Κυριακή, Νοεμβρίου 21, 2010

H Μέρκελ και τα κορόιδα

Πρωτοδημοσιεύτηκε στο ΜπλεΜηλο

Χαίρονται οι Έλληνες δημοσιογράφοι όταν κάποια γερμανική εφημέριδα επιτίθεται στην Μέρκελ(1). Έτσι και με το πρόσφατο άρθρο της Handelsblatt που φαρδιά-πλατιά αναδημοσίευσε η Καθημερινή. Ο τίτλος του άρθρου-μετάφραση είναι πολύ ελληνικός με focus όχι στην ουσία , αλλά στην κόντρα και στο ποιός τσακώνεται με ποιόν: «Πρωτοσέλιδη επίθεση της εφημερίδας Handelsblatt στη Μέρκελ». Ίσως, γιατί εάν προχωρούσε σε ανάλυση της ουσίας, η Καθημερινή δεν θα χαιρόταν και τόσο πολύ.

Για τον ελληνικό τύπο, τα άρθρα υπέρ των επιδοτήσεων στην Ελλάδα φαντάζουν σαν πραγματική ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, φραγμός στα νεοφιλελεύθερα σχέδια των hedge funds (ίσως και της Palin) να χτυπηθεί το ευρώ. Κάτι όμως δεν πάει καλά εδώ. Κινδυνεύει πραγματικά το ευρώ από πιθανή χρεωκοπία της Ελλάδας; Όχι, όπως δεν κινδύνευσε το δολλάριο επειδή χρεωκόπησε η Καλιφόρνια. Αντίθετα, εάν η Ελλάδα αποφασίσει να βγει από το ευρώ, μάλλον χάρη θα του κάνει, δεν πρόκειται να λείψουμε σε κανέναν στην Ευρωζώνη. Τι τρέχει λοιπόν; Προς τι η αλληλεγγύη της οικονομικής Handelsblatt; Υπάρχει κάποιο κρυφό κίνητρο;

Για να δούμε τι λέει το ίδιο το άρθρο:
Ο αρθρογράφος προειδοποιεί ότι «τα γερμανικά συμφέροντα - δηλαδή η αποπληρωμή των χρεών, η σταθερότητα των τραπεζών και η διατήρηση της ευρωζώνης, δεν πρόκειται να εξυπηρετηθούν με την πολιτική αυτή»
Ο λόγος αναφέρεται καθαρά και ξάστερα: η αποπληρωμή των χρεών και η σταθερότητα των (γερμανικών) τραπεζών. Όταν η κρίση πρωτοχτύπησε, η μεγάλη πλειοψηφία των ελληνικών ομολόγων ήταν στα books γερμανικών και γαλλικών τραπεζών. Πιθανή χρεωκοπία τότε πράγματι θα προκαλούσε ζημιές δις στις ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες και πιθανό πανικό για την φερεγγυότητά τους. Αυτός ήταν και ο προφανής λόγος που η Μέρκελ τελικά δέχτηκε να βοηθήσει την Ελλάδα, μια τόσο αντιδημοφιλή κίνηση εν μέσω εκλογών.


Από τότε ο μόνος κερδισμένος είναι οι ευρωπαϊκές τράπεζες που σιγά-σιγά ξεφορτώνονται τα ελληνικά ομόλογα. Η παράταση της χρεωκοπίας μας σε μερικά χρόνια απλώς θα μεταφέρει την χασούρα από τις ευρωπαϊκές τράπεζες στα κορόιδα τους φορολογούμενους των χωρών μελών ΔΝΤ και ΕΚΤ. Εμείς από την άλλη δεν πήραμε τα ριζοσπαστικά μέτρα που απαιτούνταν και συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε το χρέος μας (κάποιοι αναλυτές υπολογίζουν να φτάσει το 170%). Στην υγειά μας.

___________________________________

(1) Το τελευταίο ολίσθημα της Μέρκελ ήταν η πρόταση της ότι εκτός από τους φορολογούμενους θα πρέπει και οι ιδιώτες επενδυτές να επωμίζονται τουλάχιστον μέρος της χασούρας από κάποια χρεωκοπία κράτους μέλους. Τρελό, ε;

2 σχόλια:

Unknown είπε...

Γι αυτό και έπρεπε τότε να εκβιάσουμε την κατάσταση. Αλλά βλέπεις η Μέρκελ σκέφτεται τον λαό της, ο ΓΑΠ όμως σκέφτεται το χρηματοπιστωτικό. Φυσικά και η Μέρκελ είναι πολύ σωστότερη πολιτικός από τον ΓΑΠ. Άλλωστε το χρηματοπιστωτικό κάποια στιγμή θα καταρρεύσει νομοτελειακά, ενώ για τους λαούς αυτό συμβαίνει μόνο λόγω πολιτικής...

JNes είπε...

Από τη χρεωκοπία όμως της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας (και της Ισπανίας;) κινδυνεύει σίγουρα και το ευρώ, τουλάχιστον στη μορφή που είναι σήμερα.
Επίσης την Handelsblatt μπορεί να την ενδιαφέρουν οι γερμανικές τράπεζες κι όχι βέβαια η Ελλάδα, αλλά κι από την άλλη στον αγγλοαμερικανό τύπο υπάρχει η αναμενόμενη μεγάλη υποκρισία για το θέμα.
Ο ίδιος τύπος που επικροτούσε ως σωστά και αναπόφευκτα τα bailouts τραπεζών από Μπους-Μπράουν-Ομπάμα, τώρα τάχα επανανακαλύπτει το moral hazard από τη διάσωση των PIGS. Δηλαδή σύμφωνα με αυτούς η AIG π.χ. μπορεί να είναι too big to fail, αλλά με μια χώρα δεν τρέχει και τίποτε, ιδίως -λέω εγώ- αν ανήκει σε αντίπαλο νόμισμα που ανταγωνίζεται πλέον το δολάριο ως αποθεματικό συνάλλαγμα και τύχει να πάρει μαζί της και μερικές ανταγωνίστριες ευρωπαϊκές τράπεζες.

Το θέμα είναι ότι κι αυτοί έχουν μεγάλο πρόβλημα κι έτσι έχουν κίνητρο να τονίζουν και τα προβλήματα των άλλων. Το καλοκαίρι με τη μεγάλη φασαρία για την Ελλάδα, το ευρώ είχε πέσει κάτω από 1,2 USD, μετά όμως ξανανέβηκε μέχρι και στο 1,42 πριν κάποιες εβομάδες. Οπότε τώρα είναι η σειρά της Ιρλανδίας και μετά μαλλον και της Πορτογαλίας.
Αυτό που θα έπρεπε πρώτα να τους απασχολεί [γιατί το δολάριο ξαναβυθίζεται μόλις στο ευρώ επέρχεται κάποια σταθεροποίηση - δεν έχουν αραγε εμπιστοσύνη οι αγορές στην εκτυπωτική μηχανή του κ.Μπερνάνκε;] πότε θα το δουν. Το αμερικανικό χρέος είναι ήδη στο 95%GDP, με 10% έλλειμμα προϋπολογισμού, εκεί τι γίνεται ποιο είναι το σχέδιο;
Ελπίζω να μην είναι το "αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων" που είπε ο Σαμψών στο ναό των Φιλισταίων.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock