Τετάρτη, Οκτωβρίου 07, 2009

Ομοφυλοφιλία for beginners

Ο -συντηρητικός- δήμαρχος του Λονδίνου, Boris Johnson, υποστηρίζει την καμπάνια στα σχολεία για την εξάλειψη της ομοφοβίας.
Ο -συντηρητικός- δήμαρχος του Λονδίνου, Boris Johnson, υποστηρίζει την καμπάνια στα σχολεία για την εξάλειψη της ομοφοβίας.

Από την πρόσφατη επιστροφή μου στην Ελλάδα μετά από πολύχρονη παραμονή στο εξωτερικό, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η έλλειψη ενδιαφέροντος και βασικής γνώσης για τους ομοφυλόφιλους και το θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους. Αν και η συζήτηση έχει σιγά σιγά αρχίσει, το πλατύ κοινό όχι μόνο αδιαφορεί αλλά μάλιστα δυσανασχετεί όταν αναφέρεται το θέμα αυτό . Και αυτό φαίνεται από την σχεδόν παντελή έλλειψη συζήτησης για το θέμα αυτό και στην φετινή προεκλογική περίοδο.

Το πρόβλημα ίσως στην Ελλάδα είναι ότι η συζήτηση, κατά καιρούς, ανοίγει για θέματα σαν τον γάμο ή την υιοθεσία, χωρίς οι περισσότεροι Έλληνες να έχουν αποδεχτεί ή να κατανοήσει ακόμα την ίδια την ύπαρξη της ομοφυλοφιλίας. Γι αυτό τον λόγο, στο κείμενο αυτό προσπαθώ να πάω στην ρίζα του προβλήματος , να παραθέσω και, στο βαθμό που μπορώ, να αντικρούσω τα επιχειρήματα, λογικά ή συναισθηματικά, που έχουν πολλοί συμπολίτες μας κατά τις ομοφυλοφιλίας.

Το καλό της γενικότερης αδιαφορίας στην Ελλάδα είναι ότι ο περισσότερος κόσμος δεν έχει μπει σε ακόμα ιδεολογικά χαρακώματα, όπως π.χ. συμβαίνει σε ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα ίσως να είναι περισσότερο ανοιχτόμυαλος και ανεκτικός. Από την άλλη βέβαια, η άγνοια καθώς και η γενικότερη έλλειψη ευαισθητοποίησης στην χώρα μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανοικτή κοινωνία και το κράτος δικαίου, σημαίνει ότι ακόμα και πολίτες που θεωρούν τον εαυτό τους ως προοδευτικό ή φιλελεύθερο έχουν ιδιαίτερα ομοφοβικές και προσβλητικές απόψεις για τους gay συμπολίτες τους.

Δεν αμφιβάλω ότι θα υπάρξουν αναγνώστες με ισχυρές απόψεις για το θέμα, όπως και άτομα με ...μεσογειακό ή θερμόαιμο ταμπεραμέντο και συνεπώς σίγουρα δεν θα αποφύγουμε υβριστικά σχόλια και troll. Ωστόσο, με κάποια αφέλεια πιστεύω ότι η πολιτική ζωή στην Ελλάδα θα μπορέσει να βελτιωθεί μόνο εάν κάνουμε όλοι μας μεγαλύτερη προσπάθεια να κατανοήσουμε σε βάθος τα επιχειρήματα (και τα συναισθήματα) της «άλλης πλευράς» ακόμα και εάν συνεχίζουμε να διαφωνούμε μαζί τους και γιαυτό ευχαριστώ τους αναγνώστες εκ των προτέρων για την υπομονή τους και το ανοικτό τους μυαλό. Επίσης, ζητώ συγνώμη που το άρθρο αυτό μου βγήκε πιο μεγάλο από ότι θα ήθελα και σας ευχαριστώ για την υπομονή σας!

1. Τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο;

Βάζω αυτό το ερώτημα πρώτο πρώτο γιατί πιστεύω ότι ένα από τα πλεονεκτήματα που έχει η Ελλάδα ως μικρή χώρα στην άκρη της Ευρώπης, είναι ότι δεν χρειάζεται να ξανα-ανακαλύψει τον τροχό: Προφανώς οι Έλληνες δεν πρέπει να γίνουμε πρόβατα και να ακολουθούμε ακρίτως ότι γίνεται στο εξωτερικό αλλά σίγουρα έχουμε την πολυτέλεια να κοιτάζουμε προς τις περισσότερο ανεπτυγμένες χώρες για να πάρουμε μια ιδέα προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε.

Από την Ελληνική Επανάσταση και μετά, η Ελλάδα είναι -σωστά- στραμμένη προς τις ευημερούσες, δημοκρατικές, φιλελεύθερες χώρες της δυτικής Ευρώπης και αυτό, παρά τα προβλήματα μας, μας έχει βοηθήσει να προοδεύσουμε, ιδίως εάν μας συγκρίνει κανείς με άλλες χώρες της περιοχής μας με λιγότερο σαφή προσανατολισμό που μάλιστα ήταν πλουσιότερες στο παρελθόν (Τουρκία, Αίγυπτος, Βουλγαρία κτλ). Συνεπώς, καλό είναι να κοιτάμε προς αυτές τις χώρες (από την Βρετανία ως την Σουηδία, από την Γαλλία ως την Ισπανία) για να δούμε εάν αρμενίζουμε προς την σωστή κατεύθυνση. Εάν θέλουμε να γίνουμε «Ευρώπη» αλλά συμφωνούμε σε κοινωνικά θέματα π.χ. με την Σαουδική Αραβία, κάτι πάει λάθος.

Στο συγκεκριμένο θέμα, είναι εμφανές ότι φυσικό επακόλουθο των φιλελεύθερων δημοκρατιών της δυτικής Ευρώπης είναι η αποδοχή και ισότητα όλων των ομάδων του πληθυσμού, τις γυναίκες και τις μειονότητες, συμπεριλαμβανομένου και των ομοφυλοφίλων. Σχεδόν σε όλες αυτές τις χώρες, υπάρχουν λόγου χάριν είτε γάμοι είτε σύμφωνα συμβίωσης για τους ομοφυλόφιλους, και οι διακρίσεις, αν και δεν έχουν εξαφανιστεί , μειώνονται συνεχώς. Στην Γερμανία λόγου χάρη, η οποία δεν είναι και η προοδευτικότερη κοινωνία, ίσως γιατί είναι 50% καθολικοί, ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς αρχηγούς είναι ανοιχτά gay, όπως και οι δήμαρχοι του Βερολίνου και του Αμβούργου μεταξύ των άλλων. Η σύγκριση με το Δήμο Αθηναίων είναι σίγουρα καταθλιπτική.

2. Τι είναι ομοφυλοφιλία τέλος πάντων

Δεν θέλω να κάνω αυτό το άρθρο υπερβολικά θεωρητικό αλλά ο όρος ομοφυλοφιλία συμπεριλαμβάνει πολλές διαφορετικές συμπεριφορές και ανθρώπους. Ο γενικός ορισμός που εγώ χρησιμοποιώ είναι άνθρωποι οι οποίοι ελκύονται σεξουαλικά και συναισθηματικά από άτομα του ιδίου φύλου.

Αυτό είναι ανεξάρτητα από το εάν κρύβονται ή όχι, εάν επίσης ελκύονται από ανθρώπους του άλλου φίλου, εάν είναι «ενεργητικοί» ή «παθητικοί» και εάν είναι «macho» ή «camp» (όροι που σχετικά λανθασμένα μεταφράζονται στην Ελλάδα σαν «ανδροπρεπείς» και «θηλυπρεπείς») ή αντίστοιχα για τις λεσβίες εάν είναι «butch» ή «fem».

Σαν μικρή παρένθεση, πολλοί Έλληνες λανθασμένα νομίζουν ότι όλοι οι gay θέλουν να είναι γυναίκες και απλώς άλλοι τολμάνε να το δείχνουν λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Και αντίστροφα για τις λεσβίες ότι θέλουν να γίνουν άντρες. Αυτό είναι προφανέστατα μη αληθές για το συντριπτικό ποσοστό των gay και των λεσβιών. Και αυτό δεν το λέω γιατί πιστεύω ότι είναι κακό – απλώς δεν ισχύει. Ο λόγος που το πλατύ κοινό έχει αυτή την λανθασμένη εικόνα είναι κυρίως γιατί οι θηλυπρεπείς gay, και οι ανδροπρεπείς λεσβίες είναι δυσκολότερο να κρυφτούν με αποτέλεσμα σε μια συντηρητική κοινωνία σαν την Ελληνική, είναι αυτοί που κρύβονται λιγότερο ή λιγότερο πετυχημένα.

Έχει ενδιαφέρον μάλιστα ότι ένας από τους λόγους για την αδυναμία των ομοφυλοφιλικών οργανώσεων στην Ελλάδα, και αλλού, οφείλεται εν μέρη σε αυτήν την ανομοιογένεια, μεταξύ ανδρών και γυναικών gay, «ανδροπρεπών» και «θηλυπρεπών», ενεργητικών που δεν θεωρούν τον εαυτό τους gay και ενεργητικών, transsexual και μη, κτλ. Γι αυτό και κάθε αγώνας για τον σεβασμό των gay, χρειάζεται όχι μόνο να αποδεχόμαστε αλλά και να γιορτάζουμε την διαφορετικότητα και την ποικιλία μεταξύ των συνανθρώπων μας.

Παρεμπιπτόντος,και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, συχνά στο κείμενο αυτό αναφέρομαι σε όλες τις ομοφυλόφιλες ομάδες, συμπεριλαμβανομένου και των λεσβιών, ως «gay», καθαρά για λόγους ταχύτητας. Άλλωστε πρέπει να ομολογήσω ότι βρίσκω τον όρο ομοφυλόφιλο μακρόσυρτο και μη εύηχο!

3. Γιατί να ασχοληθούμε με την ομοφυλοφιλία όταν έχουμε ένα σωρό άλλα προβλήματα

Αυτή η απορία τίθεται από πολλούς συμπολίτες μας για πολλούς λόγους.

· Πρώτον γιατί πολλοί straight δεν γνωρίζουν κανένα gay, ιδίως εάν ζουν στην επαρχία ή στα προάστια και θεωρούν ότι οι gay είναι μια πολύ μικρή μειονότητα που δεν αξίζει να ασχολούμαστε μαζί της. Η πραγματικότητα είναι ακριβώς αντίθετη: οι gay υπολογίζονται περίπου στο 10% του πληθυσμού κάθε χώρας. Το γεγονός ότι πολλοί συμπολίτες μας ούτε καν γνωρίζουν κανέναν gay δείχνει τον βαθμό την προκατάληψης που κάνει πολλούς gay να κρύβονται ή έστω να είναι «διακριτικοί». Αυτό σημαίνει ότι έχουμε 1 εκατομμύριο συμπολίτες μας που είναι ομοφυλόφιλοι ή έστω αμφιφυλόφιλοι. Σίγουρα αυτό είναι ένα νούμερο που αξίζει να ασχοληθούμε μαζί του.

· Δεύτερον γιατί πολλοί συμπολίτες μας είναι λίγο εγωιστές. Και δεν το λέω αυτό με κακία – είναι ανθρώπινο να μας ενδιαφέρουν θέματα τα οποία μας αφορούν και επηρεάζουν την δική μας ζωή. Ωστόσο πολλοί straight δεν αναγνωρίζουν ότι το θέμα αυτό μπορεί να τους επηρεάζει περισσότερο από ότι νομίζουν: ίσως τα παιδιά τους να είναι gay, τα εγγόνια τους, οι καλύτεροι τους φίλοι χωρίς να το ξέρουν. Επίσης, πρέπει να αποφασίσουν εάν θέλουν να ζουν σε μια κοινωνία η οποία καταπιέζει ένα σημαντικό κομμάτι της. Όπως οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε τους εαυτούς μας αντιρατσιστές, και θα μας ενοχλούσε εάν θεωρούσαμε τους μαύρους, τους Εβραίους, τους μελαχρινούς, τους αριστερόχειρες ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, έτσι πρέπει να πολεμήσουμε και τις διακρίσεις και προκαταλήψεις για τους gay συμπολίτες μας. Άλλωστε δεν ξέρει κανείς πότε μπορεί να βρεθεί ο ίδιος ως μέρος μιας μειονότητας (οικονομικής, ιατρικής, κοινωνικής, τοπικής) – η ωριμότητα μιας κοινωνίας κρίνεται από την συμπεριφορά στις μειονότητες της.

· Τρίτον γιατί πολλοί συμπολίτες μας πιστεύουν ότι οι gay έχουν ήδη ισότητα και οι απαιτήσεις τους είναι υπερβολικές. Αυτό το επιχείρημα το συζητάω λίγο παρακάτω ωστόσο τόσο οι νομικές όσο και οι κοινωνικές διακρίσεις που υφίστανται οι gay είναι προφανείς. Εάν αντίστοιχες διακρίσεις και υβριστικά σχόλια (από τους περαστικούς, πολλούς πολιτικούς και ιεράρχες) ακούγονταν για οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα ή εθνότητα, θα τις καταδίκαζαν όλοι χωρίς δεύτερη κουβέντα ως φρικτός ρατσισμός.

Άλλωστε, το ερώτημα γιατί να ασχολούμαστε με την ομοφυλοφιλία μπορεί εύκολα να αντιστραφεί: Όσοι πολιτικοί και παπάδες κάνουν υβριστική εκστρατεία κατά των gay, δεν έχουν άλλα πράγματα να ασχοληθούν; Άλλωστε το να δοθούν ανθρώπινα δικαιώματα στους gay δεν αφαιρεί τίποτα από τους άλλους, ούτε έχει ιδιαίτερη οικονομική επιβάρυνση. Π.χ. η κυβέρνηση της ΝΔ πέρασε πρόσφατα το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης το οποίο παραδόξως εξαιρεί τα ομόφυλα ζευγάρια. Για να κατοχυρωθεί η ισοπολιτεία για όλους, το μόνο που χρειαζόταν ήταν να αλλάξουν μερικές λέξεις μόνο του νομοσχεδίου αυτού.

4. Μα η ομοφυλοφιλία δεν αποπροσανατολίζει από την ταξική πάλη

Αρκετοί (ακρο)αριστεροί κατηγορούν το gay κίνημα ότι (α) είναι διαστροφή της αστικής κοινωνίας και μόνο, και (β) αποπροσανατολίζει από την πάλη για την επανάσταση. Δεν κρύβω ότι δεν συμμερίζομαι τις πολιτικές ιδέες των ακροαριστερών και συνεπώς ίσως να μην είμαι ο κατάλληλος για να αντιπαρατεθώ μαζί τους μέσα στα πλαίσια της κοσμοθεωρίας τους. Ωστόσο όπως φάνηκε και από τις σχετικά πρόσφατες ομοφοβικές επιθέσεις στα Εξάρχεια, αρκετές από τις ιδέες τους είναι αρκετά αποδεκτές στην Ελληνική κοινωνία και αξίζει να τις συζητήσει κανείς.

Δεν θέλει μεγάλη σκέψη για να καταλάβει κανείς ότι η ομοφυλοφιλική επιθυμία δεν εμφανίζεται μόνο στις αστικές κοινωνίες - αντιθέτως υπήρχε και υπάρχει πάντοτε, συμπεριλαμβανομένων των προ-καπιταλιστικών κοινωνιών και των κομουνιστικών κρατών.

Όσο για τον «αποπροσανατολισμό», εάν ήδη, πριν καν γίνουν «κυβέρνηση» οι εν λόγω ομάδες περιφρονούν την gay μειονότητα χωρίς ιδιαίτερο λόγο, καταλαβαίνει κανείς τι θα κάνουν σε όλους μας εάν πάρουν ποτέ την εξουσία. Σήμερα οι αριστεροί έχουν το πλεονέκτημα να γνωρίζουν πόσο καταπιεστικά κατέληξαν τα κομουνιστικά καθεστώτα τον 20ο αιώνα, άρα θα περίμενε κανείς ότι θα έκαναν διπλή προσπάθεια να πετύχουν τον σοσιαλιστικό τους παράδεισο χωρίς αυτές τις απολυταρχικές τάσεις.

5. Μα η ομοφυλοφιλία δεν είναι ήδη αποδεκτή;

Όπως ανέφερα ήδη παραπάνω, αρκετοί καλοπροαίρετοι straight νομίζουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι ήδη αποδεκτή και νόμιμη άρα δεν έχει νόημα να ασχολούμαστε μαζί της. Μάλιστα αυτό νομίζουν και ορισμένοι βολεμένοι ομοφυλόφιλοι οι οποίοι θέλουν να αποφύγουν τις όποιες τύψεις τους που δεν βοηθάνε την προσπάθεια για ισότητα.

Ωστόσο, είναι προφανές ότι υπάρχει τόσο νομική όσο και κοινωνική ανισότητα και προκατάληψη κατά της ομοφυλοφιλίας στην Ελλάδα. Και αυτό είναι προφανές από το πόσοι λίγοι gay διαλέγουν να είναι ανοιχτοί και ειλικρινείς στην δουλεία τους (οι τραγουδιστές είναι το πιο τρανταχτό παράδειγμα αν και ίσως αυτοί θα είχαν και τα λιγότερα προβλήματα εάν αποκαλύπτονταν), από τα ειρωνικά σχόλια που ακούγονται ακόμα όταν περνάει ένα ζευγάρι gay στον δρόμο, από την απουσία ανοικτών gay πολιτικών, από το γεγονός ότι gay ζευγάρια δεν μπορούν να παντρευτούν, να γίνει αποδεκτή η σχέση τους από το κράτος και την κοινωνία, να έχουν το δικαίωμα να βλέπουν τους αγαπημένους τους στο νοσοκομείο εάν κάτι συμβεί, να κανονίζουν οι ίδιοι την διαθήκη τους κτλ.

Επίσης πολλοί ετερόφυλοι γκρινιάζουν που ξαφνικά «γέμισε» gay η τηλεόραση. Αυτό είναι προφανώς αστείο: εάν κάποιος κοιτάξει τις σειρές και τις ταινίες στην τηλεόραση (δεν μιλώ καν για τις ειδήσεις) σίγουρα το ποσοστό των gay είναι μικρότερο από το 10% που αντιπροσωπεύουν στην κοινωνία. Και στο κάτω κάτω, ακόμα και να ήταν αλήθεια η «υπερπροβολή» gay (που δεν είναι βέβαια), δεν θα ήταν κατανοητό μετά από δεκαετίες παντελούς απουσίας; Συν του ότι πολλοί από τους gay χαρακτήρες στην Ελληνική τηλεόραση παραμένουν καρικατούρες για να γελούν οι straight και να επιβεβαιώνονται τα στερεότυπα τους, και όχι για να βοηθήσουν πραγματικά την αποδοχή τους ή να αντιπροσωπεύσουν πραγματικά ένα τμήμα του πληθυσμού.

6. Έχει νόημα η «αποθάρρυνση» της ομοφυλοφιλίας;

Όπως θα προσπαθήσω να εξηγήσω παρακάτω, δεν πιστεύω ότι η ύπαρξη της ομοφυλοφιλίας είναι κάτι αρνητικό για την κοινωνία. Αλλά, for arguments sake όπως λένε οι αγγλοσάξονες, ακόμα και εάν υποθέσουμε ότι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος ή απλούστερος εάν δεν υπήρχαν ομοφυλόφιλοι, πάλι ΔΕΝ έχει νόημα να την αποδοκιμάζουμε.

Για παράδειγμα, πιθανότατα ο κόσμος να ήταν πιο «απλός» εάν δεν είχαμε αριστερόχειρες, εάν όλοι είχαμε το ίδιο ύψος και μέγεθος, το ίδιο χρώμα δέρματος κτλ. Ωστόσο με το να αποδοκιμάζουμε, για παράδειγμα, τους αριστερόχειρες, δεν μειώνουμε τον αριθμό τους. Αντίθετα, καταπιέζουμε εκατομμύρια ανθρώπων χωρίς νόημα, δεν επιτρέπουμε στην κοινωνία να εκμεταλλευτεί πλήρως τις διαφορετικές τους δεξιότητες και ίσως τους ωθούμε σε προβληματικές συμπεριφορές από αντίδραση.

Βέβαια για να είμαι ειλικρινής, είναι πιθανόν ότι η πλήρης αποδοχή της ομοφυλοφιλίας να οδηγήσει σε (μάλλον πολύ μικρή) αύξηση της ομοφυλόφιλης συμπεριφοράς καθότι άτομα τα οποία το καταπίεζαν ή ήταν αμφιφυλόφιλοι θα έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα να εκδηλωθούν ή να εξερευνήσουν την σεξουαλικότητα τους. Ωστόσο πιστεύω ότι το να δοθεί η ελευθερία στους ανθρώπους να βρουν τον εαυτό τους είναι θετικό από μόνο του και θα μεγαλώσει την ανθρώπινη ευτυχία. Άλλωστε, είναι καλύτερα να κρύβονται οι gay και να παντρεύονται γυναίκες ή άντρες που δεν τους ικανοποιούν και δεν τους αγαπούν; Αυτό δεν δημιουργεί μεγαλύτερη δυστυχία, χωρισμούς και διαζύγια και πληγωμένα παιδιά;

7. Μα η ομοφυλοφιλία δεν είναι αφύσικη ή ανώμαλη;

Αυτό ίσως είναι το πιο σύνηθες επιχείρημα και βασίζεται στο γεγονός ότι οι ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές επαφές δεν οδηγούν στην αναπαραγωγή. Ωστόσο πιστεύω ότι το γεγονός αυτό δεν φτάνει για να θεωρηθεί η ομοφυλοφιλία «κακή» ή «αφύσικη» ή «ανώμαλη»:

· Είναι γνωστό ότι ομοφυλόφιλα ζώα υπάρχουν σε όλα τα είδη θηλαστικών. Είναι μια συμπεριφορά που υπάρχει πολύ συχνά στην φύση.

· Οι άνθρωποι (όπως και πολλά ζώα) δεν ενδιαφέρονται πια μόνο για την στοιχειώδη επιβίωση τους. Όπως χρησιμοποιούμε τα πόδια μας για να χορεύουμε και να κάνουμε σκι (και όχι μόνο για να τρέχουμε για να γλυτώσουμε από τα μαμούθ), όπως χρησιμοποιούμε το στόμα μας για να τραγουδάμε και να μασάμε τσίχλα (και όχι μόνο για να τρώμε), έτσι όλοι μας, straight και gay κάνουμε σχέσεις και έχουμε σεξουαλικές επαφές για άλλους λόγους από την αναπαραγωγή. Ως γνωστόν, τα περισσότερα ετερόφυλα ζευγάρια κάνουν μόνο 1 με 2 παιδιά ενώ προφανώς έχουν χιλιάδες σεξουαλικές επαφές, μόνοι τους ή με το εκάστοτε ταίρι τους. Συν υπάρχουν χιλιάδες ετερόφυλα ζευγάρια τα οποία δεν κάνουν καθόλου παιδιά είτε γιατί δεν θέλουν είτε γιατί είναι στείροι είτε γιατί είναι μεγάλης ηλικίας χωρίς προφανώς να σταματάνε να κάνουν έρωτα.

Ωστόσο δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας: το να είναι κάποιος gay (ιδίως για τους άντρες) σημαίνει ότι είναι πιο δύσκολο (αν και όχι αδύνατο βέβαια) να αποκτήσουν παιδί. Και για όσα άτομα αυτό είναι σημαντικό, αυτό είναι ένα μειονέκτημα του να είναι κάποιος gay. Ωστόσο αυτό δεν κάνει τους gay ανώμαλους ή αφύσικους. Παραδείγματος χάριν, το να είναι κάποιος κοντός, έχει κάποια μειονεκτήματα (δύσκολο να γίνει μπασκετμπολίστας!) αλλά προφανώς το να είναι κάποιος 1.70 δεν είναι ανώμαλο. Και μάλιστα σίγουρα υπάρχουν άλλα πλεονεκτήματα με το να είναι κάποιος κοντός (π.χ. μπορεί να γίνει αρσιβαρίστας !) όπως και υπάρχουν και πλεονεκτήματα το να είναι κάποιος gay (π.χ. δεν υπάρχει κίνδυνος εγκυμοσύνης!)

8. Κινδυνεύει η διαιώνιση του είδους;

Μερικοί που αντιτίθενται στην ομοφυλοφιλία, κινδυνολογούν ότι κινδυνεύει η ...διαιώνιση του είδους. Προφανώς αυτό δεν ισχύει. Αν ισχύει κάτι είναι το αντίθετο: ο πλανήτης μας και το ανθρώπινο είδος κινδυνεύει από τον υπερπληθυσμό. Έτσι κι αλλιώς οι gay είναι μόνο 10% του πληθυσμού άρα δεν μπορούν να αλλάξουν σοβαρά τον ρυθμό αναπαραγωγής. Επιπλέον, το να είναι κάποιος gay δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να κάνει παιδιά αν και αυτό είναι ένα πιο πολύπλοκο θέμα στο οποίο ίσως θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο.

9. Μα τι καλό κάνει η Ομοφυλοφιλία στην κοινωνία;

Όπως ανέφερα και παραπάνω, το ερώτημα αυτό είναι έωλο – είναι πολίτες σαν και όλους μας και πρέπει να τους αποδεχόμαστε και να τους σεβόμαστε χωρίς να ρωτάμε εάν προσφέρουν κάτι «σπέσιαλ». Ρώτησε κανείς τι καλό κάνουν οι μελαχρινοί ή οι αριστερόχειρες στην κοινωνία;

Οι gay είναι άνθρωποι όπως όλοι μας και έχουν ταλέντα και ικανότητες όπως κάθε άλλος. Εάν συνεχίζουμε να τους περιθωριοποιούμε, τότε η κοινωνία χάνει την δυνατότητα να εκμεταλλευτεί αυτά ταλέντα και τις δεξιότητες τους. Ιδίως η Ελλάδα με το τεράστιο πρόβλημα «brain-drain» (έξοδος προικισμένων και μορφωμένων νέων στο εξωτερικό), δεν έχει την πολυτέλεια να απορρίπτει προικισμένα άτομα μόνο και μόνο λόγω των σεξουαλικών προτιμήσεων. Πόσο μάλλον καθότι η Ελληνική ιστορία, αρχαία και νεότερη, είναι γεμάτη με μεγάλους άντρες (και γυναίκες) που ήταν ομοφυλόφιλοι, ανοικτά ή όχι.

Επιπλέον χωρίς εγώ να έχω κάνει κάποια έρευνα για να το επιβεβαιώσω, αρκετοί gay έχουν μια έφεση σε ορισμένους τομείς, ιδίως δημιουργικά επαγγέλματα όπως μουσική, τέχνη ή μόδα και πιθανότατα χωρίς gay συμπολίτες μας η ζωή μας, θα ήταν πολύ πιο μουντή και βαρετή.

10. Μα η εκκλησία καταδικάζει την ομοφυλοφιλία!

Το άρθρο αυτό θέλει να αντικρούσει λογικά επιχειρήματα για το τι θα βελτιώσει την ευημερία του ανθρώπινου είδους. Συνεπώς δεν σκοπεύω να μπω σε θεολογικά επιχειρήματα. Ωστόσο θα ήθελα να αναφέρω ορισμένα γεγονότα που ίσως μερικοί να αγνοούν:

· Υπάρχουν πολλές, κατά βάση προτεσταντικές, χριστιανικές εκκλησίες, συμπεριλαμβανομένου και της Αγγλικανικής εκκλησίας στις ΗΠΑ, μια από τις σημαντικότερες εκκλησίες εκεί, που όχι μόνο δεν καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία αλλά ευλογούν και τους gay γάμους και έχουν gay επισκόπους.

· Η βάση της χριστιανικής θρησκείας είναι η αγάπη προς το πλησίον μας. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι το γεγονός ότι μερικοί συμπολίτες μας θέλουν να περάσουν την ζωή τους με ένα άτομο του ιδίου φίλου προκαλεί την μήνη του καλού Θεού!

· Σε μεγάλο βαθμό η αντίθεση της ορθόδοξης (και καθολικής) εκκλησίας βασίζεται σε κείμενα Πατέρων της Εκκλησίας και όχι στα λεγόμενα του Χριστού στη Καινή Διαθήκη. Και η εκκλησία ήδη αποκρύπτει ότι πολλά από τα λεγόμενα των πατέρων αυτών έχουν ήδη εγκαταλειφθεί από την εκκλησία καθότι αντιπροσώπευαν τις προκαταλήψεις και κοινωνικές σχέσεις της εποχής τους και όχι θεόσταλτα μηνύματα. Πχ. αν και πιθανότατα ο χριστιανισμός βελτίωσε την θέση της γυναίκας και των δούλων, τόσο η γυναίκα όσο και οι δούλοι συνέχισαν να είναι καταπιεσμένοι για πολλούς αιώνες μετά τον Χριστό με την ενθάρρυνση και την αποδοχή των Ιεραρχών της εποχής. Αν θυμάμαι καλά ένας από τους Τρεις Ιεράρχες (δυστυχώς μου διαφεύγει ποιος από τους τρεις) είχε δηλώσει ότι κανένας ελεύθερος άνθρωπος δεν μπορεί να μαγειρεύει το δικό του φαι καθότι αυτό ήταν δουλεία των δούλων! Όπως η Ορθόδοξη Εκκλησία –σωστά αν και σιωπηλά- αναγνώρισε ότι αυτές οι παρωχημένες απόψεις πρέπει να αλλάξουν το ίδιο πρέπει να συμβεί και με την θέση της για τους ομοφυλόφιλους συμπολίτες μας.


11. Μα δεν μου αρέσει η θηλυπρέπεια

Αυτή είναι μια ειλικρινής απορία που πολλοί ετερόφυλοι συμπολίτες μας εκφράζουν και αξίζει να απαντηθεί:

· Κατ’ αρχήν, όπως προανέφερα, η θηλυπρέπεια και η ομοφυλοφιλία δεν είναι το ίδιο πράγμα. Υπάρχουν θηλυπρεπείς άντρες που δεν είναι ομοφυλόφιλοι και πολλοί ομοφυλόφιλοι που δεν είναι θηλυπρεπείς.

· Και εμένα δεν μου αρέσουν ένα σωρό άνθρωποι και συμπεριφορές, από τις υπερβολικά ναζιάρικες γυναίκες, τους μάτσο πολλά βαρύς άντρες, τους ξενέρωτους τους Ολλανδούς, τους μεθυσμένους Άγγλους κτλ. Είμαι δύσκολος άνθρωπος φαίνεται! Αλλά το γεγονός ότι εμένα δεν μου αρέσουν αυτοί οι χαρακτήρες, δεν σημαίνει ότι έχω και την απαίτηση να χαρακτηριστούν ανώμαλοι ή να θεσμοθετηθούν νομικές διακρίσεις εναντίων τους. Το πολύ πολύ να μην τους καλέσω στο πάρτι γενεθλίων μου!

· Τέλος, είναι και λανθασμένο και ρατσιστικό το να γενικοποιεί κανείς και να βάζει στο ίδιο το τσουβάλι ολόκληρες ομάδες πληθυσμού. Ακόμα και εάν κάποιου δεν του αρέσουν οι κακόμοιροι οι Άγγλοι λόγου χάριν, θα είναι χαζό να απορρίψει όλους τους Άγγλους από πιθανούς φίλους ή συνεργάτες ή πελάτες.


12. Μα δεν μου αρέσει να βλέπω άντρες να φιλιούνται

Το επιχείρημα αυτό είναι παρεμφερές με το προηγούμενο. Όμως εάν σε κάποιον δεν αρέσει, παραδείγματος χάριν, το σούσι, δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαγορεύσουμε να δείχνουν ιαπωνέζικα εστιατόρια στην τηλεόραση! Οι σύγχρονες κοινωνίες είναι πλουραλιστικές και συμπεριλαμβάνουν πολλές διαφορετικές ομάδες, συμπεριφορές και δεξιότητες. Και αυτό δεν είναι μόνο αναπόφευκτο, είναι και ευκταίο καθότι δίνει στους ανθρώπους την ελευθερία της επιλογής και στην κοινωνία ένα πολύπλευρο εργατικό δυναμικό. Αλλιώς να ντυνόμαστε όλοι στα γκρι, να έχουμε το ίδιο κούρεμα, να υποστηρίζουμε όλοι την ίδια ομάδα, να βλέπουμε όλοι την ίδια μία ταινία στο σινεμά και να είμαστε όλοι δικηγόροι.

Άλλωστε η θέα ανοικτά gay ανθρώπων ενοχλεί αρκετούς συμπολίτες μας γιατί δεν το έχουν συνηθίσει και τους ξενίζει. Ευτυχώς, ακόμα και στην χώρα μας, οι gay έχουν γίνει πολύ περισσότερο ορατοί, κάτι που θα βοηθήσει να μειωθεί αυτός ο φόβος ή απέχθεια προς κάτι διαφορετικό. Εν τω μεταξύ, μέχρι να γίνει αυτό, εάν δεν αρέσει σε κάποιους, δεν τους εμποδίζει κανείς να αλλάξουν κανάλι ή πεζοδρόμιο. Αυτό κάνω και εγώ με 95% των εκπομπών στην τηλεόραση για πολλούς άλλους λόγους!

13. Μα οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι παιδόφιλοι;

Καμία επιστημονική έρευνα (που γνωρίζω εγώ) δεν έχει βρει ότι το ποσοστό των παιδόφιλων gay είναι υψηλότερο από αυτό των παιδόφιλων που είναι ετερόφυλοι.

Αλλά, ξέρετε, ακόμα και να ήταν λίγο μεγαλύτερο το ποσοστό (που δεν είναι), αυτός δεν θα ήταν λόγος καταδίκης της ομοφυλοφιλίας. Είτε για κοινωνικούς ή για γενετικούς λόγους, οι άντρες έχουν μεγαλύτερα ποσοστά παιδόφιλης συμπεριφοράς από τις γυναίκες. Αυτό δεν σημαίνει προφανώς ότι όλο το ανδρικό φύλο είναι παιδόφιλο ή ότι όλοι οι άνδρες πρέπει να υποστούν διακρίσεις και να θεωρούνται ανώμαλοι. Αυτές οι γενικοποιήσεις είναι ρατσιστικές και επικίνδυνες.

14. Μα οι ομοφυλόφιλοι δεν μεταφέρουν αρρώστιες, ιδίως το ΑΙDS;

Κατ’ αρχήν, πρέπει να γίνουν κατανοητά δύο πράγματα:

· Το HIV/ AIDS, όπως και όλες οι σεξουαλικά μεταφερόμενες ασθένειες είναι ασθένειες όλων των ανθρώπων, όχι μόνο των ομοφυλοφίλων. Ένα καλό παράδειγμα είναι η επιδημία AIDS στην Αφρική, όπου τα ποσοστά μόλυνσης σε ορισμένες χώρες ξεπερνούν το 30% και δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ αντρών και γυναικών, παιδιών και μεγάλων, gay και straight.

· Το HIV δεν κολλάει εύκολα και σίγουρα όχι με απλή εισπνοή, χειραψία ή και φιλιά. Το HIV μπορεί να κολλήσει με την απροστάτευτη σεξουαλική επαφή και το αίμα. Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος ρατσισμού και φόβου προς τους οροθετικούς συμπολίτες μας στην καθημερινή μας ζωή, όπως δεν υπάρχει και φόβος προς τους συμπολίτες μας που έχουν π.χ. καρκίνο ή διαβήτη.

· Χωρίς να θέλω να μειώσω τους κινδύνους του HIV ή να καθησυχάσω κανέναν, την σήμερον ημέρα υπάρχουν πολύ καλά φάρμακα για τον ιό και οι ασθενείς μπορούν να ζήσουν μια ικανοποιητική ζωή, πολύ καλύτερη π.χ. από τους διαβητικούς λόγου χάρη.

Ωστόσο, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς: το HIV στον δυτικό κόσμο ιδίως είναι περισσότερο διαδεδομένο μεταξύ των gay αντρών. Αυτό συμβαίνει γιατί η πρωκτική σεξουαλική επαφή (ή οποία προφανώς δεν είναι άγνωστη και μεταξύ ετερόφυλων ζευγαριών) είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για την μετάδοση του ιού, συν το ότι ορισμένοι gay άντρες έχουν ιδιαίτερα έντονη σεξουαλική ζωή (περισσότερο γι αυτό αργότερα).Ωστόσο πιστεύω αυτό δεν είναι καλός λόγος για να καταδικαστεί μια μεγάλη ομάδα του πληθυσμού στην πυρά, καθότι:

· Όπως και ανέφερα και παραπάνω, οι γενικοποιήσεις είναι επικίνδυνες, λανθασμένες και ρατσιστικές. Οι περισσότεροι gay δεν είναι προφανώς οροθετικοί. Άλλωστε ότι οι λεσβίες έχουν πολύ χαμηλότερα ποσοστά HIV και από τους ετερόφυλους. Να ρίξουμε στην πυρά και τους ετερόφυλους;

· Όπως ανέφερα και παραπάνω, το να αποδοκιμάζουμε κάτι, δεν σημαίνει ότι και σταματάει να υπάρχει. Όπως θα εξηγήσω και παρακάτω, η καταπίεση της ομοφυλόφιλης σεξουαλικότητας πιθανόν οδηγεί σε περισσότερες περιστασιακές σχέσεις και κατ’ επέκταση μεγαλύτερη εξάπλωση της επιδημίας του HIV.

· Το HIV είναι μια νέα ασθένεια ή οποία εμφανίστηκε μόλις πριν μερικές δεκαετίες . Είναι πιθανόν σε μερικά χρόνια το HIV να θεραπεύεται πλήρως ενώ να εμφανιστούν άλλες ασθένειες οι οποίες π.χ. είναι περισσότερο κολλητικές για τους λευκούς, ή τους Εσκιμώους, ή τις γυναίκες ή τους ετερόφυλους. Αλίμονο εάν ολόκληρες ομάδες πληθυσμού περιθωριοποιούνται λόγω ασθενειών. Το ακριβώς αντίστροφο χρειάζεται να γίνει.


15. Μα η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας δεν θα οδηγήσει σε κατάρρευση της οικογένειας και των ηθικών αρχών; Εάν ανεχτούμε την ομοφυλοφιλία, γιατί να μην ανεχτούμε την κτηνοβασία, η παιδοφιλία και άλλες διαστροφές;

Προσωπικά βρίσκω αυτό ένα περίεργο επιχείρημα, αν και είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο ιδίως όταν συζητείται το θέμα των γάμων μεταξύ ατόμων του ιδίου φίλου.

Κάθε συμπεριφορά πρέπει να κρίνεται βάση των δικών της χαρακτηριστικών και επιπτώσεων και όχι για ένα μεταφυσικό φόβο προς οποιαδήποτε αλλαγή: η παιδοφιλία παραδείγματος χάριν είναι καταδικαστέα γιατί συνεπάγεται ψυχολογικά τραύματα των παιδιών που δεν έχουν την δυνατότητα να δώσουν την συγκατάθεση τους. Τα τελευταία 3000 χρόνια, η ανθρώπινη ηθική και κοινωνικές συνήθειες έχουν αλλάξει χιλιάδες φορές χωρίς να πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας που έλεγε και ο Ομπελίξ. Η ισότητα των γυναικών παραδείγματος χάριν, άλλαξε τον γάμο πολύ περισσότερο από η αποδοχή των gay σχέσεων . Η κατάργηση της δουλείας ήταν μια κοινωνική αλλαγή πολύ μεγαλύτερη από το να μην γίνονται διακρίσεις για τους gay συμπολίτες μας. Αλίμονο εάν αρνούμαστε να γίνουν αυτές οι θετικές αλλαγές γιατί ορισμένοι μπορεί να επιχειρηματολογούσαν ότι η ισότητα των γυναικών, ή των μαύρων ή των κολίγων θα οδηγούσε σε ηθική κατάρρευση!

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, η κοινωνική αποδοχή των gay συμπολιτών μας, θα ενισχύσει τις ηθικές αρχές – δεν θα τις υπονομεύσει, με ακριβώς τον ίδιο τρόπο που π.χ. η Γερμανική κοινωνία είναι καλύτερη και ηθικότερη τώρα παρά στο ρατσιστικό Ναζιστικό παρελθόν της. Επιπλέον, χωρίς να θέλω να επεκταθώ πολύ στο θέμα του γάμου το οποίο αξίζει το δικό του ξεχωριστό άρθρο, είναι προφανές ότι το να επιτραπούν gay γάμοι ενισχύει τον θεσμό του γάμου καθότι μεγαλύτερο ποσοστό της κοινωνίας μπορεί να διαλέξει να ζήσει υπό αυτό τον θεσμό, σε αντίθεση με τώρα που το νομικό καθεστώς υποχρεώνει ένα μέρος του πληθυσμού να μην έχει μια νομικά (και κατ’ επέκταση κοινωνικά) αποδεκτή μόνιμη σχέση.

16. Μα η ομοφυλόφιλη κουλτούρα δεν είναι σεξομανής;

Είναι αλήθεια ότι σε μεγάλο βαθμό η κυρίαρχη gay κουλτούρα στις μέρες μας, ιδίως η αντρική gay κουλτούρα, δίνει μεγάλη έμφαση σε πολλές και εφήμερες σεξουαλικές σχέσεις. Ωστόσο αξίζει να λάβει κανείς υπόψιν του τα εξής:

· Κατ’ αρχήν, η «ένταση» της σεξουαλικής ζωής των gay είναι υπερτιμημένη. Και αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους:

o Στο πλατύ κοινό αρέσουν τα στερεότυπα και τα αγκαλιάζουν με μεγαλύτερη προθυμία από ότι ίσως θα έπρεπε.

o Η εικόνα της gay κουλτούρας συχνά βασίζεται στην gay νυχτερινή ζωή που διαστρεβλώνει την πραγματική ζωή που ζουν οι περισσότεροι gay. Οι gay ζουν στον ίδιο κόσμο με εμάς, δουλεύουν, πηγαίνουν σε εστιατόρια, σινεμά, ακόμα και σε «straight» bar σαν όλους μας. Όμως, όταν επιλέγουν να παν σε gay, είναι λογικό ότι το κάνουν εν μέρη για να βρουν ταίρι. Όπως και οι Ποντιακές ή Κρητικές οργανώσεις ανά τον κόσμο, όταν βρίσκονται και έχουν το πανηγύρι ή το φεστιβάλ τους, το κάνουν για να χορέψουν τους δικούς τους χορούς και να ακούσουν την δική τους παραδοσιακή μουσική που δεν ακούν αλλού. Αυτό δεν σημαίνει προφανώς ότι οι Κρητικοί χορεύουν πεντοζάλη και ακούν λύρα πρωί μεσημέρι βράδυ και δεν κάνουν τίποτα άλλο!

· Κατά δεύτερο λόγο, ας είμαστε προσεκτικοί πριν λιθοβολήσουμε μια σεξουαλική συμπεριφορά: Όλοι μας είμαστε παιδιά της σεξουαλικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του 60, και πρέπει να κατανοήσουμε ότι μια ελεύθερη σεξουαλική ζωή είναι βασική ανθρώπινη ελευθερία. Προφανώς η κάθε υπερβολή μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα προσωπικά και κοινωνικά προβλήματα και προφανώς ο καθένας από εμάς έχει το δικαίωμα να αποφασίζει τι νομίζει τι θεωρεί αυτός υπερβολικό και τι θεμιτό. Αλλά καλό είναι να είμαστε και λίγο διαλλακτικοί σε αυτά τα θέματα καθότι αυτό που εσείς τώρα θεωρείτε αυτονόητο (πχ συμβίωση πριν τον γάμο) ήταν τρομερό ταμπού μόλις πριν μερικές δεκαετίες και εσείς θα θεωρούσασταν ανώμαλος και επικίνδυνος.

· Όπως προανέφερα, και με κίνδυνο να γίνω κουραστικός, το να καταδικάζεται μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα εξαιτίας των συμπεριφορών ορισμένων είναι ρατσιστικό και αντιπαραγωγικό. Εάν κάποιος είναι ενάντια στην σεξουαλική συμπεριφορά ορισμένων (gay και straight) ας σκεφτεί τι μπορεί να γίνει για να αλλάξει η συμπεριφορά τους ή, στην χειρότερη περίπτωση, αν δεν κρατιέται, ας αποδοκιμάσει τα συγκεκριμένα άτομα με την συμπεριφορά αυτή. Το να καταδικαστεί μια ολόκληρη κοινότητα δεν βελτιώνει το πρόβλημα, απλώς δημιουργεί άδικες διακρίσεις.

· Τέλος, η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας από την ευρύτερη κοινωνία είναι πιθανόν να οδηγήσει σε σταθερότερες gay σχέσεις και λιγότερη έντονη σεξουαλική ζωή, παρά το αντίθετο. Είναι προφανές ότι εάν το να συμβιώνουν δύο άτομα του ιδίου φύλου είναι καταδικαστέο, τα άτομα αυτά θα δυσκολευτούν να δημιουργήσουν σταθερές σχέσεις και θα καταλήξουν να έχουν πολλές κρυφές σεξουαλικές επαφές. Γι αυτό και οι «ηθικές» αντιρρήσεις στο να επιτραπεί ο γάμος μεταξύ ομοφύλων είναι το λιγότερο αντιπαραγωγικές.


17. Μα οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι δυστυχισμένοι;

Πολλοί γονείς δεν θέλουν να είναι το παιδί τους ομοφυλόφιλο γιατί πιστεύουν ότι θα είναι δυστυχισμένο. Αυτή η ανησυχία είναι υπερβολική. Δεν υπάρχει τίποτα στην ομοφυλοφιλία που προδιαθέτει τα άτομα να έχουν κατάθλιψη ή δυστυχία. Άλλωστε ο όρος «gay» σημαίνει χαρούμενος στα Αγγλικά! Επίσης, την σήμερον ημέρα, ιδίως στις μεγάλες πόλεις μπορεί κανείς να ζει μια πολύ ευχάριστη ζωή ως ανοιχτά gay άτομο χωρίς μεγάλα προβλήματα. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι οι διακρίσεις και προκαταλήψεις παραμένουν και σε ορισμένες περιπτώσεις αυτές, και όχι η ομοφυλοφιλία η ίδια, μπορούν να δημιουργήσουν ψυχολογικά προβλήματα σε gay άτομα, ιδίως νέους που προσπαθούν να βρουν τον εαυτό τους. Γι αυτό και όσοι γονείς αγαπάνε το παιδί τους, δεν πρέπει να το καταπιέζουν ή πόσο παραπάνω να το «γιατρέψουν» από την ομοφυλοφιλία αλλά αντίθετα να το αποδεχτούν και ίσως και να παλέψουν στο πλευρό του εάν χρειαστεί.

Αυτά τα ολίγα, όσοι καταφέρατε να φτάσετε στο τέλος αυτού του άρθρου, ευχαριστώ για την υπομονή σας και θα χαιρόμουν να διαβάσω τα σχόλια σας.

56 σχόλια:

Mayfly είπε...

ενα σχόλιο.

η ομοφυλοφιλία είναι αφύσικη και αποτελει λάθος της φύσης, με την έννοια ότι δεν συνεισφέρει Ενστικτωδώς και Αυτόματα στη διαιώνιση του είδους, τον αποκλειστικό σκοπό της φύσης. Είναι βεβαίως, τόσο αφύσικη και προβληματική όσο και η εκ γεννετής στειρότητα. Εν τελει, η επιστήμη και η κοινωνία προσφέρουν πλέον αρκετές λύσεις για διαιώνιση και στις δυο περιπτώσεις, οπότε συνήθως αυτή η αναπηρία υπερπηδάται.

Στα περι κοινωνίας, αντιμετώπισης, δικαιωμάτων δεν τίθεται θέμα, οφείλουμε να υποστηρίξουμε πλήρη ισότητα (αυτοδιάθεση, εκδήλωση, γαμους, διαθήκες, υιοθεσίες κλπ)

William είπε...

"... στη διαιώνιση του είδους, τον αποκλειστικό σκοπό της φύσης."

Για την ακρίβεια δεν είναι σκοπός, αλλά αποτέλεσμα. Όποιο κληρονομούμενο χαρακτηριστικό δεν διαιωνίζεται χάνεται.

Ανώνυμος είπε...

Οι gay δεν είναι 10% του πληθυσμού, είναι 3-4% στην καλύτερη
http://www.kinseyinstitute.org/resources/bib-homoprev.html#other
και σε καμιά περίπτωση δεν αποτελούν κοινωνική ομάδα, αφού δεν έχουν κάποιο κοινωνικό χαρακτηριστικό κοινό. Οι transexual από την άλλη είναι κοινωνική ομάδα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Οι gay δεν αποτελούν περισσότερο κοινωνική ομάδα απότι λ.χ. οι πάσχοντες από σκλήρυνση κατά πλάκας.

Ανώνυμος είπε...

Στο e-rooster κάθε 5 ποστ γράφετε για τους gay. Να 'ναι καλά οι άνθρωποι, αλλά δεν καταλαβαίνω την εμμονή.

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

‘’Η ισότητα ενώπιον του νόμου αποτελεί θεμελιώδη αρχή κάθε κοινωνίας διεπομένης από το δίκαιο και επομένως και της Κοινότητας. Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που απορρέουν από το κοινοτικό δίκαιο ισχύουν για όλους χωρίς διάκριση και για τα 35 εκατομμύρια περίπου κατοίκων της Κοινότητας οι οποίοι, σύμφωνα με τη χρησιμοποιούμενη μέθοδο υπολογισμού, είναι ομοφυλόφιλοι’’: Προτάσεις του γενικού εισαγγελέα Elmer της 30ης Σεπτεμβρίου 1997. - Lisa Jacqueline Grant κατά South-West Trains Ltd. - Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως: Industrial Tribunal, Southampton - Ηνωμένο Βασίλειο. - Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών - Άρνηση παροχής εκπτώσεως στα εισιτήρια συγκοινωνιών σε συζώντες συντρόφους του ιδίου φύλου. - Υπόθεση C-249/96, σκέψη 42.

athtakis2002@yahoo.gr

Ανώνυμος είπε...

"Μάλιστα αυτό νομίζουν και ορισμένοι βολεμένοι ομοφυλόφιλοι οι οποίοι θέλουν να αποφύγουν τις όποιες τύψεις τους που δεν βοηθάνε την προσπάθεια για ισότητα."

Αμαν τι λεει τουτος δω ρε??? το επομενο βημα θα ναι να μας προτεινεις ρε φιλε και affirmative actions υπέρ των gay!!! Που ναι ο cobden να σε βαλει στη θεση σου?

Αει πηγαινε να κανεις παρεα με τον nievskii στον Τσιπριζα...

Ανώνυμος είπε...

Εχουμε πιο σοβαρα πραγματα να ασχοληθουμε απο το που βαζει ο καθενας το πραμα του. Σε γενικες γραμμες το κρατος οφειλει να ειναι ανοχικο προς καθε σεξουαλικη παρεκλιση. Υποχρεωση της κοινωνιας ειναι να ανεχεται τους ομοφυλοφιλους συμπολιτες μας.
Αυτο δεν σημαινει οτι ειναι υποχρεωμενη να τους συμπαθει, να τους θεωρει κοινωνικο προτυπο.
Γενικα δικαιουμαι να ειμαι ομοφοβικος εφοσον αυτο δεν παραβιαζει θεμελιωση ανθρωπινα δικαιωματα του ομοφυλοφιλου πχ δεν τον σκοτωνω η του κατασχω την περιουσια γιατι απλα ειναι ομοφυλοφιλος. Ομως δικαιουμαι να μην επιτρεπω στο παιδι μου να τους συναναστρεφεται.
Και μεσα στα θεμελιωση ανθρωπινα δικαιωματα επ ουδενι δεν ειναι ο γαμος, η απενεχοποιηση της ομοφυλοφιλιας κλπ. Αλλιως να κανουμε την προσβαση σε Ρολεξ ανθρωπινο δικαιωμα

Ανώνυμος είπε...

Τέλος, η αποδοχή της ομοφυλοφιλίας από την ευρύτερη κοινωνία είναι πιθανόν να οδηγήσει σε σταθερότερες gay σχέσεις και λιγότερη έντονη σεξουαλική ζωή, παρά το αντίθετο.

Στα απαυτα μας και στις ωοθηκες μας αν οδηγησει η αποδοχη τον καθε ομοφυλοφιλο σε σταθεροτερη σχεση. Θα κανεις κοινωνικη υποχρεωση, το κρεβατι και τα αγχη του καθενος?
Μηπως η αποδοχη του οτι ειμαι κτηνοβατης οδηγησει σε λιγοτερο παρα φυσιν σεξ το σκυλο μου και σε σταθερη θεση απο τα πηγαινω απο Βελγικο σε Ντομπερμαν. Με καθε σεβασμο στους σοβαρους ομοφυλοφιλους αλλα η πολιτικη ορθοτητα εχει και ενα οριο

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί σχολιαστές, από περιέργεια διαβάσατε το άρθρο ή απλώς διατειπώνετε τις προυπάρχουσες απόψεις σας επί του θέματος; Αναρωτιέμαι συχνά τι ασχολείτε ο κόσμος και γράφει αυτά τα άρθρα αφού κανείς δεν κάνει το κόπο να τα διαβάσει προσεκτικά και να αναθεωρήσει τις όποιες απόψεις του εάν χρειαστεί... Βέβαια το συγκεκριμένο άρθρο ήταν μεγαλούτσικο και συγχωρείστε να βαρεθήκατε στην μέση!

Μερικά σχόλια επί των σχολιαστών:

Theo, υποψιάζομαι ότι συμφωνούμε σε πολλά, αλλά η χρήση ορων "αφύσικο", "λάθος της φύσης" και "σκοπός της φύσης" είναι αδόκιμοι: Η φύση δεν έχει σκοπό. Μια πιο καλή παρομοίωση της ομοφυλοφιλίας είναι με άτομα τα οποία δεν θέλουν να κάνουν παιδιά γιατί θέλουν να κάνουν καριέρα ή δεν έχουν όρεξη ή ότι άλλοι λόγοι υπάρχουν στις πολύπλοκες και πλουραλιστικές σύγχρονες κοινωνίες. Άλλωστε όπως ανέφερες είναι δυνατόν για τους gay να τεκνοποιήσουν αν θέλουν.

Ανώνυμε του 3ου σχολίου, υπάρχουν πολλές και αντικρουόμενες απόψεις για το ποσοστό των gay - εν μέρη οι διαφωνίες έχουν να κάνουν με το πως ορίζει και το πως μετράει κανείς τον gay πληθισμό. Αλλά και να έχεις δίκιο, αλλάζει τίποτα εάν είναι 4% ή 12%; Αυτό δικαιολογεί την αποδοκιμασία και καταπίεση; Όσο για το εάν αποτελούν "κοινωνική ομάδα", δεν αντιλαμβάνομαι τι θες να πεις με αυτό. Εάν αναφερθούμε στους gay ως "ομάδα ανθρώπων" κάνει διαφορά για κανένα από τα επιχειρήματα του άρθρου;

Για τον ανώνυμο του 4ου σχολίου, προφανώς το e-rooster δεν έχει τόσα άρθρα για τους Gay, ίσως εσένα σου φαίνεται έτσι γιατι σε πιθανόν σε ενοχλεί το θέμα. Αλλά και να ήταν όντως υψηλό το ποσοστό αυτών των άρθρων, αυτό κατ'εμέ δικαιολογείται από το ότι είναι η μόνη μειονότητα στις δυτικές κοινωνίες που είναι ακόμα αποδεκτό να καταπιέζεται. Αυτός είναι καλός λόγος για να διαμαρτύρονται άτομα σε ένα φιλελεύθερο blog.

Ανώνυμε του 6ου σχολίου, δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς θέλεις να πεις. Πάντως θα είναι κρίμα εάν αφεθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα να είναι μονοπώλειο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μάλιστα συχνά είναι αρκετά υποκριτικός στο θέμα αυτό.

