Πέμπτη, Απριλίου 28, 2005

Λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα

Νέο άρθρο

A building is not just a place to be.
It is a way to be.

Frank Lloyd Wright

Με αφορμή το πρόσφατο άρθρο του Σωτήρη (1), να προσθέσω μερικές επισημάνσεις για τα ψηλά κτήρια και την έλλειψή τους στην Αθήνα. Κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να παραγνωρίσει τη χρησιμότητα των ουρανοξυστών τα τελευταία 100+ χρόνια. Όχι μόνο μειώνουν τις ανάγκες σε κατά πλάτος επέκταση, αλλά επιτρέπουν την δημιουργία πολύ ορθολογικότερων υποδομών (μεγαλύτεροι δρόμοι, περισσότερα υπόγεια πάρκιγκ, περισσότεροι χώροι αναψυχής κτλ). Το κέντρο της Αθήνας θα μπορούσε να έχει πολύ φαρδύτερους δρόμους, μεγαλύτερα πεζοδρόμια, πολύ πιο όμορφα κτίσματα και πολλούς χώρους πρασίνου αν είχαν επιτραπεί πιο ψηλά κτήρια. Προφανώς αυτά όμως είναι ασήμαντα μπροστά στην ποιότητα ζωής που μας εξασφαλίζουν τα άθλια πενταόροφα...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Ειναι το κερδος αμαρτία?

Καθημερινα πολλοι αρθρογραφοι αλλα και απλοι καταναλωτες γκρινιαζουν για την ακριβεια. Οι τιμες ανεβαινουν κατακορυφα, οι μισθοι μενουν σταθεροι και μεις ψωμολυσσαμε θα σε πληροφορησει ο καθε ταλαιπωρος στην TV. Την ιδια ωρα, οπως ισχυριζονται πολλες εφημεριδες οι εταιρειες εχουν κερδη ρεκορ! Τι κανει η κυβερνηση, γιατι δεν παιρνει αυτους τους κερδοσκοπους απο το αυτι, γιατι δεν καταπολεμα την αισχροκερδεια?

Αυτη η αποψη βασιζεται προφανως σε παραμορφωμενα γεγονοτα. Στην πραγματικοτητα οι μισθοι ΔΕΝ ειναι σταθεροι (ειχαμε πραγματικη, δηλαδη περαν του πληθωρισμου, ανοδο 3,4% περυσι), οι τιμες δεν ανεβαινουν 40% οπως μας θελουν να πιστεψουμε τα ΜΜΕ, δεν εχουν ολες οι εταιρειες κερδοφορια ρεκορ. Αλλα το κυριωτερο αυτη η αποψη δειχνει μια πληρη αγνοια του πως λειτουργει η αγορα. Οπως πολυ πετυχημενα παρατηρει ο Πασχος Μανδραβελης η ιδια η λεξη αισχροκερδεια αποκαλυπτει οτι για τους περισσοτερους το ιδιο το κερδος ειναι ανηθικο. Και ολα τα δεινα του κοσμου οφειλονται στην προσπαθεια καποιων να κερδισουν...

Αυτο απο μονο του ειναι λαθος. Οπως ελεγε ο Ανταμ Σμιθ: Δεν ειναι απο την καλοσυνη του χασαπη, του φουρναρη και του οινοπαραγωγου που περιμενουμε το δειπνο μας, αλλα απο το ατομικο τους ενδιαφερον [για το κερδος]. Αλλα ακομα πιο πολυ οπως εξηγει ο κ.Μανδραβελης, δεν φταιει ο παραγωγος για τις τιμες!

Κάποιος θέλει να αγοράζει μαρούλι από μανάβικο του Κολωνακίου και κάποιος άλλος δεν ενοχλείται όταν το αγοράζει από τη λαϊκή. Κάποιοι θα περιμένουν τον οβελία πίνοντας ελληνικό κρασάκι και κάποιοι μπορεί να θέλουν να θαμπώσουν τους καλεσμένους τους με ένα Σατό Λατίφ των 200 ευρώ το μπουκάλι. Όλοι αυτοί δεν υποχρεώνονται να κάνουν την α’ ή β’ επιλογή. Είναι ελεύθεροι άνθρωποι: ζυγίζουν τις επιθυμίες τους και κάνουν τις αγορές τους.

Για τις τιμες χρειαζονται δυο πλευρες. Η προσφορα και η ζητηση! Αν κανεις δεν αγοραζε απο το ακριβο καταστημα, τοτε θα εκλεινε και οι τιμες θα επεφταν! Ειναι ενα ελληνικο παραδοξο, να θελουμε να ψωνιζουμε απο το μαγαζακι της γειτονιας, να αντιπαθουμε τις μεγαλες αλυσιδες και μεγαλες επιχειρησεις, αλλα μετα να απορουμε που ειναι υψηλες οι τιμες! Μα δεν καταλαβαινετε οτι οι μικρες επιχειρησεις ειναι εκ φυσεως μη παραγωγικες? Ακριβως οπως εχουμε επιχειρηματολογησει οτι οι μεγαλες πολεις απολαμβανουν οικονομιες κλιμακας, ετσι και οι μεγαλες επιχειρησεις λειτουργουν πιο αποτελεσματικα απο τις μικρες.

Αν θελουμε χαμηλες τιμες, το μονο που πρεπει να κανουμε ειναι να αφησουμε τον ανταγωνισμο να δουλεψει. Ας αποσυρουμε ολα τα εμποδια και ας αφησουμε τις πιο παραγωγικες επιχειρησεις να κερδισουν. Αυτο βεβαια σημαινει οτι οι λιγοτερο παραγωγικες, συνηθως μικρες επιχειρησεις πρεπει να χασουν. Ας σταματησουν οι ιδεοληψιες περι προστασιας των μικρομεσαιων, ας σωπασουν οσοι φωναζουν εναντιον της επεκτασης των ωραριων... ή αλλιως δεχτειτε οτι οι τιμες θα ειναι παντα υψηλες, δεχτειτε οτι καποιες επιχειρησεις θα εχουν μεγαλα κερδη χαριν στην προστασια που εσεις τους προσφερετε απο τον ανταγωνισμο. Ειναι παλιος κανονας των οικονομικων οτι there is no free lunch. Σε απλα ελληνικα: Δεν μπορειτε να εχετε την πιτα ολοκληρη και τον σκυλο χορτατο!

Τρίτη, Απριλίου 26, 2005

Δεν πας μωρη να πλυνεις κανα πιατο?

Μια στατιστικη που παντα με ανησυχουσε ειναι η συμμετοχη των γυναικων στην ελληνικη οικονομια, στα κεντρα αποφασεων κτλ. Εχει λοιπον ο Εκονομιστ μια καταταξη χωρων αναλογα με το ποσες γυναικες εχουν στην Βουλη τους.

Η Ελλαδα εχει περιπου 14% γυναικες στην Βουλη της, κατω απο χωρες σαν την Πολωνια (20%), το Μεξικο (21%), την Νοτια Αφρικη (32% !!) ακομα και την "δικη μας" μεσογειακη Ισπανια που εχει ενα θαυμασιο 36%. Ως συνηθως Σουηδια, Νορβηγια, Φινλανδια ειναι πανω πανω στην λιστα...

Θα ηταν μαλλον αντιεπιστημονικο με μονο ενα στοιχειο να μιλαμε για διακρισεις εναντιον των γυναικων στην Ελλαδα. Αλλα δυστυχως η λιστα με τα στοιχεια ειναι μεγαλη. Υπαρχουν μελετες που δειχνουν οτι η γενικοτερη συμμετοχη των γυναικων στην εξουσια ειναι χαμηλη. Η συμμετοχη των γυναικων στην ελληνικη αγορα εργασιας ειναι η δευτερη χαμηλοτερη στην ΕΕ, η ανεργια των γυναικων ειναι διπλασια σχεδον αυτης των ανδρων. Και τα ανεκδοτα στοιχεια ειναι εξισου δυνατα. Η ενοχλητικοτατη εκφραση "αντε πλυνε κανα πιατο" δεν θελει και πολυ για να ξεφυγει απο τα χειλη των Ελληνων, κατι που ειναι μαλλον αδιανοητο στην υπολοιπη ΕΕ. Ενω στην Ισπανια πχ η κυβερνηση (ισως λογω των 36% γυναικων βουλευτων?) κανει επισημο πολεμο εναντια στην κακομεταχειριση των γυναικων και στις διακρισεις, στην Ελλαδα παριστανουμε οτι το προβλημα απλα δεν υπαρχει!

Και ακομα κανενα κομμα δεν προσπαθει στην πραξη να βελτιωσει την θεση της Ελληνιδας. Νομιζω το ΠΑΣΟΚ, αντι να φαντασιωνεται σκανδιναβικα μοντελα διαχειρισης της οικονομιας που εχουμε επιχειρηματολογησει οτι θα ηταν καταστροφικα, θα επρεπε να σκεφτεται για σκανδιναβικου τυπου στηριξη των γυναικων. Μαλιστα αντι να εναντιωνομαστε στην απορρυθμιση της αγορας εργασιας θα επρεπε αν ειμαστε ενθερμοι υποστηρικτες της μερικης εργασιας (part time), η οποια και ειναι συχνα η μονη εναλλακτικη για νεες μητερες (ή νεους πατερες) με μικρα παιδια!

Δεν ειναι απλα επουσιωδες το θεμα. Οταν οι γυναικες δεν δουλευουν πασχει η οικονομια μια και δουλευουν λιγοτεροι για να συντηρουν τον πληθυσμο, αλλα και οι ιδιες δεν ειναι ελευθερες, ειναι πιο συντηρητικες, μεγαλωνουν πιο συντηρητικα παιδια και ειναι πιο δυστυχεις. Η πραγματικη ισοτητα των γυναικων θα εφερνε πολλα υλικα καλα, αλλα και (ισως σημαντικοτερο) θα εκανε τους φιλελευθερα σκεπτομενους πολιτες ηθικα πιο υπερηφανους...

ΥΓ Ο τιτλος ειναι ηθελημενα προσβλητικος για να μας θυμιζει τι εχουν να υποστουν πολλες γυναικες καθημερινα.

Το αμερικανικό σύστημα γεννάει φτώχεια και εξαθλίωση?

Νέο άρθρο

Ίσως μια από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες αυταπάτες των εχθρών της ελεύθερης οικονομίας και των ανοιχτών αγορών είναι ότι το αμερικανικό μοντέλο παράγει ανισότητες, φτώχεια και εξαθλίωση. Παλαιότερα μάλιστα την προσδιόριζαν και ποσοτικά στο ένα τρίτο του πληθυσμού (οι περίφημες θεωρίες της κοινωνίας των δύο τρίτων). Όλα αυτά φυσικά χάρη στον δαιμονικό νεοφιλελευθερισμό. Βέβαια τελευταία δεν ακούμε πολλές τέτοιες υπερβολές διότι η αλήθεια γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αλλοιωθεί.

Υπάρχουν άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας στις ΗΠΑ; Ασφαλώς και υπάρχουν. Αντιστοιχούν στο 12% περίπου. Τι ορίζεται όμως ως όριο φτώχειας; Χοντρικά, θεωρείται κάποιος κάτω από το όριο αυτό όταν έχει εισόδημα λιγότερο από το μισό του μισού του μέσου εισοδήματος της χώρας. Αυτό όμως είναι απλά μια στατιστική κατανομή. Δεν είναι σε θέση να περιγράψει την αγοραστική δύναμη και το βιοτικό επίπεδο που εξασφαλίζει το εισόδημα αυτό, πράγμα που αποδεικνύεται από τα ποσοστά κατοχής σειράς καταναλωτικών αγαθών (αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, ψυγεία, κ.ά.), ιδιοκατοίκησης, προσδόκιμου επιβίωσης κτλ. Πχ. για μια τετραμελή οικογένεια με 2 παιδιά το όριο είναι 18,660$, ποσό που επιτρέπει μια διαβίωση που στις περισσότερες από τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη θα χαρακτηρίζονταν υπερπολυτελής. Ας δούμε λίγα γραφήματα με στατιστικά...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Σάββατο, Απριλίου 23, 2005

Freedom Blog Awards

Οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα καλούν τους χρήστες του Διαδικτύου να ψηφίσουν ανάμεσα 60 blogs που υπερασπίζονται την ελευθερία της έκφρασης. Τα bolgs έχουν επιλεχθεί με κάποια βασικά κριτήρια.



Υπάρχουν 6 κατηγορίες (Αφρική και Μέση Ανατολή, Αμερική, Ευρώπη, Ασία, Ιράν και διεθνής). Επιτρέπεται μια ψήφος σε κάθε κατηγορία. Η ψηφοφορία λήγει την πρώτη Ιουνίου.



Ειδικά σε περιοχές όπως το Ιράν, η Κούβα, η Κίνα κτλ, όπου η ελευθερία του τύπου και της έκφρασης είναι ανέκδοτα, τα blogs στο ίντερνετ είναι μια από τις λίγες διεξόδους έκφρασης αντίθετων φωνών. Ας βοηθήσουμε να αποκτήσουν την προβολή που τους αξίζει.

Ζήτω η Επανάσταση!

Από τι μία αποσπάσματα από άρθρα της ΚΝΕ...

«Σχεδόν 87 χρόνια από την έκρηξη της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης στην τσαρική Ρωσία, 15 περίπου χρόνια από την ανατροπή του υπαρκτού σοσιαλισμού, η ΑΣΟΕΕ προσπαθεί να συμβάλλει στην αντιεπιστημονική παραχάραξη της Παγκόσμιας Ιστορίας
...
Μας υποχρεώνουν να μάθουμε και να αναπαράγουμε ψέματα και ανακρίβειες.... και πολλά άλλα όπως ότι ο Στάλιν ήταν δικτάτορας και δολοφόνος κτλ κτλ
...
Το συγκεκριμένο μάθημα είναι μια προσπάθεια πλήρους απόκρυψης των επιτευγμάτων του σοσιαλισμού...
...
Η ΕΣΣΔ είχε εξαλείψει πλήρως την ανεργία...» ΚΝΕ

«Απ' αυτό το πρίσμα πρέπει να εξετάσουμε και την ύπαρξη πληρωμένων οργάνων των Ρώσων καπιταλιστών όσο και του διεθνούς ιμπεριαλισμού στη Σοβιετική Ένωση, που πολλές φορές έβρισκαν συμμάχους σε αντισοσιαλιστικές θέσεις και πράξεις και ανθρώπους με συμμετοχή στην Επανάσταση (Τρότσκι, Μπουχάριν, Ζηνόβιεφ). Η αυστηρή αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων ήταν αναγκαίος όρος για την επιβίωση του σοσιαλιστικού συστήματος» ΚΝΕ
και από την άλλη μερικά σχόλια στο άρθρο του pathfinder για την 21η Απριλίου.
«Φαίνεται ότι έπρεπε να περάσουν 38 χρόνια για να καταλάβουμε πόσο σημαντική ήτανε για την χώρα μας η επανάσταση... Με μικρή ανεργία... μικρό πληθωρισμό... με τεράστια έργα σε σχολεία, σταδία, δρόμους, και βιομηχανική ανάπτυξη.»

«Αλλά για ποιά φριχτή περίοδο μιλάμε; Για μηδέν ανεργία, εγκληματικότητα;»

«Όσο για τις περίφημες διώξεις που τόσος λόγος γίνεται, πρέπει να αναλογιστούμε πως η πρόοδος απαιτεί θυσίες και εν προκειμένω, αφορούσαν αυτούς που δεν επιθυμούσαν πρόοδο με απώλεια των προνομίων τους.»

«με προώθηση των φιλελεύθερων ιδεών της κατάργησης των παρελασεων,καψιμο της σημαίας(τι εγινε,ενα κωλόπανο είναι!),οι Τούρκοι πιλότοι των μαχητικών για καφέ στην Πατρα,τοτε ΖΗΤΩ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!»
Εν ολίγοις και οι δύο οι «επαναστάσεις» ήταν πολύ καλές, έ και αν είχαν γκουλαγκ κτλ αφορούσαν αυτούς που δεν επιθυμούσαν την «πρόοδο», αυτούς που είχαν «αντεπαναστατικές» θέσεις...

Παρασκευή, Απριλίου 22, 2005

" Άτακτοι ωκεανοί "

Σύμφωνα με τελευταία έρευνα που δημοσιεύτηκε στη γνωστή επιθεώρηση των φυσικών επιστημών Science (Thompson et al, 2005) τα επίπεδα των ωκεανών κατά τα μεσοδιαστήματα περιόδων παγετώνων είναι αρκετά πιο ευμετάβλητα από ό,τι υποπτευόντουσαν οι επιστήμονες στο παρελθόν.
Συγκεκριμένα έκαναν χρήση μιας νέας τεχνικής η οποία βασίζεται στη χρονολόγηση των κοραλίων και μελέτησαν χρονικές περιόδους μεταξύ 240.000 και 70.000 πριν. Τα ευρήματα ήταν εντυπωσιακά μιας και οι ερευνητές βρήκαν αυξομειώσεις των επιπέδων των ωκεανών κατά 30m σε χρονική περίοδο 3.000-9.000. Ακόμη πιο σημαντικά βρήκαν ότι υπήρξαν αυξομειώσεις σε μεσοδιαστήματα παγετώνων που μοιάζουν με το δικό μας μεσοδιάστημα (μέχρι πρώτινος η υπόθεση ήταν ότι τα επίπεδα παρέμεναν σταθερά κατά αυτές τις περιόδους). Επίσης σύμφωνα με το μοντέλο τους αναδείχτηκε ότι οι αυξομειώσεις αυτές στους ωκεανούς μπορεί να είναι το πρωταρχικό αίτιο αλλαγών στο κλίμα και όχι το αντίθετο ή ακόμα πιο σύνθετα τα δύο φαινόμενα να έχουν μια διαπλεκόμενη σχέση αιτίου-αιτιατού.
Η έρευνα αυτή για άλλη μια φορά αναδεικνύει ότι οι αφορισμοί στα οικολογικά ζητήματα είναι εξαιρετικά επισφαλείς. Σαφώς δεν απενοχοποιεί την ανθρώπινη παρέμβαση στις πιθανές κλιματολογικές αλλαγές, αλλά σίγουρα μας καθιστά σαφές ότι οι ισχυρισμοί του οικολογικού κινήματος δεν είναι και επιστημονικές βεβαιότητες.
Μια πιο πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε και αυτή στην επιθεώρηση Science (Cook et al, 2005) αναδεικνύει την υποχώρηση των παγετώνων στη χερσόνησο της Ανταρκτικής, αλλά όπως τονίζουν αυτή η υποχώρηση ακολουθεί μια σταδιακή αύξηση η οποία έλαβε χώρα μέχρι και τη δεκαετία του '40. Δε γνωρίζουν τις επιπτώσεις αυτής της παρατήρησης αλλά είναι βέβαιοι ότι οφείλεται σε μια τοπική αύξηση της θερμοκρασίας στη χερσόνησο και δε γνωρίζουν αν η παρατήρηση αυτή αντανακλά την κατάσταση στην υπόλοιπη ήπειρο.
Ενώ λοιπόν οι συγκεκριμένοι επιστήμονες μας δηλώνουν ότι δεν είμαστε σίγουροι γιατί συμβαίνουν αυτά που συμβαίνουν (τα οποία ενδεχομένως να συνέβαιναν και χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση) και ποια θα είναι τα αποτελέσματα οι "οικολόγοι" μας διατυμπανίζουν την απόλυτη βεβαιότητά τους. Ποιούς θα έπρεπε να πιστέψουμε ;

Πέμπτη, Απριλίου 21, 2005

Flat Tax

Κάθε χρόνο η φοροδιαφυγή στην χώρα μας αυξάνεται και είναι φυσικό. Οι άνθρωποι θέλουν να δρέπουν τους καρπούς της εργασίας ή της περιουσίας τους. Όταν οι κυβέρνηση κάνει επιδρομή στα πορτοφόλια τους ψάχνουν να βρουν τρόπους να προστατέψουν τα εισοδήματα τους. Οι υψηλοί φόροι δρουν ως αντικίνητρο για την παραγωγή περισσότερου πλούτου ή την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και ως κίνητρο για μη-εισφορά τους από τους φορολογούμενους. Όταν φορολογεί τα υψηλότερα εισοδήματα –αυτά που είναι πάνω από 1.950 ευρώ/μήνα- με 40% (πριν πέντε χρόνια ήταν 45%, για κάθε ευρώ που κερδίζουν τους παίρνει σχεδόν το μισό), τότε αυτοί οι πολίτες, σαν την μικρή κόκκινη κλώσα του παραμυθιού, παύουν να παράγουν «ψωμί» ή να συνεισφέρουν. Ο φορολογικός συντελεστής των επιχειρήσεων αυτήν την στιγμή είναι 35% -ο υψηλότερος στην Ευρώπη-, λένε ότι θα τον κατεβάσουν στο 25% αλλά και πάλι δεν είναι αρκετά ανταγωνιστικός.

Μια λύση θα ήταν ο Flat Tax. Αντικαθιστά τους κλιμακωτούς συντελεστές φορολογίας με έναν ενιαίο χαμηλό συντελεστή (οι πολίτες που έχουν χαμηλό εισόδημα δεν φορολογούνται). Έτσι όχι μόνο μειώνεται δραστικά η γραφειοκρατία αλλά επιβραβεύεται και η επιχειρηματικότητα εφόσον οι άνθρωποι μπορούν να κρατήσουν μεγαλύτερο ποσοστό από αυτά που κερδίζουν. (Γιατί να ρισκάρεις σε επενδύσεις ή να δουλέψεις περισσότερο όταν το κέρδος, σε σχέση με αυτά που χάνεις, είναι οριακό;)

Κάτω από ένα τέτοιο φορολογικό σύστημα το ποσοστό των εσόδων του Κράτους από τα υψηλότερα εισοδήματα τείνει να αυξάνεται εφόσον δίνει ώθηση στην Οικονομία και κίνητρα για μεγαλύτερη οικονομική δραστηριότητα (μικρότερος φόρος σε περισσότερα κέρδη = μεγαλύτερα έσοδα για το Κράτος) και από την άλλη κάνει λιγότερο ελκυστική την φοροδιαφυγή.

Περισσότερες επενδύσεις σημαίνει περισσότερες δουλειές και άρα λιγότερη ανεργία.

Πηγές:
Why the case for a flat-tax is irresistible.
The flat-tax revolution
Flat Tax - ένα paper από το Adam Smith Institute.

Οπισθεν σε εθνικη!

Μα αυτοι οι οδηγοι στην Ελλαδα δεν εχουν τον θεο τους! Δυο τουριστικα λεωφορεια συγκρουστηκαν χτες, κανοντας με να απορω ποσοι ακομα πρεπει να τραυματιζονται/σκοτωνονται για να βαλουμε μυαλο!

Ο οδηγος του ενος λεωφορειου λοιπον, φορτωμενος μαθητες, δεν ντραπηκε να οδηγησει οπισθεν σε αυτοκινητοδρομο επειδη εχασε την εξοδο που ηθελε να παρει! Τι ειδους χωρα ειναι αυτη που επαγγελματιες οδηγοι δεν τηρουν τους βασικοτερους κανονες ασφαλειας? Τι ειδους χωρα ειναι που ακομα και σε αστικους αυτοκινητοδρομους (οπως στην Αττικη οδο) οι οδηγοι πηγαινουν λες και οδηγουν βαρκα στο Αιγαιο και οχι αυτοκινητο που πρεπει να οδηγει σε συγκεκριμενες λωριδες, να ειδοποιει με φλας οταν αλλαζει πορεια, να κραταει καποια ορια ταχυτητας κτλ

Θα απαντησω το ρητορικο ερωτημα: Ειναι η χωρα που αντι να εκπαιδευει σωστα τους οδηγους της, εχει το χειροτερο συστημα εξετασης οδηγων στην Ευρωπη, που (αν ειναι ποτε δυνατον!) με περιπου 100 ευρω αγοραζεις αδεια οδηγησης. Ειναι η χωρα που η αστυνομια αντι να επιβαλλει καποια ταξη εκει που σκοτωνονται καθημερινα συνανθρωποι μας, προτιμαει να ασχολειται με πιο παραγωγικες διαδικασιες, οπως να βασανιζει λαθρομεταναστες. Ειναι η χωρα που αντι να φτιαχνει σοβαρους αυτοκινητοδρομους εκει που χρειαζονται (οπως στην Αθηνων-Πατρων), προτιμαει τις πανακριβες γεφυρες κει που δεν χρειαζονται. Ειναι η χωρα που αντι για την ουσια, προτιμαει τα μεγαλεια και τους Ολυμπιακους...

Δευτέρα, Απριλίου 18, 2005

Ιστορίες από το 2100 μ.Χ.

Νέο άρθρο

Πώς θα μοιάζει ο κόσμος το 2100; Πώς θα επιδράσει η εξέλιξη την τεχνολογίας στην αναδιαμόρφωση του τρόπου που βλέπουμε τα πράγματα, αλλά και στις κοινωνικές δομές, τις εργασιακές σχέσεις αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις και την διεθνή πραγματικότητα; Οι παρακάτω φανταστικές ιστορίες προσπαθούν να ψηλαφήσουν με λογοτεχνικό τρόπο ορισμένες από τις αλλαγές στις ανθρώπινες κοινωνίες που ενδεχομένως να μας επιφυλλάσει ο 21ος αιώνας...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Κυριακή, Απριλίου 17, 2005

Οικονομικα λατρειας του φορτιου

Νέο άρθρο

Το βιβλιο που περισσοτερο απολα με εσπρωξε προς την αγαπη για την ακαδημαϊκη ζωη ειναι η βιογραφια του Νομπελιστα φυσικου Ριτσαρντ Φαϋνμαν. Σε ενα απο τα τελευταια κεφαλαια, μετα απο πολλες χιουμοριστικες ιστοριες σε ιστορικα μερη (μεταξυ αλλων στο Λος Αλαμος που κατασκευαστηκε η πρωτη πυρηνικη βομβα), ο κ. Φαϋνμαν μιλουσε για τον κινδυνο η φυσικη να μετατραπει σε επιστημη «λατρειας του φορτιου». Μου πηρε χρονια για να καταλαβω τι εννοουσε αυτος ο εξαιρετος επιστημονας και ποσο ευρεια εφαρμογη εχει η κριτικη του...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Σάββατο, Απριλίου 16, 2005

Εδω το γηπεδο, εκει το γηπεδο...

Ενα καλο νεο ειναι η διαφαινομενη χωροθετηση του νεου γηπεδου του Παναθηναικου στον Βοτανικο. Εως και οι δημαρχοι της περιοχης, που συνηθως δεν θελουν γηπεδα κοντα τους, υποστηριζουν την αποφαση αυτη με παθος. Ο λογος ειναι βεβαια, οτι η περιοχη του Ελαιωνα που στα χαρτια προκειται να γινει ενα τεραστιο παρκο, σημερα δειχνει μια εντελως τριτοκοσμικη εικονα. . Βιομηχανιες αναρχα χτισμενες, χιλιαδες φορτηγα σε μποτιλιαρισμενους δρομους, καταυλισμοι τσιγκανων, ρεματα γεματα σκουπιδια, παρατημενα στρατοπεδα...

Ειναι σιγουρα καλυτερο να στεγαστει το γηπεδο σε μια τετοια περιοχη, παρα να επιβαρυνει χωρους που μπορουν να αξιοποιηθουν πολυ καλυτερα σαν παρκα (Γουδι) ή συμπλεγματα υποδειγματικων κατοικιων, ξενοδοχειων και γραφειων (Ελληνικο).

Μαλιστα ας ελπισουμε οτι το γηπεδο του Παναθηναικου θα γινει σωστα, και με τις υποδομες που θα φερει θα αλλαξει επιτελους εναν χωρο που ειναι η ντροπη της Αθηνας, σε ενα χωρο με χρησεις ψυχαγωγιας, αναψυχης, γιατι οχι και καταναλωσης, που θα ειναι το καμαρι μας.


Οσο για τις βιομηχανιες μας που και ασφυκτιουν μεσα στην αναρχια του Ελαιωνα και μολυνουν την πολη, ας μεταστεγαστουν σε σωστοτερους χωρους, με προνοια για σωστες μεταφορικες συνδεσεις με τα λιμανια και τους αυτοκινητοδρομους της περιοχης.

Και μετα απορουν γιατι δεν λειτουργει ο ανταγωνισμος!

Νεα φαεινη ιδεα των γραφειοκρατων που θελουν να ελεγχουν την ζωη μας. Σχεδιαζει λοιπον το ΥΠΕΧΩΔΕ μαζι με τον Δημο Αθηναιων να περιορισουν την λειτουργια καταστηματων σε πολλες περιοχες της Αθηνας. Τα επιχειρηματα τους ή ανυπαρκτα ή εντελως αφελη. Για παραδειγμα: "θεωρούν ότι παρεμβάσεις που αναδεικνύουν τα καλά στοιχεία της Aθήνας και θα αναχαιτίζουν την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη οχλουσών δραστηριοτήτων σε κορεσμένες περιοχές, μπορούν να βελτιώσουν την εικόνα, στο πλαίσιο μάλιστα της προσπάθειας που έχει ξεκινήσει, για να μπορέσει η Aθήνα να προσελκύσει ξένους επισκέπτες."

Για μια ακομη φορα νομιζουν καποιοι "σοφοι", χωρις καμμια μελετη οικονομικων επιπτωσεων οτι καποιες περιοχες ειναι "κορεσμενες"! Και νομιζουν οτι αφαιρωντας καταστηματα και μπαρ απο την Αθηνα την κανουν πιο ελκυστικη στους τουριστες (!!) την στιγμη που αλλες πολεις προωθουν συστηματικα την μεγαλη αγορα τους σαν πλεονεκτημα (το κεντρο της Βαρκελωνης πχ διαφημιζεται σαν το μεγαλυτερο εμπορικο κεντρο της Ευρωπης). Ποτε θα καταλαβουν οτι δεν ειναι δουλεια τους να αποφασιζουν ποιες περιοχες ειναι κορεσμενες και ποιες οχι? Πως ειναι δυνατον μετα να θεωρουν οτι φταιει η αγορα για τις υψηλοτατες τιμες στην Αθηναικη αγορα διασκεδασης, εστιασης και λιανικων πωλήσεων? Πως περιμενουν να λειτουργησει ο ανταγωνισμος αν του βαζουν καθημερινα τρικλοποδιες?

Πέμπτη, Απριλίου 14, 2005

Απαξίωση των ιδεολογιών μέσα στα πανεπιστήμια

Νέο άρθρο

Με αφορμή τις φοιτητικές εκλογές που διεξήχθησαν εχθές θα ήθελα να διατυπώσω έναν προβληματισμό σχετικά με την σωστή παρουσία των φοιτητικών παρατάξεων στον πανεπιστημιακό χώρο. Αποτελεί γεγονός ότι κάθε χρόνο λίγο πριν και κατά τη διάρκεια των εκλογών παρατηρείται μία έντονη ιδεολογική έξαρση η οποία εκδηλώνεται με ποικιλόχρωμες αφίσες και πανό, που «κοσμούν» τα πανεπιστήμιά μας, και από τα περίφημα τραπεζάκια στα οποία συγκεντρώνονται οι φίλοι και τα μέλη των παρατάξεων με σκοπό να προσελκύσουν υποψηφίους. Αποτελεί σίγουρα μεγάλο επίτευγμα στο πανεπιστήμιο σαν μία μικρή κοινωνία η ελευθερία έκφρασης και ο διάλογος ανάμεσα στις διάφορες παρατάξεις, οι οποίες εκπροσωπούν τους φοιτητές διαφορετικών ιδεολογικών αντιλήψεων. Το πρόβλημα ξεκινά σε ακριβώς αυτό το σημείο...
*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*

Δευτέρα, Απριλίου 11, 2005

Τα φαουλ του κυριου Μουλοπουλου

Νέο άρθρο

Τι καθοριζει την τιμη του πετρελαιου και γιατι θα επρεπε να μας νοιαζει αυτο? Για τον κ. Μουλοπουλο, αρθρογραφο στο ΒΗΜΑ, η απαντηση βεβαια ειναι πολυ απλη και στα δυο ερωτηματα. Οι τιμές του πετρελαίου δεν καθορίζονται με βάση την προσφορά και τη ζήτηση. Καθοριζονται απο τις σατανικες Επτα Αδελφες (επτα μεγαλυτερες δυτικες εταιρειες πετρελαιου) και τις ακομα πιο σατανικες χρηματαγορες παραγώγων (options, futures κτλ). Και αυτη η κακοβουλη χειραγωγηση των τιμων πρεπει να μας νοιαζει γιατι η τιμη του πετρελαιου εχει φτασει σε δυσθεωρητα υψη με αμεσο κινδυνο για «τη ζωή και την ευημερία όλων των κατοίκων του πλανήτη». Για τον κ. Μουλοπουλο η θολη επιχειρηματολογια, χωρις πηγες ή επιστημονικες αποδειξεις, φαινεται να ειναι αρκετη. Ετσι το οτι η τιμη του πετρελαιου εχει φτασει κοντα στα 60 δολλαρια και θα σταθεροποιηθει στα περιπου 50, συμφωνα «με σενάρια που εκπονούν οικονομολόγοι και διεθνείς οργανισμοί» (ποιοι αραγε?), ειναι σιγουρο οτι θα καταστρεψουν τη ζωη μας! Ο κ. Μουλοπουλος δεν αναφερει βεβαια οτι η τιμη του πετρελαιου σε ευρω ειναι πολυ χαμηλοτερη...

Σάββατο, Απριλίου 09, 2005

Ο οικολογικός δρόμος προς την δουλεία

Νέο άρθρο

Με τις προεκτάσεις τις εφαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κυότο στις οικονομικές και ατομικές μας ελευθερίες (εκτός του οικονομικού κόστους) καταπιάνεται το τελευταίο άρθρο του www.e-rooster.gr. Σε αναλογία με το διάσημο βιβλίο του F.A.Hayek πριν 60 χρόνια, σήμερα αντιμετωπίζουμε ένα νέο κίνδυνο: Τον οικολογικό δρόμο προς την δουλεία.

Παρασκευή, Απριλίου 08, 2005

2100

Ο Μάσιμο καθόταν στην αναπαυτική πολυθρόνα (αντίκα του 2020, από τον παππού του) μπροστά από την ολογραφική οθόνη του «δωματίου δραστηριοτήτων» του μικρού του διαμερίσματος. Το δωμάτιο δραστηριοτήτων ήταν ο χώρος που δούλευε, που χαλάρωνε, που έτρωγε και που διασκέδαζε στο μικρό διαμέρισμά του, στα προάστια του Νέου Σαντιάγκο (μιας από τις εκατοντάδες ιδιωτικές υποθαλάσσιες αποικίες της Χιλής στον Ειρηνικό). Η Χιλή ήταν η πρώτη χώρα που στον 21ο αιώνα μηδένισε τη φορολογία και επέτρεψε την ιδιωτική κατοχή εκτάσεων του βυθού του Ειρηνικού (για την ακρίβεια τα πάντα ήταν ιδιωτικά στη Χιλή, την πλουσιότερη χώρα του κόσμου).

Από εκεί ξεκίνησε η τεράστια εξάπλωση των ανθρώπινων αποικιών και η εκμετάλλευση των ωκεανών. Στην αρχή μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια αγόρασαν εκτάσεις στο βυθό και έφτιαξαν τις πρώτες αυτορρυθμιζόμενες κοινότητες. Το κόστος αρχικά ήταν υπέρογκο (και πολλοί φώναζαν για διακρίσεις και «βυθομετρικό χάσμα» μεταξύ των λίγων προνομιούχων κατοίκων του βυθού και των ατύχων της επιφάνειας). Καθώς όμως αυξήθηκαν οι αποικίες και ο ανταγωνισμός μεταξύ τους, το κόστος έγινε σχεδόν αμεληταίο.

Υπήρχαν φυσικά και αυτοί που φώναζαν ότι έτσι «καταστρέφεται ο κόσμος», «διαταράσσεται η φυσική ισορροπία και τα οικοσυστήματα των βυθών», «ξεπουλιέται η κοινή κληρονομία», «οι ωκεανοί ανήκουν σε όλους» κτλ. Όλα αυτά όμως άφηναν αδιάφορο τον Μάσιμο και τα υπολοίπα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που βρήκαν καταπληκτικές συνθήκες διαβίωσης στις υποθαλάσσιες αποικίες.

Ο Μάσιμο σχεδίαζε με φαντασία το νέο του αυτοκίνητο. Είχαν περάσει τόσα πολλά χρόνια από τότε που οι εταιρίες αυτοκινήτων σταμάτησαν να βγάζουν έτοιμα μοντέλα και ο κάθε πελάτης σχεδίαζε το δικό του μέσα από χιλιάδες κατασκευαστικές επιλογές, που ήταν αδύνατον πια να βρεις δύο αυτοκίνητα ίδια. Εκτός βέβαια από κάποιες από τις πιο καθυστερημένες περιοχές του κόσμου, όπως η Ευρώπη ή η Κεντρική Αφρική. Είχε σχεδόν καταλήξει στο σχέδιο του αμαξιού του, ένα συνδυασμό φουτουριστικών και ρετρό χαρακτηριστικών, αλλά δεν είχε επιλέξει ακόμα κατασκευαστή.

Ήταν αναποφάσιστος μεταξύ της Chevrolet, μιας εταιρίας με μίνι-εργοστάσια σε κάθε πόλη του κόσμου, που υποσχόταν παράδοση εντός 48 ωρών στο σπίτι του, και μιας μικρής, αλλά με τεράστια φήμη για την ποιότητα κατασκευής σιαμέζικης εταιρίας, της Shaicar, που ζητούσε μια βδομάδα περιθώριο παράδοσης. Επιπλέον η Chevrolet προσέφερε το νέο συλλέκτη εξατμίσεων, που μπορούσε να συγκρατεί τις εξατμίσεις και 20% παραπάνω θερμότητα, που απέβαλε το αμάξι, από τις κοινές συσκευές, και να τα πουλήσει σε κάποιο από τα πολλά σημεία ανταλλαγής ενέργειας που διατηρούσαν οι διάφορες εταιρίες θέρμανσης της αποικίας.

Ο χρόνος είναι χρήμα σκέφτηκε, και άφησε το ζήτημα σε εκκρεμότητα μέχρι να συμβουλευτεί την κοπέλα του, την Αϊρίν, μια Ελληνοτουρκάλα που σπούδαζαν μαζί στο Ίδρυμα Νευροτεχνικών Σπουδών του Σαντιάγκο.Το Ίδρυμα αυτό ήταν στην αιχμή της τεχνολογίας των τηλεπικοινωνιών και οι ικανότητες των αποφοίτων στη μηχανική των νευροδικτύων ήταν αξεπέραστη. Τα νευροδίκτυα ήταν η πιο σύγχρονη μορφή τηλεπικοινωνιακών δικτύων, απου αντικατέστησαν τους κοινούς αγωγούς με συνθετικούς νευρικούς ιστούς. Γι’αυτό οι απόφοιτοί του γίνονταν αμέσως δεκτοί ως συνεργάτες των μεγαλύτερων τηλεπικοινωνιακών εταιριών.

Ο όρος υπάλληλος είχε καταργηθεί εδώ και δεκαετίες. Κανείς δεν δούλευε με μισθό, ούτε με ωράριο. Όλοι ήταν συνεργάτες και πληρώνονταν ανάλογα με το αποτέλεσμα της εργασίας τους στα κέρδη της εταιρίας. Ο υπολογισμός γινόταν μέσω εξελιγμένων προγραμμάτων λογιστικής, αν και πολλοί προτιμούσαν να γίνονται μέτοχοι και όχι εξωτερικοί συνεργάτες. Άλλοι δούλευαν δύο ώρες τη μέρα και ζούσαν άνετα, άλλοι δούλευαν μανιακά 12 και πλέον ώρες για πλουτίσουν.

Ο Μάσιμο δούλευε και αυτός, ίσα ίσα για να μπορεί να βγάζει τα έξοδά του και τα υψηλά δίδακτρα της σχολής. Δούλευε 6 ώρες τη μέρα στα Gregory’s, μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες παροχής φαγητού ως μηχανικός ελέγχου τροφίμων από το σπίτι του (μια δουλειά που είχε ήδη μάθει στο σχολείο). Αν τελείωνε τη σχολή θα έβγαζε τα ίδια λεφτά με 1-2 ώρες δουλειάς. Υπολόγιζε ότι θα μπορούσε να δουλέψει ως νευρομηχανικός από τα 26 που θα τελείωνε τη σχολή μέχρι τα 85 του, με τις απαραίτητες σπουδές αναβάθμισης κάθε 6 μήνες.

Αν μάλιστα δούλευε 3 ώρες τη μέρα, θα είχε στα 85 αρκετά γιουνιδολλάρια (τα unidollars ήταν το παγκόσμιο νόμισμα), για να ζήσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του άνετα και χωρίς άγχος και να αφήσει ένα γερό κομπόδεμα επενδύσεων στους απογόνους του. Ήδη κατέθετε στον προσωπικό του επενδυτικό λογαριασμό λίγα χρήματα κάθε μήνα και τα διαχειριζόταν ο ίδιος σε επενδύσεις κάθε μορφής σε όλο τον κόσμο.

Του άρεσε να επενδύει σε μικρές ανερχόμενες αγορές. Είχαν μεγαλύτερο ρίσκο, αλλά έδιναν και μεγαλύτερα κέρδη. Ήταν έτοιμος να στοιχηματίσει ότι η Ευρώπη, η δεύτερη πιο καθυστερημένη ήπειρος στον κόσμο, θα ξαναέβρισκε την παλιά της αίγλη σύντομα. Η Ε.Ε. των 334 χωρών (συνολικά ο κόσμος είχε πάνω από 1000 κράτη) προσπαθούσε να ορθοποδήσει μετά την οικονομική καταστροφή του περασμένου αιώνα.

Τον προβλημάτιζε βέβαια ότι παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφεία των Ευρωπαίων προσπαθούσε να μιμηθεί τον υπόλοιπο κόσμο και να αναπτυχθεί, υπήρχαν ακόμα πολλοί που φώναζαν για «κοινωνικό κράτος», «προστασία των ευρωπαϊκών προϊόντων», «υπερθέρμανση του πλανήτη» και όλα εκείνα τα γραφικά που κατέστρεψαν τις ευρωπαϊκές οικονομίες και οδήγησαν τους πληθυσμούς τους στην εξαθλίωση.

Πριν τελειώσει τους συλλογισμούς του ο Μάσιμο θυμήθηκε ότι θα περνούσε σε λίγο από το σπίτι του η Αϊρίν. Θα την υποδεχόταν με μια ζεστή πίτσα. Στο σπίτι του δεν διέθετε κουζίνα ή φούρνο. Είχε όμως μερικές αυτόματες συσκευές έτοιμου φαγητού, όπως η InstantHut. Απλά έβαζε την παραγελλία του στην οθόνη του σαλονιού, και η συσκευή ετοίμαζε προεγκατεστημένες πίτσες σύμφωνα με τις επιλογές του. Μια φορά την εβδομάδα ένας συνεργάτης της PizzaHut ξαναγέμιζε την συσκευή με υλικά.

Μπορούσε να πληρώσει την πίτσα απευθείας από τον λογαρισμό του ή μπορούσε να την αγοράσει στο μισό της τιμής με την υποχρέωση να βλέπει συγκεκριμένες διαφημίσεις στην οθόνη του δωματίου δραστηριοτήτων, για όση ώρα την έτρωγε. Γενικά το σπονσοράρισμα των προϊόντων από διαφημίσεις ήταν ένας βολικός τρόπος να μειώνεται σημαντικά το κόστος ζωής, ειδικά για τους νέους, αν και τελικά κατέληγε να αγοράζει περισσότερα πράγματα από όσο σκεφτόταν ότι είχε απόλυτη ανάγκη.

Δυστυχώς με την Αϊρίν είχαν πολλά διαφορετικά μεταβολικά χαρακτηριστικά (όπως έδειχναν οι ιατρικές τους εξετάσεις), και έπρεπε να φάνε διαφορετικές πίτσες, οπότε επέλεξε την λύση των διαφημίσεων. Εδώ και χρόνια η γενετική μηχανική είχε καταφέρει να προσφέρει τρόφιμα απαλλαγμένα από κάθε επικίνδυνη ουσία όπως τα «κακά» λίπη ή τους «κακούς» υδατάνθρακες, αλλά και με τις κατάλληλες πρωτεϊνες, προσαρμοσμένες στις ιδιαιτερότητες κάθε οργανισμού.

Σκέφτηκε πόσα χρόνια περισσότερα θα μπορούσε να είχε ζήσει ο παππούς του ο Μαξ, που πέθανε από καρδιά, αν μπορούσε να τρώει τις σύγχρονες τροφές. Και τότε υπήρχαν βελτιωμένα τρόφιμα, αλλά τον έφαγε το ξερό του το κεφάλι. Προτιμούσε τα «φυσικά προϊόντα» όπως τα ζωϊκά λίπη από τα προϊόντα της γενετικής μηχανικής επειδή τον είχαν πείσει, πίσω στην Ολλανδία που ζούσε, κάτι υστερικοί «οικολόγοι» για την επικινδυνότητα των «μεταλλαγμένων». Κάτι τέτοιοι κατέστρεψαν την ολλανδική (και την υπόλοιπη ευρωπαϊκή) βιομηχανία τροφίμων, όταν έπεισαν τα κοινοβούλια να εμποδίσουν τις σύγχρονες εξελίξεις. Τι καλά που ο πατέρας του έφυγε νωρίς από κείνες τις περίεργες τότε περιοχές!

Και δεν ήταν μόνο αυτός! Εκατομμύρια Ευρωπαίοι εγκατέλειψαν την Ε.Ε. κυρίως προς τις πλούσιες νέες υποθαλάσσιες πολιτείες του Ειρηνικού. Η ΝΑ Ασία και δυτικές ακτές της Αμερικής ήταν εδώ και δεκαετίες το κέντρο του κόσμου. Ενός κόσμου πάνω από χιλιών μικρών κρατών.

Οι διασπάσεις ήταν το μεγάλο χαρακτηριστικό του 21ου αιώνα. Η Βρετανία διασπάστηκε στα 8, η Ισπανία στα 10, η Γερμανία στα 19 και οι ΗΠΑ χωρίστηκαν στα 4. Ακόμα και οι πατρίδες της κοπέλας του διασπάστηκαν. Η Ελλάδα στα 4 και η Τουρκία στα 6, ενώ μερικά κομμάτια τους ενώθηκαν μεταξύ τους, όπως τα νησιά του ΒΑ Αιγαίου και η Δυτική Θράκη με την Ανατολική Θράκη, δημιουργώντας κοινές υποθαλάσσιες αποικίες. Βέβαια η ζωή στις αποικίες της Μεσογείου δεν ήταν στο ελάχιστο τόσο πολυτελής και άνετη όσο στον Ειρηνικό, αλλά μάζευε ακόμα αρκετό τουρισμό.

Όλα αυτά κάτω από την κυρίαρχη ομπρέλα του Παγκόσμιου Οργανισμού Ασφάλειας, που εξασφάλιζε (στην αρχή χρειάστηκε και αρκετή βια) ότι οι ανταγωνισμοί μεταξύ των αποδυναμωμένων κρατών δεν θα εμπόδιζαν την ενιαία παγκόσμια αγορά. Άλλωστε όλες οι εταιρίες είχαν πια παγκόσμιο χαρακτήρα, και δεν υπήρχαν αντικρουόμενα εθνικά συμφέροντα (εκτός από κάποιους περιθωριοποιημένους γραφικούς που φώναζαν ακόμα για ιστορίες, φυλές, αίματα, θρησκείες κτλ). Τα σύγχρονα κράτη έμοιαζαν πολύ με τις πολιτείες των ΗΠΑ του 20ου αιώνα. Ήταν πολυάριθμα, είχαν τα ιδιαίτερα φολκλορικά τους στοιχεία (απαραίτητα για τον τουρισμό), αλλά μικρή ισχύ να κάνουν οτιδήποτε.

Το ότι ήταν πολίτης της σύγχρονης Χιλής ήταν κάτι που τον γέμιζε υπερηφάνια, αλλά ήταν έτοιμος να πάει οπουδήποτε εύρισκε καλύτερες ευκαιρίες μόλις τελείωνε την σχολή του. Οι περισσότερες χώρες πλέον προσέφεραν μηδενική φορολογία, απόλυτη προστασία της περιουσίας του και ελκυστικές συνθήκες διαμονής. Ο τόπος διαμονής ήταν περισσότερο θέμα γούστου παρά ανάγκης. Άλλωστε ο πατέρας του ήταν Ολλανδός, ενώ η μητέρα του ήταν Πολωνοχιλιανή. Ελάχιστοι πια διατηρούσαν μια συνέχεια αίματος και εθνικότητας. Πώς αλλάζουν οι καιροί, μονολόγησε αφηρημένος...

Ουπς, το κουδούνι!

Ερχεται ο μεγας αγωγος!

"Ιστορικη συμφωνια" θα υπογραφει την ερχομενη τριτη μεταξυ Ελλαδος-Ρωσιας-Βουλγαριας για την κατασκευη του πετρελαιαγωγου Μπουργκας-Αλεξανδρουπολης. Ιστορικη?

Ας δεχτουμε οτι κατασκευαζεται ο αγωγος και οτι ειναι τοσο οικονομικα συμφερουσα η λειτουργια του, ωστε εξαντλει τις δυνατοτητες του μεταφεροντας 35 εκ. τονους πετρελαιου τον χρονο. Η Ελλαδα τι κερδιζει απο αυτο? Ενας προχειρος υπολογισμος βρισκει τα κερδη για την χωρα να ειναι γυρω στο ενα ευρω τον τονο, δηλαδη 35 εκ. ευρω. Μα καλα τοοοοση φασαρια, τοσοι υπουργοι και πρωθυπουργοι ασχολουνται τοσο καιρο με ενα ζητημα που μας φερνει 35 εκ. ευρω? Αν ο καθε υπουργος προσεχε ελαχιστα παραπανω να περιορισει τις σπαταλες στο υπουργειο του θα εξοικονομουσαμε πολυ περισσοτερα, μειωνοντας τις υψους 40 δις ευρω περιπου κρατικες δαπανες.

Και βεβαια σε ολα αυτα δεν υπολογιζουμε το περιβαλλοντικο κοστος που θα φερει ο αγωγος. 35 εκατομμυρια τονοι πετρελαιου θα φορτωνονται στην Αλεξανδρουπολη και θα διασχιζουν το μικρο Αιγαιο ετησιως! Εχει διανοηθει κανεις το κοστος μιας ενδεχομενης πετραλαιοκηλιδας στον τουρισμο των Κυκλαδων? Αν ηταν στο χερι μας δεν επρεπε να ξοδευουμε διπλωματικο κεφαλαιο για την δημιουργια αυτου του Αγωγου, αλλα για την δημιουργια του ανταγωνιστικου αγωγου που θα διασχιζει τα Βαλκανια για να βγαινει στην Αδριατικη...

Βεβαια πολλοι μιλουν για το στρατηγικο πλεονεκτημα. Η Ελλαδα θα ειναι στο κλαμπ των πετρελαιαγωγων θριαμβολογει η Καθημερινη! Και τι ακριβως κερδιζουμε? Πιστευει κανεις οτι για να πεισουμε την διεθνη κοινοτητα σε ενα θεμα, θα κλεισουμε τον, μαλλον σχετικα μικρο για τα διεθνη δεδομενα αγωγο? Αυτο ειναι μια αστεια απειλη, κενη νοηματος (cheap talk λεγεται στην θεωρια παιγνιου) μια και ουτε την πηγη του πετρελαιου ελεγχουμε, ουτε το μονοπωλιο της διαδρομης εχουμε, ουτε τελος εχουμε την στρατιωτικη δυναμη να επιβαλλουμε κατι τετοιο.

Δυστυχως τα λεφτα δεν πεφτουν απο τον ουρανο, και ενας πετρελαιαγωγος δεν θα μας κανει ξαφνικα Σαουδικη Αραβια ουτε γεωπολιτικη υπερδυναμη. Αντι για ονειρα μεγαλειου τριτοκοσμικου τυπου λοιπον, καλα θα κανουν οι κυβερνωντες να κοιταξουν το αμεσο συμφερον της χωρας και να ασχοληθουν με την πραγματικη οικονομια μας...

Δευτέρα, Απριλίου 04, 2005

Αχτιδες φωτος στην ανωτατη παιδεια

Για να μην γκρινιαζουμε συνεχως, ιδου και ενα καλο νεο απο τον Εκονομιστ. Μια πολυ ενδιαφερουσα τεχνικη που ανεπτυξε ο Δρ. Κώστας Μπάλας απτο Πολυτεχνειο Κρητης θα χρησιμοποιηθει για να αναλυσει και να δημιουργησει ψηφιακα αντιγραφα του Κωδικα του Σινα (η αρχαιοτερη Βιβλος που υπαρχει ακομα). Το δυσκολο δεν ειναι βεβαια να φωτοτυπησει κανεις τις σελιδες, αλλα να διακρινει κατω απο τα επιστρωματα διαδοχικων σημειωσεων και διορθωσεων το αρχικο κειμενο. Για αυτον τον λογο θα χρησιμοποιηθει η τεχνικη του Δρα. Μπαλα, την οποια πρωτοσχεδιασε για ιατρικες εφαρμογες.

Το Πολυτεχνειο Κρητης παντα ειχε μια καλη φημη και ελπιζουμε να συνεχισει να αριστευει. Το θεμα ειναι ομως να μην μεινουμε μονο σε καποια "νησια αριστειας" (islands of exelence) σε μια θαλασσα μετριοτητας για την οποια μιλουσε ο Εκονομιστ σε μια μελετη που ειχε κανει για την Ελλαδα.

Θα παιρνει αραγε ο Δρ. Μπάλας τα κονδυλια που του χρειαζονται για την ερευνα του, χωρις να χανεται σε εναν λαβυρινθο περιπλοκων, διαπλοκων και γνωριμιων? Υπαρχει αξιοκρατια ωστε ο καθε νεος αξιολογος επιστημονας να υποβοηθηται στο δυσκολο εργο του?
Ας ελπισουμε στο μελλον να μην μας φαινεται περιεργη η αναφορα ενος ελληνικου ΑΕΙ σε ενα διεθνες, υψηλης σταθμης ΜΜΕ...

Κυριακή, Απριλίου 03, 2005

Τα τηλε-ριάλιτι επουλώνουν τις πληγές!

Ένα ενδιαφέρον νέο τηλεοπτικό ρεάλιτι ετοιμάζεται να μπει στις ζωές των κατοίκων όλων των χωρών της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Θα είναι μια εκπομπή όπου θα φέρνει κοντά (αρχικά μέσω μηνυμάτων και μετά από κοντά) ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων που έχουν να βρεθούν από την αρχή του πολέμου.

Οι παραγωγοί εργάστηκαν για καιρό και εντόπισαν δεκάδες άτομα που ζούσαν στο παρελθόν στη Bοσνία και τους ζήτησαν να στείλουν ένα βιντεοσκοπημένο μήνυμα στους πρώην συναδέλφους τους ή στους παλαιούς γείτονές τους.

Η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή και η έναρξη της εκπομπής, στις 7 Απριλίου, αναμένεται με αγωνία σε όλη την πρώην Γιουσκοσλαβία. Ο σύγχρονος τεχνολογικός πολτισμός μας μπορεί να σπάσει τα ψυχολογικά και συναισθηματικά τείχη που χωρίζουν τους ανθρώπους.

Η τηλεόραση και τα ρεάλιτι ενώνουν τους λαούς!

Ολόκληρο το άρθρο της Ημερησίας:

Σάββατο, Απριλίου 02, 2005

Πεζοι ολου του κοσμου ενωθειτε!

Ολοι οσοι κινουνται με τα ποδια στην Αθηνα (και στις μικροτερες πολεις της χωρας) ξερουν: η πολη δεν ειναι φτιαγμενη για μας. Ο φοβος για τα ΙΧ, τα συχνα εμποδια και οι λακουβες, τα πεζοδρομια πλατους 25 εκατοστων μου φαινοντουσαν μαλιστα απολυτως φυσικα, μεχρι που αρχισα να κινουμαι σε πολεις εκτος Ελλαδος.

Η συγκριση ειναι πραγματικα συντριπτικη κατα της χωρας μας, οπου η κατασταση ειναι κυριολεκτικα τριτοκοσμικη. Οι λογοι σιγουρα ειναι πολλοι (διαχρονικη ελλειψη ρυμοτομικου σχεδιου, απαιδευτοι οδηγοι, ανευθυνοι εργολαβοι), αλλα σημερα το μεγαλυτερο βαρος πεφτει σιγουρα στις πλατες της πολιτειας. Σε καμμια ευρωπαικη χωρα δεν θα υπηρχε τριπλοπαρκαρισμενο αυτοκινητο σε κεντρικο δρομο για περισσοτερα απο 3 λεπτα χωρις να το σηκωσει γερανος και να πεσουν βαρυτατα προστιμα. Στην Αθηνα σε δρομους σαν την Πατησιων η παρανομια ειναι ο κανονας, και η Τροχαια απλα δεν υπαρχει!

Ευτυχως φαινεται υπαρχουν μερικοι συμπολιτες μας που ενδιαφερονται. Μια πρωτοβουλια πολιτων αρχισε να μοιραζει εικονικες κλησεις σε οποιον εμποδιζει τους πεζους! Αυτο ειναι ενα θαυμασιο παραδειγμα ιδιωτικοποιησης της αστυνομευσης. Σαν φιλελευθεροι εχουμε χρεος να βοηθησουμε αυτην την πρωτοβουλια και να αποδειξουμε οτι δεν χρειαζεται αστυνομευση και καταστολη για να αρχισουμε να σκεφτομαστε πολιτισμενα. Μια επεμβαση των πολιτων και εκστρατεια πληροφορησης μπορει να κανει την διαφορα!

Παρασκευή, Απριλίου 01, 2005

Το e-rooster άλλαξε διεύθυνση!

Από σήμερα θα μπορείτε να βρείτε τη μητρική ιστοσελίδα αυτού του blog (το φιλελεύθερο ηλεκτρονικό περιοδικό e-rooster)στη διεύθυνση: http://www.e-rooster.gr. Επίσης το νέο μας e-mail για την αποστολή σχολίων, παρατηρήσεων και κειμένων προς δημοσίευση
είναι: eroosterATe-rooster.gr

Καλή ανάγνωση! :-)

Δεν θα παρακαλεσουμε και κανεναν!

Υποψιαζομουν παντα οτι ελαχιστοι Ελληνες πολιτικοι ειναι πραγματικα υπερ των επενδυσεων (ελληνικων και ξενων). Γιατι θεωρητικα ισως ειναι υπερ της επιχειρηματικοτητας, αλλα πρακτικα παντα της βαζουν εμποδια. Ειδικα σε συγκριση με τις αλλες χωρες της Ευρωπης, ειδικα τις νεες Κεντροευρωπαικες, που προσφερουν γη και υδωρ στους επενδυτες, η ελληνικη νοοτροπια φαινεται απελπιστικα αργη και εχθρικη. Αλλα νομιζα οτι αυτο ηταν απλα δειγμα της τεμπελιας των υπευθυνων, οχι δειγμα μειωμενης αντιληψης εως ανικανοτητας.

Διαψευστηκα ομως. Εχουμε λοιπον τωρα το πρωτοφανες γεγονος, υπουργος να ανακοινωνει καθαρα και ξαστερα στους επενδυτες «Αν θέλουν, ας έρθουν. Αν δεν θέλουν, ας μην έρθουν. Εμείς δεν παρακαλάμε κανέναν»!!

Αυτο ελειπε να παρακαλεσει! Τι ειναι, δουλεια του ειναι, να κοιταει το συμφερον της Ελλαδας? Ο κυριος Κεφαλογιάννης ειναι ΥΠΟΥΡΓΟΣ, μαγκας και ωραιος. Δεν παρακαλει κανεναν, εχει βολευτει ηδη. Οι υπολοιποι Ελληνες που ενδιαφερομαστε για την χωρα, οσοι θελουν να επενδυσουν σε αυτην, ας παμε πουθενα αλλου. Εδω δεν παρακαλουν κανεναν.

Προς πωληση το στεγαστρο του ΟΑΚΑ!

Αυτο ειναι κατι που δεν το περιμενα ποτε! Η κυβερνηση σχεδιαζει την πωληση του στεγαστρου του ΟΑΚΑ, το οποιο μετα απο τοσες καθυστερησεις και υπερβασεις προυπολογισμου τελικα αποτελεσε το κυριοτερο στολιδι των Ολυμπιακων Αγωνων.

Σαν λογος προβαλλονται τα εξοδα συντηρησης του και τα δημοσιονομικα μας προβληματα. Ειμαι ο τελευταιος που θα κατηγορησει την κυβερνηση οταν προσπαθει να κανει συνετη διαχειριση των οικονομικων μας, αλλα αυτο νομιζω δεν ειναι συνετη διαχειριση. Ειναι για να χρησιμοποιησω εναν ορο απο τις φυλλαδες, ξεπουλημα.

Οταν η κυβερνηση δισταζει τοσο να δωσει τους ολυμπιακους χωρους σε ιδιωτες και ετοιμαζεται να χαρισει χωρους σε δημους (οπως τον χωρο του Ιπποδρομου), το βρισκω εξαιρετικα ακραιο να ξηλωνει και να πουλαει το πιο σημαντικο συμβολο των Αγωνων. Ενα συμβολο το οποιο ηλπιζα οτι θα μπορουσε να αξιοποιηθει, σαν μερος ενος ομορφου, ετοιμου παρκου για την Αθηνα, χωρος προσελκυσης σημαντικων εκδηλωσεων και βεβαια τουριστων (οπως γινεται πχ στο Μοναχο 30 χρονια μετα τους αγωνες ή στην Βαρκελωνη 12 χρονια μετα). Ακομα χειροτερα δεν μπορω να καταλαβω γιατι θα ξηλωσουμε ενα σταδιο, αλλα με κρατικη επιδοτηση θα κατασκευαστει ενα νεο σταδιο για τον Παναθηναικο!?!?

Δυστυχως η κυβερνηση φαινεται να εχει ασπαστει πληρως την ιδεολογια του αρπα-κολλα και φοβαμαι πολυ να δω ποια θα ειναι η επομενη γκαφα της...

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock