e-rooster blog: Ζητείται οδός διαφυγής

Δευτέρα, Ιουλίου 28, 2008

Ζητείται οδός διαφυγής

Το πρόβλημα κατανομής της εξουσίας απασχολούσε την ανθρωπότητα ήδη από την εποχή της Αρχαίας Αθηνας.Οι σημερινές πολιτικές δομές σηματοδοτούν τις πολιτειακές αναζητήσεις του παρελθόντος: δημοκρατία ,διάκριση των εξουσιών , δημοψηφίσματα. Όλα υπήρξαν μέρος μια τιτάνιας πάλης με στόχο τη διοίκηση της κοινωνίας από την πλειοψηφια,και όχι από ισχυρές ελίτ. Ακόμα όμως και η σύγχρονη δημοκρατία, είναι καταδικασμένη να επιβιώνει υπό την ασφυκτική πίεση των διαχειριστών της εξουσίας. Με φωτογραφικές νομοθεσίες, νόμους απαλλαγής ευθυνών, προνόμια και σκανδαλώδεις συναλλαγές, οι εκαστοτε μέτοχοι του κρατικού οικοδομήματος επιδιώκουν να κατοχυρωθούν ως προνομιούχο στρώμα στην ελληνική κοινωνία. Σχεδόν πάντα τα καταφέρνουν. Το ελληνικό λεξιλόγιο αποτύπωσε πολύ πετυχημένα τις καταστάσεις που ακολουθούν αυτήν την εξέλιξη: ολιγαρχία,νεποτισμός,γραφειοκρατία,διαφθορά...

Και επειδή η δημόσια εξουσία αποσκοπεί σε υλικά οφέλη, έχει την τάση να συνδεθεί με την οικονομική εξουσία: Ο πολιτικός με τον βιομήχανο,ο μικρογραφειοκράτης με τον μικροεπιχειρηματία.Ο εκπρόσωπος του νόμου,με τον εκπρόσωπο του Μαμμωνά. Συνδετικός κρίκος; το φακελάκι,το μπαξίσι, η «χορηγία». Έτσι,η πολιτική με την αγορά,συνάπτουν αργά ή γρήγορα μια αμφίδρομα διαβρωτική σχέση.που στο εξωτερικό χαρακτηρίζεται ως «παρεοκρατικός καπιταλισμός».Καπιταλισμός της παρεούλας:εξουσία και κέρδη για τους λίγους «διαπλεκόμενους» σε βάρος της ανυποψίαστης μάζας.

Όπως όλα δείχνουν, η βρώμικη συγχώνευση των εξουσιών ολοκληρωθηκε προ καιρού.Το σύστημα «κλειδωσε». Οι δικλείδες ασφαλείας της δημοκρατιας εκχυμώθηκαν από το πολιτικό τους περιεχόμενο. το ρήγμα ανάμεσα στην εξουσία και την κοινωνία βαθυνε.

Αν υπάρχει μια οδός διαφυγής από το φλεγόμενο αδιέξοδο της εξουσίας που βιωνουμε, αυτή βρίσκεται στην κοινωνία των πολιτών. Ο άνθρωπος που έχει σιχαθει, την παθητικότητα, και την αδιαφορία είναι ο μόνος ικανός να αναστήσει τις άμυνες τις δημοκρατίας. Πώς; Όχι βέβαια απ τον καναπέ..Όλες οι συζητήσεις για τη δημοκρατία καταλήγουν στην εικόνα ενός ταπεινού, καθημερινού ανθρώπου που σημαδεύει ένα χαρτί πίσω απ το παραβάν ενός μικρού θαλάμου και το ρίχνει μέσα στην κάλπη..Αυτό το έγραψε ο Τσώρτσιλ.Αυτή είναι η δυναμη μας.

15 σχόλια:

Unknown είπε...: Το ζήτημα βέβαια είναι πως η οικονομική εξουσία φροντίζει να χειραγωγεί κατάλληλα τα πλήθη και ταυτόχρονα να τα αλυσοδένει με το λάιφστάιλ, τα δάνεια κτλ... Αλλά βλέπεις κανείς δεν βρίσκεται να της βάλει φραγές στις επιδιώξεις και τη δραστηριοποίηση. Άλλωστε δυστυχώς στις μέρες μας η χρηματοοικονομία έχει τοποθετηθεί ανώτερα της πολιτικής.
Το πρώτο καλό βήμα πάντως θα ήταν να αποτινάξουμε την ανηθικότητα του καπιταλισμού και να οδεύσουμε σε βιώσιμα συστήματα, αντικαθιστώντας φυσικά όλο το κερδοσκοπικό αλισβερίσι των αγορών με το "δίκαιο εμπόριο". Μετά η διαπλοκή θα γίνει πολύ δύσκολη. Είμαστε αρκετά ώριμοι πιστεύω, αρκεί ακριβώς να αποφασίσουμε να αρχίσουμε τις πέτρες (και όχι μόνο).; 28/7/08 11:00
Harry Peitsinis είπε...: Εγώ πάλι πιστεύω πως το πρόβλημα της διαπλοκής δεν βρίσκεται στην οικονομική εξουσία που ούτως ή άλλως ενδιαφέρεται για τη μεγιστοποίηση των συμφερόντων της (καθότι "οικονομική").

Το πρόβλημα βρίσκεται στην πολιτική εξουσία που υποτίθεται ότι έχει ορκιστεί "πίστη στα συμφέροντα του λαού και του έθνους". Επίορκος λοιπόν δεν ειναι ο επιχειρηματίας αλλά ο πολιτικός.

Συνεπώς η λύση βρίσκεται στο ξήλωμα των υπερμεγεθών κρατικών δομών και όχι στον αφανισμό της αγοράς που επαγγέλεσαι.; 28/7/08 11:08
Unknown είπε...: Το πρόβλημα γεννάται από την έννοια της μεγιστοποίησης και την υιοθέτησή της έναντι της βελτιστοποίησης, είτε σε πολιτικό, είτε σε επιχειρηματικό επίπεδο.

Όσο για την πολιτική εξουσία, δεν θα την χαρακτήριζα πλέον πολιτική αφού έχει βάλει την χρηματοοικονομία άνω της πολιτικής. Συνεπώς πάλι η δεύτερη φταίει.

Άλλωστε και οι υπερμεγέθεις ιδιωτικές δομές δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτε την διαφθορά των δημόσιων, ενώ σε αυτές προστίθεται και η ανηθικότητα και η εκμετάλλευση κοκ...

Δεν επαγγέλλομαι τον αφανισμό της αγοράς όπως μηδενιστικά και ύπουλα αναφέρετε στους λόγους σας. Την υιοθέτηση σχημάτων δίκαιου εμπορίου και βιώσιμης διαχείρισης αναζητάω και σίγουρα βέβαια δεν επαγγέλλομαι τίποτε που να έχει σχέση με την εξευτελιστική ανωτεροποίησης της χρηματοοικονομίας.

Επαγγέλλομαι απλά τη βιωσιμότητα.; 28/7/08 12:34
Ανώνυμος είπε...: Όποιος έχει την οικονομική δύναμη έχει και την εξουσία. Τα υπόλοιπα είναι φούμαρα.; 28/7/08 13:27
Ανώνυμος είπε...: Την υιοθέτηση σχημάτων δίκαιου εμπορίου

Δεν κάνεις τον κόπο να μας εξηγήσεις πρώτον τι σημαίνει δίκαιο εμπόριο και δεύτερον αν στην ιδανική κοινωνία που επαγγέλεσαι η αφεντιά σου θα ελέγχει την ηθική των πολιτών και την συμμόρφωση στις δίκαιες νόρμες; Αν δεν την ελέγχεις εσύ, τον έλεγχο θα τον κάνουν "αγανακτισμένοι πολίτες"/πολιτοφυλακές ή αυτό το ίδιο το μονοκομματικό κράτος;

Επίσης κάτι άλλο: την βιωσιμότητα ποιος θα την κρίνει; Αν σώνει και καλά πρέπει να προωθηθεί η "βιωσιμότητα" τότε πώς θα διαφέρεις εσύ από την οικονομική εξουσία στις καταγγελίες σου ότι η οικονομική εξουσία φροντίζει να χειραγωγεί κατάλληλα τα πλήθη και ταυτόχρονα να τα αλυσοδένει με το λάιφστάιλ, τα δάνεια κτλ... Εσύ θα ασκείς καλή χειραγώγηση; Αφού ο κόσμος φαίνεται να χειραγωγείται τόσο εύκολα από τις σειρήνες της ανηθικότητας και του κέρδους, εσύ τι θα κάνεις για να τους σαγηνέψεις; Σε ποιο σημείο ακριβώς πιστεύεις ότι πρέπει να αρχίσει να ασκείται βία;; 28/7/08 15:50
kouk είπε...: darthiir, κυριολεκτικά μιλώντας, η μεγιστοποίηση είναι και βελτιστοποίηση, αλλά πιο σημαντικά, εφόσον οριστεί κατάλληλα τι είναι αυτό που βελτιώνεις, η βελτιστοποίηση είναι μεγιστοποίηση. Το πρόβλημα λοιπόν είναι ποιός ορίζει τι πρέπει να βελτιωθεί, όχι αν θα το μεγιστοποιήσεις.

Έτσι, δεν υπάρχει αντίθεση μεταξύ μεγιστοποίησης/βελτιστοποίησης και δεν έχει νόημα να μιλάς περί «δίκαιου εμπορίου» ή βιωσιμότητας σαν να βρίσκονταν στον ένα αντίποδα, ενώ η χρηματοοικονομία να βρίσκεται στον άλλο. Χρηματο-οικονομία και διαδικασίες βελτιστοποιήσης/μεγιστοποίησης είναι απλώς μια περιγραφή/άποψη της ανθρώπινης δραστηριότητας. Όμως ενώ οι δραστηριότητες αυτές αλληλοεπηρεάζονται από τις πολιτικές δραστηριότητες, δεν περιέχουν όπως οι τελευταίες κάποια πολιτική αντίθεση. Η πολιτική αντίθεση προκύπτει έξω από τη σφαίρα της επιχειρηματικότητας και του εμπορίου, όταν κάποιοι άνθρωποι επιχειρούν παρεμβατικά να ορίσουν για άλλους το τι θα πρέπει να μεγιστοποιηθεί, δηλαδή τι θα θεωρηθεί βελτίωση.

Το «δίκαιο εμπόριο» μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: ή μια αγορά στην οποία συμμετέχουν άνθρωποι με κοινή άποψη για το τι πρέπει να βελτιωθεί, κάτι που με βρίσκει εντελώς ανενόχλητο, ή, και εδώ υπάρχει το πρόβλημα, ένα καρτέλ που με πρόσχημα τη δικαιοσύνη ή και ορισμένες φορές τη οχλοκρατία (= δημοκρατία χωρίς rule of Law) θα επιβάλλει σε όσους περισσότερους μπορεί την δική του άποψη για το τι πρέπει να βελτιωθεί (και εδώ μπλέκεται η πολιτική).; 28/7/08 16:00
Unknown είπε...: Μπορούσε να εξετάσει κανείς ab ovo την αξία κάθε προϊόντος, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του τιμήματος εργασίας κάθε μετέχοντος στη διαδικασία παραγωγής και να υπολογίσει την ορθή τιμή πώλησης του προϊόντος, συμπεριλαμβάνοντας φυσικά και το “θάνατο” του προϊόντος, ώστε να κλείνει ο κύκλος ζωής των υλικών του…
Αυτή είναι η μοναδικη δίκαιη και επιτρεπτή τιμή αγοραπωλησίας ενός προϊόντος.

Όσο για την βιωσιμότητα την κρίνουν απλά αντικειμενικά κριτήρια. Η βία φυσικά και δεν είναι απαραίτητη, αλλά δυστυχώς ασκείται τόση πολλή που δυστυχώς θα επιστρέψει πίσω ως αντίδραση.

Σίγουρα πάντως δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασκεί εξουσία το χρήμα και το εξευτελιστικό αλισβερίσι των αχόρταγων. Άλλωστε οτιδήποτε άλλο πέρα από το δίκαιο εμπόριο είναι κλοπή από μια από τις πλευρές.

Αλήθεια, σε ποιό σημείο της χρηματοδιαστροφής σας ξεχάσατε την αιτιοκρατικότητα του σύμπαντος;

Αλλά τι ρωτω, εδώ δεν είστε ενημερωμένοι για το fair trade...; 28/7/08 16:06
Unknown είπε...: ** Η βελτιστοποίηση ικανοποιεί όλες τις παραμέτρους ενός πολυπαραγοντικού συστήματος, η μεγιστοποίηση μία: τη μεγιστοποιούμενη.
Δεν έχουν ουδεμία σχέση μεταξύ τους, λυπούμαι.; 28/7/08 16:09
Harry Peitsinis είπε...: Darthiir μου τα μπερδεύεις ενώ τα πράγματα είναι απλούστατα.

Η εξουσία είναι πολιτική στο βαθμό που ελέγχει,εποπτεύει,διευθύνει τις κοινωνικές διεργασίες. Είναι δε δημοκρατική στο βαθμό που οι κύριοι λειτουργοί της εκλέγονται με δημοκρατικές διαδικασίες.

Η πολιτική εξουσία λειτουργεί ως αντιπρόσωπος των πολιτών.Η οικονομική αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα των παιχτών που δραστηριοποιούνται στην αγορά. Συνεπώς δεν θα περίμενα η δευτερη να προασπίζει αξίες όπως η εντιμότητα,και η καθαρότητα των θεσμών αλλά η πρώτη.

Δεν νομιζω να ειναι παράλογο αυτο που σου γράφω,και δεν κατάφερες να δωσεις ως τώρα επαρκη απάντηση.

Ακόμα και η "ισχυροποίηση της χρηματοοικονομίας" που γράφεις είναι προιόν δημοκρατικής συναπόφασης. Αν ο ελληνικός λαός επιθυμούσε την ...καταπολέμηση του...χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου :) θα προτιμούσε ενα κομμα τύπου ΚΚΕ ή Συνασπισμού.

Συνεπώς τον τελευταίο λόγο σε μια δημοκρατία τον έχει ο λαός όσο κι αν τον υποτιμάς θεωρώντας τον πιονι ή μαριονέτα στα χέρια των σατανικών επιχειρήσεων και του...λαιφστάιλ τους.

Η διαφορά των ιδιωτικών από τις δημόσιες γραφειοκρατικές δομές,είναι ότι οι πρώτες υπακουν στους σιδερένιους νόμους του ανταγωνισμού, ενώ οι δεύτερες ανέλεγκτες ακομα και από τις δημοκρατικές διαδικασίες, είναι κατ ουσια ανεξέλεγκτες.Γι αυτό άλλωστε και τα κράτη προσπαθούν να απομιμμηθούν τους μηχανισμους της αγοράς για να καταπολεμησουν τη γραφειοκρατία (προσλαμβάνοντας μανατζερς εταιριών, δημιουργώντας οιονεί αγορές κλπ).

Τέλος η ακομα ισχυροτερη κρατική παρέμβαση στην αγορά που ζητάς είναι οξύμωρο σχήμα. Απαιτείς από τον κυριο φορέα της διαφθοράς να επεκτείνει τις δραστηριότητες του σε απείρως ευρυτερο επιπεδο,ελπιζοντας ότι ετσι η διαφθορά θα μειωθει!; 28/7/08 16:11
Nievskii είπε...: Είναι περίεργο πώς στην Ελλάδα έχει διαπεράσει τόσο ιδεολογικά κάθε πτυχή του πολιτικού φάσματος οι θεωρίες του Μαρξ περί υπεραξίας. Βλέπω, Ντάρτιρ, αν και εμφανέστατε μη αριστερός, ότι δέχεσαι μια μορφή μαρξιστικής - δεν την αποδέχονται όλοι οι μαρξιστές αυτήν την μορφή - θεωρία περί υπεραξίας. Συγγνώμη, αλλά τη θεωρία περί εκμετάλλευσης αυτής δεν την δέχονται όλοι ή για την ακρίβεια την δέχονται λίγοι. Το να δέχεσαι ή όχι αντικειμενική θεωρία της αξίας δεν σημαίνει ότι δέχεται την μαρξιστική εκμετάλλευση. Αυτά τα ολίγα γι'αυτά.

Για το άλλο θέμα του fair trade, τι να πω; Ότι το γεγονός ότι πουλιέται από rock star σαν τον Chris Martin με κάνει ακόμα πιο καχύποπτο; Πότε θα σταματήσουν οι δυτικοί να αυτομαστιγώνονται για όλα τα κακά του πλανήτη; Και πότε επιτέλους θα πάψουν οι φτωχοί να αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα φιλανθρωπίας; Ξέρεις ποιο είναι το δίκαιο εμπόριο; Αυτό που επιτρέπει στον φτωχό να πουλήσει το προϊόν του σε τιμή τέτοια που να χτυπά τον δυτικό ανταγωνιστή. Τέτοια που του επιτρέπει να ζει και αύριο από το προϊόν του μόχθου του και όχι από την φιλανθρωπική διάθεση κάποιον εξ υμών. Όχι άλλα live aid! Ναι στον Ντε Σότο και σε όποιον προωθεί το πραγματικό συμφέρον των φτωχών!; 28/7/08 18:12
Ανώνυμος είπε...: Η διαφορά των ιδιωτικών από τις δημόσιες γραφειοκρατικές δομές,είναι ότι οι πρώτες υπακουν στους σιδερένιους νόμους του ανταγωνισμού, ενώ οι δεύτερες ανέλεγκτες ακομα και από τις δημοκρατικές διαδικασίες, είναι κατ ουσια ανεξέλεγκτες.

h leksh monopwlia den sou leei kati. Mallon den sou aresei kai h dhmokratia; 28/7/08 19:42
Unknown είπε...: Διόρθωσέ το λίγο, δεν νομίζεις ότι κατάφερα να δώσω πειστική απάντηση με δεδομένο φυσικά πως δε σου πέρασε ποτέ από το μυαλό πως μπορεί να έχεις και άδικο. Στις μέρες μας δεν υφίσταται καν πολιτική εξουσία, μιας και αυτή που δηλώνει ως τέτοια είναι απλά υποχείριο του χρήματος.

Όσο για την δεύτερη, εφόσον δεν προασπίζεται κάτι άξιο λόγου όπως οι αξίες που αναφέρεις, είναι και η ίδια ανάξια λόγου, όπως αναφέρω εγώ, αν και δυστυχώς μέσα από το σαθρό αξιακό σύστημα που δημιουργήθηκε την ημέρα που κάποιος έντεχνα όρισε ως πρωταρχική αξία-αιτία το χρήμα, με τη φράση: το χρήμα κάνει τον κόσμο να γυρίζει, πράγμα άτοπο γιατί χωρίς την κοινωνική δομή το χρήμα είναι απολύτως άχρηστο, αντιστράφηκαν οι όροι και το ανάξιο ορίσθηκε ως αξιόλογο, αν και όλοι συμφωνούν πως δεν θα έπρεπε να είναι έτσι και ωρύονται για την πολιτική εξουσία που είναι υποχείριο του χρήματος. Οξύμωρα σχήματα που πηγάζουν ακριβώς από άτοπη αρχή.

Τώρα αν εσύ πιστεύεις ότι τον τελευταίο λόγο τον έχει ο λαός, επέτρεψέ μου να γελάσω γιατί δυστυχώς τον τελευταίο λόγο τον έχει πάντα η κορφή της πυραμίδας - δυστυχώς. Εξ ου και ο λαός φωνάζει για μια κοινωνία απεξαρτημένη από την πελατειακή σχέση αλλά μάλλον εν τη ερήμω.

Το όλο πρόβλημα βρίσκεται πάντα στην αιτιατότητα και στην πρωταρχική αιτία, μας αρέσει δεν μας αρέσει, και όλα τα προβλήματα του (κάθε) συστήματος πηγάζουν από τις ατέλειες αυτής. Ακόμα και το ανέλεγκτο των δημόσιων. Βέβαια το κακό είναι ότι τελικά πιο καταστροφικές - θανατηφόρες και πολεμογενείς για την ανθρωπότητα έχουν αποδειχθεί οι ιδιωτικές εταιρίες, αλλά μάλλον και εδώ κρύβεστε πίσω από το δαχτυλάκι σας.

Όλο το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό: Η υιοθέτηση των σιδηρών πολιτικών κέρδους.

Όσο για την κρατική παρέμβαση, το ακόμα πιο οξύμωρο είναι ότι ακριβώς το σημερινό σύστημα αγοράς είναι που την κάνει διεφθαρμένη και η διαφθορά πηγάζει ακριβώς από την εξυπηρέτηση της ίδιας της αγοράς! Ή ξεχνάμε πως όλη η συναλλαγή γίνεται με ιδιωτικές εταιρίες; Αν και συνεχίζω να πιστεύω πως δεν υπάρχει χειρότερη διαφθορά απ' τη θεοποίηση και τη σιδηρά προσκόλληση στο χρήμα, την στιγμή που όλοι αναγνωρίζουν πως υπάρχουν αξίες που δεν θα έπρεπε να αγοράζονται από το χρήμα και άρα το χρήμα δεν είναι ο θεός (κρύψου πίσω από άλλο ένα δάκτυλο, μπορείς).

Όσο για τον «πολιτικό» μου προσανατολισμό (σας έχω πει φαντάζομαι ότι σιχαίνομαι βέβαια τις φατριοποιήσεις) μάλλον έχετε βγάλει πολύ λάθος συμπεράσματα (μέχρι γέλωτος). Όσο για το ποιός πουλάει τί και αν είναι ροκ σταρ (αυτό δεν το ήξερα, μπράβο το παιδί), δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Αν και με το σχολιάκι μάλλον θα μπορούσα να αναρωτηθώ πως γίνεται ένας «φιλελεύθερος» (πάντα ο όρος μέσα σε εισαγωγικά διότι ουδεμία σχέση έχει η θεωρία σας με την ελευθερία αλλά προσεγγίζει πολύ καλά την δουλεία και την δουλοπρέπεια) να παρουσιάζει τόσο ρατσιστικές ρήσης για έναν συνάνθρωπό του (τον Μάρτιν εννοώ).

Αυτό που εσύ ονομάζεις πάντως «δίκαιο εμπόριο» είναι αυτό που έχει δημιουργήσει την ζούγκλα και την πτώση των αξιών στην κοινωνία μας. Δυστυχώς...

Όταν με το καλό κατακρημνιστούν όλα τα μεγάλα ιδιωτικά μορφώματα εξουσίας (όχι ότι δεν πρέπει να αλλάξουν μορφή και τα δημόσια, κανείς δεν υποστήριξε ότι σήμερα αυτά είναι υγιή), κάτι θα αρχίσει να διαφαίνεται στον ορίζοντα. Τότε θα αρχίσει να φαίνεται άσπρη μέρα και για τον επιχειρηματικό αλλά και για τον εργατικό κόσμο.

Την καλησπέρα μου; 28/7/08 22:19
Harry Peitsinis είπε...: Στις μέρες μας δεν υφίσταται καν πολιτική εξουσία, μιας και αυτή που δηλώνει ως τέτοια είναι απλά υποχείριο του χρήματος"

Η παραπάνω φράση έχω την εντύπωση ότι δικαιώνει πλήρως τα επιχειρήματα μου,παρόλο που εσύ πιθανώς ούτε καν φαντάστηκες ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο.

Η πολιτική εξουσία σε μια δημοκρατία ,όπως ειπώθηκε, έχει ένα πολύ συγκεκριμένο (συγκροτημένο θα λέγαμε) περιεχόμενο.

Ο λόγος της ύπαρξης της είναι η υπεράσπιση κάποιων δημόσιων αγαθών και η εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας των κοινωνικών θεσμών. Η πολιτική υποτίθεται ότι λειτουργεί με γνώμονα το γενικό,ή δημόσιο συμφέρον (παρόλο το προβληματικό της εννοιοδοτησης του τελευταίου ας το δεχτουμε για χάρη της συζήτησης).

Η αποτυχία του κράτους να ανταποκριθεί στον παραπάνω ρόλο φυσικά δεν οφείλεται στο "χρήμα" καθεαυτό.

Άλλωστε όπως και συ γράφεις η πολιτική εξουσία δεν υφίσταται ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, δηλαδή δεν υφίσταται ΠΙΑ, ενώ το "χρήμα" καθεαυτό , και εν γένει η οικονομική σφαίρα υπάρχει ανέκαθεν.

Συνεπώς ο υπαίτιος για την συγκριτικά πρόσφατη γενική κατάπτωση της πολιτικής εξουσίας δεν θα πρέπει να αναζητηθεί σε κοινωνικούς θεσμούς που εμφανίζονται και λειτουργούν ήδη από το λυκαυγές της κοινωνικής συμβίωσης.

Αντίθετα μια ώριμη,και δίχως προκαταλήψεις οπτική, θα διέκρινε το προφανές: ότι τα προβλήματα της πολιτικής δεν αφορούν την οικονομία καθεαυτή αλλά την πολιτική καθεαυτή και τους μηχανισμούς που τη διέπουν.

Συνεπώς είναι άτοπο να ισχυριστούμε ότι "το σημερινό σύστημα αγοράς είναι που" κάνει την πολιτική διεφθαρμένη καθώς το σύστημα αγοράς δεν είναι "σημερινό" αλλά στην βαθύτερη ουσία του υφίσταται αδιάλειπτα ήδη από την εποχή της αρχαίας Κίνας και πιο πίσω. Εκτός φυσικά αν ισχυριστείς ότι συγχρονοι θεσμοί όπως το χρηματιστήριο γεννούν την διαφθορά. Θα σου θυμίσω όμως ότι η Ζήμενς , αν ισχυουν τα οσα ακουγονται,διέφθειρε με μοναδικό στοχο την αρχαία συνταγή: να βάλει χέρι στα ταμεία του κράτους.

Τίποτα "σημερινό" λοιπόν δεν μετατρέπει την αγορά σε πηγή κρατικής διαφθοράς. Η αγορά στη βάση της εξακολουθεί να ειναι ίδια: προιόντα ανταλλάσσονται με λεφτά.

Το γεγονός ότι η κοινοβουλευτική εντιμότητα έχει μετατραπεί και αυτή σε προιόν και έχει βγει στη δημοπρασία δεν αφορά λοιπόν την αγορά,αλλά τους θεσμικούς και ατομικούς φορείς της συγκεκριμένης "εντιμότητας" που την εκποίησαν εναντι συγκεκριμένου τιμήματος.

Σ αυτή όμως τη χώρα έχουμε μαθει να χτυπάμε το σαμάρι και όχι το γαιδαρο. Μας φταίνε οι τράπεζες με τις διαφημίσεις τους και όχι ο μέσος ηλίθιος που καίει σαν τρελός τις πιστωτικές του κάρτες.

Η ίδια νοοτροπία ισχύει και στη συζήτηση μας.Μας φταίει η αγορά και όχι οι επίορκοι πολιτικοί.

Αν ομως αποδώσουμε τις ευθυνες που πρέπει στους αμεσους αυτουργούς τότε θα διαπιστώσουμε ότι και αυτοί λειτουργούν μέσα σε ενα πολιτικά αρρωστο θεσμικό πλαισιο που τους δινει την ευκαιρία να ξεπουλάνε τις αρχές τους διχως τον ελεγχο κανενος.

Και αυτή η διαπιστωση ειναι η αρχή για να αντιληφθούμε την αδηριτη ανάγκη για πολιτικές μεταρρυθμίσεις σ αυτη τη χώρα.; 29/7/08 01:58
Ανώνυμος είπε...: Τις πολιτικές σου πεποιθήσεις δεν τις μπερδεύω. Απλά είσαι πολύ εθνικιστής για να είσαι αριστερός - ή φιλελεύθερος. Πάμ΄παρακάτω:

να παρουσιάζει τόσο ρατσιστικές ρήσης για έναν συνάνθρωπό του (τον Μάρτιν εννοώ)

Πού έγκειται ο ρατισμός; Στο ότι είμαι δύσπιστος απέναντι σε κάποιον που πουλά τους δικούς του δίσκους, ενώ αποκτά δημοσιότητα για έναν υποτίθεται ανώτερο σκοπό; Τι ποσοστό πάει σε αυτούς που βοηθάνε να πουλήσουν οι δίσκοι με την δημοσιότητα που αποκτά ο ποπ σταρ; Μα, όποιος θέλει να κάνει κάτι δίνει τα δικά του λεφτά, όπως ξεκίνησε την μόδα ο Τεντ Τέρνερ που έδωσε την μισή του περιουσία. Ο Πανούσης είχε αναφερθεί σε κάτι τέτοια φαινόμενα πριν χρόνια: "Αν δω εγώ έναν αδελφό Κύπριο στον δρόμο και μου πει, Τζίμη, έχω ανάγκη λεφτά δώσε μου και του τα δώσω, τότε λέγεται φιλανθρωπία. Όταν φωνάξω χιλιάδες κόσμο και παίζω τα τραγούδια του νέου μου δίκου κλπ. αυτό λέγεται προώθηση του εαυτού μου."

Όταν ο Μπομπ Γκέλντοφ έκανε το Live Aid δεσμεύτηκε γραπτά ότι για 5 χρόνια δεν θα βγάλλει δίσκο. Ψιλά γράμματα θα πείτε. Το Live Aid απέτυχε. 15 χρόνια μετά εξακολουθούσε να υπάρχει πείναι στην Αφρική και έγινε το Νο2 - η επιστροφή... Αυτά τα ολίγα για τους σταρ που δανείζουν την ακριβοθώρητη παρουσία τους σε "ιερούς" σκοπούς. Ένας τρόπος υπάρχει να βοηθήσεις τους φτωχούς - να τους αντιμετωπίσεις ισότιμα. Έννοιες όπως το fair trade είναι μη βιώσιμες, αφού βασίζονται στην φιλανθρωπική διάθεση δυτικών που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν πιο ακριβά για το ίδιο προϊόν. Σε μια οικονομική κρίση το εισόδημα των φτωχών που βασίζονται σε τέτοιες πρακτικές θα εξανεμιστεί. Ενώ αυτών που πουλάν όπως πριν, θα βελτιωθεί. Η ανάπτυξη δεν είναι φιλανθρωπία απέναντι στους φτωχούς. Ας κάνει συναυλίες ο Κρις Μάρτιν ή ο κάθε Κρις Μάρτιν για να καταργηθούν οι άδικοι δασμοί.

Υ.Γ. Αφιερωμένο ειδικά στους φίλους των Coldplay; 29/7/08 09:43
kouk είπε...: darthiir, όταν λες "βελτιστοποίηση ενός πολυπαραγοντικού συστήματος" δεν έχεις ήδη κατά νου κάποια συνάρτηση όλων των παραγόντων της οποίας η τιμή μεγιστοποιείται; Πάντως, από τα οικονομικά γνωρίζουμε ότι ένα από τα πιο πολυπαραγοντικά συστήματα, η αγορά, βελτιστοποιείται (=μεγιστοποιείται το συνολικό όφελος) όταν το κάθε μέρος του δηλαδή ο καθένας προσπαθεί να μεγιστοποιήσει το κέρδος του, δηλαδή να βελτιστοποιήσει όλους τους παράγοντες που συναποτελούν για αυτόν το "κέρδος". Μένει να εξηγηθεί πως το "δίκαιο εμπόριο" μπορεί να κάνει καλύτερη βελτιστοποίηση.

Επίσης, εάν, όπως κατάλαβα υπολογίζεις τη "δίκαια τιμή" από άλλες "δίκαιες τιμές", όπως το τίμημα της εργασίας κάθε μετέχοντος, πως αποφεύγεις την επ'άπειρο αναδρομή; Και γιατί να μη το πάμε αντίστροφα: για παράδειγμα η δίκαιη τιμή σε καφέ, των χρημάτων που κατέχει ένας ευρωπαίος και που διαθέτει για τη δημιουργία μιας συνδιαλλαγής, εξαρτάται από το τίμημα της εργασίας του ευρωπαίου που δημιούργησε αυτά τα χρήματα. Πως μπορεί να συνδεθεί λοιπόν η "δίκαιη" τιμή σε χρήματα του καφέ που διαθέτει ένας καλλιεργητής με τη "δίκαιη" τιμή σε καφέ των χρημάτων που διαθέτει ένας καταναλωτής; Η απάντηση είναι φυσικά ότι δεν υπάρχει κανένας αντικειμενικός τρόπος να συνδεθούν αυτά τα δύο.

Τέλος, η ψευδοαιτιοκρατία που νομίζεις ότι ξεχάσαμε δεν έχει καμμία σχέση με το πραγματικό σύμπαν, το οποίο, στο βαθμό που είναι αιτιοκρατικό, είναι με τρόπο που δεν θα μπορούσε ποτέ να προβλέψει το ευχολόγιο που αποτελούν οι πολιτικές ιδέες της αριστεράς (παλιές και νέες).; 8/8/08 12:38

Δημοσίευση σχολίου

Δευτέρα, Ιουλίου 28, 2008

Ζητείται οδός διαφυγής

15 σχόλια:

Blog Archive

Contributors

Ελληνικοι Συνδεσμοι

Διεθνεις Συνδεσμοι

Referrers