Τρίτη, Ιουνίου 30, 2009

Όταν η σοβαρότητα γίνεται...καπνός...



Λίγες ώρες πριν από την επίσημη πρώτη της λεγόμενης καπνοαπαγόρευσης, είμαστε έτοιμοι να αντικρύσουμε ένα ακόμα ηρωικό και πένθιμο φιάσκο του νεοελληνικού παλαιο-κρατικού μαξιμαλισμού.

Αν και έχει συζητηθεί εξαντλητικά το «ηθικό» μέρος του ζητήματος, -και όλοι γνωρίζετε τις θέσεις μου επ αυτού-, το μεγαλύτερο πρόβλημα τελικά φαίνεται πως θα είναι άλλο: η δυσαναλογία ανάμεσα στις μεγαλόπνοες απαιτήσεις του νόμου και τη φτώχεια των μέσων που επιλέγονται για να επιτευχθούν.

Αν υπάρχει κάτι χειρότερο από έναν «κακό» κανόνα δικαίου, αυτό σίγουρα είναι ένας κακός κανόνας που εφαρμόζεται απρογραμμάτιστα, σπασμωδικά και δύσκαμπτα. Γιατί το πρόβλημα με την απαγόρευση του καπνίσματος δεν είναι μόνο ηθικό και δικαιοπολιτικό. Είναι και πρόβλημα εποπτείας, δηλαδή ελέγχου και διασφάλισης της εφαρμογής του.

Καταρχάς το ίδιο το ρυθμιστικό πεδίο του νόμου 3730/2008 είναι κυριολεκτικά αχανές. Ο ν. θα εφαρμοστεί σε κάθε δημόσιο και ιδιωτικό χώρο όπου απασχολούνται εργαζόμενοι. Αυτό και μόνο το γεγονός ανεβάζει το κόστος της άμεσης εποπτείας σε δυσθεώρητα ύψη. . Φυσικά είναι αδύνατο να ελέγχονται προληπτικά όλοι οι σχετικοί χώροι. Προφανώς το σύστημα θα στηριχτεί στους δειγματοληπτικούς ελέγχους και στη μέθοδο των καταγγελιών. Αυτό σημαίνει πως μια κρίσιμη μάζα παραβάσεων θα μείνει αιωνίως στο σκότος της κρυφής «εγκληματικότητας» καθώς ούτε οι εργαζόμενοι είναι πρόθυμοι να χάσουν τις δουλειές τους για ένα τσιγάρο, ούτε και το κράτος μπορεί να ελέγξει τους χώρους τους οποίους υπάγει στις ρυθμιστικές διατάξεις.

Ταυτόχρονα, ο νομοθετικός οίστρος ανοίγει το δρόμο και στη διαφθορά, τη διαπλοκή, την αρρωστημένη τακτική των δωροδοκιών. Οι «δειγματοληπτικοί» έλεγχοι ή οι καταγγελίες αποτελούν το μαλακό υπογάστριο της καθολικής απαγόρευσης, καθώς οπλίζουν το χέρι «αρμοδίων» με μια αμφιλεγόμενη εξουσία της οποίας η κατάχρηση είναι ίσως ζήτημα χρόνου.

Στο κατώφλι του νέου καθεστώτος η πληροφόρηση επιχειρηματιών και αρμοδίων υπηρεσιών σχετικά με την απαγόρευση στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (καφε, εστιατόρια κ.λ.π.) είναι συγκεχυμένη, αόριστη και ελλιπής. Μέχρι και σήμερα δεν είχε ξεκαθαριστεί ούτε η μορφή των εσωτερικών χώρων που θα αποδοθούν στους καπνίζοντες, η μέθοδος διαχωρισμού τους από τους λοιπούς χώρους κλπ. Η σχετική υπουργική απόφαση δημοσιεύτηκε στις 30 Ιουνίου.

Άλλωστε, οι μεταβολές στους χώρους των καταστημάτων απαιτούν ειδική άδεια από τις πολεοδομίες, με τη μικρή όμως λεπτομέρεια πως τα 3/4 των δήμων της χώρας δεν διαθέτουν υπηρεσία πολεοδομίας. Συνεπώς το ζήτημα μεταφέρεται, πού? Στη δικαιοδοσία των νομαρχιών? Και το ερώτημα τότε είναι: έχουν οι νομαρχίες τις υποδομές για να προχωρήσουν στους απαραίτητους ελέγχους? Η απάντηση φυσικά είναι αρνητική.


Παρεπιπτόντως δίδεται η δυνατότητα στους ιδιοκτήτες κέντρων διασκέδασης να διαθέτουν το 40% των χώρων τους στους καπνίζοντες (για ό,τι αφορά χώρους με συνολική επιφάνεια 300 τμ). Η λεπτομέρεια είναι πως αυτή η δυνατότητα δίδεται μόνο στα κέντρα με "ζωντανή έγχορδη μουσική". Καλέ μου άγιε γραφειοκράτη, φώτισε με και πες μου, γιατί η μουσική να είναι ζωντανή, και γιατί να είναι έγχορδη? Δε θα μπορούσε να είναι μη-ζωντανή,αναπαραγόμενη από djs? Τα κέντρα της παραλιακής έχουν λιγότερα δικαιώματα από τα μπουζουξίδικα? Και ένα υποθετικό κέντρο που θα απασχολούσε μπάντες κρουστών? Μόνο οι.. "έγχορδοι" δικαιούνται να φιλοξενούν καπνιστές στο 40% των χώρων τους?

Αυτή η πλήρη έλλειψη προγραμματισμού και ακρίβειας στις απαιτήσεις σημαίνει στην πράξη ότι οι έμποροι μη έχοντας προχωρήσει στον συνετό οικονομικό υπολογισμό κόστους/οφέλους, θα εισέλθουν στη «νέα εποχή» απροετοίμαστοι: το κράτος θα έχει να αντιμετωπίσει μαζικές παραβιάσεις και πιθανώς να συμβιβάσει τις «αυστηρές» αρχές του νόμου με ταχυδακτυλουργικά κόλπα (παρατάσεις της τελευταίας στιγμής, γενική ελαστικότητα- χαλαρότητα στην εφαρμογή, νέες οδηγίες-εγκύκλιοι, αποδυνάμωση κάποιων διατάξεων κλπ).

Το σίγουρο είναι ότι το όλο μπάχαλο θα ενισχύσει την παντοδύναμη γραφειοκρατία σέρνοντας χιλιάδες φιλότιμων επιχειρηματιών σε ατελείωτες ουρές στους δήμους και τις κοινότητες , στο έλεος δημόσιων υπαλλήλων, πιθανόν ανενημέρωτων και εξίσου απροετοίμαστων.

Πιθανώς όμως και να μας συμφέρει τελικά όλους εμάς τους αντιπάλους του νόμου, το χάος στο οποίο θα οδηγηθούν οι αρμόδιοι φορείς πνιγμένοι μέσα στον κονστρουκτιβιστικό μαξιμαλισμό τους. Ίσως αυτό να τους δώσει ένα καλό μάθημα για την αξία του ορθολογισμού και της προσεχτικής μελέτης τέτοιων αυστηρών και αδικαιολόγητα περιοριστικών μέτρων. Οπότε , και μέχρις ότου το μέτρο βυθιστεί στην ανυπαρξία, ή η κοινωνία βυθιστεί στην...καπνιστική παρανομία,lets sit back and enjoy the ride!

48 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σαν πρώτο σχόλιο θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση: Άρπαξε ποτέ κανείς κάποιον από εσάς στο δρόμο και τον έβαλε με το ζόρι μέσα σε μια καφετέρια, μπαρ, μπουζουξίδικο ή άλλο χώρο με καπνίζοντες;

Ανώνυμος είπε...

ma "autoi" einai kata tis apagoreusis tou kapnismatos

Dorotheos είπε...

Τελικά, δεν κατάλαβα, είσαι υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους ή όχι...

Κομφούκιος είπε...

Εν-πίπτω = εμπίπτω

Παρ(α) - εμπίπτω = παρεμπίπτω

ΠΑΡΕ-Μ-ΠΙΠΤΟΝΤΩΣ

Ici Manhattan. Bonjour a tous.

Κομφούκιος είπε...

@ Harry Peitsinis

Eγώ, παρότι αρειμάνιος καπνιστής, σας γνωστοποιώ ότι είστε ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ!!!!!!!!!

Through and through ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ

Unknown είπε...

Γι'αυτό και πρέπει να απογορευτεί πλήρως για να ησυχάσουμε.
Μην σου πω βασικά πως πρέπει να απαγορευτεί η ίδια η κατασκευή τσιγάρων.

Η δημόσια υγεία είνα πάνω από οποιαδήποτε περίερη τεχνιέντως δημιουργημένη ελευθερία που αυταπατάσαι ότι καταπατάται.

Εξ ου και η κατακραυγή και απαξίωση του καπνίσματος από το σύνολο της κοινωνίας είναι ένα ζητούμενο το οποίο δε χωρά αμφισβήτηση.

Όσα πακέτα και αν έχω καπνίσει, το τσιγάρο είναι κάτι που απαιτείται να απαξιώνεται καθολικά.

Φυσικά όλα αυτά αφορούν σε ανθρώπους που έχουν συναίσθηση και ξέρουν να σέβονται, όχι σε εκμοντερνισμένους "φιλόσοφους" της "ελευθερίας" και της δεκάρας

Unknown είπε...

Α και...
Με βάση τον τίτλο σου...
Σοβαρέψου βρε παιδί... κάποτε πρέπει να ωριμάσεις.

Κομφούκιος είπε...

Νo more no less,
μας λέει ο κ. Peitsinis

Aφού

1) είμαστε έθνος παραβατικών
2) ουδέποτε εφαρμόζεται ο νόμος από την εκτελεστική εξουσία και όταν εφαρμόζεται γίνεται επιλεκτικά για να εξουδετερώσουμε τους "εχθρούς" μας
και
3) έχουμε έμφυτη γραφειοκρατική διάθεση

ΑΣ αφήσουμε τον καθένα να καπνίζει όπου, όπως και όταν θέλει.

Ακόμα και ο βασιληάς του Βερμπαλισμού Γιώργος Γεννηματάς-Batista-Peron, αν ζούσε, θάνοιωθε ωσάν μαθητής της πρώτης Δημοτικού δίπλα σας, Mr Peitsinis!!!!!!!!

Yπερέβητε πάσαν προσδοκίαν!!!!

Κομφούκιος είπε...

το ΘΕΜΑ του ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ
είναι

1) ΥΨΙΣΤΟΝ ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ

και

2) [ως απορρέει εκ του (1) άνω] ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ.

Harry Peitsinis είπε...

Το κάπνισμα αγαπητοί διαφωνούντες είναι ζήτημα προσωπικής επιλογής. Όποιος δεν επιθυμεί να υποστεί τις βλαβερές συνέπειες του μπορεί να μην επισκέπτεται τα μέρη όπου συχνάζουν καπνιστές.

Αλλά οι υπέρμαχοι των απαγορεύσεων δεν ανησυχείτε αλήθεια από την προχειροδουλειά/αρπαχτή που προετοιμάζεται στις πλάτες σας? Οι δήμοι και το κράτος ήδη ακονίζουν τα δόντια τους και τα πρόστιμα δε θα αργήσουν. Ούτε η ανοργανωσιά που περιέγραψα στο ποστ φαίνεται να σας απασχολεί.

Ρε μπας και απλώς τρολλάρετε? Λέω τώρα...

Ανώνυμος είπε...

[...]Όποιος δεν επιθυμεί να υποστεί τις βλαβερές συνέπειες του μπορεί να μην επισκέπτεται τα μέρη όπου συχνάζουν καπνιστές.[...]

Αρα ειτε διπλασιαζουμε τον αριθμο των δημοσιων υπηρεσιων (π.χ. πολεοδομια καπνιστων και πολεοδομια αντικαπντιστων) ειτε απαλασσουμε τους μη καπνιστες απο την υποχρεωση να προσερχονται αυτοπροσωπως στις δημοσιες υπηρεσιες.

Το ιδιο ισχυει για τα μαζικα μεσα μεταφορας, νοσοκομεια, τραπεζες και οποιοδηποτε αλλον χωρο, τον οποιο - συμφωνα με τον Harry Peitsinis - μπορω να μην επισκεπτομαι .

Ας τα διπλασιασουμε λοιπον ολα.

Οσο για τους εργαζομενους σε εστιατορια, καφετεριες κλπ. αυτους τους εχουμε γραμμενους κανονικοτατα.
Σωστα, ξεχασα. Ας μην συχναζουν στον χωρο εργασιας τους. Εχουν την επιλογη να μεινουν ανεργοι.

Ανώνυμος είπε...

Έγραψε τίποτα για δημόσιες υπηρεσίες ο Πεϊτσίνης; Οι εργαζόμενοι σε καφετέριες, εστιατόρια κάνουν την ίδια επιλογή που κάνουν όσοι επιλέγουν ανθυγιεινά επαγγέλματα (κομμώτριες πχ. - να απαγορεύσουμε τις βαφές;)

Ανώνυμος είπε...

Το κάπνισμα αγαπητοί διαφωνούντες είναι ζήτημα προσωπικής επιλογής. Όποιος δεν επιθυμεί να υποστεί τις βλαβερές συνέπειες του μπορεί να μην επισκέπτεται τα μέρη όπου συχνάζουν καπνιστές.

Αν οι αντικαπνιστές αποτιμούσαν την υγεία τους περισσότερο από έναν fredoccino στο Κολωνάκι ή μια βραδιά στο μπουζουξίδικο που τραγουδά η Πέγκυ Ζήνα, πολύ απλά δεν θα σύχναζαν σε αυτά τα καταστήματα και η αγορά θα είχε ήδη δημιουργήσει χώρους διασκέδασης αποκλειστικά για μη καπνιστές. Φυσικά είναι απολύτως ηλίθιο να αποτιμά κάποιος την υγεία του τόσο χαμηλά και τεκμήριο ότι οι άνθρωποι από τη φύση τους κάνουν επιλογές against their better judgement (που λένε οι ΗΠΑνοί). Ποιός όμως πρέπει να υποστεί τις συνέπειες της ηλιθιότητας των μη καπνιστών; Σύμφωνα με όποιονδήποτε έγκυρο ορισμό της δικαιοσύνης, το δίκαιο θα ήταν να τις υποστούν οι ίδιοι. Έλα όμως που οι άνθρωποι κρύβουμε ένα μικρό φασίστα μέσα μας και θέλουμε εμείς πάντα να είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ότι γουστάρουμε και οι άλλοι να πληρώνουν τις συνέπειες.

Θέλω να πιω fredoccino αλλά με ενοχλεί ο καπνός των άλλων; Σιγά μη χαλάσω τη βολή μου να πάω στα Starbucks! Θα φωνάξω τον μπάτσο να τους διώξει!

Φαντασθείτε έναν διαβητικό που επειδή δε μπορεί να αντισταθεί να μην αγοράσει σοκολάτες όταν βλέπει περίπτερο, να έχει την απαίτηση να σταματήσουν να πουλάνε σοκολάτες τα περίπτερα. Φαντασθείτε έναν παχύσαρκο που επειδή δε μπορεί να αντισταθεί να μην φάει παϊδάκια όταν τρώνε και οι άλλοι γύρω του, να έχει την απαίτηση οι ταβέρνες να σερβίρουν μόνο σαλάτες. Φαντασθείτε έναν αλκοολικό που επειδή όταν βλέπει τους άλλους να πίνουν, πίνει και αυτός, να έχει την απαίτηση να απαγορευθεί το αλκοόλ στα μπαρ. Φαντασθείτε τον οποιονδήποτε που θέλει να ζει υγιεινά αλλά δε μπορεί να πει όχι στους φίλους του όταν του προτείνουν να πάνε για σουβλάκια, να έχει την απαίτηση να κλείσουν τα σουβλατζίδικα!

Αυτή είναι η φασιστική παράνοια στην οποία μας σπρώχνει το θεραπευτικό κράτος των προοδευτικών!

Πεϊτσίνη και μόνο το γεγονός ότι αυτοί που σου την έπεσαν ανήκουν ιδεολογικά στο σοσιαλιστικό φάσμα, αποδεικνύει ότι η σκέψη σου βρίσκεται στο σωστό δρόμο.

Ανώνυμος είπε...

Και μια ερώτηση για τους καπνιστές που θέλουν να κόψουν το κάπνισμα και υποστηρίζουν τα αντικαπνιστικά μέτρα για να "βοηθηθούν". Τι λογική έχει να υποστούν οι άλλοι, αυτοί που δεν τη ζήτησαν, τη "βοήθεια" τους κράτους αντί να την υποστείτε εσείς; Γιατί ο μπάτσος να διώξει απ' το μπουζουξίδικο αυτόν που συνειδητά θέλει είναι καπνιστής και να μην διώξει εσένα που θέλεις να το κόψεις;

Θα μπορούσε μάλιστα υπογράφοντας μια υπεύθυνη δήλωση όποιος δεν επιθυμεί να κόψει το κάπνισμα να εφοδιάζεται με μία κάρτα που θα του επιτρέπει την είσοδο σε χώρους διασκέδασης καπνιστών. Παρασύρθηκες στο καπνιστικό μπουζουξίδικο που τραγουδάει η Πέγκυ; Κανένα πρόβλημα! Ο μπράβος στην είσοδο θα σε σταματήσει. Επιμένεις να μπεις χωρίς κάρτα υποσχόμενος ότι θα το κόψεις "από Δευτέρα"; Ένα γερό χέρι ξύλο θα ατσαλώσει ξανά τη θέληση σου.

Ανώνυμος είπε...

Πέστα χρυσόστομε. Εγω φυσάω τον καπνό πάνω στη μάπα του κάθε μαλάκα που παραπονιεται. Αμα γουστάρω θα καπνίσω και να πάνε όλοι να γαμηθούνε. Η ελευθερία κατακτάται με αίμα και ο τελευταίος που μου είπε να το σβήσω σε μαγαζί το κατάλαβε καλά, του κατέβασα τη μούρη στο πάτωμα. Στον επόμενο που θα μου πεί θα του το σβήσω στο μάτι. Να κάθονται σπίτι τους και να πίνουνε φασκόμηλα.

Ανώνυμος είπε...

Αν σου ζήτησε να τον δείρεις για να "βοηθηθεί", καλά του έκανες. Το πρόβλημα είναι να δέρνεις αυτούς που δε θέλουν τη βοήθεια σου.

Κομφούκιος είπε...

Εάν οι Ελληνες είμασταν τόσο ικανοί στην Διπλωματία όσο στην εκλογίκευση (rationalization) παντός παραλόγου, ακόμα και ο Βενιζέλος θα φάνταζε ωσάν innocent Sunday school or choir boy!

xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa

Κομφούκιος είπε...

Who is Πέγκυ? consommatrice στη Copa Cabana?

Ανώνυμος είπε...

Κομφούκιε εμείς οι μη σοσιαληστές φιλελεύθεροι πιστεύουμε στην αρχή της ιδιοκτησίας του εαυτού (self ownership). Ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει με τον εαυτό του και κάθε ιδιοκτησία του, αρκεί να μην παραβιάζει το ίσο δικαίωμα των άλλων.

Αν ο ιδιοκτήτης ενός χώρου θέλει να εγκαταστήσει σύστημα εξαπόλυσης αερίου Zyklon-B το οποίο θα θανατώνει όποιον εισέρχεται εντός του χώρου αυτού, έχει κάθε δικαίωμα να το κάνει. Και αν κάποιος άνθρωπος επιθυμεί να εισέλθει εντός του χώρου αυτού με την άδεια του ιδιοκτήτη και έχοντας πλήρη γνώση των συνεπειών, έχει επίσης κάθε δικαίωμα να το κάνει. Για εμάς όποιος επιχειρήσει βίαια να εμποδίσει είτε τον ένα, είτε τον άλλον, είναι εγκληματίας.

Όσοι επιθυμούν κηδεμόνες στην ιδιωτική τους ζωή έχουν το δικαίωμα να τους επιβάλλουν μόνο στον εαυτό τους.

Dorotheos είπε...

Με την παιδαριώδη λογική του Peitsinis και μερικών από τους Ανώνυμους δεν χρειάζεται ο ΚΟΚ, να είναι "προσωπική επιλογή" του καθενός να οδηγεί μεθυσμένος, να πετάει σκουπίδια όπου γουστάρει, κτλ.

Κομφούκιος είπε...

@ ανώνυμος @ 30/6, 23:04

"Ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει με τον εαυτό του και κάθε ιδιοκτησία του, αρκεί να μην παραβιάζει το ίσο δικαίωμα των άλλων."

KAI εμείς οι βαρέως φορολογούμενοι απανταχού της Γης Ελληνες Σοσιαλ-Φιλελεύθεροι πιστεύουμε ΑΚΡΙΒΩΣ το ίδιο.
Ατυχώς, συγχέεις, αγαπητέ, την έννοια δημόσιο με κρατικό. Ενα club, ένα σκυλάδικο, το cabaret Copa Cabana, τα χορευτάδικα, εστιατόρια κλπ, ΔΕΝ είναι ιδιωτικοί χώροι. Είναι μεν ιδιόκτητοι, ΑΛΛΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ χρήσης και υπ' αυτήν την έννοια οφείλουν να ακολουθούν ορισμένους κανόνες προστασίας της δημόσιας υγείας και του δημόσιου συμφέροντος, γενικότερα.

This notwithstanding, οι ιδεολογίες είναι irrelevant στην προκειμένη περίπτωση, η θέση δε που πήραν στο θέμα αυτό αριστερές οργανώσεις, κόμματα και συνδικαλιστικά όργανα ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΛΑΜΠΡΑ την ΑΙΣΧΡΟΤΗΤΑ και τον άκρατο λαϊκισμό τους.

Η ΥΓΕΙΑ, χρυσέ μου άνθρωπε, ΔΕΝ έχει σχέση με ιδεολογίες και κόμματα, είναι τυφλή απ' αυτή την άποψη. Ισως δε θα έλεγα ότι οι αμιγώς φιλελεύθεροι, ως περισσότερο ευαίσθητοι σε θέματα κέρδους και συναγωνισμού, θα έπρεπε να είστε πλέον αυστηροί από τους υπολοίπους σε θέματα υγείας καθότι, μείωση της νοσηρότητας, όχι μόνο μειώνει το κόστος των συστημάτων υγείας/περίθαλψης, αλλά ΚΑΙ των ασφαλίστρων.

Ανώνυμος είπε...

Ισως δε θα έλεγα ότι οι αμιγώς φιλελεύθεροι, ως περισσότερο ευαίσθητοι σε θέματα κέρδους και συναγωνισμού, θα έπρεπε να είστε πλέον αυστηροί από τους υπολοίπους σε θέματα υγείας καθότι, μείωση της νοσηρότητας, όχι μόνο μειώνει το κόστος των συστημάτων υγείας/περίθαλψης, αλλά ΚΑΙ των ασφαλίστρων.

Αυτό είναι επιχείρημα κατά της δημόσιας περίθαλψης/ασφάλισης, όχι υπέρ της απαγόρευσης συμπεριφορών που αυξάνουν τη νοσηρότητα. Αντιλαμβάνεσαι πόσα πράγματα θα έπρεπε να απαγορευθούν αν μόνο κριτήριο ήταν το οικονομικό κόστος της νοσηρότητας; Χωρίς υπερβολή, το κράτος δεν θα μας άφηνε ούτε να πηδήξουμε.

Ενα club, ένα σκυλάδικο, το cabaret Copa Cabana, τα χορευτάδικα, εστιατόρια κλπ, ΔΕΝ είναι ιδιωτικοί χώροι. Είναι μεν ιδιόκτητοι, ΑΛΛΑ ΔΗΜΟΣΙΑΣ χρήσης και υπ' αυτήν την έννοια οφείλουν να ακολουθούν ορισμένους κανόνες

Αυτό είναι το πρόβλημα.

zouf είπε...

Τέτοιες παπαριές απόψεις λανσάρονται ως φιλελευθερισμός στην Ελλάδα και το Φ γουόρντ δε φτάνει ούτε το 1% (με βοήθεια Μάνου γιατί αλλιώς κλάφτα Χαράλαμπε). Καλά ρε δε ντρέπεστε να λέτε την ασυδοσία, την ελευθεριότητα και τον παρτακισμό, φιλελευθερισμό;

Γ.Σαρηγιαννίδης είπε...

Εγώ λέω να ακολουθήσουμε τη λογική του «Η δημόσια υγεία είνα πάνω από οποιαδήποτε περίερη τεχνιέντως δημιουργημένη ελευθερία που αυταπατάσαι ότι καταπατάται» που όντως οδηγεί στο «να απαγορευτεί η ίδια η κατασκευή τσιγάρων».

Προτείνω επίσης να ακολουθήσει η απαγόρευση κατασκευής σοκολάτας, ζάχαρης, βουτύρου, καφεΐνης, λιπαρών, - και φυσικά του αλκοόλ με τις τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις που επιφέρει η (κατά)χρησή του. Σε επόμενη φάση θα πρέπει να καταργηθεί η παραγωγή κακής μουσικής, λογοτεχνίας και τηλεοπτικών παραγωγών χαμηλού επιπέδου, μιας και η υγεία του πνεύματος δε θα πρέπει να παραμεληθεί στην προσπάθειά μας να προστατέψουμε τη σωματική μας υγεία.

Ανώνυμος είπε...

The collaboration between government and psychiatry results in what Szasz calls the "therapeutic state," a system in which disapproved thoughts, emotions, and actions are repressed ("cured") through pseudomedical interventions. Thus illegal drug use, smoking, overeating, gambling, shoplifting, sexual promiscuity, pederasty, rambunctiousness, shyness, anxiety, unhappiness, racial bigotry, unconventional religious beliefs, and suicide are all considered diseases or symptoms of diseases--things that happen to people against their will.
http://www.reason.com/news/show/27767.html

The medical doctor treats cancer of the lung. The political doctor treats smoking, preventable by legislation, litigation, and taxation, and curable with nicotine administered by any route other than inhalation. Sanctimony and hypocrisy replace honesty and self-discipline.
Dr. Thomas Szasz, "The Therapeutic State: The Tyranny of Pharmacracy," The Independent Review, 5(4), Spring 2001, p. 510.

Ανώνυμος είπε...

Ωραια, τοτε δικαιο και σωστο ειναι η δημιουργια καταστηματων αμιγως καπνιστικων με μορφη λεσχης η καρτας μελους στα οποια υπογραφεις υπευθυνη δηλωση οτι δεν θα ζητησεις αποζημιωση σε περιπτωση που παθεις ζημια απο το τσιγαρο. Και να δωθει επιδομα ανθυγειινης εργασιας στους υπαλληλους των καπνιστικων καταστηματων

Dorotheos είπε...

@Γ. Σαρρηγιαννίδης

Το ειρωνικό σου σχόλιο θεωρώ ότι στερείται λογικής βάσης. Την προσωπική υγεία και την προστασία της από καποιον, ενδεχόμενα, επιβλαβή τρόπο ζωής είναι, πράγματι, στο χέρι του καθενός να εξασφαλίσει. Το κράτος, οι οργανισμοί, η επιστήμη, το καλύτερο που μπορεί να συνεισφέρει είναι πληροφορηση και ενημέρωση - ούτε "απαγορεύσεις", ούτε "τράβηγμα από το μανίκι", γιατί έχουμε φιλελεύθερους ανάμεσά μας που είναι ευαίσθητοι σε τέτοια θέματα "ατομικής ελευθερίας".

Όμως η απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους και η διαφύλαξη και προστασία της υγείας αυτών που "προσωπικά επιλέγουν" να ΜΗΝ καπνίζουν είναι άλλο καπέλλο και ελπίζω να διαπιστώνεις την ειδοποιό διαφορά, ανάμεσα στην ελευθερία του ατόμου σε καταχρήσεις σε ιδιωτικό-ατομικό επίπεδο και στην επίπτωση που ενδεχόμενα θα έχουν αυτές σε άλλους όταν τις εξασκεί σε δημόσιο περιβάλλον.

Στην τελευταία περίπτωση η "ελευθερία" του καπνιστή έρχεται σε σύγκρουση με την ελευθερία των μη καπνιστών και κάποιος (το κράτος) πρέπει να βάλει το χερι του. Ξέρεις, τέτοιες συκγρούσεις ("ατομικών ελευθεριών") συμβαίνουν στη ζωή μας και χρειαζόμαστε κάποιαν υπεράνω διαιτησία και παρεμβολή.

kstamos είπε...

Το άρθρο είναι με διαφορά η ευστοχότερη ανάλυση που έχω δει για το νόμο.

Οι περισσότεροι σχολιαστές είναι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε....

Ρε άνθρωποι αρνείστε ότι αυτός ο νόμος (όπως και πολλοί άλλοι δυστυχώς στην Ελλάδα):

- Δημιουργεί "κρυφή" εγκληματικότητα που δεν πρόκειται ποτέ να τιμωρηθεί;

- Δημιουργεί πεδίο αυθαιρεσιών από τους ελεγκτές;

- Κάνει μια γελοία διάκριση "ζωντανής έγχορδης μουσικής";

- Είναι αόριστος και έχει προετοιμαστεί στο πόδι;

(δεν έχω καπνίσει ποτέ μου και είμαι ο πιο σπαστικός πολέμιος του παθητικού καπνίσματος που υπάρχει, μονίμως είμαι ο "κακός" στη δουλειά, στις παρέες κλπ.)

Γ.Σαρηγιαννίδης είπε...

“Στην τελευταία περίπτωση η "ελευθερία" του καπνιστή έρχεται σε σύγκρουση με την ελευθερία των μη καπνιστών και κάποιος (το κράτος) πρέπει να βάλει το χερι του. Ξέρεις, τέτοιες συκγρούσεις ("ατομικών ελευθεριών") συμβαίνουν στη ζωή μας και χρειαζόμαστε κάποιαν υπεράνω διαιτησία και παρεμβολή”

Θα διαφωνήσω. Αν ο νόμος απαγόρευε το κάπνισμα σε όλα τα δημόσια κτήρια – μιας και οι πολίτες δεν είναι ελεύθεροι να μην εισέρχονται σε τέτοιους χώρους – τότε, αν και πάλι θα δυσκολευόμουν με την αστυνομική αντιμετώπιση, το ζήτημα θα ήταν τελείως διαφορετικό και θα το συζητούσαμε σε τελείως διαφορετική βάση.

Ο συγκεκριμένος νόμος, πέρα από τις τραγελαφικότητές του που πολύ σωστά εντοπίζει ο Χάρης, δεν περιορίζεται στα δημόσια κτήρια. Ό,τι λοιπόν ισχύει με αυτό τον νόμο (ή περίπου) για ιδιωτικά καταστήματα κάτω των 70τμ, θα μπορούσε να ισχύει και για τα μεγαλύτερα. Αν ένα κατάστημα δηλώνει ξεκάθαρα ότι είναι χώρος καπνιστών, όπως κι έκανε ουσιαστικά εμμέσως μέχρι σήμερα, ο καπνιστής εισέρχεται στο χώρο αυτό με δική του ευθύνη και δεν παραβιάζεται καμία ελευθερία του.

Συγκρούσεις ατομικών ελευθεριών μπορούν όντως να υπάρξουν. Η ‘υπεράνω διαιτησία και παρεμβολή’ όχι μόνο δε βοηθάει, αλλά αποτελεί ένα επιπλέον παράγοντα σύγκρουσης. Το μόνο που χρειάζεται είναι ελευθερία σύναψης συμφωνιών μεταξύ συναινούντων ενηλίκων, μεγιστοποίηση της πληροφόρησης για την ελαχιστοποίηση των σχετικών εξωτερικοτήτων και ξεκάθαρα ιδιοκτησιακά δικαιώματα. Αν δικαιολογείται μηχανισμός παρέμβασης, αυτός δικαιολογείται μόνο στην εξασφάλιση της τήρησης των σχετικών συμφωνιών/συμβολαίων, στην αποτροπή της βίας, καθώς και στην παραβίαση ατομικών μας δικαιωμάτων από τρίτους.

Όταν, όπως ισχύει με το νέο νόμο, το κατάστημα σε πληροφορεί ξεκάθαρα ότι ο χώρος του είναι χώρος που ενδέχεται να υπάρχουν καπνιστές που καπνίζουν, με το που εισέρχεσαι στο χώρο – συνειδητά και χωρίς να σου ασκείται άμεση βία – ουσιαστικά παραχωρείς τη συναίνεσή σου. Αν έρθει ο ιδιόκτητης του κέντρου διασκεδάσεως (με dj) και σου βάλει ένα πιστόλι στο κεφάλι ώστε να σε υποχρεώσει να επιλέξεις το δικό του κατάστημα και να υποστείς τους καπνιστές του, τότε το συζητάμε. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η ‘υπεράνω’ παρέμβαση κάθε άλλο παρά ρυθμίζει τις σχετικές ‘συγκρούσεις’ ατομικών δικαιωμάτων.

old_dude είπε...

Χαχαχαχα!! Γεια σου Ελλαδα! Οι μη καπνιστες τα εχουν παρμενα γιατι ο νομος δεν απαγορευει καθολικα και παντου το καπνισμα. Οι καπνιστες τα εχουν παρμενα γιατι τους χαλαει την μαγκια. Στα post η πεμτουσια του «σε εχω χεσμενο» ελληνικου εγωισμου. Ακριβως του ιδιου τυπου που μας εχει κανει την οικονομικα ισχυροτερη και πιο ανεπτυγμενη χωρα του κοσμου. Κοινως, θα σε πατησω κατω και θα καπνιζω από πανω σου που τολμας να θες να βγεις από το σπιτι και να μην ρουφηξεις τον καπνο μου. Don’t worry παιδες.. τα αυστηροτερα μετρα είναι στο δρομο.. ;)

Sanctuary είπε...

Αν και (σχετικά ελαφρός) καπνιστής, δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις θέσεις του κου Πεϊτσίνη. Για μένα εκεί που τα όρια της ατομικής ατομικής ευθύνης δοκιμάζονται, πρέπει να υπάρχει ο κοινωνικός έλεγχος, η παρέμβαση της πολιτείας. Βέβαια ο τελευταίος δεν μπορεί να κατευθύνεται με βάση τις επιταγές μίας πεφωτισμένης δεσποτείας. Αντίθετα, πρέπει να αποτελεί τη φυσική κατάληξη ενός καθολικού και ανοιχτού διαλόγου όλων των εμπλεκόμενων πλευρών, ο οποίος να εκκινεί από τα αξιόπιστα πορίσματα της επιστημονικής έρευνας και να είναι ενήμερος των πιο προσφάτων εξελίξεων. Μία τέτοια διαδικασία θα παρέκαμπτε τόσο τους κάφρους καπνιστές που δεν σέβονται τους μη καπνίζοντες, όσο και τους δογματικούς, στείρους και ανελεύθερους "αντικαπνιστές" που εκτονώνονται ως δέσμιοι της ιδεοληπτικής τους προσωπικότητας με αφορμή την αντικαπνιστική εκστρατεία.

Εκτιμώ κε Πεϊτσίνη την προσήλωσή σας στην αυτοδιάθεση του ατόμου, αλλά για να το πάω λίγο πιο μακριά, ο άνθρωπος ΔΕΝ γεννιέται ελεύθερος... Αντίθετα, γεννιέται σε ένα περιβάλλον που ΔΕΝ το έχει επιλέξει, αναγκασμένος να παλέψει εναντίον δυνάμεων και συνθηκών για την ύπαρξη των οποίων ΔΕΝ είναι υπεύθυνος... Η "ατομική ευθύνη" λοιπόν εξαντλείται στις ΔΙΑΘΕΣΙΜΕΣ επιλογές που έχει ο καθένας μας για να αντιμετωπίσει ή να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα που του έχει επιβληθεί... Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβουν οι πιο ανοιχτόμυαλοι από εσάς ότι χωρίς τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και το διαρκή διάλογο για οποιοδήποτε θέμα που αφορά περισσότερους του ενός ανθρώπους, όλα όσα ευαγγελίζεσθε αποτελούν στη καλύτερη περίπτωση ευσεβείς πόθους που ποτέ δεν θα εκπληρωθούν ή θα οδηγήσουν σε αδιέξοδες και ανορθολογικές στρεβλώσεις.

Sanctuary είπε...

Για να προσθέσω και ένα παράδειγμα, κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να ελέγχει τον άλλο π.χ. αν αυνανίζεται, βλέπει τσόντες, καπνίζει χωρίς να εισπνέουν τον καπνό του άλλοι παρά τη θέλησή τους, ή να εκφράζει τη σεξουαλικότητά του μεταξύ συναινούντων ενηλίκων. Από εκεί και πέρα αρχίζουν να υπάρχουν ΟΡΙΑ, έτσι ώστε να προληφθεί η αυθαιρεσία και η κοινωνική παθογένεια που αυτή συνεπάγεται.

Αυτό αντίστοιχα σημαίνει πρακτικά ότι ένας κλειστός δημόσιος χώρος που είναι προσβάσιμος και από καπνιστές και από μη καπνιστές πρέπει να διέπεται από κανόνες που να ρυθμίζουν την ομαλή τους συνύπαρξη.

C A Hassapoyannes είπε...

@ Γ.Σαρηγιαννίδης 1/7/09 16:54

Συμφωνώ απολύτως σε ΟΛΑ τα επί μέρους που θίγετε, down to the iota.

Aλλά έτερον εκατέρωθεν (Βασιλειάδου)

Υπάρχει σαφής διαφορά και διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην κριτική ενός κακότεχνου, αποσπασματικού, πολυσχιδούς άρα αναποτελεσματικού και, εν πολλοίς, παρεισφρύοντος στα Ανθρώπινα Δικαιώματα Νόμου

και

στο να καταδικάζουμε όλωςδιόλου την ανάγκη λήψης μέτρων ΚΑΤΑ του καπνίσματος σε αναγκαστικούς δημόσιους χώρους (όπως Τράπεζες, κρατικους φορείς κλπ) και, με διαφοροποίηση, δλδ ΕΠΙΛΟΓΗ και ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ μεταξύ ιδιοκτητών και θαμώνων, σε ΜΗ αναγκαστικούς, ιδιωτικούς δημόσιους χώρους, όπως bars κλπ.

C A Hassapoyannes είπε...

Ομολογώ πάντως ότι υπάρχουν ΔΙΕΘΝΩΣ ακραίες καταστάσεις όπου όχι μόνο παραβιάζονται, ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ, τα δικαιώματα των καπνιστών, αλλά
(ΠΑΡΑ)ΒΙΑΖΕΤΑΙ και η ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ και δημιουργείται η εντύπωση πως βρισκόμαστε καταμεσίς πογκρόμ.

Ξέρετε, δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση πάνω σ' αυτό το κόσμο από τα να φας alfresco στο Manhattan, αργά το βράδυ, το καλοκαίρι.
Χθες, είχα πάει με δυό φίλους στο Mediterraneo, μιά pasteria στην βορειο-ανατολική γωνία 2ης λεωφόρου και 66ης οδού.

Κάτσαμε σε ένα τραπέζι στην άκρη-άκρη της terrace. Ηταν περασμένα μεσάνυχτα και ουδείς βρισκόταν γύρω μας, σε απόσταση τουλάχιστον 10 μέτρων.

Παρά ταύτα, μας έκαναν παρατήρηση διότι ανάψαμε τσιγάρο. Επειδή, μάλιστα, είμαι τακτικός πελάτης, ζήτησαν συγγνώμη, αλλά εξήγησαν ότι ο Νόμος είναι ΣΑΦΗΣ ακόμα και για τους εγγύς των καταλυμάτων διασκέδασης εξωτερικούς χώρους!!!!

Συμπέρασμα: Μέτρον άριστον!

Ανώνυμος είπε...

Στα post η πεμτουσια του «σε εχω χεσμενο» ελληνικου εγωισμου.

Gemeinwohl geht vor Eigenwohl. Και η ιστορία επαναλαμβάνεται.

Dorotheos είπε...

@Γ. Σαρηγιαννίδης

Άρα, το πρόβλημα βρίσκεται στις ατέλειες, αντιφάσεις και technicalities του συγκεκριμένου νόμου [χαρακτηριστικό άλλωστε των περισσότερων νόμων του ελληνικού κράτους!] και όχι στη νομοθετική απαγόρευση του καπνίσματος σε "δημόσιους χώρους", δηλ. σε χώρους που συναθροίζονται καπνιστές και μή.

Dorotheos είπε...

@C A Hassapoyiannes

Τέτοιοι κανονισμοί δεν μπορεί να αφήνουν περιθώρια για υποκειμενικές ερμηνείες, γιατί τέτοιες μοιραία οδηγούν σε τελική αναίρεσή των κανονισμών.

Γιατί απόσταση 5m και όχι 10m, θα σου πεί ο άλλος? Γιατί μετά τα μεσάνυχτα και όχι μετά τη δύση του ηλίου? Γιατί όχι, αν δεν υπάρχουν θαμώνες σε ακτίνα Χ μέτρων? Γιατί να μην περάσω με κόκκινο, αν δεν υπάρχει σε ακτίνα ορατότητας ΜΟΥ όχημα σε κίνηση? Δεν βγαίνει άκρη...

Το πρόβλημα με τον ελληνικό νόμο είναι ότι ακριβώς επιτρέπει αυτές τις υποκειμενικές (παρ)ερμηνείες και δεν απολυτικοποιεί την απαγόρευση.

Ανώνυμος είπε...

Άσχετο - σχετικό: Αν το κράτος ενδιαφέρεται τόσο πολύ για την υγεία μας, γιατί δεν επιτρέπει τη συστέγαση ιερόδουλων; Στους παράνομους οίκους (κοινώς μασατζίδικα) επιλέγεις κοπέλα, κάνεις το μπάνιο σου, ξαπλώνεις σε καθαρά σεντόνια και περιμένεις να σου έρθει πλυμένη για τα περαιτέρω. Στους νόμιμους και ελεγχόμενους οίκους που δουλεύει μόνο μία ιερόδουλος είναι αναγκασμένες για να μην αυξάνεται ο χρόνος αναμονής να τρέχουν κατευθείαν από δωμάτιο σε δωμάτιο.

Γ.Σαρηγιαννίδης είπε...

@ rebel@work
Όχι, δε βρίσκεται στις τεχνικές λεπτομέρειες η διαφωνία, αλλά επί της αρχής.

Η παρανόηση βρίσκεται μάλλον στην έννοια των «δημόσιων χώρων». Τα κτήρια της Εφορίας, της Νομαρχίας, της Αστυνομίας, είναι όντως δημόσιοι χώροι. Ανήκουν στο κράτος και οι πολίτες δεν επιλέγουν να βρεθούν εκεί όταν το κράτος απαιτεί την παρουσία τους σε αυτούς τους χώρους.

Το σπίτι μου, από την άλλη, όσα τετραγωνικά κι αν είναι, αποτελεί ιδιωτικό χώρο. Ακόμη κι αν κάνω πάρτι, ακόμη κι αν οι καλεσμένοι μου πληρώνουν είσοδο ή πληρώνουν τα ποτά τους στο πάρτι μου. Το καφέ μου, αποτελεί ιδιωτικό χώρο. Κανείς δεν υποχρεώνει τους πολίτες που αποφασίζουν συνειδητά να εισέλθουν στο χώρο μου – με αντίτιμο επί της κατανάλωσης που αποδέχονται – να κάνουν κάτι τέτοιο.

Ο σκοπός του νόμου δεν είναι, όπως σε άλλες χώρες, η προστασία του εργαζόμενου ή του πολίτη, αλλά κατευθύνεται από την προσβλητικά πατερναλιστική λογική ότι ο κρατικός γραφειοκράτης είναι σε καλύτερη θέση από εμένα τον ίδιο να γνωρίζει τι είναι καλύτερο για το σώμα μου.

Harry Peitsinis είπε...

Το αστείο παράλληλα -και το νόημα του αρχικού ποστ- είναι ότι ενώ οι υπέρμαχοι της καπνοαπαγόρευσης επιδόνται στο γνωστό στυλ φουλ επίθεση πάνω σε δικαιοπολιτική βάση, στην ουσία στηρίζουν ένα νομοθέτημα που θα προκαλέσει τεράστια κόστη στην κοινωνία και απίθανες διαστρεβλώσεις στην αγορά.

Από Σεπτέμβρη ετοιμαστείτε να συχνάζετε σε μπαράκια-νάνους των 70 τμ. Θα είναι τα μόνα που θα υπάρχουν.

Ωραία η συζήτηση περί της απαγόρευσης, και ευχαρίστως να αποτελέσω το σάκκο του μποξ για όσους πιστεύουν ότι οι επιλογές μας θα πρέπει να επιτηρούνται από το κράτος-κουβερνάντα.

Αλλά δεν πρέπει να μπούμε και λίγο στην ουσία? Τι λέει αυτός ο νόμος, ποιες είναι οι λεπτομέρειες του, και ο τρόπος εφαρμογής του?

Γιατί ως γνωστό η κόλαση είναι στρωμένη με καλές προθέσεις.

Δυστυχώς, αν και αυτό επιθυμούσα να συζητήσω η απόπειρα απέτυχε...

Ανώνυμος είπε...

"Αλίμονο αν αφήσουμε την υγεία των πολιτών να εξαρτάται από την ελεύθερη βούλησή τους. Το χάσαμε το παιχνίδι! To κράτος πρέπει να παρέμβει!"

Δημήτρης Αβραμόπουλος στην πρωινή εκπομπή του Μέγκα.

"Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ο κύριος Τσαλίκης την επόμενη δεν θα είχε που να σταθεί. Θα του είχαν γίνει μηνύσεις."

Αλέξης Ζορμπάς με απειλητικό ύφος για το γεγονός ότι ο Τσαλίκης τόλμησε να εκφράσει δημόσια τη διαφωνία του για τα "αντικαπνιστικά" μέτρα.

Δεν έχετε καταλάβει όσοι υποστηρίζεται τα "αντικαπνιστικά" μέτρα, δηλαδή στην πραγματικότητα την παραβίαση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων, ότι άθελα σας υποστηρίζεται το φασισμό των Αβραμόπουλων και τον Ζορμπάδων.

Ποιός μπορούσε μέχρι χθες να διανοηθεί υπάλληλο υπουργείου να βγαίνει στα κανάλια και να βάλλει κατά της ελευθερίας του λόγου όσων διαφωνούν με την κυβερνητική πολιτική;

Όχι, δεν είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα η απαγόρευση του καπνίσματος στα κέντρα διασκέδασης. Μπορεί ακόμα και να περνάμε καλύτερα αν μαζευόμαστε σε σπίτια φίλων για να διασκεδάσουμε.

Όμως η εδραίωση του πολιτικά ορθού φασισμού είναι σημαντική απειλή, ίσως η μεγαλύτερη που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος δυτικός κόσμος. Αν δεν αντισταθούμε τώρα, δε θα μπορέσουμε να τον ανατρέψουμε αύριο και οι επιπτώσεις, να είστε σίγουροι, θα είναι πολύ πιο τραγικές απ' το να μας έρχεται ο καπνός στη μούρη όταν πίνουμε καφέ στο Da Capo.

Ανώνυμος είπε...

Σκοπός του νόμου αυτού είναι να προστατευτεί κυρίως η υγεία των εργαζόμενων,οι πελάτες δεν ξημεροβραδιάζονται κάθε μέρα στα μαγαζιά μια στο τόσο πηγαίνουν επομένως ελάχιστα τους επηρεάζει το παθητικό κάπνισμα .Απο την άλλη αν το κράτος θέλει να προστατεύει την υγεία των πολιτών γιατί δεν κλείνει όλα αυτά τα κωλό-μάγαζα της νύκτας ,μπουζούκια, μπαρ,κλαμπ κτλ όταν αυτά δίνουν στους πελάτες νοθευμένα ποτά .Πόσοι σε αυτήν την χώρα κυριώς νέοι έχουν υποστεί ζημιά στην υγεία τους από αυτά τα ποτά κατά τα άλλα τα τσιγάρα μας μαράνανε.

Dorotheos είπε...

To γιατί η απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, για την προστασία της υγείας των συναθροιζόμενων, αλλά και κυρίως των εργαζομένων σε αυτούς αποτελεί "πολιτικό φασισμό" μόνο μια χούφτα φιλελευθέρων και ο θεός τους το ξέρει.

Στη Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες ένα ανάλογο καθολικό και "ισοπεδωτικό" (και φασιστικό άραγε?) μέτρο εφαρμόστηκε και ελάχιστοι διαμαρτυρήθηκαν. Τώρα απολαμβάνουμε την μπύρα μας σε ευάερους χώρους, χωρίς να βρωμοκοπάμε τσιγαρίλα. Για τους καπνιστές που αποτελούν μειοψηφία, υπάρχουν οι υπαίθριοι χώροι.

Τι θέλετε να γίνει σχετικά με το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους αποφεύγετε να το πείτε και αναρωτιέμαι γιατί? Να συναινέσουν οι ιδιοκτήτες με τους θαμώνες ανάλογα με την περίπτωση? Να χαρακτηριστούν μαγαζιά ως μόνον για καπνίζοντες και μη καπνίζοντες? Τους εργαζομένους στα κέντρα αυτά τους υπολογίζετε ή μόνο το "ιερό άβατο" της ιδιωτικής επιχείρησης και της κερδοφορίας της σας κόπτει?

Ανώνυμος είπε...

Αν το "ιερό άβατο της ιδιωτικής επιχείρησης και της κερδοφορίας της" ήταν σεβαστό κύριε αριστερέ, τότε ο νεαρός που ψήνει όλη μέρα μπιφτέκια στα McDonald's θα μπορούσε να ανοίξει μια μικρή επιχείρηση, μόνος του ή συνεταιρικά, και να ζήσει με κάποια αξιοπρέπεια.

Τα υπόλοιπα που ρωτάς έχουν απαντηθεί.

andre είπε...

i efarmogi tou metrou tha boithisei tin anabathmisi tis zwis mas.... siga siga tha egklimatisoume k me to metro k ola tha einai mia xara....

Ανώνυμος είπε...

Όταν ανακοινώθηκε οτι οι σερβιτόροι βγαίνουν απο τα βαρέα και ανθυγιεινά γιατί δεν ασχολήθηκε κανένας; Τότε δεν σας ενδιέφερε η υγεία τους και τώρα σας ενδιαφέρει;

konstandinos είπε...

Θέλουμε Ευρώπη, θέλουμε τουρισμό, γκρινιάζουμε που δεν έχουμε φράγκα και σε κάθε ευκαιρία δείχνουμε ότι τους έχουμε όλους γραμμένους. Ξέρετε γιατί ο ΟΣΕ επέβαλλε πρώτος απαγόρευση για το κάπνισμα? Γιατί τουρίστες είχαν κάνει μηνύσεις και ζητούσαν τις τρέλες αποζημιώσεις για τον καπνό στα βαγόνια. Περιμένετε να δείτε τι αποζημιώσεις έχουν να ζητήσουν το καλοκαίρι όπου βλέπουν τσιγάρο σε κλειστό χώρο. Να το κάνουμε Αλβανία επί Χότζα εδώ.. Εκτός κόσμου για τον χαβά των χαρμάνηδων.

C A Hassapoyannes είπε...

To επάγγελμα του σερβιτόρου, με βάση τα διεθνή δεδομένα, ιδιαίτερα του CDC (Center for Disease Control) ΔΕΝ είναι ΑΝΘΥΓΙΕΙΝΟ και ΔΕΝ είναι ΒΑΡΥ.

Είναι το ελαφρότερο και από τα πλέον προσοδοφόρα (μαζί με τους "delivery men") και χωρίς σκοτούρες επαγγέλματα.
Εξ ου και ΟΛΗ η Νεολαία, στις ΗΠΑ, που σπουδάζουν και συγχρόνως εργάζονται προς επιβίωση ή ενίσχυση του μηνιαίου προϋπολογισμού είναι γκαρσόνια.

In brief, στις ΗΠΑ, το επάγγελμα του σερβιτόρου, in a sense, ΔΕΝ θεωρείται επάγγελμα, εξ ου και, παρά το γεγονός ότι οι Αμερικανοί τρέφουν ΒΑΘΥ σεβασμό στους χειρώνακτες, χρησιμοποιούν υπανικτικά/σαρκαστικά τον όρο career waiter για να υποδηλώσουν απουσία πρωτοβουλιών, πνευματική και σωματική νωθρότητα. Αυτά.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock