Δευτέρα, Νοεμβρίου 10, 2008

Ο Περίανδρος και ο Πέτρος Τατούλης

Πριν καλά-καλά προλάβει να στεγνώσει το μελάνι της διαγραφής του Πέτρου Τατούλη από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, ας θυμηθούμε μια συναφή ιστορία από τον πατέρα της Ιστορίας Ηρόδοτο. Ο Περίανδρος ήταν ένας από τους 7 σοφούς της αρχαιότητας. Αν και τύραννος ο ίδιος, έλεγε ότι «όποιοι θέλουν να κυβερνούν με ασφάλεια, πρέπει να φρουρούνται από την αγάπη του λαού, όχι από όπλα» και ότι «η δημοκρατία είναι καλύτερη από την τυραννία» (απόδοση Ηλ.Σπυρόπουλου όπως την μεταφέρει ο Μ.Πλωρίτης). Καθώς περνούσαν τα χρόνια γινόταν όλο και πιο βίαιος και τυραννικός και στην προσπάθειά του να διατηρήσει την εξουσία έστειλε αγγελιαφόρους στον τύραννο της Μιλήτου Θρασύβουλο για την συμβουλή του. Εκείνος, αντί άλλης συμβουλής «πήρε τον κήρυκα έξω απ' την πόλη, και μπήκαν σ' ένα χωράφι με σπαρτά. Και, έτσι κι έβλεπε κάποιο στάχυ να υψώνεται πάνω απ' τ' άλλα, το τσάκιζε ("εκόλουε τα υπερέχοντα των ασταχύων") και, τσακίζοντάς το, το έριχνε καταγής. Στο τέλος, μ' αυτό τον τρόπο, τα πιο καμαρωτά και ψηλά στάχυα τα ρήμαξε». Λέξη άλλη δεν είπε ο Θρασύβουλος κι έστειλε τον κήρυκα πίσω στην Κόρινθο. Ετούτος διηγήθηκε τη σκηνή στον Περίανδρο, λέγοντας πως δεν κατάλαβε τίποτα «απ' τα καμώματα ενός ανθρώπου με σαλεμένο μυαλό, που ρήμαζε την ίδια τη σοδειά του». Ο Περίανδρος, όμως, έπιασε το νόημα: ο Μιλήσιος ομόλογός του τον συμβούλευε «να σκοτώνει τους πολίτες που ξεχωρίζουν απ' τους άλλους ("τους υπερόχους των αστών φονεύειν")», επειδή αυτοί είναι οι πιο επικίνδυνοι για τη μονοκρατορία του.

Δεν γνωρίζω προσωπικά τον Πέτρο Τατούλη. Αλλά αν τον γνώριζα θα ήθελα να του σφίξω το χέρι σήμερα. Γιατί η συνέντευξή του στο ΕΘΝΟΣ που προκάλεσε την διαγραφή του είναι μια συνέντευξη που είναι γεμάτη πόνο και αγωνία για την κατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Είχα συνηθίσει στις σύντομες παρεμβάσεις του, όπως τις παρουσιάζαν τα ΜΜΕ, που κρατούσαν λίγα εντυπωσιοθηρικά στοιχεία, μετάφέροντάς τις εκτός πλαισίου. Μεγάλη έκπληξη λοιπόν μου προκάλεσε όχι μόνο ο τόνος της συνέντευξης, αλλά και η διαγραφή του γι'αυτήν.

Σε αυτήν την συνέντευξη ο Π.Τατούλης δεν χαρίζεται σε κανέναν, ούτε στον ίδιο του τον εαυτό. Ο Π.Τατούλης λέει ότι αυτή τη στιγμή «μια χώρα με ένα κλειστό οικογενειακό πολιτικό σύστημα που δεν ονειρεύεται και δεν πιστεύει σε τίποτα δεν έχει μέλλον». Τραγικά εύστοχη είναι η διαπίστωσή του, που δεν έκανε κανένα ΜΜΕ για τις εκλογές στις ΗΠΑ: «δείτε το πάθος και το όραμα που προβάλλει ο Ομπάμα και συγκρίνετέ το με το τι νιώθουν οι περισσότεροι Ελληνες πολίτες απέναντι στα κόμματα». Κι ακόμα πόσο μεγάλο λάθος ήταν ο υποβιβασμός της πολιτικής σε επίπεδο ηθικολογίας πριν 5 χρόνια από την Νέα Δημοκρατία: «αν δεν είχαμε μιλήσει εμείς για κάθαρση, αν ήμασταν λίγο πιο ρεαλιστές και λέγαμε με ειλικρίνεια στον Ελληνα ότι όπως και στην κοινωνία έτσι και στα κόμματα υπάρχουν οι ιδιοτελείς, οι αδίστακτοι και οι επικίνδυνοι, αλλά εμείς θα προσπαθήσουμε να δυναμώσουμε τόσο τους θεσμούς ώστε αυτά τα στοιχεία να μη βρίσκουν εύφορο έδαφος για τις ανομίες τους, τότε οι πολίτες δεν θα είχαν το δικαίωμα να μας κρίνουν τόσο αυστηρά». Βλέπει και το πρόβλημα, αλλά δεν ξεφεύγει από τα μάτια του η λύση: «να θωρακίσουμε τους θεσμούς προκειμένου οι επιτήδειοι ένθεν κακείθεν να μη βρίσκουν έδαφος» και προειδοποιεί και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ ότι ο δρόμος που ακολούθησε η ΝΔ και ετοιμάζεται να ακολουθήσει και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι ολισθηρός και δεν οδηγεί πουθενά.

Αυτό όμως που, όπως καταλαβαίνω προκάλεσε την διαγραφή του ήταν το ότι έθεσε τον πρόεδρο του κόμματος του προ των ευθυνών του. Ο πρωθυπουργός, που ακκιζόταν με το να φορά το τζάκετ του αεροπόρου, ενώ 80 άτομα αποτεφρώνονταν ζωντανά και καιγόταν το 1,5% της έκτασης της ελληνικής επικράτειας, εκτός από κακή απομίμηση του G.W.Bush που διακήρυσσε με στολή αεροπόρου "the end of major combat operations in Iraq" στο κατάστρωμα του USS Abraham Lincoln, αντιδρά ακριβώς σε αυτό: να αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν στην διακυβέρνηση της χώρας. Και για καλό και για κακό. Λέει ο Π.Τατούλης: «ο πρωθυπουργός είναι απόλυτα και πρωταρχικά υπεύθυνος για όλες τις κυβερνητικές επιλογές, πολιτικών και προσώπων. Αυτό δεν το λέγω εγώ. Είναι έτσι επειδή το σύστημά μας είναι αυτό. Οσοι τώρα εμφανίζουν τον κ. πρωθυπουργό ως έρμαιο συμβουλατόρων και επίδοξων υπονομευτών, προφανώς δεν τον γνωρίζουν καθόλου καλά και ασφαλώς τον υποτιμούν. Εχει άποψη και γνώση από την πρώτη κιόλας στιγμή».

Αλλά ο Π.Τατούλης οριοθετεί και τι σημαίνει, τελικά, πολιτική ευθύνη: «τι σημαίνει κριτήριο πολιτικής ενοχής για εμένα; Οτι κάποιος πρέπει να παραιτείται ή να απομακρύνεται μέχρι ο λαός να ξεχάσει και στην πρώτη ευκαιρία να επανακάμψει σαν να μην έχει τίποτα συμβεί ή να απομακρυνθεί και ανενόχλητος να απολαμβάνει την κοινωνική καταξίωση και τα αμύθητα πλούτη της θητείας του; Ας είμαστε λίγο σοβαροί». Εδώ ο Π.Τατούλης προειδοποιεί να μην επαναληφθούν τα φαινόμενα των ευκαιριών που χάρισε η διακυβέρνηση Καραμανλή σε υπουργούς της που εκπαραθυρώθηκαν στην συνέχεια και για δεύτερη φορά!

Ο Π.Τατούλης αναφέρεται και στο φαινόμενο της παραπομπής των σκανδάλων, που βγαίνουν στην επικαιρότητα, στην δικαιοσύνη, δίκην λύσης: «εμείς λοιδορούσαμε το ΠΑΣΟΚ και τον Κώστα Σημίτη (και καλώς πράτταμε), όταν έλεγε "όποιος έχει στοιχεία στον εισαγγελέα". Οπότε, εμείς δεν μπορούμε να ακολουθούμε αυτήν την τακτική» και στο αν τελικά αυτή η τακτική συμβάλλει πραγματικά στην διαλεύκανση σημαντικών θεμάτων δημοσίου ενδιαφέροντος: «πείτε μου εσείς σε ποιες από τις φοβερές υποθέσεις που έχουν συγκλονίσει τον τόπο απέδωσε τελικά ποινικές ευθύνες ή αν δεν εξευρέθησαν, στη συνέχεια αποδόθηκαν πολιτικές ευθύνες έστω. Σε καμία υπόθεση. Ούτε στο Χρηματιστήριο, ούτε στα δομημένα ομόλογα, ούτε για την ώρα στη Siemens (πού βρίσκεται η υπόθεση Τσουκάτου και οι άλλες μικρές παραφυάδες του σκανδάλου που δημοσιοποιήθηκαν), ούτε στις υποκλοπές».

Ας μην φρεναπατώμαστε: ο Τατούλης διαγράφηκε από την Νέα Δημοκρατία γιατί ήταν το στάχυ που ξεχώριζε πάνω από τ'άλλα. Ξεχώριζε από τον καιρό που, όντας υφυπουργός πολιτισμού, είχε έρθει σε ρήξη με τον πρωθυπουργό, και τότε υπουργό πολιτισμού, για τον ρόλο στο υπουργείο του, συμπαθούς κατά τα λοιπά, πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου, Χρήστου Ζαχόπουλου. Ενός παλιού φίλου του πρωθυπουργού, που όταν βρέθηκε στην ανάγκη για προστασία από τους εκβιαστές του, βρήκε τις πόρτες κλειστές. Είναι θλιβερό που ο πρωθυπουργός της χώρας, που οικοδόμησε για τον εαυτό του το προφίλ του «λαϊκού» και «άτεγκτου» τύπου «άντρα» που «δεν σηκώνει πολλά» σε ζητήματα ηθικής, να μην τολμά να κάνει αυτό που του επιβάλλει το προφίλ που ο ίδιος έχει καλλιεργήσει: να αναλάβει για μια φορά την ευθύνη για την διακυβέρνηση της χώρας. Όχι μόνο για τις επιτυχίες, αλλά και για τις αποτυχίες. Με την διαγραφή του Πέτρου Τατούλη έχασε ο πρωθυπουργός - αν είχε ποτέ - αυτήν την ευκαιρία. Ο Κ.Καραμανλής προτίμησε τον ψεύτικο έπαινο των δήθεν φίλων από τον δίκαιο ψόγο των «εχθρών». Άλλος κοντά του, να ξέρει, που να του πει ποιο είναι το καλό του δεν θα ξαναϋπάρξει. Αν δεν το έκαναν μέχρι τώρα, δεν θα το κάνουν ποτέ.

6 σχόλια:

Athena Smith είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Athena Smith είπε...

Ανεφερες τον Περιανδρο. Ας αναφερω τον Σαιξπηρ.
Oh Brutus, the fault does not lie in the starts, but in ourselves.

Παλια, τα ιδια πιστευα και γω. Οτι το "κακο" ξεκινουσε με τους κυβερνωντες.
Μετα, ιδιως οταν ειδα απο κοντα κι αλλες κουλτουρες της Μεσης Ανατολης, ειδα οτι το κακο ξεκινα απο μας, τους πολιτες.
Εμεις ειμαστε οι διεφθαρμενοι. Εμεις εχουμε εκτροχιασει αυτον τον τοπο. Εμεις ζηταμε και δινουμε φακελακια, εμεις πεταμε σκουπιδια απο εδω και απο κει, εμεις κτιζουμε παρανομα, εμεις διαδηλωνουμε για να συνεχιστει το κρατικο μονοπωλιο στην παιδεια, εμεις επιζητουμε το μεσο και το ρουσφετι, εμεις ξεσηκωσαμε τον κοσμο για να μη σηκωσει τη σημαια ο πολυταλαντουχος Αλβανος-Οδυσσεας, εμεις διαδηλωναμε μαζικα να γραφτει το θρησκευμα μας στις ταυτοτητες και εμεις ειμαστε αυτοι που απαγορευουμε στο κρατος της Μακεδονιας το δικαιωμα της συνεχισης της ονομασιας του.
Εμεις, εμεις, εμεις σε πολλα αλλα ακομη.

Και ο Ομπαμα να ερχοταν να διοικησει, σε δυο μηνες θα μας ειχε μουτζωσει και θα ειχε φυγει

Athena Smith είπε...

stars και οχι starts

Ανώνυμος είπε...

Έχεις δίκιο Αθηνά, αλλά αυτά τα δύο (κυβέρνηση και πολίτες) αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοπροωθούνται. Αν ένας ξεκινήσει στραβά, παρασύρει και τον άλλο.

Υποτίθεται ότι το πολιτικό σύστημα πρέπει να είναι τέτοιο ώστε να προωθεί τους αρίστους για τη διακυβέρνηση της χώρας. Άρα ακόμα κι αν ο λαός είναι κατά μέσο όρο όπως τον περιγράφεις, οι κυβερνήτες του τόπου τον μεταφέρουν σιγά σιγά προς την φωτεινή πλευρά.

Αντίθετα, έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα σύστημα το οποίο δεν προωθεί καν την εικόνα μας, τον μέσο όρο έστω, προωθεί τους χείριστους. Τους ικανούς στα ψέμματα, στο γλύψιμο, στα ωραία λόγια, τους διάσημους (για οποιοδήποτε λόγο).

Όταν αυτοί εδραιωθούν (και το σύστημα που τους παράγει μαζί τους), ακόμα κι αν ο λαός γίνει καλύτερος, η κυβέρνηση του θα παραμείνει ανάξια και απροσάρμοστη για αρκετό καιρό.

Και αυτή είναι η περίπτωση της Ελλάδος.

Panos Konstantinidis είπε...

Ποιό πολιτικό σύστημα; Ας είχαμε σύστημα και ας ήτανε ο,τιδήποτε.

Ο μέγιστος Ροϊδης έλεγε κάτι άλλο

«Εις ην εβρισκόμεθα σήμερον κατάστασιν δεν έχομεν ανάγκην πολιτικών ανδρών, ως δεν χρήζει μαγείρων ο κενόν έχων το οψοφυλάκιον.»

νομίζω ταιριάζει γάντι στο σημερινίο "σύστημα".

Ανώνυμος είπε...

Καλα και αγια αυτα που είπε ο κύριος Τατούλης.Ξεχνά όμως ότι και ο ίδιος διατέλεσε για καποιο καιρο κομματι αυτης της κυβερνησης...διατέλεσε για πολλα χρονια κομμάτι αυτης της παραταξης. Τωρα αυτα που βγαίνει και καταγγελει σε μενα προσωπικα ως φιλελευθερος πολίτης ηχουν ως κινησεις εντυπωσιασμου. Το λιγοτερο που οφείλει να κάνει ειναι να παραδώσει την έδρα του καθώς εκλεχθηκε βουλευτης με την ιδια ηθικολογία που χρησιμοποιησε και ο πρωθυπουργος. Για μένα αυτα που κάνει ειναι άνανδρα, καθως αποποιειται των ευθυνών του, και ανοιγει γέφυρες διαφυγης απο το αδιεξοδο τησ κυβερνησεως προς άλλους χώρουσ που καθόλου δεν εχουν αναγκη κρατικοδιαιτους πολιτικους και ανθρώπους χωρίς πολιτικο αναστημα...

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock