Αυτή τη βδομάδα, ο Tony Blair αποφάσισε να αποχωρήσει από την πρωθυπουργίας της Μεγάλης Βρετανίας μετά από 3 εκλογικές νίκες και μια πολύ πετυχημένη θητεία.
Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι την ίδια ώρα που 49% των Βρετανών πιστεύουν ότι ο Blair υπήρξε επιτυχημένος πρωθυπουργός, το Βήμα (13-05-07, Goodbye mister Blair) γράφει με τη γνωστή επαρχιώτικη λογική του: «Ο πολιτικός που έγραψε ιστορία νικώντας τρεις συνεχόμενες φορές τους Συντηρητικούς αποχωρεί ταπεινωμένος».
Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που δε μπορούν να συγχωρήσουν στον Blair τη συμμαχία του με τις Η.Π.Α. και την παρέμβασή τους στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που δε μπορούν να καταλάβουν τη συμμαχία του με τις Η.Π.Α. στον ακατανόητο πόλεμο στο Ιράκ. Είμαι επίσης σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετοί σοσιαλιστές που δε μπορούν να αποδεχτούν τις ιδέες του Blair περί σοσιαλδημοκρατίας και τη σχέση του με την παράδοση της M. Thatcher. Η αλήθεια όμως είναι ότι η Μ.Β. βρίσκεται σήμερα σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την εποχή που ανέλαβε ο Blair την πρωθυπουργία, και σε πολύ καλύτερη κατάσταση σε σχέση με τις περισσότερες χώρες της Ε.Ε.
Παρά τις ιδεολογικές διαφορές που μπορεί κανείς να έχει με την κυβέρνησή του, o Tony Blair κάθε άλλο παρά ταπεινωμένος είναι. Κι όταν σε λίγα χρόνια θα πρωταγωνιστεί στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης (δε θα μου κάνει καθόλου εντύπωση να είναι ο πρώτος της πρόεδρος), κανείς δε θα θυμάται τον πόλεμο στο Ιράκ. Ο Tony Blair θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο πετυχημένους πρωθυπουργούς της Ευρώπης, ο άνθρωπος που μεταμόρφωσε την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία και καθόρισε την πολιτική ατζέντα της εποχής του.
Μπορεί να μην έχει την ψήφο μου, έχει κερδίσει όμως την εκτίμησή μου.
4 σχόλια:
Μα καλά είναι δυνατόν μέλος της ΦΙΣ να επαινεί τον Blair ο οποίος, είναι πρωτεργάτης στην πλέον αντιφιλελελυθερη προσπάθεια καταγραφής και παρακολούθησης όλων των πολιτών του ΗΒ (βλ www.no2ID.net) αλλά και της επέκτασης της κρατικής βίας και αυθαιρεσίας μέσω του Terrorism Act 2006 που έχει προκαλέσει την οργή όλων των σοβαρών φιλελεύθερων?
Δεν τον επαινώ ακριβώς. Και στο συγκεκριμένο ζήτημα δε θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου. Ίσα-ίσα. Αυτή τη σαχλαμάρα με τις ταυτότητες θα την πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμα - μετά τον κ. Blair ακολούθησε κι η Ολλανδία που τέτοια πράγματα ήταν ταμπού λίγα χρόνια πριν. Λάθος μου αν δεν ύπήρξα σαφής.
Αναφερόμουν στο σχόλιο ότι φεύγει ταπεινωμένος και στο ρόλο που μπορεί να έχει ένα άτομο στο να διαμορφώσει την εποχή του. Ιδιαίτερα στις οικονομικές επιλογές του και την αναμόρφωση της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Άλλωστε, γράφω ότι την ψήφο μου δε μπορεί να την έχει.
Οταν η ποιο εξεχουσα πρωσοπικατητα των αντιπαλων σου σε παραδεχετε και σου υποκλινετε(Μ.Θατσερ "οι συντιρητικοι δεν χρειαζοντε καποιον να νικησει τον Κ.Μπλερ αλλα καποιον σαν τον Μπλερ") τοτε τα σχολια περι αποτυχημενου πολιτικου περισευουν.
Αλλα ακομα και η νίκη του Μπραουν δεν ηταν ουσιαστικα νίκη. Ο Μπλερ νικηθηκε απο τα Ιδια του τα λογια οταν ειπε οτι θα παραιτηθει στη οταν ξαναβγουν οι Εργατικοι, το οποιο δημιουργησε την ανταρσια οτι δεν τηρησε το λογο του. Αλλα ακομα και τοτε δεν καταφεραν να τον κανουν να τραπει σε φυγη αλλα σε τακτικη υποχορηση. Κρατησε τη θεση του και ειπε οτι θα δηλωσει ο ιδιος τον ακριβη χρονο φυγης του οπως και εκανε.
Μπορει να εκανε καποια λαθη, και οι καλυτεροι αλλωστε μπορει να υποπεσουν σε λαθη, αλλα σε γενικες γραμμες ηταν επιτυχημενος πολιτικος. Ο καλυτερος πολιτικος της Ε.Ε στην εποχη μας κατα τη γνωμη μου.
Για την δεκαετή θητεία του ως πρωθυπουργού, τα λόγια της Margaret Thatcher για τον βίο και την πολιτεία του αρκούν:
"I'm not quite sure of his place in history. History will determine that."
Δημοσίευση σχολίου