Ανώνυμε του 7ου σχολίου, προφανώς έχεις το δικαίωμα να απαγορέψεις στο παιδί σου να κάνει παρέα με gay όπως έχεις και το δικαίωμα να του κάνεις ρατσιστική προπαγάνδα ή να του απαγορεύεις να πάει στην δημοτική βιβλιοθήκη. Το άρθρο αυτό προσπάθησε να παραθέσει τους λόγους που άνθρωποι σαν εσένα διαφωνούν με την ομοφυλοφιλία και, στο βαθμό που μπορούσε, να τους αντικρούσει. Θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο εάν διάβαζες το άρθρο και είχες συγκεκριμένες διαφωνίες για τους λογους που η κάθε κατηγορία για τους Gay δεν ισχύει. Πάντος, εάν ζούσες σε μια ποιο ανοικτή κοινωνία θα αντιλαμβανόσουνα ότι να αποφεύγεις να κάνεις παρέα με gay άτομα είναι χαζό όσο και ανέφικτο. Ήδη μάλλον κανείς παρέα με αρκετούς χωρίς να το ξέρεις.

Όσο για τον ανώνυμο του τελευταίου σχολίου, δεν ξέρω εάν αξίζει να σας απαντήσει κανείς σοβαρά. Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει η κτηνοβασία με την ομοφυλοφιλία έξω από το αρωστημένο μυαλό σου.

Ανώνυμος είπε...

Αλλά και να ήταν όντως υψηλό το ποσοστό αυτών των άρθρων, αυτό κατ'εμέ δικαιολογείται από το ότι είναι η μόνη μειονότητα στις δυτικές κοινωνίες που είναι ακόμα αποδεκτό να καταπιέζεται.

Σε αντίθεση με τους ψυχασθενείς και τους φυλακισμένους για παράδειγμα, που το μεγαλύτερο πρόβλημα τους είναι ότι δεν παντρεύονται.

Stavroguine είπε...

Το γεγονός πως η προσπάθεια μίμησης από τους ομοφυλοφίλους των ετεροφυλικών μορφών σχέσεων, προς χάριν αφηρημένων δικαιωμάτων και εξισωτισμού, γελοιοποιεί τους ιδίους, δεν τώχει σκεφτεί κανείς;
Ποια διάολο είναι η «διαφορετικότητα» που πρέπει να σεβαστεί κανείς, όταν σκοπός των υπερμάχων της είναι η εξομοίωση τους με τον ετερόφυλο βίο;
Αν κάποιοι ετερόφυλοι είναι ενοχικοί, και θέλουν να επιβάλλουν στους ομοφυλόφιλους τον δικό τους τρόπο ζωής, είναι δικό τους πρόβλημα και όχι της κοινωνίας.
Αν κάποιοι ομοφυλόφιλοι θέλουν να παντρευτούν, είναι απλά μικροαστοί ή δεν αισθάνονται άνετα στον ετερόφυλο περίγυρό τους. Και αυτό δεν ενδιαφέρει επίσης την κοινωνία.

Να θυμίσω πως όταν μιλάμε για Δικαιώματα μιλάμε για Φυσικά Δικαιώματα. Το να κάνεις sex με όποιον και ό, τι θες είναι Φυσικό Δικαίωμα. Το να θες να έχεις κάτι που φύσει δεν μπορείς να έχεις δεν είναι Φυσικό Δικαίωμα, είναι Ναρκισσιστική απαίτηση. Δεν έχω δικαίωμα να είμαι πιο ψηλός γιατί απλούστατα δεν μπορεί να είμαι.

Επιπλέον, αν το sex για τα δύο φύλα και η αναπαραγωγή για το θηλυκό είναι «φυσικά», ο γάμος δεν είναι «φυσικός». Τα ζώα δεν παντρεύονται.
Ο γάμος θεσμοθετείται άπαξ το αρσενικό ζώο συνδέσει αιτιακά το φούσκωμα της κοιλιάς του θηλυκού με κάποια προηγηθείσα σεξουαλική συνεύρεση (καθώς δεν υπήρχε την Χ χιλιετηρίδα π.Χ. τεστ DNA). Άρα η σχέση του αρσενικού ζώου με το προϊόν της εγκυμοσύνης του θηλυκού δεν είναι «φυσική» αλλά «διανοητική» και έτσι το ζώο γίνεται άνθρωπος. Δηλαδή ο «Οίκος», το «Γένος» και η «οικογένεια» φτιάχνονται από τον άνδρα-Πατέρα, ως «υπεροικοδομήματα» πάνω στην αναπαραγωγή.
Είναι μια πολιτισμική Μορφή που «Υλικό» της είναι η αναπαραγωγή. Ύλη του Γάμου δεν είναι ο Έρως (τουναντίον μάλιστα) μήτε το sex, αλλά η αναπαραγωγή. Αλλιώς γιατί να μπλέξεις;
“What you get married for if you don't want children?” που έγραψε και η Vivien στην “Wasteland” του συζύγου της, T.S.Eliot.
Αυτό που μπερδεύει τους διαπρυσίους κήρυκες των Δικαιωμάτων είναι πως βλέπουν τις διάφορες πολιτισμικές Μορφές μόνες τους, αποκομμένες από την Ύλη τους. Όμως μια Μορφή χωρίς αντίστοιχη Ύλη είναι kitsch.

Όταν επιλέγεις ένα τρόπο ζωής πάντοτε έχεις ένα τίμημα. Όπως ο ετερόφυλος γάμος έχει το δικό του τίμημα. Το τίμημα προσδιορίζει ακριβώς αυτό που διάλεξες. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα.

Και για να τελειώνω, το ζήτημα του ομοφυλοφιλικού Γάμου δεν είναι ζήτημα «ομοφυλοφιλικό», αλλά ζήτημα επαιτείας κρατικών «επιδομάτων» (γιατί στο εξωτερικό πολλοί ζουν έτσι).

Υ.Γ. έχω ζήσει χρόνια στο εξωτερικό και έχω συναναστραφεί με ομοφυλόφιλους.

Ανώνυμος είπε...

Και εγώ ήμουν κάποτε προκατειλημμένος με την ομοφυλοφιλία, όχι σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο αλλά σε επίπεδο θεσμών. Δηλαδή, δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα αν δύο gay άντρες παντρευόντουσαν μεταξύ τους ωστόσο με τρέλαινε και μόνο η σκέψη ότι θα μπορούσαν να υιοθετήσουν παιδιά (και ούτε καν φανταζόμουν ότι θα μπορούσαν οι άνθρωποι να τεκνοποιήσουν και δικά τους). Μία ατάκα ωστόσο που άκουσα στο Ράδιο Αρβύλα με έκανε να δω τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία. Είπαν «είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι gay άντρες θα είναι πολύ καλύτεροι πατέρες από μερικά γαϊδούρια που κυκλοφορούν εκεί έξω και αυτοαποκαλούνται γονείς». Έχουν δίκιο. Και το συγκεκριμένο άρθρο είναι πολύ καλό και προσωπικά με βοήθησε να κατανοήσω ακόμη βαθύτερα κάποια σημαντικά πράγματα. Η ανταλλαγή ιδεών και θέσεων λύνει με ομαλό τρόπο πολλά κοινωνικά προβλήματα.

Ανώνυμος είπε...

Stavroguine θα είχες κάποια λογική σε αυτά που λες εάν υποστήριζες να επιτρέπουν τον γάμο μόνο σε όσα ζευγάρια (gay ή straight) κάνουν παιδιά ή υιοθετήσουν παιδιά. Αλλά προφανώς ο γάμος υπάρχει για χίλιους άλλους λόγους εκτός της τεκτοποίησης, δεν νομίζεις;

Και ναι ίσως όσοι παντρεύονται να το κάνουν επειδή είναι μικροαστοί ενώ εσύ είσαι υπεράνω και καλά κάνεις αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό είναι λόγος να μην επιτρέψουν γάμους ομοφύλων.

Για το θέμα επαιτίας επιδομάτων, και να ισχύει αυτό, δεν καταλαβαίνω γιατί τα επιδόματα να είναι επιλεκτικά. Αλλά μου φαίνεται πως είσαι πολύ κυνικός και ίσως κακοπροαίρετος σε αυτό - ποια ακριβώς επιδόματα γάμου θέλουν οι gay στην Ελλάδα; Ούτε καν φορολογικά πλεονεκτήματα της προκοπής δεν έχει ο γάμος (σύμφωνα με τον λογιστή μου τουλάχιστον!).

Στο "μια Μορφή χωρίς αντίστοιχη Ύλη είναι kitsch" έχω να πω, από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα. Όσο για το "τα ζώα δεν παντρεύονται" που είπες θα μου επιτρέψεις να μην το σχολιάσω καν... Που ακριβώς στο εξωτερικό έζησες, το Ιραν μήπως;

Ανώνυμος είπε...

Μία ατάκα ωστόσο που άκουσα στο Ράδιο Αρβύλα με έκανε να δω τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία. Είπαν «είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι gay άντρες θα είναι πολύ καλύτεροι πατέρες από μερικά γαϊδούρια που κυκλοφορούν εκεί έξω και αυτοαποκαλούνται γονείς».

αυτο ειναι επιχειρημα της πλακας, καθε σοβαρος το καταλαβαινει. Επειδη ο καθε γονεας μπορει να ειναι καφρος, μηπως να του βαλουμε εναν Μεγαλο Αδερφο για το πως θα το μεγαλωσει?
Και ομολογω το αρθρο το διαβασα αποσπασματικα, δεν θα κατσω σε πολιτικο σαιτ να διαβαζω κατεβατα για την ομοφυλοφιλια. Τελος σαν κοινωνια δεν οφειλουμε να απενοχοποιησουμε οτιδηποτε εμεις θεωρουμε ταμπου. Μονο να το ανεχομαστε στην βαση των αναποδραστων δικαιωματων των ανθρωπων. Απο κει και περα ο καθενας χρησιμοποιει τα εργαλεια του οπως γουσταρει, αρκει να μην με ενοχλει.
Και ας ξεκαθαρισουμε κατι, ο γαμος δεν συνιστα ανθρωπινο δικαιωμα. Και μαλιστα ολες οι αιτιασεις των γκευ συνδικαλισμενων ειναι για κρατικα επιδοματα απο τον Λεβιαθαν

Ανώνυμος είπε...

Αλλά και να ήταν όντως υψηλό το ποσοστό αυτών των άρθρων, αυτό κατ'εμέ δικαιολογείται από το ότι είναι η μόνη μειονότητα στις δυτικές κοινωνίες που είναι ακόμα αποδεκτό να καταπιέζεται.

Καλε, ο Ψινακης καταπιεζεται??????????

Ανώνυμος είπε...

Και κατι αλλο φιλαρακο, γιατι αρχισες με τα ρατσιστικα, τα ομοφοβικα και τα Ιραν. Λοιπον σου ξαναναφερω ειδικα για την τελευταια παραγραφο που ζητα απενοχοποιηση της ομοφυλοφιλιας για να κανουν οι γκευ σταθεροτερες σχεσεις. Αυτη η ανοησια ολκης εντασετται στο πολιτικα ορθο παιχνιδακι, οτι ειστε μαι καταπιεσμενη μειοψηφια που χρειαζεται τον Λεβιαθαν και τον καθε κρατικο γραφειοκρατη για να σας προστατευει.

Λοιπον το αν η κοινωνια δεν σας αποδεχεται αυτο ειναι δικο σας θεμα, απο οσο ξερω ειστε η μοναδικη κοινωνικη κατηγορια που βγαινει στο δρομο να φωναξει πως το κανει στο κρεβατι της.

Κανεις αλλος δεν κανει τετοιες παρελασεις για να δηλωσει την ιδιαιτεροτητα του. Και βεβαια το κανει αυτο το συνδικατο με χρηματα του υπουργειου Υγειας δηλαδη με τους φορους μου, κλεινοντας τον δημοσιο δρομο που συντηρω με τα δημοτικα μου τελη για να πει τι. Οταν γυναικα παει με γυναικα και αντρας παει με αντρα.
Και περιμενεις η κοινωνια να σας παρει στα σοβαρα?

Λοιπον να παιξω και εγω ενα παιχνιδακι, η κρατικη επιδοτηση μου με σπιτι, αυτοκινητο και γκουρμε φαγητο θα συμβαλει στην δικη μου σταθεροτερη σχεση με το δικο μου ταιρι. Πληρωστε με ρεεεεεε

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί κάποιος ομοφυλόφιλος να μας εξηγήσει τα προβλήματα της καθημερίνοτητας του πέραν του ότι δε μπορεί να παντρευτεί το αγόρι του; Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχουν. Αντίθετα, είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν και αναρωτιέμαι γιατί δεν ακούμε γι' αυτά ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

Καλα μιλαμε αυτο ειναι το σαιτ των φιλελευθερων; Φανταστειτε το σαιτ του ΛαΟΣ και του ΚΚΕ πως θα ειναι. Χαλια ειστε οι περισσοτεροι εδω μεσα. Ο ενας φοβαται οτι το παιδι του θα βγει..γκει αν συναναστρεφεται ομοφυλοφιλους, λες και ειναι μεταδοτικη ασθενεια. Ο αλλος μας λεει οτι ο γαμος δεν ειναι ατομικο δικαιωμα- ε τοτε να απαγορευτουν οι γαμοι και για τους στρειτ. Ο αλλος νομιζει οτι οι γκει θελουν να μπορουν να παντρευονται για να παιρνουν επιδοτησεις- προφανως δεν εχει ικανους δυο ανθρωπους του ιδιου φυλου να μπορουν να ερωτευθουν. Και θεωρει απαραδεκτο το οτι οι ομοφυλοφιλοι κανουν pride parade- αλλα δεν θεωρει απαραδεκτες τις παρελασεις για να διαδηλωσουν καποιοι το εθνικιστικο τους αποθυμενο, τις καταληψεις δρομων και τα πλιατσικα για να διαδηλωσουν καποιοι αλλοι το αριστερο τους αποθυμενο, τις καταληψεις δρομων για κηδειες αρχιμαγων της "επικρατουσας θρησκειας" κλπ κλπ. Αλλος τελος μας λεει οτι η ομοφυλοφιλια ειναι αφυσικη και προβληματικη- φανταζομαι θα λεει το ιδιο και για καθε ανθρωπο που γεννιεται με διαφορετικο χρωμα δερματος απο το δικο του, για καθε ανθρωπο με φυσικες και πνευματικες ιδιαιτεροτητες, γενικα για καθε ανθρωπο που δεν ταιριαζει στον ορισμο του "φυσικου¨" που αυτος αποδιδει.

Και ολα αυτα ξεκινανε απο τον ιδιο κοινο παρονομαστη που μου φαινεται οτι σχεδον ολοι εδω μεσα (στρειτ, κρυφο-γκει, ακομα και γκει) συμμεριζονται και αποδεχονται: οτι η ομοφυλοφιλια ειναι θεμα επιλογης. Δηλαδη ο αλλος/αλλη παει και διαλεγει να γινεται αντικειμενο χλευης απο τυπους σαν τους προλαλησαντες, να μην μπορει να δηλωσει τον ερωτα του μερικες φορες ακομα και στην ιδια του την οικογενεια, να μην μπορει να εχει τα δικαιωματα που εχουν ολοι οι αλλοι αλλα να πρεπει να παλευει 100 φορες περισσοτερο απο την πλειοψηφια για να καταφερει το αυτονοητο κλπ κλπ. Λοιπον κυριες και κυριοι (και μεγαλη τιμη σας κανω που σας αποκαλω ετσι) καταλαβετε το, η ομοφυλοφιλια δεν ειναι θεμα επιλογης, ΕΤΣΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ. Και ειτε σας αρεσει ειτε οχι, θα μας βρισκετε μπροστα σας μεχρι να το χωνεψετε στο χοντροκεφαλο σας οτι εχουμε τα ιδια δικαιωματα με ολους εσας τους "κανονικους" (τρομαρα σας), ειτε πραγματικους, ειτε ιμιτατιον.

spyridon44 είπε...

Στα σεξουαλικά θέματα, και στις ιδιαιτερότητες των προτιμήσεων του καθενός, υπάρχει ανοχή - αν όχι αδιαφορία - στην Ελλάδα, τόσο μεγάλη όσο ίσως μόνον στην Γαλλία (αν όχι κκαι περισσότερη).
- Ακόμη και σε μικρές κοινωνίες (χωριά), οι "ομο" ποτέ δεν ήσαν θέμα συζήτησης.
- Αντίθετα, οι οποιεσδήποτε προκλητικές συμπεριφορές, όχι μόνον των "ομο", ήσαν καταδικαστέες.
- Ο αρθρογράφος πρέπει να είναι ευτυχής που ζεί στην Ελλάδα.
- Τα περί "γάμου" και "σύμφωνων διαβίωσης", τα θεωρώ οικονομικά "κόλπα" και μόνον.
- Γράψτε κάτι ενδιαφέρον, να τσακωθούμε και λίγο....

Ανώνυμος είπε...

Ειδες φιλε μου που ο χοντροκεφαλος εισαι εσυ. Γιατι δηλαδη πρεπει η κοινωνια να σου λεει το ΟΚ για να χαρεις εσυ τον ερωτα σου. Και τι σε ενδιαφερει εσενα αν ο γιος μου δεν θελω να συναστραφεται ομοφυλοφιλους. Σου απαγορευσα εγω πχ να πινεις καφε που εγω απεχθανομαι.
Ειδατε ποσο δυσκολη ασκηση ειναι ο φιλελευθερισμος και ειδατε τι σοσιαλιστικη ατζεντα εχουν καποιοι κουφιοκεφαλακηδες. Να παιρνουν επιδοματα απο τον Λεβιαθαν και να μας λενε πως θα μεγαλωνουμε τα παιδια μας.
Δικαιωμα μας να σας λεμε αφυσικους, αρρωστους η οπως γουσταρουμε. Το μονο δικαιωμα που δεν εχουμε ειναι να εχουμε ρατσισμο εναντιον σας. Και ο ρατσισμος δεν ειναι στα λογια ειναι μια σειρα πρακτικων διακρισεων. Κοινως δικαιουμαστε να λεμε και να σκεφτομαστε για εσας οτι γουσταρουμε [ελευθερια λογου λεγεται] δεν δικαιουμαστε να σας στερουμε ανθρωπινα δικαιωματα. Και ανθρωπινο δικαιωμα φιλε μου δεν ειναι να μην θεωρω πως ειστε αφυσικοι

Ανώνυμος είπε...

Αφου ετσι γεννηθηκες και το σεβομαι, δεξου το και ζησε σαν ανθρωπος. Δεν εχεις ομως το δικαιωμα ετσι σαν κουτσαβακι να μου λες οτι πρεπει και να σε αποδεχτω

Nievskii είπε...

Ένα σχόλιο περί του γάμου, λίγο τετριμμένο, αλλά για να τελειώνει η κουβέντα περί φυσικού ή όχι. Η Χριστιανική Εκκλησία απαγόρευσε από τον 3ο αιώνα μ.Χ. που επηρέαζε την κρατική νομοθεσία και μέχρι σήμερα απαγορεύει να χωρίσει ένα ζευγάρι γιατί η γυναίκα είναι άτεκνη. Σκοπός του γάμου λοιπόν δεν είναι η τεκνογονία - στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, και όπου αλλού επικράτησε ο Χριστιανισμός - εδώ και 2,000 χρόνια. Βέβαια, Χριστιανισμός και gay δεν γίνονται και τα δυο μαζί, όπως διάβασα στο άρθρο, το κάνουν μερικές εκκλησίες, αλλά γενικά η θρησκεία είναι ένας χώρος που δεν χωράει η άπειρη μεταρρύθμιση, εάν την μεταρρυθμίσεις τελείως την καταργείς κιόλας και καταντάς σαν την εκκλησία της Αγγλίας που το σκέφτεται αν θα δέχεται άθεους ιερείς στους κόλπους της ή όχι... Ο γάμος δεν είναι φυσικός θεσμός λοιπόν, είναι κοινωνικός θεσμός και οποιαδήποτε κουβέντα περί φυσικού ή αφύσικου είναι εκτός θέματος.

Κάποιος ανώνυμος φίλος ανέφερε ότι οι gay δεν είναι κοινωνική ομάδα. Υποθέτω, το αν αναγνωριστούν δικαιώματα στους gay ή όχι ως ομάδα εξαρτάται αν τους αναγνωρίζεις ως ξεχωριστή ομάδα του πληθυσμού ή όχι. Εδώ βρίσκεται και η αντίδραση πολλών φιλελευθέρων στην affirmative action, ότι δλδ παίρνεις μια ετερόκλητη ομάδα και την αναδεικνύεις σε ομάδα πίεσης. Θεωρητικά όμως τα gay δικαιώματα ερείδονται σε ατομικά δικαιώματα, όχι σε συλλογικά δικαιώματα. Ίσως αυτό είναι μια παραδρομή(;) του άρθρου, να θεωρεί δλδ ότι υφίστανται συλλογικά δικαιώματα για τους gay ως ξεχωριστική ομάδα πίεσης. Δεν το βλέπω το τελευταίο. Προσωπικά δεν μπορώ να δω λ.χ. διαφορετικά δικαιώματα στους εκτροφείς προβάτων εκτός σε αυτά που αφορούν στην συγκεκριμένη οικονομική δραστηριότητα. Κατά τον ίδιο τρόπο δεν θα μπορούσα να δω πώς η ιδιότητα του gay θα μπορούσε να μας απασχολεί σε πλαίσιο άλλο εκτός του γάμου. Οι μη διακρίσεις σε ατομικό επίπεδο σε βάση σεξουαλικού προσδιορισμού είναι ένα θέμα που χωράει μεγάλη συζήτηση, πρώτον γιατί είναι κακά καθορισμένες, δεύτερον, γιατί είναι δύσκολα αποδείξιμες και τρίτον γιατί είναι ένα θέμα για το μέχρι πού είναι διατεθειμένος να φτάσει κάποιος.

Α, κάτι τελευταίο. Το διαβάζω συνέχεια: τι σημαίνει προκαλεί ένας gay; Εγώ, ως κλασικός ετεροφυλόφιλος, βγαίνω χεράκι χεράκι με την κοπέλα μου, της δίνω και κανένα φιλί στον δρόμο κ.ο.κ. Προκαλώ όσους είναι μπακούρηδες έτσι; Μου θυμίζει λίγο πολύ το επιχείρημα που έχουν τα κλασικά "αρσενικά" ότι βιάσαν κάποια γιατί προκαλούσε με το ντύσιμό της. Οποιαδήποτε ασχήμια από την μεριά μας δικαιολογείται σε βάση της εικαζόμενης συναίνεσης/συμπεριφοράς του άλλου. Επίσης να πω ότι το τελευταίο άρθρο που να αναφέρει έστω την λέξη gay στο e-rooster ήταν τον Ιούλιο. Φαίνεται ότι και αυτή καθαυτή η αναγραφή της λέξης σε συχνότητα πλέον του τριμήνου ενοχλεί, ίσως γιατί φοβούνται κάποιοι ότι αν διαβάζουν και την λέξη gay, κινδυνεύουν να κολλήσουν.

10percent.gr είπε...

Απαγορεύεται να υπάρχεις!

του Χρήστου Δεμερτζή



Δεν ήταν προδότες. Δεν ήταν αντιφρονούντες. Δεν ήταν δολοφόνοι. Απλώς, αγαπούσαν ο ένας τον άλλον. Ιράν, 2005.



Εκνευριζόμαστε (και δικαίως) όταν ο Υπουργός Δικαιοσύνης αρνείται να νομοθετήσει σχετικά με τη συμβίωση ατόμων ίδιου φύλου. Γινόμαστε έξαλλοι (δικαίως) όταν το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης επιβάλλει εξωπραγματικά πρόστιμα σε εκπομπές που τόλμησαν να υπονοήσουν «κάτι γκέι». Τρελαινόμαστε (δικαίως) όταν κρυφο-ομοφυλόφιλοι κατηγορούν δημοσίως άλλους ομοφυλόφιλους για… ανηθικότητα. Αγανακτούμε (δικαίως) όταν παπάδες με γυναικεία ψευδώνυμα μάς καταριούνται.

Δικαίως αντιδρούμε έτσι, γιατί ονειρευόμαστε μια κοινωνία ανεκτική, όπου θα υπάρχει θέση για όλους και όπου δεν θα χρειάζεται να φοράμε μάσκες επειδή κάποιοι έχουν πρόβλημα με τη φάτσα μας. Όμως πριν εκραγούμε από όσα γίνονται εις βάρος μας εδώ, ας δούμε τι συμβαίνει ανά τον κόσμο. Όχι για να διαπιστώσουμε «τι καλά που είμαστε» και να ηρεμήσουμε, αλλά για να αντιληφθούμε τα όρια της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας.

Σε 10 χώρες η ομοφυλοφιλία καταδικάζεται με θάνατο. Στη Μαυριτανία, τη βόρεια Νιγηρία, το Σουδάν, την Υεμένη, τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Τσετσενία και τα Εμιράτα η ετεροφυλόφιλη πλειοψηφία σε σκοτώνει αν είσαι ομοφυλόφιλος (ιδίως αν είσαι παθητικός). Στις χώρες αυτές, η ομοφυλοφιλία «βράζει» πίσω από κλειστές πόρτες, ενώ ισχύει η σαρία, ο μουσουλμανικός νόμος που πηγάζει από την αυθαίρετη «εξήγηση» του Κορανίου από μισάνθρωπους κληρικούς.

Αλλά η καταπίεση της ομοφυλοφιλίας από το Ισλάμ δεν σταματάει εδώ. Οι υπόλοιπες μουσουλμανικές χώρες (εκτός από την Τουρκία, την Ιορδανία, την Ινδονησία και το Ιράκ που την έχουν απενοχοποιήσει) επιβάλλουν βαρύτατες ποινές στους ομοφυλόφιλους που φτάνουν σε φυλάκιση πολλών ετών. Στο μενού συμπεριλαμβάνονται και βασανιστήρια, εξευτελισμοί και στέρηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

10percent.gr είπε...

Ζώντας στον πλανήτη Ελλάδα οι περισσότεροι δεν παίρνουμε είδηση τέτοια τραγικά γεγονότα. Αγνοούμε ότι στο Ιράν από τον ερχομό της Ισλαμικής Επανάστασης έχουν δολοφονηθεί από το κράτος 9.000 άνδρες και γυναίκες ομοφυλόφιλοι. Ο ίδιος ο Αγιατολαχ Χομεϊνί υποστήριζε ότι οι ομοφυλόφιλοι «πρέπει να εξοντωθούν γιατί είναι απειλή για την κοινωνία». Οι φωτισμένοι διάδοχοί του ακολουθούν την ίδια φωτισμένη παράδοση. Τον Αύγουστο του 2005 απαγχόνισαν δύο ενήλικες, αλλά και δύο παιδιά 16 και 17 ετών γιατί ομολόγησαν (κάτω από την πίεση βασανιστηρίων) ότι είχαν σεξουαλικές επαφές... στο παρελθόν! Κληρικοί -βουλευτές ενοχλήθηκαν για τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα στη Δύση, κατηγορώντας τους δημοσιογράφους γιατί αποκάλυψαν την ηλικία των παιδιών!

Στα Αραβικά Εμιράτα (που αγωνίζονται να πείσουν τους τουρίστες για τα καταπληκτικά θέλγητρά τους) συλλαμβάνονται γκέι κατά τη διάρκεια πάρτι. Και αυτό σε μια περιοχή όπου παραδοσιακά από αιώνες οι σεΐχηδες παντρεύονται αγοράκια! Όταν είναι πασίγνωστο σε όλον τον αραβικό κόσμο ότι ο ίδιος ο σείχης των Εμιράτων, ο σουλτάνος του γειτονικού Ομάν, ο βασιλιάς του Μπαχρέιν και ο νεαρός σείχης του Ντουμπάι έχουν όλοι πολυάριθμες σεξουαλικές σχέσεις με άντρες! Προκλήθηκε διεθνής σάλος όταν οι ημιμαθείς αρμόδιοι των Εμιράτων δήλωσαν ότι σκοπεύουν να «θεραπεύσουν» τους ομοφυλόφιλους δίνοντάς τους δια της βίας ορμόνες!

Στη γειτονική μας Αίγυπτο, όπου οι προσφορές για ομοφυλόφιλο σεξ πέφτουν πάνω στους τουρίστες συχνότερα από τις μύγες, η δικτατορία του Μπουμπάρακ συνέλαβε το 2001 πενήντα ομοφυλόφιλους άντρες που έκαναν πάρτυ πάνω σε ένα ποταμόπλοιο στο Νείλο με την κατηγορία της... πορνείας! Φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, εξετάστηκαν ιατρικά (!) για να διαπιστωθεί αν ήταν παθητικοί (μόνο αυτό καίει τους Άραβες), πέρασαν από δίκη, καταδικάστηκαν και εξευτελίστηκαν δημόσια όταν μεγάλη εφημερίδα του Καΐρου δημοσίευσε τα ονόματά τους. Λίγους μήνες αργότερα, δύο φοιτητές καταδικάστηκαν σε βαριά καταναγκαστικά έργα γιατί έκαναν το λάθος να απαντήσουν σε ομοφυλόφιλη αγγελία καταδότη-αστυνομικού στο Ίντερνετ.

Στη Σαουδική Αραβία τον Απρίλιο του 2005 καταδικάστηκαν σε φυλάκιση και μαστίγωση (!) πάνω από 100 γκέι που βρέθηκαν μαζί σε ένα πάρτι. Μόλις δύο μήνες πριν είχαν αποκεφαλιστεί άλλοι δύο ομοφυλόφιλοι, ενώ άλλοι τρεις είχαν την ίδια μοίρα το 2002.

10percent.gr είπε...

Στη Μαλαισία, όπου η μουσουλμανική πλειοψηφία (λίγο πάνω από το 60%) καταπιέζει συστηματικά τις υπόλοιπες εθνότητες, η καταπίεση των ομοφυλόφιλων είναι η άμεση λογική συνέπεια. Οπαδοί του ομοφοβικού πρώην προέδρου Μαχατίρ ίδρυσαν επί των ημερών του, σε παγκόσμια πρώτη, έναν σύλλογο εναντίον των ομοφυλόφιλων! Ο υπ’ αριθμόν ένα πολιτικός του αντίπαλος συντρίφτηκε περνώντας από δίκη με την (μάλλον ψευδή) κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 9 ετών.

Στο Ουζμπεκιστάν ένας δηλωμένος ομοφυλόφιλος δημοσιογράφος που αγωνιζόταν για τα δικαιώματα των γκέι συνελήφθη για το αδίκημα της ομοφυλοφιλίας και τελικά γλύτωσε τη φυλακή χάρις στο άσυλο που του χορήγησαν οι ΗΠΑ.

Επί Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, μια χώρα με μακραίωνη ομοφυλόφιλη παράδοση, εκατοντάδες ομοφυλόφιλοι θανατώθηκαν με λιθοβολισμό ή θάφτηκαν ζωντανοί.

Παρόμοιες αθλιότητες συμβαίνουν και σε δεκάδες άλλες χώρες. Στην Αφρική οι κυβερνήσεις της Ρουάντας, της Κένυας, της Ουγκάντας, της Τανζανίας, της Ζιμπάμπουε και της Ναμίμπια, έχοντας λύσει όλα τα άλλα προβλήματά τους, συμφωνούν σε ένα πράγμα: ότι οι χώρες τους κινδυνεύουν από τους γκέι, γι’ αυτό πρέπει να τους καταδιώκουν.

Στο Καμερούν τον Ιούλιο του 2005 καταδικάστηκαν 15 άντρες και 2 γυναίκες μόνο και μόνο γιατί βρέθηκαν σε μπαρ ομοφυλόφιλων! Στη βόρεια Νιγηρία ένας 50χρονος καταδικάστηκε τον ίδιο μήνα σε θάνατο με λιθοβολισμό γιατί ομολόγησε ότι είχε ομοφυλόφιλες σχέσεις στο παρελθόν.

Το 2004 η εξαιρετικά ομοφοβική κυβέρνηση της Ουγκάντας υποκύπτοντας σε πιέσεις της εκκλησίας απείλησε τον ΟΗΕ ότι θα διακόψει το πρόγραμμα πληροφόρησης για το HIV/AIDS που οργανώνει αυτός, αν απευθύνεται και σε ομοφυλόφιλους άντρες! Άντρες ομοφυλόφιλοι φυλακίζονται, λεσβίες βιάζονται από αστυνομικούς για να «μπουν στον σωστό δρόμο», χώρες που είχαν αποποινικοποιήσει την ομοφυλοφιλία την ξανακάνουν ποινικό αδίκημα. Οι περισσότερες χώρες της Αφρικής βαδίζουν σταθερά προς τον Μεσαίωνα... Περιέργως η Νότια Αφρική (ίσως «καμένη» από το Απαρτχάιντ) είναι ένα λαμπρό παράδειγμα ανοχής, όπου ο αρχιεπίσκοπος Desmond Tutu έχει εξισώσει την ομοφοβία με τη γενοκτονία και όπου η κυβέρνηση έχει κατοχυρώσει νομικά τη συμβίωση ατόμων του ίδιου φύλου.

10percent.gr είπε...

Σε όσους πιστεύουν ότι το Ισλάμ ή η υπανάπτυξη της Αφρικής είναι υπεύθυνα για όλα αυτά, τους ενημερώνουμε ότι η Αφρική νοτίως της Σαχάρας είναι επισήμως χριστιανική και ότι η κατάσταση στις δυτικοποιημένες, χριστιανικές χώρες της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής δεν είναι καθόλου καλύτερη. Κάθε μέρα στη Βραζιλία δολοφονούνται 3 ομοφυλόφιλοι (παγκόσμιο ρεκόρ), συμμορίες σκοτώνουν τραβεστί και γκέι στην Μπογκοτά της Κολομβίας και στο Ελ Σαλβαδόρ. Στην Τζαμάικα η βία και η αποστροφή εναντίον των ομοφυλόφιλων είναι τόσο εκτεταμένη, ώστε πέρασε ακόμη και μέσα στους στίχους του Bob Marley. Στην Κούβα οι ομοφυλόφιλοι βρίσκονταν στο στόχαστρο της κυβέρνησης μέχρι το 1992 και στέλνονταν σε φάρμες για καταναγκαστικά έργα. Στις πρώην Αγγλικές Μπαχάμες και στη Γουιάνα, ισχύουν ακόμη οι βικτοριανοί νόμοι κατά της «σαρκικής επαφής ατόμων ιδίου φύλου».

Δεν θέλει βαθιά σκέψη για να καταλάβει κανείς τον ρόλο που έχει παίξει σε αυτή την κατάσταση η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, που έχει αναλάβει αυτόκλητα ως εργολαβία τη διατήρηση της ηθικής τάξεως του πλανήτη. Μια Εκκλησία που δεν διστάζει να συμμαχήσει επανειλημμένα με τους αντιδραστικότερους των μουσουλμάνων για να περιορίσει ή να αρνηθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα στους ομοφυλόφιλους σε διεθνείς οργανισμούς (αλλά και στους ετεροφυλόφιλους βλ. χρήση προφυλακτικού για αντισύλληψη και προστασία από το HIV/AIDS, απαγόρευση αμβλώσεων κτλ). Εξαιτίας της επιρροής της, σε 4 πολιτείες των ΗΠΑ, 7 χώρες της Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής και 11 του Ειρηνικού η ομοφυλοφιλία παραμένει αδίκημα που τιμωρείται μέχρι με 14χρονη φυλάκιση.

Είναι η ίδια Εκκλησία που εκβιάζοντας παρεμβαίνει στο νομοθετικό έργο κυβερνήσεων (βλ. Βενεζουέλα, Κόστα Ρίκα, νησιά Φίτζι, Ανατολικό Τιμόρ, Πολωνία) για να ακυρωθούν φιλελεύθεροι νόμοι, να διαλυθούν κυβερνητικοί οργανισμοί προστασίας της ισότητας ή να προληφθούν όροι του συντάγματος που θα αναγνώριζαν ίσα δικαιώματα σε ομοφυλόφιλους πολίτες. Είναι αυτή της οποίας ο προτελευταίος Πάπας δήλωσε ότι η ομοφυλοφιλία είναι «αντικειμενικώς και ενδογενώς κακή», ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν πρέπει να κάνουν σεξ και πρέπει να «σηκώσουν τον σταυρό τους»!

Αν η δυτική Ευρώπη σέβεται πια τα δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων, οφείλεται κυρίως στο ότι ο πληθυσμός έχει χάσει το ενδιαφέρον του για τη θρησκεία και δεν υποκύπτει πια στη διαβρωτική επίδραση της Εκκλησίας (η Ελλάδα είναι και εδώ σκοτεινή εξαίρεση).

Ναι μεν είναι μισαλλόδοξο και μισάνθρωπο το εφαρμοσμένο Ισλάμ, αλλά έχετε πολλές αμφιβολίες ότι αν οι παπάδες είχαν εδώ ή αλλού την απόλυτη εξουσία, θα έστελναν όλους τους υπόλοιπους ομοφυλόφιλους στην πυρά;

www.sodomylaws.org/
www.iglhrc.org/site/iglhrc/
web.amnesty.org/library/Index/engACT400162001
www.al-bab.com/arab/background/gay.htm
www.indegayforum.org/index.shtml
www.ilga.info
direland.typepad.com/direland/2005/07/iran_executes_2.html

10percent.gr είπε...

Όταν ένας γκέι αυτοκτονεί
Γκέι καθημερινότητα

Δεκαεννιά χρονών. Πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο. Ερωτευμένος με το αγόρι του. Και αυτόχειρας. Ο λόγος; Η οικογένειά του.

του Λύο Καλοβυρνά

aytoktonia-01

Είκοσι Αυγούστου. Δυόμισι ώρα τη νύχτα. Χτυπάει το τηλέφωνο. Τηλεφώνημα τέτοια ώρα και το μυαλό σου πάει στο χειρότερο. Ο αριθμός είναι άγνωστος. Το σηκώνω.

«Εε, 10%; Μπορώ να μιλήσω με κάποιον; Είναι για μια αυτοκτονία».

Το παλικάρι στο τηλέφωνο, ας τον πούμε Πέτρο, είναι 19 χρονών, ομοφυλόφιλος, φοιτητής στη Θεσσαλονίκη. Δεν είναι μόνο ταραγμένος. Είναι εξοργισμένος. Έχει ανάγκη να μιλήσει.

«Μόλις έμαθα ότι αυτοκτόνησε ένας γνωστός μου. Ήταν 19 χρονών, γκέι, στο πρώτο έτος των σπουδών του...»

Αυτό είναι ένα άρθρο που θα έδινα τα πάντα για να μη χρειαστεί να γράψω. Αλλά όταν ένα παλικάρι 19 χρονών οδηγείται στην αυτοκτονία απλά και μόνο επειδή ερωτεύεται άντρες, το λιγότερο που έχω να κάνω είναι να γράψω γι' αυτό. Για να δικαιωθεί. Και για να μην ακολουθήσουν άλλοι.

Ο Πέτρος ξετυλίγει την ιστορία:

Ο Κώστας ήταν 19 χρονών από Θεσσαλονίκη, στο πρώτο έτος των σπουδών του, στην Κοζάνη. Από το Λύκειο τα είχε με τον Στέλιο, o οποίος τον περνούσε λίγα χρόνια, και ήταν καλά μαζί. Κάποια στιγμή, οι γονείς του Κώστα έμαθαν ότι είναι ομοφυλόφιλος. Η αντίδρασή τους ήταν βίαιη. Δεν μπορούσαν να το δεχτούν. Άρχισαν να του ασκούν τρομερές πιέσεις. Τον απείλησαν ότι θα τον στείλουν στο εξωτερικό να σπουδάσει, για να κόψει τις «κακές παρέες». Μετέτρεψαν τη ζωή του σε κόλαση.

Στις αρχές του καλοκαιριού επισκέφτηκε τον Κώστα στην Κοζάνη ο μεγαλύτερος αδελφός του. Ούτε κι αυτός μπορούσε να δεχτεί ότι ο αδελφός του είναι γκέι. Τον ξυλοκόπησε άγρια. Ο Κώστας χρειάστηκε να νοσηλευτεί για μία εβδομάδα στο νοσοκομείο Κοζάνης. Λίγες εβδομάδες μετά, ο αδελφός του τον ξαναεπισκέφτηκε και προσπάθησε και πάλι να τον ξυλοκοπήσει. Αυτή τη φορά τσακώθηκε και με τον φίλο του Κώστα, τον Στέλιο.

Ήρθαν οι καλοκαιρινές διακοπές και οι γονείς του Κώστα τον πήραν σπίτι στη Θεσσαλονίκη. Τον έκλεισαν μέσα. Δεν τον άφηναν να βγει. Είχαν πλέον αποφασίσει ότι θα τον στείλουν στο εξωτερικό, για να κόψει τις «κακές παρέες».

Ένα βράδυ, προπαραμονή Δεκαπενταύγουστου, ο Κώστας έφυγε κρυφά από τη Θεσσαλονίκη. Πήγε στην Κοζάνη. Στο σπίτι που νοίκιαζε. Ανέβηκε στην ταράτσα. Και πήδηξε. Πέθανε στις 14 Αυγούστου 2009.

Αυτή ήταν η ιστορία που μου διηγήθηκε στο τηλέφωνο ο Πέτρος. Δεν ήξερε άλλες λεπτομέρειες. Ήξερε ότι ήταν εξοργισμένος. «Πρέπει να κάνω κάτι!» φώναξε.

Όταν ένα παιδί πιστεύει ότι είναι προτιμότερο να πέσει από την ταράτσα παρά να αντιμετωπίσει ξανά τους γονείς του, όλοι μας πρέπει να κάνουμε κάτι. Ώστε παιδιά σαν τον Κώστα να μη νιώθουν ότι μοναδική λύση μπροστά στη βία των δικών τους είναι η αυτοκτονία.
Γονείς: παράδεισος ή κόλαση;

10percent.gr είπε...

aytoktonia-03

Όταν ακούμε ιστορίες σαν αυτή, είναι εύκολο να σκεφτούμε: «καλά κάνω και το κρύβω, για να μην έχω μπελάδες». Όμως, για κάθε τραγική ιστορία σαν του Κώστα υπάρχει μια ευτυχισμένη ιστορία σαν του Κίμωνα, του Κωνσταντίνου, της Άρτεμης, της Βασιλικής και χιλιάδων άλλων γκέι που το έχουν πει στους γονείς τους και οι γονείς τους το δέχτηκαν καλά. Χωρίς βία, χωρίς δράματα, με αγάπη. Δεν πρέπει να γενικεύουμε - γονείς σαν του Κώστα, που ξεφτιλίζουν τον ρόλο τους, δεν είναι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση.

Yπάρχουν όμως και αυτοί. Η βία των γονιών προς τα παιδιά τους είναι ένα μεγάλο ένοχο μυστικό. Χιλιάδες παιδιά κακοποιούνται, και μάλιστα ανεξάρτητα από τη σεξουαλικότητά τους. Η γονεϊκή κακοποίηση δεν είναι προνόμιο των γκέι. Ένα σωρό στρέιτ παιδιά έχουν υποστεί σωματική και ψυχολογική βία από τους γονείς τους.

Το μεγάλο πρόβλημα με την κακοποίηση παιδιών από τους γονείς τους είναι ότι το παιδί δυσκολεύεται να πιστέψει ότι ο γονιός του έχει άδικο. Σκεφτόμαστε: Πώς γίνεται η ίδια η μάνα μας να μας μισεί; Γίνεται; Δεν γίνεται. Το καλό μας θέλει. Άρα, για να μας φέρεται έτσι απαίσια, για να μας βρίζει, για να μας χτυπάει, εμείς κάνουμε κάτι λάθος. Κι έτσι καταλήγουμε να ενοχοποιούμαστε εμείς για τη βία που εισπράττουμε.

Όμως, όσο δύσκολο κι αν είναι να θυμώσουμε με τους γονείς μας, όσο δύσκολο κι αν είναι να τους αποκηρύξουμε, μερικές φορές το να τους αντιταχθούμε είναι η μόνη λύση. Για να ζήσουμε φυσιολογικά. Για να ζήσουμε.
Γιατί ο Κώστας δεν έκανε τίποτα για να σωθεί;

Γιατί ο Κώστας δεν κατήγγειλε τον άγριο ξυλοδαρμό από τον αδελφό του; Γιατί επέτρεψε στους γονείς του να του φερθούν τόσο άσχημα; Γιατί πίστεψε ότι η μόνη λύση ήταν η αυτοκτονία;

Η απάντηση είναι πιθανότατα τραγικά απλή: αν σε έχουν πείσει ότι δεν αξίζεις, ότι αυτό που είσαι είναι άρρωστο, τότε δεν έχεις κανένα λόγο να αντιδράσεις. Υπομένεις και απελπίζεσαι. Η βία που εισπράττουμε από τους άλλους σιγά σιγά μπαίνει μέσα μας: μετά τη στρέφουμε εμείς οι ίδιοι εναντίον μας.

aytoktonia-04Για να βοηθηθούμε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε δύο σημαντικά πράγματα:

Δεν φταις εσύ. Οι γονείς σου δεν έχουν κανένα δικαίωμα να σε βρίζουν, να σε υποτιμούν ή να ασκούν βία πάνω σου - ψυχολογική ή σωματική. Ό,τι κι αν έχεις κάνει, ό,τι κι αν είσαι, δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Ούτε ηθικά ούτε νομικά. Για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους φταίνε αυτοί. Μόνο αν το πιστέψεις αυτό θα μπορέσεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου.

Οι γονείς μας δεν θέλουν όλοι πάντα το καλό μας. Κάποιους γονείς τους νοιάζει περισσότερο το δικό τους καλό. Τι θα πει η γειτονιά. Το να ζήσουμε σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες. Ό,τι και να λένε στα λόγια, οι πράξεις τους είναι που μετράνε. Μπορεί να λένε ότι μας αγαπάνε, αλλά, αν μας ασκούν βία, ψυχολογική ή σωματική, η αγάπη τους δεν αρκεί! Η αγάπη πρέπει να συνοδεύεται από σεβασμό. Διαφορετικά, o ισχυρισμός πως ό,τι κάνουν το κάνουν «για το δικό μας καλό» δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια γελοία δικαιολογία!σσότερο το δικό τους καλό. Τι θα πει η γειτονιά. Το να ζήσουμε σύμφωνα με τις δικές τους επιθυμίες. Ό,τι και να λένε στα λόγια, οι πράξεις τους είναι που μετράνε. Μπορεί να λένε ότι μας αγαπάνε, αλλά αν μας ασκούν βία, ψυχολογική ή σωματική, η αγάπη τους δεν αρκεί! Η αγάπη πρέπει να συνοδεύεται από σεβασμό, όχι από βία. Και σίγουρα όχι με τη γελοία δικαιολογία ότι το κάνουν «για το δικό μας καλό»!

10percent.gr είπε...

Πρακτικά βήματα για όταν οι γονείς μας κακοποιούν
Γκέι καθημερινότητα

Δεν θέλουν πάντα όλοι οι γονείς το καλό μας - ή το «καλό» που μας θέλουν μερικές φορές εμάς μας διαλύει ψυχικά.

του Λύο Καλοβυρνά


Τι είναι η συναισθηματική κακοποίηση;

praktika-vimata-01Είναι η συμπεριφορά, λεκτική ή πρακτική, που θέτει τη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού σε κίνδυνο. Παραδείγματα συναισθηματικής κακοποίησης είναι:

* Οι φωνές και οι κραυγές.
* Οι μειωτικοί χαρακτηρισμοί «είσαι ηλίθιος», «είσαι κακό παιδί», «είσαι άχρηστος/η».
* Η σύγκριση των παιδιών με άλλα παιδιά σε βάρος τους: «δεν αξίζεις τίποτε», «ο ξάδελφος σου πάει καλύτερα από σένα» κλπ.
* Η δημιουργία ενοχών «θα με κάνεις να πεθάνω», «εσύ φταις για όλα».
* Η ταπείνωση του παιδιού «είσαι για πέταμα», «τι ήθελα και έκανα ένα παιδί σαν και σένα», «είσαι ανώμαλος», «μακάρι να πέθαινες στη γέννα αντί να μου βγεις ανώμαλος» κ.λ.π.
* Οι απειλές εγκατάλειψης ή βίας «θα φύγω και θα σε παρατήσω», «θα σε κλείσω σε ίδρυμα», «θα σου σπάσω τα κόκαλα» κλπ.
* Οι ακραίες μορφές τιμωρίας π.χ. στέρηση φαγητού, νερού, κλείδωμα σε σκοτεινούς χώρους, δέσιμο κλπ.

Όταν οι γονείς ασκούν ψυχολογική βία

Αν οι γονείς σου σού ασκήσουν βία ψυχολογική επειδή είσαι γκέι (μόνιμη γκρίνια, βρισιές, απειλές, εξευτελισμούς, συναισθηματικούς εκβιασμούς κτλ) πρώτα δώσε τους λίγο χρόνο μπας και τους περάσει. Πολλοί γονείς αντιδρούν δραματικά στην αρχή, ειδικά αν το έμαθαν ξαφνικά, αλλά σιγά σιγά συνηθίζουν ή έστω παύουν να αντιδρούν τόσο άσχημα. Τις περισσότερες φορές κάνουν σαν να μη συνέβη ποτέ. Το delete της πληροφορίας είναι από τις πιο κοινές στάσεις στις ελληνικές οικογένειες. Όσο προσπαθούν να το χωνέψουν μην τους προκαλείς πολύ αλλά ούτε και να τους χαρίζεσαι υποχωρώντας (π.χ. λέγοντας ότι είπες ψέματα, ότι ήταν μια φάση που πέρασε κτλ). Κάτι τέτοιο απλώς θα μεταθέσει το πρόβλημα στο μέλλον.
Με το ίδιο νόμισμα

Αν οι γονείς σου συνεχίσουν τις απειλές, τον πόλεμο νεύρων, τους συναισθηματικούς εκβιασμούς, κάνε το ίδιο. «Θα με στείλεις στον τάφο!» απειλεί η μαμά; «Έτσι που μου φέρεσαι θα με ρίξεις στα ναρκωτικά» απείλησε εσύ. «Θα πέσω να πεθάνω μ' αυτό που μου 'κανες» κλαψουρίζει ο μπαμπάς; «Αν εσείς που είστε γονείς μου δεν μ' αγαπάτε επειδή είμαι γκέι, θα πάω να σκοτωθώ» κλαψούρισε εσύ. «Φύγε, δεν είσαι πια παιδί μου» αυτοί; «Τι θέλετε, να σηκωθώ να φύγω και να μη με ξαναδείτε ποτέ; Να κοιμάμαι στα παγκάκια επειδή δεν δέχεστε το ποια είμαι;» εσύ. Το παιχνίδι των συναισθηματικών εκβιασμών παίζεται από πολλούς παίκτες και είναι εξίσου αποτελεσματικό και προς τις δύο κατευθύνσεις. Δυσκολεύεσαι να το κάνεις; Θυμήσου ότι το κάνεις (και) για το δικό τους καλό!

praktika-vimata-02Οι περισσότεροι γονείς ηρεμούν με τον καιρό. Παρόλ' αυτά, αν οι δικοί σου συνεχίζουν να σου ασκούν βία αμείωτα, οργάνωσε το να φύγεις. Όχι κινήσεις παρορμητικές, γιατί μπορεί να γυρίσουν μπούμερανγκ. Στο κάτω κάτω, μετά την ενηλικίωσή σου οι γονείς δεν είναι υποχρεωμένοι να σε δεχτούν όπως είσαι. Μπορεί όντως να τους νοιάζει περισσότερο να έχουν στρέιτ παιδί παρά το να χάσουν το γκέι παιδί τους. Δεν μπορείς να τους πιέσεις να σε αποδεχτούν. Παρομοίως ούτε εσύ είσαι υποχρεωμένη/ος να τους αποδεχτείς.

Οργάνωσε το πώς θα μπορέσεις να μετακομίσεις αλλού - σε φίλους, με συγκάτοικο, με σύντροφο. Οργάνωσε από πριν το πώς θα βγάζεις λεφτά για να ζήσεις. Πάνω απ' όλα μην κάνεις παρορμητικές κινήσεις, π.χ. να σηκωθείς να φύγεις χωρίς να έχεις οργανώσει που θα είσαι σε πέντε μήνες από τώρα.
Γιατί είναι σημαντικό να φύγεις;

«Τι πειράζει που μου τη λένε και μου γκρινιάζουνε συνέχεια;», «Πού να σηκωθώ να φύγω, πώς θα τα βγάλω πέρα μόνη μου;»

10percent.gr είπε...

Εύλογοι ενδοιασμοί, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι συνεχής ψυχολογική βία μπορεί να μη σπάει κόκαλα, αλλά σπάει ψυχές. Σιγά σιγά καταλήγουμε να βλέπουμε τα πράγματα -κι εμάς τους ίδιους- με τα δικά τους, διεστραμμένα, βρωμισμένα μάτια. Σκέψου το σαν προπαγάνδα. Λίγο λίγο μάς δηλητηριάζει, μας εμποδίζει να αναπτυχθούμε και να γίνουμε όλα όσα μπορούμε να γίνουμε σ' ένα πιο θετικό, στηρικτικό περιβάλλον.

praktika-vimata-03Σε ακραίες περιπτώσεις λοιπόν, ενδείκνυται να φύγεις, πρώτον για να γλιτώσεις από τη βία και δεύτερον γιατί σε αρκετές περιπτώσεις παιδιών που σηκώθηκαν κι έφυγαν, κλείνοντας την πόρτα στη μούρη των γονιών τους εξαιτίας της απαίσιας συμπεριφοράς τους, μετά από μήνες οι γονείς μαλάκωσαν και άρχισαν εκείνοι να κάνουν συμφιλιωτικά βήματα.

Πρώτον: Μην υποτιμάς το πρόβλημα. Βία δεν είναι μόνο το ξύλο, είναι οι συνεχείς βρισιές, ο εξευτελισμός, η υποτίμηση. Το κακό είναι ότι η ψυχολογική /ψυχική βία δεν αποδεικνύεται. Δεν αφήνει μελανιές και σπασμένα κόκαλα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ασήμαντη. Σε καταστρέφει πιο μόνιμα και πιο σοβαρά! Γι' αυτό μην επιτρέπεις ούτε στους γονείς σου να σου φέρονται άσχημα!

Δεύτερον: Τηλεφώνησε στη γραμμή SOS του «Χαμόγελου του Παιδιού», που λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο και είναι δωρεάν και ανώνυμη. Μπορείς να πάρεις όσες φορές θέλεις. Στο Χαμόγελο του Παιδιού δεν θεωρούν την ομοφυλοφιλία πρόβλημα προς λύση. Υπάρχει τηλέφωνο SOS 1056 αλλά και επιπλέον νούμερα περιφερειακά (Θεσσαλονίκη: 2310-250160, Πάτρα: 2610-332499 και Πύργος: 26210-81040).

Σε αυτή τη γραμμή μπορούν να πάρουν παιδιά, έφηβοι, κηδεμόνες και εκπαιδευτικοί να ενημερωθούν για θέματα που αφορούν:

* τη σχέση των παιδιών με την οικογένειά τους
* κακοποίηση (σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική)
* το σχολικό περιβάλλον
* τη σχέση με τους συνομήλικους

Όταν οι γονείς ασκούν σωματική βία

Αν οι γονείς σου σηκώνουν χέρι πάνω σου, μπορείς να κάνεις αρκετά πράγματα. Η σωματική κακοποίηση αποδεικνύεται πιο εύκολα από την ψυχολογική κακοποίηση. Τηλεφώνησε αμέσως στη γραμμή SOS του Χαμόγελου του παιδιού. Έχουν δομές και υπηρεσίες που μπορούν να σε στηρίξουν άμεσα.

Διάβασε το άρθρο που έγραψαν οι ψυχολόγοι του Χαμόγελου του Παιδιού.

Η ψυχολόγος της γραμμής θα προσπαθήσει να βρει λύσεις και να μιλήσει και με τους δικούς σου, όταν αυτό είναι εφικτό. Αν οι δικοί σου συνεργαστούν μπορεί να σας παραπέμψει στα κέντρα ψυχικής υγείας των δημόσιων φορέων, σε οικογενειακούς θεραπευτές, δωρεάν. Μερικές φορές αυτό δεν μπορεί να γίνει επειδή οι γονείς σου αρνούνται να συνεργαστούν, πιστεύοντας ότι το πρόβλημα το έχεις εσύ. Αν η κατάσταση που αντιμετωπίζεις συνεχίζει και είναι σοβαρή, η ψυχολόγος της γραμμής θα σου πει να απευθυνθείς στην Εισαγγελέα Ανηλίκων.

Στον Εισαγγελέα Ανηλίκων θα εξηγήσεις τι συμβαίνει. Αν πρόκειται για λεκτική/ψυχολογική βία η Εισαγγελέας αρχικά θα κάνει συστάσεις στους δικούς σου. Μπορεί να νομίζεις ότι δεν θα βγει τίποτα, αλλά οι γονείς αρκετές φορές συμμορφώνονται.

Αν οι γονείς σου δεν διορθώσουν τη συμπεριφορά τους απέναντί σου, η/ο Εισαγγελέας θα τους υποχρεώσει, ανάλογα με τη σοβαρότητα, να ζητήσουν ψυχολογική στήριξη. Αλλιώς οι γονείς σου θα αντιμετωπίσουν τις κυρώσεις του νόμου.

Στον Εισαγγελέα μπορείς να πας και μόνος/η σου, χωρίς κάποιον ενήλικα. Αντίθετα, στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας μπορείς να πας μόνο με τους γονείς σου ή άλλο συγγενικό πρόσωπο.

Δεν χρειάζεται ν' ανεχτείς αυτή τη βία. Το ότι είσαι γκέι είναι απόλυτα φυσιολογικό! Κανείς, μα κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σου πει το αντίθετο, να σε ταπεινώσει και να σε χτυπήσει γι' αυτό.

Μην αφήνεις τους άλλους να σου κάνουν κακό. Το να αγαπάς ανθρώπους του ίδιου φύλου είναι φυσιολογικό. Είναι όμορφο.

Διάβασε τη συνέχεια του άρθρου: Όταν ένας γκέι αυτοκτονεί, Ψυχολογική κακοποίηση: υπάρχουν λύσεις
Διάβασε επίσης

* Η δικτατορία των γονιών
* Αμαρτίες γονέων - αυτοκτονίες παιδιών
* Το coming out βλάπτει σοβαρά την υγεία
* Σπασμένα κόκαλα, τσακισμένες ψυχές
* Μαμά, το πάω το γράμμα
* Ο γιος σου είναι γκέι! Κατάστρεψέ τον!

10percent.gr είπε...

Ψυχολογική κακοποίηση: υπάρχουν λύσεις
Γκέι καθημερινότητα

Σε βρίζουν ή σε χτυπάνε οι γονείς σου επειδή είσαι γκέι; Δεν χρειάζεται να το ανέχεσαι. Μάθε τι μπορείς να κάνεις.

των ψυχολόγων του «Χαμόγελου του Παιδιού»



kakopoiisi-01Η ψυχολογική κακοποίηση, όπως και κάθε άλλη μορφή κακοποίησης προς τα παιδιά, απειλεί την ψυχική και σωματική τους υγεία. Ενώ η σωματική βία / κακοποίηση είναι εύκολο να διακριθεί, η ψυχολογική διάσταση της βίας μπορεί να παραμένει καλά «καλυμμένη» -ιδίως μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον- για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, ακόμη και για πάντα. Εντοπίζεται δύσκολα από τους επαγγελματίες και απαιτείται σχέση εμπιστοσύνης και ασφάλειας προκειμένου το παιδί να μοιραστεί τα ανάλογα γεγονότα. Όταν μιλούμε για το συγκεκριμένο είδος βίας αναφερόμαστε σε συμπεριφορές (λεκτικές και εξω-λεκτικές) που εμπεριέχουν συστηματική υποτίμηση, απόρριψη, εκμετάλλευση, αποθάρρυνση, απομόνωση.

Ο Σύλλογος «Το Χαμόγελο του Παιδιού» αγωνίζεται καθημερινά για να υπερασπίσει τα δικαιώματα των ανήλικων παιδιών και εφήβων. Συγκεκριμένα, κάθε παιδί ή έφηβος που του ασκείται οποιαδήποτε μορφή βίας, μπορεί να καλέσει στην Εθνική Γραμμή SOS 1056, η οποία λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, όλο το χρόνο και είναι δωρεάν και από κινητό τηλέφωνο, προκειμένου να μιλήσει με κάποιο ψυχολόγο ή κοινωνικό λειτουργό. Η παροχή ψυχολογικής υποστήριξης-Συμβουλευτικής γίνεται ανώνυμα και σε καμία περίπτωση δεν παραβιάζει το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων που ενδέχεται να αναφέρονται μέσω των τηλεφωνικών συνομιλιών.

1056

Η γραμμή SOS 1056 λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο και είναι δωρεάν και από κινητό τηλέφωνο.

Εκτός από την αποφόρτιση και την παροχή συμβουλευτικής, μια πρόσθετη λειτουργία της τηλεφωνικής γραμμής SOS 1056 είναι η παροχή κατευθύνσεων από κοινωνικούς λειτουργούς σε σχέση με το πώς μπορεί ένα παιδί και ειδικά ένας έφηβος να απευθυνθεί σε αρμόδιους φορείς προκειμένου να υπερασπιστούν τα δικαιώματά του ενάντια στην κακοποίηση. Επιπλέον, ο Σύλλογος απευθύνεται και σε γονείς που επιθυμούν να συζητήσουν θέματα ενδοοικογενειακών σχέσεων.
Ψυχολογική κακοποίηση και ομοφυλοφιλία

10percent.gr είπε...

Περιστατικά όπου ασκείται ψυχολογική κακοποίηση και ψυχολογικός εκβιασμός, είναι και εκείνα που αφορούν άτομα με ομοφυλοφιλικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Ο Σύλλογος «Το Χαμόγελο του Παιδιού» δεν δικαιολογεί καμία αιτία άσκησης σωματικής ή η ψυχολογικής βίας και θεωρεί πως κανένας ανήλικος δεν αξίζει αυτού του είδους τη διαπαιδαγώγηση, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού ή άλλων συμπεριφορών. Σε καμία περίπτωση ένας άγριος ξυλοδαρμός ή ένα χαστούκι δε θα προσφέρουν το παραμικρό σε έναν έφηβο, o οποίος βρίσκεται σε έναν κυκεώνα απειράριθμων συναισθηματικών εναλλαγών και καινούριων ρόλων (εφηβεία), ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να διαχειριστεί τη διαφορετικότητά του, την οποία τις περισσότερες φορές βιώνει με απομόνωση από τις παρέες των συνομηλίκων, με έντονα συναισθήματα ενοχών για μια φυσική του τάση, η οποία άλλωστε συχνά βρίσκεται υπό έντονη διαπραγμάτευση.

kakopoiisi-02Σε αυτή τη δύσκολη φάση που μπορεί να χαρακτηρίζει την εφηβική ηλικία, οι έφηβοι έχουν ανάγκη τους γονείς τους, να είναι δίπλα τους, να είναι βοηθητικοί, ενημερωτικοί και υποστηρικτικοί για το σεξουαλικό προσανατολισμό τους.
Η βία οδηγεί σε βία

Συνέπειες όλων των μορφών και ειδών βίας που ασκούνται στα παιδιά είναι να γίνονται εσωστρεφή και να «μοιράζονται» δύσκολα τα συναισθήματά τους, να υιοθετούν αντίστοιχες συμπεριφορές βίας με συνομηλίκους, αναπαράγοντας στο κοινωνικό σύνολο τα ίδια πρότυπα που έχουν βιώσει μέσα στην οικία τους. Έτσι, την «επόμενη μέρα» βγάζουμε στην κοινωνία άτομα που εκφράζουν το θυμό τους μέσω επιθετικών συμπεριφορών και που πολλές φορές έχουν δυσκολίες κοινωνικής ένταξης και προσαρμογής.

Η ψυχολογική υποστήριξη συμβουλευτικής γίνεται ανώνυμα.

Σε καμία περίπτωση το παιδί «δε θα διαβάσει περισσότερο», «δε θα φέρει καλύτερους βαθμούς» και δε θα κατορθώσει να ανταπεξέλθει στις -κρυφές πολλές φορές- προσδοκίες των γονέων, αν αντιμετωπιστεί με βία ή εκτίθεται συστηματικά σε διάφορες μορφές εκβιασμών, ακόμη και αν δεν υπόκειται σε σωματικές κακώσεις. Ο διάλογος και οι σχέσεις ασφάλειας και εμπιστοσύνης στην οικογένεια ενισχύουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού και το ωθούν στο να δημιουργεί και να απολαμβάνει, και μαζί με αυτό και όλη η οικογένεια.

Ο Σύλλογος «Το Χαμόγελο του Παιδιού» στηρίζει τα δικαιώματα των παιδιών και των εφήβων, και ένα από αυτά τα δικαιώματα συνίσταται στην ποινή όσων τα κακομεταχειρίζονται και τους στερούν τις βασικές τους ελευθερίες, όπως τη δυνατότητα να παίζουν και να εκφράζονται ελεύθερα, ξεδιπλώνοντας τις ικανότητες και δεξιότητές τους, μέσα σε ένα περιβάλλον αγάπης, αποδοχής, στήριξης και κατανόησης.

Ανώνυμος είπε...

Σαν πολύ ασχοληθήκανε με το θέμα , άρα, έχει όποιος λέει οτι είναι 10% και άνω.....

Ανώνυμος είπε...

σουρεαλισμος χαχαχαχαχαχαχα. Ρε παιδια γινετε ακομπλεξαριστοι ομοφυλοφιλοι σαν τον Ψινακη. Χαρειτε την σεξουαλικοτητα σας και μην μας πρηζετε

Ανώνυμος είπε...

Φίλε ανώνυμε, εσύ μας πρήζεις τα τέτοια με την άγνοια και τον ρατσισμό σου. Αν βαριέσαι, να κόψεις τα φιλελευθερα blog που σου πέφτουν τόσο βαριά.

Ανώνυμος είπε...

Φιλε μου κομπλεξ εσεις εχετε που περιμενετε να σας αναγνωρισει ο καθε κυρ Μητσος για να χαρειτε την σεξουαλικοτητα σας

Ανώνυμος είπε...

您想結婚媽!!!

十年大陸新娘越南新娘介紹經驗,合法的婚姻介紹機構,嚴肅,專業的婚姻介紹網站,擁有臺灣多加外籍新娘婚姻協會人員合作,本網站是由大陸當地臺灣媒人所設立,位於廣西省,臨近越南河內,娶外籍新娘通過本站直接到異國娶親,省掉臺灣外籍新娘婚姻仲介中間環節,可以節省費用,全台各地都有我們所服務過的客人,如有需要可以提供電話詢問,我們的口碑經得起檢驗,也可為你推薦臺灣合法信譽好的婚姻協會人員為您服務,希望通過我們讓你以最經濟實惠的方式找到理想的伴侶,能夠為有緣人牽線搭橋,異國姻緣一線牽,歡迎以婚姻為目的,具備嚴肅婚姻心態,有責任感,有心想娶外籍新娘的臺灣單身男士與我們聯繫,我們將誠心為您服務!

大陸新娘 外籍新娘 越南新娘 中國新娘優質婚姻網站

Ανώνυμος είπε...

>>>http://www.qvzine.net/deytero%20teyxos/gamos.html<<<
Το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων και των λεσβιών στο γάμο φαίνεται να αποτελεί εσχάτως, το κύριο αίτημα γύρω από το οποίο συγκροτούνται οι στρατηγικές και η πολιτική του mainstream lgbt κινήματος και των οργανώσεων του. Επιπλέον φαίνεται να είναι το σημείο όπου διασταυρώνεται η κυρίαρχη ετεροφυλόφιλη κουλτούρα μας με το καυτό ζήτημα «δικαιώματα των ομοφυλόφιλων». Ποιός θα βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά -ή το φίδι από την τρύπα, που λόγω φροϋδικών συνειρμών θα ταίριαζε καλλίτερα με την περίπτωσή μας- μοιάζει να ρωτάνε αμήχανα οι φορείς της ιδεολογίας του ατομικιστικού φιλελευθερισμού που πάνω από όλα, στο μάταιο τούτο κόσμο, βάζουν τα ιερά και απαραβίαστα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα που συνεχώς διευρύνονται για να συμπεριλάβουν κι άλλα πράγματα και νέες εξελίξεις, ενώ συγχρόνως η κακούργα η κοινωνία (ή μάλλον οι θεσμοί του σύγχρονου αστικού/κοσμικού κράτους) έρχεται μετανοημένη και καταϊδρωμένη να προσφέρει ένα νέο συγχρονισμό μεταξύ της θεωρίας της (των ιδανικών της) και της (σκληρής) κοινωνικής πραγματικότητας. Και δώστου νόμοι, νομοσχέδια, οδηγίες ενάντια στις διακρίσεις, πακέτα προστασίας μειονοτήτων και πολλά άλλα τέτοια σχετικά.

GAY ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ είπε...

>>>http://www.qvzine.net/deytero%20teyxos/gamos.html<<<
Έτσι λοιπόν ας πούμε ότι συζητάμε το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων στο γάμο. Σε πρώτο επίπεδο η κουβέντα μπορεί να γίνει εντελώς μονοσήμαντα και μέσα από κάτι που θα ονομάζαμε πολιτικές «αποκλειστικότητας»: τι είμαστε; Ομοφυλόφιλοι. Τι μας στερούν; Ισότιμα δικαιώματα με αυτά των ετεροφυλόφιλων. Ποιό φαίνεται να είναι ένα τέτοιο κεντρικό δικαίωμα; Αυτό του γάμου. Ε, τότε το θέλουμε, να μας το δώσετε κι εμάς. Και όλοι οι άλλοι να πείτε, ή είστε υπέρ ή είστε κατά. Δυστυχώς αυτή η λογική δομή φαίνεται να διατρέχει σα σκελετός το λόγο που εκφράζει σήμερα το mainstream κομμάτι του lgbt κινήματος, μεταφράζοντας όλη τη ριζοσπαστική δυνατότητα της μη ετεροφυλόφιλης σεξουαλικής επιλογής σε μια υπερ-απλουστευμένη διεκδίκηση ενός αστικού δικαιώματος. Οπωσδήποτε το δικαίωμα των ομοφυλόφιλων στο γάμο διαταράσσει τη συμβολική και ηθική τάξη της σημερινής, δημοκρατική και φιλελεύθερης, κοινωνίας. Αμφισβητεί το είδος των σχέσεων που οφείλει το κράτος και οι σχετικοί θεσμοί να αναγνωρίζουν και να νομιμοποιούν. Ως τέτοια αμφισβήτηση θα μπορούσε να ανοίγει καινούριους δρόμους για να αντιληφθούμε τους εαυτούς μας και να διεκδικήσουμε το όραμά μας για τον κόσμο. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.

GAY ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ είπε...

>>>http://www.qvzine.net/deytero%20teyxos/gamos.html<<<
Δύσκολα μπορεί να πείσει το mainstream lgbt κίνημα ότι οι πολιτικές του στρατηγικές κουβαλάνε κάποιους από όλους αυτούς τους προβληματισμούς. Έτσι κι αλλιώς όταν κάνεις πολιτική μέσα από σχήματα του τύπου «θέλουμε και εμείς ότι και όλοι οι άλλοι» δε μπορεί κανείς να πάρει στα σοβαρά ότι θες πραγματικά να ανοίξεις ρήγματα. «Είμαστε» σαν «όλους τους άλλους»; Ποια ιστορία το γράφει αυτό; Πότε οι λεσβίες, οι τρανς και οι γκέι άνδρες του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού, πότε οι «αντιρρησίες συνείδησης» των κυρίαρχων εννοιολογήσεων του φύλου και της σεξουαλικότητας ήταν σαν όλους τους άλλους; Ποιοι είναι αυτοί οι «όλοι οι άλλοι»; Εκτός κι αν εννοούμε ότι θέλουμε να «γίνουμε» σαν όλους τους άλλους. Αλλά ακόμη και για αυτό δυο δαχτυλίδια σίγουρα δεν είναι αρκετά.

Η ΝΟΣΟΣ AIDS ΩΣ ΕΠΙΛΟΓΗ είπε...

>>>http://www.qvzine.net/images/eikones/diafora/QV3.pdf.<<<
Τρεις (ή ήσαν τέσσερις) μέρες μετά την πρώτη του χρόνου 2007, και είμαι στου Συγγρού μαζί με άντρες και γυναίκες, πρεζάκια και πουτάνες, άσχετους και μη και βέβαια, αδερφές και μη, γέρους και νέους και τόσες πολλές «μη» κατηγορίες... Όλοι περιμένουμε μια απάντηση, κάποια απάντηση από τη νοσοκόμα. Μπορεί να αφορά το καθετί, όλα ή και τίποτα. Μια απάντηση σε μια ερώτηση που κυλάει στο αίμα του καθένα μας. Αυτή κοιτά το περίεργα ανοιχτό της βιβλίο - κατάσταση σωμάτων ή όπως λέγεται στην επίσημη γλώσσα «ασθενών», και ψάχνει ονόματα, κοιτάζει κωδικούς που κανείς δεν κατανοεί και κάτι «κάνει» ανάμεσα σε ονόματα, κωδικούς και τηλεφωνήματα. Κοιτάζει εμένα επιτέλους, και... αργεί περίεργα να πει... κάτι. Και κάτι κοιτάζει στα χαρτιά της και με ξανακοιτάζει περίεργα, ομολογώ. Δεν είμαι χαζός ή ξέρω καλά τι γίνεται...HOLA! είμαι και εγώ από «αυτούς» πλέον. Και περιμένω... κύριε Χ περάστε σας παρακαλούμε... και περιμένετε λίγο... Ώπα... κάτι γίνεται. Εγώ το ξέρω - αλλά αυτό είναι δικό μου - αλλά οι άλλοι; Εκείνη τη στιγμή δεν το σκέφτομαι. Απλά... άντε να μου το πούνε. - Να σας ρωτήσω... - Ναι σας ακούω... - Είχατε κάποια επαφή για την οποία φοβάστε; - Ναι ίσως... - Έχετε πολλές «σχέσεις»; - Τι να πω, ναι, μάλλον... - Θα λέγατε ότι οι σχέσεις σας ήταν ομοφυλοφιλικές, straight; - Απολύτως ομοφυλόφιλες. - Χρησιμοποιούσατε πάντα προφυλάξεις; - Τι να σας πω, σχεδόν πάντα. Τέλος πάντων, να σας πω, κατάλαβα τι θέλετε να μου πείτε. Ποια είναι τα επόμενα βήματα; Μπορώ να έχω τον Ζ γιατρό; (Είμαι ακόμα και τυπικά προετοιμασμένος). Βγαίνω και ξέρω τι «είμαι», γιατί ναι, είναι μια νέα διάσταση του «είμαι» μου, μια διάσταση που εγώ όμως την έχω καθορίσει με χειρουργική ακρίβεια...

Όλα τα ήξερα και όλα τα έκανα με γνώση πιο βαθιά από ότι ακόμα όταν σκεφτόμουν αν είμαι αδερφή ή όχι. Ήταν εν γνώση μου όταν πήρα τον πούτσο εκείνο σε επίσης εκείνο το μπαρ, και τον άφησα να με γαμήσει - είχε μεγάλη πούτσα - και έχυσε μέσα μου και έλεγα ότι ήθελα και άλλο και άλλο, και ήμουν η απόλυτη πουτάνα που τα ήθελε «όλα» μέσα της. Σε ένα σκοτεινό μπαρ, γοητεία απόλυτη, αυτό είναι, και μαζί το ανομολόγητο... εκείνο που κάποια στιγμή δεν ήθελα και εγώ να δω και να πω...την ομιλία με το «άλλο». Αυτό κάνανε ίσως πολλοί άλλοι και άλλες, και δεν ήταν θύματα, μόνο κοινωνοί μιας «σχέσης».

Ανώνυμος είπε...

Φίλε gay dikaiomata, υπάρχουν αρκετοί σαν εσένα που θεωρούν ότι το να είναι κάποιος gay συνεπάγεται ότι πρέπει να θέλει την κατάρρευση της "αστικής κοινωνίας", του καπιταλισμού, του γάμου και εγώ δεν ξέρω τι άλλο. Αλλά αυτό που πρέπει να καταλάβεις και εσύ και οι φίλοι μας οι straight είναι ότι το να είναι κανείς gay ΔΕΝ καθοριζει όλη μας την προσωπικότητα ή συμπεριφορά. Ούτε καταλαβαίνω γιατί θα έπρεπε.

Εάν εγώ αγαπάω έναν άλλο άνθρωπο και θέλω να περάσω την ζωή μου μαζί του χωρίς να υφίσταμαι κοινωνικές και νομικές διακρίσεις, θέλω να μου επιτρέπεται και θα παλέψω για αυτό. Και καλώς ασχολείται με αυτό το LGBT κίνημα.

Εάν εσύ θέλεις να δημιουργήσεις "ρήγματα" στην "μικροαστική ηθική" ή να είσαι αναρχικός κτλ με γειά σου και χαρά σου αλλά αυτό δεν έχει σχέση με την ομοφυφιλοφιλία σου - έχει σχέση με τα πολιτικά σου πιστεύω. Και αυτά μπορείς να τα προωθήσεις μέσω αντιστοίχων πολιτικών οργανώσεων. Απλώς δεν έχει μεγάλη σχέση με το ότι είσαι gay, εκτός ίσως το γεγονός ότι η κοινωνία σε έχει τσαντίσει με την απόρριψη της και θέλεις να την εκδικηθείς. Αλλά αυτό δεν είναι σοβαρή και ώριμη συμπεριφορά κατ εμέ τουλάχιστον.

10percent.gr είπε...

Γάμος ομοφυλόφιλων: Απλές αλήθειες
του Desiderius
http://www.10percent.gr/issues/200702/08.html


Ο γάμος μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου παραμένει θέμα αμφιλεγόμενο. Πολλοί στρέιτ, αλλά δυστυχώς και γκέι παραμένουν αντίθετοι στη διεκδίκησή του. Όποτε παρακολουθώ συζητήσεις για το θέμα – στον Τύπο, στην καθημερινή μου ζωή, στο Ίντερνετ – έχω την αίσθηση ότι ακούγονται εξεζητημένοι συλλογισμοί και η υπόθεση παρουσιάζεται ως ιδιαίτερα πολύπλοκη. Νομίζω πως δεν είναι.

Η έννοια «γάμος» είναι ένας παμπάλαιος, μαζικός θεσμός, με πολλές πλευρές. Οι σημαντικότερες:

1. Η θρησκευτική. Η Χριστιανική Εκκλησία ευλογεί μόνο τον ετερόφυλο γάμο. Νομίζω είναι θέμα καθαρά δόγματος· ας το αφήσουμε λοιπόν για θεολογικές συζητήσεις. Στο κείμενο αυτό «γάμος» εννοείται ο πολιτικός γάμος. Τονίζω, πάντως, ότι η θρησκευτική είναι μία πλευρά του θέματος, ούτε η μόνη ούτε η καθοριστική.

2. Η κοινωνική. Ο γάμος έχει και το νόημα της επίσημης νομιμοποίησης του ζευγαριού στον κοινωνικό του περίγυρο. Η πλευρά αυτή είναι θεωρητική: αν θα πραγματοποιηθεί εξαρτάται από την κάθε περίπτωση. Εξάλλου, δεν είναι δεδομένο ότι όποιο ζευγάρι παντρεύεται έχει αυτόν το στόχο, ούτε ότι αν είναι αυτός ο στόχος του θα τον πετύχει. Λόγου χάρη, ο γάμος μιας 20χρονης με έναν 70χρονο δεν έχει κοινωνική αναγνώριση.

3. Η νομική. Σε κάθε παντρεμένο ζευγάρι ο νόμος δίνει συγκεκριμένες υποχρεώσεις και δικαιώματα. Αφορούν την κληρονομιά, τη φορολογία, τις περιπτώσεις βαριάς ασθένειας ενός συζύγου και άλλα θέματα, οικονομικά και μη.

4. Αυτήν που θα μπορούσα να ονομάσω συμβολική ή πολιτική. Δίνοντας σε δυο ανθρώπους τη δυνατότητα να παντρευτούν, η πολιτεία αναγνωρίζει την ένωση τους.

Αφήνω τις δύο πρώτες πλευρές, για τους λόγους που εξήγησα. Ας σταθούμε στις δύο τελευταίες. Είναι πολύ σημαντικές, γιατί δηλώνουν ότι ο γάμος συνεπάγεται κάποια θεσμοθετημένα «πλεονεκτήματα» για το ζευγάρι. Είναι λοιπόν επαρκείς για να χαρακτηρίσουμε τον γάμο δικαίωμα, με όλες τις έννοιες της λέξης. Οι αρχές της δημοκρατίας ορίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν ίσα δικαιώματα, ανεξάρτητα από διακρίσεις με βάση το φύλο, την εθνότητα, το θρήσκευμα και κάθε άλλη, συμπεριλαμβανομένης της διάκρισης βάσει ερωτικού προσανατολισμού. Επομένως μια πολιτεία που θέλει να λέγεται δημοκρατικό κράτος δικαίου δεν μπορεί να θέτει περιορισμούς στο φύλο των συντρόφων που παντρεύονται. Μια δημοκρατία κρίνεται εξάλλου και από το πώς αντιμετωπίζει κάθε είδους μειοψηφία. Τώρα, αν η Ελλάδα είναι δημοκρατικό κράτος δικαίου ή ένα κράτος φτιαγμένο από εύπορους, χριστιανούς, ετεροφυλόφιλους άρρενες ελληνικής καταγωγής για τους ομοίους τους, αυτό είναι άλλη ιστορία...

Προσέγγισα το θέμα από την πολιτική του πλευρά καθώς το αίτημα είναι καθαρά νομικό-πολιτικό. Κάθε άλλη επιχειρηματολογία για το θέμα είναι άτοπη. Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών είναι δημοκρατικό δικαίωμα. Τελεία. Δεν υπάρχει κάποιος συλλογισμός που να μπορεί να υπερβεί αυτήν την αλήθεια. Ωστόσο, μερικά επιχειρήματα που ακούγονται εναντίον της διεκδίκησής του, από στρέιτ και γκέι, αποκαλύπτουν πολλά:

Ο Θεός δεν ευλογεί την ένωση δύο αντρών ή δύο γυναικών.

Ας το δεχτούμε. Πώς μπορεί αυτό να καθορίζει τη νομοθεσία, εφόσον το πολίτευμά μας (υποτίθεται ότι) δεν είναι θεοκρατικό;

Τι τον θέλουν οι ομοφυλόφιλοι τον γάμο; Έχει χάσει την αξία του!

Όποιος έχει αυτή την άποψη για τον θεσμό μπορεί να μην παντρευτεί. Ωστόσο, για όσους έχει αξία ο γάμος δεν μπορεί να στερούνται αυτό το δικαίωμα.

10percent.gr είπε...

Ένα ζευγάρι δεν χρειάζεται τον γάμο για να επικυρώσει την ένωσή του.

Παρομοίως, αυτό ας το κρίνει κάθε ζευγάρι μόνο του. Όσοι θέλουν πρέπει να έχουν το δικαίωμα.

Οι γκέι είναι από τα πιο προοδευτικά κομμάτια της κοινωνίας, θα έπρεπε να ζητούν την κατάργηση, όχι τη διαιώνιση ενός παλιομοδίτικου θεσμού.

Αφήνω τον αντίστροφο ρατσισμό που υπολανθάνει στην άποψη αυτή. Πώς μπορεί να καταργηθεί ένας θεσμός που σημαίνει πάρα πολλά για πάρα πολλούς; Μπορεί προσωπικά να μη μου λέει κάτι ο θεσμός, όμως αυτό δεν πρέπει να δεσμεύει τους υπόλοιπους.

Δεν χρειάζεται να θεσμοθετηθεί ο γάμος των ομοφυλόφιλων για να έχουν τα ίδια δικαιώματα. Αρκεί μια απλή συμβολαιογραφική πράξη.

Πρώτα-πρώτα πολλά θέματα, όπως η φορολογία, η δανειοληψία ή κάποια λεπτότερα θέματα όπως η θέση του ενός συντρόφου όταν αρρωστήσει βαριά ο άλλος, η κατοχύρωση της θέσης του π.χ. έναντι των συγγενών δεν διευθετούνται έτσι. Εξάλλου, ακόμη και αν δεχτούμε αυτή τη λογική, η πολιτική-συμβολική πλευρά του γάμου παραμένει ακάλυπτη.

Ο γάμος νοείται παραδοσιακά μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Ας θεσμοθετήσουμε τα ίδια δικαιώματα με μια πράξη που θα ονομαστεί πολιτική ένωση, όχι γάμος.

Παρομοίως, αυτό επιβάλλει διαφορετικά μέτρα για στρέιτ και γκέι όσον αφορά την πολιτική πλευρά του γάμου. Δημιουργεί γάμους δύο ταχυτήτων.

Ο γάμος έχει νόημα ως το ξεκίνημα μιας οικογένειας. Οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι γόνιμοι, δεν έχουν λόγο να παντρεύονται.

Ο γάμος έχει διαφορετικό νόημα για τον καθένα. Μπορεί η γονιμότητα ενός ζευγαριού να αποτελεί προϋπόθεση για να του επιτραπεί να παντρευτεί; Όλα τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια που παντρεύονται θέλουν να τεκνοποιήσουν; Εξάλλου ένα ομόφυλο ζευγάρι μπορεί να φτιάξει οικογένεια υιοθετώντας ή με μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής – όλα εφαρμοσμένες πρακτικές για τους ετεροφυλόφιλους. Όμως να αποκτούν παιδία οι ομοφυλόφιλοι θεωρείται επίσης «αμφιλεγόμενο» ζήτημα, έως και σύντομο ανέκδοτο, κι όχι δημοκρατικό δικαίωμα...

Έχουμε πιο σοβαρά προβλήματα να λύσουμε ως πολιτεία. Για χιλιετίες παντρεύονταν μόνο άνδρες με γυναίκες, τώρα θα το αλλάξουμε; Οι πρόγονοί μας ήταν ηλίθιοι κι εμείς έξυπνοι; Αν επιτραπεί ο γάμος των ομοφυλόφιλων θα διαδοθεί κι άλλο η ομοφυλοφιλία στην κοινωνία. Τα ομόφυλα ζευγάρια δεν γεννάνε, κι έτσι θα χειροτερεύσει η υπογεννητικότητα. Αν γίνει αυτό, στο τέλος θα μπορεί ο άνθρωπος να παντρεύεται και ζώα!

Ακούγονται όντως ως επιχειρήματα. Διαλέξτε αν μαζί τους θα γελάσετε ή θα κλάψετε...

Δεν μου αρέσει το κυνήγι μαγισσών και δεν βλέπω ομοφοβία παντού και σ’ όλους. Πιστεύω όμως το εξής: Πολλοί πολέμιοι του γκέι γάμου, συνειδητά ή ασύνειδα, επικαλούνται τα παραπάνω ευλογοφανή επιχειρήματα για την αξία του γάμου κτλ, όχι γιατί δίνουν τόση σημασία στον θεσμό που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται, μα για να καλύψουν κάτι. Τι; Μα τη συντηρητική αδυναμία τους να δεχτούν κάτι που αποκλίνει από την πλειοψηφία, όπως είναι οι γκέι κι οι λεσβίες που απαιτούν τα δικαιώματά τους. Δικαιώματα που μέχρι τώρα φοβόμασταν ή ντρεπόμασταν ακόμη και να τα ονομάσουμε. Ήρθε πια η ώρα να τα διεκδικήσουμε.


--------------------------------------------------------------------------------

Το κείμενο είναι προσαρμοσμένη αναδημοσίευση από το blog www.desiderius1982.blogspot.com

Ανώνυμος είπε...

Τι μας τα ζαλίζουν οι γκέι, δώστε τους το δικαίωμα γάμου να τελειώνουμε και θεσπίστε μερικές ακόμη διατάξεις κατά των διακρίσεων (εκτός των υιοθεσιών) μήπως και ησυχάσουμε από τις politically correct πουστρολογικές αναλύσεις.

Ανώνυμος είπε...

Και ναι, η ομοφυλοφιλία ΕΙΝΑΙ αφύσικη.

Ανώνυμος είπε...

Είσαι ομοφυλίφυλος για να ξέρεις αν είναι φυσική ή αφύσικη;

abravanel είπε...

10. Μα η εκκλησία καταδικάζει την ομοφυλοφιλία!

Να αναφέρω απλώς οτι 3 από τα 4 πολιτισμικά ρεύματα του Ιουδαϊσμού την αποδέχονται πλήρως - όποιος το αμφισβητεί να τον παραπεμψω στην αρχιραβίνο (και λεσβία) Τοβά Σπίτζερ.

Ανώνυμος είπε...

Είσαι ομοφυλίφυλος για να ξέρεις αν είναι φυσική ή αφύσικη;

Εσύ δηλαδή το δοκίμασες και σου φάνηκε φυσιολογικό.

Καλά pampers.

Ανώνυμος είπε...

O poustis Thessaloniki

Ανώνυμος είπε...

Ρατσισμός; τι ρατσισμός ρε παιδιά; οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι ράτσα. Ομοφοβία λέγεται όχι ρατσισμός... αν είναι.

Μετά, ας γαμιέται και ας ερωτεύεται ο καθένας όποιον ΑΝΘΡΩΠΟ θέλει και εφόσον είναι συναινετικό και αμοιβαίο οι υπόλοιποι να πάτε να στο διάολο. Άντε γεια.

Και τα βλαχούρια οι Αμερικανοί να κοιτάνε τις μούρες τους. Μου ήρθανε τώρα να μας πούνε τι είναι πολιτισμός... άντε μου στο διάολο και εσείς. Μπαστουνόβλαχοι. Αυτά να πάτε να τα πείτε στο Κλίβλαντ και στο Οχάιο. Χριστιανοφασίστες. Ου ρε.

gay super hero είπε...

Αν και θα έπρεπε να το έχω συνηθίσει, δεν παύει ποτέ να μου κάνει εντύπωση πόσο καταιγιστικός είναι ο ορυμαγδός των ομοφοβικών σχολιών και μάλιστα στην πλέον υστερική μορφή τους τις σπάνιες φορές που κάποιο δήθεν "εναλλακτικό" site (είτε e-rooster είτε indymedia λέγεται αυτό είτε οτιδήποτε άλλο) ασχολείται με τις αυτονόητες υποχρεώσεις της Πολιτείας απέναντι στις σεξουαλικές μειονότητες.

Όσο περίτεχνο φερετζέ ανεκτικτικότητας και να φορέσουμε η πραγματικότητα δεν κρύβεται δυστυχώς....

Ανώνυμος είπε...

@ 10%

Δες αυτό http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1050

Και να φανταστείς ότι η συγκεκριμένη κυρία είναι υπεύθυνη στο κέντρο ψυχικής υγιεινής του Νοσ. Ευαγγελισμός στο Παγκράτι. Σ'αυτήν θα πάει κάποιο κακοποιημένο παιδί; Το Χαμόγελο γνωρίζει αυτήν την περίπτωση; Δεν θάπρεπε να ελέγχει πού στέλνει τα παιδιά;

Ανώνυμος είπε...

«Ενας 19χρονος φοιτητής (σε μια κωμόπολη της Βόρειας Ελλάδας) έκανε βουτιά από την ταράτσα του σπιτιού του, επειδή δεν άντεξε την πίεση που του ασκούσε η οικογένειά του. Οι γονείς του απειλούσαν να τον στείλουν στο εξωτερικό για να κόψει τις "κακές παρέες", ενώ ο μεγάλος του αδεφλός τον έκανε "μαύρο" στο ξύλο στέλνοντάς τον για μια εβδομάδα στο νοσοκομείο. Είχαν μόλις μάθει ότι είναι ομοφυλόφιλος». (Από την «Καθημερινή»)

Unknown είπε...

"Στην Γερμανία λόγου χάρη, η οποία δεν είναι και η προοδευτικότερη κοινωνία, ίσως γιατί είναι 50% καθολικοί"

30% παρακαλώ.

"Ομως δικαιουμαι να μην επιτρεπω στο παιδι μου να τους συναναστρεφεται."
Το παιδί σου είναι πούστης. Παρθήκαμε εχθές.

"καταλαβετε το, η ομοφυλοφιλια δεν ειναι θεμα επιλογης, ΕΤΣΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ"
Καλά όλα τα υπόλοιπα, αυτό τι το ήθελες; Μήπως γεννήθηκες και έλληνας;
Τι θα πει γεννήθηκα ομοφυλόφιλος; υπάρχει ομοφυλοφιλία έξω από το κοινωνικό context;

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock