7 παρατηρήσεις μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ

Η θέση μου ήταν από την αρχή ενάντια στην άσκηση του veto για την ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ ή και σε οποιονδήποτε άλλο διεθνή οργανισμό. Τελικά, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε, η κυβέρνηση άσκησε το δικαίωμα της χώρας μας να σταματήσει την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ και επιστρέφει από τη σύνοδο παρουσιάζοντας το γεγονός αυτό ως εθνική νίκη.

7 σύντομες σκόρπιες παρατηρήσεις:

1. Η κυβέρνηση, καθώς και η μεγάλη πλειοψηφία της αντιπολίτευσης, παρουσίασε την άσκηση του veto ως επίτευξη των στόχων της χώρας μας. Αναρωτιέμαι. Ήταν ο στόχος αυτής της ιστορίας η άσκηση του veto ή η επίτευξη συμφωνίας με τη γειτονική χώρα; Κι αν η άσκηση του veto αποτελεί επιτυχία, πως θα ορίζαμε την αποτυχία;

2. Να ομολογήσω ότι ήταν όντως επιτυχία η αποφυγή της οξύτητας και η διατήρηση της νηφαλιότητας – κυρίως από πλευράς της υπ. Εξωτερικών.

3. Το ατυχές είναι ότι, γι’ ακόμη μια φορά, γαργαλίστηκε το αντιαμερικανικό ένστικτο των Ελλήνων – ίσως ετούτη τη φορά για να στηρίξουμε το προφίλ του πρωθυπουργού ως νικητή μπροστά στην ‘αυτοκρατορία του κακού’.

4. Κάθε μέρα που περνάει με τη γειτονική χώρα εκτός ΝΑΤΟ και ΕΕ, η σταθερότητα αυτής της χώρας κινδυνεύει – άμεσα ή έμμεσα, λίγο ή πολύ. Φαντάζομαι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι μια τέτοια αστάθεια δεν είναι προς όφελος ούτε της εξωτερικής μας πολιτικής, ούτε και των ελληνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

5. Όλες αυτές τις μέρες, αρκετοί δημοσιογράφοι, καθώς και στελέχη της διπλωματίας μας, αποδώσανε στο σύνολο του λαού της γειτονικής χώρας τις όποιες ακρότητες παρατηρήθηκαν. Αυτή όμως η στάση είναι προφανώς λάθος και αποτελεί αδικαιολόγητη γενίκευση. Όπως άλλωστε δε θα ήταν λογικό να αποδοθούν σε ολόκληρο τον Ελληνικό λαό ακρότητες τύπου Άνθιμου και ΛΑΟΣ.

6. Πρέπει τώρα – όσο πιο γρήγορα γίνεται – να κάνουμε οτιδήποτε περνάει από το χέρι μας για να συνεχιστεί ο διάλογος και να καταλήξουμε σε μία λύση. Πριν επικρατήσουν τα πιο αντιδραστικά ένστικτα στη γειτονική χώρα και γίνει αδύνατος ο διάλογος.

7. Ο πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι «ο κομματικός ανταγωνισμός πρέπει να μένει μακριά από τα εθνικά θέματα, γιατί δεν ωφελεί την Πατρίδα.» Σε αυτό το σημείο θα διαφωνήσω έντονα. Ο ‘κομματικός ανταγωνισμός’ αποτελεί το βασικό κορμό της δημοκρατίας μας. Το ζήτημα του ονόματος της FYROM δεν είναι σημαντικότερο από το ασφαλιστικό, τη μεταρρύθμιση στο χώρο της Παιδείας, την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Η χώρας μας ωφελείται όταν ακούγονται όλες οι απόψεις, όταν υπάρχουν έντονες διαφωνίες, όταν λειτουργεί ο πολιτικός διάλογος, όταν ακούγεται η αλήθεια.

Η διακήρυξη της συνόδου του ΝΑΤΟ, αναφέρει σχετικά:

We recognise the hard work and the commitment demonstrated by the former Yugoslav Republic of Macedonia 1 to NATO values and Alliance operations. We commend them for their efforts to build a multi ethnic society. Within the framework of the UN, many actors have worked hard to resolve the name issue, but the Alliance has noted with regret that these talks have not produced a successful outcome. Therefore we agreed that an invitation to the former Yugoslav Republic of Macedonia will be extended as soon as a mutually acceptable solution to the name issue has been reached. We encourage the negotiations to be resumed without delay and expect them to be concluded as soon as possible.

Ας ακολουθήσουμε τη διακήρυξη, κι ας προσπαθήσουμε να βρεθεί η λύση ‘as soon as possible.’