 58 τουρίστες είχαν χάσει τη ζωή τους σε επίθεση κατά λεωφορείου που τους μετέφερε στην πόλη Λούξορ.

Η τρομοκρατία μας αφορά όλους, όσο και αν θέλουμε στρουνθοκαμηλίζοντας να την φορτώνουμε στους άλλους. Η χτεσινή επίθεση στην Αίγυπτο που σκότωσε εκτός από Ευρωπαίους τουρίστες δεκάδες Άραβες από την Αίγυπτο, το Κατάρ, το Κουβέιτ κ.α είναι άλλος ένας κρίκος στην αιματοβαμμένη αλυσίδα των δολοφονιών της. Αιγύπτιοι μικροπωλητές που ανατινάζονται μέσα σε κατάμεστα παζάρια, Αμερικάνοι και κάθε άλλης εθνικότητας εργαζόμενοι στο γραφείο τους, Ιρακινοί πολίτες την ώρα που πάνε να ψηφίσουν ή να ψωνίσουν, Βρετανοί και κάθε άλλης εθνικότητας άνθρωποι την ώρα που πάνε στη δουλειά τους, Άραβες τουρίστες ανατινάζονται μέσα στα ξενοδοχεία τους, αλγερινές οικογένειες σφάζονται μέσα στα σπίτια τους, ρώσικες οικογένειες ανατινάζονται μέσα στις πολυκατοικίες τους, Ισραηλινοί πολίτες γίνονται κομμάτια μέσα στα λεωφορεία τους ή την ώρα που πίνουν καφέ, Ινδοί στο Κασμίρ, αντίπαλες θρησκευτικές ομάδες στο Ιράκ την ώρα που προσεύχονται, Λιβανέζοι πολιτικοί αντίπαλοι της Συρίας και της Χεζμπολά, ινδουϊστές και τουρίστες στο Μπαλί, Έλληνες τουρίστες στην Αίγυπτο γαζώνονται με Καλάσνικωφ κ.ά.

Ο ατελείωτος κατάλογος δείχνει ξεκάθαρα την συνολική αντιπαράθεση που επιδιώκουν οι ακραίοι φονταμενταλιστές. Πρόκειται για μια επιβολή του τρόμου σε παγκόσμια κλίμακα. Όχι απλά εναντίον των μη-μουσουλμάνων, αλλά και εναντίον κάθε μουσουλμάνου που δεν είναι μαζί τους. Στόχος τους είναι η πλήρης επικράτηση εντός του ισλαμικού κόσμου. Γι'αυτό δεν θα μπορέσει να αντιμετωπιστεί παρά μόνο αν ηττηθούν οι σκοταδιστές που την υποκινούν και απομονωθούν από τον ίδιο τον μουσουλμανικό κόσμο.

Τρομοκρατική παράνοια

Μία μέρα μετά από τις αποτυχημένες (όσον αφορά τις ανθρώπινες απώλειες, αλλά άκρως επιτυχημένες όσον αφορά την παράτηση του κλίματος τρόμου) τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο, η αστυνομία της Ν. Υόρκης προχώρησε σε τυχαίους ελέγχους αποσκευών των επιβατών του υπογείου σιδηροδρόμου. Όπως ανέφερε και ο δήμαρχος της Ν. Υόρκης, Michael Bloomberg, το μέτρο θα συνεχίστει για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα με κύριο στόχο την πρόληψη αλλά και τον εφησυχασμό των επιβατών των μέσων μαζικής μεταφοράς. Από τη Δευτέρα οι τυχαίοι έλεγχοι θα συνεχιστούν σε ορισμένες γραμμές τρένου και αστικών λεωφορείων (το άρθρο του Reuters).
Ανεξαρτήτως ή όχι αν το μέτρο αποδειχτεί αποτελεσματικό ως προς την πρόληψη και την ασφάλεια, είναι λυπηρή η διαπίστωση ότι εν τέλει οι τρομοκράτες έχουν επιτύχει με ουσιώδες τρόπο να αλλάξουν τη ζωή μας και ιδίως σε περιοχές του κόσμου όπως η Ν. Υόρκη και το Λονδίνο οι οποίες αποτελούν υποδείγματα και σύμβολα μιας διεθνούς πολυπολιτιστικής κοινωνίας. Λυπηρό είναι ότι ένα τόσο παρεμβατικό μέτρο όπως ο έλεγχος αποσκευών στα πλαίσια της καθημερινότητας μπορεί να εμφανιστεί σε αυτές τις ακραίες περιστάσεις ως κάτι απαραίτητο και τελείως αυτονόητο (επί της αρχής διαφωνώ κάθετα με το μέτρο μόνο και μόνο επειδή ουσιαστικά υπαγορεύεται από τους ίδιους τους τρομοκράτες. Κάθε απώλεια ελευθερίας είναι και μια μικρή νίκη και απόδειξη ότι οι τακτικές τους είναι καρποφόρες. Από την άλλη μιας και δε ζω σε μια πόλη που έχει δοκιμαστεί τόσο πολύ από την τρομοκρατία και δεν είμαι άμεσος μέτοχος αυτής της ανησυχίας ίσως δεν αξιολογώ σωστά την κατάσταση..)

Παρασκευή, Ιουλίου 22, 2005

Ερχεται το Διεθνες Πανεπιστημιο

Επιτελους λεει η Ελλαδα θα αρχισει να υποδεχεται ξενους φοιτητες! Δημιουργειται στην Θεσσαλονικη Διεθνες Πανεπιστημιο το οποιο θα στεγαζεται σε νοικιασμενους χωρους (!) και θα υποδεχεται μονο ξενους φοιτητες, οι οποιο θα πληρωνουν και διδακτρα.

Τωρα ποιος θα πληρωνει διδακτρα για ενα πανεπιστημιο χωρις καταλληλους χωρους (τι θα νοικιαζουν? πολυκατοικιες?), χωρις σοβαρη ερευνα, σε μια μαλλον ασχημη και ξενοφοβικη πολη, με πολυ μετριες μεταφορικες συνδεσεις (αεροπορικες και οδικες) ειναι μια αλλη ιστορια... Τσαπατσουλια και αρπαχτη μου μυριζει... Τεσπα.

Εμενα η απλη απορια μου ειναι: Γιατι να φτιαξουμε ενα "διεθνες" πανεπιστημιο αντι να κανουμε ολα τα ελληνικα πανεπιστημια καλης ποιοτητας και ελκυστικα για Ελληνες και ξενους*? Γιατι να μην φοιτουν Ελληνες στο "διεθνες" πανεπιστημιο? Τι φτιαχνουμε δηλαδη? Ενα πανεπιστημιο-γκετο για οποιον... καρμιρη Βαλκανιο ξεπεσει εκει περα? Τι προσφερει αυτο ακριβως στην χωρα?


Το "διεθνες" πανεπιστημιο. (καλλιτεχνικη απεικονιση. Το πραγματικο κτιριο ισως θαναι χειροτερο)

Μηπως ειναι υψηλοτερης προτεραιοτητας να φτιαξουμε σοβαρα πανεπιστημια ωστε να γυρισουν οι Ελληνες φοιτητες και ερευνητες πισω στην χωρα? Και να ειστε σιγουροι οτι αν οι 70.000 Ελληνες του εξωτερικου αρχισουν να επιστρεφουν, πολλοι ξενοι θα αρχισουν να ερχονται μαζι τους. Και οχι ξενοι απο τριτοκοσμικες χωρες, στις οποιες με απιστευτη μιζερη ηττοπαθεια στοχευει το "διεθνες" πανεπιστημιο, αλλα ξενοι απο χωρες που μπορουν να πληρωσουν υψηλα διδακτρα και που γυριζοντας στην πατριδα τους θα ειναι πρεσβεις της Ελλαδας σε χωρες που μετρανε...


Σιγα μην τρεχει κανεις στην Οξφορδη, αν μπορει να ερθει στο "διεθνες"

Α, αλλα μολις ειπα την μαγικη λεξη: διδακτρα. Το "διεθνες" πανεπιστημιο δεν μπορει να εχει Ελληνες, γιατι οι Ελληνες δικαιουνται δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης. Το απογειο της γελοιοτητας, απαγορευουμε την φοιτηση τους στο πανεπιστημιο, ακομα και αν τους αρεσει τοσο ωστε δεχονται να πληρωνουν και διδακτρα! Αλλα η γελοιοτητα διαπερνα ολη την ιδεα, αντι να διαλυσουμε και να επανιδρυσουμε ολα τα σαπια ελληνικα ΑΕΙ, ιδρυουμε ενα μιζερο υποκαταστατο με ξεροκομματα. Καταστροφικες ιδεοληψιες εναντιον κοινης λογικης: 5 - 0!


*οι οποιοι ξενοι βεβαια σημερα φτυνουν καταμουτρα τα ελληνικα ΑΕΙ, αφηνοντας τα με απαραδεκτα ποσοστα ξενων φοιτητων και καθηγητων, κατω του 1%, οταν ακομα και πρωην κομμουνιστικες χωρες σαν την Ουγγαρια ή την Τσεχια εχουν 10-20%... Λογικο, εδω εμεις δεν θελουμε να μενουμε σε αυτα, θα θελουν να ερχονται και αλλοι?

Πέμπτη, Ιουλίου 21, 2005

You cant teach an old dog new tricks

Τελικά το πείραμα της σύμπλευσης ΠΑΣΟΚ-φιλελεύθερων φαίνεται να ναυαγεί στον πρώτο σκόπελο. Παρά της ελπίδες που γέννησε για κάτι καινούργιο με τον απογαλακτισμό των φιλελεύθερων από την συντηρητική και ολοένα πιο αντιδραστική ΝΔ, ο άλλος πόλος εξουσίας δείχνει εξίσου αποκρουστικός.


Ποιός θέλει φωνές ορθολογισμού να χαλάνε την λαϊκιστική υστερία του ΠΑΣΟΚ;

Η αντιπαράθεση για το ωράριο δείχνει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν σκοπεύει να κάνει καμία εκσυγχρονιστική αλλαγή. Δεν ενδιαφέρεται για καμία πολιτική και ιδεολογική ζύμωση. Δεν είναι ένα σοσιαλιστικό/σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Είναι ένα λαϊκίστικο ελληνικό κόμμα εξουσίας. Αυτό που ψάχνει είναι να μαζεύει κουκιά από όσους περισσότερους χώρους μπορεί, για μπορέσει να ξαναέρθει στην εξουσία και οι διάφοροι Κουλούρηδες και Διαμαντοπούλουδες να μπορούν να μοιράζουν προνόμια, κονδύλια και διευκολύνσεις.

Ενας Αμερικανος στην Ελλαδα

καλα καλα το ξερω οτι ειναι λιγο κιτς να βαζεις περιγραφες ξενων για την Ελλαδα. Αλλα αυτη εδω εχει πλακα και μερικες πολυ καλες παρατηρησεις

Ξεκιναει το ταξιδι απο την Κεα (Τζια). Ερχονται οι γνωστες ατακες για το ποσο μπλε ηταν το νερο. Εκει που δεν το περιμενεις ομως, ερχεται μια καλη παρατηρηση:

In Greece, there is no drinking age, and people as young as thirteen will start drinking. Very important, that, he said, for it means that they can ease into it, and under the guidance of their elders. In America, by contrast, underage drinking is furtive, and explodes at the "magic age" in a way that leads at best to binge drinking and at worst to the quick onset of alcoholism.

Παντα το πιστευα αυτο. Οι Αμερικανοι δεν το χουν καταλαβει, οπως βεβαια και σχεδον ολος ο κοσμος στο θεμα της μαριχουανας: η μετρημενη ελεγχομενη χρηση ειναι σχεδον χωρις προβληματα, οι απαγορευσεις φερνουν καταχρησεις και ανεξελεγκτες συμπεριφορες...

μετα μια αστεια παρατηρηση, παλι στην Τζια:

While chatting we noticed one of those little details that makes travel so neat: The island's taxi is a Mercedes-Benz. "How does a Mercedes wind up being a taxi?" Clay asked. Of course, we had to make up an answer. It wasn't much: Rich American comes to Greece and instead of renting a car, buys it outright. Then discovers that his dot-com fortune has evaporated, leaving him penniless and assetless, except for this Mercedes. Instead of selling it and running tail-tucked to the States, he uses it as a home/taxi to try to scrape out a living in Greece.

οπου για εναν Αμερικανο η χρηση μιας Μερτσεντες σαν ταξι ειναι αξιοσημειωτη. Σε μας κατι νορμαλ, στην Γερμανια ειναι ο κανονας 99%. πολιτισμικες διαφορες...

ο συγγραφεας παει μεσω Αθηνων προς Δελφους με μια σταση, που αλλου? Στα:

McDonalds?! Oh well, it gives us a chance to see what McCulture looks like in a different environment. Three bows to local custom: Heinekin on tap along with Coke; something called a McShaker (Greek salad in a plastic cup), and the Greek Mac: Two all-beef patties, special sauce (tadzhiki), tomatoes, onions on a slab of heated pita bread. Had that with fries. It tastes about like it sounds: vaguely interesting.

ταχετε ακουσει και στο Παλπ Φιξιον. Εχουν παντως πλακα οι μικροδιαφορες. Να δηλωσω οτι Γκρηκ Μακ υπαρχει και στην Ισπανια...

Τρενο προς Θεσ/νικη:

Hell is where the police are German, the mechanics French, the cooks English, the lovers Swiss, and everything is organized by the Greeks.
Possibly the tightened EU has the Greeks trying to live down their reputation, for the train was early and run with the kind of brisk panic usually associated with a French surrender. (Okay, yeah, that was uncalled for, but I have become so conscious of the truth of the phrase "ugly American" that I have little compunction about celebrating some other national vices.) Five of us were almost stranded on the platform because we took to long to laod, and the doors had snapped shut and the train accelerated to nearly 70mph before we had even found our way into the main compartment. We each then grabbed an empty seat, only to be turned out in uproar at the next station when we discovered it was assigned seating (as on a plane) and that most of us were seats reserved by people boarding at the next stop. In fact, we were all of us in the wrong car, and there was much trampling on toes while trying to get it all sorted out.


Αθανατος ΟΣΕ... (99% τα χειροτερα τρενα στην ΕΕ).

Θεσσαλονικη: Most of the city was gutted by a fire in 1920, so everthing is "new" and therefore hideous in the way that only a combination of 20th century architecture and Third World poverty can achieve.

αδικο εχει? αλλα με λιγη αναζητηση

we discovered the secret to Thessaloniki: The main boulevards are crap, lined with expensive and crowded shops, where even the pedestrians on the sidewalks are in danger of being run down by motorized vehicles. Behind the tall buildings, however, lurks something of the village atmosphere of Kea and Delphi.

παρολαυτα:

Speaking of dysfunctional avenues, let me tell you about the streets around here. I don't think there's a straight, four-cornered intersection in the place. It's all 3 and 5 way interchanges, where one-way streets don't so much intersect as crash into each other. Every third vehicle is a moped or a motorcycle, and when one goes past I have to laugh when I think of America's ten-year olds swaddled up in helmets and padding when they go skateboarding. Because around here I haven't seen a single crash helmet, and the guys on choppers think nothing of weaving in and out of traffic at 40 mph, or driving up onto a tree-lined sidewalk to avoid a collision.
Nor do there seem to be any parking regulations. Cars will park on the sidewalk if there isn't space at the curb, and if they can't get onto the sidewalk they will double part inside an intersection or roundabout, half-blocking the traffic flow.


χωρις λογια...

The social differences are also striking. Not that I've become an expert on the Greek character -- I can't speak the lingo and have not had much interaction with the people -- but there are certain things you can't help but pick up on. Physically, they all do look alike: dark haired and beetle-browed with olive skin and very white teeth (when it isn't stained by nicotine). The older women like to dye their hair an auburn blonde (κιτσαρια νουμερο ενα για μενα, πλατινε μαλλια με εντελως ασχετη επιδερμιδα και μεγαλα μαυρα φρυδια), while the younger ones wear it long and tucked back in a ponytail. Long term diet has an enormous effect on the body, so I don't know what it means that there is a such a difference between the older and younger poplulations. Do the young people turn into the old people, or are the young people the beneficiaries of the better diet associated with rising living standards? Anyway, the older people tend to be short and dumpy -- the women especially look like Russian scrubwomen, with curranty eyes, pursed lips and flabby upper arms -- while the young girls are tall and slim and curve in places that someone clearly intended to fit snugly into a man's cupped hand.

χαχαχα πολυ καλη παρατηρηση...

The guys (Σημ.: μιλαει για τους Σαλονικιους!) are real lookers too, I suppose, and the behavior of the women in our own group tends to corroborate the impression. E., at an outdoor cafe, coolly apprises a clutch of young blades, drags on her cigarette as they pass, and brazenly announces, "I want one of those."
"Which one?"
"Any of them. All of them."


δεν ξερω για ποιους αντρες μιλαει... ισως οντως οι Αμερικανοι εχουν γινει τοσο ασχημοι οσο τους θελει το στερεοτυπο, ωστε να τα βλεπουν ολα ωραια στην Ευρωπη :-)

Nor have American ideals of ethnic tolerance reached these shores. Greece is at the tip of the Balkans -- you know, Bosnia, Serbia, Kosovo, Albania -- and has absorbed a lot of Albanian refugees. I don't speak Greek, so I don't know what they say amongst themselves about the influx, but even to visiting guests like us they can be quite frank about their dislike of the refugees. I suppose if a humanitarian crisis brought several million desperately poor people to the US in a hurry -- as the collapse of the Castro thuggocracy in Cuba may yet do -- I'm sure it would cause similar feelings of anger and hatred. But I'm sure that no one -- least of all a politician -- would say so in public. Here it seems to be conventional wisdοm that the Albanians do not and will never belong.

Σωστος. Καποτε νομιζα οτι στην Ελλαδα απλα ειμαστε πολυ ειλικρινεις ενω αλλου κρυβουν τον (υπαρχοντα) ρατσισμο τους. Αλλα κατι Ψωμιαδηδες αλλα δειχνουν...

Now, I've said the Greeks are beautiful people, and the cuisine is excellent, and the climate gorgeous. But there's a lack of variety that is ultimately wearying. They are all handsome, but in exactly the same way. Cloudless Mediterranean day follows directly on cloudless Mediterranean day. The restaurants serve the same few dishes built on the same few ingredients: Greek salad (country salad, they call it around here), tadzhiki, souvlaki, calamari, octopus, gyros (interesting, that -- they put the fries inside the sandwich -- olives, bread and wine.

Εξαιρετικη παρατηρηση! Και αυτο νομιζω διαπερνα την ελληνικη κοινωνια σε πολλα θεματα. Κολλαμε σε λιγα συγκεκριμενα πραγματα, που μαλιστα πιστευουμε οτι ειναι τα καλυτερα στον κοσμο! Φαϊ? Σχεδον κανεις δεν μαγειρευει κατι νεο, μονο ελληνικο αντε ιταλικο. Κρασι? Ελληνικο, αντε γαλλικο (Ισπανια, Πορτογαλλια, Λ.Αμερικη, Καλιφορνια, Αυστραλια δεν υπαρχουν για μας). Διακοπες? Νησακι, αντε καμμια ευρωπαϊκη πολη τον χειμωνα (μας μενουν 4 ηπειροι ακομα).

Περιπλεοντας το Αγιο Ορος:
And when I say "monasteries" I actually mean castles and palaces and basilicas perched on towering bluffs, mostly unapproachable by land and sea. [...] Cataracts of gold and silver poured across the Golden Horn and went to support ecclesiastical institutions that even the popes might find excessive. Remember the Naboo palace in Episodes I and II? Think of that design, and built on that scale. Repeated dozens of times.

χεχε (και ακομα δεν εχω παει ρε γμτ!). αλλα υπηρχε και χρονος για σοβαρες σκεψεις...

it's the ban on women that ticked most everyone off. The comments ranged from dark mutterings about "Taliban culture" to satirical musings like: "What would the monks do if a boatload of Miss Universe contestants were shiprocked on the rocks below?"
To which I find myself saying: Hard cheese.
Look, I tak a backseat to no one in deploring the cruelty visited upon women in the Arab nations; believe that the toppling of the Taliban was one of the greatest blows for womens' lib; and think that the sooner the Saudis are smacked in the ass with a "rat's tail" made of their own kayyiffs, the happier and safer the world at large will be.
But this isn't a country the monks are running, nor is it a country club. It's their own private retreat that they've set up, and they get to set the rules. Nor is it a tourist resort -- if they let some people on and exclude others, it's because they get to extend the invitation, not because they are required to open their doors to whoever knocks.
So to say it is stupid and grotesque and immoral for them to exclude some category of people from this retreat is as bad as to say it is stupid and grotesque and immoral for you to exclude some category of people from your own living room. Yes, it is. But so what? It's your space. Start bossing people around in their own homes, and you've completely abolished the notions of privacy and free association. [...] When people disagree about fundamentals, it is best not to press the point, to let the disagreeing parties preserve some amount of space. Otherwise, you risk acting like the Taliban -- forcing other people to live up to your ideals.


απλα μαθηματα φιλελευθερης σκεψης... (οσο κιαν μου την σπαει το φρικτο Αβατο του Αγιου Ορους)

Πισω στην Θεσ/νικη: Thessaloniki has grown on me -- from being a hot urban desolation built of ugly towers on a polluted harbor, to a city of small alleys and markets built on a human scale -- where ever you are, you can find what you need within a few blocks. The traffic remains horrendous, but it is built more like a series of small villages that have grown outward and upward, than like an American city where stores, restaurants, parks and homes are separated by vast parking lots and boulevards that force you to use a car.

μια τρομερη παρατηρηση (διαβαστε εδω ολη την ιστορια):

We can go anywhere and do anything as long as we don't ask permission. Once you treat the bureaucrats like they have a right to bully and delay you, you're sunk.

Στην Ελλαδα τιμωρειται μονο οποιος παει να σεβαστει τον νομο. Θες να χτισεις νομιμα? Θα σου παρει 50 μηνες, 3-4 λαδωματα και παλι θα φας προστιμο. Χτιζεις αυθαιρετο? Εξασφαλισμενη νομιμοποιηση χωρις πολλα πολλα...

Θεσ/νικη εναντιον Αθηνας:
The paradox of Thessaloniki is that it is a very new city crammed with very old things. The paradox of Athens is that it is a very old city that has very little in it that is old.

και ενα καλο σχολιο
The Greek Parliament building, of today. Not much to look at, is it? Andy tells a European joke: "One German, a scientist; two Germans, a bureaucracy; three Germans, a war. One Italian, a lover; two Italians, an opera; three Italians, a retreat. One Englishman, a fool; two Englishmen, a club; three Englishmen, a colony. One Greek, a Prime Minister; two Greeks, two Prime Ministers; three Greeks, three Prime Ministers."
I think a hundred Prime Ministers in one spot (στην Βουλη) would demand a better building.


μπουαχαχαχαχαχα. πολυ καλο...
Και κλεινουμε με:

Athens in a nutshell. Lots of potential, squat for a payoff.

Τετάρτη, Ιουλίου 20, 2005

Η πολιτική οικονομία των στρατιωτικών εξοπλισμών

Νέο Άρθρο

Το αδιέξοδο της δημοσιονομικής πολιτικής της χώρας μας, όπως καταγράφτηκε στην προ μηνών πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς το Συμβούλιο Υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενεργοποίηση των διατάξεων περί υπερβολικού ελλείμματος των δημόσιων οικονομικών (συνέπεια της περίφημης πλέον «απογραφής»), πέραν από τους επιεικώς ατυχείς χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης στο ζήτημα της καταγραφής των προμηθειών των εξοπλιστικών προγραμμάτων, συνιστά πρώτιστα αδιέξοδο της αμυντικής μας πολιτικής.

Η επιβάρυνση των δημόσιων οικονομικών με, πέρα από κάθε λογική, υψηλές αμυντικές δαπάνες, ουσιαστικά υπονομεύει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Η συνεχής αύξηση των αμυντικών δαπανών την εξαετία 1995-2001 έφερε τη χώρα μας πρώτη ανάμεσα στα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ ως ποσοστό του ΑΕΠ, τη στιγμή που το ίδιο διάστημα καταγράφεται πτωτική τάση σε αυτά.

Χαρακτηριστικά, ο μέσος όρος της περιόδου 2001-2003 για την Ελλάδα είναι 4.4%, ο διπλάσιος από τον αντίστοιχο των κρατών-μελών του ΝΑΤΟ (2.2%) και μεγαλύτερος των ΗΠΑ των νέο-συντηρητικών του Τζορτζ Μπους (3.5%).

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Το προβλημα των Ελληνων

... ειναι οτι νομιζουν οτι μπορουν να εχουν αποψη για ολα.

ΥΓ νταξει σιγουρα εχουν κιαλλα προβληματα. Αλλα αυτο ειναι τοσο εντονο που το προσεξε μεχρι και ενας Πολωνος φιλος μου που ξερει το πολυ 10-15 Ελληνες. Και αυτη η νοοτροπια που βλεπεις σε καθε καφενειο (ας ημουν εγω πρωθυπουργος... ) δυστυχως φτανει και στους ιδιους τους πρωθυπουργους. Τοσο δυσκολο ειναι να παραδεχτουν αγνοια και να ρωτησουν καποιον που ξερει? Τοσο δυσκολο ειναι να σκεφτουν πριν μιλησουν?

Καποιος να συμμαζεψει το εθνικο συμβουλιο λογοκρισιας!

Το Εθνικο Συμβουλιο Ραδιοτηλεορασης προχωραει σε ενα ακομη κατορθωμα:

Μετα τα προστιμα που εριξε σε ενα καναλι για τιποτα πιο βαρυ απο ενα απλο φιλι* τωρα θελει να λογοκρινει και την σατιρα! Θα εξεταστει αν η εκπομπη Μητσι-Χωστα ξεπερασε τα ορια, σατιριζοντας την Ευρωβυζιον. Το χυδαιο τους πειραξε? Η προσβολη του εθνικου μας συμβολου (χεχε) τους πειραξε? Δεν γνωριζω.


Λογοκρινετε αυτο!


Αλλα σαν ελληνας πολιτης ζηταω να μετονομαστει αυτη η "ανεξαρτητη αρχη". Δεν μπορει να λεγεται εθνικη γιατι δεν αντιπροσωπευει κανενα εθνος. Αντιπροσωπευει τα χειροτερα, πιο συντηρητικα και ανελευθερα στρωματα της κοινωνιας μας. Ας το ονομασουν Χειριστο Ανελευθερο Λαϊκιστικο Ιδρυμα Ελληνων Συντηρητικων (προτεινω να το ονομαζουμε με τα αρχικα του Χ.Α.Λ.Ι.Ε.Σ.) ή Συμβουλιο Καθυστερημενων Ανελευθερων Της Αττικης**...


*μεταξυ ομοφυλων. Δεν ηξερα οτι απαγορευεται η ομοφυλοφιλια στην ελληνικη ΤιΒι...
**συγγνωμη για το κακογουστο αστειο, αλλα η κακογουστια του ΕΣΡ εχει ξεπερασει τα ορια

Τρίτη, Ιουλίου 19, 2005

Μια κοινωνία σε ομηρεία

Όπως αναφέρει το BBC, περίπου 25.000 Ιρακινοί πολίτες έχασαν τη ζωή τους στα δύο χρόνια που ακολούθησαν την εισβολή αμερικανικών δυνάμεων και των συμμάχων τους στη χώρα το Μάρτιο του 2003, σμφωνα με έκθεση που δίνεται τώρα στη δημοσιότητα. Όπως αναφέρουν στην έκθεσή τους η Ερευνητική Ομάδα της Οξφόρδης και η οργάνωση με την ονομασία Καταμέτρηση Νεκρών στο Ιράκ (το γνωστό Iraq Body Count), πάνω από το ένα τρίτο των θανάτων αυτών προκλήθηκαν από τις συμμαχικές δυνάμεις. Συμπεριαλαμβανομένων και των νεκρών του πολέμου (που ήταν γύρω στις 3.000-3.500) μέχρι σήμερα οι Αμερικάνοι και οι λοιποί ξένοι στρατοί ευθύνονται για περίπου 8.300 θάνατους.

8.300 άμαχοι νεκροί με ευθύνη των Αμεριακανών είναι ένας άσχημος απολογισμός. Ικανός να δημιουργήσει αμφιβολίες για την σκοπιμότητα ή την επιτυχία του όλου εγχειρήματος. Παρ'ότι είναι ένα μικρό κλάσμα των θυμάτων του προηγούμενου αδίστακτου καθεστώτος (μπορεί να μην βρέθηκαν όπλα μαζικής καταστροφής,βρέθηκαν όμως μαζικοί τάφοι χιλιάδων αγνοούμενων που θα γίνονται όλο και περισσότεροι αν δεν υπήρχε επέμβαση), είναι δεδομένο ότι κάθε νεκρός από αμερικανικό όπλο αντιμετωπίζεται με εκατονταπλάσια (ίσως και μεγαλύτερη) βαρύτητα από ένα νεκρό από κάθε άλλο όπλο.

Ο συνολικός αριθμός στον οποίο καταλήγει η σημερινή έκθεση είναι, πάντως, σημαντικά μικρότερος από εκείνον που είχε δημοσιευθεί στην ιατρική επιθεώρηση Λάνσετ το περασμένο φθινόπωρο (αν και ψηλότερος από αντίστοιχες ανακοινώσεις της ιρακινής κυβέρνησης). Τότε γινόταν λόγος για περίπου 100.000 νεκρούς αμάχους. Βέβαια το 100.000 ήταν ένα νούμερο που προσέλκυσε τα ΜΜΕ και όσους θέλουν εντυπώσεις αντί για αποδείξεις. To Lancet δεν έψαξε να βρει πόσοι, ποιοί και πού ήταν οι νεκροί. Έκανε απλώς μόνο μια στατιστική έρευνα βασισμένη σε υποθέσεις με καμία αναφορά στα πραγματικά γεγονότα. Το 100.000 είναι απλά ο μέσος όρος μιας εργασίας που έχει εύρος τιμών από 8.000 νεκρούς μέχρι 192.000 (η τεράστια απόκλιση οφείλεται ακριβώς στο αυθαίρετο των υπολογισμών).

Τα τελευταία δύο χρόνια έχει επίσης αυξηθεί ο αριθμός των θυμάτων στο Ιράκ εξαιτίας των συνεχιζόμενων επιθέσεων από ομάδες που μάχονται κατά των συμμαχικών δυνάμεων και από συμμορίες εγκληματιών. Η επονομαζόμενη ιρακινή αντίσταση λέγεται ότι ευθύνεται για το 9% των θανάτων, ενώ η άνοδος της εγκληματικότητας στο μεταπολεμικό Ιράκ ευθύνεται για το 36% των θανάτων στο Ιράκ. Το 9% του 25.000 είναι μόλις 2.250 νεκροί. Νούμερο υπερβολικά χαμηλό αν δούμε ότι μόνο τις τελευταίες μέρες οι φονταμεταλιστές έχουν σκοτώσει με βομβιστικές επιθέσεις πάνα από 200 άτομα.

Σχεδόν το ένα πέμπτο των θυμάτων ήταν γυναίκες και παιδιά και σχεδόν το 50% των αμάχων έχει σκοτωθεί στη Βαγδάτη. «Κατά μέσο όριο 34 αθώοι Ιρακινοί βρίσκουν βίαιο θάνατο σε καθημερινή βάση από την εισβολή του 2003 έως σήμερα», δήλωσε ο επικεφαλής της συντακτικής ομάδος της έκθεσης, Τζον Σλόμποντα. Και πρόσθεσε: «είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το γεγονός ότι εδώ και δυόμισι χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία δεν έχουν ξεκινήσει μια συστηματική έρευνα για τον αντίκτυπο των πράξεων τους στους απλούς πολίτες του Ιράκ».

Να σημειωθεί ότι τουλάχιστον 42.500 Ιρακινοί έχουν τραυματιστεί και ότι το 50% και πλέον των θανάτων προκλήθηκε από εκρηκτικούς μηχανισμούς. Πώς ακριβώς γίνεται οι μόνοι που βάζουν βόμβες ή που κάνουν επιθέσεις αυτοκτονίας με βόμβες να είναι οι τρομοκατικές/αντιστασιακές ομάδες, οι θάνατοι από τους μηχανισμούς αυτούς να ευθύνονται για τον θάνατο του 50% των νεκρών και πιο πάνω να λένε ότι οι αντιστασιακοί έχουν σκοτώσει μόνο το 9% (χώρια οι νεκροί από εκτελέσεις, απαγωγές κτλ);

Η πλειοψηφία των δύστυχων Ιρακινών χάνουν σήμερα την ζωή τους στο Ιράκ ως αποτέλεσμα ενεργειών αδίστακτων φανατισμένων τρομοκρατών από το εξωτερικό(πχ ο Ιορδανός Αλ-Ζαρκάουι), θρησκόληπτων εξτρεμιστών κυρίως σουνιτών(κάτι σαν να έβγαινε ο Καλλίνικος και ο Χριστόδουλος στο βουνό και οι οπαδοί τους να έβαζαν βόμβες που σκοτώνουν αδιακρίτως αθώους πολίτες και πολιτικούς τους αντιπάλους) και νοσταλγών του Σαντάμ (και των "καλών ημερών" όπου μπορούσαν να εξοντώνουν τους αντιπάλους τους με χημικά και βομβαρδισμούς).

Μια "αντίσταση" πολύ ανομοιόμορφα κατανεμημένη γεωγραφικά. Περισσότερο από τα 2/3 των ξένων στρατιωτών (28 χωρών) έχουν σκοτωθεί σε 3 μόνο (από της 18 συνολικά) επαρχίες, εκεί όπου πλειοψηφεί το σουνιτικό στοιχείο. Πολλοί Σουνίτες βλέπουν την ανατροπή του σανταμικού καθεστώτος ως απώλεια της εξουσίας τους, αφού στην ουσία αυτό ήταν μια στυγνή δικτατορία στηριζόμενη στο σουνιτικό ένα πέμπτο του ιρακινού λαού. Αυτό που βγήκε στην επιφάνεια ήταν πολιτικές, θρησκευτικές και κοινωνικές αντιθέσεις που καταπιέζονταν για δεκαετίες από ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Οποιαδήποτε προσπάθεια μετάβασης από τον απόλυτο φασισμό σε μαι αντιπροσωπευτική διακυβέρνηση θα ερχόνταν αργά ή γρήγορα στην θέση να τις αντιμετωπίσει.

Αν δεν είχε γίνει η επέμβαση τον Μάρτη του 2003, περίπου 25.000 Ιρακινοί περισσότεροι θα ζούσαν σήμερα. Μέχρι βέβαια την επόμενη προσπάθεια ανατροπής του Σαντάμ οπότε τους νεκρούς αυτών των δύο χρόνων θα τους είχαμε σε λίγες μέρες...

Γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα και οικολογία: Υπάρχει ασυμβίβαστο;

Νέο άρθρο

Ίσως αναρωτηθούν αρκετοί οι οποίοι διαβάσουν τον τίτλο για ποιο λόγο έχω περιλάβει τη συζήτηση για τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα (ΓΤΤ) σε ένα γενικότερο σύνολο κειμένων τα οποία διαπραγματεύονται την απέχθεια για την επιστήμη. Δηλαδή το debate για τα ΓΤΤ δεν αποτελεί ένα φυσιολογικό και αναπόσπαστο τμήμα της επιστημονικής διαδικασίας; Η αμφισβήτηση τελικά δε θα οδηγήσει και στην αποκάλυψη της αλήθειας;

Προφανέστατα η καλά πληροφορημένη συζήτηση, εκείνη η οποία βασίζεται σε δεδομένα και όχι διαισθήσεις τελικά θα μας οδηγήσει στην προσέγγιση της αλήθειας. Εκεί ακριβώς όμως έγκειται και το πρόβλημα με τα ΓΤΤ. Η πλήρης έλλειψη γνώσης και η πλήρης απουσία σεβασμού για την επιστημονική μέθοδο έχουν οδηγήσει την ανάπτυξη των ΓΓΤ σε τέλμα στην Ευρώπη αποστερώντας ένα σημαντικό όπλο από την ανθρωπότητα να αντιμετωπίσει διαχρονικά προβλήματα όπως ο υποσιτισμός. Ο σκοπός μου επομένως δεν είναι τόσο να αναδείξω για ποιο λόγο τα ΓΓΤ έχουν σοβαρά πλεονεκτήματα έναντι των παραδοσιακών τρόπων καλλιέργειας (και ιδίως έναντι της “οργανικής” ή “βιολογικής” καλλιέργειας) αλλά να δούμε τα φοβερά άλματα λογικής που πραγματοποιούν οι αντιρρησίες εκ των οποίων οι πιο ηχηροί ανήκουν στις παρατάξεις των οικολογικών οργανώσεων των οποίων για κάποιο τελείως ακατανόητο λόγο τα κίνητρα πάντα θεωρούνται αγαθά και ως εξυπηρετόντα το γενικό καλό...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Σάββατο, Ιουλίου 16, 2005

The enemy within

O κοιμώμενος γίγαντας αλλάζει πλευρό

Η ατλαντική στροφή της Γερμανίας.

Σε λίγο καιρό ο κ.Σιράκ χάνει το alter ego του στην Ευρώπη. Τον κ.Σρέντερ. Εκεί που η Ευρώπη δείχνει το πιο οπισθοδρομικό και αντιδραστικό της πρόσωπο, ξαφνικά πετάγονται ακτίνες ελπίδας για κάτι διαφορετικό.

Η η πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών και χεδόν βέβαιη επόμενη καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ, μιλώντας ενώπιον των ανταποκριτών ξένου τύπου, ανέλυσε τους βασικούς άξονες της εξωτερικής της πολιτικής, βασικός στόχος της οποίας είναι η αναθέρμανση των σχέσεων με ΗΠΑ. Εκτός όμως από την φιλοαμερικανική στροφή στην εξωτερική πολιτική της Γερμανίας, δήλωσε μεταξύ άλλων ακόμα:

«Θέλουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία, αλλά όχι πίσω από τις πλάτες των γειτόνων μας. Αυτό αφορά περισσότερο την Πολωνία. Σημαίνει επίσης ότι δεν μπορούμε να αδιαφορούμε για τις εσωτερικές ‘προβληματικές’ πολιτικές εξελίξεις στη Ρωσία. θα πρέπει να μας δοθεί η δυνατότητα να μιλήσουμε ακόμη και για το ζήτημα της Τσετσενίας. Να μπορούμε να ασκήσουμε κριτική σε συγκεκριμένες αποφάσεις της ρωσικής κυβέρνησης».

«Ήταν σωστό που η γερμανική κυβέρνηση βοήθησε στην ανοικοδόμηση του Ιράκ, θα πρέπει βέβαια να αξιολογήσουμε εκ νέου την κατάσταση σε περίπτωση που αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας. Καταρχήν όμως πρέπει να πούμε ότι εδώ υπάρχει ένα κοινό σημείο που ακούει στο όνομα συνέχιση της πολιτικής αυτής».

«Δεν είναι έντιμο να προσφέρουμε στην Τουρκία ορίζοντα διαπραγματεύσεων με στόχο της πλήρη ένταξη. Ακριβώς επειδή η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ υπάρχουν πολλές δυνατότητες να συμπεριλάβουμε την Άγκυρα στην κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας».

Η μετατόπιση του βάρους της Γερμανίας από τον γαλλογερμανικό άξονα (δηλ. τους Γάλλους να τους σέρνουν από τη μύτη) σε μια νέα στενότερη συμμαχία με τις ΗΠΑ θα συμβάλει αποφασιστικά στην κατάλυση της κυριαρχίας των αμερικανοφοβικών στην ΕΕ. Θα ενισχύσει ακόμα την προσπάθεια να ξεκολλήσει η ΕΕ από την γραφειοκρατική, ιδεοληπτική ακινησία της. Η Ευρώπη των Μπλερ, Μέρκελ, (και μελλοντικά) Σαρκοζί είναι ότι πιο αισιόδοξο έχει να ελπίζει ο σύγχρονος Ευρωπαίος.


Tα quote είναι από την Deutshe Welle

Παρασκευή, Ιουλίου 15, 2005

Για το ωράριο των καταστημάτων

Νέο άρθρο

1. Το Ελεύθερο Ωράριο
Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες της διαμάχης της διεύρυνσης του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Ομάδες πίεσης επιχειρηματιών, συντεχνίες ενώσεων εμπόρων και συνδικάτα εργατών και υπαλλήλων πιέζουν ασφυκτικά για μία λύση που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ομάδας που ανήκουν. Οι συντεχνίες μάλιστα των εμπόρων πρωτοστατούν σε μία ευκαιριακή συμμαχία με τους εργάτες και υπαλλήλους για την παρεμπόδιση της διεύρυνσης του ωραρίου. Αντίθετα οι ομάδες πίεσης των μεγάλων επιχειρηματιών πιέζουν για την διεύρυνση του ωραρίου και μάλιστα την μεγαλύτερη δυνατή για την αποτελεσματική εκμετάλλευση του μεγάλου μεγέθους των επενδύσεων που έχουν ήδη κάνει ή ακόμη περισσότερο προτίθενται να κάνουν.

Αυτή είναι μία θαυμάσια εικόνα πώς η δημοκρατία προσδιορίζει τις λύσεις μέσα από τον λογισμό της συναίνεσης που οφείλει η κυβέρνηση να σχηματίσει υπολογίζοντας από την μια πλευρά το όφελος για την κοινωνία από την επερχόμενη αλλαγή και το κόστος που επιφέρει στις κοινωνικές ομάδες που την υποστηρίζουν και την εκλέγουν. Αυτή είναι η μέθοδος και η αναλυτική προσέγγιση που συνεισέφερε η σχολή της δημόσιας επιλογής με κυριότερο εκπρόσωπο τον οικονομολόγο James Buchanan (βραβείο Νόμπελ 1986) για να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο επέρχεται σε μία δημοκρατία μία κοινωνική μεταβολή.

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Πέμπτη, Ιουλίου 14, 2005

Την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική, αλλά και σλαβομακεδονική, πομακική κλπ...

Νέο άρθρο

Στην πατρίδα μας ομιλούνται παραδοσιακά, πλην της σαρωτικώς επικρατούσας ελληνικής, και κάποιες άλλες γλώσσες. Αυτές είναι λίγο πολύ οι εξής:
Η αρβανιτική, νοτιοαλβανική τοσκική διάλεκτος.

Η αρωμουνική, κλάδος της χυδαίας βαλκανικής υστερολατινικής, ξαδερφάκι της ρουμανικής (κατά την ορθότερη άποψη).

Η τουρκική, αλταϊκή μη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα.

Η αθιγγανική, ινδική γλώσσα.

Η ισπανοεβραϊκή, η γλώσσα των Εβραίων της βόρειας κυρίως Ελλάδας.

Η πομακική γλώσσα/διάλεκτος, συγγενής έως συγγενεστάτη της βουλγαρικής.

Η σλαβομακεδονική γλώσσα/διάλεκτος, ομοίως ως ανωτέρω.
Εκτός από αυτές τις μη ελληνικές γλώσσες ομιλούνται και δύο παραμελημένοι ελληνικοί γλωσσικοί θησαυροί:
Η τσακωνική γλώσσα/διάλεκτος, συγγενής της αρχαίας δωρικής.
Η ποντιακή γλώσσα/διάλεκτος.
Δυό διευκρινίσεις είναι απαραίτητες:

Ως γνωστόν, είναι συχνότατα πολύ δύσκολο να διακριθή η γλώσσα από την διάλεκτο. Επειδή το θέμα είναι και πολιτικό, τείνω να υιοθετήσω το σαφές πραγματιστικό κριτήριο «γλώσσα είναι μια διάλεκτος με δικό της στρατό, ναυτικό [τέλος πάντων, αυτό μπορεί να λείπη] και αεροπορία» αντί του επιστημονικώτερου της αμοιβαίας κατανόησης. Βάσει αυτού, η σλαβομακεδονική είναι γλώσσα, η πομακική όχι, η τσακωνική όχι, η ποντιακή όχι.

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Τετάρτη, Ιουλίου 13, 2005

Σύνορα μέσα στην Ευρώπη ξανά...

Λόγω της τρομοκρατικής επίθεσης στο Λονδίνο, η Γαλλία και η Ολλανδία αποφάσισαν να αναστείλουν προσωρινά την Συνθήκη Σέγκεν για την ελεύθερη διακίνηση των ευρωπαίων πολιτών. Είναι πράγματι επιτυχία για τους τρομοκράτες όλα αυτά που συμβαίνουν στις χώρες μας, κατάφεραν να τις φέρουν πιο κοντά σε αυτό που θεωρούν ιδανική κοινωνία. Οι ανοιχτές και μη-μισαλλόδοξες (tolerant) σε μεγάλο βαθμό φιλελεύθερες κοινωνίες μας, αρχίζουν να σηκώνουν σύνορα, να θεσπίζουν διαρκώς μέτρα που περιορίζουν τις ελευθερίες μας και οι πολίτες να μην είναι πλέον ανεκτικοί απέναντι στο διαφορετικό (βλέπε εμπρησμούς μουσουλμανικών τεμενών σε Ολλανδία και Αγγλία).

Αρχιτεκτονικη σημαινει φως

Αρχιτεκτονας ειναι ο ανθρωπος που πλαθει τον κοσμο προβαλλοντας τις αξιες του πανω στην υλη. Δινει ψυχη στο αψυχο, πρωτοτυπια στην ρουτινα, ομορφια στην καθημερινοτητα.

Θαχετε προσεξει οτι εχουμε ενα κολλημα με την αρχιτεκτονικη. Ειναι λογικο να μας αρεσει, οπως αρεσει σε καθε ανθρωπο των πραξεων, σε καθε δημιουργικο μυαλο. Εμεις δεν θα υπαρχουμε σε 70 χρονια, ουτε οι γκρινιες μας, πιθανοτατα ουτε οι ιδεες μας. Αλλα πολλα απο τα κτιρια που ξερουμε και θαυμαζουμε θα ειναι ακομα εκει...

Με αφορμη αυτην την ενδιαφερουσα συλλογη αρθρων στο breathe θα δωσω τρεις σκεψεις και δυο συνδεσεις ακομα περι αρχιτεκτονικης:




Καταρχας θα εχετε διαβασει μαλλον τα αρθρα μας
περι της ιδεοληψιας με τα μικρα σπιτια στην Αθηνα και την απουσια μνημειακων κτιριων
περι της ιδεα των ουρανοξυστων γενικα
και ειδικοτερα ενα πολυ αναλυτικο αρθρο περι ουρανοξυστων στην Αθηνα.

Ανακαλυψα πριν λιγο καιρο μια πολυ ομορφη σελιδα περι αρχιτεκτονικης στην Αθηνα. Με μια ομορφη εισαγωγη και πληροφοριες για διαφορους αρχιτεκτονικους περιπατους που μπορειτε να κανετε στην πολη. Πολλα κτιρια τα ξερετε και θα τα δειτε με αλλη ματια, αλλα κτιρια ειναι διαμαντακια στο αθηναικο φρενοκομειο που δεν προεσεξατε ποτε, άλλα κτιρια παλι θα σας δωσουν να καταλαβετε πως ξεκινησαν τα σημερινα χάλια της Αθηνας. Τα δικα μου διαμαντακια που πρωτοειδα σε αυτην την σελιδα ειναι το κτίριο γραφείων 1996-99 (Ησαίας, Παπαϊωάννου), η κατοικια Βαλσαμακη, το κτιριο γραφειων (Mπασκόζος, Tσαγκαράκη), το Συγκρότημα γραφείων «Μηχανικής», η Kατοικία Kαρακώστα. Να δουμε αν θα τα βρειτε!

Μερικα απο τα κτιρια που μου αρεσουν προσωπικα στον κοσμο γενικα ειναι:
Σχεδον ολα τα γνωστα κτιρια του Ρεμ Κόουλχας (Rem Koolhaas). Δυο τρια του Νορμαν Φοστερ. Ο ανθρωπος εχει ιδιαιτερη εφεση στα κυβερνητικα κτιρια. Θα σας ενοχλουσε να μας εφτιαχνε ενα τεραστιο συμπλεγμα τριων υπουργειων στο σχεδιαζομενο παρκο του Ελληνικου?
Η αψιδα στην Ντεφανς. Το κεντρο Πομπιντου. Η πυραμιδα του Πεϊ στο Λουβρο. Το κτιριο της Κράυσλερ στην ΝΥ. Το Παβιλιον του Μις φαν ντερ Ροε. Η Κασα Μιλά (Πεδρερα) στην Βαρκελωνη. Το παλατι του Μπακινγκχαμ και το πολυ παρομοιο Παλαθιο Ρεαλ στην Μαδριτη (αφου ειναι ωραια, τι να πω!). Ο καθεδρικος της Κολωνίας. Η Σαγράδα Φαμίλια. Ο πυργος της Ποστ στην Βοννη**. Το Μεντιενχαφεν στο Ντυσσελντορφ (κυριως τα κτιρια του Γκερυ, τρομερα). Το Χουνντερτβασσερχαους στην Βιεννη. Τα Γκουγκενχαιμ στο Μπιμπαο και στην ΝΥ. Η οπερα του Συδνευ.


Η γεφυρα Καλατραβα στον Γουαδαλκιβιρ. Η Γκολντεν Γκεητ Μπριτζ. Ο σταθμος του τρενου στο Αμστερντάμ. Το απιστευτο φωλινγκουωτερ του Φρανκ Λλουντ Ραϊτ. Η νεοκλασικη τριλογια (Ακαδημια, Βιβλιοθηκη, Πανεπιστημιο) στην Αθηνα. Η τριλογια στο Μαρουσι, στην εισοδο απο Κηφισιας (το ενα της Τζενεραλι εχει μια χαλκινη στεγη, το αλλο ειναι ενας κυβος). Το νεο κτιριο της Εθνικης Τραπεζας (αν και ειναι τρελα στριμωγμενο). Το συμπαθητικο κτιριακι της Ιντεραμερικαν. Το νεο ΟΑΚΑ. Η πεζοδρομηση της Διονυσιου Αρεοπαγιτου (χωρις τα καταραμενα αυτοκινητα που παρκαρουν μεσα, ανεπροκοποι ιεροσυλοι!). Η απιστευτη, σχεδον μοντερνιστικη παραπορτιανη* στην Μυκονο. Το μοναστηρι στην Αμοργο.

ΟΧΙ τα περισσοτερα νεα κτιρια της Αθηνας στυλ Βωβος, κουτια με γρανιτη. Οχι καποια κτιρια του Καλατραβα (μερικα μου θυμιζουν νεοπλουτιστικη τουρτα γαμου). Οχι η πεζογεφυρα του στην Μεσογειων (απο την μια μερια ειναι χωμενη αναμεσα σε κακασχημες πολυκατοικιες). Οχι στο Μεγαρο Μουσικης (τοσα λεφτα, τετοιο απιστευτο οικοπεδο, για αυτο το βαρετο κουτι). Η υπερμιζερη παραλια της Θεσ/νικης. Η τσιμεντενια προκυμαια στο Φαληρο. ΟΧΙ αλλες βυζαντινιζουσες εκκλησιες στην Αθηνα. Οχι στα μιζερα πεζοδρομιακια, οχι στο αισθητικο και κυκλοφοριακο χαος με τους κρετινους που ερχονται με αυτοκινητο στου Ψυρρη και στο Μοναστηρακι (πεζοδρομηση τωρα!). Οχι αυτο το ενδιαφερον αλλα νεοπλουτε στην Σαγκαη με τα τεσσερα ποδια (το μεγαλυτερο στην φωτο).

Προσθεστε ελευθερα τα δικα σας ή γκρινιαξτε για αυτα που δεν σας αρεσουν, ή δεν υπαρχουν...

*ευχαριστω Αλμπεριχ για το ονομα που ειχα ξεχασει

** αν δεν παινεψεις το σπιτι σου... :-)


ΥΓ ζητω συγγνωμη απο τον Δημητρη Χορν για τον τιτλο :-) ειναι εκδικηση για το τραυμα που μου προκαλεσε ο πατερας μου οταν εβαζε τον Χορν να τραγουδαει στο αυτοκινητο και εμενα γυριζαν οι σκεψεις στο μυαλο: ποιες ειναι οι τρελες? γιατι τον αγαπουν? γιατι σιωπουν? γιατι γελαει ετσι ο κυριος?

Μπροστά στην Ισλαμική απειλή

Νέο άρθρο

Είναι όλο και περισσότερο εμφανές ότι η εποχή μας διαφοροποιείται ακόμα και από το πρόσφατο παρελθόν όχι μόνο στις νέες ευκαιρίες που προσφέρει αλλά και στις νέες απειλές που εμφανίζει. Η εξέλιξη των επικοινωνιών, η ευκολία στην μετάδοση της πληροφόρησης, η ανάπτυξη των μεταφορών, η δημιουργία ενός στενού ιστού αλληλοσύνδεσης των οικονομιών σε παγκόσμια κλίμακα δεν δημιούργησε μόνο νέες προκλήσεις για οικονομική, πολιτιστική και κοινωνική εξέλιξη αλλά έδωσε και την δυνατότητα σε αποφασισμένους φανατικούς να βλάψουν και να επηρεάσουν τις κοινωνίες μας όπως ποτέ άλλοτε, θεμελιώνοντας νέες απειλές στη συλλογική ασφάλεια

Μια καλά οχυρωμένη και οπλισμένη κοινωνία μπορούσε μέχρι πρόσφατα να αμυνθεί αποτελεσματικά στο έδαφός της, απέναντι σε επιθέσεις με παλιάς τεχνολογίας συμβατικά μέσα, αφού τα μέσα για ασύμμετρο πόλεμο , όπως αυτόν που έχουν επιλέξει σήμερα οι ισλαμιστές τρομοκράτες, ήταν ελάχιστα. Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά και μόνιμα. Οι δορυφορικές επικοινωνίες, η διάδοση της γνώσης, το ίντερνετ, η ευκολία μεταφοράς κεφαλαίων κ.ά. επιτρέπουν σε οργανωμένες ομάδες να παρακάμψουν τα συμβατικά αμυντικά συστήματα και να καταφέρουν συντριπτικά ασύμμετρα πλήγματα εναντίον οικονομικών ή συγκοινωνιακών κέντρων ή βασικών υποδομών των σύγχρονων πόλεων. Η τεχνολογία σήμερα επιτρέπει το σχεδιασμό, την παρακολούθηση και τον συντονισμό τέτοιων επιθέσεων από μικρές απομονωμένες περιοχές και χώρες του πλανήτη. Ένας φανατικός μπορούσε και σε παλιότερες εποχές να καταφέρει σοβαρά μεμονωμένα πλήγματα (από την δολοφονία του διαδόχου του Αυστροουγγρικού θρόνου στο Σαράγιεβο μέχρι τον Κάρλος) . Σήμερα όμως οι φανατικοί αυτοί μπορούν να οργανωθούν, να συντονιστούν και να καθοδηγηθούν προς επίτευξη ευρύτερων πολιτικών στόχων. Ο συνδυασμός αποφασισμένων φανατικών και επιθετικών πολιτικών επιδιώξεων εξασφαλίζεται από μια ακραία φονταμενταλιστική εκδοχή του Ισλάμ σχετικά εύκολα.

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Τρίτη, Ιουλίου 12, 2005

Περιβαλλοντική κουλτούρα για τα σκουπίδια

Με αφορμή τη διεθνή μας πια αναγνώριση, ας αναφέρω επιγραμματικά κάποιες μικρές ή μεγάλες δραστηριότητες στην ελλάδα που είναι τρόποι έκφρασης ασυνειδησίας όσον αφορά τις συνέπειες των πράξεών μας στο περιβάλλον:
1. πού πηγαίνετε αν θέλετε να ανακυκλώσετε χαρτί? Πόσο μακριά χρειάζεται να πάει κανείς? Έχουν όλοι οι δήμοι κατάλληλους κάδους και αν έχουν χρησιμοποιούνται όπως πρέπει? Τόσα κιλά χαρτί έχουν οι κυριακάτικες εφημερίδες…
2. Γυαλιά πού ανακυκλώνουν? Τρελάθηκα που είχα δει στη γερμανία να έχουν σημεία ανακύκλωσης όχι μόνο κάθε λίγα τετράγωνα αλλά και για κάθε ξεχωριστό γυαλί (πράσινο, καφέ, άσπρο) ή χαρτί (χαρτόνι, χαρτί απλό, χαρτί με βούλες πουά κλπ κλπ). Είναι επιστημονική φαντασία αυτό να γίνει στην ελλάδα ή όχι?
3. Λέει η οδηγία ‘περί ηλεκτρονικών και ηλεκτρικών αποβλήτων’. Το άλλο με τον τοτό?
4. Η ΔΕΗ προσφέρει όντως πάμφθηνο ρεύμα (κάτι καλό). Έχει συνειδητοποιήσει κανείς (εκτός αν μένει κοντά σε κανένα λιγνιτωρυχείο της ΔΕΗ) με τι καταστροφικό για το περιβάλλον παράγεται το φτηνό αυτό ρεύμα (από ένα καύσιμο μικρής θερμογόνου αξίας, το οποίο χρειάζεται τεράστιες ποσότητες εκμετάλλευσης και τεράστιες περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις για να είναι αξιοποιήσιμο). Δε συζητώ τι μπορεί να γίνει στα επόμενα χρόνια με το χρηματιστήριο ρύπων που λέγεται ότι θα λειτουργεί με την εφαρμογή της συνθήκης του Κυότο – μιλάμε για τρελές οικονομικές πια επιβαρύνσεις.
5. Πόσα εκατομμύρια αυτοκίνητα περιδιαβαίνουν σ’ αυτή την καταραμένη περιοχή της αθήνας? Γιατί υπάρχει η νοοτροπία να μετακινηθεί κανείς με αυτοκίνητο οπουδήποτε κι αν είναι να πάει? Ακόμα κι αν είναι πιο σύντομο το να χρησιμοποιήσει ΜΜΜ για την ίδια διαδρομή. Πού διάολο θα παρκάρουν όλ’ αυτά? Γιατί γουστάρει ο κόσμος να θέλει να παρκάρει ‘ακριβώς απ’ έξω’? μην τυχόν δηλαδή και περπατήσει 10 μέτρα παραπάνω γιατί καταστραφήκαμε… Έχει δει κανείς την παραλιακή κυριακή απόγευμα στο ρεύμα για αθήνα τι γίνεται? Μια φορά το είδα και δεν πίστευα στα μάτια μου. Υπάρχουν άνθρωποι που ανέχονται τέτοιο ‘πήδημα’ μόνο και μόνο για να είναι στο αυτοκίνητό τους? Πάμε καλά? 2-3 φορές τέτοιας εμπειρίας είναι πιστεύω συγκρίσιμες με 2-3 μέρες εγκλεισμού στην πτέρυγα ανιάτων ενός ψυχιατρείου.
Στο κέντρο και τα προάστια της αθήνας ο πιο νορμάλ οδηγός έχει στην καλύτερη περίπτωση το αλλόκοτο-αγχωμένο βλέμμα της Σιγκούρνι Γουίβερ στην ταινία ‘Άλιεν – Η επιστροφή’ όπου κανείς δεν ξέρει από πού θα ΄σκάσει μύτη΄το πράγμα. Στη χειρότερη, άστα…
6. Με τους ΧΥΤΑ και τις λυματολάσπες? Τι σκατά (κυριολεκτικά) θα κάνουμε? Ούτε ξέρει κανείς (τα συζητήσαμε και εδώ).
7. Τα σκουπίδια που αφήνει ο κάθε ‘οικογενειάρχης’ (οικογενειάρχης: μια φράση που κλαψιάρικα προσπαθεί να δικαιολογήσει την κάθε χυδαιότητα) όπου πάει – στις παραλίες και στο δρόμο ‘στεγνά’ απ’ το παράθυρο του αυτοκινήτου.
Και άλλες ων ουκ εστι αριθμός.

Δευτέρα, Ιουλίου 11, 2005

Πως να προκαλειτε μια γενικη συσκοτιση (μπλακ-αουτ)

Στα όριά της σήμερα η ηλεκτροπαραγωγή, εκκληση κανει η ΔΕΗ για περιορισμο της καταναλωσης. Εκκληση? Ακομα καλυτερος ο τιτλος της Ημερησιας:

ΔΕΗ-θώμεν για την αποφυγή μπλακ άουτ

Ετσι ειναι. Ευστοχος τιτλος. Οι πρωτογονοι ανθρωποι προσευχονται στο τοτεμ για να μην τους βρει το κακο. Αν τους βρει, θυσιαζουν οτι βρουν μπροστα τους. Οι προνοητικοι, νοημονες ανθρωποι προβλεπουν την καταστροφη και αντιδρουν. Ε, στην Ελλαδα δεν εχουμε φτασει ακομα εκει...
Εμεις προσευχομαστε στον θεο των τσαπατσουληδων κρετινων να μην γινει η συσκοτιση, κανουμε εκκληση στους πολιτες να μην σπαταλουν ρευμα, και θυσιαζουμε τους παραγωγους λεγοντας τους να μην χρησιμοποιουν ηλεκτρισμο (γιατι δεν τους λεμε καλυτερα να το κλεισουν το μαγαζι?). Τελος ευχομαστε να πανε ολα καλα, παρολο που δεν καναμε τιποτα για να λυσουμε το προβλημα...


Ενεργειακη πολιτικη α λα ελληνικα: Δεν εχει ρευμα? Κοψει ρευμα!

Ο λογος για το προβλημα? Βρισκεται στην συνεχεια του αρθρου της Ε:

ο υφυπουργός Ανάπτυξης επαναλαμβάνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε περίοδο ενεργειακής ανεπάρκειας. Οπως τονίζει, ελάχιστες μονάδες προστέθηκαν τα τελευταία χρόνια και οπωσδήποτε λιγότερες από αυτές που απαιτούν οι ανάγκες της ζήτησης, κατάσταση που επιδεινώθηκε από τις ανεπάρκειες του δικτύου μεταφοράς
...
σε ερώτηση της «Ε» για το κατά πόσο η συνεχιζόμενη αύξηση των τιμών των υγρών καυσίμων θα έχει επιπτώσεις στα τιμολόγια ηλεκτρικού, ο υφυπουργός Ανάπτυξης επισημαίνει ότι οι αυξήσεις θα είναι στα επίπεδα του πληθωρισμού. Ακόμη, ότι το ποσοστό των αυξήσεων θα ορίζεται με απόφαση του υπουργείου Ανάπτυξης για όσο διάστημα η ΔΕΗ διατηρεί το 80% της αγοράς

οπως στρωσεις θα κοιμηθεις! Αν προσπαθεις τεχνητα να κρατας τις τιμες χαμηλα, φυσικα θα εχεις ελλειμμα προσφορας και υπερβαλλουσα ζητηση! Η λυση προφανως πρεπει να περιεχει μια ανοδο των τιμων γιαι να εχουμε ολοι ενεργεια, καθως οι χρηστες θα περιοριζουν τις σπαταλες, περικοπtοντας δραστηριοτητες που τους ωφελουν λιγοτερο*. Οχι ομως, εμεις εχουμε την καταπληκτικη ιδεα των μπλακ-αουτ! Το ηλεκτρικο θα κοβεται περιοδικα, ανα περιοχες και θυσιαζοντας ολες ανεξαιρετως τις δραστηριοτητες των κατοικων. Οριστε, αυτες ειναι πρωτοποριακες ιδεες!

Και αυτο ειναι μονο η αρχη, ερχονται χειροτερα, οσο ανεβαινει η ζητηση αλλα δεν δημιουργουνται νεες μοναδες παραγωγης. Ειμαι σιγουρος μαλιστα οτι καποιοι θα τα ριξουν συντομα στην ελευθερη αγορα. Γιατι υποτιθεται οτι εχουμε απελευθερωσει την αγορα ηλεκτρισμου, αρα φταινε οι ιδιωτες που δεν επενδυουν!

Μα πως να επενδυσουν, που με τις σημερινες τιμες ακομα και η ΔΕΗ, που λαμβανει μυριες κρυφες επιδοτησεις για να παραγει ενεργεια με τον υπερβρωμικο φτηνο λιγνιτη**, δυσκολα τα βγαζει περα?

Να δειτε που οι επικινδυνοι ιδεοληπτικοι που σχεδιαζουν το ενεργειακο μας μελλον, θα καταφερουν να μας φερουν σε χειροτερη θεση απο την Καλιφορνια...

* π.χ. κλεινοντας την τηλεοραση οταν δεν βλεπετε, χαμηλωνοντας τον κλιματισμο κτλ
**αληθεια που ειναι οι οικολογοι να κανουν πορειες για την μολυνση που προκαλει η ΔΕΗ?

ΥΓ Το οτι η τρισκαταρατη ΔΕΗ εχει καψει στους γονεις μου που μενουν στην Αθηνα, 1 τηλοραση (90 ευρω ζημια) και 1 ψυγειο (αναγκαστικη αγορα UPS, περ. 60 ευρω) λες και ειμαστε στην Ινδια και τα κανονικα δυτικα προιοντα δεν αντεχουν για τις κακες υποδομες μας, μενει για το επομενο επεισοδειο...

Κυριακή, Ιουλίου 10, 2005

...oι πραγματικες αναγκες των Ελληνων

το δευτερο βατομουρο της ημερας παει:
δικαιωματικα στην εθνικη πηγη παραπληροφορησης για το απιστευτο: Πώς από νεόπλουτοι έγιναν νεόπτωχοι οι Ελληνες
Πως? Με... αυξηση του πραγματικου* εισοδηματος κατα 1,5% το 1999-2005! Διαβαστε και τα υπολοιπα που επιβεβαιωνουν την γνωμη μου οτι η γκρινια στην Ελλαδα, δεν οφειλεται σε μειωση εισοδηματων ή στην "ακριβεια", οσο στην αυξηση των τρελων απαιτησεων και "αναγκων".

Περισσότεροι από 600.000 Ελληνες εξοφλούν αυτή τη στιγμή στεγαστικό δάνειο το οποίο εκταμιεύτηκε για αγορά πρώτης κατοικίας. Περίπου άλλοι 400-600.000 έχουν αγοράσει σπίτι με δάνειο χωρίς να πληρούν τα κριτήρια της πρώτης κατοικίας. Ετσι, ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων που εξοφλούν στεγαστικό, εκτιμάται στα 1-1,2 εκατομμύρια. Αν σε αυτούς προστεθούν και οι περίπου 800.000 Ελληνες οι οποίοι καταβάλλουν ενοίκιο, τότε προκύπτει ότι περίπου δύο εκατομμύρια νοικοκυριά πληρώνουν για τη στέγη τους.

απορια: υπαρχει κανεις που δεν πληρωνει για την στεγη του? Δεν εχουν ακουσει ποτε για το κοστος ευκαιριας οι οικονομικοι αρθρογραφοι? τεσπα...
Λοιπον το αυτονοητο σε ολη την Ευρωπη, στην Ελλαδα γινεται δειγμα πτωσης εισοδηματων! Δηλαδη οι Γερμανοι, Αγγλοι και λοιποι που νοικιαζουν σπιτι σε τεραστια ποσοστα (περ. 70%) και που παιρνουν παντα δανειο για να το αγορασουν, ειναι φτωχομπινεδες.

Κι από το σπίτι στο αυτοκίνητο. Στην 15ετία που πέρασε, να μετατραπεί σε προϊόν ευρείας κατανάλωσης αν όχι πρώτης ανάγκης.

πρωτης αναγκης το αυτοκινητο? Φανταζομαι οτι εγω, που οπως ολοι οι Ευρωπαιοι με παρομοιο μετριο εισοδημα, δεν διανοουμαι να αγορασω αυτοκινητο και μετακινουμαι με ποδαρακια, μετρό, ποδηλατο, απλα δεν εχω ανακαλυψει τις "πρωτες" αναγκες μου.

Κατά χιλιάδες οι Ελληνες εισρέουν στα φροντιστήρια προκειμένου να προετοιμαστούν για τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ.
εμ βεβαια! Ποιος φταιει που δεν εστρωσαν τον πισινο τους να μαθουν τιποτα στο πανεπιστημιο και χρειαζονται τωρα φροντιστηρια για εξετασεις κλασης νηπιαγωγειου? Το κρατος! Η ακριβεια! Ο Αλι Μπαμπα και οι σαραντα κλεφτες!

και το καλυτερο
Δαπάνες που θεωρούνταν «ανελαστικές» για τον μέσο Ελληνα (καφές, εστιατόρια, ταβέρνες, διακοπές κ.λπ.)
Αμ πως! Οταν ο μεσος Γερμανος παει στο εστιατοριο μια φορα τον μηνα, για μας ειναι πρωτη ανελαστικη αναγκη να ριχνουμε 300 ευρω στο κλαμπ και στο σκυλαδικο! Μαλιστα οταν οι τιμες ειναι τοσο ψηλα στην Ελλαδα, χαρη κυριως στην δικη μας αρχοντοχωριατια (πότε ρωτησατε την τιμη πριν παραγγειλετε μια μπυρα? πότε μουτζωσατε τον χαραμοφαη που σας ζητησε 5 ευρω για ενα ποτηρι καφεσεσκονη-ζαχαρη-νερο-παγακια?) και ιδεοληψια.

με τετοιες "πρωτες" αναγκες δεν φτανει το ΑΕΠ της Νορβηγιας αδερφια! Ποσο μαλλον οι Ελληνες που θελουν, με κοπο και δουλεια πανω-κατω ανταξια ενος... συνταξιουχου, να εχουν το εισοδημα ενος διευθυντη της Μαικροσοφτ!

*πραγματικο εισοδημα ειναι το ονομαστικο μετα την αφαιρεση του πληθωρισμου. Δηλαδη αφαιροντας το αποτελεσμα της "ακριβειας" την οποια ολοι κατηγορουν.

ΥΓ το οτι οι δεσποινιδες που φυλανε τα παιδια κανουν baby seating (sic) δεν το ξερα. Τι μαθαινει κανεις απο φυλλαδες, ε?
ΥΓ2 εχω σιχαθει πια αυτους τους ανθρωπους που μονο ξερουν να απαιτουν και να θελουν, αλλα δεν ξερουν να δουλευουν

Δυο λογοι να συμπαθεις τον υπουργο Αλογοσκουφη

και δυο λογοι να αντιπαθεις τις φυλλαδες

Κινηση πρωτη:
Eνιαίος φορολογικός συντελεστής 25% θα ισχύσει από το 2007 για όλα τα εισοδήματα των πολιτών - Aυξάνεται σε 13.000 ευρώ το αφορολόγητο όριο για τους μισθωτούς.

Τι σημαινει αυτο το σχεδιο του υπουργου Εθνικης Οικονομιας? Οπως εχουμε εξηγησει και παλαιοτερα, σημαινει οτι ολοι οι πολιτες θα πληρωνουν τα ιδια ή λιγοτερο για το ιδιο δηλωμενο εισοδημα. Ο σκοπος να απλοποιηθουν οι διαδικασιες χαρη στον μοναδικο φορολογικο συντελεστη και ετσι να μειωθουν τα εξοδα του κρατους, να μειωθει η γραφειοκρατια, να πεσουν τα αντικινητρα για εργασια (ενα ατομο που πηδα σημερα απο την φορολογικη κλιμακα του 15% στο 30% αντιμετωπιζει οριακο φορο 100%!) και το κυριοτερο να μειωθει η φοροδιαφυγη.

Σημερα ουσιαστικα διαλεγεις ποσο φορο θα πληρωσεις. Και πολλοι διαλεγουν λιγο. Οπως μου λενε ομως φιλοι ελευθεροι επαγγελματιες, ευχονται να ερθει η στιγμη που το κρατος θα τους φορολογει δικαια και θα μπορουν να δηλωνουν το πραγματικο εισοδημα (με τον σημερινο διεστραμμενο κωδικα απλα θα χρεοκοπουσαν αν δηλωναν τα παντα).

Κινηση δευτερη:
Ο κ. Αλογοσκουφης σαν πεπειραμενος οικονομολογος αντιστεκεται στο καθυστερημενο δογμα των εθνικων πρωταθλητων. Δεν προκρινει τις συγχωνευσεις των ελληνικων τραπεζων μεταξυ τους, αλλα θελει το πεδιο ελευθερο για την εισοδο ξενων παικτων. Ετσι θα ανεβει ο ανταγωνισμος και θα δυναμωσει το τραπεζικο συστημα που ειναι τοσο κρισιμο για την αναπτυξη και ειναι σημερα το πιο ακριβο στην ευρωζωνη!

Το σχολιο του Βηματος για το θεμα αξιζει το πρωτο βατομουρο. Γιατι εγκαταλειπει την πολιτικη των προηγουμενων κυβερνησεων που βασιζοταν στην εμπειρη γνωμη των τραπεζιτων Καρατζα και Κωστοπουλου, ρωτα ο αρθρογραφος?
Γιατι αγαπητε αρθρογραφε ειναι τραπεζιτες! Δεν νοιαζονται για τον ανταγωνισμο και για την αγορα, αλλα για το να αποκτησουν περισσοτερη δυναμη και ενα μεγαλυτερο γραφειο! Ο αρθρογραφος ομως μας λεει οτι γενικοτερα ο υπουργος:

Θα έπρεπε να επιδιώκει ταυτόχρονα και τους δύο στόχους· και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων αλλά και τη μεγέθυνση των ελληνικών επιχειρήσεων προκειμένου να γίνουν ανταγωνιστικές διεθνώς. Οι δύο στόχοι δεν είναι ασύμβατοι μεταξύ τους.

Σοφιστια πρωτου μεγεθους! Μηπως δεν καταλαβαινουν στο Βημα οτι η επιδοτηση, εμμεση ή αμεσα μιας κινησης σημαινει ευθεια αποθαρρυνση των αλλων κινησεων? Αν πιεζεις τις επιχειρησεις να συγχωνευονται με ελληνικες, αποθαρρυνεις αμεσως την αγορα τους ή συνεργασια με μια ξενη! Και αυτο βλαπτει την αγορα!

Συγκρινετε την ισπανικη τραπεζικη αγορα που ειναι ανοιχτη, με την υπερπροστατευμενη και μεγαλυτερη ιταλικη. Οι ισπανικες τραπεζες εχουν γινει απο τις πιο ανταγωνιστικες στην Ευρωπη, με αποτελεσμα οι τιμες στην Ισπανια να ειναι χαμηλοτατες. Μαλιστα συμβαινει το αντιθετο απο την κινδυνολογια του Βηματος. Οι ισπανικες τραπεζες κανουν απο τις πιο μεγαλες και εξυπνες εξαγορες στην Ευρωπη! H BSCH π.χ. αγορασε προσφατα την Abbey National και εχει κανει πολλες εξυπνες εξαγορες στην Λατινικη Αμερικη. Η BBVA προσπαθησε μαλιστα να αγορασει την ιταλικη BNLκαι τωρα την Antoveneta, αλλα προσκρουει στις ιδεοληψιες της ιταλικης Κεντρικης Τραπεζας.

Η Ελλαδα χρειαζεται ξενες επενδυσεις, ξενη τεχνογνωσια, ξενα κεφαλαια. Κινησεις εναντια σε αυτη την κατευθυνση ειναι κινησεις που εμποδιζουν την αναπτυξη της χωρας και οσο πιο γρηγορα το καταλαβουμε, τοσο το καλυτερο.

Βατομουρο δευτερο: Ακολουθει στην επομενη καταχωρηση...

Λονδίνο ώρα μηδέν. Η τραγωδία και η "λύση" του διαρκούς πολέμου

Λίγα μόνο 24ωρα έχουν συμπληρωθεί την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές από την τραγωδία που συγκλόνισε το Λονδίνο και δόνησε ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο. Η διεθνής τρομοκρατία πέτυχε ακόμα ένα φριχτό χτύπημα, το δεύτερο κατά σειρά στην καρδιά της Ευρώπης. Σ’αυτήν την εποχή που η βία και ο πόνος βρίσκονται στην κορύφωση τους, οι εξουσιομανείς όλων των αποχρώσεων ρίχνουν τις ποικιλώνυμες ιδεολογικές τους μάσκες και υψώνουν ικετευτικά το βλέμμα τους στις παγκόσμιες κυβερνήσεις. Σαν τους ανθρώπους που τους πιάνει ταχύπνοια από φόβο ορμάν απεγνωσμένοι στις αγκαλιές του πανίσχυρου κράτους, παρακαλώντας για προστασία και φιλώντας αναμαλλιασμένοι τα σεπτά του χέρια, το στρατό του, τις γραφειοκρατίες του, τους κοινοβουλευτικούς σατράπηδες του, τους φόρους του.

Είναι γεγονός ότι κάθε μεγάλη καταστροφή τονώνει τις αντιδραστικές πολιτικές τάσεις και δυναμώνει τα στοιχεία εκείνα που οι προοδευτικές δυνάμεις χτύπησαν αλλά δεν μπόρεσαν να συντρίψουν. Έτσι και τώρα η τραγωδία που έπληξε τη βρεττανική πρωτεύουσα τσάκισε τον κοινωνικό ιστό, όπως ακριβώς ένα κάταγμα μεταμορφώνει μυς ιστούς και κόκκαλα σε μια άμορφη μάζα. Η πολιτική έκφραση αυτού του ισχυρού τραύματος αν δεν ολοκληρώσει την πτώση του ηθικού που προκάλεσε η συνέχιση του πολέμου στο Ιράκ πρόκειται να πάρει αναμφίβολα τη μορφή ενός εθνικιστικού και μιλιταριστικού ξεσπάσματος που θα κορυφώνεται όσο ο Τρόμος καλύπτει σαν πηχτή ομίχλη τους δρόμους του Λονδίνου.

Σ’αυτήν την κρίσιμη στιγμή που , οι πολιτικοί αρχίζουν να πέφτουν σαν από επιδημία στον μισαλλόδοξο σωβινισμό, είναι πιστεύω μέγιστη πολιτική υποχώρηση για έναν φιλελεύθερο να πάρει το μέρος των υπερσυντηρητικών δυνάμεων που ευαγγελίζονται την επέκταση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους και τη γιγάντωση του σε ολόκληρη την παγκοσμιοποιημένη υφήλιο διαμέσω των στρατιωτικών του πλοκαμιών. Έχει αποδειχτεί ιστορικά με σφραγίδες από σίδερο και αίμα ότι η παραχώρηση περαιτέρω ελευθεριών στα στρώματα του στρατού και των γραφειοκρατών ενισχύει την αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού αφανίζοντας και τα τελευταία απολειφάδια αυτού που μάθαμε να αποκαλούμε ανοιχτή κοινωνία. Ο φονταμενταλισμός δεν είναι μονάχα ζήτημα αρρωστημένου ψυχισμού και ιδεαλιστικής παραφροσύνης (όπως κάποιοι λιμπεραλιστές μας επιμένουν να πιστεύουν), είναι ο δυναμικός συνδυασμός αυτών των στοιχείων με μια οικονομικοπολιτική συγκυρία που στραγγαλίζει τις δυνάμεις εκείνες οι οποίες μπορεί να δράσουν διαλυτικά για τις ιδεολογικές ρίζες του θρησκευτικού φανατισμού.

Δηλαδή εν ολίγοις δε βλέπω γιατί το κλασικό πρόγραμμα του φιλελευθερισμού δε θα πρέπει να εφαρμοστεί έστω και εν μέρει στην περίπτωση των κοινωνιών της Ανατολής. Άνοιγμα της οικονομίας, ενίσχυση των προοδευτικών δυνάμεων του Ιράκ, χαλάρωση της άμεσης ή έμμεσης δικτατορίας που ασκούν οι συμμαχικές κυβερνήσεις διά των στρατιωτικών αντιπροσώπων τους, ανάπτυξη των υλικοτεχνικών υποδομών,αφαίρεση του παράγοντα –στρατός- από την εκστρατεία δυτικοποίησης, εγκόλπωση των προοδευτικών τάσεων του Ισλάμ στις δυτικές κοινωνίες (και αυτό δεν επιτυγχάνεται με την νομική απαγόρευση της μπούρκας, αλλά με την παροχή πλήρων ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στον άνθρωπο επί του σώματος του). Σ’όλα αυτά βέβαια μια μακρά περίοδος ζυμώσεων και εσωτερικών συγκρούσεων είναι όχι απλά αναμενόμενη αλλά μοιραία!


Αλλά δεν είμαστε ουτοπιστές. Ξέρουμε ότι μια ανοιχτή δημοκρατική κοινωνία στο Ιράκ δεν πρόκειται καθ’εαυτή να βγει νικήτρια από την ανοιχτή σύγκρουση της με τους τρομοκράτες της Αλ Καιντα.Απέναντι στους καμικάζι δε θα αντιπαρατεθούν γυναικόπαιδα και φιλήσυχοι πολίτες αλλά πάνοπλοι Ιρακινοί στρατιώτες ποτισμένοι με οργανική απέχθεια απέναντι στους φονιάδες των οικογενειών τους. Όμως μέχρι τώρα το κύριο πρόβλημα είναι ότι αυτόν τον τίτλο πριν τους ισλαμιστές διεκδίκησαν επαξίως οι δυτικοί .Και τα κατάφεραν. Γι’αυτό μετά από κάθε τρομοκρατικό κρούσμα στο Ιράκ ως και οι αυτόπτες μάρτυρες στέλνουν κατάρες στους Αμερικανούς. Επειδή στις συνειδήσεις τους «εκείνοι τα ξεκίνησαν όλα αυτά». Η ενίσχυση της κυβέρνησης του Ιράκ και του στρατού της υπό τις παρούσες συνθήκες κρίνεται η μόνη βιώσιμη λύση και η μόνη αβαρία ενάντια στην φιλελευθερη ιδεολογία που πρέπει να συγχωρεθεί. Οι Ιρακινοί αποδείχθηκε ότι ξερουν πώς να υπερασπιστούν την πατρίδα τους από τους εισβολείς Δύσης και Ανατολής. Αν θέλουμε να αντικρύσουμε μια μελλοντική ποθητή σύγκρουση με κάποιο ενδεχόμενο θετικό αποτέλεσμα για ολόκληρη τη μ. Ανατολή θα πρέπει να αφαιρέσουμε σχηματικά τον Δυτικό πόλο από το «στρατόπεδο» των εισβολέων.

Για να αντιληφθούμε το δομικό σφάλμα όσων υποστηρίζουν τη θεωρία του «διαρκούς πολέμου» θα πρέπει να τραβήξουμε τη λογική τους μέχρι τα ακραία της όρια. Ας υποθέσουμε ότι ο φονταμενταλισμός ηττάται στρατιωτικά σε κρατικό επίπεδο μετά από χρόνια πολεμικών συρραξεων και εκατόμβες θυμάτων.Ας υποθέσουμε ότι οι χώρες-τρομοκράτες ανασκάπτονται εκ θεμελίων με απανωτούς βομβαρδισμούς και οι κυβερνήσεις τους παραδίδονται στον συμμαχικό άξονα. Ο Μουλάς Ομάρ και ο Μπιν Λάντεν συλλαμβάνονται μαζί με μερικούς χιλιάδες άνδρες τους. Αυτή η μάλλον εξιδανικευμένη προοπτική θα αλλάξει τίποτα σ’αυτό που είναι ο φονταμενταλισμός; Εμείς λέμε όχι! Ο ισλαμισμός έχει τόσο βαθιές ρίζες στο κοινωνικό σύμπλεγμα που δε μπορεί να αφαιρεθεί «χειρουργικα» από τις κοινωνίες της ανατολής. Κάθε έκρηξη, κάθε ανατιναζόμενο κτίριο θα δημιουργεί –όπως στο Στάλινγκραντ- μυριάδες μικροεστίες αντίστασης. Το μίσος για τον ξένο εισβολέα θα φουντώνει από την ενεργή παρουσία των εκστρατευτικών σωμάτων και από την καταστροφή που εκείνα θα έχουν σπείρει- σε τρεις τουλάχιστο γενιές Αράβων. Ο δε υποστηρικτικός μηχανισμός των τρομοκρατών, -οι κυβερνήσεις των μουλάδων- δεν είναι η βάση αλλά το βοηθητικό υπομόχλιο της τρομοκρατίας. Αν εξαφανιστεί οι άνθρωποι-βόμβες θα παραμείνουν άνθρωποι-βόμβες,απλά στη θέση των σύγχρονων εκρηκτικών θα χρησιμοποιούν κομμάτια δυναμίτη και χειροβομβίδες.

Αν θέλουμε να γκρεμίσουμε ένα γιγάντιο κτίσμα- και τέτοιο είναι ο φονταμενταλισμός – δεν οφελεί να ξεκινάμε σπάζοντας τα παράθυρα και τις πόρτες. Θα πρέπει να υπονομεύσουμε τα ίδια τα θεμέλια με εκρηκτικά. Η παραπέρα πορεία μετά την έκρηξη μας είναι άγνωστη. Αν το κτίριο θα γκρεμιστεί κατευθείαν ή θα πάρει κλίση πριν καταρρεύσει δεν το ξέρουμε από τα πριν.Ούτε και γνωρίζουμε εκ των προτέρων την φορά προς την οποία θα πέσει. Ξέρουμε όμως ότι τελικά , αργά ή γρηγορα τα εκρηκτικά της φιλελεύθερης ιδεολογίας, η ανώτερη πολιτισμικά τεχνογνωσία , η διεθνιστική προοπτική της ελεύθερης οικονομίας θα γκρεμίσουν το κάστρο του ισλαμικού φανατισμού. Τότε μόνο , όταν οι πολίτες θα έχουν ξεφύγει από τα δεσμά της καθυστερημένης μάζας και θα έχουν γυρίσει την πλάτη τους στις δομές της τρομοκρατίας, τότε μονάχα αυτή η παρανοική πτυχή της Ανατολής θα νεκρώσει οργανικά μια και καλή.

Στη Δύση από την άλλη θα πρέπει επιτέλους να γίνει κατανοητό ότι ο πόλεμος που φέρνει σπερματικά εντός του το ανατολικό πρόβλημα είναι σε τελική ανάλυση πόλεμος ενδοκοινωνικός. Δε θα πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζεται με τα χονδροκομμένα μέτρα και σταθμά των διακρατικών συρράξεων αλλά με τις εκλεπτυσμένες και ανώτερες τεχνικές της πολιτικής. Όσο για το τρομακτικό παρόν στην δυτική κοινωνία, το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι η παραπέρα γιγάντωση του αστυνομικοστρατιωτικού Λεβιάθαν (φτάνει τόση!) Το μόνο που απαιτούμε από αυτόν είναι να κάνει τη δουλειά του και να την κάνει σωστά χωρίς να θέτει όρους και να διεκδικεί μερίδια από τις ελευθερίες μας για να το καταφέρει. Είναι απαράδεκτο λ.χ. οι αξιωματούχοι της γραφειοκρατίας να δηλώνουν ότι ενώ είχαν ενημερωθεί από τις μυστικές τους υπηρεσίες για τον κίνδυνο που αντιμετώπιζαν οι δίδυμοι πύργοι δεν έκαναν τίποτα για να προλάβουν την καταστροφή. Υποψιάζομαι ότι κάτι ανάλογο θα παραδεχτεί εντέλει και η βρεττανική αστυνομία. Στην περίπτωση δε που είτε από ολιγωρία , είτε από ανικανότητα ο υπαλληλικοστρατιωτικός μηχανισμός του κράτους δηλώσει αδυναμία αντιμετώπισης της τρομοκρατίας θα φτάσουμε στο σημείο (δυστυχώς κατ’εμέ) που οι περιστάσεις θα αφήνουν περιθώρια μόνο για μια λύση. Την παροχή στους πολίτες της εξουσίας να επιλέγουν οι ίδιοι τη μορφή της ασφάλειας τους (security για θωρακισμένα μετρό, τραίνα, αεροπλάνα, αστυνομικές εταιρίες κλπ) από ιδιωτικούς φορείς οπότε θα αφήσουμε την αγορά να κρίνει το μέγεθος του προβλήματος και να ανακαλύψει νέες λύσεις. Αλλά αυτή η –γεμάτη κινδύνους- προοπτική μπορεί να αποσοβηθεί εάν το κράτος αποφασίσει να λειτουργήσει σαν οργανωμένη εταιρία με στόχο το μάξιμουμ της απόδοσης και της αποτελεσματικότητας.

Καταληκτικά εκφέροντας μια καθαρά προσωπική γνώμη, θεωρώ ότι η λύση του «διαρκούς πολέμου» κρύβει γιγάντιους κινδύνους για την κοινωνία μας, την οικονομία και τον πολιτισμό συνολικά. Η έξαρση των εξοπλισμών ενισχύει την καθεστηκυία εξουσία, δηλαδή εναν σφαιροειδή πανοπτικό κρατικό μηχανισμό που υπέρκειται του κοινωνικού σώματος και αναλαμβάνει πατριαρχικά την προστασία του, στραγγαλίζοντας το τελικά σ’έναν θανάσιμο εναγκαλισμό. Το κράτος δεν ενδιαφέρεται παρά μόνο για την τυπική ομαλότητα. Δε θέλει να τραβήξει την ισλαμική κοινωνία στην οικονομία της αγοράς, ως ισουψή εταίρο, αλλά να την στραγγίξει για τους δικούς του γεωπολιτικούς στόχους και να την πετάξει μετά τη χρήση. Αυτή, πιστεύω, είναι η κρίσιμη, η κολοσσιαίας σημασίας διαφορά ανάμεσα στην προοπτική μιας αποικιοκρατούμενης κοινωνίας που συγκρατείται αλυσοδεμένη στο άρμα της δύσης και μιας κοινωνίας ανοιχτής, ισότιμης με τα υπόλοιπα μέρη της παγκόσμιας κοινότητας.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock