Ναι στην παραπομπή – Όχι στην παραίτηση

Η συζήτηση περί σκανδάλων απειλεί, γι ακόμη μια φορά, να εξοστρακίσει τον πολιτικό διάλογο και να παραδώσει το πολιτικό μέλλον της χώρας μας σε υποτιθέμενους ‘καθαρούς’ πολιτικούς που θα έρθουν να υπερασπίσουν τη δικαιοσύνη και τη διαφάνεια. Η ιστορία των τελευταίων χρόνων θα πρέπει βέβαια να μας υποψιάσει λιγάκι για κάθε είδους επιχειρήσεις ‘καθαρά χέρια’ και «επανίδρυσης του κράτους» - όποιο χρώμα κράτους (γαλάζιου, πορτοκαλί, πράσινου, κλπ.) κι αν επαγγέλλονται.

Η Ν.Δ. απέτυχε παταγωδώς να μειώσει τη διαφθορά στη χώρα μας. Διαφθορά που ομολογουμένως δεν δημιούργησε η ίδια, αλλά ούτε και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ – όπως με περισσή υποκρισία μας καλούν να πιστέψουμε τα στελέχη της. Κι απέτυχε γιατί δεν προσπάθησε καν. Το κράτος συνέχισε να διογκώνεται, η γραφειοκρατία συνέχισε να αυξάνει την επιρροή της στην καθημερινότητά μας και ο συγκεντρωτισμός του κράτους παρέμεινε ο μόνος πολιτικός κανόνας διακυβέρνησης. Τα οργανωμένα συμφέροντα (είτε επιχειρηματικά, είτε συνδικαλιστικά) συνεχίζουν σήμερα να ελέγχουν την κρατική μηχανή, όπως άλλωστε και πριν από 10, 20, 30, …60 χρόνια στη χώρα μας.

Μόνο όταν αποφασίσουμε να αντικαταστήσουμε το ‘Κράτος ρυθμιστή’ με το ‘κράτος Δικαίου’ θα μπορούμε να ελπίζουμε στη μείωση της διαφθοράς και της διαπλοκής. Κι όμως. Οι πολιτικοί μας ηγέτες φαίνεται να προτιμούν συχνά τις ανέξοδες ρητορείες. Κι αντί να οδηγήσουν τη χώρα στο δύσκολο δρόμο του πολιτισμένου πολιτικού διαλόγου, ακολουθούν ξανά τον εύκολο δρόμο της ‘συσπείρωσης’ του λούμπεν κομματικού στρατού τους.

Στην υπόθεση Παυλίδη για παράδειγμα, όπως και σε κάθε αντίστοιχη υπόθεση, το έργο των πολιτικών μας θα έπρεπε να είναι σαφές και ξεκάθαρο – ανεξάρτητα από το ‘γράμμα’ της αντίστοιχης νομοθεσίας.

Ο κ. Παυλίδης θα πρέπει να παραπεμφθεί στη Δικαιοσύνη. Εκεί που οδηγούνται όλοι οι απλοί πολίτες στις αντίστοιχες περιπτώσεις. Η Βουλή θα έπρεπε να φρενάρει τις διαδικασίες μόνο – κι εκεί με έντονους ενδοιασμούς – αν θεωρήσει ότι το κατηγορητήριο είναι παντελώς άκυρο και αποτελεί προϊόν σχεδιασμένης πολιτικής συνωμοσίας.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ο κ. Παυλίδης είναι ένοχος. Κάθε άλλο. Μέχρι την καταδίκη του από τη δικαιοσύνη, ο κ. Παυλίδης παραμένει αθώος. Οπότε και κάθε συζήτηση περί παραίτησής του από το βουλευτικό αξίωμα είναι ανόητη και κενή περιεχομένου.