Είναι η πολιτική της Αυστραλίας άλλοθι για την ελληνική αντιμεταναστευτική πολιτική;

Στην προσπάθειά τηε να βρει η ελληνική ακροδεξιά πάτημα στην πρακτική έστω και μιας χώρας για να δείξει κάπως ότι αυτό που προτείνει είναι όντως συμβατό με ένα σύγχρονο αναπτυγμένο κράτος και όχι με την Βόρειο Κορέα ή κάτι άλλο παρεμφερές, συχνά-πυκνά φέρνει στην συζήτηση το παράδειγμα της Αυστραλίας - μια χώρα που παρεπιμπτόντως το 2% του πληθυσμού είναι μετανάστες από την Ελλάδα! Ανάρπαστο λ.χ. έχει γίνει σε blogs, fora, αλλά και από αρχηγούς κομμάτων το γνωστό πλαστό κείμενο που αποδίδεται ψευδώς στον σημερινό πρωθυπουργό της Αυστραλίας Rudd, ενώ πιο πριν αποδιδόταν ψευδώς στον πρώην πρωθυπουργό Howard. Τώρα που πλησιάζουν πάλι οι εκλογές στην Αυστραλία και το μεταναστευτικό φιγουράρει στην προεκλογική συζήτηση, πληθαίνουν πάλι τα μέσα που αναμεταδίδουν το μεταναστευτικό ως αγκάθι για την Αυστραλία. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Καταρχάς να πούμε ότι η μετανάστευση όντως αποτελεί θέμα αντιπαράθεσης στην Αυστραλία. Τα θέματα που προτείνονται συνήθως στις εκλογές στην Αυστραλία τα τελευταία χρόνια είναι από την μεν μεριά των Εργατικών τα νοσοκομεία και η χρηματοδότησή τους, από δε την μεριά των Συντηρητικών η μετανάστευση. Αλλά ας δούμε όμως λίγο τα νούμερα. Η Αυστραλία είναι μια χώρα που είχε 5,000,000 κατοίκους το 1940 και σήμερα έχει 22,000,000. Υπολογίζεται ότι το 2050 θα έχει 36,000,000 κατοίκους. Η πλειοψηφία αυτής της αύξησης οφείλεται σε ένα φιλόδοξο προγράμμα μετανάστευσης που ξεκίνησε η κυβέρνηση της Αυστραλίας μετά τον 'Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Αυστραλία δέχεται ετησίως γύρω στους 250,000 μετανάστες, η πλειοψηφία των οποίων μετά από λίγα χρόνια αποκτά και την υπηκοότητα της χώρας. Επίσης, η Αυστραλία δέχεται ετησίως 14,000 αιτούντες άσυλο, ενώ η αρμόδια υπηρεσία προτείνει να αυξηθούν οι θέσεις για τους αιτούντες άσυλο στους 20,000 ετησίως. Η Αυστραλία έχει δεχτεί από την ανεξαρτητοποίησή της 750,000 πρόσφυγες και το ποσοστό αποδοχής των αιτήσεων των αιτούντων άσυλο είναι στο 90%, τόσο κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης των Συντηρητικών, όσο και της διακυβέρνησης των Εργατικών.

Αν κάνουμε μια πρόχειρη αναγωγή στα καθ'ημάς, η Ελλάδα θα έπρεπε να δέχεται ετησίως περί τους 125,000 μετανάστες για να εξομοιωθεί ο ρυθμός υποδοχής μεταναστών της με αυτόν της Αυστραλίας. Ο αριθμός των μεταναστών στην Ελλάδα είναι περίπου 900,000 άτομα και επειδή αυτή η εισροή αυτή έγινε στο διάστημα των τελευταίων 20 ετών, μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο ετήσια μετανάστευση που εισρρέει στην Ελλάδα είναι γύρω στα 45,000 άτομα, κοινώς το 1/3 αυτής της Αυστραλίας. Να πούμε ταυτόχρονα όμως ότι ενώ το πρόγραμμα μετανάστευσης της Αυστραλίας συνεχίζεται αμείωτο, η Ελλάδα έχει πάψει να είναι χώρα προορισμού μεταναστών. Κι ενώ ο πληθυσμός της Αυστραλία έχει 4πλασιαστεί τα τελευταία 65 χρόνια, και προβλέπεται να αυξηθεί ακόμα 1,5 φορά, ο πληθυσμός της Ελλάδας σε κάποιες προβολές προβλέπεται να μείνει στάσιμος ή και να μειωθεί τα επόμενα χρόνια, ακριβώς επειδή η ροή των μεταναστών είναι τόσο μικρή ώστε να μην μπορεί να αντιρροπήσει την φυσική γήρανση του πληθυσμού.

Στο άσυλο τα πράγματα δεν είναι καλύτερα: για να φτάσουμε τους Αυστραλούς θα έπρεπε να έχουμε δεχτεί τα τελευταία 65 χρόνια τουλάχιστον 350,000 πρόσφυγες (μην ξεχνάμε ότι ο πληθυσμός της Αυστραλίας ήταν μικρότερος όταν δεχόταν μεγάλο αριθμό από αυτούς). Θα έπρεπε να δίνουμε άσυλο τουλάχιστον σε 7,000 άτομα τον χρόνο. Αντιθέτως, η Ελλάδα έχει ενά απίστευτα χαμηλό ποσοστό αποδοχής των αιτήσεων των αιτούντων άσυλο που είναι σταθερά κάτω του 1% ή αλλιώς γύρω στα 100 άτομα τον χρόνο. Αν το συγκρίνουμε το ποσοστό αυτό με το 90% της Αυστραλίας, ανεξαρτήτως του ιδεολογικού προσανατολισμού της κυβέρνησης της χώρας, καταλαβαίνουμε ότι αν στην Αυστραλία κυβερνά ο νόμος. Για την Ελλάδα πάλι δεν είμαι και τόσο σίγουρος.

Μήπως πάλι στον σεβασμό των εθνικών παραδόσεων των κατοίκων από διάφορες χώρες καταγωγής η Αυστραλία πάει πίσω; Γιόρτασαν οι Έλληνες του Sydney της 25η Μαρτίου φέτος στις 22 Μαρτίου. Μαζέυτηκαν γύρω στα 20,000 άτομα στην όπερα του Sydney και άλλα 30,000 άτομα λίγο πιο πέρα στο Darling Harbour. Την δε 25η Μαρτίου, ελληνικές σημαίες κυμάτιζαν στα κυβερνητικά κτήρια της πολιτείας New South Wales, της οποίας το Sydney είναι πρωτεύουσα. Φαντάζεστε τώρα δεκάδες χιλιάδες Αλβανούς να μαζεύονται να γιορτάσουν κάπου στην Αθήνα την εθνική τους εορτή, χωρίς να τους λέει κάποιος πράκτορες ξένου κράτους, χωρίς να αμφισβητεί την αφοσίωσή τους στην κοινή υιοθετημένη πατρίδα, αλλά ακόμα χειρότερα αλβανικές σημαίες να κυματίζουν στον Δήμο Αθηναίων και την Νομαρχία Αττικής; Επίσης, οι ελληνικής καταγωγής κάτοικοι είναι ελεύθεροι να αναρτούν την ελληνική σημαία στα μπαλκόνια των σπιτιών τους, χωρίς να τους παρενοχλεί κανείς. Πόσο εύκολο θα ήταν για αλβανικής καταγωγής κάτοικο της Ελλάδας να αναρτήσει την αλβανική σημαία στο μπαλκόνι του;

Τελικά, η Αυστραλία για τι ακριβώς αποτελεί δικαιολογία;