Πανεπιστήμια και Ανάπτυξη

Νέο Άρθρο

Προκαλεί κατάπληξη η γενικότερη κοινωνική αδιαφορία για την κατάντια της Ανωτάτης Παιδείας. Συνδικάτα, επιχειρηματικοί και κοινωνικοί φορείς και κόμματα αντικρύζουν το πρόβλημα με την ίδια ανοχή και ψυχραιμία όπως τις αυξήσεις στις συλλογικές συμβάσεις, το μέλλον της κοινωνικής ασφάλισης και την κατάσταση των ξενοδοχειακών μονάδων της χώρας. Ελάχιστοι δείχνουν να ανατιλαμβάνονται πως το χάλι των Πανεπιστημίων (και μετά τις άτολμες κυβερνητικές παρεμβάσεις) χτυπάει στην καρδιά της επιβίωσης της χώρας και της κοινωνίας μας.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Ron Paul, anti-war Republican Presidential Candidate

"It is the advice of the Founders to follow a non interventionist foreign policy, stay out of entangling alliances, be friends with countries, negotiate and talk with them and trade with them" - Ron Paul, 2008 Republican Presidential Candidate

Είμαστε γεννημένοι κομμουνιστές;

Νέο Άρθρο

Η Πρωτομαγιά δεν είναι μόνο γιορτή των λουλουδιών. Είναι αναμφίβολα και το μεγαλύτερο πανηγύρι της Αναδιανομής. Την ημέρα εκείνη μετέχουμε σε διαδηλώσεις κραδαίνοντας την κόκκινη σημαία, θυμόμαστε τους εργατικούς αγώνες, τιμούμε τους ήρωες του σοσιαλιστικού κινήματος. Με άλλα λόγια η Πρωτομαγιά είναι μια ημέρα-σύμβολο που μας δίνει τη δυνατότητα να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στην ισχύουσα άνιση οικονομική κατανομή και να προβάλλουμε το όραμα της οικονομικής ισότητας.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Η κουλτούρα της Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους εργασίας

Νέο Άρθρο

Η σωστή επικοινωνία μεταξύ των εργαζομένων στους χώρους εργασίας αποτελεί ένα σημαντικότατο παράγοντα μείωσης των εργατικών ατυχημάτων. Η αποτελεσματική ανταλλαγή μηνυμάτων που αφορούν την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για τη δημιουργία της κουλτούρας Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους εργασίας...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Τα Όρια της Πολυπολιτισμικότητας

Νέο Άρθρο

Σε παλαιότερο κείμενό μου στο Cogito έχω υποστηρίξει το πόσο μάταιη και αδιέξοδη είναι η προσπάθεια εξαγωγής της δημοκρατίας. Στην καλύτερη περίπτωση οδηγεί σε μια άγαρμπη μεταφορά μιας λειψής δημοκρατικής πρόσοψης που με πρόσχημα την αρχή της πλειοψηφίας απορρίπτει το κράτος δικαίου. Ο τρόπος που οι Σιίτες κυριάρχησαν στο Ιράκ είναι χαρακτηριστικός.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Ρωτωντας την κα. Παπαρηγα

Η κα. Παπαρηγα εχει σχολιαστει σχετικα συχνα σε αυτο το ιστολογιο, μαλλον οχι με τα καλυτερα χρωματα. Τωρα εχετε την ευκαιρια να την ρωτησετε και σεις 5 πραγματα.

Οι δικες μου ερωτησεις θα ηταν οι εξης:

α) 15 χρονια μετα την πτωση του τειχους και εχοντας δει την απιστευτη καταστροφη που προκαλεσε ο κομμουνισμος στην ανατολικη Ευρωπη, δεν αισθανεται η κα. Παπαρηγα την αναγκη να ζητησει συγγνωμη για αυτα που ηθελε να κανει στην Ελλαδα? Πως γινεται και στις ανατολικες χωρες που εχουν δει στο πετσι τους τι εστι κομμουνισμος να εξαφανιζονται τα κομμουνιστικα κομματα αλλα στην Ελλαδα να επιμενουν σκληροπυρηνικα? Μυωπια ή ξεροκεφαλια?

β) Πιστευει η κα. Παπαρηγα στις ισες ευκαιριες? Ή στα ισα αποτελεσματα, δηλαδη οτι ανεξαρτητως κοπου και δουλειας πρεπει με το ζορι να κανουμε ολους τους πολιτες οικονομικα ισους?

γ) Θεωρει η κα. Παπαρηγα οτι το συστημα στα ΑΕΙ μας σημερα ειναι κοινωνικα δικαιο? Πιστευει οτι οι καθηγητες δεν πρεπει να ελεγχονται ή αξιολογουνται? Που σπουδαζουν αληθεια τα παιδια της?

δ) Αν το ΚΚΕ πιστευει στην πληρη αναδιανομη, γιατι δεν κανει μια λιστα με ολα τα μελη του και να ξεκινησουν με αναδιανομη μεταξυ τους? (credit σε εναν φιλοσοφο του δρομου που ειχαμε συναντησει καποτε καμποσοι ρουστερς)

Αυτες οι ερωτησεις μουρχονται προς το παρον, προσθεστε αν εχετε κατι καλο...

Πώς συνδέεται η συναισθηματική νοημοσύνη με την επαγγελματική επιτυχία

Νέο Άρθρο

Πριν από μια εικοσαετία δύσκολα θα έβρισκε κανείς άρθρο δημοσιευμένο σε νομικό περιοδικό που να συνέδεε τη δικηγορία με τα συναισθήματα, ούτε καν ως λέξεις, πόσω μάλλον ως έννοιες. Σήμερα, με την αλματώδη ανάπτυξη των σπουδών για τους Εναλλακτικούς Τρόπους Επίλυσης των Διαφορών [ΕΤΕΔ] σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο, έχουμε ένα πλουσιότερο μοντέλο του δικηγορικού επαγγέλματος κι ένα νέο προφίλ του δικηγόρου ως επαγγελματία που διεκπεραιώνει πολυσύνθετους ρόλους.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Το Ανέκδοτο Θεοδωράκης

Σχόλιο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Εχει πλέον ξεπεράσει τα όρια ο Μίκης Θεοδωράκης. Ενώ κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την έξοχη καλλιτεχνική του προσφορά η προσπάθειοά του να αποτελεί παράγοντα της δημόσιας ζωής τον έχει οδηγήσει στα όρια της γελοιότητας. Παρεμβαίνοντας κατά καιρούς σε λογής ζητήματα, άσχετα με την όποια καλλιτεχνική δημιουργία, έχει γίνει πιά ανέκδοτο αντιφατικότητας και ουσιαστικά παραπληροφόρησης.

Στα χρόνια της καλλιτεχνικής του ακμής υπερηφανευόταν για τα βραβεία και την αναγνώριση που εξασφάλιζε από φασιστικά ουσιαστικά κυβερνήσεις που με πρόσχημα είτε τον κομμουνισμό (Σοβιετική Ενωση) είτε τον υποτιθέμενο "αδέσμευτο" σοσιαλισμό(καθεστώτα Συρίας και Κούβας) δεν δίσταζαν να βασανίζουν τους λαούς τους και να τους καταδικάζουν στην ανέχεια και την σκληρότερη ανελεθευρία. Στα χρόνια της καλλιτεχνικής στασιμότητας η και παρακμής προχώρησε σε αντιφατικά κραυγαλέες πολιτικές πρωτοβουλίες που κάποιες φορές άγγιζαν τα όρια της ασύμβατης πολιτικής ανηθικότητας. Βουλευτής και Υπουργός της ΝΔ, άλλοτε πολέμιος κι' άλλοτε υποστηρικτής του ΚΚΕ εκμεταλλεύτηκε ακόμη και τις Ενοπλες Δυνάμεις (στρατιωτικό αεροπλάνο) για να μεταφερθεί στην Γιουγκοσλαυία του δικτάτορα Μιλόσεβιτς και να ευλογήσει τις σφαγές των "αλλόδοξων" Αλβανών από Σέρβους παραστρατιωτικούς στο Κόσοβο.

Με την τάση να κινείται πάντα με το ρεύμα ώστε να προβάλεται και να ακούγεται τα έβαλε κατά καιρούς άλλοτε με την παγκοσμιοποίηση, άλλοτε με τους αμερικανούς και την Δύση ενώ τελευταία δεν δίστασε να κατακεραυνώσει και τους όποιους επικριτές του αρχιεπισκόπου προτρέποντάς τους "να πλένουν το στόμα τους" πριν τον αναφέρουν!!Ενδιάμεσα βέβαια φρόντιζε άμεσα η έμμεσα και τα οικονομικά του συμφέροντα καταγγέλοντας λ.χ. τις δαπάνες για την παράσταση του Παπαθανασίου στις Στήλες του Ολυμπίου Διός, τα αγγλόφωνα τραγούδια στην Γιουροβίζιον και τα "λιγα λεφτα"(!) που του έδωσαν για κάποια παράσταση, νομίζω, στο Ηρώδειο. Τώρα τα έβαλε - ανάποδα - με τον Αρχιεπίσκοπο (άσχετα αν τώρα έχει δίκιο) για την επίσκεψή του στον τάφο του Γρίβα.

Καλό θα είναι ο Μϊκης Θεοδωράκης να αφοσιωθεί και πάλι στην τέχνη του επιχειρώντας να ξαναδημιουργήσει μεγαλειώδεις μελωδίες όπως και κατά το παρελθόν...

Συνέντευξη με τον Στέφανο Μάνο

Νέο Άρθρο

Αν δεν γνωρίζετε τον Στέφανο Μάνο και την πολιτική του διαδρομή, μάλλον κατά λάθος βρεθήκατε σε αυτή την ιστοσελίδα. Ο Στέφανος Μάνος είναι μια από τις εμβληματικές φιγούρες που εκπροσώπησαν τον ελληνικό φιλελευθερισμό τις τελευταίες δεκαετίες. Στο ερωτηματολόγιο που στείλαμε σε όλους του βουλευτές πριν λίγους μήνες, όχι μόνο δέχθηκε να απαντήσει αλλά πήρε και τις πιο προοθημένες και προοδευτικές θέσεις από όσους απάντησαν. Αυτή την φορά δεν ζητήσαμε τις γενικότερες απόψεις του, αλλά την εκτίμησή του για την σημερινή πολιτική πραγματικότητα. Φίλοι και αντίπαλοι αναγνωρίζουν στον Στέφανο Μάνο ότι όποια και να είναι η οπτική στα πράγματα, η άποψή του δεν είναι ποτέ κοινότυπη.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Ο "εθνικιστής" Tony Blair

Aπόσπασμα από την πρόσφατη ομιλία του Tony Blair όπου ανακοίνωσε την αποχώρηση του:

"Actually I've been lucky and very blessed. And this country is a blessed nation. "
"The British are special - the world knows it, in our innermost thoughts we know it. This is the greatest nation on earth."

Η παραπάνω δήλωση (η οποία δεν είναι out of context), δεν είδα να προκάλεσε καμία αρνητική αντίδραση εδώ στο Λονδίνο. Και πολύ σωστά. Όλοι καταλαβαίνουν ότι η προκατάληψη υπέρ του έθνους σου είναι απόλυτα φυσιολογική και ώς έναν βαθμό χρήσιμη.

Φανταστείτε τώρα κάποιος Έλληνας πολιτικός ή διανοούμενος να έκανε παρόμοια δήλωση για τους Έλληνες, τι κράξιμο θα έτρωγε από τους εγχώριους "κοσμοπολίτες", αριστερούς ή παλαιοφιλελεύθερους (Δήμου κλπ.)


Για να πάμε βαθύτερα, στους FT του προηγούμενου Σαββάτου, ο Caldwell σχολιάζοντας τον επιθετικό πατριωτισμό του Σαρκοζί μιλάει για τις commonsensical virtues που εγκατέλειψε η αριστερά:

The convoluted value system of the hard left was a windfall for Mr Sarkozy in the election. It surrendered to him the entire field of commonsensical virtues - hard work, loving your country etc.

Ελπίζω η ΦΣ να μην κάνει παρόμοιο στρατηγικό λάθος.

Η θεσμοθέτηση της ανοησίας

Στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας Το Βήμα (20-05-07), και μάλιστα στο ένθετο με τίτλο Science, διάβασα έκπληκτος το – με διαφορά – πιο σκανδαλώδες νέο του τελευταίου χρόνου. Στο πανεπιστήμιο Αιγαίου (Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων με έδρα τη Σύρο) εγκρίθηκε η ίδρυση διετούς προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών με τίτλο «Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Σχήματα – Κλασική Ομοιοπαθητική». Το τμήμα απευθύνεται αποκλειστικά σε απόφοιτους ιατρικών ή οδοντιατρικών σχολών.

Είμαι σίγουρος ότι την επόμενη φορά που κάποιος επιτήδειος παρουσιάσει στις σχετικές πρωινές εκπομπές το μαγικό φάρμακο για τον καρκίνο, θα παρουσιάζει τη μεταπτυχιακή του μελέτη. Οι απατεώνες των σύγχρονων βουντού δε θα είναι πια απλά οι τρελοί του χωριού που εκμεταλλεύονται την αφέλεια, την άγνοια και το φόβο των συμπολιτών μας, αλλά καθηγητές πανεπιστημίου. Μια πραγματικά τραγική εξέλιξη για την επιστήμη στη χώρα μας. (Κι αν αύριο θελήσουν και οι αστρολόγοι να ιδρύσουν αντίστοιχο πανεπιστημιακό τμήμα, με ποιο κριτήριο θα τους το αρνηθεί το ελληνικό κράτος;)

Αν τα πανεπιστήμια ήταν τελείως αυτόνομα και αυτοδιοίκητα τότε θα έλεγα ας κάνουν ότι θέλουν. Θέλουν να ξοδέψουν τα ωραία τους λεφτά σε ανοησίες, με γεια τους και χαρά τους. Θέλουν να περνάνε το χρόνο τους κάνοντας βουντού ο ένας στον άλλον, go ahead. Όταν όμως όλα αυτά γίνονται με τη δική μας την τσέπη και με την ‘πιστοποίηση΄ της ελληνικής πολιτείας, δε μπορώ παρά να το θεωρήσω ανατριχιαστικό.

Το (με μια διεστραμμένη έννοια) ‘θετικό’ της όλης υπόθεσης είναι ότι θα έχουμε από του χρόνου ένα μέτρο αξιολόγησης των ιατρικών και οδοντιατρικών σχολών της χώρας. Κάθε απόφοιτος αυτών των σχολών που θα εγγράφεται ως μεταπτυχιακός φοιτητής του τμήματος βουντού του πανεπιστημίου Αιγαίου θα αποτελεί απόδειξη ότι η διδασκαλία της επιστήμης στις ιατρικές σχολές της χώρας έχει αποτύχει πλήρως.

Υ.Γ. Δε μπαίνω καν στον κόπο να συζητήσω την ‘επιστημονικότητα’ της ομοιοπαθητικής. Μια απλή ανάγνωση των όσων γράφουν οι ίδιοι οι ομοιοπαθητικοί είναι υπέρ αρκετή. Αν όμως θέλει κανείς περισσότερα σχόλια για το ζήτημα, ας διαβάσει το πολύ ωραίο κείμενο του R. Dawkins ‘Foreword to the posthumous book Snake Oil, and Other Preoccupations by John Diamond’.

Η άνοδος των λαϊκιστικών κομμάτων στην Κεντρική Ευρώπη

Νέο Άρθρο

Η Κεντρική Ευρώπη ζει με περισσότερη ελευθερία και μεγαλύτερη ευημερία, από την πτώση του κομμουνισμού και έπειτα. Παρόλα αυτά, τα φιλελεύθερα κόμματα, που ήταν υπεύθυνα για αυτήν την εξέλιξη, βρίσκονται σήμερα αμυνόμενα. Τον περασμένο χρόνο, οι φιλελεύθεροι υπέφεραν μια σειρά εκλογικών αποτυχιών στην ευρύτερη περιοχή.

Μερικοί σχολιαστές ερμήνευσαν τη χαμηλή απόδοση των φιλελευθέρων κομμάτων ως ένδειξη αποδυνάμωσης της υποστήριξης της ελεύθερης αγοράς από το κοινό, αλλά οι σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης στην Κεντρική Ευρώπη δείχνουν να συνεχίζεται η υποστήριξη του καπιταλισμού. Σίγουρα, δεν υπάρχει ευρέως διαδεδομένη επιθυμία για επιστροφή σε κεντρικά σχεδιαζόμενη και ελεγχόμενη οικονομία, που απέτυχε τόσο παταγωδώς στο παρελθόν.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Προγεννητική διάγνωση και βιοηθική

Πριν από λίγες μέρες, η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής δημοσίευσε μια εισήγησή της με τίτλο ‘Προγεννητική και προεμφυτευτική διάγνωση’. Τα ζητήματα που απασχολούν την επιτροπή σε αυτή της την εισήγηση είναι ίσως από τα πιο σημαντικά ηθικά ζητήματα της εποχής μας και θα κυριαρχήσουν σίγουρα τις σχετικές συζητήσεις για πολλά χρόνια ακόμα. Η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής, στην εισήγησή της, αποφεύγει οποιαδήποτε ανάλυση σχετικά με τα επιστημονικά δεδομένα και τους σχετικούς φιλοσοφικούς και πολιτικούς προβληματισμούς, και περιορίζεται στην καταγραφή συνταγών ηθικής προς εφαρμογή - χωρίς καμία αιτιολόγηση.

Μεταξύ των όσων εισηγείται η επιτροπή βρίσκεται και η επόμενη παράγραφος που προκάλεσε και τις αντιδράσεις της εκκλησίας:

Η αξιοποίηση των μέσων που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία για την πρόληψη του πόνου, των ταλαιπωριών, ακόμη και της έκθεσης ενός προσώπου σε κοινωνικές προκαταλήψεις, επιβάλλεται από τον ίδιο τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αποδοχή της γέννησης παιδιών με σοβαρές βλάβες στην υγεία τους, όσο και αν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί σε εντελώς ακραίες περιπτώσεις (π.χ. όταν οι ενδιαφερόμενοι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα γονιμότητας), κατά κανόνα ελέγχεται ηθικά. Πράγματι, ακόμη και αν η αποδοχή αυτή βασίζεται σε συγκεκριμένες μεταφυσικές αντιλήψεις (και όχι σε απλό εγωισμό) του μελλοντικού γονέα, δεν μπορεί να παραβλεφθεί ότι παραγνωρίζει ανεπίτρεπτα την ποιότητα της μελλοντικής ζωής ενός νέου ανθρώπου.

Οι λόγοι που προκάλεσαν την αντίδραση της εκκλησίας είναι νομίζω προφανείς. Η προχειρότητα όμως και η ασάφεια της παραπάνω παραγράφου έπρεπε να προκαλέσει όλους τους πολίτες που στο όνομά τους αποφασίζει η επιτροπή το τι ελέγχεται ηθικά και τι όχι. Διαβάζω: «Η αξιοποίηση των μέσων που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία για την πρόληψη [...] της έκθεσης ενός προσώπου σε κοινωνικές προκαταλήψεις, επιβάλλεται από τον ίδιο τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.» Ουάου! Κι όμως - δεν αντέδρασε κανείς στη συγκεκριμένη πρόταση. (Κι αυτό δεν είναι το μόνο ‘μαργαριτάρι’ της συγκεκριμένης εισήγησης – παρακάτω, στο ίδιο κείμενο, η επιτροπή αναφέρεται στο ‘δικαίωμα της άγνοιας’)

Είναι απολύτως φυσιολογικό επιστήμονες να συγκροτούν επιτροπές και να αναζητούν λύσεις στα ηθικά διλήμματα που βρίσκονται μπροστά τους. Είναι απολύτως φυσιολογικό και οι εκκλησίες να έχουν απόψεις για το τι είναι ηθικό και τι όχι. Αυτό που είναι απαράδεκτο είναι ότι και οι δυο επιτροπές ηθικής λειτουργούν υπό την αιγίδα της πολιτείας και φιλοδοξούν να επιβάλουν τις απόψεις τους στους υπόλοιπους πολίτες. Αυτό που με ενοχλεί αφάνταστα δεν είναι μόνο οι απόψεις περί ηθικής της συγκεκριμένης επιτροπής, αλλά η ίδια της η ύπαρξη.

Υ.Γ. Αποφεύγω τελείως τη συζήτηση περί του πως επιλέχθηκαν από τον πρωθυπουργό τα μέλη της επιτροπής - μεταξύ των οποίων ένας θεολόγος κι ένας θρησκευόμενος γενετιστής.

Υ.Γ. Με το συγκεκριμένο ζήτημα ασχολήθηκαν και οι Gary Becker – Richard Posner στο blog τους – και σε πολύ πιο ενδιαφέρον επίπεδο από αυτό της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής.

Υπογράψτε για την υπόθεση Blogme

H περίπτωση του Αντώνη Τσιπρόπουλου και της απίστευτης περιπέτειας στην οποία έμπλεξε επειδή ο γνωστός τηλεπλασιέ χρησιμοποίησε κάθε νομικό παραθυράκι για να στήσει αστείες πραγματατικά κατηγορίες (με καθόλου αστείες συνέπειες) προκειμένου να τον εκβιάσει, για να τον βοηθήσει να αποκαλύψει την ταυτότητα του funel, είναι σε όλους γνωστή. Η ηλεκτρονική συλλογή υπογραφών που ξεκίνησε ο vrypan έχει την ανάγκη υποστήριξης όλων μας.

Αντιγράφω από την σελίδα:

Η Κλήτευση του Αντώνη Τσιπρόπουλου σε δίκη περιλαμβάνει ανάμεσα στις κατηγορίες το ότι
[...] κατείχε στην κατηγορία "Διασκέδαση" της ιστοσελίδας του www.blogme.gr στο διαδίκτυο όπου υπήρχε σύνδεσμος με την ονομασία "FunEL βαρύ πακέτο" & όπου πατώντας στην ένδειξη "περισσότερα" εμφανίζονταν κείμενα υβριστικού περιεχομένου [...]

Η συγκεκριμένη κατηγορία μεταθέτει την ευθύνη που έχει ο παραγωγός-εκδότης-συγγραφέας ενός έργου σε οποιονδήποτε κάνει αναφορά στο έργο αυτό.

Πιο αναλυτικά:

Ένας "σύνδεσμος" (link) στον Παγκόσμιο Ιστό στο Διαδίκτυο επιτελεί την λειτουργία της παραπομπής. Είναι ένας πολύ απλός μηχανισμός που επιτρέπει την δημιουργία μιας "ενεργούς παραπομπής" δηλαδή ενός μικρού (συνήθως) κειμένου πατώντας πάνω στο οποίο ο χρήστης οδηγείται από μία σελίδα σε ένα μία άλλη.

Ο "σύνδεσμος" (link) είναι το ισοδύναμο της παραπομπής όπως γίνεται σε βιβλία και εφημερίδες όταν αναφέρονται σε άλλα έντυπα. (Για παράδειγμα "Εφημερίδα Χ, 10/2/2001, σελίδα 3")

Θεωρούμε ότι η ευθύνη του δημιουργού του συνδέσμου, δέν μπορεί ούτε να ταυτιστεί με την ευθύνη του προσώπου που περιλαμβάνει στο ιστοχώρο του άλλον ιστοχώρο, ή μέρος αυτού (μέσω υπερσυνδέσμου - link), ούτε να επεκταθεί τόσο ώστε να περιλαμβάνει προληπτική αυτο-λογοκρισία.

Ο δικτυακός τόπος www.blogme.gr έχει την επιπλέον ιδιαιτερότητα ότι αποτελούσε ένα "ηλεκτρονικό κατάλογο", αντίστοιχο με τον κατάλογο μίας βιβλιοθήκης. Στόχος του καταλόγου αυτού ήταν να καταγράψει και να κατηγοριοποιήσει όλα τα ελληνικά ηλεκτρονικά ημερολόγια (αποκαλούμενα συχνά ως "blogs"). Χρησιμοποιώντας μάλιστα την τεχνολογία RSS, έκανε αυτόματη ηλεκτρονική αποδελτίωση, παρουσίαζε δηλαδή τα ημερολόγια που είχαν ανανεωθεί πρόσφατα, αναφέροντας τον τίτλο και την ημερομηνία της τελευταίας τους καταχώρησης και την διεύθυνση στην οποία κάποιος ενδιαφερόμενος θα μπορούσε να την διαβάσει (χρησιμοποιώντας "συνδέσμους" όπως αυτοί περιγράφηκαν παραπάνω).

Θεωρούμε ότι ο διαχειριστής ενός παρόμοιου ηλεκτρονικού καταλόγου δεν μπορεί να επιβαρύνεται με την ευθύνη να λογοκρίνει τόπους τρίτων οι οποίοι λειτουργούν νόμιμα.

Είναι κατανοητό ότι υπάρχουν περιπτώσεις που κάποιος δικτυακός τόπος θίγει τρίτους. Η μόνη ερμηνεία του νόμου που μπορεί να είναι συμβατή με τα συνταγματικά μας δικαιώματα είναι αυτή που θα εναποθέτει στον θιγόμενο την υποχρέωση και το δικαίωμα να στραφεί στην δικαιοσύνη, η οποία με την σειρά της αφού προβεί στην αναγκαία στάθμιση συμφερόντων και υπο το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας αφενός θα διατάξει τον διαχειριστή του ηλεκτρονικού καταλόγου να αφαιρέσει την ύποπτη ηλεκτρονική διέυθυνση από αυτόν και αφετέρου, ενδεχομένως, θα διώξει τον δράστη. Οποιαδήποτε άλλη ερμηνεία (συμπεριλαμβανομένης και της εσφαλμένης που οδήγησε στην ποινική δίωξη του Αντώνη Τσιπρόπουλου) εκτός απο δογματικά πλημμελής είναι και κοινωνικά επικίνδυνη.

Το υπάρχον νομικό πλαίσιο είναι επαρκές αρκεί να τύχει ψύχραιμης ερμηνείας απο ανθρώπους που θα μπούν στον κόπο να μελετήσουν και να κατανοήσουν το τεχνικό ζήτημα και τις αρχές λειτουργίας του διαδικτύου Internet.

http://www.develop4democracy.org/petition/

Νέο πολιτικό περιοδικό

Σήμερα κυκλοφορεί στα περίπτερα το δεύτερο τεύχος του Presscode, ενός νέου πολιτικού περιοδικού με διάθεση να ξεφύγει από τα τετριμμένα της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας. Όσοι ξεφυλλίσατε το πρώτο τεύχος θα διαπιστώσατε πως πρόκειται για μια καλαίσθητη έκδοση, με σοβαρές ελληνικές και ξένες υπογραφές και συνεργασία με το Foreign Affairs. Αξίζει να του ρίξετε μια ματιά.

Τα περιεχόμενα αυτού του τεύχους:

• Bruce Riedel : Η Al Qaeda επιστρέφει
• Yuliya Tymoshenko : Συγκρατώντας τη Ρωσία
• Νίκος Βακάλης : Το πρόγραμμα Energy Star
• Michael C. Desch : Ο George W. Bush και οι στρατηγοί
• Henry A. Kissinger : Υπερνικώντας τις αμερικανορωσικές εντάσεις
• Claude Mandil : Οι Βασικές Προκλήσεις της Ενεργειακής Ασφάλειας
• Ευριπίδης Στυλιανίδης : Η σύγχρονη ελληνική εξωτερική πολιτική
• Χρήστος Παπουτσής : Μια Ευρώπη ανοιχτή στον κόσμο
• Κατερίνα Παπακώστα- Σιδηροπούλου : Είμαστε το περιβάλλον στο οποίο επιλέγουμε να ζούμε
• Γιάννης Παχούλης : Οι λόγοι ανάπτυξης της παγκόσμιας ναυτιλίας
• Δημήτρης Σκάλκος : το αδιέξοδο των στρατιωτικών εξοπλισμών
• Μεταναστες και οικονομια
• Economist/ Joaquin Almunia
• Economist / Joschka Fischer
• Έρευνα : αγορά αυτοκινήτου
• Αλλάζει ο εμπορικός χάρτης της χώρας
• Η Αγορά των Ακινήτων Κινεί τις Εξελίξεις
• Έρευνα / ΣΒΒΕ

Η Γαλλία ξυπνάει νωρίς

Νέο Άρθρο

«Η Γαλλία ξυπνάει νωρίς και πιάνει δουλειά» ήταν το προεκλογικό επίγραμμα του Νικολά Σαρκοζί που του έδωσε την νίκη για την προεδρία. Δεν ήταν διόλου ευχάριστο πολιτικό σύνθημα για τον Γάλλο πολίτη αλλά απεναντίας θα λέγαμε ότι εκτός από δυσάρεστο ήταν και καταφρονητικό αλλά και υποβιβαστικό για την επικρατούσα κατάσταση που υπήρχε η οποία δεν ήταν μόνον προϊόν της μακρότατης Μιτερανικής ηγεμονίας των σοσιαλιστών αλλά και της δωδεκάχρονης παρουσίας του Σιράκ στην εξουσία που συμβόλιζε αλλά και υλοποιούσε τα πιο θεμελιώδη πολιτικά και οικονομικά προτάγματα της κρατικοπαρεμβατικής δεξιάς. Όμως ο Γαλλικός λαός μαζί με τον Νικολά Σαρκοζί διάβηκε τον ποταμό Ρουβίκωνα για να δώσει την μάχη για μία Γαλλία πιο ασφαλή, πιο φιλελεύθερη και πιο δυναμική.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Υπάρχουν όρια στην πολυπολιτισμικότητα;

Ακούστε απευθείας ή κατεβάστε στον υπολογιστή σας την εισήγηση του Άρη Χατζή το Σάββατο που μας πέρασε στη συζήτηση για τον Φιλελευθερισμό και την Ελευθερία της Έκφρασης. Το θέμα που απασχόλησε τον κ.Χατζή ήταν Αν υπάρχουν όρια στην πολιτισμικότητα;.

http://radio.e-rooster.gr/?p=33

Επίσης μπορείτε να κατεβάσετε το powerpoint της ομιλίας από εδώ.

Ο Άρης Χατζής είναι Επίκουρος Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου & Θεωρίας Θεσμών στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών

Για μια νέα Ελευθερία

To μανιφέστο των Ελευθεριακών
Toυ Murray Rothbard

To e-rooster θα δημοσιεύσει μεταφρασμένο, σταδιακά σε κεφάλαια, όλο βιβλίο του Murray Rothbard For a New Liberty. Την επιμέλεια και τα δικαιώματα της μετάφρασης τα έχει ο Χάρης Πεϊτσίνης και είναι μια ευγενική αφιλοκερδής προσφορά του Ινστιτούτου Ludwig von Mises.

Πρόλογος του μεταφραστή

Καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω το ίδρυμα Ludvig Von Mises που πρόσφερε ευγενικά την άδεια για να προχωρήσω στην μετάφραση του βιβλίου For a New Liberty.

H βιογραφία του Murray Rothbard τιτλοφορείται : an enemy of the state. Μέσα σε μια φράση πέντε λέξεων συμπυκνώνεται έτσι ολόκληρο το πολιτικό και οικονομικό πρόταγμα του μεγάλου αυτού στοχαστή που αφιέρωσε το συνολο της συνειδητής του ζωή στην πάλη ενάντια στο το πιο παγερό απ΄ολα τα τέρατα -όπως έγραψε ο Νίτσε- :τον κρατικό Λεβιάθαν...

Ο Rothbard υπήρξε ένας θεωρητικός του laissez faire καπιταλισμού. Και κάτι παραπάνω. Μαζί με άλλους διανοούμενους της μεταπολεμικής Αμερικής, στάθηκε ο διαμορφωτής μιας ολόκληρης ιδεολογίας, του Libertarianism που στις τελευταίες δεκαετίες του 20ου αιώνα εξελίχθηκε σε ισχυρό πολιτικό ρεύμα. Θα ήταν μάλλον δυσάρεστη έκπληξη για τους απανταχού εχθρούς του καπιταλισμού να μάθουν ότι με κεντρικό άξονα την ατομική ιδιοκτησία ο Rothbard διαμόρφωσε στη δεκαετία του ΄70 μια πολιτική φιλοσοφία που διεκδικούσε τον πυρηνικό αφοπλισμό, την αναγνώριση της λαϊκής δημοκρατίας της Κίνας, και την απελευθέρωση ολων των υπό αμερικανική κατοχή εδαφών, συμπεριλαμβανομένης της Χαβάης, της Αλάσκας και του Πουέρτο Ρίκο! Ούτε μία δεκάρα δε θα έπρεπε να σπαταληθεί για την οικοδόμηση του γκροτέσκου κτίσματος που ονομάστηκε ¨αμερικανική αυτοκρατορία¨. Η προοπτική ενός πολέμου ενάντια στην Ε.Σ.Σ.Δ. ήταν παράλογη εξ¨ορισμού καθώς θα ενισχυε το σοσιαλισμό <<όπως συνέβη ιστορικά με όλους τους πρόσφατους πολέμους>> (περιοδικό Faith and Freedom). Συνθέτοντας δημιουργικά το φιλελευθερισμό με τα πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας ο Rothbard τελικά τον μετέτρεψε σε επαναστατικό κίνημα με αμέτρητους υποστηρικτές στις ΗΠΑ και συμπαθούντες σ όλα τα μέρη του κόσμου.

Ένα από τα σημαντικότερα έργα του είναι το For a New Liberty που αποτέλεσε και το μανιφέστο του κόμματος των ελευθεριακών (libertarians) πριν από 29 χρόνια στις Η.Π.Α. Η σημασία του έγκειται κυρίως στο ότι πρόκειται για ένα από τα ελάχιστα έργα της σύγχρονης φιλελεύθερης φιλολογίας όπου κυριολεκτικά κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής αναλύεται μέσα από το πρίσμα μιας ολοκληρωμένης ελευθεριακής κοσμοθεωρίας. Γιαυτό και η μετάφραση του βιβλίου αυτού αποτελεί ένα γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό για την ελληνική πολιτική σκέψη,μια σκέψη νωθρή, βουτηγμένη στο βάλτο του δογματισμού και της ιδεολογικής αδιαλλαξίας.

Το πρώτο απόσπασμα του βιβλίου που μεταφράζουμε σήμερα, λόγω του εξαιρετικά επίκαιρου του χαρακτήρα ονομάζεται pollution και όπως προδίδει ο τίτλος σχετίζεται με τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Η πλήρης μετάφραση του βιβλίου θα ολοκληρωθεί τμηματικά οπότε και θα λάβει χώρα η τελική δημοσίευση του σε μια ενοποιημένη ηλεκτρονική έκδοση.

Περιβαλλοντική Μόλυνση: Τόσες πολλές ερμηνείες, τόσες πολεμικές και διαμαρτυρίες αλλα καμιά βιώσιμη συνολική και πρακτική λύση. Κι όμως εδώ και τριάντα χρόνια μια τέτοια πιθανή λύση έχει συλληφθεί και διατυπώθεί στα κείμενα των πρωτοπόρων του φιλελευθερισμού. Ο Murray Rothbard στο συγκεκριμένο έργο που μεταφράζω εδώ την αποτυπώνει με τη μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια, την υψηλότερη καθαρότητα, την πιο πρακτική και ρεαλιστική προοπτική. Είτε συμφωνείτε,είτε διαφωνείτε, δε θα αρνηθείτε οτι παρακάτω διατυπώνεται μια συγκροτημένη και ευεξήγητη άποψη, εντελώς διαφορετική από τα συνήθη στερεότυπα που επικρατούν για τις σχέσεις περιβάλλοντος-ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού. Αλλά κάπου εδώ θα ήταν καλύτερα να δώσω το λόγο στον ίδιο. Μάρρευ Ρόθμπαρντ λοιπόν κυρίες και κύριοι, πιο πειστικός και εμπνευσμένος, πιο χειμαρρώδης και καυστικός από ποτέ.

-----------------------------------------------------------------

πρώτη έκδοση Collier Book edition: 1978
online prepared edition by William Harshbarger, (2002 Ludvig Von Mises Institute)
μετάφραση για την ελληνική ηλεκτρονική έκδοση: Χάρης Πεϊτσίνης (Θεσσαλονίκη,2007)

Η μόλυνση του περιβάλλοντος

Νέο Άρθρο

Εντάξει: Aς δεχτούμε ότι τα πλήρη ατομικά ιδιοκτησιακά δικαιώματα στις πλουτοπαραγωγικές πηγές και η ελεύθερη αγορά θα συντηρούν και θα δημιουργούν (νέες) πλουτοπαραγωγικές πηγές , θα το κάνουν δε πολύ καλύτερα από τις κυβερνητικές ρυθμίσεις : τι θα γίνει τότε με το πρόβλημα της μόλυνσης του περιβάλλοντος; Δε θα υποστούμε μια άγρια μόλυνση από την ανέξελεγκτη "καπιταλιστική απληστία";

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Ας πιούμε ένα ποτό

Έλατε να πιούμε ένα ποτό και να γιορτάσουμε μαζί το νέο μας ξεκίνημα στην ελληνική πολιτική. Τις προηγούμενες φορές περάσαμε καλά, άρα τώρα που άνοιξε και ο καιρός είναι ευκαιρία να το ξακανάνουμε!

Σας περιμένουμε αυτήν την Πέμπτη 17/5/05 στις 10μμ στις:
45 Μοίρες

To μαγαζί βρίσκεται Ιάκχου 18 και Βουτάδων, στο Γκάζι, δίπλα στο Gazarte. Θα σας περιμένουμε γύρω στις 10, στην ανοιχτή ταράτσα του. Εννοείται η είσοδος είναι ελεύθερη και πληρώνετε μόνο ότι πιείτε.

Για το πώς να βρείτε στην Ιάκχου και Βουτάδων ανατρέξτε στον χάρτη:

Αγόρασαν οικόπεδα στη Σιβηρία;

Νέο Άρθρο

Σχεδόν κάθε μήνα οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ διοργανώνουν συνέδρια και συναντήσεις με θέμα τις συνθήκες αλλαγής του κλίματος. Το πόρισμα που προκύπτει μετά από κάθε συνάθροιση είναι πως ο πλανήτης υπερθερμαίνεται με ευθύνη του ανθρώπινου παράγοντα. Εξυπακούεται πως το έμμεσο σχετικό συμπέρασμα είναι πως για όλα υπεύθυνη είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη των περισσότέρων κρατών της γής. Και πως είναι η επιστήμη πλέον που ομιλεί. Και όχι κάποιοι μεμονωμένοι ανεύθυνοι περιβαλλοντολόγοι.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Η επανάσταση του αυτονόητου

Νέο Άρθρο

Γράφω με δυσκολία, καθώς οι εκκωφαντικοί ήχοι μιας ανηλεούς χιπ-χοπ, εναλλασσόμενοι με μπουζουκοπόπ, εναλλασσόμενοι με από ντουντούκας αναγγελίες «πολιτικής εκδήλωσης» φοιτητικής παράταξης (συμμετέχοντος αθλητικού σχολιαστή και άλλων προσωπικοτήτων) περιπλέκουν οποιαδήποτε απαιτητικότερη μορφή εργασίας στην ΑΣΟΕΕ. Είναι φανερό, η φοιτητική προεκλογική περίοδος έχει μπει για τα καλά. Επιβεβαιώνοντας πάντως για μια ακόμη χρονιά έναν σιδηρούν νόμο των φοιτητικών εκλογών: όταν η ηχορύπανση έχει γίνει αφόρητη μπορείς πάντα να βασίζεσαι στα αριστερίστικα σχήματα για να διασώσουν, με ικανές δόσεις καλού ροκ, το μουσικό σου αισθητήριο.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Πολιτικές τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα - απαιτείται ρύθμιση;

του Δημήτρη Στέφωση*

Σε μια χώρα, στην οποία η πολυνομία συνιστά διαχρονικό φαινόμενο κακοδαιμονίας, είναι, αν μη τι άλλο, παράδοξο ότι εισέτι δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο σχετικά με τις δημοσκοπήσεις. Οι εδρεύουσες στην Ελλάδα εταιρείες και οι οργανισμοί του κλάδου, οι οποίες είναι μέλη του "Συλλόγου Εταιριών Δημοσκόπησης και Έρευνας Αγοράς" (Σ.Ε.Δ.Ε.Α.), υπόκεινται σε αυτορύθμιση βάσει των κανονισμών της διεθνούς και της ευρωπαϊκής ένωσής τους, "European Society for Opinion and Marketing Research" (E.SO.MA.R.). Οι κανονισμοί αυτοί αναφέρονται στις υποχρεώσεις των εταιρειών προς τους πελάτες τους, τους ερωτώμενους, τις προδιαγραφές για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων των ερευνών και τους όρους δημοσίευσής τους καθώς και στις γενικές μεθοδολογικές - επιστημονικές αρχές, οι οποίες πρέπει να διέπουν τις δημοσκοπήσεις ή τις με άλλες τεχνικές μελέτες που διεξάγονται από αυτούς τους οργανισμούς.

Δημοσκοπήσεις και έρευνα αγοράς

Είναι σαφές ότι στην Ελλάδα, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες χώρες, οι εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται σ' αυτόν τον τομέα, δεν ασχολούνται αποκλειστικά με τις πολιτικές έρευνες. Βάσει της αρκετών ετών προσωπικής εμπειρίας μου ως επιστημονικού και διοικητικού στελέχους τέτοιων οργανισμών (κυρίως εκτός Ελλάδας, σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες), οι πολιτικού ενδιαφέροντος μελέτες αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό της συνολικής δραστηριότητάς τους, αφού το κύριο αντικείμενό τους είναι η έρευνα αγοράς. Και είναι βέβαιο ότι για τις μεγάλου ή μεσαίου μεγέθους εταιρείες του κλάδου οι πολιτικού-κοινωνικού ενδιαφέροντος μελέτες αποτελούν κυρίως μέθοδο προσαύξησης του κύρους τους και τρόπον τινά δίαυλο δημοσίων σχέσεων και λιγότερο δραστηριότητα με σκοπό αποκλειστικά το άμεσο οικονομικό όφελος. Αυτό διότι η δημοσιότητα, η οποία δίνεται στα αποτελέσματα της όποιας πολιτικής δημοσκόπησης, επιφέρει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στην αύξηση των πελατών τους στον τομέα της αμιγώς εμπορικής έρευνας.

Καθίσταται, λοιπόν, κατανοητό ότι καμία συγκροτημένη εταιρεία του κλάδου δε θα διακινδύνευε το κύρος και τη φήμη της για να εξυπηρετήσει οποιεσδήποτε πολιτικές σκοπιμότητες με τη διαστρέβλωση αποτελεσμάτων ή τη δημοσιοποίηση αναξιόπιστων και μη ελεγμένων και ελέγξιμων στοιχείων. Αυτό δε σημαίνει ότι όλες οι πολιτικές έρευνες, οι οποίες δημοσιεύονται, και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύονται τα αποτελέσματά τους στον Τύπο και τα λοιπά μέσα ενημέρωσης, δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με κριτική διάθεση. Παρότι, κατά τη γνώμη μου και βάσει της διεθνούς βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας, οι πολιτικές δημοσκοπήσεις δεν επηρεάζουν κατ' ελάχιστο την τελική ψήφο των πολιτών, είναι αλήθεια ότι η χρήση τους ενίοτε συμβάλλει στη διαμόρφωση του λεγομένου "πολιτικού κλίματος" και τον επαναπροσδιορισμό της επικαιρότητας. Άλλωστε, μια τέτοια περίπτωση επεσήμανα πριν λίγες ημέρες με το άρθρο μου "Ηγέτες ή Δημοκρατία;".

Η συζήτηση στο ελληνικό Κοινοβούλιο

Τούτων δοθέντων, θεωρώ ότι οι προβληματισμοί, οι οποίοι κατατέθηκαν την περασμένη Τετάρτη στην "Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας" του ελληνικού Κοινοβουλίου από εκπροσώπους όλων των κομμάτων, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι βρίσκονται σε λανθασμένη κατεύθυνση. Οι παρόντες βουλευτές (Μιλτιάδης Έβερτ, Γιώργος Σούρλας, Σοφία Βούλτεψη, Απόστολος Κακλαμάνης, Μιλτιάδης Παπαϊωάννου και Φώτης Κουβέλης) ζήτησαν να απαγορευθούν οι τηλεφωνικές πολιτικές δημοσκοπήσεις αμφισβητώντας την αξιοπιστία τους και πρότειναν, μάλιστα, να ανατεθεί ο έλεγχος λειτουργίας των εταιρειών του κλάδου στο "Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο".

Δε γνωρίζω εάν στη συνεδρίαση παρευρισκόταν και εκπρόσωπος του "Κομμουνιστικού Κόμματος", αλλά κρίνοντας από τις γενικές θέσεις του κόμματος αυτού, υποθέτω ότι σε γενικές γραμμές η ηγεσία του δε διαφωνεί επί της ουσίας με τις προτάσεις των προαναφερθέντων βουλευτών.

Αντίθετος με τέτοιου είδους ρυθμίσεις τάχθηκε μόνο ο Ευάγγελος Βενιζέλος· ένας πολιτικός, για την πολιτική δράση του οποίου πρέπει να διευκρινίσω ότι, κατά τα λοιπά, η εκτίμησή μου τείνει στο ναδίρ... Για το συγκεκριμένο θέμα, ωστόσο, θεωρώ πως η στάση του είναι ορθή.

Τηλεφωνικές πολιτικές δημοσκοπήσεις

Οι τηλεφωνικές πολιτικές δημοσκοπήσεις αποτελούν διεθνή πρακτική από πολλών δεκαετιών στη Δυτική Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Με τη χρήση ειδικών τεχνολογιών (Computer Assisted Telephone Interviewing - C.A.T.I.), εάν έχουν τηρηθεί οι αυτονόητες μεθοδολογικές-επιστημονικές αρχές κατά τη σύνταξη του ερωτηματολογίου, εάν έχει διεξαχθεί προέρευνα (ώστε να ελεγχθεί η ορθότητα και η σαφήνεια στη διατύπωση των ερωτήσεων και των πιθανών απαντήσεων καθώς και η γενική δομή του ερωτηματολογίου), εάν έχει ελεγχθεί και βεβαιωθεί η αντιπροσωπευτικότητα του δείγματος των ερωτώμενων, οι τηλεφωνικές πολιτικές δημοσκοπήσεις αποτελούν αξιόπιστο εργαλείο για την πολιτική ανάλυση της εκάστοτε συγκυρίας και την αποτύπωση της γνώμης των πολιτών επί ενός ή περισσοτέρων θεμάτων, με δεδομένο ότι λαμβάνεται υπ' όψιν το πάντα υπαρκτό περιθώριο στατιστικού λάθους, το οποίο συνήθως κυμαίνεται μεταξύ 1% και 3%.

Προσωπικά θα απέφευγα, ωστόσο, εάν ήταν δυνατό, να χρησιμοποιήσω τη μέθοδο της τηλεφωνικής δημοσκόπησης για να διερευνήσω τις μέλλουσες κομματικές προτιμήσεις των πολιτών και για το σκοπό αυτό θα προτιμούσα τη μέθοδο της κατ' οίκον συνέντευξης και της κάλπης. Κι αυτό κυρίως για λόγους ηθικής και δεοντολογίας και λιγότερο επειδή θα αμφέβαλλα για την εγκυρότητα των αποτελεσμάτων. Άλλωστε, η μεθοδολογία των κοινωνικών επιστημών παρέχει αρκετά εργαλεία ελέγχου της λογικής συνέπειας των απαντήσεων και αποκλεισμού από την τελική επεξεργασία εκείνων που ο αναλυτής θα θεωρήσει ψευδείς ή "αλλοπρόσαλλες" (inconsistent).

Το απαραίτητο θεσμικό πλαίσιο

Το γεγονός ότι βάσει της επαγγελματικής και της ακαδημαϊκής εμπειρίας μου θεωρώ τις τηλεφωνικές πολιτικές δημοσκοπήσεις χρήσιμο και αξιόπιστο εργαλείο, δε σημαίνει ότι υποστηρίζω πως οι εταιρείες του κλάδου πρέπει να βρίσκονται εκτός θεσμικού πλαισίου λειτουργίας και να μην υπόκεινται σε συστηματικό έλεγχο. Φρονώ, όμως, ότι το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο πρέπει να συγκροτηθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αποτελέσει προϊόν διαβούλευσης της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου με την "E.SO.MA.R." και να υιοθετηθεί ομοιόμορφα από τα κράτη-μέλη ενσαματωνόμενο στις εθνικές νομοθεσίες. Και το μελλοντικό ενιαίο θεσμικό πλαίσιο δεν μπορεί να είναι διαφορετικό από τον ισχύοντα κώδικα δεοντολογίας της ίδιας της "E.SO.MA.R.".

Η μοναδική απαγόρευση, την οποία θα μπορούσα να διανοηθώ ως αντικείμενο συζήτησης και διαβούλευσης, αφορά στις εταιρείες, οι οποίες δεν είναι μέλη της "E.SO.MA.R." ή/και των αντίστοιχων εθνικών-περιφερειακών φορέων.

Παρότι, λοιπόν, ανάμεσα στους βουλευτές, οι οποίοι προτείνουν την απαγόρευση των τηλεφωνικών δημοσκοπήσεων στη χώρα μας, βρίσκονται ένας-δύο, για τους οποίων την πολιτική και τη εν γένει δημόσια δράση τρέφω απεριόριστη εκτίμηση, θεωρώ ότι εν προκειμένω λαθεύουν.

Διότι η δημοκρατία δεν ενδυναμώνεται με γενικού τύπου απαγορεύσεις αλλά με εξειδικευμένο και σύγχρονο θεσμικό πλαίσιο και αξιόπιστους μηχανισμούς ελέγχου και αυτορύθμισης...

-----------------------
* Ο Δημήτρης Στέφωσης είναι Δρ. πολιτικής κοινωνιολογίας, αρθρογραφεί καθημερινά στο ιστολόγιο SocioThoughts.

Tony Goes Fishing

Αυτή τη βδομάδα, ο Tony Blair αποφάσισε να αποχωρήσει από την πρωθυπουργίας της Μεγάλης Βρετανίας μετά από 3 εκλογικές νίκες και μια πολύ πετυχημένη θητεία.

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι την ίδια ώρα που 49% των Βρετανών πιστεύουν ότι ο Blair υπήρξε επιτυχημένος πρωθυπουργός, το Βήμα (13-05-07, Goodbye mister Blair) γράφει με τη γνωστή επαρχιώτικη λογική του: «Ο πολιτικός που έγραψε ιστορία νικώντας τρεις συνεχόμενες φορές τους Συντηρητικούς αποχωρεί ταπεινωμένος».

Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που δε μπορούν να συγχωρήσουν στον Blair τη συμμαχία του με τις Η.Π.Α. και την παρέμβασή τους στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που δε μπορούν να καταλάβουν τη συμμαχία του με τις Η.Π.Α. στον ακατανόητο πόλεμο στο Ιράκ. Είμαι επίσης σίγουρος ότι υπάρχουν αρκετοί σοσιαλιστές που δε μπορούν να αποδεχτούν τις ιδέες του Blair περί σοσιαλδημοκρατίας και τη σχέση του με την παράδοση της M. Thatcher. Η αλήθεια όμως είναι ότι η Μ.Β. βρίσκεται σήμερα σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την εποχή που ανέλαβε ο Blair την πρωθυπουργία, και σε πολύ καλύτερη κατάσταση σε σχέση με τις περισσότερες χώρες της Ε.Ε.

Παρά τις ιδεολογικές διαφορές που μπορεί κανείς να έχει με την κυβέρνησή του, o Tony Blair κάθε άλλο παρά ταπεινωμένος είναι. Κι όταν σε λίγα χρόνια θα πρωταγωνιστεί στην πολιτική σκηνή της Ευρώπης (δε θα μου κάνει καθόλου εντύπωση να είναι ο πρώτος της πρόεδρος), κανείς δε θα θυμάται τον πόλεμο στο Ιράκ. Ο Tony Blair θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο πετυχημένους πρωθυπουργούς της Ευρώπης, ο άνθρωπος που μεταμόρφωσε την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία και καθόρισε την πολιτική ατζέντα της εποχής του.

Μπορεί να μην έχει την ψήφο μου, έχει κερδίσει όμως την εκτίμησή μου.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ (ΡΟΚ) ΡΙΖΕΣ

Είναι γνωστές οι αδυναμίες του ΓΑΠ να αρθρώσει συνεκτικό αντιπολιτευτικό λόγο και να προβληθεί ως αξιόπιστη κυβερνητική λύση. Είναι, επίσης, γνωστή η αποτυχία του να μεταμορφώσει το ΠΑΣΟΚ σε σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, και η ήττα του από το λεγόμενο “σύστημα ΠΑΣΟΚ” ή “βαθύ ΠΑΣΟΚ” ή οτιδήποτε άλλο. Τελευταία, βρήκε μια λύση για να καλύψει την έλλειψη ειδικού πολιτικού βάρους που τον διακρίνει: να μιμηθεί τον πατέρα του. Η στροφή του ΓΑΠ στον ανδρεοπαπανδρεϊκό λόγο, την τυφλή αντιδεξιά ρητορική και τον ανέξοδο λαϊκισμό είναι γεγονός, και μπορεί να το διακρίνει ο κάθε σοβαρά πολιτικά σκεπτόμενος πολίτης.

Μια κίνηση, μάλλον ως κερασάκι στην τούρτα, σε αυτή την πολιτική στροφή του ΓΑΠ, αποτελεί και η επιστροφή του αρχιρόκερ Κώστα Λαλιώτη, ως επικεφαλή του Ιδρύματος Ανδρέα Παπανδρέου. Ο προπαγανδιστής της Αλλαγής ήταν για μερικά χρόνια εκτός πολιτικής, και η επιστροφή του αναμενόταν θριαμβευτική. Ο Λαλιώτης δεν έχασε χρόνο και έδωσε τις πρώτες ροκ συγχορδίες κόντρα στα ήρεμα βαλσάκια της κυβέρνησης. Η συνέχεια αναμένεται άκρως ενδιαφέρουσα. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να πάει “εμπρός για πίσω” και να σκληρύνει τον ήχο του σε heavy metal, οπότε θα ακούμε τη φωνή και τα λόγια του Ανδρέα, αλλά από άλλο ηχείο. Παροχολογία, λαϊκισμός, κρατισμός, σκάνδαλα και όλα τα απαραίτητα στοιχεία μιας επικοινωνιακά και προπαγανδιστικά επιτυχημένης προεκλογικής εκστρατείας.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Λαλιώτης ήταν, είναι και θα είναι “προεδρικός”. Οπότε θα τα βάλει αργά ή γρήγορα με τους εκσυγχρονιστές, και θα τους μάθει τι εστί σκληρό ροκ. Ο Σημίτης για αυτο τον απέπεμψε, και τώρα θα πληρώσει η ομάδα του (Χρυσοχοϊδης, Διαμαντοπούλου, Παπαντωνίου κ.ο.κ.). Αναμείνατε στο ηχείο σας για εκρηκτικό κοκτέιλ σκληρών ήχων από τη Χαριλάου Τρικούπη μέσα στο επόμενο διάστημα.

Και η μπάντα παίζει ροκ…………

Επαναστατικότητα και δημιουργία

Νέο Άρθρο

Iδεολογία, φιλελεύθεροι ,Σοσιαλιστές ,κομμουνιστές… Όλη η ανθρωπότητα προσπαθεί να ενταχθεί ιδεολογικά σε ιδέες. Ιδέες αγνές, ιδέες για την βελτίωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Ιδέες που προσπαθούν να οδηγήσουν στην εξύψωση της ανθρώπινης ύπαρξης. Όλοι οι άνθρωποι αηδιασμένοι με την υπάρχουσα κατάσταση ελπίζουν στην εδραίωση κάτι καλύτερου. Δεν μιλώ για καλύτερο πολίτευμα φυσικά. Η δημοκρατία είναι ότι καλύτερο μπορεί να υπάρξει και οι αρχαίοι έλληνες ήταν οι πρώτοι που το αντιλήφθηκαν αυτό όταν οι υπόλοιποι λαοί ακολουθούσαν την μοναρχία πιστεύοντας ότι το ιδανικότερο ήταν για αυτούς να αποφασίζει κάποιος άλλος. Ίσως γιατί δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως γίνεται ένας ευγενής να αποφασίζει γι αυτούς χωρίς να γνωρίζει τις ανάγκες τους...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

ας σοβαρευτούμε επιτέλους

η προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται κάποια πράγματα στην ελλάδα είναι εξωφρενική. διάβασα αυτό το άρθρο στην κατάργηση των τηλεφωνικών δημοσκοπήσεων συμφωνούν κυβέρνηση και αντιπολίτευση και ομολογουμένως εξεπλάγην.

παντού στον δυτικό κόσμο όπου η διείσδυση του τηλεφώνου είναι υψηλή διεξάγονται τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις (και πολύ λιγότερες με προσωπικές συνεντεύξεις γιατί είναι πολύ περισσότερο ακριβές, χρονοβόρες και ο κόσμος πιο δύσκολα ανοίγει την πόρτα για να απαντήσει). στο εξωτερικό, πέρα από το τηλέφωνο, έχουμε ακόμα και παραδείγματα δημοσκοπήσεων μέσω internet (πχ. YouGov στην αγγλία).

στην ελλάδα, διαβάζουμε ότι "Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης έκανε λόγο για «το εντελώς αναξιόπιστο καθεστώς των τηλεφωνικών δημοσκοπήσεων», ενώ ο βουλευτής του ΣΥΝ Φώτης Κουβέλης ανέφερε ότι έχει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις είναι τελείως πλασματικές".

το πρόβλημα στην ελλάδα δεν είναι οι δημοσκοπήσεις και δε οι τηλεφωνικές. μια χαρά αξιόπιστες είναι. το βασικό πρόβλημα στην ελλάδα είναι η χρήση που γίνεται των αποτελσμάτων από τα μμε και από διάφορους πολιτικούς. στην ελλάδα το επίπεδο των δημοσκοπήσεων ως μεθοδολογία είναι καλό αλλά οι δημοσκοπήσεις διεξάγονται για ένα βασικό λόγο: για να δημιουργήσουν εντυπώσεις και όχι ως εργαλείο χάραξης στρατηγικής. στην ελλάδα οι πολιτικοί δεν πολυενδιαφέρονται τι γίνεται και τι θέλει η κοινωνία - στην ελλάδα μας αρέσει να δημιουργούμε εντυπώσεις και να κερδίζουμε τις εκλογές. το να καταργούμε τις τηλεφωνικές δημοσκοπήσεις (διεθνή πρωτοτυπία) σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζουμε το πραγματικό πρόβλημα το οποίο είναι η χρήση που γίνεται των στοιχείων και όχι η μεθοδολογία συλλογής τους. έχουμε για μια ακόμη φορά μπλέξει τις βούρτσες με τις π*****ς και αντί να αντιμετωπίσουμε το ουσιαστικό θέμα και να προσπαθήσουμε να εντάξουμε λίγη σοβαρότητα στην πολιτική και στην κοινωνία, προτιμούμε να δημιουργήσουμε για μια ακόμα φορά εντυπώσεις.

Φαικόκκινο μέτωπο και αντιφασιστική συσπείρωση

Νέο Άρθρο

Κατ αρχήν θέλω εκ μέρους των συντρόφων μου να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση που μας απευθύνατε να παρακολουθήσουμε την συνεδριακή σας διαδικασία. Εκτός από τιμητικό αυτό το βρίσκουμε και πολιτικά τολμηρό εκ μέρους σας.

Επιτρέψτε μου να αρχίσω την σύντομη τοποθέτησή μου θέτοντας εξ αρχής το διπλό ερώτημα που θα ερχόταν στα χείλη κάθε πολιτικά σκεπτόμενου παρατηρητή σχετικά με την παρουσία μας στο βήμα αυτό, δηλαδή: πρώτον, πως γίνεται πολιτικά και οικονομικά φιλελεύθεροι να καλούν στο συνέδριο τους και μάλιστα στο ιδρυτικό τους συνέδριο οπαδούς του επαναστατικού μαρξισμού, δηλαδή ανθρώπους που επιδιώκουν την προλεταριακή εξουσία και την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και δεύτερον, πως γίνεται αυτοί οι τελευταίοι να ανταποκρίνονται στην πρόσκληση των φιλελεύθερων και να τους απευθύνουν χαιρετισμό.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Διπλωμάτης του ΥΠΕΞ αναγνωρίζει εγκλήματα Ελλήνων

Νέο Άρθρο

Αξιωματούχος του υπ. Εξωτερικών αναγνωρίζει για πρώτη φορά δημόσια ότι Ελληνες πολίτες έλαβαν μέρος σε εγκλήματα εναντίον αμάχων Βοσνίων κατά τη διάρκεια του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Πρόκειται για περίπου 100 άτομα τα οποία πολεμούσαν στη Βοσνία υπό τις διαταγές του φυγόδικου στρατηγού Μλάντιτς. Πολλοί από αυτούς έλαβαν μέρος στη σφαγή της Σρεμπρένιτσα τον Ιούλιο του 1995. Το γεγονός αυτό χαρακτηρίστηκε από την αγγλική εφημερίδα «Γκάρντιαν» ως «το το πιο καλοκρυμμένο μυστικό της Ελλάδας».

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

μη-ψύχραιμο (σάπιο τυρί)

Παιδιά, προκαταβολικά συγγνώμη για το ύφος και την προχειρότητα του εδώ post, αλλά τα έχω πάρει στο κρανίο και χρειάζομαι συμβουλή.

Γνωστό σουπερμάρκετ μόλις επιχείρησε να δολοφονήσει τον πατέρα μου με τη μέθοδο του σάπιου τυριού. Ευτυχώς το τυρί το αγόρασε για εμένα κι όχι για τον ίδιο, οπότε σύντομα αντιλήφθηκα ότι ΤΟ ΤΥΡΙ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΜΟΥ. Υπήρχαν μικρά πραματάκια που περπατούσαν ή σέρνονταν εκεί μέσα.

Δε θέλω καν να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ένας άνθρωπος -κάποιας ηλικίας σαν τού πατέρα μου- έτρωγε αυτό το πράμα. Πιθανόν να είναι τυχαίο που είναι τώρα ζωντανός λοιπόν ή υπερβάλλω; Δεν ξέρω.

Μετά που το είπα στον πατέρα μου για το τυρί που μού έφερε, θυμήθηκε και ένα άλλο περιστατικό, για το ίδιο κατάστημα. Μια προηγούμενη φορά που είχε πάει, ζήτησε τυρί και ο υπάλληλος του έκανε νόημα "μην πάρεις τυρί σήμερα". Αυτό βέβαια το έμαθα τώρα.

Μου έχει ανέβει το αίμα στο κεφάλι από το σοκ και την τσαντίλα. Έχει κανείς καμιά συμβουλή για το πώς πρέπει να το χειριστώ; Πέρα από το ότι δεν ξαναπατάμε εκεί μέσα.

ΥΓ. Όποιος θέλει το όνομα τού σουπερμάρκετ, να στείλει email.

Χρίστος Παπαδημητρίου: “Ό,τι είναι δωρεάν, δεν το σεβόμαστε”

Συνέντευξη

Στην εγχώρια πολιτική συζήτηση το έργο του αμερικανού γλωσσολόγου και πολιτικού στοχαστή Νόαμ Τσόμσκι προσλαμβάνεται με αντιφατικούς τρόπους καθώς είναι εν πολλοίς παρεξηγημένο. Οι εξ αριστερών υπέρμαχοί του μάλλον άδικα υπερτονίζουν την αντικαπιταλιστική και αντι-ιμπεριαλιστική (αντιαμερικανική) ρητορεία του, παραγνωρίζοντας τοις φιλελεύθερες καταβολές του. Οι εκ δεξιών πολέμιοι του, αν και αναγνωρίζουν την προσφορά του στη γλωσσολογία, εξίσου άδικα υποβαθμίζουν τη πολιτική του σκέψη θεωρώντας ξένη προς τις φιλελεύθερες αρχές και αξίες.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Σώστε το Δικτυακό Ραδιόφωνο...

Στις 2/3/2007 η Επιτροπή Πνευματικών Δικαιωμάτων των ΗΠΑ (Copyright Royalty Board - CRB) που εποπτεύει -συν τοις άλλοις- τις πληρωμές δικαιωμάτων χρήσης από τους παρόχους δικτυακής μουσικής (webcasters), αύξησε τα ποσοστά τελών τους κατά 300 έως 1200 τα εκατό, βάζοντας έτσι σε κίνδυνο την ίδια τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων αυτών.

Κατά απαίτηση της Ένωσης Δισκογραφικών Εταιρειών Αμερικής (RIAA), η CRB αγνόησε το γεγονός ότι τα τέλη που καταβάλλονται από τις ραδιοφωνικές εταιρείες του διαδικτύου ήταν ήδη ΔΙΠΛΑΣΙΑ από από εκείνα που πληρώνει το δορυφορικό ραδιόφωνο, ζητώντας ακόμη υψηλότερα ποσοστά. Το 2005 τα δικτυακά τέλη ήταν 7/100 του $0,01 για κάθε μεταδιδόμενο (streamed) μουσικό κομμάτι και τo 2010 αναμένεται να είναι 19/100 του $0,01. Η αύξηση αυτή καθίσταται δυσβάστακτη ειδικά για τις μικρές webcast επιχειρήσεις.

Η πλειοψηφία των webcasters ήδη αντιμετωπίζει αρκετές δυσκολίες όπως είναι διαμορφωμένο το υφιστάμενο σύστημα και σίγουρα οι περισσότερες θα σταματήσουν να εκπέμπουν εάν τελικά η πρόταση της CRB καταφέρει και περάσει από το Κογκρέσσο. Κάτι τέτοιο θα αποτελέσει μεγάλη απώλεια για τους χιλιάδες μικρούς δημιουργούς και καλλιτέχνες που μέχρι τώρα εύρισκαν στο webcasting ένα νέο, πρωτοποριακό, εναλλακτικό και άμεσο τρόπο να τους φέρνει σε επαφή με το κοινό τους.

Η καταπληκτική πολυχρωμία του webcasting χαρίζει ατέλειωτες ώρες ψυχαγωγίας (24/7/365) και ποιοτικής μουσικής απόλαυσης -για όλα τα γούστα- σε εκατομμύρια φιλόμουσους ανά την υφήλιο. Είναι χαρακτηριστικό ότί πέρυσι η ακροαματικότητα αυξήθηκε από τα 45 εκατομμύρια ακροατές το μήνα στα 72 εκατομμύρια το μήνα(!) με όλα τα ευεργετικά συνεπακόλουθα για τη βιομηχανία, τους χρήστες και τελικά την ελεύθερη πολυφωνία.

Για τους λόγους αυτούς έχει αναλάβει δράση μια μεικτή ομάδα (Savenetradio.org) αποτελούμενη από καλλιτέχνες, webcasters και ακροατές με σκοπό την άσκηση πίεσης στους "αρμόδιους" φορείς για τη σωτηρία αυτού του τόσο σύγχρονου και άμεσου τρόπου ψυχαγωγίας. Επισκεφθείτε το website και συμπαρασταθείτε τους.

Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Τάκη Μίχα

Μην χάσετε την εκδήλωση-παρουσίαση του νέου βιβλίου του Τάκη Μίχα "Νόαμ Τσόμσκι και Φιλελευθερισμός" την Δευτέρα 14 Μαϊου, ώρα 7μμ, στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20).

Εισηγητές θα είναι οι:
Ε.Βενιζέλος βουλευτής ΠΑΣΟΚ
Κ.Χατζηδάκης Ευρωβουλευτής ΝΔ
Δ.Κατσούδας Γ.Γ.Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Υπουργείου Εξωτερικών
Α.Παπανδρέου Πανεπιστημιακός
Α.Χατζής Πανεπιστημιακός

Φιλελευθερισμός και Ελευθερία της Έκφρασης

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία και το υπό σύσταση Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕ.ΦΙ.Μ.) σας προσκαλούν στο 1ο κύκλο ανοικτών σεμιναρίων με θέμα:

Φιλελευθερισμός και Ελευθερία της Έκφρασης

με ομιλητή τον:
Άρη Χατζή
Επίκουρο καθηγητή Φιλοσοφίας Δικαίου & Θεωρίας Θεσμών, Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Τη διάλεξη θα ακολουθήσει συζήτηση, την οποία θα συντονίσει ο Δ. Σκάλκος.
Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 12 Μαΐου 2007 και ώρα 6 μ.μ., στη Σχολή Νοηματικής (Ηπείρου 8 & Γ΄ Σεπτεμβρίου, 1ος όροφος- πλησίον Αρχαιολογικού Μουσείου).

Habemus eurocratorem

Δεν μου αρέσει ο Σαρκοζύ, γιατί είναι κοινωνικά συντηρητικός. Δεν μου αρέσει, γιατί δίνει την εντύπωση ότι δεν θα δίσταζε μπροστά σε κάποιες παραβιάσεις ατομικών δικαιωμάτων, αν ο σκοπός ήταν αρκετά σημαντικός. Δεν μου αρέσει, γιατί μοιάζει να αρέσκεται στην σύγκρουση παρά στον διάλογο. Δεν μου αρέσει, γιατί υστερεί στην ικανότητα πολιτικών ελιγμών. Δεν μου αρέσει, γιατί οι εθνικοί πρωταθλητές είναι καλοί για την καλαθοσφαίριση, όχι όμως για τις παιδικές τροφές.

Η Ευρώπη όμως είναι άλλο πράγμα.

Δεν ξέρω αν το έπιασαν όλοι το υπονοούμενο, αλλά οι Γάλλοι χτες δεν εξέλεξαν απλώς ένα Πρόεδρο, αλλά τον νέο Ευρωκράτορα (έστω συνευρωκράτορα, μαζί με την Αγγέλω την Μέρκελ). Και η επιλογή τους ήταν η καλύτερη δυνατή. Χωρίς ναι μεν αλλά και περικοκλάδες για το Ευρωσύνταγμα, σαφώς και συγκροτημένα κατά της εισόδου της Τουρκίας στην Ε.Ε., με όραμα και θέληση για την ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, εμπροσθοβαρής και ρηξικέλευθος σε μια Ευρώπη ομφαλοσκόπο, ενιαχού νεοεθνικίστρια, πολλαχού απογοητευμένη, πανταχού αδρανούσα.

Ο Σαρκοζύ, ο γυιος του μετανάστη, ο πατρόθεν Ούγγρος και μητρόθεν (Ελληνο)Εβραίος, ο Γάλλος από επιλογή και Ευρωπαίος από πεποίθηση, αντιπροσωπεύει την πιο αποφασιστικά ευρωπαϊκή επιλογή στην σημερινή Ευρώπη. Οι προσδοκίες για αυτόν είναι υψηλές. Μένει να δούμε τι μέλλει γενέσθαι.

Οι απολογητες του κομμουνισμου και εχθροι της ευρωπαϊκης ιδεας

Μου φαινεται εξωπραγματικο μια εφημεριδα σαν την Ημερησια που γενικα κραταει καποιο επιπεδο να εχει δημοσιευσει αυτο το αρθρο. Ο τιτλος ειναι ηδη απαραδεκτος

Τον «πόλεμο» στη Μόσχα κήρυξε η Εσθονία

Μιλαμε για μια χωρα που εχει δεινοπαθησει απιστευτα και απροκλητα στα χερια της Μοσχας και η "Η" τολμαει να μιλαει για κηρυξη πολεμου απο την Εσθονια! Και γιατι γινεται η φασαρια, επειδη η Εσθονια θελει να διαγραψει το βασανισμενο παρελθον της στα χερια των Σοβιετικων. Δηλαδη κυριοι ανιστορητοι της Ημερησιας, οταν στην Κρητη εξαφανισαν ας πουμε τα συμβολα της οθωμανικης εξουσιας μετα την απελευθερωση, αυτο ηταν "προκληση" και κηρυξη πολεμου στον Σουλτανο?

Το αρθρο συνεχιζει με καποια περιστατικα εκδηλωσης φιλοναζισμου στην Εσθονια λες και το αντιθετο της σοβιετοφιλιας ειναι ο ναζισμος! Καθε εκδηλωση συμπαθειας στους ναζι μου ειναι απεχθης, αλλα στις Βαλτικες χωρες πιστευω οτι ειναι εν μερει απλα μια κατανοητη πλην απαραδεκτη αντιδραση στην σοβιετικη επιθεση. Οι Ελληνες επι Ναπολεοντα τον εκθειαζαν γιατι περιμεναν να τους ελευθερωσει (δεν ηξεραν οτι ειχε προκαλεσει περισσοτερους νεκρους απο την πανουκλα), ακομα και καποιοι σημερινοι Ελληνες πεφτουν στην παγιδα ακροδεξιων κομματων ως απαντηση στην τουρκικη επιθετικοτητα. Αυτο οφειλουμε να το στιγματιζουμε και να πιεζει η ΕΕ για βελτιωση. Αλλα δεν εχει αυτο καμμια σχεση με την απεχθεια στα σοβιετικα εγκληματα και ειναι φτηνο κολπο η ταυτιση της με τον ναζισμο. Η καταργηση συμβολων του κομμουνισμου που συμβαινει οντως σε ολη την πρωην Ανατολικη Ευρωπη δεν εχει καμμια σχεση με φιλοναζισμο! Ειναι η υγιης αντιδραση της απελευθερωσης απο μια τυρρανια.

Αλλα εμεις οι Ελληνες ξερουμε καλυτερα απο αυτους, ο κομμουνισμος ηταν ενας παραδεισος και δεν ντρεπονται οι αγνωμονες να γκρινιαζουν? Δεν ξερουν οτι ο κοκκινος στρατος τους κατεκτησε για το καλο τους? Δεν ξερει οτι ειχαν το μοναδικο προνομιο να τους επιβληθει ενα ολοκληρωτικο καθεστως για 50 χρονια, σε ενα απο τα πιο μαζικα αποτυχημενα πειραματα της ιστοριας, ενα καθεστως που τους καταδικασε στην ηθικη και οικονομικη εξαθλιωση, που τους εφερε 20 χρονια πισω απο παλαι ποτε παμφτωχες χωρες της ευρωπαϊκης περιφερειας οπως η Ελλαδα?

Πραγματικα δεν μπορω να χωνεψω την σοβιετολατρεια μερικων Ελληνων που φτανει τα ορια της ανοησιας. Η περιπτωση της Εσθονιας οπως ολες οι χωρες της Βαλτικης θα πρεπει να ειναι πολυ γνωριμη στους Ελληνες. Μια πολυ μικρη χωρα με σχετικα καλο επιπεδο ζωης ειχε την ατυχια να βρεθει διπλα σε εναν τεραστιο, φτωχο, απολιτιστο και επιθετικο γειτονα. Υποφερανε πολυ και σημερα θελουν να αφησουν το παρελθον πισω τους.

Καθε Βαλτικη χωρα, αλλα και αυριο η Ουκρανια, ισως καποτε και η κακομοιρα η Μολδαβια, πρεπει να εχουν την αμεριστη υποστηριξη μας στην προσπαθεια τους να ξεφυγουν απο τα νυχια της Μοσχας. Γιατι για αυτους ο σοβιετικος εφιαλτης δεν εχει τελειωσει εντελως, οι τακτικες της ρωσικης κυβερνησης, που ειναι αντιδημοκρατικες στο εσωτερικο της χωρας, στην εξωτερικη πολιτικη φτανουν τα ορια του ωμου εκβιασμου. Με οπλο τις πρωτες υλες και την κρατικη ιδιοκτησια των ρωσικων ενεργειακων κολοσσων, ο Πουτιν συμπεριφερεται σαν ταυρος σε υαλοπωλειο εκβιαζοντας και πιεζοντας ευρωπαϊκες χωρες με απαραδεκτη αγενεια.

Οπως περιμενουμε εμεις η ΕΕ να μας βοηθησει στον (συνηθως δικαιο) αγωνα μας να αποκτησουμε ανοσια στις βιαιες διαθεσεις των ανατολικων γειτονων, ετσι οφειλουμε να συμπαραστεκομαστε στις προσπαθειες μικρων και ταλαιπωρημενων ευρωπαϊκων χωρων να αντισταθουν στον μεγαλο τσαμπουκαλη απτα Ουραλια... Η Ρωσια ειναι μια χωρα που επιστημονικα, μουσικα και λογοτεχνικα εχει προσφερει πολλα. Ειμαι απο αυτους που πιστευουν οτι εχει θεση στο ευρωπαϊκο οικοδομημα και η προσφορα της θα ειναι πολυ σημαντικη. Αλλα μονο οταν συνειδητοποιησει οτι οι τακτικες του bullying δεν εχουν θεση στην ηπειρο μας...

Ένας φιλελεύθερος αντικαπιταλιστής

Νέο Άρθρο

Στην εγχώρια πολιτική συζήτηση το έργο του αμερικανού γλωσσολόγου και πολιτικού στοχαστή Νόαμ Τσόμσκι προσλαμβάνεται με αντιφατικούς τρόπους καθώς είναι εν πολλοίς παρεξηγημένο. Οι εξ αριστερών υπέρμαχοί του μάλλον άδικα υπερτονίζουν την αντικαπιταλιστική και αντι-ιμπεριαλιστική (αντιαμερικανική) ρητορεία του, παραγνωρίζοντας τοις φιλελεύθερες καταβολές του. Οι εκ δεξιών πολέμιοι του, αν και αναγνωρίζουν την προσφορά του στη γλωσσολογία, εξίσου άδικα υποβαθμίζουν τη πολιτική του σκέψη θεωρώντας ξένη προς τις φιλελεύθερες αρχές και αξίες.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Τουρκία, Ελλάδα και Ε. Ε.

Νέο Άρθρο

Η Τουρκία, ως κράτος, είναι “συνεταιρικό” μέλος της Ευρώπης από το 1964. Η πρώτη απόπειρα ένταξης της Τουρκίας στην, τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα, χρονολογείται στις 14 Απριλίου 1987. Στις 10 Δεκεμβρίου 1999 στο Helsinki, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνωρίζει κι επίσημα την Τουρκία ως υποψήφιο μέλος για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διαπραγματεύσεις για την είσοδο της Τουρκίας στην Ε. Ε. αρχίζουν στις 3 Οκτωβρίου 2005, υπό την καθοδήγηση του Τούρκου πρωθυπουργού Recep Tayyip Erdoğan...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Όταν ο Μαυρογιαλούρος ανακάλυψε τα μπλογκ...

Πληροφορήθηκα από το newsletter του βουλευτή της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη, τη συνέντευξη που έδωσε στο “Πολιτικό μπλογκ” η οποία διαφημίζεται και ως η πρώτη συνέντευξη πολιτικού που δόθηκε σε μπλογκ.

Η πρωτοβουλία των συντακτών του μπλογκ είναι βέβαια αξιέπαινη αλλά για μία ακόμη φορά διαπιστώνω την παρανόηση που υπάρχει σχετικά με το μέσο. Το γεγονός ότι κάποιος ενδύεται τη νεα τεχνολογία για να επικοινωνήσει την πολιτική του παρουσία, δεν σημαίνει πως η παρουσία αυτή είναι και φρέσκια.

Διαπιστώνω πως ο παλαιοκομματισμός και ο βαθιά συντηρητικός πολιτικός λόγος που αναπαράγουν και οι νεότεροι πολιτικοί, εξαιρετικά συμπαθείς κατά τα άλλα, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιχειρεί να αναβαπτισθεί στη Νέα Τεχνολογία, η οποία τείνει να μετατραπεί σε μία κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για να αναπαράγω κι εγώ ένα από τα κλισέ του μέσου δημοσιογράφου.

Η συνέχεια εδώ.

Ποιός Σκότωσε τις Τηλεπικοινωνίες;

Γιατί η επίσημη ιστορία είναι εσφαλμένη.
Νέο Άρθρο

Όταν ο Bill Clinton υπέγραψε τον Νόμο περί Τηλεπικοινωνιών του 1996, επικρατούσε ευρεία συναίνεση πως ο νόμος εκείνος θα έδιωχνε το πεθαμένο χέρι του κρατικού έλεγχου και θα έδινε στο αόρατο χέρι του ανταγωνισμού την δυνατότητα να χτίσει μια τηλεπικοινωνιακή υποδομή που άρμοζει σε μια εποχή της πληροφορίας. Οι μόνοι διαφωνούντες ήταν ορισμένοι αναλυτές — ίσως ακόμα και ένας ή δύο νομοθέτες — φιλελεύθερων πεποιθήσεων που πιστεύαν πως ο νόμος δεν έκανε αρκετά — για παράδειγμα θέλαν να καταργηθεί η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών (FCC)2 — και μερικοί της αριστεράς που αισθάνονταν πως η κυβέρνηση εγκατέλειπε με αυτόν τον νόμο τον ρόλο εκείνο που κατά την γνώμη τους θα έπρεπε να έχει στην παροχή προσιτών και καθολικά διαθέσιμων υπηρεσιών τηλεφωνίας και δεδομένων.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Αντιαπαγορευτικό διήμερο στα Ιλίσια

Από το blog του Lost-in-Tyme μαθαίνουμε για το 3o Κανναβικό Αντιαπαγορευτικό Φεστιβάλ που διοργανώνουν οι Ηλιόσποροι.

Στο rooster έχουμε μιλήσει πολλές φορές για το θέμα του πολέμου κατά των ναρκωτικών. Όσοι μοιράζεστε μαζί μας τις ανησυχίες για τα ολέθρια αποτελέσματα της απαγορευτικής πολιτικής, και γενικά όσοι είστε καχύποπτοι απέναντι σε αυτά που λένε ότι κάνουν "για το καλό μας", σας καλούμε να παρευρεθείτε μαζί μας στο αντιαπαγορευτικό φεστιβάλ, να ακούσουμε καλή μουσική και να διαδηλώσουμε με ευχάριστο τρόπο την αντίθεση μας στον πόλεμο κατά των ναρκωτικών.

Επίσης να σημειώσουμε ότι η Φιλελεύθερη Συμμαχία θα συμμετάσχει στο Protestival και θα μοιράσει ενημερωτικό υλικό στο περίπτερο του Ελευ.Συν.Α (Ελευθεριακός -Libertarian- Σύνδεσμος Απεξάρτησης). Όσοι φίλοι της ΦιΣ θέλουν να ενημερωθούν περισσότερο για τις συνέπειες της απαγορευτικής πολιτικής ας περάσουν και μια βόλτα από τα Ιλίσια, γιατί σπάνια συνδιάζεται τόσο καλά το τερπνόν μετά του ωφελίμου :-)

Το φεστιβάλ θα γίνει Παρασκευή 4/5 και Σάββατο 5/5 στην Πανεπιστημιούπολη. Η είσοδος θα είναι από την οδό Ούλοφ Πάλμε και η μουσική ξεκινάει από τις επτά το απόγευμα.

See you there!

Kλειστόν λόγω αυστηρής λογοκρισίας

Φαντάσου ότι είσαι ένας νέος 25 χρονών που μένεις σε μια χώρα, η οποία συστηματικά καταπιέζει την ελευθερία της έκφρασης. Οι περισσότερες ιστοσελιδες με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα “μπλοκάρονται” από ένα εθνικό φίλτρο και δεν εμφανίζονται ποτέ στην οθόνή σου. Θέλεις να επικοινωνείς με ανθρώπους από όλο τον κόσμο κι έτσι χρησιμοποιείς το PalTalk, ένα chat room που αν και η έδρα του είναι στην Νεά Υόρκη αλλά πολλοί χρήστες του μιλάνε τη γλώσσα σου. Στην ουσία είναι το παράθυρο του απομονωμένου κόσμου σου.

Μια μέρα που έχετε μαζευτεί στο σπίτι σου με φίλους και μιλάτε με άλλους χρήστες στο chat room, εισβάλλουν ξαφνικά στις τρεις το πρωί 50 αστυνομικοί, σας χτυπάνε και σε φυλακίζουν σε πλήρη απομόνωση για 9 ολόκληρους μήνες χωρίς ποτέ να σου απαγγελθούν κατηγορίες.

Περνάνε αυτοί οι μήνες και αφήνεσαι «ελεύθερος». Δε φοβάσαι να κατακρίνεις δημόσια την κυβέρνηση και υποστηρίζεις την αναγκαιότητα ειρηνικής αλλαγής της πολιτικής κατάστασης (στη χώρα σου είναι νόμιμο μόνο ένα πολιτικό κόμμα). Περίπου έξι βδομάδες μετά όμως, εκεί που κάθεσαι σε ίντερνετ-καφέ παρέα με τον αδερφό σου και διαβάζεις τα email σου και ειδησεογραφικά sites, σε πλησιάζουν άντρες της Ασφάλειας, σου φοράνε χειροπέδες και σε αναγκάζουν να τους οδηγήσεις σπίτι σου, όπου βρίσκουν και κατάσχουν, μία κάμερα, ένα κασετόφωνο, 2 CD και ένα βιβλίο που για κακή σου τύχη είναι απαγορευμένο επειδή υποστηρίζει την αναγκαιότητα δημοψηφίσματος για πολυκομματισμό στη χώρα.

Αν σε έλεγαν Truong Quoc Tuan και έμενες στο Βιετνάμ, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα ήσουν σε ένα κελί σε πλήρη απομόνωση χωρίς καμιά επαφή με δικηγόρους ή συγγενικά πρόσωπα. Θα σε κατηγορούσαν για προπαγάνδα εναντίον του κράτους και θα αναρωτιόσουν, στα αλήθεια για ποιο λόγο και για πόσα κλικ του ποντικιού σου αντιμετωπίζεις 20 χρόνια κάθειρξη…

Ή φαντάσου να δουλεύεις ως δημοσιογράφος σε κινέζικη εφημερίδα.

Τις παραμονές της 15ης επετείου από τη σφαγή στην πλατεία Τιενανμέν, σε συνάντηση του προσωπικού της εφημερίδας, σάς δείχνουν ένα μέμο από το Κεντρικό Τμήμα Προπαγάνδας για το πώς θα πρέπει να καλύψετε τις επετειακές εκδηλώσεις. Σε αυτό δίνονται οδηγίες στους εργαζόμενους στα ΜΜΕ να «κατευθύνουν σωστά την κοινή γνώμη», να «μην δημοσιεύουν ποτέ απόψεις που δεν είναι σύμφωνες με την επίσημη πολιτική» και να καταδίδουν στις αρχές τυχόν υποψίες που έχουν για συναδέλφους τους που επικοινωνούν με δημοκρατικά στοιχεία στο εξωτερικό.

Εσύ κρατάς σημειώσεις από αυτό το μέμο και το στέλνεις με email από τον προσωπικό σου yahoo! λογαριασμό σε κάποιον γνωστό σου στην Αμερική που διαχειρίζεται ένα πολύ γνωστό κινέζικο website, το Δημοκρατικό Φόρουμ. Το email δημοσιεύεται την ίδια μέρα με το ψευδώνυμο “198964” στα ανεξάρτητα κινεζόφωνα websites του εξωτερικού που έτσι κι αλλιώς είναι απαγορευμένα στη χώρα.

Σε συλλαμβάνουν μερικούς μήνες αργότερα. Η εταιρία Yahoo! θα έχει πολύ απλά δώσει τα στοιχεία του λογαριασμού της ηλεκτρονικής σου διεύθυνσης και την ακριβή τοποθεσία από την οποία στάλθηκε το επίμαχο email.

Αν το όνομά σου ήταν Shi Tao και έμενες στην Κίνα, τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε μετά;

Θα καταδικαζόσουν με την κατηγορία της προδοσίας κρατικών μυστικών σε 10ετή κάθειρξη. Η γυναίκα σου θα ανακρινόταν καθημερινά από τις αρχές και η δουλειά θα της πίεζε να σε χωρίσει, πράγμα που τελικά θα έκανε. Θα είχες ελάχιστη επαφή με την οικογένειά σου. Θα μεταφερόσουν σε φυλακές υψίστης ασφάλειας και θα σου απαγόρευαν γράφεις ή να διαβάζεις. Η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων θα σου απένειμε το Διεθνές Βραβείο Τύπου για την Ελευθερία, το οποίο φυσικά δε θα μπορούσες να παραλάβεις.

Φαντάσου να μπορούσες να απελευθερώσεις τον Truong Quoc Tuan και τον Shi Tao. Μπορείς!

Μπες στο www.amnesty.org.gr και πάρε μέρος στην εκστρατεία της Διεθνούς Αμνηστίας για την ελευθερία της έκφρασης στο ίντερνετ!

Ποιό κόμμα ψηφίζουν οι libertarians στις ΗΠΑ?

Σε μια πρόσφατη ανταλαγή απόψεων με κάποιον σχολιαστή ανέφερα ότι βάση μιας πρόσφατης μελέτης το 25% περίπου των ψηφοφόρων του Ρεπουμπλικανικού κόμματος στις ΗΠΑ μπορούν να χαρακτηριστούν ως libertarian ή libertarian-leaning, και ότι αυτό εξηγεί το γεγονός ότι το Libertarian Party εισπράτει μόνο περίπου το 1% της ψήφου στις Προεδρικές εκλογές. Ισχυρίστηκα ακόμα ότι η πρόσφατη ήττα των Ρεπουμπλικανών στις βουλευτικές εκλογές οφείλεται στην στροφή του κόμματος προς συντηρητικότερες θέσεις και προς τη Χριστιανική Δεξιά. Με άλλα λόγια, θεωρώ ότι οι Αμερικανοί φιλελεύθεροι, αν και μειοψηφία, αποτελούν τη λεγόμενη swing vote. Επειδή τα λεγόμενά μου αμφισβητήθηκαν, παραθέτω το link στην περίληψη της έρευνας του Cato Institute.

Επειδή δεν είναι ίσως ξεκάθαρο που βρήκα το 25%, να πω ότι με βάση την έρευνα το 15% - 20% των ψηφοφόρων χαρακτηρίζονται ως libertarian-leaning. To 74% περίπου από αυτούς ψήφισε τους Ρεπουμπλικάνους στις εκλογές τις οποίες κέρδισε Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος. Άρα οι φιλελεύθεροι που ψήφισαν Ρεπουμπλικάνους στις κερδισμένες εκλογές αποτέλεσαν το 11% - 15% των συνολικών ψηφοφόρων. Με βάση το ότι οι Ρεπουμπλικάνοι πήραν στις εκλογές τις οποίες κέρδισαν μεταξύ 50% και 54% των συνολικών ψηφοφόρων, το ποσοστό των φιλελεύθερων ψηφοφόρων επί των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων στις κερδισμένες εκλογές κυμαίνεται μεταξύ 20% και 30%. Εγώ πήρα το μέσο.

http://www.cato.org/pubs/policy_report/v29n1/cpr29n1-1.html

Liberal News

Από την πρώτη Ιουνίου ένα νέο περιοδικό θα έρθει να καλύψει ένα μέρος του κενού της φιλελεύθερης έκφρασης στον ελληνικό τύπο. Το Liberal News θα είναι ένα free press έντυπο που θα τυπώνεται σε 30.000 αντίτυπα και θα μοιράζεται δωρεάν σε κεντρικά σημεία στην Αθήνα και ταχυδρομικά με συνδρομή σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα και τον κόσμο. Όπως γράφει και ο εκδότης του στο πρώτο editorial, το Liberal News φιλοδοξεί να συνδράμει στην ανάπτυξη ενός νηφάλιου, ψύχραιμου και πλουραλιστικού διαλόγου. Παρ'ότι φυσικά οι περισσότεροι (αλλά όχι όλοι) συνεργάτες του είναι μέλη της ΦΣ, δεν αποτελεί κομματικού χαρακτήρα έντυπο και το φάσμα των απόψεων που θα εκφράζονται είναι πολύ ευρύτερο. Αυτό εξασφαλίζει τόσο η υψηλού επιπέδου στελέχωση της συντακτικής ομάδας (δεν αναφέρομαι φυσικά στον εαυτό μου αλλά στους υπόλοιπους), όσο και οι επιστημονικοί συνεργάτες. Ως συνεργάτες περιλαμβάνονται περίπου 8 roosters, αλλά θα υπάρχουν κατά καιρούς επιλεγμένα άρθρα και από άλλους.

Το editorial και η ταυτότητα του περιοδικού για το πρώτο τεύχος.

Μεταρρυθμιστική Αριστερά και Φιλελευθερισμός του Κέντρου

Νέο Άρθρο

Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση που μου απευθύνατε. Ανταποκρίνομαι με ευχαρίστηση πίστευα πάντοτε ότι ο νηφάλιος διάλογος ανάμεσα σε κόμματα ιδεών, που σε άλλα θέματα συγκλίνουν και σε άλλα αποκλίνουν, είναι ωφέλιμη για τον τόπο.

Ο σοσιαλισμός και φιλελευθερισμός είναι τέκνα του Διαφωτισμού και η τεράστια προσφορά τους στην διαμόρφωση της σύγχρονη κοινωνίας πραγματοποιήθηκε μέσα από αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις, αλλά και μέσα από μια ανεπαίσθητη αλλά υπαρκτή διαδικασία όσμωσης και συγκλίσεων, που τελικά αποδείχθηκε καθοριστικότερη. Σήμερα τα δύο αυτά ρεύματα - εν μέσω της κρίσης τους- βρίσκονται πιο κοντά μεταξύ τους.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

3 μέρες Ελευθερίας (αν κρατούσα ημερολόγιο)

Kαι ακαρτέρει και ακαρτέρει
φιλελεύθερη λαλιά,
ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι
από την απελπισιά,
Διονύσιος Σολωμός
(από τον Ύμνο στην Ελευθερία)

To τελευταίο τριήμερο ήταν πράγματι πολύ έντονο (έως συγκλονιστικό) για όλους συμμετέχουμε στην προσπάθεια δημιουργίας μιας ξεκάθαρης πολιτικής έκφρασης των φιλελεύθερων ιδεών. Ήταν η κορύφωση των μέχρι τώρα κόπων μας αλλά και ταυτόχρονα η αρχή ενός νέου κύκλου προσπάθειας.

Η συμβολική διαμαρτυρία μας την Παρασκευή για τον Kareem ήταν μάλλον η πιο οργανωμένη σε παγκόσμιο επίπεδο (αν κρίνω από το freekareem.org και τα ενθουσιώδη μηνύματα που έλαβα από κει). Το Ιδρυτικό μας Συνέδριο ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας από κάθε πλευρά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ αξίζει όχι μόνο στους διοργανωτές για την προετοιμασία του (και όλους βοήθησαν ώστε το εγχείρημα να φτάσει μέχρι εδώ), αλλά και σε όλα τα μέλη για την ώριμη και ουσιαστική συμμετοχή τους στους διαλόγους, τις τοποθετήσεις και τις προτάσεις τους. Έδειξε το υψηλό επίπεδο των συμμετεχόντων, την υψηλού βαθμού πολιτική μας συννενόηση, την διαυγή ιδεολογική μας στόχευση, την ουσιαστική θέληση να προασπιστεί η ενότητα και η συμπόρευση μας και πάνω από όλα έδειξε ότι όλοι πονάνε και νοιάζονται για αυτό που δημιουργούμε και θέλουν μόνο το καλύτερο. Ο ενθουσιασμός που δημιούργησε το Συνέδριο είναι απαραίτητος για να μπορέσουμε να αντιπαρατεθούμε με τα εμπόδια και τις δυσκολίες που έχουμε μπροστά μας. Τα τελικά κείμενα και τα βίντεο του Συνεδρίου θα είναι σύντομα διαθέσιμα.

Φυσικά, δεν μπορώ να μην ευχαριστήσω και όλους όσους με εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους για την θέση του πρώτου Προέδρου του νέου μας κόμματος αλλά και όσους με τίμησαν με την συμμετοχή τους στην πρώτη Διοικούσα Επιτροπή (που περιλαμβάνει 3 ακόμα roosters, τον Kouk, τον G.Sarigiannidi και την Spinoza). Όλοι έχουμε πλήρη συναίσθηση της ευθύνης να θέσουμε τις βάσεις ενός κόμματος αντάξιου του βάρους των ιδεών μας. Ως πολιτικοί φορείς τους έχουμε ευθύνη για την ειλικρινή, γνήσια και σοβαρή έκφρασή τους.

Η περίοδος ως τώρα, από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα, χαρακτηρίστηκε από μια τάση εσωστρέφειας, που ήταν αναπόφευκτη συνέπεια της αναγκαίας διαβούλευσης προκειμένου να μορφοποιήσουμε μια συγκεκριμένη κοινή πολιτική πλατφόρμα. Από δω και πέρα οφείλουμε να δράσουμε εξωστρεφώς για να κάνουμε γνωστό το εγχείρημά μας και να επικοινωνήσουμε την πολιτική μας πλατφόρμα. Ο αγώνας που ξεκινάει είναι ένας μαραθώνιος. Ένας πολιτικός αγώνας αντοχής, όχι ταχύτητας.

Τα βήματα που θα ακολουθήσουν είναι συγκεκριμένα και λαμβάνουν υπόψη όλους τους αντικειμενικούς περιορισμούς που μας επιβάλλει ο χαρακτήρας μας ως κόμμα απλών πολιτών. Έχουμε άμεσα βήματα να κάνουμε αλλά η στόχευσή μας είναι στο μέλλον.
- Να εκμεταλλευτούμε το διαδίκτυο στο μέγιστο βαθμό και για την οργάνωσή μας και για την επικοινωνία μας. Η σελίδα μας βρίσκεται στο στάδιο της επανασχεδίασης (πάντα σε joomla), ώστε να γίνει αισθητικά καλύτερη, φιλικότερη και με πολύ περισσότερες λειτουργίες για τους επισκέπτες. Το διάλογο και την αλληλεπίδραση του κόμματος και των στελεχών του με τους πολίτες θα βοηθήσουν και ένα παράπλευρο δίκτυο σελίδων που ετοιμαστούν για την υποστήριξή του.
- Να εκμεταλλευτούμε κάθε δυνατότητα εναλλακτικής προσέγγισης της κοινωνίας, μακριά από τους ελεγχόμενους (και εχθρικούς) παραδοσιακούς διαύλους.
- Να δημιουργήσουμε ένα ινστιτούτο φιλελεύθερης σκέψης που θα φέρει σε επαφή το ελληνικό κοινό με ιδέες, προτάσεις και διανοητές που σήμερα είναι, αν όχι εντελώς άγνωστοι, σίγουρα στο περιθώριο.
- Να οργανώσουμε τα οικονομικά μας και να στήσουμε τις στοιχειώδεις αναγκαίες υποδομές του κόμματος.
- Να ενεργοποιήσουμε μέλη σε θεματικές πολιτικές κινήσεις και αυτοοργανούμενες γεωγραφικές πολιτικές κινήσεις.
- Να έχουμε μια ευπρόσωπη παρουσία στις εκλογικές αναμετρήσεις.

Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν, το ξέρουμε. Ας αντλήσουμε όμως έμπνευση και δύναμη από έναν άλλο Επτανήσιο:

Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.
Ανδρέας Κάλβος

Διαμάχες για την παιδεία

Νέο Άρθρο

Στην παιδεία εντοπίστηκαν δύο σημαντικές πρόσφατες ιδεολογικές συγκρούσεις: οι κινητοποιήσεις ενάντια στο νέο νόμο για τα ΑΕΙ και η διαμάχη για το βιβλίο ιστορίας της έκτης δημοτικού.

Ως διαμάχες για την παιδεία, αφορούν και οι δύο το μέλλον. Και οι δύο επίσης αφορούν με διαφορετικούς τρόπους το παρελθόν, ως πιθανό βαρίδι σε μια προσπάθεια συλλογικής αυτοσυνειδησίας και προσαρμογής σε μια περίπλοκη και απαιτητική διεθνή πραγματικότητα.είναι και το εξής: Γιατί επετράπη στον Τσο να αγοράσει τα πυροβόλα όπλα;

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*