Κινδυνεύει η δημοκρατία;

Τις τελευταίες μέρες έχει ξεσπάσει μια συζήτηση περί της εισόδου του ΛΑΟΣ στην επόμενη βουλή. Υπάρχουν αυτοί που βλέπουν πράσινες συνομωσίες πίσω από την επιλογή των καναλιών να προβάλουν τις απόψεις του κ Καρατζαφέρη. Υπάρχουν και αυτοί που ανησυχούν για την πορεία της δημοκρατίας όταν ένα τόσο ακραία συντηρητικό κόμμα θα αποκτήσει κοινοβουλευτική παρουσία.

Έχω την αίσθηση όμως ότι η πραγματικότητα είναι λιγότερο μυθιστορηματική. Χωρίς να αποκλείω συνεννοήσεις κάτω από το τραπέζι και ‘πονηρά’ τηλέφωνα σε δημοσιογράφους, θεωρώ πιο πιθανή την εκδοχή που λέει ότι το ΛΑΟΣ απλά απολαμβάνει τον τηλεοπτικό χρόνο που δημιουργεί, προκαλώντας εντάσεις και εκμεταλλευόμενο τις φοβίες μερίδας των συμπολιτών μας.
Η δημοκρατία δε, δεν απειλείται καθόλου από την είσοδο του κ. Καρατζαφέρη και της παρέας του στη Βουλή. Το ΛΑΟΣ δεν δημιουργεί μόνο του τις φοβίες που θερίζει, ούτε γεννά ψηφοφόρους από το κενό. Αντλεί ψηφοφόρους, απ’ ότι μας λένε τουλάχιστο οι δημοσκοπήσεις που κατά καιρούς εμφανίζονται, απ’ όλα τα κόμματα, και ο λαϊκισμός του βρίσκει απήχηση σε όλο το πολιτικό φάσμα.

Αν υποθέσουμε ότι θα καταφέρει να προσελκύσει όλους τους ψηφοφόρους που συμμερίζονται τις απόψεις του. Τα υπόλοιπα κόμματα, καθώς και η δημοκρατία, θα βγούνε τότε, πιστεύω, κερδισμένα. Η πολιτική ζωή θα απαλλαχθεί από τα ακροδεξιά στοιχεία που τόσα χρόνια διαβρώνουν το εσωτερικό όλων των κομμάτων, τα οποία και θα πάρουν τη θέση που τους αρμόζει: στη γωνία. Κι αν η φωνή της γωνίας αποδειχθεί πιο ισχυρή απ’ ότι θα θέλαμε, ή θα ελπίζαμε, το φταίξιμο δε θα πρέπει να το αναζητήσουμε στον κ. Καρατζαφέρη ή τα τηλεοπτικά shows, αλλά στον ίδιο μας τον εαυτό.
Κι όσοι δήθεν ‘προοδευτικοί’ δείχνουν τώρα να ανησυχούν, ας θυμηθούν ότι αυτοί είναι που χρόνια τώρα ζούσαν από το φόβο. Αυτοί είναι που τον καλλιέργησαν – κι ας είναι τώρα άλλος που τον θερίζει.