Παρασκευή, Νοεμβρίου 10, 2006

"Ρεπουμπλικάνος εναντίον του πολέμου;Aδύνατον!"

Σκέφτομαι κάποιες φορές πως οι κριτικές κινηματογράφου στην Ελλάδα είναι τελείως της πλάκας...Οι Έλληνες κριτικοί, αντί να διατυπώσουν άποψη για τις κινηματογραφικές αρετές μιας ταινίας, προτιμούν να πολιτικολογούν ασύστολα!Ε, και όταν πρόκειται για αμερικάνικη ταινία, εκεί πια ξεφεύγουν τελείως!Ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε ο γίγαντας της "προοδευτικής" διανόησης, Δημήτρης Δανίκας, οι Έλληνες "ειδικοί περί κινηματογράφου"(με την εξαίρεση του Παναγιώτη Τιμογιαννάκη, πρέπει να ομολογήσω) νιώθουν την υποχρέωση, με την ευκαιρία κάθε αμερικάνικης ταινίας που βγαίνει στις αίθουσες, να γράψουν και ένα μίνι πολιτικό μανιφέστο. Αυτό που κάνει το πράγμα να χάνει κάθε ενδιαφέρον και να προκαλεί ατελείωτα χασμουρητά, είναι πως όλοι μα όλοι ,έχουν ακριβώς την ίδια οπτική όταν γράφουν για τις Η.Π.Α.!Κακοχωνεμένος Τσόμσκι, ελλιπείς γνώσεις και μια τελείως σχηματική ανάγνωση της αμερικάνικης πολιτικής σκηνής και ιστορίας .Στο απλοϊκό τους συμπάν υπάρχουν φράσεις κλισέ που επαναλαμβάνονται κουραστικά ("η άλλη πλευρά του αμερικάνικου ονείρου", "οι ενοχές του αμερικάνικου έθνους"), υπάρχουν οι "κακοί" Ρεπουμπλικάνοι, οι "συμβιβασμένοι" Δημοκρατικοί, η "καλή" Αριστερά( Μαύροι Πάνθηρες και δε συμμαζεύεται...), η χρυσή "προοδευτική" δεκαετία του '60, ο υλισμός και κυνισμός των Ρεϊγκανικών 80s. Εκεί πια που όλοι ενθουσιάζονται και γράφουν ύμνους, είναι όταν ανακαλύπτουν ταινίες που "γκρεμίζουν το αμερικάνικο όνειρο"(ακόμη και όταν η ταινία, δεν έχει καμιά τέτοια πρόθεση!)...Καμία σκέψη ότι ίσως τα πράγματα είναι λίγο πιο περίπλοκα...
Σήμερα θαύμασα γι'άλλη μια φορά την ημιμάθεια των Ελλήνων κριτικών κινηματογράφου. Με αφορμή την νέα ταινία του σπουδαίου Clint Eastwood "Flags of our Fathers" , η συντριπτική πλειοψηφία των κριτικών, απόρησε πώς είναι δυνατόν ένας δηλωμένος Ρεπουμπλικάνος όπως ο Clint να κάνει μια αντιπολεμική ταινία!Aναρωτιέμαι εάν έχουν ακούσει ποτέ πως ο Eastwood ανήκει στην libertarian πτέρυγα των Ρεπουμπλικάνων, που είναι σφόδρα επικριτική έναντι της επεμβατικής εξωτερικής πολιτικής του George W. Bush...Αναρωτιέμαι αν έχουν διαβάσει πως οι Ρεπουμπλικάνοι των δεκαετιών 1930 και 1940 ήταν πολύ επιφυλακτικοί απέναντι σε κάθε εμπλοκή των Η.Π.Α. σε πολεμικές περιπέτειες,οπτική που διατηρούν ακόμη πολλοί Αμερικανοί συντηρητικοί πολίτες , αν πιστέψουμε τα σχετικά γκάλοπ...Ίσως αν ήταν περισσότερο ενημερωμένοι και είχαν λιγότερες παρωπίδες όσον αφορά την "αντιδραστική" Αμερικάνικη Δεξιά, να μην έμεναν με ανοιχτό το στόμα, μπροστά στην αντιπολεμική στάση του Clint Eastwood...Ίσως να ήξεραν πως ο αντιεπεμβατισμός (anti-interventionism) είναι μια παράδοση με βαθιές ρίζες στην ιστορία του αμερικάνικου συντηρητισμού και κλασσικού φιλελευθερισμού! Τώρα θα μου πείτε, κριτικοί κινηματογράφου είναι οι άνθρωποι, και όχι καθηγητές αμερικάνικης ιστορίας..Λυπάμαι, αλλά όταν στην κριτική τους προτιμούν να πολιτικολογούν και να βγάζουν κήρυγμα για να επιβεβαιώσουν τον δήθεν "προοδευτισμό" τους, έχω την απαίτηση να διαθέτουν τουλάχιστον μια στοιχειώδη ενημέρωση και να μην επαναλαμβάνουν απλά τα στερεότυπα που έχουν στο μυαλό τους...

16 σχόλια:

Derevirn είπε...

Τι νόημα έχει να εξηγήσεις σε κάποιον τις διαφορές μεταξύ libertarians και conservatives όταν βλέπει τους Αμερικάνους ως το απόλυτο κακό και τον εύκολο στόχο; Alternative ή όχι, η μαζοποίηση νεκρώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα...

IdentityCafe είπε...

Tha pathw parakroush apopse. e-Rooster kai e-Rooster blog einai ta sites pou panda epsaxna :)
Tha typwsw ta keimena sas (me megalytera fonts), tha ta kadrarw kai tha ta valw stous toixous tou spitiou mou. Na eiste kala!

Γ.Σαρηγιαννίδης είπε...

Ο master Clint, έχει όντως πολλές φορές δηλώσει ότι είναι libertarian και ήταν όντως κάποτε registered republican.
Δεν τον έχω όμως ποτέ ακούσει να παίρνει θέσει υπέρ του Bush ή των συντηρητικών γενικά. Το αντίθετο ναι.

Οι κύριοι που σοκάρονται τώρα για την αντιπολεμική του ταινία όχι μόνο έχουν πλήρη άγνοια της πολιτικής σκηνής των ΗΠΑ, αλλά και της κινηματογραφικής ιστορίας του Eastwood. Θα έπρεπε για παράδειγμα να τους φαίνεται πολύ πιο παράξενο, αν όντως θεωρούν τον Clint συντηρητικό, που στην προηγούμενη ταινία του πήρε θέση υπέρ της ευθανασίας.

Προτείνω να μη συνεχίσουμε τη συζήτηση για τους έλληνες κριτικούς τύπου Δανίκα. Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι να τους αγνοήσουμε και να μην αφήνουμε καρικατούρες της τηλεόρασης και των εφημερίδων να καθορίζουν την αισθητική μας.

Ο Clint είναι (ίσως μαζί με τον Scorsese) ο αγαπημένος που κινηματογραφιστής. Σκηνοθέτησε φοβερές ταινίες όπως The Outlaw Josey Wales, Honkytonk Man, White Hunter Black Heart, Unforgiven, Midnight in the Garden of Good and Evil, Mystic River, Million Dollar Baby – όλες αγαπημένες.
Και για όσους τους πιάνει αλλεργία με τον Dirty Harry, έχω μόνο ένα πράγμα να τους πω: Make my day!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Συμφωνώντας απόλυτα με το κ. Σαριγιαννίδη αναφορικά με την ταινία του Eastwood για την ευθανασία. Μπορεί κομματικά να είναι στο ρεπουπμλικανικό στρατόπεδο, αλλά αυτό δεν μπορεί να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ένας Ρεπουμπλικάνος δεν είναι προοδευτικός.
Πολλοί δεν ήταν αριστεροί στις ΗΠΑ, αλλά ήταν προοδευτικοί και σατίριζαν το αμερικάνικο όνειρο και το ίδιος το "έθνος". Ο ρεπουμπλικάνος, εξάλλου, Gipson είναι αυτός που μέσα στον "πατριωτικό του πόλεμο" αμφισβήτησε την έννοια του "αμερικάνικου έθνους" που σήμερα πιπιλίζουν το μυαλό των Αμερικανών.
Όντως οι κριτικοί κινηματογράφου στην Ελλάδα κρίνουν πολιτικολογώντας χωρίς ποτέ να έχουν κατανοήσει την αμερικάνικη κουλτούρα. Ίσως για αυτούς οι ΗΠΑ να είναι μία χώρα του "τα πάντα μέσα". Κι όμως μέσα στο πολυεθνικό και πολυφυλετικό γίγνεσθαι του Νέου Κόσμου των ευκαιριών, υπάρχει μία κουλτούρα την οποία καπιλεύονται πολλάκις τα κόμματα. Και ας μη ξεχνάμε ότι κάθε χολυγουντιακή ταινία απευθύνεται πρώτα και κύρια στις ΗΠΑ και δευτερευόντως στον υπόλοιπο κόσμο.
Οι κριτικοί μας απλά μεταλαμπαδεύουν την ελληνική λογική περί κομμάτων και την εκεί περιχαράκωσή μας, στην αμερικάνικη λογική. Είναι βέβαια οι ίδιοι που παλαιότερα δεν αντιλαμβάνονταν ότι ο κυβερνήτης δεν ανήκει απαραίτητα σε ένα από τα δύο κόμματα. Εξάλλου και οι αμερικανοί δεν ψηφίζουν με βάση κόμματα, αλλά πρόσωπα (όπως συχνά στις δημοτικές εκλογές).

basik-ly είπε...

Τρικυμία! Μέχρι τον "Ριζοσπάστη" δεν βλέπαμε καν ταινίες του Hollywood. Ύστερα τι έγινε; Κάναμε καταναγκαστικές, εντατικές παρακολουθήσεις και τις γνωρίσαμε;
Άσε που γράφουμε και ψέματα, αφού κατά βάθος είμαστε ρατσιστές.

gb είπε...

... ένα μεγάλο μέρος της κουλτούρας μας το οφείλουμε σε δύο αμερικάνικες τεχνολογίες,τον κινηματογράφο παλαιότερα και το μαικροσογκούγκλ πρόσφατα,εκτός βέβαια της αμερικάνικης πρωτομαγιάς, του γυναικείου κινήματος,του Γούνστοκ, του Μπέρκλευ,και ο.ε.τ.(ούκ έστι τέλος)
Θυμάμαι ακόμη την έκπληξη μου απο ταινία για ένα τραγουδοποιό με λαϊκά τραγούδια σε ρόλο του ηθοποιού Ντέϊβιντ Καραντάϊν.

Δεν ξέρω άν οι Ρεπουμπλικάνοι είναι εναντίον του πολέμου, αν και πάντα η μία πλευρά των συγκρούσεων τίθεται συνήθως εναντίον, αλλά μπορούμε να προβλέψουμε την συγκατοίκηση-συγκατάβαση-συνύπαρξη των υπό Δημοκρατικών νομοθετικών σωμάτων, στα τεκταινόμενα στό Ιράκ
Αλλωστε ο Κλίντ με τό Mystic River,
επαληθεύει το μυστικό, ο κώδικας της κατανόησης ποτέ ή σχεδόν ποτέ, δεν είναι εκεί όπoυ φαίνεται αλλά εκεί όπου κρύβεται.

cobden είπε...

Πριν 2 χρόνια ο Κλιντ Ίστγουντ, βρέθηκε στην απονομή κάποιων βραβείων. Στην ίδια αίθουσα ήταν και ο αγαπημένος της Αριστεράς Μαϊκλ Μουρ. Όταν ανέβηκε για να παραλάβει το βραβείο του, μεταξύ άλλων ο Κλιντ είπε :"Michael Moore and I actually have a lot in common - we both appreciate living in a country where there's free expression," και συνέχισε, κοιτώντας προς το μέρος του Μουρ :"But, Michael, if you ever show up at my front door with a camera - I'll kill you.", αναφερόμενος στον , λαϊκίστικο και τελείως αντιδεοντολογικό τρόπο που ο Μουρ πήρε συνέντευξη από τον, φίλο του Ιστγουντ, Charlton Heston για το Bowling for Columbine.To κοινό γέλασε και ο Κλιντ , απόλυτα σοβαρός, με βλέμμα Dirty Harry, διευκρίνησε:"I mean it"
Kάποιος έπρεπε να βάλει στη θέση του τον καραγκιόζη τον Μουρ!

ο δείμος του πολίτη είπε...

cobden δε συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ο Moore δεν είναι καν αριστερός. Εκφραζόταν πάντα υπέρ των Δημοκρατικών, αλλά κάτω από ένα άλλο πρίσμα προοδευτικών ιδεών. Ο ίδιος δε δηλώνεισκηνοθέτης, αλλά κινηματογραφιστής, ακτιβιστής και ντοκυμαντερίστας. Και ως τέτοιο πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε.

Ανώνυμος είπε...

Εκείνο το κακόμοιρο το αμερικάνικο όνειρο το έχουν αποδομήσει τόσες φορές στο αμερικάνικο σινεμά (αν πιστέψουμε τους έλληνες και ευρωπαίους κριτικούς), που πρέπει να δοθεί βραβείο σε όποιον το ανα-δομήσει.

Ανάλογα με την όρεξη του κάθε κριτικού μπορείς να ακούσεις ότι η κριτική κατά του american dream (στον κινηματογράφο πάντα) άρχισε από τον Chaplin, τον Γουέλς, βάλε μέσα τη γενιά του 70 κλπ.

Πολύ καλό post Cobden

Unknown είπε...

Ναι, αυτές τις κοινοτοπίες με το αποδομημένο αμερικάνικο όνειρο, τη 'σήψη που κρύβεται πίσω από τα όμορφα προάστια' και τη 'βεβήλωση της αγίας αμερικάνικης οικογένειας' πόσες φορές θα τις διαβάσουμε πια;

cobden είπε...

Θυμάμαι μια παλιά κριτική του "λατρεμένου" Δανίκα για τον "Τιτανικό".Ο Δανίκας είναι ο άνθρωπος που δε δίστασε να χαρακτηρίσει την ταινία "μαρξιστική" (!) επειδή δήθεν έκανε χρήση της θεωρίας του Μάρξ περί πάλης των τάξεων!Τα σχόλια περιττεύουν...

gb είπε...

Μάλλον Ινδικής έμπνευσης απο το Μπόλυγουντ έπρεπε να την χαρακτηρίσει ο Δανίκας διότι δεν έδειχνε τον ανταγωνισμό των τάξεων αλλά την αιώνια θεϊκή από καταβολής κόσμου συνύπαρξη των αναλλοίωτων κοινωνικών σχέσεων στην Ινδία, οι οποίες έχουν καταδικάσει τη χώρα σε διαρκή υποανάπτυξη.


ταινία "μαρξιστική" (!) επειδή δήθεν έκανε χρήση της θεωρίας του Μάρξ περί πάλης των τάξεων!Τα σχόλια περιττεύουν...

Ανώνυμος είπε...

Ο αρθρογράφος έχει "ζωγραφίσει". Να σου υπενθυμίσω ότι κάποιες φορές δε βλέπουν καν τις ταινίες.

"καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι να τους αγνοήσουμε και να μην αφήνουμε καρικατούρες της τηλεόρασης και των εφημερίδων να καθορίζουν την αισθητική μας" συμφωνώ και επαυξάνω.

Σκεφτείτε πόσες μάπες τύπου Moore έχουν εκθειαστεί επειδή δηλώθηκαν σαν αντιαμερικάνικες; Μήπως αμερικάνικες δεν είναι και οι πλέον αντιπολεμικές ταινίες (Platoon, Apocalypse Now, Jarhead); Κάτι που επεκτείνεται σε όλα τα ρεύματα της τέχνης αλλά και στην κοινή αμερικάνικη γνώμη.
Αλλά όταν ο λόγος δίνεται συνέχεια σε διανοούμενους όπως Κούνδουρος, Ζουράρης , Δανίκας τι περιμένει κανείς; Πλύση εγκεφάλου και μουχλιασμένος αριστερισμός πάνω σε ξύλινη γλώσσα. Δυστυχώς όμως αυτοί οι φανατικοί έχουν το μερίδιο του λέοντα στην προβολή.

GreekForum είπε...

Ένα ακόμη δείγμα "κριτικής" εδώ, από τον Πρωινό Καφέ Κουτσογιαννόπουλο.

Roark είπε...

H ταινία ήταν καταπληκτική.

Μου θύμισε το (επίσης φοβερό) Band of Brothers.

cobden είπε...

@greekforum
Πολύ καλη η σελίδα που με παρέπεμψες!
@roark
Πριν λίγες μέρες την είδα κι εγώ την ταινία!Μου άρεσε, αν και δεν τη θεωρώ και από τις καλύτερες του Κλιντ...

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock