Κυριακή, Νοεμβρίου 05, 2006

Πανηγυρικός για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου

Πανηγυρικός για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου για το σχολ. έτος 2006–07 στο Δήμο Τυρού που εκφωνήθηκε από τον Σωκράτη Μεταξά.

Τιμούμε σήμερα συλλογικά την αυθόρμητη και ανιδιοτελή θυσία των πατεράδων, των παππούδων και των προπαππούδων μας, που πριν εξήντα έξι χρόνια με διάθεση νίκης πριν τη ΝΙΚΗ, υπερασπίστηκαν την τιμή της χώρας μας φυλάσσοντας «Θερμοπύλας». Νοηματοδότησαν τις έννοιες «της εθνικής Κυριαρχίας και ανεξαρτησίας» εκδιώχνωντας τους μελανοχιτώνες φασίστες, συνέβαλαν όσοι λίγοι στην επανεγκαθίδρυση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, τουλάχιστον σ’ αυτό που καλούμε σήμερα Δυτική Ευρώπη, συνέτριψαν και μέσω της εθνικής αντίστασης τον Ολοκληρωτισμό και τον Εθνικοσοσιαλισμό του Άξονα.

Είναι δύσκολο, σχεδόν αδιανόητο, να μεταφέρουμε την ατμόσφαιρα (πολιτική, κοινωνική, στρατιωτική... στη χώρα μας, σ’ όλη την Ευρώπη, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού) της εποχής εκείνης στα δικά μας τα χρόνια, στη σημερινή εποχή. Τότε ήταν η Ευρώπη χωρισμένη σε πολλά πολιτικά στρατόπεδα: του κόκκινου Ολοκληρωτισμού της Σοβιετικής Ένωσης, του μαύρου φασισμού του Μπενίτο Μουσολίνι, του καφέ εθνικοσοσιαλισμού του Αδόλφου Χίτλερ, των εθνικών δικτατοριών όπως του Σαλαζαρ στην Πορτογαλία, του Φράνγκο στην Ισπανία, του Ιωάννη Μεταξά στην Ελλάδα κτλ.. Είχαμε μη φιλελεύθερα βασιλικά καθεστώτα στην Αλβανία, στη Βουλγαρία, ρεπουμπλικανικό μονοκομματικό καθεστώς στην Τουρκία, ρατσιστικά και αντισημιτικά ρεύματα στο Βέλγιο, την Ολλανδία, το Λουξεμβούργο, όπως και στην ίδια τη Γαλλία, μητέρα της αστικής επανάστασης του 1789. Η Ελευθερία στην πολιτική και στην οικονομική δράση περιοριζόταν μόνο σε μια γωνιά της υφηλίου, δηλ. Στον αγγλοσαξωνικό και πέριξ αυτού χώρο (Ηνωμένο Βασίλειο, Η.Π.Α., Καναδά, Νορβηγία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία).

Σήμερα βρισκόμαστε ακριβώς στην αντίπερα όχθη. Ενωποιούμε την Ευρώπη, τη διευρύνουμε, προσπαθούμε να εμβαθύνουμε τους ευρωπαΐκούς κοινοτικούς θεσμούς. Προβλήματα υπάρχουν. Όχι όμως εκείνης της περασμένης εποχής. Έχουμε άλλα, που η φύση τους δεν καλεί τον πατριωτισμό μας στα όπλα αλλά στο ήθος, στη συντονισμένη συλλογική δράση, στη λελογισμένη χρήση του Νου και τα παράγωγά του.

«Οι παλαιώτεροι» εξ ημών εκ καλής προθέσεως πολλές φορές, ίσως και ορθώς, μας κακίζουν εμάς τους εκπαιδευτικούς, τους δασκάλους των παιδιών τους. Θέτουν το ζήτημα πως η μαθητιώσα και φοιτητιώσα νεολαία μας ξέχασε σήμερα τις εθνικές μας επετείους, ίσως ακόμη και το νόημά τους. Οι νέοι μας, κατά αυτήν την αντίληψη, συγχέουν ονόματα, ημερομηνίες, γεγονότα των εθνικών και κοινωνικών αγώνων και εορτών.

Εγώ όμως αναλαμβάνοντας την ευθύνη σας διαβεβαιώνω, πως δε θα πρέπει να ενοχλούμαστε σημαντικά απ’ αυτές τις μη ευχάριστες διαπιστώσεις των ικανοτήτων μνήμης της νεολαίας μας. Θα αιτιολογήσω αυτόν τον ισχυρισμό μου αναφέροντάς δυο βασικές παραμέτρους.

Παρακαλώ συγκρίνατε τις εθνικές επετείους με εκείνες άλλων λαών. Όλων των χωρών οι εθνικές εορτές είναι σεβαστές, δείχνουν κάτι, όσο αφορά τη δημιουργία ή τη συνέχιση της ιστορικής πορείας ενός έθνους, ενός λαού. Οι δικές μας όμως γιορτές δε βρίσκουν το πραγματικό τους νόημα μόνο στο κλειστό χώρο των συνόρων μας. Αυτό ισχυρίζομαι εγώ. Έχουν ιδιαίτερη αξία, διότι αναφέρονται κυρίως εκτός στενού ελλαδικού χώρου. Η αφορμή των διενέξεων σχετίζονται από τη μια με το στενό χώρο της πατρίδας μας, η σύσσωμη αντίδραση των προγόνων μας όμως επηρεάζει το διηνεκές χρόνο, το μέλλον. Εμπνέεται από αρχές, όπως της Ελευθερίας, της Ανεξαρτησίας, της εθνικής Κυριαρχίας και της δημοκρατικής Πολιτείας που στηρίζεται στα ατομικά δικαιώματα, στην ισότητα απέναντι στο Νόμο.

Το βαθύτερο νόημα της Επετείου της 28ης του Οκτώβρη τολμώ να πω, ότι δε διαφέρει στη σημασία του από τις άλλες εθνικές γιορτές. Δεν μπερδεύει η νεολαία μας λοιπόν τις εθνικές Επετείους μας, αλλά οι εθνικές μας εορτές στηρίζονται σε ένα παναθρώπινο βάραθρο, στο αξιακό σύστημα της Ελευθερίας και της ανθρώπινης Αξιοπρέπειας, που δεν τις κάνει να ξεχωρίζουν σε τίποτα αναμεταξύ τους.

Θέλω να ελπίζω πως το κατανοούμε όλοι, η 28η Οκτωβρίου δεν είναι μια μέρα ανάμνησης ενός λαού μόνο, του ελληνικού που αντιστάθηκε στον ολοκληρωτισμό και την ανελευθερία, αλλά μια στιγμή έμπνευσης και παγκόσμιας αναφοράς όλων εκείνων της «παγκόσμιας κοινωνίας των πολιτών», που κάτω από τις ίδιες συνθήκες θα αντιδρούσαν με τον ίδιο τρόπο, επιδιώκοντας δηλ. την Ελευθερία και την Αξιοπρέπεια.

Τούτο συνάδει με τα πρώτα δύο άρθρα της «Διακήρυξης των δικαιωμάτων και του ανθρώπου και του πολίτη» της γαλλικής εθνοσυνέλευσης του 1789:
«Άρθρο 1: Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και έχουν ίσα δικαιώματα.
Άρθρο 2: Ο στόχος κάθε πολιτικής οργάνωσης είναι η προστασία των φυσικών και απαραβίαστων δικαιωμάτων του ανθρώπου. Αυτά τα δικαιώματα είναι η Ελευθερία, η Ιδιακτησία, η ασφάλεια και η Αντίσταση ενάντια στην καταπίεση».

Ο αγώνας για Ελευθερία είναι συνεχής. Οι πρόγονοί μας αντιστάθηκαν στο φασισμό και του κατέφεραν ένα ισχυρό πλήγμα όταν την εποχή εκείνη άλλα έθνη υποτάσσονταν μοιρολατρικά στην υποδούλωση. Εμείς σήμερα ανακαλούμε τη δράση των προγόνων μας στη μνήμη μας. Όμως παραλαμβάνουμε απ’ αυτούς την ιερή υποχρέωση να συνεχίσουμε τον αγώνα τους. Οι σημερινοί εχθροί είναι όμως άυλοι, μη χειροπιαστοί και άμεσα αντιληπτοί, όπως και η αντίσταση που θα έχουμε να αντιπαρατάξουμε. Σήμερα όσο ποτέ δεν μετράει πιο πολύ απ’ ότι ο άνθρωπος. Ο οποίος φέρει συνείδηση κι αυτοέλεγχο των πράξεών του. Τούτη τη μάχη έχει να κερδίσει η γενιά μας και να συγκριθεί με τους αγώνες των προηγούμενων. Ας το αποδείξει, ώστενα έχει νόημα να βροντοφωνάξουμε:
-Ζήτω η 28η Οκτωβρίου,
-Ζήτω η Αξιοπρέπεια και η Ελευθερία του Ανθρώπου,
-Ζήτω!

Unser Nationalfeiertag, der 28. Oktober, der Tag des erfogreichen Widerstands Griechenlands gegen den ungerechtfertigten Angriff des faschistischen Italien Mussolinis, basiert auf kollektiven europäischen Prinzipien und fördert sie, wie die Freiheit, die Selbstbestimmung, die Unabhängigkeit, die Menschlichkeit. Es sollte daher kein Feiertag des Hasses oder des Andersseins sein, sondern des Sieges gegen den Nationalsozialismus, den Faschismus und den Totalitarismus. In diesem Sinne symbolisiert dieser Kampf die Einigkeit der Völker gegen den Schatten der Vergangenheit und steht für eine menschliche und wertvolle Zukunft.

Μεταξάς Σωκράτης (Διόρθωση του γερμανικού κειμένου Σουζάννε Μεταξά)

2 σχόλια:

Greg είπε...

Επειδή η γιορτή της 28ης Οκτωβρίου έγινε (όπως και ο ομιλητής επεσήμανε) για την εθνική επιβίωση πρωτίστως και επειδή τα "ζήτω" κόντεψαν να πάνε τελικά για τη Γαλλική επανάσταση λες και οι αξίες της απέλιπαν της Ελληνικής κουλτούρας μέχρι τότε...

παραθέτω αντί σχολίου την παρακάτω δήλωση, ελπίζοντας να δούμε αντίστοιχους διανοούμενους και στις μέρες μας!

"Είναι δύο εβδομάδες τώρα, που ένα τελεσίγραφο μοναδικό στα διπλωματικά χρονικά των Αθηνών για το περιεχόμενον, την ώρα και τον τρόπο που το παρουσίασεν η Ιταλία κάλεσε την Ελλάδα να της παραδώση τα εδάφη της, να αρνηθή την ελευθερία της και να κατασπιλώση την τιμή της.

Οι Έλληνες δώσαμε στην ιταμή αυτή αξίωσι της φασιστικής βίας, την απάντησι που επέβαλαν τριών χιλιάδων ετών παραδόσεις, χαραγμένες βαθειά στην ψυχή μας, αλλά και γραμμένες στην τελευταία γωνιά της ιερής γης με το αίμα των μεγαλυτέρων ηρώων της ανθρωπίνης ιστορίας. Και αυτή τη στιγμή κοντά στο ρεύμα του Θυάμιδος και στις χιονισμένες πλαγιές της Πίνδου και των Μακεδονικών βουνών πολεμούμε, τις περισσότερες φορές με τη λόγχη, αποφασισμένοι να νικήσουμε ή να αποθάνουμε μέχρις ενός.

Σ' αυτό τον άνισο σκληρότατο αλλά πεισματώδη αγώνα, που κάνει τον λυσσασμένο επιδρομέα να ξεσπάζη κατά των γυναικών, των γερόντων και των παιδιών, να καίη, να σκοτώνη, να ακρωτηριάζη, να διαμελίζη τους πληθυσμούς στις ανοχύρωτες και άμαχες πόλεις μας και στα ειρηνικά χωριά μας, έχουμε το αίσθημα ότι δεν υπερασπιζόμαστε δική μας μόνον υπόθεσι: Ότι αγωνιζόμεθα για την σωτηρία όλων εκείνων των Υψηλών αξιών που αποτελούν τον πνευματικό και ηθικό πολιτισμό, την πολύτιμη παρακαταθήκη που κληροδότησαν στην ανθρωπότητα οι δοξασμένοι πρόγονοι και που σήμερα βλέπουμε να απειλούνται από το κύμα της βαρβαρότητος και της βίας. Ακριβώς αυτό το αίσθημα εμπνέει το θάρρος σε μας τους Έλληνες διανοουμένους, τους ανθρώπους του πνεύματος και της τέχνης, ν' απευθυνθούμε στους αδελφούς μας όλου του Κόσμου για να ζητήσουμε όχι την υλική αλλά την ηθική βοήθειά τους. Ζητούμε την εισφορά των ψυχών, την επανάστασι των συνειδήσεων, το κήρυγμα, την άμεση επίδρασι, παντού όπου είναι δυνατόν, την άγρυπνη παρακολούθησι και την ενέργεια για ένα καινούργιο πνευματικό Μαραθώνα που θα απαλλάξη τα δυναστευόμενα Έθνη από τη φοβέρα της πιο μαύρης σκλαβιάς που γνώρισε ως τώρα ο κόσμος.

Κωστής Παλαμάς, Σπύρος Μελάς, Άγγελος Σικελιανός, Γεώργιος Δροσίνης, Σωτήρης Σκίπης, Δημήτριος Μητρόπουλος, Κ. Δημητριάδης, Νικόλαος Βέης, Κ. Παρθένης, Ιωάννης Γρυπάρης, Γιάννης Βλαχογίαννης, Στρατής Μυριβήλης, Κώστας Ουράνης, Μιλτιάδης Μαλακάσης, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς, Αρίστος Καμπάνης.


Εφημερίδα "Νέα Ελλάς", 10 Νοεμβρίου 1940

Ανώνυμος είπε...

28 ΟΧΤΩΒΡΗ
ή
ΤΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΑ ΝΑΙ


Η επέτειος του ΟΧΙ. Που μεγάλο λέμε ότ' ήταν.
Που μας είχεν οδηγήσει στη μεγάλη μας την ήτταν
και απόδειξε σε όλους η φυλή η ελληνική
πόσο είναι χαζοβιόλα και καθόλου λογική.


Μα ως γνωστόν εκτός απ' τ' ΟΧΙ-
γνώσεις είν' αυταί κοιναί-
κάθε γλώσσας μοίρα το 'χει
να 'χει μέσα της και ΝΑΙ.

Και στων ΝΑΙ του άθλιου πλήθους
θα σας φέρω τη ζαλάδα,
φαινομένου πλέον συνήθους
για τη δόλια την Ελλάδα.

Γιατί ΝΑΙ για χρόνια τώρα
λέμε σ' όλα τα στραβά
και γι αυτό συνέχεια η χώρα
τον κατήφορο τραβά
.
Και πλατιά σφραγίδα βάζουν
στην καινούργια αυτή ορμή της
οι υπουργοί που τής ρημάζουν
τα λεφτά και την τιμή της.

ΝΑΙ λοιπόν το γκόβερνό μας
έβαλε βουλή να λέει
σ' ό,τι ενάντιο στα όνειρά μας
και στα πάτρια είναι κλέη.

ΝΑΙ στο όργιο των σκανδάλων,
ΝΑΙ στο σκύψιμο της μέσης,
ΝΑΙ στην ειρωνεία των Γάλλων,
ΝΑΙ σε ψεύτικες εκθέσεις.

ΝΑΙ στο δράμα της Παιδείας
ΝΑΙ σ' Αγγλία και σ' ΕΟΚ
ΝΑΙ στο χάος της ανεργίας
ΝΑΙ στων εκδοτών τα μπλοκ.

ΝΑΙ στων δημοσίων πόρων
την αλόγιστη σπατάλη,
ΝΑΙ στων δημοσίων χώρων
την κατάντια και το χάλι.

ΝΑΙ στην έλλειψη σχολείων
ΝΑΙ στις βίλλες υπουργών
ΝΑΙ στους διορισμούς φιλίων-
σ' απολύσεις ΝΑΙ απεργών.

ΝΑΙ στης άσφαλτου το αίμα
ΝΑΙ στο ξάφρισμα, στη ζούλα,
ΝΑΙ στη διαφθορά, στο ψέμα
στην κλεψιά και στη ρεμούλα.

ΝΑΙ σε κάθε σαλτιμπάγκο,
ΝΑΙ σε κάθε μασκαρά
που του έλληνα τον πάγκο
τον 'ρημώνει από χαρά.

ΝΑΙ με Tούρκων απαιτήσεις
ΝΑΙ στις τόσες τους φοβέρες-
στων σκαφών τους τις προκλήσεις,
στις Αιγαίες τους κρουαζιέρες.

ΝΑΙ σε κάθε τι που δείχνει
πως ανεύθυνοι μετράμε,
ΝΑΙ σε κάθε τι που δείχνει
μακριά πως δεν κοιτάμε…

Και μας πέφτουνε στην πλάτη
βουρδουλιές τα τόσα ΝΑΙ
βρίσκοντάς μας σε ραχάτι
μες σε κάποιον καφενέ.

Και σα βλάκες μεις γελάμε
και κανένας δεν κοιτάει
πως οι έλληνες μετράμε
της Ευρώπης το προσφάϊ.

Τέτοιοι είμαστε. Ωραία. Δεν πειράζει. Τι να γίνει...
Αλλ' ας μη γινόμαστε όμως σαλτιμπάγκοι κι αρλεκίνοι
να θαρρούμε ότι κάποια και για μας στη γη αυτή
θέση έχει στην πορεία της προόδου φυλαχτεί.

Κακομοίρηδες για πάντα θ' απομένουμε κι αχρείοι
κι ένα ΟΧΙ κάθε χρόνο θα ψελλίζουμε -οι γελοίοι!-
λες κι αυτό μας δίνει κλέος-μάλιστα έχοντας τη λόξα
ότι τάχα των ελλήνων μονοπώλιο είν' η δόξα...

Ω! Αστεία καραγκιοζάκια που ποζάρετε γι ανθρώποι!
Στου πολέμου την ανάγκη δόξα παίρνουν όλ' οι τόποι.
Δάφνες πρέπουν στους πολίτες της πατρίδας μόνο εκείνης
που τη δόξα την κερδίζουν στους αγώνες της ειρήνης.

Γιώργης Χολιαστός

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock