Ας το δηλώσω ξεκάθαρα από την αρχή.Σιχαίνομαι τη Hillary Clinton και ότι αυτή εκπροσωπεί.Σιχαίνομαι την ακόρεστη δίψα αυτής της γυναίκας για εξουσία.Τίποτε δεν είναι αυθόρμητο, τίποτε δεν είναι τυχαίο πάνω της.Όλα, οι κινήσεις της, ο τρόπος που εκφέρει τις λέξεις, το βλέμμα της,ακόμη και τα ρούχα της, είναι προσεκτικά υπολογισμένα και σχεδιασμένα για ένα και μόνο σκοπό:πώς να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των Η.Π.Α. .
Σιχαίνομαι τη Hillary Clinton γιατί εκπροσωπεί τον απόλυτο θριάμβο του πολιτικού οπορτουνισμού.Οι πολιτικές της απόψεις διαμορφώνονται κάθε φορά από τις δημοσκοπήσεις.Ενώ άνηκε στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος, μετατοπίστηκε προς το Κέντρο και στρογγύλεψε τόσο τις θέσεις της, ώστε να είναι αρεστή σε όλους.
Σιχαίνομαι τον ψευτοφεμινισμό της Hillary Clinton.Όποτε τη συμφέρει παίζει το χαρτί της "δυναμικής και ανεξάρτητης" γυναίκας, και όποτε όχι, χρησιμοποιεί το σύζυγο της για να την ενισχύσει στον προεκλογικό αγώνα ή βάζει τα κλάματα για να γίνει πιο συμπαθητική και να κερδίσει ψήφους.
Πάνω απ'ολα όμως σιχαίνομαι τη Hillary Clinton για κάτι άλλο :Πίσω από τις αμέτρητες αλλαγές και παλινωδίες, το μόνο σταθερό σημείο στη σκέψη της είναι ο πατερναλιστικός κρατικισμός της. Η απόλυτη πίστη της στο "κράτος-νταντά" , σε ένα κράτος που θα φροντίζει στις...στοργικές αγκάλες του όλους τους πολίτες.Η ίδια δε διστάζει να χαρακτηρίσει τον εαυτό της ως "government junkie" και προτείνει ένα Εθνικό σύστημα υγείας, κρατικές επιχορηγήσεις στον τόμεα της ενέργειας ύψους 50 δισεκατομμυρίων δολλαρίων, περισσότερα χρήματα για σχολεία, δρόμους και γέφυρες, κρατικά χρήματα για να απαλλαγούν από τις υποχρεώσεις τους οι ενυπόθηκοι οφειλέτες, 25 δισεκατομμύρια δολλάρια για ένα πρόγραμμα συντάξεων και άλλα πολλά. Επιπλέον, η Hillary Clinton δήλωνε το 2003 στο ABC πως πιστεύει απόλυτα στην ισχυρή εκτελεστική εξουσία,συμπληρώνοντας: "Μακάρι, τον καιρό που ο σύζυγος μου ήταν πρόεδρος, τα μέλη του Κογκέσσου να ήταν πιο πρόθυμα να αναγνωρίσουν την εξουσία του."
Ύστερα από την καταστροφική οκταετία του George W. Bush που χαρακτηρίστηκε από τον μιλιταρισμό,την πρωτόγνωρη ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας και την ιλιγγιώδη αύξηση των κρατικών δαπανών, η Hillary Clinton αποτελεί τη χειρότερη δυνατή επιλογή για να τον διαδεχτεί.
76 σχόλια:
ξεχασες κατι σημαντικο, συμβουλος εξωτερικων θεματων ειναι ο R.HOLBROOKE, που εκανε τα βαλκανια μπαχαλο.
Πιστευω στον Ομπαμα, χρειαζεται αλλαγη η Αμερικη!
ούτε εμένα μου αρέσει η Χίλαρι αλλά όχι επειδή προτείνει ένα εθνικό σύστημα υγείας, αλλά επειδή όταν είχε την ευκαιρία να το κάνει τα σκάτωσε
όσο για το κράτος νταντά προτιμώ ένα κράτος νταντά που φροντίζει για την υγεία των πολιτών, παρά ένα κράτος νταντά που κάνει πόλεμο για τα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου
και τα δύο είναι κράτος νταντά
μόνο που το ένα έχει ένα ανθρώπινο πρόσωπο και το άλλο ένα τερατώδες πρόσωπο
btw ο κρατικός προστατευτισμός στην Αμερική [επιδοτήσεις σε αγροτικά προιόντα κλπ κλπ ] δεν έχει προηγούμενο
άσχετο αν πουλάνε το παραμύθι του φιλελευθερισμού και της οικονομίας της αγοράς
αλλά δεν σου κάνει εντύπωση που αυτοί που πουλάνε το παραμύθι [κι εσύ το χαύεις τόσο ανώδυνα] είναι οι ίδιοι που αναιρούν τους κανόνες του?
Εγω που ζω στισ ΗΠΑ και μου βγηκε η ψυχη να δουλευω πυρετωδως στον ελευθερο μου χρονο για τον Ομπαμα, θα μου επιτρεψετε να σας πω οτι το μονο που της αναγνωριζω ειναι η επιμονη της για ενα Εθνικο Συστημα Υγειας, διοτι το παρον απετυχε παταγωδως. Διορθωση δε χωραει ουτε καν μπαλωμα. 50 εκατομμυρια Αμερικανοι που ανηκουν στη μεσαια ταξη ειναι ανασφαλιστοι, και η ελλειψη ασφαλειας ειναι πλεον η πρωτη αιτια πτωχευσεων σε οικογενειες αυτης της ταξης. Φυσικα το νοσοκομειο δεν αρνειται περιθαλψη αλλα μετα εχει το δικαιωμα να μπει στο λογαριασμο σου και να παρει οσα χρειαζεται. Την πρωτη κατοικια σου δεν μπορει να την αγγιξει οσο ζεις εκει, αλλα μολις την πουλησεις, ο,τι χρωστας θα το παρει πρωτα το νοσοκομειο. Που ακουγεται δικαιο ως οτου δειτε τι χρεωνουν για ενα καταγμα με μια μικροεπεμβση. $80,000!
Να σας πω τι πληρωνει ενας ανασφαλιστος για το αντιστοιχο του δικου μας Μικουτικ (υγρο για ωτιτιδα;) $140!
Το φαρμακο της κορης μου για τον θυροειδη, αυτο που στην Ελλαδα το αγοραζω 2,5 ευρω (Thyrormone) εδω παει $140.
Μια επισκεψη στον ενδικρονολογο με ολες τις εξετασεις πλησιαζει $3000.
Αν δεν ημουν ασφαλισμενη, για ποσο θα αντεχα;
Μη ξεχνατε οτι οι πολυ φτωχοι ειναι ασφαλισμενοι.
Δεν εχω ιδεα πως θα μπορεσει να γινει η αλλαγη.... αλλα πρεπει να γινει. Ειναι η μεγαλυτερη ντροπη αυτης της χωρας. Το οτι ξοδευει τα περισσοτερα χρηματα για ιατρικη καλυψη την οποια ομως απολαμβανουν "ανωδυνα" ορισμενοι.
Η ιατροφαρμακευτικη καλυψη δεν ειναι προνομιο. Ειναι ανθρωπινο δικαιωμα. Και εφ'οσον το συστημα ελευθερης αγορας απετυχε πληρως σε αυτον τον τομεα, εγω προσωπικα δε βλεπω αλλη λυση.
Επίσης θα ηθελα να διευκρινισω καποια πραγματα για το συστημα υγειας εδω διοτι υπαρχει μια παρανοηση. Ο εργοδοτης δεν ειναι υποχρωμενος να προσφερει ιατροφαρμακευτικη καλυψη. Οταν την προσφερει αυτη σπανιως καλυπτει και τα μελη της οικογενειας. Εκει καλειται ο εργαζομενος να επιλεξει αν μπορει να τα ασφαλισει. Μια καλυψη ολων των μελων με σοβαρη ασφαλιστικη εταιρια μεσω ενος group-policy παει γυρω στα 800 δολλαρια τον μηνα. Αν ο μισθος σου ειναι χαμηλος η και μεσαιος καμια φορα, ισως να μη μπορεις να αντεπεξελθεις και επιλεγεις το ρισκο της μη καλυψης.
Υπαρχουν πολλα σαϊτ στο ιντερνετ που υποσχονται καλυψη με 200 δολλαρια τον μηνα. Νομιμα καθ'ολα αλλα πρεπει κανεις να ειναι προσεκτικος διοτι συχνα τα μεγαλα νοσοκομεια δεν εχουν συμβαση με τις συγκεκριμενες "φτηνες" εταιριες. Ετσι την πατησε μεγαλο πανεπιστημιο εδω που αγορασε ενα πακετο οικονομικο από μικρη εταιρια, με την οποια ομως δεν ειχε συμβαση το μοναδικο αντικαρκινικο της περιοχης,το Moffitt Cancer Center. Και μη ρωτατε τι επαθαν οσοι διαγνωστηκαν με καρκινο εκεινη τη χρονια....
Athena,
και εγώ βλέπω με ιδιαίτερη συμπάθεια τον Ομπάμα, και θα τον υποστήριζα με πάθος απέναντι σε κάθε έναν από τους Ρεπουμπλικανούς υποψηφίους (πλην του Ρον Πώλ αλλά αυτό το ξέρεις). Ωστόσο διαφωνώ έντονα με το σχόλιό σου στο θέμα της υγείας, για τους εξής λόγους.
1. Το νούμερο των 50 εκατομμυρίων που αναφέρεις είναι πλασματικό. Οφείλεται στο γεγονός ότι η ιατροφαρμακευτική κάλυψη είναι συνδεδεμένη με την εργασία. Κάθε φορά λοιπόν που κάποιος αλλάζει εργασία, στο ενδιάμεσο διάστημα, που συνήθως κρατάει ένα-δυο μήνες, μένει ανασφάλιστος. Μελέτες έχουν δείξει ότο μόνο 7 με 10 εκατομμύρια είναι ανασφάλιστοι μακροπρόθεσμα. Σημαντικός αριθμός και πάλι, αλλά πολύ χαμηλότερος από το 50.
2. Από αυτούς που είναι ανασφάλιστοι μακροπρόθεσμα πάνω από τους μισούς έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ασφάλεια αλλά δεν το κάνουν διότι θεωρούν ότι δεν τους συμφέρει ή διότι έχουν άλλες προτεραιότητες. Αφού ζεις στις ΗΠΑ θα πρέπει να ξέρεις ότι για τους πολύ φτωχούς υπάρχει το MEDICAID που καλύπτει την περίθαλψή τους.
3. Το κόστος των φαρμάκων στην Ελλάδα είναι πολύ χαμηλότερο για δύο λόγους. Πρώτον, διότι η τιμή είναι ελεγχόμενη από το κράτος. Αυτό θα μπορούσε να γίνει και στις ΗΠΑ, αλλά θα μείωνε δραστικά τα κέρδη των φαρμακευτικών εταιριών και άρα το κίνητρό τους να επενδύσουν σε έρευνα. Μέρος του προβλήματος είναι ότι οι υπόλοιπες χώρες, βαζοντας οροφή στις τιμές των φαρμάκων, αναγκάζουν τους αμερικανούς να πληρώσουν σχεδόν εξ' ολοκλήρου το σημαντικό κόστος ανακάλυψης νέων φαρμάκων. Δεύτερον, το υψηλό κόστος είναι αποτέλεσμα ακριβώς της πολύ καλής κάλυψης από ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Αφού η εταιρία συνήθως πληρώνει σχεδόν εξ' ολοκλήρου το κόστος, ο καταναλωτής έχει πολύ μικρό κίνητρο να συγκρίνει τιμές στα φάρμακα και στους ιατρούς, με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί ο ανταγωνισμός όπως θα έπρεπε.
Προσωπικά συμφωνώ με τον Ομπάμα ότι θα πρέπει να βρούμε τρόπους να κάνουμε την ιατροφαρμακευτική κάλυψη πιο προσιτή. Και υπάρχουν πολλοί τρόποι, στους οποίους δε θέλω να αναφερθώ χαριν συντομίας, οι οποίοι δεν θα είναι εις βάρος της ποιότητας. Έχοντας όμως ζήσει το Ελληνικό ΕΣΥ και τις υπηρεσίες στις ΗΠΑ, σε καμιά περίπτωση δεν θα ήθελα ένα αντίστοιχο εθνικό σύστημα στις ΗΠΑ. Η ποιότητα παροχής ιατρικών υπηρεσιών στις ΗΠΑ είναι 100 φορές καλύτερη.
Τέλος, από που απορρέει ότι η ιατροφαρμακευτική κάλυψη είναι δικαίωμα? Τότε γιατί όχι και η στέγαση ή η ψυχαγωγία? Αφαλώς και δεν είναι δικάιωμα εφ' όσον στηρίζεται στην εργασία των άλλων. Για να έχει κάποιος που δεν πληρώνει κάλυψη, θα πρέπει το κόστος να του το πληρώσω εγώ. Έχει το δικαίωμα να με υποχρεώσει? Δε νομίζω! Μπορεί να συμφωνούμε ότι σε ένα πολιτισμένο κράτος καλό θα είναι να κάνουμε ότι μπορούμε ώστε όσο περισσότεροι συμπολίτες μας να έχουν κάλυψη. Αυτό όμως επαφύεται στην καλή μας θέληση, δεν είναι υποχρέωσή μας να τους την παρέχουμε.
Εγώ πάλι προτιμώ ένα σύστημα υγείας σαν αυτό της αγγλίας. Κώστα μπορεί εσύ να γεννήθηκες γερός και δυνατός για εργασία αλλά αυτά είναι πιθανότητες, το παιδί σου μπορεί να μην έχει την ίδια τύχη και επειδή δεν θα μπορεί να δουλέψει δεν θα μπορεί να έχει ασφάλεια.
θεωρώ το καλύτερο είναι ένα ενιαίο ταμείο υγείας όπως είναι το ΝHS
Για την σύνταξη είναι άλλο θέμα εκεί ναι πρέπει να υπάρχει ελεύθερη αγορά
Kωστα
Δεν θα εξισωνα την ψυχαγωγια με την υγεια. Το οτι το θεμα της ιατροφαραμκευτικης καλυψης το θεωρω "δικαιωμα" ειναι φυσικα προσωπικη μου αποψη. To "δικαιωμα" αυτο το απολαμβανουν οι πολυ φτωχοι και οι ηλικιωμενοι εδω. Τοσο το medicare οσο και medicaid αντιπροσωπευουν εναν κρατικο φορεα παροχης καλυψης.
Στο θεμα των φαραμακων ειναι αληθεια οτι το μεγαλο μερος της ερευνας γινεται απο απο τις εδω εταιριες αλλα και τα κερδη τους ειναι εξαιρετικα ικανοποιητικα. Αυτονοητο οτι δεν ενοχοποιω την εννοια του κερδους. Φτανει να ειναι αποτελεσμα υγειους ανταγωνισμου και οχι price fixing
Αλλα προσωπικα τα φαρμακα δεν τα παιρνω δωρεαν παρα την καλη καλυψη που εχω. Το co-pay ειναι σοβαρο. Σε γενικες γραμμες πληρωνω το 25%. Και οταν υπαρχουν μονιμες ασθενειες στην οικογενεια το ποσο μπορει να γινει πιεστικο.
Παντως η μονη σοβαρη πηγη πληροφορησης στο θεμα ειναι αυτο το κυβερνητικο σαϊτ
@ antonios politakis
Μα ποιος είπε ότι δεν υπάρχει πρόνοια στις ΗΠΑ για άτομα με αναπηρία? Δεν χρειάζεσαι NHS για κάτι τέτοιο, ειδικά όταν το NHS σε υποχρεώνει να περιμένεις μήνες ορισμένες φορές για συγκεκριμένες χειρουργικές επεμβάσεις, άσε που πολλές φορές μπορεί να σου αρνηθεί να καλύψει ιατρικές επεμβάσεις αν θεωρεί ότι το προσωπικό σου οικονομικό όφελος από την επέμβαση δεν δικαιολογεί το κόστος για το NHS.
@ Athena
Είμαι υπέρ των medicare-medicaid, αλλά τα θεωρώ προνόμια, όχι δικαίωμα!
Τα κέρδη των φαρμακευτικών εταιριών μπορεί να είναι ικανοποιητικά, αλλά πρέπει να είναι διότι και το ρίσκο τους είναι μεγάλο. Δες το παράδειγμα της ImClone, γνωστό από την υπόθεση με τη Martha Stewart. Η εταιρία έχασε εκαντάδες εκατομμύρια όταν το φάρμακο Erbitux απορρίφθηκε από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων. Την επόμενη μέρα η μετοχή της εταιρίας έπεσε 16%. Επειδή το αποτέλεσμα της επένδυσης σε νέα φάρμακα είναι εξερετικά αβέβαιο, χρειάζεται οι φαρμακευτικές εταιρίες να έχουν υψηλή κερδοφορία. Αλλιώς κανένας λογικός επενδυτής δεν θα έβαζε τις αποταμιεύσεις του σε εταιρίες με τόσο μεγάλο ρίσκο. Θεωρώ ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή σοβαρές προτάσεις από τους οικονομολόγους για το πώς ίσως να μειωθεί το κόστος τον φαρμάκων, οι οποίες δεν απαιτούν Εθνικό Σύστημα Υγείας. Παραθέτω δε ένα κείμενο στο θέμα από το blog των βραβευμένων με Νόμπελ Gary Becker και Richard Posner, δημοσιευμένο το Δεκέμβριο του 2004.
The pharmaceutical industry is under attack once again for its high prices, because of a belief that it pays insufficient attention to safety, and allegedly that sometimes it hides damaging information about their drugs. The industry is no paragon of virtue, but during the past 50 years it has become a major contributor to the dramatic declines in mortality and increases in the quality of life. Reforms that undervalue these contributions are likely to do far more harm than good.
Some of the industry�s important products include aspirins, antibiotics, blood pressure lowering medications, cholesterol lowering drugs, Aids cocktails, drugs that slow the progress of breast and prostate cancer and Parkinson�s disease, effective sleeping pills, and anti-depressants that enable many mentally troubled persons to live reasonably normal lives. Although the cost of producing these and other drugs is typically quite low, enormous amounts are usually spent trying to discover and develop them.
In 2003, American drug companies spend over $30 billion on research and development, which includes the very expensive clinical trials required by the FDA and government regulatory bodies in other countries. This is not very far behind the Federal government�s spending on basic and other medical research. The average number of new molecular entities approved during the past five years averaged about 50. So American drug companies are spending some $600 million (=$30 billion/ 50) per new molecular entity. This heavy R&D burden explains why stock prices of drug companies have not performed especially well during the past 5-10 years, despite very high prices for a few blockbuster drugs. Bio-tech companies as a whole probably even lost money over this period.
The low cost of producing drugs once discovered creates the impression that drug companies are gouging seriously ill cancer, Aids, and other patients. But these companies cannot recoup their huge R&D spending without charging for a number of years much more than the cost of producing their drugs. The patent system provides protection against generic competition for about 20 years from the date of first filling for a patent. However, competition from chemically similar entities usually appears years before patents expire, and the extensive testing required by the FDA considerably shortens effective patent lengths. Still, without patents or similar protection, other companies can reverse engineer most drugs to discover how they are made, and then sell them at much lower prices since they do not have the burden of heavy R&D costs.
To be sure, a patent system creates a tension between the effect that prices well above costs of production have in reducing the use of drugs by sick persons, and the effect of high prices in helping companies recoup their large R&D spending. This tension is the cause of the increasing attacks on drug companies as more blockbuster drugs have been introduced during the past couple of decades. So an important public policy question is whether we can do better than the present patent system? I believe we can improve how the system operates in many ways, but some suggestions are likely to make matters worse rather than better.
One tempting idea is to have the government buy out patent rights, and place them in the public domain available to all producers. Competition would then insure they would be sold to consumers at the cost of production. Recently, the Harvard economist, Michael Kremer (http://papers.nber.org/papers/w6304) revived this old idea in sophisticated form. Kremer suggests that the government uses auctions to decide how much patents on new drugs are worth. The value of a winning price would be paid not to the winner, but to the discoverer and patent holder-who can refuse the government�s offer and hold on to the patent. The winner of an auction only provides a measure of the drugs� worth, and would not receive exclusive rights, even if the discoverer accepts the government�s offer, except in �a small proportion of patents�. But if this proportion is really small, the incentive to provide serious bids is greatly weakened. I also believe such a system might create a bureaucratic nightmare, but his proposal is worth more attention.
State governments and other groups are exerting great pressure to allow imports from Canada and online pharmacies, where drugs are much cheaper. But Canadian drug prices are cheap in good part because they impose price controls. In essence, Canada (and most other countries) free ride on the profits collected from the higher prices in the American market. The U.S. could also impose price controls if it wanted to do so, but these would be counterproductive because they would discourage discovery of new drugs. Moreover, if many drugs begin to be reshipped from Canada, drug companies would cut the amounts supplied to Canada, and prices there would rise. That is why Canada is beginning to crack down on online pharmacies that resell to the American market.
Perhaps patent lives should be shorter, but they were lengthened in the 1990�s because clinical trial procedures take so long due to the requirement of three clinical stages: the first to determine safety, the second to determine efficacy, and the third randomized trials to check safety and efficacy. It has been estimated that perhaps 40% of all R&D costs are spent on these trials. I have proposed elsewhere (http://home.uchicago.edu/~gbecker/Businessweek/BW/2002/09_16_2002.pdf )) that the FDA trust patients more, and allow them more freedom to use new drugs by granting approval without the efficacy and randomized stages - this was the situation prior to 1962. At the same time, the FDA can tighten up safety standards, especially by putting resources into following more closely possible side effects over long time periods. Were my suggestion implemented, R&D costs would go down considerably, patent length could be considerably reduced, and yet companies would have more incentive to invest in finding new drugs.
I do not like the hype and some other salesmanship of big pharma and bio-tech companies, but this industry has made enormous contributions to raising world health. It is likely to become even more important in the future as drugs are developed to match individual genetic differences. One does not want to kill this goose that is laying golden eggs by ill-thought out and counterproductive �reforms�.
@ Athena και πάλι
Το κυβερνητικό σάιτ δεν αναιρεί τους ισχυρισμούς μου. Μια πιο λεπτομεριακή ανάλυση του τι εννοώ υπάρχει εδώ
http://www.businessandmedia.org/printer/2007/20070718153509.aspx
@politics and free thinking
Έχεις δίκιο...Εξάλλου ο "ιδεαλιστικός ουϊλσονισμός" της Χίλαρυ Κλίντον δεν απέχει και πολύ από τον νεοσυντηρητισμό του Bush.Μοιράζονται την ίδια επικίνδυνη ιδέα πως η αμερικάνικη ομοσπονδιακή κυβέρνηση, απαλλαγμένη από περιττούς συνταγματικούς περιορισμούς, μπορεί να αναμορφώσει τον πλανήτη κατ'εικόνα και ομοίωση των Η.Π.Α. !
@newmanifesto
Αν ξαναδιαβάσεις προσεκτικά την τελευταία παράγραφο του πόστ, σου δίνω την εντύπωση ΄να υποστηρίζω πως οι Η.Π.Α. σήμερα είναι ένας "παράδεισος" της ελεύθερης αγοράς?Γράφεις
"όσο για το κράτος νταντά προτιμώ ένα κράτος νταντά που φροντίζει για την υγεία των πολιτών, παρά ένα κράτος νταντά που κάνει πόλεμο για τα συμφέροντα των εταιρειών πετρελαίου
και τα δύο είναι κράτος νταντά
μόνο που το ένα έχει ένα ανθρώπινο πρόσωπο και το άλλο ένα τερατώδες πρόσωπο"
Θεωρείς πως το ένα αποκλείει το άλλο, ενώ η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική.Ο Μπους δεν αύξησέ μόνο τις στρατιωτικές δαπάνες, αλλά όλες τις κρατικές δαπάνες.Ο Λύντον Τζόνσον συνδύασε τη "Μεγάλη Κοινωνία" με τον πόλεμο στο Βιετνάμ.Ο Ρούσβελτ το New Deal, με την χρηματοδότηση του Β'Παγκοσμίου Πολέμου.Και τόσα άλλα παραδείγματα.Δεν υπάρχει καλό και κακό "nanny state". H λογική είναι η ίδια.Η πίστη στην απεριόριστη δυνατότητα της κυβέρνησης να αναμορφώσει την κοινωνία της χώρας της(μέσω των φιλόδοξων κοινωνικών προγραμμάτων) και ολόκληρο τον πλανήτη(μέσω των συνεχών πολέμων και του "nation building").
Σχετικά με το θέμα του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ο Κώστας με κάλυψε απόλυτα.
Αναρωτιέμαι μήπως οι όποιες ελλείψεις του αμερικάνικου συστήματος υγείας δεν οφείλονται στην υπερβολική ελεύθερη αγορά αλλά στις στρεβλώσεις που δημιουργεί και εδώ η κυβερνητική παρέμβαση.Εξάλλου επί Μπους, η κρατική χρηματοδότηση των προγραμμάτων Medicare, Medicaid σημείωσε τη μεγαλύτερη αύξηση από την εποχή του Λύντον Τζόνσον.(Δες http://www.mises.org/freemarket_detail.aspx?control=458 και http://www.mises.org/freemarket_detail.aspx?control=279).
Αλλά το πρόβλημα με τη Χίλαρυ Κλίντον, είναι ακριβώς αυτό.Δεν πρόκειται να σκεφτεί ποτέ μήπως το σύστημα υγείας μπορεί να βελτιωθεί με λύσεις έλεύθερης αγοράς!Η πατερναλιστική λογική την κάνει να θεωρεί την κυβέρνηση ως τη μόνη λύση για όλα τα προβλήματα
o barak obama exei sumboulo ekswterikwn 8ematwn ton Zbigniew Brzezinski pou kapote eksoplize tous Taliban enantia twn Sobietikwn.
Bill Richardson uber alles
Επιστρέφοντας στην Χίλαρι ή οποία ήταν το θέμα του αρχικού άρθρου, μου φαίνεται πως οι κατηγορίες είναι υπερβολικές και άδικες.
Ποιες είναι οι κατηγορίες:
1. Είναι εξουσιομανής.
Συγνώμη, αλλά σε πιο πλανήτη ζούμε; Πολιτικός είναι η γυναίκα, προφανώς της αρέσει η εξουσία. Γιατί νομίζεται ότι στον Ομπάμα, τον Σαρκοζύ, όποιον θέλεται δεν αρέσει η εξουσία;;
Ο -πολύ συμπαθής- Ομπάμα, είναι ο μάστορας του να μην λέει τίποτα και να μην έχει συμπαγείς προτάσεις. Σίγουρα λοιπόν δεν θέλει να γίνει πρόεδρος για να εφαρμόσει τις -ανύπαρκτες- προτάσεις του.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι εάν αρέσει στην Χίλαρι η εξουσία, αλλά κατά πόσο η αγάπη της για εξουσία θα την οδηγήσει σε λανθασμένες ή "ανήθικες" αποφάσεις και πολιτικές.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι αυτό ισχύει για την Κλίντον. Το γεγονός ότι συμμετέχει στα κοινά για πολύ καιρό τώρα, μπορεί να της έχει κοστίσει εχθρούς αλλά πιστεύω ότι αντιθέτως αποδεικνύει ότι δεν είναι ένα κρυμένο τέρας. Αντιθέτως ο Ομπάμα μπορεί και να είναι καθότι στην ουσία δεν ξέρουμε τίποτα γι αυτόν.
Το πρόβλημα με την Κλίντον δεν είναι ότι είναι περισσότερο κυνική ή εξουσιομανής από τους άλλους, είναι απλώς απλά ότι δεν είναι πολύ συμπαθητική, όπως π.χ. είναι ο αντρας της, ή όπως ήταν ο Μπους (τουλάχιστον σε ορισμένους ψηφοφόρους). Αλλά αυτή η έλλειψη charisma, αν και μεγάλο πρόβλημα για μια πολιτικό, δεν είναι πρόβλημα ουσίας ή πολιτικών επιλογών.
2. Αλλάζει απόψεις για μικροπολιτικούς λόγους
Και πάλι, σε ποιο πλανήτη ζούμε;;; Πολιτικός είναι η γυναίκα και μάλιστα πολιτικός στην Αμερική.
Επιπλέον, εάν δεν άλλαζε απόψεις καθόλου, εάν δεν λάμβανε τις περιστάσεις για να πάρει αποφάσεις θα ήταν παντελώς ανίκανη για να γίνει πρόεδρος της Αμερικής. Η πολιτική είναι η τέχνη των συμβιβασμών. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν και θέλουν μαυρόασπρες καταστάσεις είναι αφελης και επικύνδινοι.
Άλλωστε ακόμα και ο Ομπάμα ο οποίος λόγο της νεαρής του ηλικείας έχει το "πλεονέκτημα" να μην έχει την ιστορία της Κλίντον, νομίζεται ότι δεν έχει αλλάξει τις απόψεις του για να γίνει αρεστός; Πχ. δεν ξέρω εάν διαβάσατε για το πως προσπαθεί να ευχαριστήσει όλες τις πλευρές στο θέμα των gay marriages, με το να λέει άλλα στο gay lobby και από την άλλη να βγαίνει σε περιοδεία στον νότο με τον απαράδεκτο γκοσπελ τραγουδιστή ΜcClurkin.
Αντιθέτως η Κλιντον γενικά δεν είναι ανεμοδούρα, έχει απόψεις τις οποίες έχει προωθήσει πολύ για πολλά χρόνια. Η μεταρρύθμηση του συστήματος υγείας είναι ένα τέτοιο θετικό παράδειγμα, αν και δεν κατάφερε να το περάσει την τελευταία φορά.
3. Είναι κρατικιστής, πατερναλιστική κτλ.
Αυτό είναι λίγο αντιφατικό με την προηγούμενη κατηγορία καθότι δεν μπορεί κανείς να κατηγορεί κάποιον ότι δεν έχει καμία αρχή και είναι οππορτουνιστής και την ίδια στιγμή να την κατηγορεί ότι έχει αρχές με τις οποίες ο αρθρογράφος δεν συμφωνεί.
Προσωπικά πιστεύω ότι η Κλίντον είναι στο μέσο χώρο στις ΗΠΑ, με ένα έντονο πραγματισμό. Δεν μου φαίνεται ότι είναι περισσότερο ή λιγότερο κρατικιστής από τον Μπους πχ παρά τις (άδειες) ρητορίες του τελευταίου. Και μάλλον είναι λιγότερο κρατικιστής από τους υπόλοιπους Δημοκρατικούς υποψηφίους οι οποίοι είναι μάλλον πιο λαικιστές από αυτήν (σίγουρα ο Εντουαρντς αλλά και ο Ομπάμα ο οποίος δεν λέει απολύτως τίποτα για το τι θέλει και τι θα κάνει εκτός από ένα γενικόλογο σύνθημα περι αλλαγής - σας θυμίζει τίποτα αυτό; :)
"Ο Μπους δεν αύξησέ μόνο τις στρατιωτικές δαπάνες, αλλά όλες τις κρατικές δαπάνες"
για να έχει μια πολύ καλή δικαιολογία να περικόψει κοινωνικές δαπάνες
h megalh plaka paizei sthn oikonomikh politikh
libertarians=uper twn emporikwn elleimmatwn alla kata twn kratikwn elleimmatwn
republicans=kata twn elite alla me foroapalages stous plousious
liberals=uper twn dikaiwmatwn tou atomou alla kai uper twn kleitoridektomwn logw polupolutismikothtas
in short liberalism is a mental disorder opws eipe o Michael Savage
O monos upopshfios pou milaei gia mesaia taksh einai o Edwards, o monos gia soibarh energeiakh politikh o Bill Richardson. H Hillary kai o Obama einai ta idia, apla h Hillary pio ksediantropa eksousiomanhs mhn anhsuxhsete an deite Obama-Hillary gia president kai vice president h to anti8eto.
Apo Reps mono sobaros deixnei o McCain kai Giuliani. O Thompson paei peripato akoma kai to Cato ton exei brisei.
Giati den katebainei o Lou Dobbs?
1. "Αλλά το πρόβλημα με τη Χίλαρυ Κλίντον, είναι ακριβώς αυτό.Δεν πρόκειται να σκεφτεί ποτέ μήπως το σύστημα υγείας μπορεί να βελτιωθεί με λύσεις έλεύθερης αγοράς!Η πατερναλιστική λογική την κάνει να θεωρεί την κυβέρνηση ως τη μόνη λύση για όλα τα προβλήματα"
αυτό δεν ισχύει μόνο για την hillary. ισχύει για όλους τους υποψηφίους συνεπώς γιατί κατηγορείς μόνο αυτήν για αυτό?
2. "Τίποτε δεν είναι αυθόρμητο, τίποτε δεν είναι τυχαίο πάνω της.Όλα, οι κινήσεις της, ο τρόπος που εκφέρει τις λέξεις, το βλέμμα της,ακόμη και τα ρούχα της, είναι προσεκτικά υπολογισμένα και σχεδιασμένα για ένα και μόνο σκοπό:πώς να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των Η.Π.Α."
αυτό ισχύει μόνο για την hillary? εδώ μιλάμε για προεδρικές εκλογές και δε στις ηπα - όλοι οι υποψήφιοι ασχολούνται και υπολογίζουν το κάθε τι. γιατί πάλι η hillary κατηγορείται?
για όλα όσα την κατηγορείς μπορείς να κατηγορήσεις σχεδόν όλους τους υποψηφίους (με μοναδική εξαίρεση τον ron paul). είναι very generic αυτά που τις προσάπτεις
καλα τωρα μονο ο ron paul ειναι καλος και ολοι οι αλλοι χαλια.τετ.η τετοια στενομυαλια δεν την περιμενα.υπαρχουν τοσοι καλοι υποψηφιοι και απο τα 2 κομματα (και οχι μονο) που μου φαινεται αστειο να λεμε οτι μονο ο ron paul ξεχωριζει(δεν αμφισβητω οτι οι προτασεις του ειναι καλες).η χιλαρυ κλιντον ειναι με διαφορα η χειροτερη.john mcain και ron paul ισως οι καλυτεροι.
επισης δεν καταλαβαινω γιατι εχει δαιμονοποιηθει τοσο πολυ ο μπους.με εξαιρεση τις φοροαπαλλαγες και τον πολεμο στο ιρακ ο μπους εχει ακολουθησει πολιτικες που ικανοποιουν ολα τα πολιτικα φασματα των ηπα και οι πολιτικες του ειναι προιον συμβιβασμου.ο μπους δηλαδη δεν κανει του κεφαλιου και εχει συμβιβαστει σε απειρα θεματα.σε καποια θεματα μπορει να φαινεται υπερσυντηρητικος.σε αλλα φιλελευθερος σε αλλα σαν κεντροαριστερος και στην εξωτερικη πολιτικη ειναι απο πραγματιστης μεχρι εξαιρετικα ιδεαλιστης.δεν διαφερει δηλαδη πολυ απο τους περισσοτερους προεδρους των ηπα που ηταν σχεδον ολοι τους πραγματιστες (με εξαιρεση ισως τον Μεγαλο Ροναλντ Ρηγκαν).αυτο εγω δεν το θεωρω κακο διοτι οι πολιτικοι στις ηπα δεν ειναι πορωμενοι με ιδεολογιες και εννοειται οτι η κομματοκρατια ειναι απουσα.
@newmanifesto
Μάλλον δεν είσαι καλά ενημερωμένος!Ο Μπους αύξησε όλες τις δαπάνες, και τις αμυντικές και τις μη αμυντικές!Επί Μπους δόθηκαν τα περισσότερα κονδύλια για τα προγράμματα Medicare και Medicaid από την εποχή του Λύντον Τζόνσον, ενώ επεκτάθηκε η ανάμιξη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στην εκπαίδευση με το πρόγραμμα No Child Left Behind (Για τις δαπάνες επί προεδρίας Μπους δες εδώ :http://www.cato.org/pubs/briefs/bp-087es.html).Όποτε η κρατικίστικη Αριστερά μάλλον θα έπρεπε να λατρεύει τον Μπους...
Και κάτι ακόμη.Γράφεις στο μπλόγκ σου, αναφερόμενος σε αυτό το πόστ:
"γιατί καταντήσαμε πλέον να ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία η σκέψη πως οφείλουμε και μπορούμε να κάνουμε κάτι για να βοηθήσουμε τους πιο αδύναμους αντιμετωπίζεται από κάποιους σαν μια παλιομοδίτικη δαιμονοληψία που ανήκει οριστικά στο παρελθόν, όταν η ανθρωπιά και ο οίκτος μιας κοινωνίας ήταν πιο πολύτιμες αξίες από το χρήμα και το κέρδος ..."
Απ'οτι βλέπω διεκδικείς το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας αλλά μου φαίνεται πως τα έχεις μπερδέψει λίγο.Συγχέεις τους πολίτες με το κράτος.Δεν μίλησα εναντίον της βοήθειας προς του συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη.Μίλησα εναντίον της υπερβολικής ΚΡΑΤΙΚΗΣ ανάμιξης στην πρόνοια.Το "κράτος" δεν είμαστε "εμείς".
Προφανώς εσύ θεωρείς πως η κρατική βοήθεια είναι ο μόνος τρόπος για να βοηθηθούν πως οι πιο φτωχοί συμπολίτες μας.Εγώ πάλι θεωρώ πως το κράτος πρέπει να είναι η έσχατη λύση, και θα πρέπει να εξετάσουμε τί ρόλο μπορούν να παίξουν οι ιδιώτες, θεσμοί όπως η Εκκλησία και (πραγματικά) μη κυβερνητικές οργανώσεις, καθώς και η δραστική μείωση της φορολογίας για όλους.Προφανώς δεν αναρωτήθηκες ποτέ γιατί όλα τα κρατικά πρόγραμματα πρόνοιας κατέληξαν στο να αυξήσουν τη φτώχεια, αντί να τη μειώσουν και δεν
προβληματίστηκες για τις επιπτώσεις που θα έχει για τη ζωτικότητα της κοινωνίας μας και για τα ατομικά δικαιώματα ένας πανταχού παρόν Λεβιάθαν, με μια τεράστια γραφειοκρατία.(κάτι που δεν απέχει και πολύ από τη σημερινή πραγματικότητα)
Αυτή είναι η διαφορά μας.Και μαθήματα κοινωνικής ευαισθησίας δε δέχομαι από κανέναν...
Σχετικά με τη Χίλαρυ:
Πράγματι και πολλοί άλλοι υποψήφιοι διακρίνονται από τον πολιτικό οπορτουνισμό και την εξουσιομανία της Χίλαρυ, αν και η Χίλαρυ το έχει ανάγει σε επιστήμη(Ο Μιτ Ρόμνεϋ π.χ είναι γνωστή ανεμοδούρα.Πρόσφατα όταν ζήτησε σε ντιμπεϊτ από τον Χάκαμπι, να μη διαστρεβλώνει τις θέσεις του, ο Χάκαμπι του απάντησε "Which one?").Δείτε εδώ αναλυτικά τις αλλαγές στις θέσεις της Χίλαρυ στο θέμα του Ιράκ(http://archive.newsmax.com/archives/ic/2007/2/8/130258.shtml) και στο θέμα των μεταναστών (http://archive.newsmax.com/archives/ic/2006/3/9/102635.shtml).Κάποιοι θα το χαρακτηρίσουν πραγματισμό...Εγώ το λέω οπορτουνισμό...Είναι θέμα οπτικής!
Δίνω όμως ιδιαίτερη έμφαση στη Χίλαρυ Κλίντον, επειδή αυτή τη στιγμή έχει τις περισσότερες πιθανότητες για να κερδίσει τις εκλογές.Ανήκει στην καρδιά του κατεστημένου και έχει πίσω της ένα πολύ καλά οργανωμένο δίκτυο(επιχειρηματίες,οργανωτές πολιτικών εκστρατειών,πανεπιστημιακοί) που κάνει τα πάντα για να κερδίσει η εκλεκτή του την προεδρία.Ακόμη το θεωρεί φυσικό της δικαίωμα να γίνει η επόμενη πρόεδρος.Νομίζω πως κάτι πρέπει να γίνει για να σταματήσει ο τσαμπουκάς της οικογένειας Κλίντον, που θεωρεί πως κληρονομικώ δικαίω πρέπει να εναλλάσεται στην εξουσία με την οικογένεια Μπους(δεν είναι τυχαίο πως οι δύο οικογένειες έχουν πολύ καλές προσωπικές σχέσεις).Δε θεωρείτε ανησυχητικό για την αμερικάνικη δημοκρατία, δυο οικογένειες να εναλλάσονται στο ανώτατο αξίωμα για 24 χρόνια??
oi libertarians den exoun koinwnikh euais8hsia giati apla den apodexontai thn ennoia ths koinwnias.
opws eipe kai h maggy there is no such thng as a society kai uparxei bebaiws kai to perifhmo 8ewrhma tou Arrow epi autou
@ sardanapalos
Κοινωνία κατά τους φιλελεύθερους δεν υπάρχει ως υπερ-οικοδόμημα. Η κοινωνία είναι σύνολο ατόμων, δεν είναι κάτι παραπάνω από τα άτομα που την απαρτίζουν. Συνέπεια αυτού είναι ότι δε μπορεί κανείς να αποδέχεται ότι πρέπει να θυσιαστεί για το "καλό της κοινωνίας". Η ρήση αυτή καλύπτει το γεγονός ότι αυτός που θυσιάζεται το κάνει προς όφελος άλλων ατόμων, συνήθως αυτών που είναι πρόθυμοι να τον θυσιάσουν. Επί πλέον, δεν είμαι σίγουρος τι σχέση έχει το εμπορικό έλλειμα το οποίο αναφέρεις με το κρατικό έλλειμα. Αν και συνδέονται εν μέρη (μειώνοντας το κρατικό έλλειμα μπορεί να μειώσει κανείς και το εμπορικό έλλειμα) οι πηγές και επιπτώσεις του ενός διαφέρουν σημαντικά από αυτές του άλλου.
@ Άλκης και Pinky and the brain
και Sardanapalos
Ε όχι ρε παιδιά να λέμε οπορτουνιστή και γενικολόγο τον Ομπάμα όπως την Χίλαρι. Παραδείγματα...
1. Προσωπικά δεν είμαι υπέρ της διατήρισης του Social Security. Αν είναι όμως να το διατηρίσουμε, τότε το πρώτο λογικό βήμα θα ήταν να βγάλουμε την οροφή που υπάρχει στα $93,000 με αποτέλεσμα οι πολύ πλούσιοι να πληρώνουν πολύ μικρότερο ποσοστό του εισοδήματός τους σε Social Security. Αυτό λέει συγκεκριμένα ο Ομπάμα. Η Χίλαρι τον κατηγορεί για αυτό λέγοντας ότι θέλει να ανεβάσει τους φόρους, αλλά αρνείται να πει η ίδια τι θα κάνει για να μην γίνει το ταμείο ελλειματικό.
2. Η Χίλαρι θέλει υποχρεωτικό ΕΣΥ, ο Ομπάμα όχι. Θέλει δηλαδή οι ενήλικοι να μπορούν να αποφασίσουν αν θα ενταχτούν. Όταν ρώτησε ο Ομπάμα τη Χίλαρι πώς θα τιμωρήσει όσους αρνούνται να ενταχθούν στο σύστημα εκείνη δεν απάντησε.
3. Ο Ρίτσαρτσον είπε ότι είναι κατά του φόρου στις εκπομπές Διοξιδείου του άνθρακα, αλλά υπέρ της θέσπισης ανώτατων τιμών εκπομπής ρύπων, διότι ο φόρος είπε θα μετακυληθεί στους καταναλωτές. Ο Ομπάμα, και μπράβο του, είναι ο μόνος που σωστά παραδέχθεικε ότι και η θέσπιση ορίων ρύπων θα επιβαρύνει τους καταναλωτές, καθώς οι εταιρίες θα μετακυλίσουν το κόστος αναδιάρθρωσης των τεχνολογιών που χρησιμοποιούν. Η Χίλαρι δεν είπε τίποτε.
Αυτά!
Περιέργως, αγαπητοί, το Εθνικό Σύστημα Υγείας που υποστηρίζει η Χίλαρι είναι το πιο εύστοχο μέτρο που θα μπορούσε να προτείνει και μακάρι κι ο Ομπάμα να το αγκαλιάσει με τον ίδιο τρόπο.
Είναι χαρακτηριστικό το post που γράφει παραπάνω η Athena Smith που δείχνει με γλαφυρό τρόπο πως όσοι δεν ενδιαφέρονται για ΕΣΥ στις ΗΠΑ απλά τυχαίνει να είναι υγιείς και εύποροι. Μόλις αρχίζουν να έρχονται οι αβάσταχτοι λογαριασμοί όλοι παρακαλάν για ένα γερμανικό ή ιταλικό ή γαλλικό ή βρετανικό Εθνικό Σύστημα Υγείας.
---
Πάντως σχετικά με τους ψηφοφόρους είδα το παρακάτω στον Economist (που φαντάζομαι διαβάζεται απ'τους περισσότερους φανατικούς αναγνώστες του Κόκκορα):
...The exit polls also suggest that Mrs Clinton won New Hampshire by winning over traditional types of Democrat. She beat Mr Obama among registered Democrats, people over 40, union families, voters without college degrees and families making less than $50,000 a year. Mr Obama won the independents who voted in the Democratic primary, the first-time voters, the young, the college-educated and the well-off. Voters who said they were falling behind economically opted for Mrs Clinton; those who feel they are getting ahead preferred Mr Obama's more upbeat message...
Μάλλον οι αναγνώστες του Κόκκορα, ως νέοι άνθρωποι, είναι φυσιολογικό να μην πάνε τις ιδέες της Χίλαρι.
@ cobden: "Δίνω όμως ιδιαίτερη έμφαση στη Χίλαρυ Κλίντον, επειδή αυτή τη στιγμή έχει τις περισσότερες πιθανότητες για να κερδίσει τις εκλογές"
οκ, κατάλαβα με τι πνεύμα έγραψες το ποστ. δεν πιστεύω όμως ότι είναι τόσο "επικίνδυνη" όσο την περιγράφεις.
επίσης, ήθελα να διευκρινίσω ότι δεν υποστηρίζω το ron paul, τον ανέφερα ως ίσως ο μοναδικός που είναι anti-κράτος (και αυτό τον διαφοροποιεί από τους άλλους υποψηφίους republicans & democrats). απ'ότι φαίνεται είναι και anti-black, anti-gay, anti-...
Δε θα έλεγα ότι μπορεί η προσωπικότητα να παίξει τόσο καταλυτικό ρόλο σε μία τέτοια υπερδύναμη. Όσο και να μην είναι αυθόρμητη η υποψηφιότητά της, άλλο τόσο δεν είναι και των άλλων που διεκδικού το ένα ή το άλλο χρίσμα. Δε νομίζω αν είναι θέμα, μου αρέσει ή όχι.
Όλοι τους σταθερά υποστηρίζουν την επέμβαση σε υποθέσεις άλλων κρατών για τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα. Ο ένας έχει την ευθύνη των Βαλκανίων και ο άλλος του Αφγανιστάν και του Ιράκ. Διαφορά καμία και παντού πόλεμος και σφαγές.
Και για να προσθέσω κάτι "φεμινιστικού" χαρακτήρα, αυτό που ενοχλεί πολλές γυναικες εδω είναι η συμπεριφορα της Χιλλαρυ οταν ξεσπασε το σκανδαλο με τη Μονικα. Το οτι καταπιε την προσβολη και παρεμεινε στο πλευρο του Κλιντον θεωρηθηκε απο πολλες φεμινιστριες ως χαστουκι στο κινημα. Γνωριζω οτι κατι τετοιο θα περνουσε απαρατηρητο στην Ευρωπη αλλα εδω η κατασταση ειναι διαφορετικη.
Ειδικοτερα η Tammy Bruce έγραψε:
"Let’s start with feminist elite darling Hillary Clinton. Just last week the book her three ghostwriters wrote for her, “Living History,” (which would be more appropriately titled “How I Sold My Soul for Power and a Man with No Pants”) went audio and is close to selling 1 million copies. That’s not surprising. Millions of Americans love fiction. What is disturbing is the presumption that Clinton is the Grand Dame of authentic feminism. For those of us who would love to see a woman as president of the United States, it is appalling that the woman of choice for the feminist elite contradicts everything authentic feminism stands for."
Αλλα εγω παντως αναγνωριζω οτι οι περισσοτεροι υποψηφιοι και απο τα δυο κομματα ειναι ικανα ατομα που καμμια σχεση δεν εχουν με τον τωρινο ο οποιος τη λεξη "nuclear" εξακολουθει να την προφερει ως "νιουκιλαρ!" Και σοβαρολογω...
Προσωπικα δεν πιστευω οτι η Χιλλαρυ θα ειχε βγει γερουσιαστης αν δε ηταν συζυγος του Μπιλ. Αυτο με ενοχλει. Ο Ομπαμα εξελεγη γερουσιαστης χωρις να ειναι γιος ή συζυγος κανενος γνωστου. Αυτη οχι. Ενδεικτικο στην αρχη της εκστρατειας δε ηταν οτι τα πρωτα 25 εκατομμυρια αυτη τα μαζεψε από μεγαλα ονοματα και ακριβες εκδηλωσεις (μεσα στα ορια που οριζει ο νομος βεβαια) ενω αυτος μαζεψε το ιδιο ποσο απο μικροεπιταγες αγνωστων ανθρωπων.
Ο Ομπαμα ειναι ικανος και ξεκινησε απο χαμηλα. Ειναι και μαυρος και μια εκλογη του θα σημανει πολλα -πιστευω- για τους μαυρους ολου του κοσμου. Θα ειναι ενα ισχυρο role-model. Προσφατα στην Ελλαδα φιλος μου ειπε. "Τι μανια στην Αμερικη να λετε οτι μπορει να βγάλετε γυναικα προεδρο; Εδω στην Ευρωπη τα ξεπερασαμε αυτα, εχουμε βγαλει τοσες και τοσες!"
Συμφωνησα και προσθεσα: "Αλλα μονο η Αμερικη θα εβγαζε μαυρο προεδρο. Η Ευρωπη νομιζω οχι."
Kosta sxetika me tis protimhseis twn libertarians sta elleimmata phgaine sto site tou Cato na deis mia plhrh diastrofh.
Sixainontai ta fiscal deficits giati einai government spending enw ta emporika elleimata ta lene pwlhseis periousiakwn stoixeiwn se ksenous, xwris bebaia na lene oti auta ta assets einai claims on future cash flows.
Sxetika me to susthma ugeias kai thn amerikanikh tax-o-phobia. Den einai periergo oti autoi pou thn prow8oun thn taxophobia einai akribws aytoi pou epwfwlh8hkan apo tis foroapallages tou Bush. O Limbaugh h o O'Reilly me ta merika millions pou bgazoun 8a h8elan perissoterous forous?
Kai epishs peri ESU klp, eida mia mera se ekpomph ths Oprah mia oikogeneia h opoia h8ele na poulhsei to spiti ths giati na kanei ena melos 8erapeia gia ton karkino kai htan middle class wasp oikogeneia. H koinonikh antilhpsh twn eurwpaikwn koinwniwn 8ewrei pws h atuxia einai kati to opoio ephrreazei olh thn koinwnia kai gia auto suneisferei. Antillambanetai thn koinwnia kati parapanw apo sunolo katanalwtwn.
H libertarian antilhpsh einai to akribws anti8eto akoma kai sthn amerikh gia auto kai paramenei o libertarianismos ena peri8wriako politiko kinhma. Sthn amerikh apla exoun peisei ton kosmo pws aukshmenoi foroi einai o dromos pros ton Maoismo h ton Stalinismo.
καλα εμεις οι ευρωπαιοι ειμαστε πολυ πισω.οπως εχουμε βγαλει σε διαφορες χωρες της ευρωπης γυναικες ετσι και στις ηπα εχουν βγαλει σε πολλες πολιτειες γυναικες κυβερνητες.αυτοι εχουν μια ενωση κρατων ουσιαστικα που λειτουργει πολυ καλα ενω εμεις ακομα παλευουμε με την ευρωπαικη ενωση.δηλαδη το να συγκρινουμε το ομοσπονδιακο συστημα των ηπα με μια χωρα της ΕΕ ειναι λαθος πρεπει να συγκρινουμε τις πολιτειες με διαφορες χωρες της ΕΕ και το ομοσπονδιακο συστημα της αμερικης με την ΕΕ σαν συνολο.οταν λοιπον γινει η σωστη συγκριση θα διαπιστωσουμε ποσο πισω βρισκεται η ευρωπη σε πολλα θεματα.αληθεια ποσοι πολιτες θα ψηφιζαν για προεδρο της ΕΕ?Θα ξεπερναγε το 50% το πσοσοστο συμμετοχης?δεν νομιζω.αλλωστε στις ευρωεκλογες ψηφιζει το πολυ το 60%.ακριβως αυτα ειναι γενικα τα ποσοστα των ηπα σε ομοσπονδιακο επιπεδο.εννοειται οτι θα περνουσαν χρονια μεχρι να γινοταν γυναικα προεδρος της ΕΕ.λεμε οτι οι ηπα δεν εχουν εθνικο συστημα υγειας για τα 300εκ ατομα του πλυθυσμου της.φανταστειτε η ΕΕ σαν συνολο να ειχε ενα εθνικο συστημα υγειας που θα καλυπτε καθε ευρωπαιο πολιτη!!!!μηπως ειναι λιγο δυσκολο?με λαθος συγκρισεις δημιουργουνται πολυ λανθασμενες εντυπωσεις.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΕΓΡΑΨΑ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΝΩΝΥΜΑ ΠΟΣΤΣ)
επισης εχετε παρατηρησει οτι οι πολιτικοι στις ηπα δινουν πολυ συγκεκριμενες απαντησεις στα ζητηματα που απασχολουν τους ψηφοφορους.πραγματικα δεν αερολογουν και δεν φανταζονται....ουτοπικες κοινωνιες.ωραιο παραδειγμα ηταν ενα προηγουμενο ποστ που εδειχνε τις διαφορες αποψεων για διαφορα θεματα μετξυ ομπαμα, κλιντον ριτσαρτσον κτλπ.αυτα δεν τα λεω εγω εχουν γραφτει ολοκληρα βιβλια αλλα απλα τα θετω σαν ερωτηματα στην συζητηση.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ(ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΝΕΙ ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ΜΟΥ??)
Το παρακάτω ως απάντηση στην κατηγορία ότι ο Ρον Πωλ είναι anti-gay.
Live and Let Live, Says One Candidate
By John Stossel
Wednesday, January 9, 2008
Republican presidential candidate Ron Paul opposes things like prostitution and drug use, but he says the federal government has no business trying to stop adults from engaging in them. Freedom of choice, he says, shouldn't just be restricted to choices he approves of. It's the job of the federal government, says the congressman, to protect us from external threats, but it should not try to protect us from ourselves.
Here's the final edited installment of my interview with him.
U.S. Republican presidential candidate Texas Rep. Ron Paul visits a polling station in Manchester, New Hampshire January 8, 2008. REUTERS/Jim Young (UNITED STATES)
John Stossel: Would you legalize marijuana, cocaine and heroin?
Ron Paul: I would get the government out of regulating all those substances and would allow the states to deal with the problems, such as whether children can buy cigarettes and alcohol or hard drugs or marijuana. Different states would probably do different things. The first federal law against marijuana was in 1938 -- the government (controlled marijuana) through high taxation because it knew it didn't have authority to say that you're not allowed to smoke marijuana. Today it's gone berserk. The federal government overrules a state (California) that has legalized marijuana for very sick people with AIDS and cancer. That's how absurd the war on drugs has become.
Could a state legalize heroin?
Under our federal system of government, that would be the case. If you ask the people who are against (legalization of heroin) if they would use it, they say, "Oh, no, I wouldn't use it! It's always those other people that might use it, so I have to take care of them and prevent them from doing harm to themselves."
Is that a proper role for government?
No, I don't believe so. The government should not be involved in personal habits. I have no problem with state laws that protect children from the use of these drugs. But under the Constitution, the president and the federal government wouldn't have a say in it.
Should gays be allowed to marry?
Sure. They can do whatever they want, and they can call it whatever they want, just so they don't expect to impose their relationship on somebody else. They can't make me, personally, accept what they do, but gay couples can do what they want. I'd like to see all governments out of the marriage question. I don't think it's a state function; it's a religious function. There was a time when only churches dealt with marriage. But a hundred years or so ago, for health reasons, the state claimed that to protect us, you had to get a license to get married. I don't agree with that.
Prostitution?
I think when you defend freedom, you defend freedom of choice. You can't be picking and choosing how people use those freedoms. I don't believe government can legislate virtue. I can reject (vice) personally and preach against it, whether it's drugs or prostitution, but my solution comes from my personal behavior and how I raise my children. Whether it's personal behavior or economic behavior, I want people to have freedom of choice.
You seem to be saying that adults own their own bodies. If a woman wants to rent hers out or someone wants to smoke crack, that's their business.
Yeah. People make bad choices in religion and philosophy, but we don't regulate their thinking or their religious beliefs if they're not harming other people. That's why I defend this position that government can't protect individuals from themselves. It's just impossible. (And when it tries) it becomes a tyrannical state.
Which brings us to abortion. What do you think of Roe vs. Wade?
It was a federal encroachment over state laws, so I wouldn't have that.
So some states might outlaw abortion, and other states would allow it. That'd be OK with you?
That is right. Under our system, unless you change the Constitution, that's the way it should be taken care of.
You consider it murder, but it should be allowed if a state so chooses?
I don't use that term. I (say it is) a tragic set of circumstances, and life should be protected.
@ Sardanapalos
Το κυβερνητικό έλλειμα είναι βλαβερό διότι η κυβέρνηση για να το καλύψει δανείζεται τις αποταμιεύσεις των πολιτών τις οποίες ξοδεύει στο Ιρακ, εποδοτώντας τους αγρότες, κ.ο.κ. στερώντας έτσι τον ιδιωτικό τομέα από πόρους που χρειάζεται για να προβεί σε παραγωγικές επενδύσεις (R&D, κατασκευές, εξοπλισμό, κ.λπ.)
Το εμπορικό έλλειμα σημαίνει ότι ακριβώς επειδή δεν επαρκούν οι εγχώριες αποταμιεύσεις να καλύψουν τις εγχώριες επενδύσεις, οι Αμερικανοί αναγκάζονται να δανείζονται από το εξωτερικό. Το ιδανικό θα ήταν να αποταμίευαν οι Αμερικανοί πολίτες περισσότερο και να δαπανούσε η κυβέρνηση λιγότερο, ώστε να μην χρειαζόταν ο εξωτερικός δανεισμός. Έτσι το παραγόμενο προϊόν από τις πενεδύσεις θα έμενε όλο μέσα στη χώρα. Στο βαθμό όμως που αυτό δεν γίνεται, τι θα ήταν καλύτερο, να δανίζονται οι Αμερικανοί από το εξωτερικό για τις επενδύσεις τους πληρώνοντας τον τόκο ή να μην δανείζονται (οπότε το έλλειμα δεν θα υπήρχε) αλλά δε θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τις επενδύσεις? Σίγουρα το πρώτο είναι το μη χείρον!
Όσο για τη δακρύβρεχτη ιστορία στην Όπρα, το ερώτημα είναι γιατί αυτή η οικογένεια δε μπορούσε να πληρώσει? Οφείλεται η αδυναμία στο σύστημα ή σε προσωπικές τους επιλογές?
Τέλος προς όλους, ο Ομπάμα ψήφισε κατά της εισβολής στο Ιράκ, η Χίλαρι ψήφισε υπέρ. Για να θυμόμαστε!
kosta to amerikaniko emporiko elleimma einai deigma pws mia xwra uperdunamh einai mazi apisteuta antiparagwgikh dioti den mporei na anefodiasei ton plh8usmo ths me ta ag8a pou xreiazetai. as opsetai o anohtos greenspan o opoios me apisteuta fthno xrhma gia mia dekaetia dhmiourghse to dh8en amerikaniko 8auma. trwra erexetai to credit crunch h ptwsh tou dollariou kai poios kserei. a kai na mhn ksexasw ta dis pou ksodepsan oi clinton kai bush gia nation building.
oson afora gia proswpikes epiloges klp, den pisteuw oti to na pa8eis ogko sto kefali einai proswpikh epilogh opws h kuria sthn ekpomph, to gegonos oti gia na 8erapeutei anagkazetai na poulhsei to spiti ths, einai gia emena ntroph. mporei na exeis anti8eth apopsh alla gia mena h prosbash sthn ugeia einai an8rwpino dikaiwma kai diaole enas uperantidrastikos dikatoras o bismark ths 8emeliwse. den mporei mia dhmokratia na skeftei tous polites ths. oloi osoi einai kata ths kalupshs ugeias einai sunh8ws opws anefere kai allos sunomilhths autoi pou den einaia atuxoi na exoun as8enhsei.
sumfwnw pantws se auto pou les oti h libertarian apopsh gia thn koinwnia einai oti einai ena a8roisma atomwn, opote den mporei na antilhf8ei thn koinwnia susthmika. eks ou bebaia kai pou einai ena peri8wriako politiko kinhma
"to emporiko elleimma einai deigma pws mia xwra uperdunamh einai mazi apisteuta antiparagwgikh dioti den mporei na anefodiasei ton plh8usmo ths me ta aga8a pou xreiazetai"
Ασφαλώς και κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η Αμερικανική οικονομία έχει την υψηλότερη παραγωγικότητα με βάση το προϊόν ανά ώρα εργασίας. Ένα μεγάλο ποσοστό του ελλείματος οφείλεται στις εισαγωγές πετρελαίου και ένα μέρος, και εδώ έχεις δίκιο, στο γεγονός ότι η κυβέρνηση ξοδεύει τις αποταμιεύσεις το κόσμου σε Nation building. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με την παραγωγικότητα. Το ότι ο μέσος Αμερικάνος θέλει να οδηγεί τζιπ που καίει τα κέρατά του και να μένει 50 χ.λμ. μακριά από τη δουλιά του, ανεβάζοντας έτσι τη ζήτηση για εισαγώμενο πετρέλαιο, δε λέει κάτι για την παραγωγικότητα της οικονομίας.
Επί πλέον, το ότι κάποιος έπαθε όγκο στον εγκέφαλο δεν είναι επιλογή του, αλλά το ότι δεν ασφαλίστηκε διότι προτίμησε να δώσει τα λεφτά αυτά για να πάρει τηλεόραση 50 ιντσών ή για να πληρώνει καλωδιακή τηλεόραση είναι. Η μητέρα της γυναίκας μου πάσχει από σοβαρή νευρολογική πάθηση για τη οποία δεν υπάρχει καν διάγνωση. Και όταν χρειάστηκε να πάει σε τρία (όχι ένα) Πανεπιστημιακά νοσοκομεία (University of Chicago) και σε ειδικά διαγνωστικά κέντρα (Mayo Clinic) η ασφάλεια κάλυψε τα έξοδά της, και όταν αναγκάστηκε να πάρει αναπηρικό καροτσάκι της το αγόρασαν, και αν κάποια στιγμή δε μπορεί να δουλέψει θα πάρει αναπηρική σύνταξη. Σίγουρα οι άνθρωποι δε θα μπορούν να ζουν όπως θα ζούσαν αν ήταν υγιείς, αλλά κάτι τέτοιο είναι απόλυτα λογικό και αναμενόμενο. Η ατυχία είναι και αυτή μέσα στο παιχνίδι. Αυτό απέχει πολύ από αυτό που εμφανίζεται εδώ ότι δήθεν άνθρωποι παιθαίνουν στο δρόμο. Και η οικογένεια της γυναίκας μου δεν είναι πλούσιοι, είναι ο ορισμός του middle class. Και να ξαναπώ ότι οι πολύ φτωχοί καλύπτονται από τον κρατικό ασφαλιστικό φορέα Medicaid. Άρα δεν καταλαβαίνω προς τι ο ντορος. Είμαι υπέρ να προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους να κάνουμε την ασφάλιση πιο φτηνή/προσιτή, αλλά μακριά απο ΕΣΥ!! Όπως είπε και μια Βρετανίδα την οποία γνώρισα πρόσφατα και της είπα ότι κάποιοι στις ΗΠΑ θέλουν να εφαρμόσουν το Βρετανικό μοντέλο μου είπε: Be careful what you wish for!
Τέλος δικαίωμα δε μπορεί να είναι κάτι που εξαρτάται από την ενέργεια τρίτου. Αν εσύ αρρωστήσεις πρέπει κάποιος να σε κάνει καλά. Πως θεμελιώνεται λοιπόν το δικαίωμά σου? Ως το δικαίωμα να εξαναγκάσεις δια της βίας στους άλλους να σε φροντίσουν? Και αν αρνηθούν τι γίνεται? Βία στη βία? Όσο για την άποψη των φιλελεύθερων για την κοινωνία, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Αρκετοί πεθάναν στα χαρακώματα και στα Γκούλαγκ χάρη κάποιου αφηρημένου εθνικού/κοινωνικού καλού (που συνήθως ήταν το καλό των κυβερνώντων).
Πολύ ωραίο σχόλιο Κώστα, ειδικά η τελευταία παράγραφος. Υπάρχει μια τρομακτική παρανόηση για το τι είναι μια κυβέρνηση, από ποιούς αποτελείται, πώς χρηματοδοτείται και πως διαχειρίζεται τη δύναμη της.
Όταν κάποιος θέλει να δώσει χρήματα στην υγεία ή όποιο άλλο τομέα πρέπει να θυμάται από που τα παίρνει. Από όλους τους υπόλοιπους δημόσιους φορείς που διαχειρίζεται το κράτος.
Θεωρώ πως ποτέ δεν πρέπει να λέμε που πρέπει να δωθούν, αλλά με τι ποσοστώσεις πρέπει να κατανεμηθούν και επιπλέον πόσα χρήματα χρειάζεται να αντλήσει το κράτος από το εισόδημα των πολιτών για να επιτύχει τις επιδιώξεις που του έχουν αναθέσει. Όλες οι άλλες ερωτήσεις είναι ψευδεπίγραφοι συναισθηματισμοί, ανθρώπων που προφανώς δεν γνωρίζουν αρκετά για το θέμα.
h teleutaia paragrafos sou kosta einai to apaugasma ths protestantikhs h8ikhs tou xristianou taliban kalvinou.
8ewrw oti to kratos exei upoxrewsh kai sumferon na parexei iatrofarmakeutikh peri8alpsh stous polites tou.
oson afora gia to elleimma oi hpa exoun exoun emporiko elleimma akoma kai me thn oukrania ti eidous paragwgh milame. an ennoeis auth pou basizetai sto upertimhmeno dollario paw paso.
apo xwra paragwgwn oi hpa eginan xwra dikhgorwn
yannos
se sumbouleuw na diabaseis to ar8ro twn Allen and Gale gia thn oikonomikh 8emeliwsh ths upoxrewtikhs asfalishs kai ths oikonomikhs ths apotelesmatikothtas(consumption smoothing)
Δώσε μου ένα link και ευχαρίστως θα το κάνω.
Απέφυγες βέβαια να απαντήσεις στο ερώτημα από που ποιούς τομείς θα μειώσεις τη κρατική χρηματοδότηση για να δώσεις παραπάνω στην υγεία.
giati menoun ta kratika esoda sta8era kai prepei katanagkhn ka kopseis?
en genei protimw mia upshloterh forologia alla na exw farmakeutikh peri8alpsh
Δηλαδή προτιμάς το χρήμα να κάνει τη διαδρομή από την τσέπη σου στο κράτος και από το κράτος στο γιατρό που μπορεί να έχει απώλειες?
Γιατί δεν προτιμάς να πληρώσεις απευθείας το γιατρό?
giati o orismos ths sfalishs einai h sullogh posou apo pollous gia na apozhmiwnei tous ligous atuxous. to asfalistro pou plhrwneis einai iso me thn anamenomenh apozhmiwsh ara kai xamhlotero apo thn noshleia an pote sumbei
Sardanapalos,
οι ΗΠΑ δεν είναι μόνο χώρα δικηγόρων, είναι και χώρα σχεδιαστών μόδας, μουσικών και μουσικών παραγωγών, σχεδιαστών λογισμικού, ηθοποιών και παραγωγών ταινιών, κ.λπ. Έλα όμως που Κινέζοι, Ουκρανοί, και λοιποί κλέβουν τα Αμερικανικά προϊόντα καθώς οι κυβερνήσεις τους δεν εφαρμόζουν τους νόμους περί πνευματικών δικαιωμάτων? Όταν οι ΗΠΑ πληρώνουν για τις εισαγωγές αλλά πολλά από τα προϊόντα στα οποία οι Αμερικανοί έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα διετίθενται από "πειρατές" λογικό είναι να είναι ελλειματικό το ταμείο.
Επιμένω ότι οι ΗΠΑ είναι η πιο παραγωγική οικονομία με βάση το προϊόν ανά ώρα εργασίας. Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ξοδεύουν περισσότερο από όσο παράγουν έχει να κάνει με τις καταναλωτικές συμπεριφορές των πολιτών και της κυβέρνησης και όχι με την παραγωγική ικανότητα της οικονομίας. Τώρα αν θες να γράψεις δική σου οικονομική θεωρία τι να πώ?
h teleutaia paragrafos sou kosta einai to apaugasma ths protestantikhs h8ikhs tou xristianou taliban kalvinou.
Προφανώς σε χαρακτηρισμούς δε μπορεί να αντιπαρέλθει κανείς με επιχειρήματα παρά μόνο με χαρακτηρισμούς. Για χάρη της συζήτησης λοιπόν δεν θα απαντήσω και θα ξαναθέσω το ερώτημα ελπίζοντας αυτή τη φορά σε λογική απάντηση.
Και επιμένω, αν εσύ θες να ψωνίσεις ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από το κράτος αυτό είναι δικαίωμά σου. Δεν έχεις ωστόσο δικαίωμα να με υποχρεώσεις να κάνω και εγώ το ίδιο. Τα αποτελέσματα των κρατικών μονοπωλίων είναι εμφανέστατα στην Ελλάδα. Αν ήθελα να τα υφίσταμαι δεν θα είχα μετακομίσει 5000 μίλια μακριά από φίλους και οικογένεια!
Σου απαντάω με την τελευταία παράγραφο του Κώστα η οποία αγγίζει την ουσία του θέματος.
Γιατί δεν λες αυτό που θέλεις τόσο πολύ να πεις από την αρχή για να τελειώνουμε. Μην το τυλίγεις με περιτυλίγματα περί κοινωνικής ηθικής. Αυτό που θες να πεις είναι να πληρώσουν οι πλουσιότεροι για την ασφάλιση των φτωχώτερων.
sou eipa aukshsh forwn, oso gia thn protestantikh h8ikh diabase to biblio management tou ernest dale an 8umamai pou thn anaferei.
kai nai as plhrwsoun oi plousioi gia thn asfalish twn ftwxwn progressive tax rate legetai auto
Όχι αύξηση φόρων. Να πληρώσουν οι πλούσιοι αυτό είναι η απάντηση.
Η απλή αύξηση φόρων οδηγεί σε φαύλο κύκλο, όσα δίνεις τόσα παίρνεις (και κάτι λιγότερο για τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού συλλογής, διανομής και λειτουργίας).
Δεν σου λέω ότι είναι λάθος αυτή η κίνηση αλλά πες το από την αρχή. Δεν νομίζω να υπάρχουν εδώ πέρα αρκετοί που θα πειστούν από επιχειρήματα περί κοινωνικής αλληλεγγύης, τα οποία είναι και τελικώς αβάσιμα.
Απλά φοβάσαι να πεις ότι η χρήση βίας (καταναγκασμού) είναι αναγκαία για να πραγματωθούν τα όσα ευαγγελίζεσαι και αναθέτεις το πρόβλημα σε δήθεν συναισθηματισμούς. Ακριβώς γιατί θα δυσκολευτείς μετά να επικαλεστείς το συναίσθημα και την καλοσύνη όταν για να τα επιτύχεις θα έχεις χρησιμοποίησει βίαιες μεθόδους.
omologw pws den mporw na sxoliasw thn teleutaia topo8ethsh dioti topo8eteitai me marksistiko leksilogio kai epixeirhmatologia.
bale bourzouades thn 8esh tou proletariatou.
clue gia sunolikh topo8ethsh
oloi 8a 8umountai ton Truman kai FDR kai oudeis ton Coolidge kai h genia X htan to paidi tou Reaganismou enw h xrush genia h genia tou New Deal
Το να πληρώσουμε όλοι για να έχουν χρήματα οι πραγματικά φτωχοί ώστε να ασφαλίζονται δε με ενοχλεί. Πόσες φορές πρέπει να πώ ότι αυτό γίνεται και τώρα μέσω του Medicaid!!!!
Αυτό που ευεγγελίζεται ο Sardanapalos είναι ο χείριστης μορφής κρατικομονοπωλιακός πατερναλισμός, όπου το κράτος δε λειτουργει ως απλός αναδιανομητής που φορολογώντας τους πλουσιότερους χρηματοδοτεί τους φτωχούς, αλλά υποχρεώνει φτωχούς μεσαίους και πλούσιους να αγοράζουν τη συγκεκριμένη υπηρεσία που το κράτος παρέχει με βάση όρους που αυτό επιβάλλει. Τα αποτελέσματα αυτών των επιλογών αντικατοπτρίζονται στο Ελληνικό Σύστημα Υγείας, στα δημόσια σχολεία της Ελλάδας και των ΗΠΑ, στην ποιότητα των Έλληνικών τηλεπικοινωνιών, στην κατάσταση της Ολυμπιακής Αεροπορίας, και πάει λέγοντας. Είναι μύθος ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να βοηθηθούν οι φτωχοί.
Όσο για το Ρήγκαν, η χρυσή δεκαετία του 1990, το γεγονός ότι σήμερα μπορεί κανεί να πάρει τηλεφωνο από ΗΠΑ στην Ελλάδα με 5 cent το λεπτό (όχι μέσω ιντερνετ) ή να δει ΕΡΤ στο σπίτι του μέσω Αμερικάνικης δορυφορικής εταιρίας, και πολλά άλλα είναι ακριβώς συνέπεια των πολιτικών του Ρήγκαν. Και ας μην αδικούμε τη συνεισφορά της γενιάς Χ παγκοσμίως!
Όσοι θέλουν να αντικαταστήσουν την δημόσια ασφάλιση με μία ιδιωτική, δείχνουν απλώς την άγνοια τους. Πρώτον, το ΙΚΑ κακός θεωρείται δημόσια ασφάλιση, είναι ασφάλιση των εργαζομένων με εισφορές από τους εργαζόμενους (στις οποίες εισφορές βοηθά με ένα ποσοστό το κράτος, θεωρητικά, στην πράξη όμως ποτέ δεν ανταποκρίθηκε το κράτος στις υποχρεώσεις του).
Η φύση αυτής της ασφάλισης είναι ότι δεν μπορεί να δουλέψει παρά αν είναι υποχρεωτική, μαζική και καλύπτει όσο το δυνατόν περισσότερους ασφαλισμένους. Τις παροχές που σου δίνει το ΙΚΑ (ή το ΑΟΚ στην Γερμανία) δεν μπορεί να σου τις δώσει καμία ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία στον κόσμος, όσο και υψηλό ασφάλιστρο να πληρώνεις. Διαφορετικά θα υπάρχουν οι στρατιές των ανασφάλιστων όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ.
1. Το νούμερο των 50 εκατομμυρίων που αναφέρεις είναι πλασματικό. Οφείλεται στο γεγονός ότι η ιατροφαρμακευτική κάλυψη είναι συνδεδεμένη με την εργασία. Κάθε φορά λοιπόν που κάποιος αλλάζει εργασία, στο ενδιάμεσο διάστημα, που συνήθως κρατάει ένα-δυο μήνες, μένει ανασφάλιστος. Μελέτες έχουν δείξει ότο μόνο 7 με 10 εκατομμύρια είναι ανασφάλιστοι μακροπρόθεσμα. Σημαντικός αριθμός και πάλι, αλλά πολύ χαμηλότερος από το 50.
Και εδώ η ασφάλιση είναι συνδεδεμένη με την εργασία. Αν δεν δουλέψεις και δεν σου κολλήσουν τα ένσημα, χάνεις τα δικαιώματα στις παροχές του ασφαλιστικού οργανισμού σου.
Ούτε εμένα με ενοχλεί να πληρώσουν οι πλουσιότεροι για να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας οι φτωχότερες ομάδες του πληθυσμού, ως γενική ιδέα.
Για συγκεκριμένους λόγους όμως. Όχι για την ικανοποίηση κάποιου αισθήματος δικαίου που μπορεί να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο ή να συγκρούεται με άλλα βασικότερα. Αλλά γιατί αλλιώς θα υπάρξουν κοινωνικές αναταραχές που θα οδηγήσουν σε χειρότερα προβλήματα και μεγαλύτερο κόστος.
Το πρόβλημα είναι πώς ακριβώς να καθορίσεις το ποσό που οι πλουσιότερες μερίδες της κοινωνίας πρέπει να παραδώσουν. Μια τιμή που ξεκινά από το 0 μέχρι το ποσό Α χρημάτων που που εξασφαλίζει την επακριβώς "ιση" κατανομή εισοδήματος. Ανάλογα με το που θέτεις το όριο παίζεις ανάμεσα στον απόλυτο φιλελευθερισμό και στον απόλυτο κομμουνισμό. Και αν ξέχάσουμε για λίγο τις ιδεολογίες και τους συναισθηματισμούς, και σκεφθούμε μακροπρόθεσμα, ποιά θα ήταν η βέλτιστη τοποθέτηση αυτού του κρίσιμου ορίου.
Η δικιά μου απάντηση είναι με μια απλή διαδικασία ψηφοφορίας που αναθέτει το πρόβλημα στους εκφραστές της εξουσίας σε μια δημοκρατική κοινωνία. Δηλάδη, αφου ο φορέας της ισχύος είναι οι πολίτες, αυτοί πρέπει να αποφασίσουν, ενσωματώνοντας συλλογικά τον προσωπικό τους αλτρουισμό, της ηθική τους, τις προσωπικές ανάγκες και τις ιδεολογίες ή τη λογική τους.
Ο μηχανισμός θα είχε ως εξής:
Η κυβέρνηση ορίζει ένα ποσό χρημάτων που θα πρέπει τα πλουσιότερα στρώματα της κοινωνίας να διαθέσουν στα φτωχότερα. Το ορίζει με ένα πάνω και κάτω όριο (π.χ. 5-min 10-max δις €). Οι πολίτες ψηφίζουν σε μια κλίμακα επιλογών ανάμεσα στο πάνω και κάτω όριο. Το αποτέλεσμα είναι το weighted average των επιλογών τους.
Κάθε φορά το μέσο του διαστήματος προς ψήφιση, τοποθετείται στο αποτέλεσμα της προηγούμενης ψηφοφορίας.
Με αυτό τον τρόπο, υποστηρίζω, ότι η κοινωνία θα μπορεί να εξυπηρετεί τα φτωχότερα κομμάτια της, χωρίς να διασπά την κοινωνική συνοχή και χωρίς να καταλήγουμε σε υπερβολές ή κρατικισμούς.
Και μια πληροφορια για διεθνη τηλεφωνηματα απο ΗΠΑ. Αν χρησιμοποιησετε το tel3advantage.com σας χρεωνουν 2,7 σεντς το λεπτο χωρις εξτρα χρεωση συνδεσης. Αλλα τωρα και στην Ελλαδα προσφερονται πακετα οπου διεθνη τηλεφωνηματα χρεωνονται με κοστος αστικης κλησης.
Αν και το βρίσκω άσκοπο να συμμετάσχω σε μια συζήτηση όπου το Καναδικο φερ'ειπείν συστημα υγείας έχει δαιμονιοποιηθεί και το Αμερικανικό, έχει ωραιοποιηθεί σε τετοιο βαθμό που έχω μεινει άφωνη, κανω ενα τελευταιο σχολιο και οποιος με καταλαβαινει καλως. Χιλιαδες ειναι αυτοί που δεν μπορούν να χαρακτηριστουν φτωχοι αλλα αδυνατουν να αγορασουν ιατροφαραμκευτικη καλυψη η οποια για εναν ανδρα 55 ετων μονο κοστιζει γυρω στα 500 δολλαρια μηνιαιως. Μια τετραμελης οικογενεια μπορει να χρειαστει πανω απο 1500. ΠΟιος σας ειπε οτι ο εργοδοτης ειναι υποχρεωμενος στην Αμερικη να σου παρεχει ιατρικη ασφαλιση; Προβαινει στις απαραιτητες κρατησεις για social security, Medicaid, κτλ, αλλα υπάρχουν χιλιαδες εργασιες οπου οι εργαζομενοι δεν απολαμβανουν το δικαιωμα να συμμετασχουν σε προγραμμα ομαδικης ασφαλισης.
Οσο γι αυτους που βρισκονται αναμεσα σε εργασιες, τι συμβαινει οταν αρρωστησει κανεις εκεινη την περιοδο; Θα μου πειτε ας ειχε μαζεψει λεφτα να αγορασει ασφαλεια... Μην ειστε τοσο υπεροπτικοι. Μπορει και να υπηρξε σπαταλος, αλλα μπορει να ηταν και πνιγμενος στις υποχρεωσεις. Και το Medicaid δεν τον καλυπτει εκτος κι αν τα ετησια του εσοδα ειναι λιγοτερα των $9,000.
Και ποιος σας λεει οτι η δευτερη εργασια που θα βρει θα του προσφερει ιατροφαρμακευτικη; Αν στην απελπισια σου δεχτεις θεση στο Walmart με 9 δολλαρια την ωρα, το συγκεκριμενο καταστημα δεν σου προσφερει τιποτα τουλαχιστον για τους πρωτους εξι μηνες, και αντε να τα βολεψεις με 9 δολλαρια την ωρα.
Και για εμας τους ασφαλισμενους υπαρχουν βαθμιδες και βαθμιδες καλυψης. Αγοραζεις αυτο που αντεχεις. (Και σας παρακαλω, εδω δε σηκωνει αλλο υπεροπτικα σχολια του στυλ "ας δουλευες πιο πολυ να αγοραζες το πληρες πακετο"). Πολλα πακετα σου προσφερουν 80% καλυψη. Τι συμβαινει οταν βρεθεις με ενα λογαριασμο χιλιαδων δολλαριων;
Το συστημα στις ΗΠΑ εχει βγει εκτος ελεγχου. Οσοι εχουμε δει λογαριασμους το γνωριζουμε. Ο ιδιος μου ο γυναικολογος εστειλε Βελγιδα ασθενη του πισω στο Βελγιο να χειρουργηθει διοτι εδω οπως μου ειπε χαρακτηριστικσ "it's so waco they can drive her bankrupt!" Η φιλη μου με διανοητικ καθυστηρεμηνο παιδι που χρειαζεται αρκετες επεμβασεις, πληρωνει μηνιαιως απο την τσεπη της 1000 δολλαρια σε λογαριασμους. Κι ας εχει πολυ καλη καλυψη.
Οσο για τα "κακα δημοσια σχολεια" μη γενικευετε. Υπαρχουν καλα και κακα τοσο στο δημοσιο οσο και στον ιδιωτικο φορεα. Δουλευω σε δημοσιο κολλεγιο, προσφερουμε εξαιρετικες υπηρεσιες. Τα παιδια μου τελειωσαν δημοσιο λυκειο εδω, ο εξοπλισμος του ηταν αφθαστος οταν το συγκρινω με αλλων κρατων. Ας μη τρεχουμε στα δημοσια φτωχων γειτονιων τα οποια δεν χρηματοδοτουνται και λογω χαμηλων βαθμολογιων και λογω λιγων property taxeς που δικαιουνται.
Παντα να συγκρινουμε ομοια με ομοια.
Εχω ζησει αρκετα χρονια τοσο στην Ελλαδα οσο και στο Βελγιο και στις ΗΠΑ. Στο Βελγιο ειδα το καλυτερο συστημα. Στην Ελλαδα το χειροτερο. Αλλα επ'ουδενει δεν θα εφτανα στο σημειο να ωραιοποιησω το τραγικο κοστος ιατροφαρμακευτικων υπηρεσιων εδω επειδη ειμαι υποστηρικτης ενος φιλελευθερου συστηματος. Η ελευθερη αγορα-κατα την αποψη μου βεβαια- στο συγκεκριμενο θεμα τα εκανε μουσκεμα, και διορθωση μεσω της αγορας προσωπικα δε βλεπω.
14/1/08 14:58
to 8ema einai na mhn exoume authn thnideologikh parwpida. eimai fileleu8eros (an kai oudepote katalaba ti shmainei auth h leksh, poios an8rwpos einai kata ths eleu8erias) ara prepei na exw market oriented luseis. auto mou fainetai anohsia.
mexri stigmhs h upoxrewtikh asfalish ugeias pou isxuei sthn eurwph, douleuei mia xara (toulaxiston gia hpeirwtikh) kai kaneis katoikos den einai dusaresthmenos.
sthn amerikh kapoioi eksupnoi alla arketa plousioi onomazoun kommounismo to na uparxei universal health care. e eimaste oloi kommounistes
kai diabaste thn diakurhksh ths oclahoma ektos kai an o William Cohen einai kai autos kommounisths
Διαφωνώ με τα σχόλια ότι στις ΗΠΑ λειτουργεί η αγορά στην υγεία. Πέρα από το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετοί Αμερικανοί ανασφάλιστοι - κι αυτό ας το ερμηνεύσει ο καθένας όπως θέλει- η αγορά ακριβώς έχει αποτύχει να δημιουργήσει φτηνές και αξιόπιστες υπηρεσίες υγείας. Αν πληρώσεις έχεις μερικές από τις καλύτερα παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας στον κόσμο. Αλλά αυτό γίνεται και στην Ινδία λ.χ. όπου τα νοσοκομεία της κάνουν τις πιο πολύπλοκες επεμβάσεις σε πλούσιους πελάτες από τις αραβικές χώρες. Αλλά σοβαρά, θα θεωρούσε κανείς την Ινδία ως υπόδειγμα στον χώρο της υγείας;
Οι καθυστερήσεις στο σύστημα υγείας είναι πολύ μεγάλες για χώρα που έχει ιδιωτική ασφάλιση λ.χ. 30 μέρες για ραντεβού σε δερματολόγο και 40 για ραντεβού σε ορθοπεδικό, χειρότεροι χρόνοι από οποιοδήποτε ΕΣΥ της Ευρώπης σε πολλές περιπτώσεις. Αν πληρώσεις πας αμέσως, αλλά το ζήτημα είναι το να σε καλύπτουν τα χρήματα που δίνεις με την ασφάλειά σου.
Επίσης στο ονομαστικό "7-10.000.000 δεν έχουν ασφάλεια" ή "50.000.000 δεν έχουν ασφάλεια" στην πραγματικότητα μπορεί να είναι 70-100.000.000, αφού υπάρχουν διαφορετικά provisions στην ασφάλεια που παίρνεις. Τυπικά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που οι πρόνοιες της ασφαλειάς τους δεν τους καλύπτουν για απλή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ανώ στα χαρτιά είναι ασφαλισμένοι. Το αποτέλεσμα είναι να ιατροποιούνται τα πάντα, σαν αποτέλεσμα της διαμάχης ματαξύ εταιρειών και καταναλωτών της υγείας βλ. λ.χ. το περσινό κατέβασμα την waist perimeter ως ορισμό του ανύπαρκτου-κατ'εμέ- μεταβολικού συνδρόμου, ώστε να μπορούν οι αμερικανοί να μετρούν την χοληστερίνη τους, αφού έτσι θεωρούνται άρρωστοι! Να μην αναφερθώ στο κόψιμο της ομοφυλοφιλοφιλίας ως παραφιλίας από το DSM3, όχι για λόγους political corectness, αλλά για να μην πηγαίνουν αυτοί που ισχυρίζονται ότι είναι ομοφυλόφιλοι στον ψυχιάτρο!
Ένας από τους λόγους που η αγορά απέτυχε στις ΗΠΑ να δημιουργήσει φτηνές και καλές υπηρεσίες υγείας είναι ότι στην αγορά της υγείας υπάρχει έντονη information asymmetry και είναι πολύ πιθανό ο επιχειρηματίας να παίξει με τα αισθήματα του ασθενούς: "πάρε αυτήν την βαλβίδα γιατί η άλλη θα λασκάρει", "κάνε αυτήν την επέμβαση γιατί θα πεθάνεις" κλπ. Το σύστημα δεν κάνει τίποτα για να μειώνει αυτά τα προβλήματα, αντίθετα οι συστάσεις που υποτίθεται βοηθάνε το κοινό βγαίνουν από εταιρείες που παίρνουν πολλά χρήματα από εταιρείες. Τυπικό κρούσμα λ.χ. ήταν η σύσταση για την χρήση του Zyprexa σε εφήβους που συνοδεύτηκε από αμοιβές ύψους $1,000,000 στην καθηγήτρια που την έγραψε, όλος τυχαίως.
Άλλο παράδειγμα η μελέτη DOPPES I και DOPPES II, η οποία έδειξε ότι οι αιμοκαθαιρόμενοι έχουν την χειρότερη τύχη οπουδήποτε στον αναπτυγμένο κόσμο στις ΗΠΑ!
Ναι, η ελεύθερη αγορά μπορεί να δημιουργήσει καλό σύστημα υγείας και αποτελεσματικό. Αλλά υπό προϋποθέσεις πάντα. Στις ΗΠΑ όμως έχει αποτύχει παταγωδώς, όταν λ.χ. οι άποροι ασθενείς που πάνε στα νοσοκομεία με τον νόμο EMTALA,έχουν καλύτερη αντιμετώπιση από ανθρώπους που πληρώνουν, γιατί την breach of contract που συνοδεύει την καταγγελία του EMTALA δεν την καλύπτουν οι ασφαλιστικές!!!
Οι Αμερικανοί δεν είναι χαζοί άνθρωποι κι ας θέλουμε να τους λέμε Αμερικανάκια στην "έξυπνη" Ελλάδα. Το γεγονός ότι σε συντριπτική πλειοψηφία εδώ και δεκαετίες ζητούν καθολική ασφάλιση και ενίσχυση του κρατικού συστήματος υγείας σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα. Αν δεν υπήρχε δεν θα το ζητούσαν, ούτε τεμπέληδες είναι, ούτε χαζοί αυτοί που το ζητάνε, ούτε θέλουν να έχουν τηλεόραση και όχι ασφάλιση.Δεν ξέρω τι σχέση έχει η ηθικολογία περί ηθικών αξιών και εργατικότητας με την οικονομία. Δεν μπορεί ο ίδιος λαός να έχει την μεγαλύτερη παραγωγικότητα εργασίας στον κόσμο την μια στιγμή και την άλλη να είναι σπάταλος τεμπέλης. Η γρια-αλεπού Χίλαρυ μυρίστηκε την επιθυμία των Αμερικανών και το θέτει ως θέμα. Είναι τόσο επιτακτικό το ζήτημα για την πλειοψηφία, ώστε έχει κατέβει υποψήφιος των δημοκρατικών μόνο με αυτό το θέμα στην προεκλογική ατζέντα του-θυμηθείτε τον Bill Bradley.
Υ.Γ. Κάπου πιο πάνω διάβασα για το κράτος που κρατά τα λεφτά από τους ιδιώτες μέσω φόρων που αλλιώς θα δίνονταν για R&D. Νομίζω ότι η αναφορά του συγκεκριμένου τομέα είναι άτοπη, αφού πρόκειται για έναν heavily subsidized τομέα, και στις ΗΠΑ, για να μην πω ιδιαίτερα στις ΗΠΑ.
Πραγματι συμφωνω οτι η αναμονη για ραντεβου μπορει να ειναι πολυ μεγαλη για ορισμενες ειδικοτητες σε ορισμενες περιοχες. Ο μεσος χρονος αναμονης για καρδιολογο στην Ταμπα οπου και διεμενω ειναι 4-5 εβδομαδες. Για ενδοκρινολογο που εχει συγχρονως αδεια συνταγολογησης ραδιενεργου ιωδιου, 2,5 μηνες. (Για να δωσει ενας ενδοκρινολογος τετοια συνταγη πρεπει να εχει ειδικη αδεια και μονο ενας την εχει στην περιοχη μας... χρειαζεται εκτος απο την ενδοκρινολογια και PhD αν δεν κανω λαθος σε καποιον παρεμφερη τομεα). Αυτα στην περιοχη μου, μπορει αλλου να ειναι πιο γρηγορες οι υπηρεσιες.
Αυτονοητο ειναι οτι δεν υπαινισσομαι οτι οι υπηρεσιες ειναι χαμηλου επιπεδου. Αντιθετα. Πιστευω οτι ο μεσος Αμερικανος γιατρος ρισκαρει και καινοτομει πολυ περισσοτερο απο τον μεσο Ευρωπαιο και δεν παραταει την προσπαθεια ευκολα... το πολεμαει μεχρις εσχατων...
Αλλα σε θεμα ικανοτητων νομιζω οτι για συνηθισμενες περιπτωσεις το επιπεδο γιατρων στο Βέλγιο ηταν το ιδιο καλο με αυτο στην Αμερικη. Για δυσκολες περιπτωσεις νομιζω οτι εδω ειναι καλυτερα... αν μπορεις να πληρωσεις βεβαια.
Για την Ελλαδα ας μη μιλησω... Οσο καλος κι αν εισαι το συτημα φθονου και ρουσφετιου θα σε καταστρεψει. Κοιτατε τι επιθεση υπεστη ο Τζακης οταν ακυρωσε τη μεταμοσχευση... αγραμματο τον εβγαλαν.
Βεβαια άλλου παπά ευαγγελιο αυτο.
Στο νοσοκομείο του Τζάκη παρεπιμπτόντως υπάρχει ο καλύτερος παθολόγος-ηπατολόγος στις ΗΠΑ, ο Schiff. Συγγνώμη, αλλά όσα έγιναν στον memorial δεν τιμούν κανέναν. Δευτεροετής φοιτητής στο αμερικάνικο πανεπιστήμιο ξέρει ότι βάζοντας μια βελονίτσα σε ασκιτική συλλογή θα βρεις καρκινικά κύτταρα και-συνήθως-δεν περιμένεις να ανοίξεις τον ασθενή σου. Ο Schiff πιστεύω ότι το ξέρει, αλλά για κάποιο λόγο πιστεύω ότι δεν του τέθηκε το ζήτημα. Επίσης, μια που αναφέρθηκε, το καλύτερο κέντρο στον κόσμο μεταμόσχευσης ήπατος είναι στην Βαρκελώνη που είχε διευθυντή τον Arroyo, ενώ αρκετά καλή είναι και η Μπολώνια. Τα δυο πιο παραδεκτά πρωτόκολλα για μεταμόσχευση είναι...της Βαρκελώνης και της Μπολόνια. Υπάρχουν και κάποια των Βρετανών γιατί έχουν πολλές αυτοκτονίες με παρακεταμόλη. Τέλος πάντων, νομίζω ότι η περίπτωση Χριστόδουλου είναι η μεγαλύτερη απομυθοποίηση α)των αμερικάνικων νοσοκομείων β)των ελλήνων καθηγητών ιατρικής. Τώρα στις ΗΠΑ, λόγω των συνεχών αγωγών υπάρχει δυστυχώς πολύ λιγότερος αυτοσχεδιασμός απότι στην Ευρώπη και όλα δουλεύουν με guidelines. Και στο νοσοκομείο ο ειδικός γιατρός είναι ακριβοθώρητος. Γι'αυτό και βλέπεις πολλές φορές απίστευτα πράγματα όπως σε περίπτωση που έχω υπόψη μου στο Georgetown, όπου σε διαβητική κετοξέωση με pH 6,96 και άσφυγμη ηλεκτρική δραστηριότητα ο παλιότερος ειδικευόμενος έκανε...απινίδωση!!! Και μου πήρε πολύ ώρα για να εξηγήσω στον συμφοιτητή μου που ειδικευόταν εκεί ότι αυτό είναι θανατηφόρο. Ή την περίπτωση ενός από τους πιο γνωστούς ηλεκτροφυσιολόγους στην Αμερική σήμερα που έκανε κρικοθυρεοειδοτομές για να πάρει πτυέλα σε πνευμονία... Φυσικά όλοι αυτοί την γλίτωσαν ακριβώς γιατί υπάρχει information asymmetry που ανάφερα πιο πάνω. Σχετική έρευνα πριν λίγα χρόνια έδειξε ότι το 95% των γιατρών σε ειδικότητες υψηλού ρίσκου ασκούν αμυντική ιατρική. Άλλη μια στρέβλωση του συστήματος υγείας.
Σύντροφοι και συμπολεμιστές,
κανείς δεν είπε ότι δεν υπάρχουν προβήματα στο Αμερικανικό σύστημα υγείας και ότι δεν υπάρχουν τρόποι να γίνει πιο προσιτό. Πώς όμως να μειώσει κανείς το κόστος αν δεν ξέρει γιατί είναι τόσο ακριβή η ασφάλιση? Για παράδειγμα, υπάρχει έλλειψη ιατρών σε ορισμένες ειδικότητες οι οποίες είναι ειδικά επιρρεπείς σε μηνύσεις, επειδή η ασφάλεια των ιατρών στοιχίζει ακριβά. Πώς διορθώνει ένα Εθνικό σύστημα το συγκεκριμένο πρόβλημα? Αμ δεν το διορθώνει. Μια λύση θα ήταν να μπει οροφή στα punitive damages (όχι δηλαδή σε αυτά που αποζημιώνουν τον ασθενή για τη ζημιά αλλά στα επιπλέον που τιμωρούν τον ιατρό). Έλα όμως που ο John Edwards και τα φιλαράκια του οι δικηγόροι τρώνε από εκεί και αντιδρούνε (αμ πως απέκτησε ο Edwards, που το παίζει υιός εργατών, το Estate του αξίας 6.5 εκατομμυρίων δολλαρίων στη Βόρεια Καρολίνα?) Ένα άλλο μέρος είναι οι τιμές των φαρμάκων. Πώς τις κρατά χαμηλά ένα κρατικό σύστημα χωρίς να αποθαρύνει τις επένδύσεις σε νέα φάρμακα? Μήπως η λύση είναι λιγότερο κράτος υπό τη μορφή λιγότερων υποχρεωτικών δοκιμών για νέα φάρμακα (όπως έγραψε ο Μπέκερ όχι αυτών που απευθύνονται στην ασφάλεια αλλά αυτών που εξετάζουν την αποτελεσματικότητα) και όχι περισσότερο? Τριτο πρόβλημα είναι αυτό του Moral Hazard. Όταν πάω στον ιατρό πληρώνω $10 δολλάρια ανεξάρτητα από το τι χρεώνει ο ιατρός. Τα υπόλοιπα τα καλύπτει η ασφάλεια. Για την ακρίβεια, δεν ξέρω καν τι χρεώνει ο ιατρός μου και δεν έχω συμφέρον να ψάξω καθώς σε όποιον και να πάω $10 θα πληρώσω. Μήπως όμως έτσι δε λειτουργεί ο ανταγωνισμός? Άσε που ο ιατρός πρέπει να πληρώνει γραμματείς με αποκλειστικό σκοπό να συνενοούνται με τις ασφαλιστικές εταιρίες. Μήπως η λύση είναι ένα σύστημα σαν αυτό της Σιγκαπούρης, που κατά πολλούς είναι το καλύτερο, όπου οι πολίτες έχουν υποχρεωτικούς αποταμιευτικούς λογαριασμούς υγείας που χρηματοδοτούνται από τους φόρους που πληρώνουν οι πολίτες, και από τους οποίους οι πολίτες πληρώνουν μικροέξοδα (απλές επισκέψεις στον ιατρό) και έτσι και συμφέρον έχουν να συγκρίνουν τιμές και τα γραφειοκρατικά έξοδα είναι μικρότερα, ενώ η ασφάλισή τους καλύπτει μόνο νοσοκομειακή κάλυψη, χρόνιες παθήσεις, και άλλες ακριβές επεμβάσεις? Και αν τέλος-τέλος πιστεύουμε ότι το όριο του Medicaid είναι πολύ χαμηλό ας το ανεβάσουμε. Συμπερασματικά, είναι πολύ αφελές να πιστεύουμε ότι η λύση είναι να κτρατικοποιήσουμε κάθε τι που δεν λειτουργεί όπως θα θέλαμε. Τις περισσότερες φορές αυτό έχει αντίθετο αποτέλεσμα.
Παράδειγμα είναι τα δημόσια σχολεία. Σαφώς και υπάρχουν καλά και κακά δημόσια (και δε μιλάω για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση Athena, και εγώ σε δημόσιο Πανεπιστήμιο διδάσκω). Αν όμως δεν έχεις τη δυνατότητα να πληρώσεις τα λεφτά που απαιτείται για να μένεις στις ακριβές περιοχές που έχουν καλά δημόσια σχολεία αναγκάζεσαι να στέλνεις τα παιδιά σου στο δημόσιο, το οποία πληρώνεις θες δε θες μέσα από τους φόρους ακίνητης περιουσίας. Αυτό είναι το κρατικό μονοπώλιο που λέγαμε. Αντί να σου δώσει το κράτος την επιλογή να στείλεις το παιδί σου σε όποιο σχολείο θέλεις, σε αναγκάζει να το στείλεις στο σχολείο που αποτγχάνει, εκτώς αν έχει τα λεφτά να το στείλεις στο ιδιωτικό. Το ίδιο και με την υγεία στην Ελλάδα. Όλοι πληρώνουν για την κρατική ασφάλιση και όποιος έχει τα λεφτά αγοράζει ιδιωτική και έχει καλή περίθαλψη, οι υπόλοιποι στις ουρές και τα ράντζα. Χίλιες φορές καλύτερα να δώσει το κράτος σε αυτούς που έχουν ανάγκη τα λεφτά για να ασφαλιστούν όπου αυτοί θέλουν, παρά να μας αναγκάσει όλουν να γίνουμε υποχρεωτικά πελάτες του. Χίλιες φορές να δώσει σε όσους έχουν ανάγκη λεφτά να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολείο της επιλογής τους, παρα να τους υποχρεώνει να τα στέλνουν στο συγκεκριμένο κρατικό σχολείο!
tora auto to post itan entelos atuxes, kai pantelos asxeto me to ufos tou e-rooster.
ena mpaxalao apo prosopiki apopsi tou tupou "miso ti hillary clinton" kai varugdoupes prosopikes analuseis opos "tipota den kanei pou na min einai upologismeno" les kai akoume ton steno tis sunergati, mazi me politiki tholoura kai apospasmatiki (an oxi anenimeroti) kritiki epi ton theseon tis.
re sy cobden - nomizo oti den exei noima na metrapetai auto to nifalio kai sovaro blog se kritiki epipedo efimeridas "To Paron"
sta thetika ta sxolia ton anagnoston - thats something it makes me feel good!
Σεβαστή η άποψη σου.Μπορείς κάλλιστα να κάνεις πρόταση στους υπεύθυνους του e-roosters να με αποβάλλουν , επειδη με τα posts μου ρίχνω το επίπεδο του μπλογκ.Ποιός ξέρει, μπορεί και να βρω δουλειά στο "Παρόν"...Να'σαι καλά.
εγω παλι συχαινομαι εσενα και τον απεριοριστο νεοφιλευθερισμο σου.
Καλα βρε βλακα ποιος σου ειπε οτι κρατικος παρεμβατισμος πρεπει να εκλειψει? Για ποιο λογο? για να μας σκιζουν οι διαφοροι νταβαντηδες οπως προκεται να γινει λιαν συντομως στους λιμενες?(μετα την βεβαιη πωληση τους)
Αντε ξυπνα κολληταρι του Ανδριανοπουλου.
Γιατί σύντροφε Δημήτρη ο κρατικός παρεμβατισμός έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιδιώκει να πετύχει. Δεν έχουν σημασία οι προθέσεις, το αποτέλεσμα μετράει.
Kai to loipon, kitaxte tora.
Eimai kai ego enas evil Libertarian from hell. Alla, auti ti stigmi protimo opoiondipote apo tous dimokratikous apenanti stous republicanous.
Nai, kai ego that ithela na bgei o Ron Paul okay? Ron Paul any fucking day. Ron Paul 2008 etc. Dakrisa idios otan akousa Amerikano politiko, oxi mono na to paizei kata tou polemou tou Iraq, yper tax cuts, liberty etc alla na tous leei sta moutra oti tha dielie kai tha alaze ta fota kai ta budgets se bathia rizomenes, unaccountable ipiresies-tsimpouria opos i CIA etc.
Alla, look, eimai episeis kai realistis. Kai ksero oti o Ron Paul, den bgainei. Ksexaste to.
Auti ti stigmi lipon, protimo opoiondipote apo tous dimokratikous, enantia se ena republicano. O logos einai oti gia prosopikous logous theoro oti oi ithiki, aksies, kai ideologia pou to plithos ton republicanon antiprosopeuei se auto pou leo "religious conservatives", tha kanei pio poli zimia stin Ameriki, "in the long run" apoti ligos socialismos tis, as poume Hillary.
Gia arxi mia alithia. Otan leme Ameriki, to megalitero kratiko organo me tous perisoterous dimosious ipalilous, einai ena, kai poli to ksexnane. O stratos.
Autos o stratos, aporofaei kai troei kathe xrono giro sta 500 Billion, of "the taxpayers hard earned money" apo to budget ok?
Gia sigrisi, i epomeni xora me to megalitero budget ston kosmo (Kina? Russia? Oxi paidakia, i Agglia einai) sta 65 billion. H megali evil red china tou 1.2 billion katikous? 45 billion. Russia? 32 Billion.
Mporite na dianoithite ti fagopoti pefti? Kserete ti istories exoun bgein me 10, kai 20, kai 50 billion kiriolektika na xanonte sto, Pentagono, kai sto Iraq kai na min kseroun pou pigan otan klinoun ta biblia tous?
Mprosta se auto, ta 50 bil, tis Hillary gia health or something, einai psixoulakia.
Kai oi republicanoi, apo ideologia, vitsio kai ta loipa, einai ipeuthinoi, kai theloun kiala. Pou Department of Homeland security. Pou Patrio Acts kai TIA measures. Pou tracking this and that. Pou increase this and that. Tous rotas, kai einai oloi "conservatives and all", except the military.
Ama enas dimokratikos loipon, itan na anstrepsei auti tin ideologia/tasi, den paei na dosei 50 gia farmakakia.
Kai den einai mono o stratos, i polemoi, oloi osoi trone me xrisa koutalia me tin istoria homeland security.
Einai episeis kai i ideologia tis prosopikis eleutherias/skepsis, kai ikanotitas na drasis. Olou auti oi republikanoi pou perigrafo, einai to idio plithos pou sta forums tou kai stis sizitiseis oxi mono einai kata tou gay marriage, ala tha thelan na tous kremasoun (epithesei kata tis idioktisias tou somatos kai tis zois). Einai i idiou pou skouzoun gia tous "illegal immigrants" (nationalistes, pou nomizoun oti epidei genithika kapou, exoun to dikaioma na epilegote proti, anti gia tous pio ergatikous).
Na min milisoume gia tous sintiritikous, ta Jesus Camps, tous creationists, stem-cells, abortions etc.
To oti ipostirizo tous dimokratikous einai me alla logia ena "strategic/tactical" decision gia mena. Oxi, den simpatho ethika systimata igias, ala kalitera auti, apo na psinese osos eretikos stin pira, getting anally probed sta aerodromia, opou ama pas san touristas pia, se rotane (opos stin sovietiki Rosia) pou tha pas kai ti tha kaneis, kai ena matso, kibernitika pliromenoi apo ta lefta tou forologoumenou ipaliloi meta that se parakolouthoune.
Nai, tha ithela na tin do kai ego John Galt, kai na leo "iste collectivist, leeching skoulikia", kai oi alloi na apantante "oime! Mas katalabes! Loionoume! Loionoume!" Alla, ladies, i pragmatiki zoi den einai etsi kai an thelete na to peksete kapitalistes, prepein na mathete ligo Game Theory, kai oti kamia fora xriazete na kaneis compromise sto paron, gia melontiko profit.
Kai theoro, oti oi republicans, mporei na to paizoun tax cuts kai "fiscal conservatives", alla stin pragmatikotia antiprosopeuoun mia ideologia, pou epitithete enantia mias allis prosopikis idioktisias. Tis idas tis zois tou Individual.
Me ton na ton parakolouthoun, na exoun dikaioma na ton apagagoun, filakisoun, lianisoun (ama einai gay), empodisoun na metakinithei/ergasti (ama einai foreigner), skeftei (ama einai atheist), kai praksei (otan oi prakseis tous pane enantia se thriskeutikes tous fantasiosei).
Kai an den sebese auti tin basiki kai arxiki prosopiki idioktisia, i alli den exei noima meta. Ama o alos dinei sto party to dikaioma na se filakisei xoris apodikseis kai na se perasei stratodikio, xoris ena positive proof based, "innocent until guilty" system ti me niazoun oi foroi mesa sti filaki. Ama o allos einai etimos na sou parei tin basiki idiotiki idoktisia pou legete zoi, siga min exei problima na sou parei kai ta lefta sto mellon.
Gia auto, theoro oti ton free world, emena etc, ton simferoi, prota auti i ideologia (pou den tin theoro fileleutheri) na faei merikous poulous, kai meta to sizitame kai moionoume kai tous forous.
@Anonymous
Πολύ καλή η ανάλυση σου για τη σημερινή κατάντια των Ρεπουμπλικάνων!Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου!Αν ήμουν Αμερικάνος πολίτης, δε θα ψήφιζα κανέναν από αυτούς! Μιλιταρισμός (100 χρόνια προτείνει να μείνουν τα αμερικανικα στρατεύματα στο Ιρακ ο Μακ Κεϊν), περιφρόνηση προς τα ατομικά δικαιώματα (υπέρ των βασανιστηρίων ο Τζουλιάνι) θρησκοληψία ( βλέπε Χάκαμπι)!Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τον "big government conservatism" του Μπους!Ένα μίγμα που τους καθιστά πραγματικά επικίνδυνους!
Απλά ποτέ δε θα ψήφιζα, ακολουθώντας τη λογική του μικρότερου κακού, μια πολιτικό με τόσο "dirigiste"-εγώ ξέρω ποιό είναι το καλό σας-ένστικτα, όπως η Χίλαρυ Κλίντον! Και επιπλέον η Χίλαρυ δεν πρόκειται να άλλαξει τίποτε στον κυριάρχο μιλιταρισμό της σημερινής Αμερικής.Όπως έγραψα και σε παλαιότερο σχόλιο μου,ο "ιδεαλιστικός ουϊλσονισμός" της Χίλαρυ Κλίντον δεν απέχει και πολύ από τον νεοσυντηρητισμό του Bush.Μοιράζονται την ίδια επικίνδυνη ιδέα πως η αμερικάνικη ομοσπονδιακή κυβέρνηση, απαλλαγμένη από περιττούς συνταγματικούς περιορισμούς, μπορεί να αναμορφώσει τον πλανήτη κατ'εικόνα και ομοίωση των Η.Π.Α. !
Ανακαλω τους χαρακτηρισμο βλακα γιατι ηταν απρεπεστατος. Τον εγραψα πανω στον θυμο μου.
Ομως κρατω τα υπολοιπα. Γιατι απλουστατα προτιμω να ειμαι συντροφος οπως μ΄απεκαλεσες παρα θαυμαστης του Μακιαβελι.(Δεν έχουν σημασία οι προθέσεις, το αποτέλεσμα μετράει).
Μ΄αυτη την λογικη λοιπον και αφου σιχαινεσαι οπαιαδηποτε μορφη κρατισμου την επομενη φορα που επισκεφτεις Γιατρο του ταμειου σου να τον πληρωσεις απο την τσεπη σου , η αν χρειαστει να νοσηλευτεις (ω μη γενοιτω) να πληρωσεις εσυ τα νοσηλια και ΟΧΙ το ΚΡΑΤΟΣ.
Τι λες?
"προτιμω να ειμαι συντροφος οπως μ΄απεκαλεσες παρα θαυμαστης του Μακιαβελι.(Δεν έχουν σημασία οι προθέσεις, το αποτέλεσμα μετράει)."
Ο Μακιαβέλι μίλησε για μέσα όχι για προθέσεις.
Αν χρησιμοποιήσεις αθέμιτα μέσα δεν με νοιάζει αν είχες καλές προθέσεις, θα με βρεις αντιμέτωπο, το ίδιο και αν χρησιμοποιήσεις θεμιτά μέσα αλλά δεν έχεις αποτέλεσμα.
Είμαι υπέρ των θεμιτών μέσων που έχουν αποτέλεσμα.
"αν χρειαστει να νοσηλευτεις (ω μη γενοιτω) να πληρωσεις εσυ τα νοσηλια και ΟΧΙ το ΚΡΑΤΟΣ."
Μα δεν πληρώνει το Κράτος. Το Κράτος δεν έχει δικά του χρήματα, εσύ και εγώ του τα δίνουμε.
Πότε επιτέλους θα μάθετε ότι το ΙΚΑ, το ΤΣΕΜΕ, το ΤΣΑ και όλα τα άλλα ταμεία δεν είναι το κράτος αλλά οι ασφαλισμένοι? Μορφωμένοι άνθρωποι να σου πετύχουν, που διδάσκουν και σε πανεπιστήμια. Αυτό είναι η ρίζα του κακού της μοίρας μας. Οι δήθεν μορφωμένοι άνθρωποι είναι παντελώς αγράμματοι και έχουν άγρια μεσάνυχτα.
ανώνυμε, με ποιά έννοια το ΙΚΑ είναι "οι ασφαλισμένοι" και όχι ο γραφειοκρατικός μηχανισμός που διαχειρίζεται τα κλοπιμαία του κράτους; Ποιός αποφασίζει τι θα γίνουν τα χρήματα, οι ασφαλισμένοι ή οι συνδικαλιστές;
Blogger Ο/Η kouk είπε...
ανώνυμε, με ποιά έννοια το ΙΚΑ είναι "οι ασφαλισμένοι" και όχι ο γραφειοκρατικός μηχανισμός που διαχειρίζεται τα κλοπιμαία του κράτους; Ποιός αποφασίζει τι θα γίνουν τα χρήματα, οι ασφαλισμένοι ή οι συνδικαλιστές;
16/1/08 17:44
Πότε επιτέλους θα πάψεις να κάνεις διαχωρισμό μεταξύ συνδικαλιστών και ασφαλισμένων? Αυτό με τα κλοπιμαία δεν το κατάλαβα. Το κράτος κλέβει ποιον (τους ασφαλισμένους?), ή οι ασφαλισμένοι κλέβουν το κράτος? Είναι λεφτά των ασφαλισμένων, τα πληρώνουν με τις εισφορές τους, το κράτος και η φορολογία δεν συνεισφέρει καθόλου στα έσοδα των ταμείων. Στην Γερμανία π.χ. οι διοικήσεις γίνονται με μαζικές εκλογές των ασφαλισμένων. Ότι αυτό δεν γίνεται στην Ελλάδα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, όχι όμως και να μιλάτε αρλούμπες για περί φορολογίες. Διάβασα και τις θέσεις της ΦΣ και έφριξα από την άγνοια που σας δέρνει όσων αφορά τα ζητήματα των κοινωνικών ασφαλειών.
Ίσως πάψω να διαχωρίζω μεταξύ συνδικαλιστών/γραφειοκρατών και λοιπών ασφαλισμένων όταν μου δείξεις ότι τα όσα ακούω και ζω δεν αποτελούν μια φανερή και τεράστια διαχωριστική γραμμή μεταξύ όσων διαπλέκονται με τον κρατικό μηχανισμό (και ΙΚΑ, ΤΕΒΕ κ.λπ. είναι μέρη αυτού του μηχανισμού) και όσων προσπαθούν να ζήσουν ελεύθερα.
Μπορείς να απορείς αν το κράτος κλέβει εμένα και εσένα ως ασφαλισμένους όταν κανείς δεν σε ρωτάει που θέλεις να ασφαλιστείς και όταν ανέχονται τα λεφτά που σου μαζεύουν με το ζόρι ως εισφορές να διανέμονται με τρόπο απευθείας ενάντια στο δικο σου συμφέρον;
Το ότι σε κάποιες χώρες είναι καλύτερα δεν λέει και πολλά, ούτε είναι και τόσο καλύτερα. Οι μαζικές εκλογές των διοικήσεων που αναφέρεις ναι μεν είναι καλύτερες από τους διεφθαρμένους διορισμούς όμως δεν μπορούν να υποκαταστήσουν σε καμμία περίπτωση την απουσία ελεύθερης ατομικής επιλογής. Αν ανήκω στη μειοψηφία που το συμφέρον της βρίσκεται αντίκρυ από εκεί που νομίζει η πλειοψηφία ότι βρίσκεται το δικό της τότε είτε ψηφίζω μαζικά για πρωθυπουργό είτε ψηφίζω μαζικά για τη διοίκηση του ασφαλιστικού ταμείου δεν έχει διαφορά. Δεν ξέρω τι αποτελέσματα έχουν οι Γερμανοί με το σύστημα τους, ούτως ή άλλως η σύγκριση με τα δικά μας θα ήταν ανόητη, ωστόσο δεν βλέπω κάποια θεμελιώδη διαφορά με το δικό μας όπου ψηφίζουμε μαζικά τον πρωθυπουργό και αυτός διορίζει τη διοίκηση του Υπουργείου και μετά του ΙΚΑ. Η θεμελιώδη διαφορά θα ήταν να μπορούσε ο κάθε ασφαλισμένος να επιλέξει τον οργανισμό που πιστεύει ο ίδιος ότι εξυπηρετεί καλύτερα τις δικές του ανάγκες. Οτιδήποτε άλλο είναι κλεψιά.
Αναρωτιέμαι αν η Χίλαρι ήταν άντρας αν θα την κατηγορούσε ο αρθρογράφος ότι έκανε ότι μπορούσε για να εκλεχτεί;
Συμφωνώ 1000% με την Athena Smith ειδικά όσο αφορά το σύστημα υγείας το οποίο είναι ακριβό και αντιπαραγωγικό.
Οι Χίλαρι και οι υπόλοιποι Δημοκρατικοί τουλάχιστον επικεντρώνουν το διάλογο σε υπαρκτά προβλήματα όπως η υγεία, η εκπαίδευση, και ο κοινωνικός αποκλεισμός μειονοτήτων και γυναικών.
Οι Ρεπουμπλικάνοι θέλουν να μας πείσουν ότι η τρομοκρατία και οι μετανάστες είναι τα μόνα προβλήματα.
“Η θεμελιώδη διαφορά θα ήταν να μπορούσε ο κάθε ασφαλισμένος να επιλέξει τον οργανισμό που πιστεύει ο ίδιος ότι εξυπηρετεί καλύτερα τις δικές του ανάγκες. Οτιδήποτε άλλο είναι κλεψιά.”
Οι εργαζόμενοι είναι είδη χωρισμένοι σε ομάδες συμφερόντων και ο μηχανικός του ΤΣΜΕΔΕ δεν θα δεχόταν τον αγρότη στο ταμείο του, ούτε ο αγρότης έναν μηχανικό στο ταμείο με μόνο σκοπό (του μηχανικού, αλλά και του αγρότη) να πληρώνει ελάχιστα ασφάλιστρα με μέγιστες αποδοχές. Εκτός αν εννοείται τα διάφορα ταμεία όπως το ΙΚΑ να κατακερματιστούν σε μικρότερα ΙΚΑ και έτσι ο καθένας να έχει την ευχέρεια της επιλογής σε πιο ΙΚΑ να υπαχθεί. Αυτό στην πράξη δεν θα προχωρήσει, καθότι τα ταμεία θα αποδυναμωθούν τραγικά και δεν θα μπορέσουν να καλύπτουν τα βασικά δικαιώματα των ασφαλισμένων, αλλά κυρίως οι ασφαλισμένοι (ειδικά οι νέοι εργαζόμενοι) θα προτιμήσουν είτε να μην ασφαλιστούν καθόλου, ή θα διαλέξουν το ταμεία με τα ελάχιστα ασφάλιστρα και δεν θα ενδιαφερθούν καθόλου για τις αποδοχές. Πολύ αργότερα θα καταλάβουν ότι αυτή η λανθασμένη επιλογή τους ήταν εναντίων των συμφερόντων τους. Αυτό θα οδηγήσει στην κατάσταση που επικρατεί στις ΗΠΑ. Τα ταμεία ξεκίνησαν πριν 150 χρόνια με πρωτοβουλίες των εργαζομένων για αλληλοβοήθεια.
Ο χωρισμός δεν αντιπροσωπεύει τα πραγματικά συμφέροντα όσων υπάγονται υποχρεωτικά από το κράτος αλλά τις πολιτικές ισορροπίες που διαμόρφωσαν λαμόγια καθ'όλη τη διαστρεβλωμένη πολιτική ιστορία της χώρας. Ο χωρισμός δίνει σε κάποιους προνόμια που δεν θα είχαν συμφέρον να διεκδικήσουν αν δεν είχαν κάλυψη από το κράτος (πχ. δημοσιογράφοι) ενώ άλλους τους καταδικάζει σε συγκεκριμένα ομοιόμορφα μέτρα και σταθμά (βλ. μηχανικούς) που κυμαίνονται από κατά μέσο όρο προνομιούχα έως κατά μέσο όρο υποβαθμισμένα ενώ σε ατομικό επίπεδο ο καθένας αναγκάζεται να υποστεί τις συνέπειες της αυθαίρετης και τεχνητής κατάταξης σε "κλάσεις".
Όσον αφορά τους νέους, πράγματι οι νέοι που έχουν ανατραφεί από ένα πατερναλιστικό και κρατικιστικό σύστημα όπως αυτό που έχουμε τώρα βρίσκονται σε σχετική αδυναμία να πάρουν σωστές αποφάσεις απ'ότι θα ήταν εάν είχαν ανατραφεί σε ένα περιβάλλον που επιβράβευε την προνοητικότητα και την υπευθυνότητα. Η προστασία των νέων με βάση το επιχείρημα ότι είναι επικίνδυνοι για τους εαυτούς τους είναι αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
Όσον αφορά την αλληλοβοήθεια (εγώ θυμάμαι ότι το ΙΚΑ δημιουργήθηκε από τον Μεταξά) δεν αμφιβάλλω ότι μπορεί έτσι να ξεκίνησαν αλλά είναι φανερό ότι παραιτήθηκαν προ πολλού από την ανεξαρτησία τους και τον αλληλοβοηθητικό και αγκιστρώθηκαν στο κράτος και στα κόμματα ώστε να εξυπηρετήσουν προτίστως τα συμφέροντα όσων κυριαρχούν σε αυτούς τους χώρους.
Εγώ πάλι γνωρίζω, στην Ελλάδα ξεκίνησε από τους εργάτες στην Σύρο, κάπου το 1860, και την δεκαετία του 1920-30 ήταν μαζικό αίτημα των εργαζομένων. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, η προπαγάνδα κυριαρχεί, αυτό αποσιωπάτε και βαπτίζετε κομμουνιστικό που πρέπει να αποφεύγει κανείς όπως τον διάβολο.
Η κουτοπονηριά είναι στην φύση του ανθρώπου και δεν επιτρέπετε να την αγνοείς. Το σηκωμένο αλαζονικό δάκτυλο του τύπου «ας πρόσεχε να είχε» είναι ανεπίτρεπτο.
Σύμφωνα με τον Ανώνυμο
"Αυτό είναι η ρίζα του κακού της μοίρας μας. Οι δήθεν μορφωμένοι άνθρωποι είναι παντελώς αγράμματοι και έχουν άγρια μεσάνυχτα."
Εγώ θα έλεγα ότι το σχόλιο αυτό δείχνει το κακό της μοίρας μας. Ο κλασσικός Έλληνας ξερόλας βρίσκεται τόσο βυθισμένος στην ημιμάθειά του που όχι μόνο δε μπορεί να την αναγνωρίσει για αυτό που είναι, αλλά φτάνει στο σημείο να θεωρεί τον εαυτό του βαθύ γνώστη της πραγματικότητας. Η αλήθεια είναι βέβαια τελείως διαφορετική.
Για παράδειγμα, αν ο Ανώνυμος, που αντίθετα με κάποιους από εμάς δεν τολμάει να περάσει τα στοιχεία του για να ξέρουμε και τα διαπιστευτήριά του, είχε κάνει τον κόπο να διαβάσει τα όσα έχουν γραφτεί πάνω στο Principal-Agent problem θα ήξερε ότι οι ασφαλισμένοι και οι διοικητές των ταμείων είναι δυο πολύ διαφορετικές οντότητες. Σε έναν ιδεατό κόσμο οι διοικητές (agents) θα δρούσαν έχοντας αποκλειστικά υπ' όψη τους τα συμφέροντα των ασφαλισμένων (principals). Στην πραγματικότητα οι διοικητές δρουν με τρόπο που εξυπηρετεί τα προσωπικά τους συμφέροντα που, όπως οι περιπτώσεις των ΔΕΚΑ (ΠΑΣΟΚ) και της Ακρόπολις Χρηματηστηριακής (ΝΔ) καταδεικνύουν συχνά αντιβαίνουν τα συμφέροντα των ασφαλισμένων.
Όχι ότι αυτό δε συμβαίνει καμιά φορά και στον ιδιωτικό τομέα, αλλά εκεί τα συμφέροντα των διοικητών και των ασφαλισμένων είναι πιο εναρμονισμένα για τον απλούστατο λόγο ότι, όπως έγραψε και ο Κούκ, οι ασφαλισμένοι έχουν δικαίωμα επιλογής. Αν μια ασφαλιστική εταιρία δεν λειτουργεί με τρόπο που ικανοποιεί τους ασφαλισμένους εκείνοι έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν άλλη και αυτό δίνει το κίνητρο στους διοικούντες να εξυπηρετούν τους πελάτες τους. Σε ένα σύστημα όπου η κρατική ασφαλιστική εταιρία υποχρεώνει όλους να ασφαλιστούν σε αυτήν, είναι λογικό οι διοικούντες να διορίζονται ή να εκλέγονται με βάση κομματικά κριτήρια και να προέρχονται από το συνδικαλιστικό χώρο (και άρα χωρίς γνώση του αντικειμένου), και βεβαίως να μην έχουν λόγο να προσπαθούν να βρούν τρόπους για να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες. Έτσι και αλλιώς η εταιρία έχει εξασφαλισμένη πελατεία!!
Και για να το επαναλάβω, ναι, η ασφάλιση στις ΗΠΑ είναι ακριβή, αλλά όχι επειδή δεν είναι κρατική. Επιπλέον, μόνο 10 εκατομμύρια στα 300 είναι ανασφάλιστοι μακροπρόθεσμα. Ο τρόπος για να βοηθηθούν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι να αποκτήσουν ασφάλεια δεν είναι να υποχρεωθούμε όλοι να ασφαλιστούμε σε κάποιον κρατικό φορέα, κάτι το οποίο αναγνωρίζει ο Ομπάμα αλλά όχι η Χίλαρι. Όποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει προηγούμενα ποστ μου θα δει ότι το πρόβλημα και άρα και λύσεις βρίσκονται αλλού.
Τέλος, συμφωνώ στα σχόλια για τους Ρεπουμπλικάνους σε σχέση με τους Δημοκρατικούς, με εξαίρεση τη Χίλαρι για τους λόγους που σωστά προβάλλει ο Cobden. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ποιος βομβάρδισε τη Σερβία (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι Σέρβοι παίρνουν συγχωροχάρτι για όσα κακά διέπραξαν)!
Γιατί τόσο μίσος για ένα κράτος πρόνοιας; Η απάντηση είναι εύκολη.
Διότι ο νεοφιλελευθερισμός έχει γεννηθεί από τις τάξεις των εχόντων, που μισούν και περιφρονούν τους μη έχοντες, που τους χαλάνε τη ζαχαρένια, γιατί είναι τροχοπέδη στην ελευθερία τους(=να πλουτίζουν χωρίς έλεγχο και χωρίς να επωμίζονται καμία κοινωνική ευθύνη).
Έτσι έχει βρεθεί η βολική συνταγή : ψίχουλα από το κράτος και από εκεί και πέρα ατομική ευθύνη (=ο φτωχός είναι υπεύθυνος για τη φτώχεια του).
Αμφιβάλλω βέβαια πόσοι από εμάς αν μεγάλωναν στο Μπρονξ θα είχαν τα κότσια (και την τύχη...) για να αποφύγουν το μοιραίο (=να ανήκουν για πάντα στην πλέμπα), αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία. Διότι ενίοτε πολλοί μιλούν εδώ μέσα με το ύφος του νικητή, του πετυχημένου, του ειδήμονα που ξέρει πώς κερδίζεται η ζωή.
Σεμνάααα...
Δημοσίευση σχολίου