Έτος προκλήσεων για τη διεθνή και Ελληνική οικονομία το 2006

Νέο Άρθρο

Το 2005 αποτέλεσε ένα καλό έτος για την παγκόσμια οικονομία, ανάλογο του 2004. Οι ρυθμοί ανάπτυξης στην παγκόσμια και τις αναδυόμενες οικονομίες από 5,1% και 7,3% που ήταν αντίστοιχα το 2004, υποχώρησαν ελαφρώς σε 4,3% και 6,4% το 2005. Οι προβλέψεις της πλειονότητας των αναλυτών για την οικονομική ανάπτυξη και την άνοδο των χρηματιστηριακών αγορών επιβεβαιώθηκαν στα βασικά τους σημεία, παρά την άνοδο της τιμής του πετρελαίου και των επιτοκίων από το Fed. Αυτό είχε σαν συνέπεια να κλείσει ο χρόνος με ιδιαίτερα αισιόδοξη αντίληψη για την οικονομική ανάπτυξη, καθώς και αισθήματα ευφορίας για τις προοπτικές των αγορών.

Πράγματι, η οικονομική επέκταση συνεχίστηκε δυναμικά στις ΗΠΑ, τη Κίνα, την Ινδία, τη ΝΑ Ασία και άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες, ενώ αξιοσημείωτες ενδείξεις εξαγωγικής ανάκαμψης επέδειξαν οι οικονομίες της Ευρώπης και Ιαπωνίας. Παρομοίως, με την εξαίρεση των αμερικανικών, οι περισσότερες ξένες χρηματιστηριακές αγορές σημείωσαν σημαντικά κέρδη το 2005 διαμορφώνοντας ανάλογες προσδοκίες για το 2006...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Νέο όχι στους ΓΜΟ από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Από το Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (30-01-06):

«Ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Αλέξανδρος Κοντός υπέγραψε σήμερα και για δεύτερη συνεχή χρονιά Απόφαση, με την οποία απαγορεύει για 18 ακόμα μήνες την εμπορία στην Ελλάδα σπόρων σποράς γενετικά τροποποιημένων υβριδίων καλαμποκιού, που φέρουν την τροποποίηση MON810.»

Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι όμηρος των αγροτικών συνδικάτων και της Greenpeace. Όταν ο συντηρητισμός και ο κρατικισμός συμμαχούν με την τεχνοφοβία, το μείγμα γίνεται εκρηκτικό και κάθε προσπάθεια να περιορίσεις τις παρενέργειές του είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Αυτό βέβαια που είναι ακόμη πιο ενοχλητικό (και ίσως όμως η ‘Αχίλλειος πτέρνα’ της συμμαχίας) είναι η υπονόμευση της τεχνολογίας δήθεν στο όνομα της επιστήμης:

«Για τη στήριξη της Απόφασης που υπέγραψε σήμερα ο κ. Κοντός, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα, τα οποία επιβεβαιώνουν την άμεση επικινδυνότητα που προκύπτει για το περιβάλλον από την καλλιέργεια υβριδίων καλαμποκιού τα οποία φέρουν τη γενετική τροποποίηση ΜΟΝ810...»

Είμαι σίγουρος ότι η επιστημονική κοινότητα περιμένει με αγωνία να πληροφορηθεί τα «επιστημονικά στοιχεία» που επικαλείται το Υπουργείο.

Βλέπουμε ότι η προπαγάνδα έχει πλέον αλλάξει τακτική, και το ‘δεν έχει επιβεβαιωθεί η μη επικινδυνότητα των MGO’ μετατρέπεται στο ‘έχει επιβεβαιωθεί η επικινδυνότητα τους’. Μπορεί η τακτική αυτή να είναι προσωρινά πιο επιτυχημένη, φέρει όμως το μεγάλο ρίσκο της απόλυτης αποτυχίας μιας και, παρασυρμένο ίσως από την τεχνοφοβία της Greenpeace και τα συμφέροντα των μεγαλοσυνδικαλιστών, το Υπουργείο αναλαμβάνει πλέον ξεκάθαρα το βάρος της απόδειξης (burden of proof).

Libertas no5

Βγήκε το τεύχος νο5 του περιοδικού της Ευρωπαϊκής Φιλελεύθερης Νεολαίας που φέτος γιορτάζει την 30η της επέτειο.

INTERVIEW:

Annemie Neyts, MEP and President of ELDR

ARTICLES:

Assaulting Liberalism
Sex, drugs and tolerance
30 years of lymec
Helping hand for Africa, not simply a hand-out

NEWS:

Young Leaders Meeting
Summer School
ELDR Congress

EXTRA:

Political crossword
Photos from LYMEC events

Οι Ζαπατίστας δοκιμάζονται και στην Ελλάδα

Νέο Άρθρο

Όσοι αμφιβάλλουν για το είδος της κρίσης που περνάει η πολιτική στον κόσμο (και στην Ελλάδα) και κυρίως όσοι δεν διακρίνουν μια αναγεννητική αύρα που πνέει υπεράνω των ευρισκόμενων σε καθεστώς σήψης κομμάτων και παραδοσιακών ομάδων, ας προσέξουν κάποιες πρόσφατες εξελίξεις στο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.

Το ίδιο και όσοι θεωρούν, ότι η κρίση αγγίζει μόνο την «δεξιά» ή την «αριστερά» ή την «κεντροαριστερά» ιδεολογία. Ή ακόμα, ότι οι αναγεννητικές τάσεις μυρίζουν μόνο «δεξιά» ή «αριστερά» ή «κεντροαριστερά». Στην πραγματικότητα οι ίδιες απαρχαιωμένες δομές και αντιλήψεις που κυριαρχούν στη Ν.Δ., επικρατούν και στις ακροαριστερές ομάδες! Και με τις ίδιες, λίγο-πολύ, απόψεις φωτισμένα μυαλά στον Συνασπισμό και στις φιλελεύθερες ομάδες υποστηρίζουν την ανάγκη προσαρμογής στις συνθήκες που αλλάζουν! Και σίγουρα με τα ίδια επιχειρήματα –που επικαλούνται και στο ΛΑΟΣ- οι συντηρητικοί στο ΠΑΣΟΚ, αντιδρούν στις μεταρρυθμίσεις που προωθεί ο Γ. Παπανδρέου!

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

you'll miss it when it's gone

είναι εύκολο και δεν στοιχίζει τίποτα να παραπονούνται οι λαοί, να παραπονούνται οι διάφορες κυβερνήσεις για την αλαζονεία των ηπα και για το πως η αμερική κάνει κατάχρηση της τεράστιας δύναμής της.

αλλά φαίνεται ότι όλος αυτός ο αντιαμερικανισμός είναι σαν τον καιρό: όλοι παραπονούνται αλλά κανείς δεν κάνει τίποτα για να το διορθώσει. σε αντίθεση με το τι έγινε κατά τη διάρκεια πχ. του 2ου παγκοσμίου πολέμου ενάντια στη γερμανία ή ενάντια στην εσσδ κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, δεν έχει υπάρξει καμία συμμαχία ή κανένας συνασπισμός χωρών για να σταματήσει ή να καταπολεμήσει τις ηπα. γιατί υπάρχει τέτοιο χάσμα μεταξύ αυτό που όλοι έχουν να πουν για την υπερδύναμη και αυτό που κάνουν, δηλαδή, τίποτα?

ίσως επειδή οι κυβερνήσεις της πλειοψηφίας των χωρών αντιλαμβάνονται ότι 1)η αμερική δεν αντιδρά χωρίς να λάβει υπ'όψιν της και τα συμφέροντα των άλλων χωρών και 2)η κυβέρνηση των ηπα παίζει ένα μοναδικό θετικό παγκόσμιο ρόλο παρόλο που οι άλλες κυβερνήσεις δεν θέλουν δημοσίως να το παραδεχτούν.

οι ηπα δεν ελέγχουν την πολιτική και την οικονομία άλλων χωρών. η αμερική πρόσφατα έχει επέμβει στρατιωτικά στη σομαλία, την αϊτή, τη βοσνία, το κόσοβο, το αφγανιστάν και το ιράκ. και εκτός απ'το ιράκ, καμία από τις άλλες χώρες έχει ούτε στρατηγική σημασία ούτε οικονομικό ενδιαφέρον για την αμερική. και σε πλήρη αντίθεση με τον "ιμπεριαλισμό", ο στόχος των ηπα ήταν να χτιστούν σταθερές αποτελεσματικές κυβερνήσεις στις χώρες αυτές και να μοιραστέι τον έλεγχο των χωρών αυτών με συμμάχους και όχι να τις ελέγξει αποκλειστικά η αμερική.

επιπλέον, η αμερική συμβάλλει ουσιαστικά στο "welfare" του κόσμου. 1) η αμερική βοηθάει στο να υπάρχει τάξη παγκοσμίως, 2)η αμερική έχει αναλάβει την ευθύνη να μας προστατέψει από τη μεγαλύτερη απειλή, τα πυρηνικά που βρίσκονται στα χέρια τρελλών, 3)οι υπηρεσίες των ηπα σε οικονοιμό επίπεδο εξασφαλίζουν σταθερότητα και 4)η αμερική εξασφαλίζει το πετρέλαιο απαραίτητο για τη λειτουργία των βιομηχανίων όλων των χωρών.

κανείς δεν ισχυρίζεται ότι οι ηπα δεν έχουν και το δικό τους συμφέρον στο σχεδιασμό της εξωτερικής τους πολιτικής. ωστόσο, ανεξάρτητα από τι λέει ο κάθε λαός, οι ηπα συνεχίζουν και λειτουργούν ως παγκόσμια κυβέρνηση. η εναλλακτική λύση στο ρόλο που διαδραματίζουν οι ηπα δεν θα είναι καλύτερη παγκόσμια διακυβέρνση αλλά λίγοτερη - και αυτό θα έκανε τον κόσμο πιο επικίνδυνο και με λιγότερη ευημερία. ποτέ άλλοτε στη παγκόσμια ιστορία έχει μια χώρα κάνει τόσα πολλά για τους άλλους, και εισπράξει τόσο λίγη ευγνωμοσύνη.

για ένα είμαι σίγουρη: ο κόσμος θα συνεχίσει να ασκεί κριτική στις ηπα αλλά άμα η αμερική αποσυρθεί, θα τους λείψει πολύ.

για περισσότερα, read this

Σαββατο βραδυ στην ακρη της πολης

Μολις τελειωσα το Σαββατο βραδυ στην ακρη της πολης, της Σωτης Τριανταφυλλου.

Σας το προτεινω σιγουρα. Ενω ξεκιναει μετρια, σαν ενα ακομα χαλαρο βιβλιο, με απλη γλωσσα που μιλαει για τις ιστοριες μιας νεας στην Νεα Υορκη (μου θυμισε λιγο το Catcher in the Rye του Salinger ή το Junkie του Burrows) συνεχιζει και αποκαλυπτει σιγα σιγα την προσωπικοτητα της συγγραφεως*.

Δεν μαρεσουν τα βιβλια που φωναζουν: εδω θα μιλησω για το νοημα της ζωης και την φυση του κοσμου. Μαρεσουν τα βιβλια που το κανουν χωρις να το λενε. Μαρεσουν τα βιβλια που παρουσιαζουν τον πρωταγωνιστη σαν απλο περαστικο. Το βιβλιο αυτο με εκανε να νιωθω περιεργα. Η ψυχολογια του ατομου που λειπει αρκετα χρονια απο την Αθηνα, η σχεση με αυτους που αφηνει πισω, η καινουρια ζωη που φτιαχνει εκει που παει, στενη σχεση με την μουσικη, ναρκωτικα χορος και θανατος. Η στιγμη που δεν νιωθεις σαν εικοσαχρονο παιδι πια...

Ειναι αυτο που ζουμε τιποτα παραπανω απο μια απλη αλληλουχια εμπειριων και γεγονοτων? Ακουγεται τετριμμενο ρε γμτ, αλλα για τι πραγμα ακριβως προσπαθουμε στην ζωη μας? Γιατι να προσπαθεις να κανεις κατι με νοημα, αντι να πιεις ολο το αλκοολ, παρεις ολα τα ναρκωτικα, γευτεις ολον τον κοσμο? Ειναι δυνατον η συγγραφεας να γινει εκστατικα ευτυχισμενη? Και μαλιστα απλα οταν βρει τον ιδανικο συντροφο?

Ακουσα καπου οτι οι αντρες ξεκιναν με τα υπαρξιακα τους προβληματα κατα τα 25 και τα εχουν καθε δυο, τρια χρονια εως τα 45! Γιατι εχω την εντυπωση οτι τα υπαρξιακα δεν λυνονται ποτε, απλα απωθουνται?

Τελοσπαντων, διαβαστε το βιβλιο ειναι χαλαρο και ενδιαφερον, και οταν φτασετε στις τελευταιες σελιδες, βαλτε να παιζει Radiohead, κανα No Surprises ή Everything in its right place...

*πως λεγεται αυτο στην δημοτικη αραγε? συγγραφινα?

ΥΓ το πιο ενδιαφερον ειναι οτι το βιβλιο ειναι αυτοβιογραφικο. ή οχι?
ΥΓ2 πολυ αστεια βρηκα την μεταφραση ολων των τραγουδιων και ονοματων στα ελληνικα. Οχι μονο εχει πλακα αλλα ειναι και χαλαρωτικα αντιθετο στην ταση να το παιζουμε γνώστες

Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής παιδείας από το 15ο ως το19ο αιώνα

Νέο Άρθρο

Με αυτό το άρθρο επιχειρώ την ένταξη των σημαντικότερων γεγονότων της ιστορίας της παιδείας -σύμφωνα με τις πηγές μου- στο ευρύτερο σύνολο της ιστορίας του ελληνικού έθνους κατά το 19ο αιώνα. Γίνεται, βέβαια, αναφορά και σε προηγούμενους αιώνες, που η μελέτη τους, όμως, είναι εξίσου σημαντική για τα εκπαιδευτικά πράγματα της χώρας.

Το τρίτο, κατά σειρά, μέρος του άρθρου μου αποτελεί τη μελέτη ενός πιο ειδικού εκπαιδευτικού θέματος, όπως είναι τα αναλυτικά προγράμματα της μέσης εκπαίδευσης από το 1833-1920. Αν μελετήσουμε αυτά τα προγράμματα, σε συνδυασμό με τα πολιτειακά γεγονότα της ίδιας περιόδου, μπορούμε να οδηγηθούμε σε επιμέρους συμπεράσματα, που σχετίζονται με τη λειτουργία της εκπαίδευσης, ως ενός κοινωνικού θεσμού, ο οποίος επηρεάζεται από την εκάστοτε πολιτική εξουσία και ανάλογα “μορφοποιείται”.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Με τετοια επιτροπη για τα ανθρωπινα δικαιωματα...

λογικο ειναι να πηγαινει κατα διαβολου η Ελλαδα στην προστασια τους.

Διαβαστε στην Αυγη την απαραδεκτη δηλωση της Εθνικης Επιτροπης για τα Δικαιωματα του Ανθρωπου, σχετικα με την καταδικη των εγκληματων απο ολοκληρωτικα καθεστωτα. Τα επιχειρηματα μηδενικα! Οταν το ψηφισμα μιλαει για την αναγκη για επιτροπες ερευνας που θα μελετησει τα εγκληματα, η απαντηση ποια ειναι απο μια επιτροπη ανθρωπινων δικαιωματων? Οτι δεν χρειαζεται ερευνα λεει, γιατι θα εχουμε αναβιωση των πολιτικων παθων και διχασμο!!

Μα τι λετε ρε ανεπροκοποι! Δηλαδη αν ενας γειτονας ερθει και σκοτωσει το παιδι σας, θα πειτε στην αστυνομια να μην γινει ερευνα για να μην χαλασει η γαληνη της γειτονιας? Τι απαραδεκτη τυφλωση ειναι αυτη, να μην θελουμε να ερευνησουμε εγκληματα για να μην λερωθει το ιστορικο μιας ιδεολογιας? Τοσο κολλημενοι πια? Αφηστε το αστειο επιχειρημα οτι θα εχουμε νεο διχασμο που θα βλαψει τα ανθρωπινα δικαιωματα. Ποιος θα διχαστει, η Ευρωπη που συμφωνει σε συντριπτικο ποσοστο για την αναγκη ερευνας περι της ιστορικης αληθειας? Η Ευρωπη που εχει ενωθει πια και προσπαθει να αποτιναξει τα καταλοιπα του κομμουνισμου? Οι μονοι που ενοχλουνται απο το θεμα ειναι μερικοι ασχετοι βολεμενοι Ελληνες κομμουνιστες, που ειχαν την τυχη να μην εφαρμοστουν στην χωρα μας αυτα που επαγγελονταν. Ειχαν την τυχη να μην πεινανε σημερα, ειχαν την τυχη να μην γινονται οι κορες τους οι καθαριστριες της Ευρωπης. Ειχαν την τυχη να μην οριζει ενας φρικτος δικτατορας σαν τον Σταλιν τις τυχες των ομοεθνων τους. Και εχουν σημερα το θρασος να ζητανε να μην γινουν καν ερευνες για το τεραστιο εγκλημα που συντελεστηκε στην Ανατολικη Ευρωπη! Ντροπη!

ΥΓ για το θεμα εχουμε μιλησει ηδη βεβαια, πχ εδω

Οι ωραίοι έχουν (όχι χρέη) έλλειμμα

Μακριά από τις ειδήσεις που μας παρουσιάζονται σε πρώτο πλάνο, την μικροκομματική πραγματικότητα και τον κακό μας τον καιρό είναι και οι δηλώσεις του αμερικανού τραπεζίτη σχετικά με το μέλλον των ΗΠΑ με αυτό το έλλειμμα. Το πράγμα γίνεται πιο σημαντικό αν σκεφτεί κανείς όχι μόνο το ότι οι ΗΠΑ είναι η κορωνίδα και ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας, πράγμα που συμβάλλει και στη δική μας ανάπτυξη (θέλουμε δε θέλουμε, είτε πολύ είτε λίγο), αλλά και το ότι είναι πρωτοπόρος όσον αφορά τη διαμόρφωση των συνθηκών και των κανόνων μιας οικονομίας σήμερα. Θα εξηγηθώ παρακάτω γι’ αυτό το τελευταίο (*).

Υπάρχουν κάποιες κάποιες πρωτόγνωρες συνθήκες (αλλά από μόνο του το πρωτόγνωρες δε σημαίνει από μόνο του τίποτε) λέει ο τραπεζίτης:

“….A few key points about the dimensions of these imbalances. Our fiscal deficit, now between 3 and 4 percent of GDP, is in the zone of unsustainability. Our external imbalance—the current account deficit—is now between 6 and 7 percent of GDP, a level without precedent in U.S. economic experience.
Together, however, these imbalances raise the potential for higher risk premia on U.S. financial assets and more uncertainty about future returns on claims on the United States. This in turn could reduce expected future investment, productivity growth and U.S. growth potential. This could reduce the willingness of the world’s savers to put their capital to work in the United States. And this could mean lower growth outcomes and slower growth in future incomes.
These are risks, not certainties….”

Για να μειωθεί αυτό το κενό στο λογαριασμό των εμπορικών συναλλαγών (‘trade gap’ το αποκαλεί ο κύριος Timothy Geithner) και οι κίνδυνοι που ενδεχομένως επιφυλάσσει πρέπει ίσως να μειωθεί η καταναλωτική μανία των αμερικανών μέσω μιας περιοριστικής νομισματικής πολιτικής? Ο αμερικανός τραπεζίτης διαφωνεί με μια τέτοια τακτική:

“But he does not see a role for monetary policy in responding to the current account by raising interest rates, to slow domestic demand growth and so the demand for imports.
Rather, he believes the risks on the external side make it more important for the Fed to keep inflation under control, to avoid adding to the problems and to preserve the Fed's flexibility in a crisis.”

Ως γνήσιο τέκνο των ανοικτών αγορών, επισημαίνει ότι στρατηγικός στόχος δεν είναι η μονότονη αλληλουχία του ‘φρένο – γκάζι’ της οικονομίας μέσω της ‘σφιχτής – χαλαρής’ νομισματικής πολιτικής εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών. Μια τακτική που δίνει ρόλο αυξημένης ισχύος στις κεντρικές τράπεζες, ρόλο που κάποιες νομίζουν (όπως η ΕΚΤ) ότι τους δίνει τον τρόπο / τις μεθόδους από τη μια να έχουν ισχύ ισότιμου (αν όχι ανώτερου)διαπραγματευτή με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και από την άλλη να νομίζουν ότι μπορούν να προστατευτούν από τις ‘απρόβλεπτες, επιθετικές και ενοχλητικές αγγλοσαξονικές αγορές’. Επισημαίνει ότι στρατηγικός στόχος είναι τα στενά αποδεκτά όρια πληθωρισμού, πράγμα που φαίνεται και από παλιότερη δήλωση:

“We can work to keep monetary policy credible, to preserve confidence we will act to keep inflation and inflation expectations stable at moderate levels.”

Για τέτοια ζητήματα δεν υπάρχουν φυσικά εύκολες απαντήσεις και ούτε φυσικά ο άνθρωπος (αλλά και άλλοι πολλοί) μιλάει για μια επικείμενη καταστροφή. Στην ελλάδα περιμένω βέβαια από στιγμή σε στιγμή κάποιον ‘έγκυρο δημοσιογράφο’ να παρουσιάζει το θέμα με το βαρύγδουπο όσο και ηλίθιο τίτλο ‘τα πήλινα πόδια του γίγαντα’. Αυτά είναι αυτά που θέλει ν’ ακούει ο κόσμος εδώ..

Περιμένω όμως, πιο μακροπρόθεσμα ασφαλώς, τον τρόπο μεταμόρφωσης των νέων και πιο προσαρμοστικών μεθόδων επιχειρηματικής ανάπτυξης (εδώ πάει και το (*)) που θα φέρουν οι διεργασίες αυτές που γενικά περιγράφει σε παλιότερη ομιλία του ο κύριος Geithner, οι οποίοι θα μας κάνουν (όλο τον υπόλοιπο κόσμο) να παραδεχτούμε σα φυσιολογικούς άλλους δείκτες ανάπτυξης, άλλες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες σαν πιο αξιόπιστες και ‘καλές’ και ίσως άλλα επίπεδα πλήρους απασχόλησης (παλιά το 6% ανεργία δε θεωρούνταν πλήρης απασχόληση, σήμερα θεωρείται σιωπηλά ως τέτοιο και πάντως ως ικανοποιητικότατο).

Πολλά standards θα αλλάξουν και οι πολιτικές ισορροπίες θα αναθεωρηθούν διότι στην αντίθετη περίπτωση (της μη προσαρμοστικότητας) ο κόσμος έχει να χάσει πολύ περισσότερα από ένα βίαιο σοκ στην Μέκκα της σύγχρονης θρησκείας του (του χρήματος).

Υ.Γ. Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς πώς περίπου βλέπουν το θέμα οι αμερικάνοι σε θεματικά blogs.

Ανάγκη; Επιθυμία; Θύμα!

Νέο Άρθρο

Την Δευτέρα 9/1 είδα ένα ενδιαφέρον ρεπορτάζ του αξιόλογου δημοσιογράφου Κούλογλου για τις πιστωτικές κάρτες.Θα ήθελα να το σχολιάσω,διότι το θέμα είναι σημαντικό και οι ανακρίβειες πολλές. Στην αρχή παρακολουθήσαμε την μαρτυρία μιας νέας γυναίκας η οποία πήρε μια πιστωτική κάρτα και στην συνέχεια,αδυνατώντας να την πληρώσει,αναγκάστηκε να παίρνει δάνεια κτλ,έτσι που τελικά "πνίγηκε στα χρέη". Μια σημειολογική λεπτομέρεια είναι νομίζω αποκαλυπτική για το πώς αντιμετώπισε το θέμα η εκπομπή και για το μήνυμα που ήθελε να περάσει:

Το πρόσωπο της γυναίκας δεν φωτιζόταν, για να μην το δούμε - όπως γίνεται συνήθως στην τηλεόραση στα θύματα πχ στην νεαρή που βιάστηκε, στην γυναίκα που ήρθε στην ελλάδα για να καθαρίζει σπίτια και κατέληξε πόρνη, αφού της πήραν το διαβατήριο, στον νεαρό που τον ξυλοκόπησαν οι χούλιγκανς κτλ.

Η γυναίκα αυτή είναι λοιπόν ένα θύμα...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Απο την αναρχια στο ελαχιστο κρατος

Επειδη γινεται μια ελαφρια συζητηση ξεκινωντας απο το ιστολογιο πριν αρκετο καιρο, μετα στο βερσουτια αλλα πηγαινοντας και στον βατραχο, και καταληγοντας εδω, νομιζω πρεπει να αποσαφηνισω λιγο την κοσμοθεωρια μου.

Οι ανθρωποι εχουν δικαιωματα, δικαιωματα που πηγαζουν απο την φυση τους και κανεις δεν μπορει να τους τα αρνηθει. Το χερι μου υπακουει μονο στον εγκεφαλο μου και σε κανεναν αλλο, και οταν ειμαι μονος μου (οσο δεν ενοχλω κανεναν) δεν περιμενω ουτε βασιλια, ουτε δικτατορα, ουτε τον Μαρξ, ουτε τον κυρ Μητσο, ουτε το ξαδερφακι μου να μου πει τι κινησεις θα κανω, τι θα φαω, τι θα πιω, τι θα καπνισω και με τι θα κανω ερωτα. αυτα τα δικαιωματα τα εχει καθε ανθρωπος παντα παντου γιαυτο λεγονται ανθρωπινα. Η μονη ιδιοτητα που πρεπει να εχεις για να εχεις ανθρωπινα δικαιωματα ειναι να εισαι ανθρωπος.

Οτιδηποτε ατομο θελει να μου πει οτι εχω καποια υποχρεωση στην κοινωνια, υποχρεωση που περιοριζει τα ανθρωπινα δικαιωματα μου πρεπει να μου εξηγησει τι αλλαζει με την παρουσια της κοινωνιας γυρω μου. Μαλιστα πρεπει να μου εξηγησει, γιατι εγω εθελοντικα ως ΣΓ θα παραχωρησω την ελευθερια που μου χαρισε η φυση, γιατι θα πω στον εγκεφαλο μου να κινησει το χερι μου παρολο που εγω δεν το θελω!

Ο Ρομπερτ Νοζικ δινει την απαντηση: Ξεκιναμε απο την αναρχια του Λοκ που ολοι* ειμαστε ελευθεροι να κανουμε οτι θελουμε μεσα στους νομους της φυσης και γυριζουμε αμεριμνοι στα λιβαδια, οταν ερθουμε σε παφη με αλλους ανθρωπους θα εχουμε ισως καποιες συγκρουσεις. Καποιος δυνατος θα προσπαθησει να φαει το ψωμι των αλλων, οι αλλοι θα συνασπιστουν για να αμυνθουν και συντομα θα εχουμε αρκετες ομαδες προστασιας, στις οποιες βεβαια δεν ειναι αναγκη να ανηκουν ολοι. Οι ομαδες προστασιας μπορουν να συνυπαρχουν και μπορει να ειναι πολλων μορφων. Μερικες θα προσφερουν υπηρεσιες διαπραγματευσης μεταξυ των συγκρουομενων, αλλες θα προσφερουν διαπραγματευση και επιβολη του αποτελεσματος της κτλ Συντομα οι ομαδες προστασιας θα ζητανε απο τους πελατες να εχουν το μονοπωλιο της βιας, ωστε να μην εχουν σπιραλ βιας, αδιεξοδες βεντετες κτλ

Καποια στιγμη οι ομαδες θα κανουν συμφωνιες μεταξυ τους για ορια δικαιοδοσιας. Αν σε ενα συγκεκριμενο γεωγραφικο χωρο υπαρχουν δυο ομαδες, αργα η γρηγορα θα ερθουν σε τριβη σε καποιο θεμα που αφορα τους πελατες τους. Ειτε θα συμφωνησουν και θα φτιαξουν μια υπερ-ομαδα ειτε θα συγκρουστουν μεχρι να κερδισει η μια ομαδα που θα παρει και τους πελατες της αλλης. Ετσι θα καταληξει η περιοχη αυθορμητα σε μια θεση ισορροπιας με μια Κυριαρχη Ομαδα. Ακομα αυτη η ομαδα δεν ειναι κρατος, γιατι εχει το μονοπωλιο της βιας μονο για τους πελατες της και προστατευει μονο τους πελατες της.

Ομως συντομα η ομαδα θα σκεφτει λογικα, οτι οι πελατες της θα συγκρουονται με τους μη-πελατες. Μερικες φορες ο μη-πελατης θα εξασκει το δικαιωμα της αυτοαμυνας λανθασμενα και ετσι θα βλαπτει αδικα τους πελατες. Η ομαδα προστασιας εχει συμφερον να αποτρεψει τους μη-πελατες απο το να εξασκουν το δικαιωμα της αυτοαμυνας, προσφεροντας τους σαν αποζημιωση να τους προστατευει και αυτους. Ετσι η ομαδα θα γινει κρατος: θα εχει το μονοπωλιο της βιας, θα εχει φορους και θα προστατευει τους παντες.

Προσοχη: τα φυσικα δικαιωματα κανενος δεν εχουν παραβιαστει σε αυτην την διαδικασια απο την αναρχια στο ελαχιστο κρατος. Ετσι μπορουμε να πουμε οτι περναμε απο την αναρχια στο ελαχιστο κρατος με τροπο που σεβεται τα φυσικα δικαιωματα. Τωρα σιγουρα υπαρχουν αλλοι τροποι να γινει αυτο. Ο Νοζικ λεει απλα οτι αυτος ειναι ενας τροπος να εχουμε ελαχιστο κρατος χωρις παραβιαση των ανθρωπινων δικαιωματων, αρα το ελαχιστο κρατος ειναι φιλοσοφικα αιτιολογημενο σε αντιθεση με τους αναρχικους που δεν του αναγνωριζουν αντικειμενικο λογο υπαρξης. Το δευτερο και δυσκολοτερο σκελος λεει οτι δεν υπαρχει κανενας τροπος να περασουμε εθελοντικα απο το ελαχιστο κρατος στο κρατος προνοιας. Ετσι καθε κρατος προνοιας παραβιαζει τα ανθρωπινα δικαιωματα των ανθρωπων!

Για μια αρκετα μεγαλυτερη αναλυση και των δυο, διαβαστε και αυτο.
Βεβαια ειναι προφανες οτι ολη η συζητηση στηριζεται στην αξια των ανθρωπινων δικαιωματων. Καποιος που δεν τα θεωρει τοσο απαραιτητα, αλλα πιστευει ας πουμε οπως ο Ρωλς οτι υπαρχουν αλλες αυτονοητες αρχες, θα καταληξει καπου αλλου. Αλλα και οι δυο στηριζονται στην διασθητικη ή αντικειμενικη ηθικη, οτι ειναι δηλαδη αυτονοητο για ολους οτι ισχυει το Α ή το Β. Παντα ομως μιλαμε για βασικες αρχες, για αξιωματα. Δεν μπορει να πει κανεις: ειναι αυτονοητο οτι πρεπει να μου δωσουν ολοι τα λεφτα τους! Πρεπει να το δικαολογησει απο μαι βασικη, γενικη αρχη...

*το ολοι παρτε το αν θελετε σαν ολες οι οικογενειες, ολα τα νοικοκυρια. Δηλαδη τα παιδια εχουν καποια εξαρτηση απο τους γονεις, αλλα οι ενηλικες δεν εχουν καμμια.

ΥΓ Να σημειωσω οτι στοιχειωδη για την συζητηση ειναι δυο βιβλια. Το Anarchy state and Utopia, Robert Nozick (μονο αγγλικα, θα το βρειτε κατω αριστερα) και το A Theory of Justice του John Rawls (υπαρχει και στα ελληνικα). Για τους αριστεριστες να σημειωσω οτι ο Νοζικ ξεκινησε απο την αριστερα και δεν ενιωθε ποτε ανετα αν χαρακτηριζοταν φιλοσοφος της "δεξιας" right-wing people like the pro-free-market argument, but don't like the arguments for individual liberty in cases like gay rights - although I view them as an interconnecting whole. ...

Το DNA αθωώνει μετά θάνατο;

Μια σχετικά πρωτότυπη ιστορία έλαβε χώρα τις τελευταίες εβδομάδες στις ΗΠΑ και συγκερκιμένα στην πολιτεία της Virginia, όπου ο τοπικός κυβερνήτης Mark Warner διέταξε τον έλεγχο δείγματος DNA για να εξακριβωθεί η ενοχή ή αθωότητα του Roger Coleman ο οποίος εκτελέστηκε το 1992 για το βιασμό και το θάνατο της κουνιάδας του. Μόνο άλλη μια φορά έχει διενεργηθεί έλεγχος μετά από την εκτέλεση καταδικού, το 2000 και τα στοιχεία της ανάλυσης DNA ήταν σχετικά επισφαλή.
Η συγκεκριμένη ιστορία του Warner είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον και πριν την εκτέλεσή του λόγω της επιμονής του για τη διενέργεια ελέγχου DNA (το αίτημα δεν έγινε ποτέ αποδεκτό μιας και την εποχή εκείνη η ανάλυση DNA δεν ήταν ιδιαίτερα αξιόπιστη) και λόγω της υποστήριξης που είχε από τους αντιπάλους της θανατικής καταδίκης. Τελικά πριν από περίπου 10 μέρες, στις 13 Ιανουαρίου, το αποτέλεσμα της ανάλυσης έδειξε ότι ο Roger Coleman ήταν ένοχος. Η συγκεκριμένη ανακοίνωση αποτελεί βαρύ πλήγμα σε όσους εναντιώνονται το θεσμό της θανατικής καταδίκης, καθώς είχαν επενδύσει πολλά από άποψη δημοσίων σχέσεων στη συγκεκριμένη ανάλυση. Φυσικά το περιστατικό αυτό αν είχε διαφορετική κατάληξη θα οδηγούσε μάλλον σε αναθεώρηση της θανατικής ποινής στη Virginia μιας και η απόδειξη ότι ένας αθώος άνθρωπος θανατώθηκε στην ηλεκτρική καρέκλα θα κλόνιζε ορισμένες βαθιά εντυπωμένες πεποιθήσεις. Βέβαια η ανάλυση DNA μπορεί να αποτελέσει και δίκοπο μαχαίρι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το εγκληματολογικό εργαστήριο της αστυνομίας του Houston, όπου μετά από έρευνα ενός τοπικού τηλεοπτικού σταθμού το 2002, διενεργήθη έρευνα για την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων του. Σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση του εισαγγελέα ο οποίος διερευνά την υπόθεση και με βάση τα 1100 περιστατικά που έχει εξετάσει, κατηγορεί το εργαστήριο για μόλυνση των δειγμάτων, λανθασμένη χρήση στατιστικών δεδομένων στην αίθουσα του δικαστηρίου και μη χρησιμοποίηση μαρτύρων (controls) σε πολλές περιπτώσεις. Τα δείγματα του συγκεκριμένου εργαστηρίου επανελέγχονται και ήδη ένας άνθρωπος έχει αφεθεί ελεύθερος. Φυσικά το συγκεκριμένο περιστατικό αποτελεί μια θλιβερή εξαίρεση, αλλά αναδεικνύει εύστοχα ότι οι εξετάσεις αυτού του είδους είναι τόσο αξιόπιστες, όσο είναι και το εργαστήριο που τις πραγματοποιεί. Στις ΗΠΑ υπάρχει ειδική επιτροπή που αξιολογεί την αξιοπιστία των εγκληματολογικών εργαστηρίων αλλά από ότι φαίνεται μάλλον όψιμα αναγνωρίστηκε το λάθος.
Το θέμα βέβαια είναι ότι η συγκεκριμένη ιστορία από λογική σκοπιά δεν έχει ιδιαίτερη αξία. Το επιχείρημα στη συγκεκριμένη περίπτωση όσων εναντιώνονται τη θανατική καταδίκη είναι ότι λάθη συμβαίνουν στην απονομή δικαιοσύνης και η θανατική καταδική αποτελεί μια μη αναστρέψιμη διαδικασία. Δε νομίζω όμως ότι χρειάζεται μια εξέταση DNA να μας το επιβεβαιώσει αυτό μιας και εκτός αν πιστεύουμε στην 100% εγκυρότητα των δικαστικών αποφάσεων, λογικό είναι να έχουν καταδικαστεί και εκτελεστεί λανθασμένα άνθρωποι. Η αξία που έχει προφανώς η ιστορία είναι μια απτή απόδειξη των λαθών που μπορούν να συμβούν σε ένα δικαστήριο και που μπορούν να στοιχίσουν τη ζώη ενός ανθρώπου.

Ανοικτές Αγορές και Δημοκρατία:

ΜΠΟΡΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΩΣ);

Νέο Άρθρο

H πρόβλεψη είναι πάντα επικίνδυνη στις κοινωνικές επιστήμες. Η κοινωνία, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν υπακούει αυστηρά σε σιδερένιους νόμους αλλά ακολουθεί σε δοσμένες ιστορικές στιγμές πολυποίκιλες και συχνά απρόβλέπτες διαδρομές. Ακόμα κι έτσι όμως, οι πεσιμιστικές προβλέψεις του αξιότιμου κυρίου Χάντιγκτον για το μέλλον της δημοκρατίας τη δεκαετία του '80 μπορούν άνετα να θεωρηθούν από τις πιο άστοχες εκτιμήσεις για έναν κοινωνιολόγο. Ο εν λόγω επιστήμονας στα 1984 δεν δίστασε να συμπεράνει ότι οι προοπτικές για τη διάδοση της δημοκρατίας σε μη δημοκρατικές κοινωνίες είναι αποθαρρυντικά ελάχιστες.

Διαβάστε περισσότερα και σχολιάστε

Θρησκεία και Επιστήμη

Ο Θεός είναι νεκρός : Νίτσε.
Ο Νίτσε είναι νεκρός: Θεός
–Ανώνυμος (Γκράφιτι)-

Αισθάνομαι, δίχως να έχω στη διάθεσή μου αντικειμενικές μετρήσεις, ότι όλο και περισσότερο στη Δύση υπάρχει μία τάση επιστροφής στη θρησκευτικότητα. Η αντίφαση εδώ είναι ότι σήμερα πιο πολύ από ποτέ η επιστήμη διαθέτει δεδομένα που ανατρέπουν κάθε σχεδόν θρησκευτικό δόγμα. Για αυτό και ο συνδυασμός της θρησκευτικής λατρείας και της αρχής της αντικειμενικότητας γίνεται όλο και πιο αντιφατικός.

Ο ρόλος αυτής της σύγκρουσης είναι καίριος καθώς η οργανωμένη θρησκεία φαίνεται να δυσκολεύεται πια να προσαρμόσει το δόγμα της στα νέα κοινωνικά δεδομένα, τα οποία θεμελιώνονται πια από την επιστημονική βιβλιογραφία (βλ. υιοθεσίες από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, κλωνοποίηση κ.ο.κ.).

Ανθρωπολογικά μπορεί να εξηγηθεί γιατί διαισθητικά ο άνθρωπος συμπαθεί τη θρησκεία. Η επιστήμη τον αντιλαμβάνεται ως ένα συμπτωματικό και πρόσκαιρο φαινόμενο του σύμπαντος (ή αν θέλετε του πολυσύμπαντος –Multiverse). Για τη θρησκεία όμως οι άνθρωποι είναι το κέντρο του κόσμου. Η επιστήμη δε μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε υπαρξιακά άγχη όπως η μοναξιά, ο θάνατος, η αναζήτηση της αγάπης και της δικαιοσύνης. Δε μας λέει τι θα πρέπει να κάνουμε αλλά τι μπορούμε να κάνουμε.

Προβλέπω ότι αυτή η «διαμάχη» θα βρει σύντομα τους επιστήμονες σε πολύ πιο δύσκολη θέση. Καθώς θα έρχονται στο φως όλο και περισσότερα δεδομένα για τους γενετικούς παράγοντες που επηρεάζουν την προσωπικότητά μας, τη μνήμη, την αθλητική μας ικανότητα, τη γλωσσική μας ευχέρεια, την κοινωνικότητά μας, αυτά θα μας υπενθυμίζουν διαρκώς –για την ακρίβεια θα το βροντοφωνάζουν- ότι δε γεννιόμαστε όλοι ίσοι. Θα ξυπνήσουν έτσι οι μνήμες του κοινωνικού δαρβινισμού των αρχών του 20ου αιώνα ενώ θα οδηγηθούμε σε απρόβλεπτες κοινωνικοοικονομικές ανατροπές, οι οποίες θα κλονίσουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στην επιστήμη.

Είναι οι επιστήμονες έτοιμοι να προβάλουν και να υπερασπιστούν ψύχραιμα και με παρρησία το έργο τους αποφεύγοντας από τη μία πλευρά το σκόπελο του γενετικού ρατσισμού, και αντικρούοντας από την άλλη τις λαϊκίστικες κορώνες; Κι ακόμη περισσότερο, είναι η οργανωμένη θρησκεία διατεθειμένη να βοηθήσει αυτήν την προσπάθεια, προς όφελος της κοινωνικής συνοχής αλλά και δικό της μακροπρόθεσμα, ή θα αδράξει την ευκαιρία να ενισχύσει το ρόλο της σε βάρος του ορθού λόγου και της αντικειμενικής σκέψης;

Υ.Γ. Οι παραπάνω σκέψεις θέτουν προβληματισμούς που απαιτούν πολύ περισσότερη ανάπτυξη (θα πρέπει να συζητηθεί π.χ. ποιος ήταν ο ιστορικός ρόλος της οργανωμένης θρησκείας στη διαχείριση κοινωνικών κρίσεων καθώς και πόσο καταστροφική υπήρξε η παρερμηνεία της επιστήμης και η ανάμειξη αυτών των λίγων που επιστημονικά γνωρίζουμε με την ηθική). Ώσπου να γίνει αυτό το άρθρο ανεβάζω κάποια σημεία εδώ.

Σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας στο Βυζάντιο

Νέο Άρθρο

Το θέμα των σχέσεων κράτους και εκκλησίας στο Βυζάντιο ερευνήθηκε από το σύνολο σχεδόν των μελετητών της ιστορίας αυτής της περιόδου. Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας είναι μεταξύ τους εκ διαμέτρου αντίθετα.

Η αντίθεση δεν ξεκινάει μόνο από την αναπόφευκτη διαφορετική αξιολόγηση των γεγονότων από κάθε συγγραφέα, αλλά καμιά φορά και από την αβεβαιότητα γύρω από τα ίδια γεγονότα. Για μερικούς, Πολιτεία και Εκκλησία είναι δύο θεσμοί, που βρίσκονται σε αδιάκοπο ανταγωνισμό μεταξύ τους για την επικράτηση ή και για την κυριαρχία ακόμη της μιας πάνω στην άλλη. Για άλλους πάλι, πρόκειται για δύο μορφές εμφανίσεως της έννοιας της Χριστιανοσύνης, μορφές που στη θεολογική και στην πολιτική σκέψη των Βυζαντινών δεν είναι νοητές χωριστά. Συχνά διακρίνεται το όλο πρόβλημα σε θέμα βασικών αρχών και σε θέμα προσώπων.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Εσπειρες ανεμους, θα θερισεις θυελλες!

Να πως γινεται πραγματικοτητα η επισημη πολιτικη της χωρας. Αποκεντρωση δεν θελατε? Παρτε την!

Οταν ολοι οι αναλυτες φωναζουν για το ποσο ηλιθιο ειναι να βαζεις αντικινητρα και εμποδια στην δημιουργια παραγωγικων βιομηχανιων στην Αττικη, οι ελληνικες κυβερνησεις σταθερα φαινεται να πιστευουν οτι η Αθηνα εχει γινει το πιο ανεπτυγμενο μερος στην γη και δεν χρειαζεται αλλες επενδυσεις. Για οποιους δεν το ξερουν, η Ελλαδα εχει χωριστει σε ζωνες κινητρων. Αθηνα και Θεσαλονικη θεωρουνται κατα καποια παραλογη θεωρια, κορεσμενες. Ολη η υπολοιπη χωρα σχεδον, λοιπον, δικαιουται αυξημενων επιδοτησεων. Αυτο που φαινεται να μην καταλαβαινουν ειναι οτι οταν δινεις σε μια περιοχη επιδοτηση, φορολογεις βαρια την αλλη περιοχη για να την πληρωσει! Το επενδυτικο κινητρο για την υπολοιπη Ελλαδα ειναι κατευθειαν ενα επενδυτικο αντικινητρο για τους κυριους βιομηχανικους πολους της χωρας.

Εμεις εχουμε πει οτι αυτο ειναι κατεξοχην λανθασμενη πολιτικη. Το μονο που θα καταφερει ειναι να στρεβλωσει την αγορα, να μεγαλωσει το κοστος για τις επιχειρησεις και να καταστρεψει θεσεις εργασιας. Κοιταξτε τωρα την κινηση της 3Ε να μεταφερει την παραγωγη της απο την Αττικη στο Σχηματαρι. Πιστευει κανεις οτι ειναι πιο παραγωγικο η 3Ε να απομακρυνεται απο την Αττικη που ειναι οι περισσοτεροι εργατες και πελατες της? Θα εφευγε ποτε η 3Ε αν υπηρχε μια αξιοπρεπης οργανωμενη βιομηχανικη ζωνη στην Αττικη, χωρις κανενα φορολογικο αντικινητρο? Τι κερδισαμε τωρα που εφυγε? Κερδισαμε οι εργατες της να κανουν καθημερινα 80 χμ ταξιδι για να πανε στην δουλεια...

Η πολιτικη αποκεντρωσης με το ζορι ειναι καταστροφικη. Το χουμε εξηγησει, εχουμε ανταγωνισμο με ολον τον κοσμο, οχι μεταξυ μας η Αθηνα με το Σχηματαρι. Και αν η 3Ε για διαφορους λογους εμεινε στην Ελλαδα (κυριως λογω του οτι η βιομηχανια ποτων εχει παγκοσμιως πολυ τοπικο χαρακτηρα), οι περισσοτερες βιομηχανιες εγκαταλειποντας την Αθηνα, εγκαταλειπουν την Ελλαδα. Και ακομα χειροτερα η Ιντελ ή η ΙΒΜ, που δεν θα ερθει ποτε στην Αττικη για ερευνα και αναπτυξη, δεν θα παει στην Αλεξανδρουπολη ανταυτου! Θα παει στην Βαρκελωνη! Οταν οι αλλοι δημιουργουν ζωνες βιομηχανικης ερευνας μεσα στις πολεις και προσπαθουν με καθε τροπο να προσελκυσουν επιχειρησεις εμεις διωχνουμε με τις κλωτσιες καθε ενδιαφερομενο. Αντι να ντυσουμε τον πιο παραγωγικο μας παικτη (την Αθηνα βεβαια) με τα καλυτερα ρουχα, αντι να προσφερουμε τις καλυτερες δυνατες υποδομες, τα καλυτερα πανεπιστημια μας, το πιο μορφωμενο εργατικο δυναμικο στους δυναμει επενδυτες, τους διχνουμε. Τους λεμε πηγαινε σε ενα χωριο στην ερημια και αν σαρεσει...

Απορουμε μετα που η Ελλαδα ειναι πατος στις ξενες επενδυσεις?* Οταν οι διαφοροι πολιτικοι λενε οτι η Ελλαδα δεν κανει για υψηλη βιομηχανια ή για προχωρημενη ερευνα, δεν διαπιστωνουν ενα αναποφευκτο γεγονος της φυσης. Δηλωνουν την δικη τους αναποτελεσματικοτητα, πανηγυριζουν την καταστροφικη πολιτικη τους! Ευγε, συνεχιστε ετσι μεχρι που να μην μεινει στην Αττικη τιποτα εκτος απο ρυπαινοντα διυλιστηρια!

Προσθηκη: διαβαστε σχετικα και στο Athens freepaper

*Για να ειμαστε ακριβεις, δεν ειναι πατος στον ΟΟΣΑ. Η μικροσκοπικη Ισλανδια και η ασημαντη Σλοβακια ειναι καποια απο τα τελευταια ετη κατω απο μας...

ΥΓ οσοι γκρινιαζετε για την αποβιομηχανιση της Θεσαλλονικης, να θυμαστε: Θυμα της πιεσης σας εισαστε! Αποκεντρωση δεν θελατε??
ΥΓ2 προταση: διαβαστε τα αρθα πριν μας κατηγορησετε για ελλιπη επιχειρηματολογια. Θα βρειτε εκει ολες τις απαντησεις.

Γιατί φωνάζουν στον Περισσό;

Νέο Άρθρο

Στις 23-27 /1 / 2005 διεξάγεται στο Στρασβούργο η Χειμερινή Σύνοδος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Την Τετάρτη 25/1/2005 πρόκειται να συζητηθούν δύο ψηφίσματα υψηλής πολιτικής και ηθικής σημασίας. Το ένα αφορά στην ανάγκη διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των ολοκληρωτικών κομμουνιστικών καθεστώτων και το άλλο στην καταπολέμηση της αναβίωσης της ναζιστικής ιδεολογίας.

Ταυτόχρονα, στην ατζέντα της Συνόδου περιλαμβάνονται προς συζήτηση και άλλα σοβαρότατα θέματα όπως οι θρυλούμενες μυστικές κρατήσεις σε χώρες του Συμβουλίου της Ευρώπης (φυλακές της CIA), οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τσετσενική Δημοκρατία αλλά και άλλα θέματα όπως η συνεισφορά της Ευρώπης στη διαχείριση των υδάτινων πόρων.

Από όλα αυτά τα σημαντικά, τα οποία κατά 99% δεν έχουν φθάσει στα αυτιά σας αν “ενημερώνεστε” από την ελληνική τηλεόραση, το μόνο που ακούγεται τις τελευταίες μέρες είναι οι εναγώνιες - και ως συνήθως παραπλανητικές - κραυγές του ΚΚΕ που διαμαρτύρεται και διαδηλώνει για το ψήφισμα καταδίκης των εγκλημάτων των κομμουνιστικών καθεστώτων, αποκρύπτοντας, για ευνόητους λόγους, όλα τα άλλα ζητήματα της ατζέντας...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Σύνταξη από τη λογική

Το ασφαλιστικό είναι από τα πιο φλέγοντα θέματα που θα επηρεάσουν τα θεμέλια των δυτικών οικονομιών και κοινωνιών (εντάσσεται μέσα στη γενικότερη λογική του να ‘φεσώνουμε το μέλλον’ που υπάρχει μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο).
Απ’ ότι έχουμε καταλάβει, οι συντάξεις αποτελούν κατά κύριο λόγο έναν οικονομικό πόρο που λαμβάνει η γενιά που δεν εργάζεται πλέον λόγω γηρατειών (‘έχει βγει στη σύνταξη’) από κρατήσεις που γίνονται σε εκείνους που εργάζονται. Βεβαίως σε κάποιες περιπτώσεις (υπάρχει και άλλη λογική των πραγμάτων – η μόνη δηλαδή λογική) υπάρχουν και εξαιρέσεις όπου υιοθετείται το ‘τόσα έδωσες – τόσα λοιπόν θα λάβεις’. Συνήθως υπάρχει ένα ανακάτεμα αυτών των δύο τακτικών, του αναδιανεμητικού (το πρώτο) και του κεφαλαιοποιητικού (το δεύτερο) με σαφή έως συντριπτική υπεροχή του πρώτου (στην ελλάδα τουλάχιστο).

Το αναδιανεμητικό σύστημα στηρίζεται στη λογική ‘αρπάχτε σήμερα και αύριο κάποιοι φουκαράδες θα πληρώνουν τα σπασμένα’. Όπως τραγουδούσε και η Roisin Murphy των Moloko στα τέλη των 90’s: «The time is now»’.
Έτσι λοιπόν, όταν άρχισε να εφαρμόζεται εντατικότατα αυτή η διαστρέβλωση της λογικής (όχι μόνο της οικονομικής αλλά και της κοινής…) μετά το 2ο παγκόσμιο, όλα φάνταζαν αγγελικά πλασμένα.. Δεν υπήρχαν συντάξεις στη συντριπτική πλειοψηφία των τότε γερόντων και ουσιαστικά για τις πρώτες φουρνιές των συνταξιούχων οι αποδοχές ήταν εξασφαλισμένες, αδιαπραγμάτευτες και τέλος πάντων φαινόταν ότι ‘since the thing works, it works…’. Ασφαλώς, αφού εκείνοι που δούλευαν για να έχουν αυτοί συντάξεις ήταν ασύγκριτα περισσότεροι (ίσως υπερδεκαπλάσιοι) οι οικονομίες δεν είχαν τότε να ανησυχούν καθόλου για τους ‘εισβολείς’ της. παγκοσμιοποίησης και η οικονομική άνθιση, όπως πάντα μετά τα συντρίμμια και τις στάχτες ενός πολέμου, ήταν ραγδαία.
Κανείς δε σκέφτηκε τότε ότι αυτό το αναδιανεμητικό σύστημα είναι μια ‘λογική του παραλόγου’, ένα ‘σχήμα οξύμωρο’. Κανείς φαίνεται δεν έκανε κάτι για να αποκαταστήσει τη λογική από τη διαστρέβλωσή της: ‘Από πού κι ως πού πρέπει να πληρώνουν κάποιοι για κάποιους άλλους και όχι ο καθένας να μην κουμαντάρει και να επενδύει μόνος του όπου θέλει τις οικονομίες του, το κομπόδεμά του, τις κρατήσεις απ’ τη σύνταξή του, τα χρήματά του?’. Και να τις δίνει σε συνταξιοδοτικά προγράμματα αν θέλει, ό,τι ποσοστό των χρημάτων θέλει και μπορεί, να τα τοκίζει στην τράπεζα ενδεχομένως, να αγοράζει ομόλογα – ντομάτες – whatever, να αγοράζει μετοχές, να τα ρίχνει σε μια δική του δουλειά ενδεχομένως – τέλος πάντων να τα φάει στις γκόμενες ή όπου αλλού θέλει.

Γιατί η ελληνική κοινωνία έβλεπε (και βλέπει, εν πολλοίς) όλα αυτά τα χρόνια την ατομική κρίση, ενέργεια και πρωτοβουλία του κάθε ανθρώπου – πολίτη να ορίζει μόνος του τα χρήματά του σα να βλέπει έναν ελέφαντα να παίζει φλάουτο?

Αυτό, και πολλά άλλα, προφανή και σε παιδιά του δημοτικού όσον αφορά τη λογική, εφάρμοσαν οι μεταπολεμικές γενιές αδιαφορώντας για την εξέλιξη των πραγμάτων. Και φυσικά για τη λογική της έμμεσης κλεψιάς που υιοθετήθηκε. Σήμερα τα πράγματα σκουραίνουν πάρα πολύ. Ήδη σε άλλες χώρες έχουν αναγκαστεί να πιουν το πικρό ποτήρι σιγά σιγά, ενώ εδώ ο κόσμος κάνει ότι δεν ξέρει και δεν ακούει τίποτα – ‘θα δούμε στο μέλλον…’.
Τα πράγματα γίνονται σιγά σιγά δραματικά όχι μόνο λόγω της γήρανσης του πληθυσμού (η οποία συγκεκριμένα στην ελλάδα και στην ιταλία είναι τρα-γι-κό-τα-τη), όχι μόνο γιατί καλείται ο κόσμος να στηρίξει ένα σάπιο σύστημα (το οποίο επιπλέον στην ελλάδα έχει κάτι δεκάδες κρατικά ταμεία και ένα δαίδαλο βλακωδών δεσμευτικών διατάξεων έως σημείου λοβοτομής της στοιχειώδους κοινής λογικής) αλλά και γιατί λόγω της παγκοσμιοποίησης, τώρα δεν είμαστε μόνοι μας σε ένα περίπου κλειστό σύστημα και οικονομία.
Δεν είναι ο απλά εργοδότης από τη μια και οι εργαζόμενοι απ’ την άλλη. Υπάρχει ο ανταγωνισμός, το outsourcing, το ‘υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια’, το ‘συγκρίνω και επιλέγω’, υπάρχουν καθεστώτα μερικής/ελαστικής απασχόλησης – άρα μειωμένων ασφαλιστικών εισφορών στο ημιθανές μια σύστημα και άλλα πολλά. Κάποιοι ακόμα ισχυρίζονται (όπως ο Rifkin) ότι η ίδια η εργασία στο μέλλον δε θα είναι καθόλου μα καθόλου δεδομένη. Θα δείξει η πορεία (ήδη δείχνει σημάδια). Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο λοιπόν?

Και επειδή την πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να την αγνοεί επί μακρόν και χωρίς μάλιστα να απομονωθεί και να κατέβει από το τραίνο του κόσμου που τρέχει (ναι, κάποιοι λένε ότι τελικός προορισμός είναι ο γκρεμός) πρέπει να ακούγεται καμιά φορά και καμιά λογική φωνή.

Έχουμε μπλεχτεί σε μια ηλίθια φιλολογία του ‘σύνταξη στα 60, στα 65 ή στα 68?’. Γιατί όλοι να είναι ίδιοι? Τι αυτιστική νοοτροπία είναι αυτή που έχουν εμφυσήσει στα μυαλά των ανθρώπων? Γιατί εξ’ αρχής οι ασφαλιστικές εισφορές να μην ήταν χρήματα στα χέρια των ανθρώπων και ας τα έκαναν ό,τι ήθελαν? Είναι σίγουρο ότι αν τα έβαζαν και ένας ένας χωριστά στην τράπεζα πριν 40 χρόνια, περισσότερα θα έπαιρναν. Και τέλος πάντων από το να προστατευτούμε απ’ τα ατυχήματα μέχρι να υποχρεωθούμε στην ακινησία δεμένοι στο σπίτι υπάρχει χαοτική διαφορά. Για περιπτώσεις που χρειάζεται πρόνοια και για τους μη έχοντες υπάρχουν σοβαρές προτάσεις.

Η γνώμη μου ωστόσο είναι ότι ήδη έχουμε μάλλον αργήσει ανεπανόρθωτα - είναι πολύ αργά. Η κατάσταση πάει προς μια σπειροειδή εξέλιξη στασιμοαμφισβήτισης, αντίδρασης, επιδείνωσης και ξαναμανά απ' την αρχή. Και αυτό διότι αυτές οι προτάσεις έπρεπε να υιοθετηθούν εξ αρχής (πολλές δεκαετίες πριν). Το πρόβλημα είναι ότι εξ’ αρχής οι κοινωνίες μας (στην ευρώπη) ήταν ανελεύθερες και θεωρούσαν τον πολίτη – άτομο σαν ένα ακόμα μαλάκα και πίστευαν και εφάρμοζαν δεισιδαιμονίες αντί για απλή οικονομική λογική. Τώρα, αν εφαρμοστούν αυτά, όλοι θα μιλήσουν για το τσουνάμι του φιλελευθερισμού. Τώρα που οι κοινωνίες, σαν άλλο κωσταλέξι, έχουν συνηθίσει να κρύβονται από τον εαυτό τους και από την πραγματικότητα, θα υπάρξει απότομη προσγείωση – και οι απότομες προσγειώσεις είναι πολύ επώδυνες. Για άλλη μια φορά θα κατηγορηθεί το άνοιγμα στον κόσμο και η λογική της ελευθερίας και όχι ο εγκλεισμός των κοινωνιών μας σε κοινωνίες κλουβιά χωρίς πνεύμα ελευθερίας των πολιτών που μας έκαναν κοινωνίες που έχουν πάρει σύνταξη απ’ τη λογική.

Ο κ. Καραμανλής, ο Μαρξ και Αριστερά

Νέο Άρθρο

Αν οι πρόσφατες αναφορές στον Μαρξ του Ελληνα πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή έγιναν για να προσελκύσουν ψήφους από την Αριστερά, τότε η στρατηγική ήταν τελείως λανθασμένη. Διότι σήμερα ο Μαρξ θα πρέπει να θεωρείται persona non grata σε μεγάλο τμήμα της ελληνικής Αριστεράς.

Ας ξεκινήσουμε με τις απόψεις του Μαρξ για τη θρησκεία. Σύμφωνα με τον Γερμανό φιλόσοφο η θρησκεία ήταν ένα ψέμα το οποίο χρησιμοποιούν οι ισχυροί για να ντοπάρουν τις μάζες - η θρησκεία ως «όπιο του λαού» σύμφωνα με τη γνωστή του ρήση.

Εχετε ακούσει Ελληνα ηγέτη της Αριστεράς τα τελευταία χρόνια να αναφέρεται με αυτούς τους όρους στη θρησκεία; Εχετε ακούσει πολιτικό της Αριστεράς να ασκεί κριτική όχι στις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, αλλά στο ίδιο το θρησκευτικό συναίσθημα της πλειοψηφίας των Ελλήνων; Προφανώς όχι...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Rooster Review 10-12/2005

Άργησε λίγο παραπάνω το τρίτο τεύχος του Rooster Review με μια επιλογή άρθρων του τέταρτου τριμήνου της κεντρικής μας σελίδας www.e-rooster.gr.

Μπορείτε όπως πάντα να το κατεβάσετε, να το εκτυπώσετε, να το φωτοτυπήσετε και να το διανείμετε ελεύθερα.

Επιτελους η Αθηνα εχει δημαρχο!

Οι ανθρωποι ειναι ανθρωποι και θα γκρινιαζουν παντα, ειδικα σε μια τοσο κακοφτιαγμενη πολη οπως η Αθηνα. Αλλα το γεγονος ειναι ενα, η πρωτευουσα επιτελους για πρωτη φορα ισως μετα τον Αντωνη Τριτση, εχει αξιολογο δημαρχο.

Ειδα μια συνεντευξη της κας. Μπακογιαννη και χαρηκα πολυ. Ισως ειναι κακο σημαδι που χαιρομαστε οταν βλεπουμε εναν πολιτικο να εχει απλα και μονο λιγη κοινη λογικη. Αλλα σε σημεια κλειδια μου αρεσε η δημαρχος μας.

Α) Την ρωτησαν για τις θεσεις σταθμευσης στο κεντρο και απαντησε οτι το προβλημα δεν θα λυθει ποτε. Ετσι ακριβως! Δεν θα λυθει γιατι ειναι κεντρο πολης 4,5 εκ. ανθρωπων και απλα δεν υπαρχει φυσικος χωρος για να βαζει ο καθε καννιβαλος το ΙΧ. Τελεια παυλα. Στο κεντρο της πολης θα αρχισει να ελεγχεται η σταθμευση με απωτερο σκοπο καποια στιγμη να απαγορευτει η κυκλοφορια, ειπε η δημαρχος. Αμην και ποτε, λεω εγω.

Β) Περιεγραψε ειδικοτερα ενα περιστατικο που ειδε καποιον να παρκαρει σε φρεσκοφτιαγμενη διαβαση ΑΜΕΑ και του εκανε καλοπιστη παρατηρηση. (Χαρηκα γιατι και γω το ιδιο κανω). Η πλακα ειναι οτι οταν τον ειδε να αδιαφορει για την παρατηρηση και του ειπε "Κυριε, θα φωναξω την δημοτικη αστυνομια" αυτος της ειπε: "Λεφτα εχω!". Της αναψαν τα λαμπακια, αλλα βεβαια δεν τον εδειρε (οπως θα επρεπε). Αυτοι οι νεοπλουτοι βλαχογκλαμουροι αντικοινωνικοι αρχοντοχωριατες καννιβαλοι ομως ειναι που πραγματικα πρεπει να κυνηγιουνται απο την δημ. αστυνομια οπου βρεθουν κιοπου σταθουν. Και επιτελους η δημοτικη αστυνομια εχει τετοιες οδηγιες, ειπε η δημαρχινα!

Γ) Μιλωντας για τα σκουπιδια το ανεφερε σαν μια απο τις μεγαλυτερες ξεφτιλες της Αθηνας σημερα. Και τονιζε συνεχως οτι πληρωνουμε προστιμα απο τις τσεπες μας προς την ΕΕ. Εντελως παρανοϊκο, οχι μονο να γεμιζουμε σκουπιδια και βρωμια αλλα να χανουμε και χρηματα των πολιτων απο πανω. Πολυ μαρεσει ο πολιτικος που θυμαται απο που ερχονται τα κονδυλια που διαχειριζεται.

Δ) Μιλωντας γενικα για το προβλημα του πολιτικου κοστους (που θεωρω μυθο) ειπε κατι που της ειχε πει καποτε ο Κων.Μητσοτακης και ειναι πολυ κοντα στην πολιτικη θεωρια μου: Δεν υπαρχουν μυστικα και περιεργα κεντρα εξουσιας, μεσα ή εξω απο την χωρα. Υπαρχει ο λαος. Και οποιος πληροφορει τον λαο για τις πραξεις του και τον εχει μαζι του, μπορει να τα βαλει με θεους και δαιμονες!
Ετσι ακριβως ειναι και οσο τα βαζει με τους καννιβαλους η δημαρχινα, εμεις θα ειμαστε μαζι της. Αν μπορουσε μαλιστα να βαλει και μια ταξη σε μερικους αχρηστους δημοτικους υπαλληλους, θα γινομασταν και πιο χαρουμενοι...

ΥΓ το δημαρχινα ακουγεται λιγο περιεργο. αλλα το προτιμω πολυ απο το δημαρχος που υποδηλωνει κατα καποιο τροπο οτι δημαρχος ειναι παντα αρσενικος...

Απαιτουμε σεβασμο των αξιων μας απο τους μεταναστες?

Επεσα σε ενα ενδιαφερον κειμενο στις Διαστασεις. Λεει λοιπον οτι στην Βαδη-Βυρτεμβεργη (οντως συντηρητικο κρατιδιο της Γερμανιας) οι μουσουλμανοι μεταναστες θα περνουν ενα ειδικο τεστ αποψεων και αξιων. Αφηνοντας κατα μερος οτι το τεστ θα περνανε μονο οι μουσουλμανοι (κατι προφανως αδικο), ειναι παραλογο ενα κρατος να ζηταει απο τους νεους πολιτες τους να σεβονται ενα ελαχιστο συνολο αξιων και θεσμων?

Ειναι παραλογο να ζητουσαμε απο ολους τους μεταναστες που θελουν να αποκτησουν διαβατηριο, να μην δερνουν την γυναικα τους πχ? Και αν μπορουμε να ζητησουμε κατι τετοιο, δηλαδη να μην ειναι εγκληματιες, ποση διαφορα εχει να ζητουμε να σεβονται τα ανθρωπινα δικαιωματα? Ή ποσο μεγαλο αλμα ειναι να ζητουμε να μην εχουν ρατσιστικες αποψεις (οπως το να διαδιδουν ψευδως οτι οι Εβραιοι σχεδιασαν τις επιθεσεις στους διδυμους πυργους και γιαυτο λεει δεν πεθανε κανεις Εβραιος εκει?). Εν τελει, δεν ζηταμε να αλλαξουν πιστη, ουτε να αλλαξουν κατι που δεν γινεται να αλλαξουν. Ζηταμε να συμβιβαστουν κατα το ελαχιστο με τις υπαρχουσες αξιες, που ειναι απαραιτητες για εναν πολιτη μιας δυτικης δημοκρατιας. Δεν ειναι δυσκολο, ας περασουν μερικα μαθηματα Στοιχειων Δημοκρατικου Πολιτευματος, πριν πανε να παρουν ελληνικο/γερμανικο/οτιδηποτεδυτικο διαβατηριο.

Ενας αποδεκτος αντιλογος σε ολα αυτα ειναι βεβαια οτι θα ειχαμε δυο μετρα και δυο σταθμα. Θα ειχαμε πχ Ελληνες πολιτες που ειναι ρατσιστες, που μαλιστα το κραυγαζουν και επιτιθενται και σε μεταναστες με ρατσιστικα εγκληματικα κινητρα, αλλα οι ιδιοι οι μεταναστες δεν θα μπορουσαν να γινουν ποτε Ελληνες πολιτες αν εχουν εστω και λιγο ρατσιστικες αποψεις, μαλιστα δεν θα εχουν καν το δικαιωμα να εξηγησουν την διαφωνια τους. Το ζητημα ειναι δυσκολο, αλλα προσωπικα ειμαι υπερ της αποψης οτι ενα κρατος εχει δικαιωμα να διαλεγει τους νεους πολιτες του με καποια αντικειμενικα κριτηρια, οσο αυτα τα κριτηρια σεβονται τα ανθρωπινα δικαιωματα και οσο μπορει να τα εκπληρωσει ο οποιοσδηποτε με καταλληλη προεργασια...

Γιατί και ποια μεταρρύθμιση στην ανώτατη εκπαίδευση

Νέο Άρθρο

Σε άρθρο μου από κοινού με τον επίκουρο καθηγητή του Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης του Οικονομικού πανεπιστημίου κ. Ευθύμιο Τσιώνα, το οποίο δημοσιεύθηκε το 2004 στο γνωστό Αγγλικό περιοδικό Oxford Bulletin of Economics and Statistics, συγκρίναμε την α-ποτελεσματικότητα ενός δείγματος έμμεσα δημόσιων επιχειρήσεων με ένα δείγμα ιδιωτικών επιχειρήσεων που λειτουργούσαν κατά την περίοδο 1979-1988 σε 9 κλάδους της Ελληνικής βιομηχανίας. Μεταξύ των άλλων αποτελεσμάτων βρήκαμε ότι η συνολική αναποτελεσματικότητα στην χρήση των οικονομικών πόρων για τις ιδιωτικές και για τις δημόσιες επιχειρήσεις ήταν 63.5 % και 102.2% αντίστοιχα. Έτσι καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις σε σχέση με τις ιδιωτικές ήταν 61% περισσότερο αναποτελεσματικές. Συνεπώς θεμελιώσαμε την πρόταση ότι η δημόσια ιδιοκτησία και διαχείριση των οικονομικών πόρων, ακόμη και κάτω από καθεστώς προχωρημένου εγχώριου και διεθνούς ανταγωνισμού, οδηγεί εγγενώς σε σημαντική αναποτελεσματικότητα.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Ο Κόσμος το 2006

Θέλετε να μάθετε πώς θα είναι ο κόσμος το 2006;

Εδώ και είκοσι χρόνια το έγκυρο περιοδικό "The Economist" εκδίδει στο τέλος κάθε χρόνου μία ειδική έκδοση με τον τίτλο "The World in 2006". Το συγκεκριμένο περιοδικό μπορείτε να το βρείτε όπου πωλείται ξένος τύπος καθώς και στο http://www.theworldin.com/, όπου μπορείτε να διαβάσετε κάποια άρθρα δωρεάν.

Επιπλέον, το περιοδικό, σε συνεργασία με την "Καθημερινή" κυκλοφορεί μεταφρασμένο στα ελληνικά συνοδευόμενο κι από την ειδική έκδοση «2006- 26 Παρεμβάσεις για την Ελλάδα της εξωστρέφειας», με τον τίτλο "Ο Κόσμος το 2006" στα περίπτερα. Αξίζει και με το παραπάνω τα 5€ που κοστίζει. Κι αν δεν θέλετε να ξοδευθείτε μπορείτε να το διαβάσετε δωρεάν εδώ.

Διαφημισεις!

Πειραματικα θα αρχισουμε να βαζουμε διαφημισεις στο e-rooster Blog και στην κεντρικη σελιδα μας www.e-rooster.gr. Οι διαφημισεις θα ειναι απο google και το amazon.

Οι μεν πρωτες του google δεν επιλεγονται απο μας, αλλα συμφωνα με την εταιρεια θα μπαινουν διαφημισεις εταιρειων και προϊοντων που να εχουν καποια σχεση μετο περιεχομενο μας. Ειναι ξεκαθαρο ομως οτι δεν εχουμε καποια αμεση σχεση με αυτα τα προϊοντα. Οι διαφημισεις του αμαζον αντιθετα, θα ειναι βιβλια ή αλλα που προσωπικα προτεινουμε. Σκοπος μας ειναι να χρησιμοποιουμε αυτες τις συνδεσεις για να αγοραζουμε και μεις οι ιδιοι τα συγκεκριμενα βιβλια μεσω του αμαζον μια και εχουμε διαπιστωσει οτι συνηθως συμφερει.

Σκοπος: Πρωταρχικος σκοπος των διαφημισεων ειναι η χρηματοδοτηση των σελιδων μας. Χαρη στην αυξημενη κινηση του e-rooster εχουμε αναγκαστει να αλλαξουμε δυο φορες τον λογαριασμο μας προς το ακριβοτερο και θεωρουμε οτι δεν υπαρχει λογος να επιβαρυνονται με αυτα τα λεφτα αυτοι που τα πληρωνουν σημερα.

Γινεται σαφες εδω, οτι τα χρηματα απο αυτες τις διαφημισεις δεν θα μπουνε στις τσεπες κανενος μας. Δεν θεωρουμε ιδεολογικα λαθος να βγαζει κανεις λεφτα απο το ιστολογιο του, αλλα στην περιπτωση μας τα κινητρα για την διαδικτυακη παρουσια μας ειναι αρκετα διαφορετικα*.

Σχολιαστε ελευθερα την κινηση μας και αν θελετε και ιδιωτικα στελνοντας ενα e-mail στη συνηθισμενη διευθυνση e-rooster at e-rooster.gr

*Δεν θα ελεγα αλτρουϊστικα, γιατι δεν πιστευω στον αλτρουϊσμο. Σιγουρα ο καθενας μας εχει προσωπικα κινητρα για να συμμετεχει σε μια δημοσια αγορα συζητησης και προβληματισμου. Εμεις θελουμε να κανουμε οτι μπορουμε για να υπαρχει μια καλη και αξιοπιστη τετοια δημοσια αγορα.

Green is the new red, white and blue

Ενα αρκετα αναπαντεχο αρθρο του Τομας Φρηντμαν στους Ταϊμς της ΝΥ.

Διαβασα στην Χεραλντ Τριμπιουν μια ανατυπωση ενος αρθρου (δυστυχως θελει συνδρομη) του Τομας Φρηντμαν, ενος συγγραφεα που αρκετα εκτιμουν μελη του μπλογκ μας. Εχω την εντυπωση οτι δυσκολα θα περιμεναν αυτα που λεει εδω ο Θωμας!

Λεει με λιγα λογια λοιπον οτι αν ο Μπους ενδιαφερεται πραγματικα για την ειρηνη και την δημοκρατια στην Μεση Ανατολη αλλα και σε αλλα καταπιεστικα και διεφθαρμενα καθεστωτα οπως η Ρωσια, Βενεζουελα ακομα και Κουβα, το πρωτο πραγμα που πρεπει να κανει ειναι να φορολογησει βαρια την βενζινη στις ΗΠΑ και να προωθησει τις εναλλακτικες μορφες ενεργειας! Μονο ετσι θα αρχισει να απαλλασεται η χωρα απο τον εθισμο της στο πετρελαιο που ευθυνεται εν μερει για τις τοσο υψηλες τιμες του πετρελαιου διεθνως.

Γιατι ειναι ενα διαπιστωμενο γεγονος οτι οι υψηλες τιμες πετρελαιου, ακυρωνουν καθε προσπαθεια μεταρρυθμισεων και καθε εσωτερικη αντιδραση στις πετρελαιοπαραγωγες χωρες. Εχουμε μιλησει και αλλοτε για την καταρα των πρωτων υλων, την καταρα που βασανιζει καθε χωρα που αντι να προσπαθει να γινει ενδογενως παραγωγικοτερη, να μορφωσει τους πολιτες της, να δημιουργησει θεσμους μιας σοβαρης κοινωνιας, απλα επαφιεται στα εσοδα απο τις πρωτες υλες για την αναπτυξη της. Ειδικα με το πετρελαιο φαινεται να ειναι κοινος τοπος μεταξυ χωρων σαν το Ιραν ή την Ρωσια, οτι οταν πεφτουν οι τιμες του πετρελαιου και αδειαζουν τα κυβερνητικα σεντουκια, η κυβερνηση δεν μπορει να δωροδοκει πια με πετροδολλαρια τους πολιτες και αρχιζουν οι πιεσεις για περισσοτερη ελευθερια και δημοκρατια. Αλλα οταν ανεβαινουν οι τιμες του πετρελαιου, τα οικονομικα προβληματα και οι διεφθαρμενες ολοκληρωτικες πρακτικες των κυβερνωντων, κρυβονται πισω απο μια βροχη παροχων. Ετσι επιζουν φονταμενταλιστικα καθεστωτα οπως το Ιρανικο, διεφθαρμενα αντιδημοκρατικα οπως η Ρωσια και λαϊκιστες οπως ο παπανδρεϊκος Τσάβεθ στην Βενεζουελα...

ΥΓ αν βρει καποιος το κειμενο απο ελευθερη πηγη, ας μας δωσει μια συνδεση
ΥΓ2 εχει πλακα η χρηση των "πατριωτικων" ορων σε αμερικανικα κειμενα. Μερικες πραξεις ειναι unamerican ενω αλλες ειναι σωστες και red, white and blue. Δεν ξερω αλλη χωρα που να μιλαει με τετοιους ορους, εκτος ισως απο την Ελλαδα :-)

Βαρώτσος, σεισμός & IEEE Spectrum

Το IEEE (άι τρίπλ ι) βγάζει ένα πολύ ενδιαφέρον περιοδικό που λέγεται Spectrum. Στο τεύχος Δεκεμβρίου είχε ένα άρθρο για τις προβλέψεις των σεισμών. Όλο αυτόν τον καιρό οι ερευνητές είχαν επικεντρώσει τις μετρήσεις τους κυρίως στην κίνηση του φλοιού της γης όμως τελικά οι προπομποί ενός σεισμού που θα μας βοηθούν να τον προβλέπουμε θα είναι μάλλον ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα. Ίσως σε καμια 10ριά χρόνια από τώρα στο δελτίο καιρού να ακούμε και ειδήσεις του στύλ: Την Κυριακή στο βορειοανατολικό αιγαίο προβλέπεται σεισμός 4άρων ρίχτερ. :-)

Τελικά μάλλον θα δικαιώθεί ο Βαρώτσος. (η κλίκα των ελλήνων σεισμολόγων και του καθηγητικού κατεστημένου μου είχαν δώσει την εντύπωση ότι πρόκειται περι τρελού :Ρ)

Γραφειοκρατία και Παιδεία ως δημόσιο αγαθό, παραγωγή, δαπάνη, κατανάλωση

Νέο Άρθρο

Η έννοια «Παιδεία»[1] είναι μια ιδιαίτερα προβληματική λέξη. Σημαίνει όλα και σχεδόν τίποτα. Μπορεί να συμπεριλάβει κανείς κάτω από αυτή την έννοια τους όρους εκγύμναση, κατάρτιση, εκπαίδευση όπως επίσης και τον πολιτισμό γενικά ως καλλιέργεια και εξανθρωπισμό.

Η γραφειοκρατική οργάνωση είναι το σύνηθες μέσο τόσο στον κρατικό όσο και στον ιδιωτικό οικονομικό χώρο[2] που προσπαθεί σύμφωνα με το ορθολογικό κριτήριο οργάνωσης της κοινωνίας να συνζεύξει επιδιωκόμενους στόχους με τους προσήκοντες τρόπους επίτευξης των στόχων αυτών. Κάθε οργανωμένη ομάδα έχει ένα είδος γραφειοκρατικής οργάνωσης που συνοδεύεται από συγκεκριμένες νοοτροπίες. Νοοτροπίες και οργάνωση αποκρυσταλλώνουν τον πολιτισμό της ομάδας που διαχέει και διαποτίζει τις εκδηλώσεις των μελών της. Αυτές μπορεί να είναι οικονομικές, κοινωνικές, είτε συνυπάρχουσες με άλλες ομάδες (π.χ. εξωτερικές)...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

10 χρόνια από το θάνατο του M.N. Rothbard

Χτες, Σαββάτο 7 Ιανουαρίου 2006, συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από το θάνατο του Murray N. Rothbard.
Ο M.N. Rothbard υπήρξε ένας από τους ιδρυτές και ηγέτες του φιλελευθεριστικού κινήματος του προηγούμενου αιώνα και, με τα γραπτά του και τις δράσεις του, έχει σίγουρα κερδίσει μία θέση στην ιστορία της Φιλελεύθερης παράδοσης.

Κάποια από τα κείμενά του μπορείτε να τα βρείτε online. Τα προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον θέλει να γνωρίσει περισσότερα για το φιλελευθερισμό και τις οικονομικές θεωρίες της Αυστριακής Σχολής.

Κείμενα του M.N. Rothbard:

For a New Liberty: The Libertarian Manifesto
Man, Economy, & State
Κάποια από τα κείμενά του (καθώς και συνεντέυξεις και βίντεο), στο site του The Ludwig von Mises Institute.
(Μπορείτε επίσης να βρείτε κείμενά του στην free-e-books σελίδα του rooster.)

Συνεισφέρετε στην ιατρική έρευνα δίχως κανένα κόστος!

Το Folding@Home είναι ένα project του πανεπιστημίου Stanford με στόχο τη μελέτη των μηχανισμών με τους οποίους η πρωτεΐνες αποκτούν την τελική διαμόρφωσή τους χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του distributed computing, την οποία έχουμε δει και σε άλλα Projects όπως το γνωστό SETI@Home.

Αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο του Η/Υ μας και με μηδενικές επιπτώσεις στην ταχύτητα ή στην ασφάλειά του, το Folding@Home κάνει υπολογισμούς και αναλύσεις που ήδη έχουν οδηγησεί σε αρκετές επιστημονικές δημοσιεύσεις με σημαντικό ρόλο στην κατανόηση και τελικά στην αντιμετώπιση ασθενειών όπως η νόσος του Alzheimer, πολλοί τύποι καρκίνου, η νόσος του Parkinson, η νόσος του Huntington, το σύνδρομο Creutzfeldt-Jakob και η νόσος των τρελών αγελάδων.

Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να κατεβάσετε το πρόγραμμα από εδώ και να το εγκαταστήσετε.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε και στο σχετικό ποστ στο blog του Δημήτρη Χατζόπουλου εδώ.

Η αβάσταχτη ελαφρότητα της πολιτικής των δημοσκοπήσεων

Νέο άρθρο

Είναι κοινό μυστικό ότι ζούμε στην εποχή των δημοσκοπήσεων. Όλοι πλέον παραγγέλνουν δημοσκοπήσεις, από βιομηχανίες, μέχρι τράπεζες και εμπορικές επιχειρήσεις. Οι δε εταιρίες δημοσκοπήσεων έχουν τρομερή άνθηση και κάθε λίγο και λιγάκι ξεφυτρώνει και κάποια καινούρια, αφού πλέον οι υπάρχουσες δεν μπορούν να καλύψουν την «υψηλή πελατεία» τους.

Και φυσικά καλύτεροι πελάτες απ’ όλους είναι οι πολιτικοί και τα πολιτικά κόμματα, οι οποίοι θεωρούν τις δημοσκοπήσεις «εργαλείο» και τις παραγγέλνουν με κάθε ευκαιρία. Δημοσκοπήσεις για τις δημοτικές εκλογές, δημοσκοπήσεις για το ποιος είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός, δημοσκοπήσεις για την επόμενη εκλογική μάχη, για τον επόμενο ανασχηματισμό, δημοσκοπήσεις για τις δημοσκοπήσεις. Κάποια δε κόμματα, έφτασαν σε σημείο να προσλάβουν δημοσκόπους για “image makers” οι οποίοι με κατάλληλες δημοσκοπήσεις προσπαθούν να αναμορφώσουν το προφίλ των πολιτικών φορέων-εργοδοτών..

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Τροχαία στην Ελλάδα

Σε ένα σεμινάριο που παρεβρισκόταν ο αδερφός μου τους μοίρασαν το βιβλίο του Ιαβέρη, ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ, συν-οδηγός ασφάλειας. Είναι πολύ ενδιαφέρον και πιστεύω ότι πρέπει να το διαβάσει κάθε νέος οδηγός πριν δώσει εξετάσεις (ώστε να καταλαβαίνουν κάποιοι ότι η οδήγηση είναι σοβαρή υπόθεση και να τους φεύγει η επιθυμία να λαδώσουν. Να επιθυμούν να μάθουν σωστή οδήγηση). Παραθέτω από το βιβλίο:

Πρώτη (1η) Αιτία ΘΑΝΑΤΟΥ
στις ηλικίες 18-44 ετών
τα τροχαία ατυχήματα στην Ελλάδα

Σήμερα με:
10 νεκρούς
30 παραπληγικούς & 120 τραυματίες
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ:
(σαν να βυθίζεται ένα ferry boat ή να πέφτει ένα μικρό αεροπλάνο της αεροπλοϊας σε κατοικημένη περιοχή κάθε 24ωρο)
καταφέραμε να κάνουμε
ρεκόρ στην αύξηση θυμάτων από τα «τροχαία»
και να μείνουμε μακράν μόνοι στην μακάβρια κορυφή του πόντιουμ του θανάτου και των τραυματισμών.


Την δεκαετία από το 1990 έως και 1999
η Ευρώπη πέτυχε μείωση των θυμάτων από τα «τροχαία»
από (-)14% έως και (45)%
Στην πατρίδα μας δυστυχώς είχαμε αύξηση(!)
μέχρι και (+)60%.

Έχουμε λοιπόν:
300 νεκρούς
900 τετραπληγικούς και
περισσότερους από 3.600 τραυματίες το μήνα

Έτσι λοιπόν με:
3.500 νεκρούς
10.000 τετραπληγικούς
45.000 τραυματίες
και 2.500 μικρά παιδιά με μόνιμες αναπηρίες
κάθε χρόνο από τα «τροχαία»

δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι (μακράν) η πιό επικίνδυνη καθημερινή μας δραστηριότητα είναι η κυκλοφορία στους δρόμους ώς:
Πεζοί, ποδηλάτες, μοτοσυκλετιστές, οδηγοί αυτοκινήτων, επιβάτες αυτοκινήτων, συνεπιβάτες σε μονοσυκλέτες

Το «τροχαίο» είναι ο
ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ
με τον οποίο μπορούμε
να «κλείσουμε» το σπίτι μας
μέσα σε ελάχιστα δέκατα του δευτερολέπτου

«Δεν θα συμβεί ποτέ σε εμάς» θα συμβεί μόνο στους άλλους. Δυστυχώς όμως όλοι είμαστε «εμείς και οι άλλοι» και αν δεν δείξουμε σεβασμό και φόβο θα έλεγα, για κάτι που πραγματικά εξοντώνει και καταστρέφει δεκάδες ζωές καθημερινά, είναι σίγουρο ότι το πιο «φρικτό», θα κτυπήσει και την δική μας πόρτα και τότε θα είναι πολύ αργά για μετάνοιες και «άλλες» πια συμπεριφορές

Η Ευρώπη στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα

“Η Ευρώπη θα περιορίσει σύνορα, εθνική κυριαρχία, ανθρώπινα δικαιώματα και θα βάλει σε δοκιμασία τη Δημοκρατία μας”

(Αυτό είχα για τίτλο αλλά το blogspot σβήνει από μόνο του το ποστ!! Ίσως επειδή έχει μεγάλο τίτλο?)

Η πορεία της Ευρώπης σήμερα είναι ομολογουμένως αποκαρδιωτική. Επειδή δεν έχουμε καταφέρει να τα φέρουμε πέρα μόνοι μας σαν Ελλάδα,είχαμε βρει την εύκολη λύση της ΕΟΚ, της Ευρώπης, της Ενωμένης Ευρώπης. Η Ευρώπη λέει θα έλυνε τα προβλήματά μας μια και εμείς δεν ήμασταν/ε άξιοι γι’ αυτό.

Γι’ αυτό το λόγο και συμμετέχουμε σε ένα πανηγύρι τρελών όπως είναι σήμερα η Ε.Ε. (ίσως να μας ταιριάζει κιόλας) έχοντας χάσει κάθε ίχνος φαντασίας (πώς θα λύσουμε τα προβλήματα? με επιδοτήσεις), τσίπας (δε συμμορφωνόμαστε με αυτά που έχουμε συμφωνήσει για περιβάλλον, δικαιώματα κλπ., ελευθερία ευκαιριών – ανοικτά επαγέλματα) αλλά και εθνικής κυριαρχίας. Μιας λέξης που για πολλούς ηχεί άσχημα διότι στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον και αδόκιμα.

Είναι γνωστό ότι η χώρα βρίσκεται σε οικονομική επιτήρηση και δίνει λογαριασμό σε μη εκλεγμένους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Έχει μείνει πίσω σε κοινωνικές εξελίξεις, καινοτομία, εκπαίδευση και πρόοδο. Με αντίτιμο τα χαμηλά επιτόκια της ΕΚΤ (μικρή επιβάρυνση του χρέους -> μετατόπιση των προβλημάτων για το μέλλον αφού δεν κάνουμε κάτι σοβαρό για να μειώσουμε το τερατώδες χρέος μας) έχουμε μπει στο ζουρλομανδύα ενός κοινού νομίσματος, του ευρώ, και παραχωρούμε λόγω κοινωνικής στασιμότητας και τεμπελιάς δικαιώματα σε άλλους.

Από μια οπτική αυτό είναι ίσως και μονόδρομος αφού τα έχουμε ήδη κάνει σκατά και μόνοι μας χωρίς τη βοήθεια άλλων.

Είναι ανησυχητικά αυτά που γίνονται? Για παράδειγμα:

Κάτι είπε η πρόεδρος της Βουλής στην αναγγελία εκλογής του κ. Παπούλια κάποιους μήνες πριν και πέρασε ασχολίαστο – το βρήκα σερφάροντας σε ένα κείμενο για την Eurovision-κατάσταση της χώρας. Με 3-4 κλικ πήγα για να βεβαιωθώ στη σελίδα της Βουλής όπου βλέπει κανείς τη φράση που αποτελεί τον τίτλο του ποστ, η οποία είναι στη σελίδα των ομιλιών της Προέδρου της Βουλής απ' όπου και αντιγράφω κατά γράμμα την ακόλουθη αυτόνομη (σε νόημα, για να μην πει κάποιος ότι αποσπάται μια φράση από το γενικό πνεύμα και περιεχόμενο) παράγραφο:

“Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις : Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στην διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.”

Πολύ ενδιαφέρον!!!!!!!!!!

1. Τι σημαίνει ότι θα περιοριστεί κατά ένα μέρος η εθνική κυριαρχία? Εννοεί π.χ. το συνταγματικά κατοχυρωμένο νόμο του βασικού μετόχου που σκόνταψε ‘σε κάτι γραφειοκράτες’? Και ως εδώ λίγο πολύ το έχουμε δει το έργο και το ξέρουμε. Αυτονομία οικονομικής πολιτικής δεν έχουμε, αυτονομία νομισματικής πολιτικής δεν έχουμε, οι νόμοι είναι κομμένοι και ραμμένοι από τους γραφειοκράτες (το τελευταίο ίσως να είναι και ευτύχημα για μια χώρα που δε σέβεται ούτε το μέλλον των παιδιών της, ούτε το περιβάλλον, ούτε και έχει κοινωνική ευθύνη). Και τέλος πάντων, τι σημαίνει το ότι ‘θα περιοριστεί η εθνική κυριαρχία’?Η εξουσία ‘υπάρχει υπέρ του λαού και του έθνους’ ή όχι και γιατί?

2. Τι σημαίνει ότι θα περιοριστούν τα εθνικά σύνορα?

3. Όλα αυτά ‘χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στην διευρυμένη Ευρώπη’. Αυτά θα τα δείξει στην πορεία της η ιστορία αν επιτευχθούν (στο τέλος παραθέτω και το σχετικό σχόλιο γι’ αυτό το στόχο…) αλλά ας το αφήσουμε αυτό.

4. Α ξέχασα, για όλο αυτό θα βοηθήσει η ‘ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης’. Αυτό τους διέφυγε από το λογαριασμό εκεί στις Βρυξέλλες, αφού το Ευρω-Σύνταγμα έχει μπει στο ψυγείο.

5. Τελικά τα δικαιώματα θα προστατεύονται ή θα παραβιάζονται? Για να ξέρουμε. Τι σημαίνει αυτό ότι ‘μπορεί και να παραβιάζονται’ αλλά κάντε το γαργάρα? Όχι απλά μπορεί και να μην προστατεύονται, αλλά εδώ σου λέει χύμα εντελώς ότι ‘Τα δικαιώματα κύριε θα παραβιάζονται’ and that’s it. Και ‘πέραν των γνωστών και καθιερωμένων’!

6. ‘Η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις’ Αυτό όταν το ακούει κανείς φαντάζεται προκλήσεις προς το καλύτερο. Πιο πολλή δημοκρατία, περισσότερη ελευθερία και σίγουρα δικαιοσύνη είναι το επιθυμητό. Αλλά μας προλαβαίνει το κείμενο αφού στο τέλος λέει χαρούμενα:

7. ‘…η Δημοκρατία θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης’. Ποιες είναι οι νέες μορφές διακυβέρνησης? Θα αλλάξει η διαχειριστική διάταξη και οργάνωση των πραγμάτων, το καταλαβαίνει κανείς. Αλλά αυτό θα δοκιμάσει, θα δυσκολέψει δηλαδή τη Δημοκρατία μας. Δηλαδή η πρόεδρος του Κοινοβουλίου μας είπε (και είπε και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας επίσης) ότι η Δημοκρατία μας θα περάσει χειρότερες μέρες?!!!!!!

Όλα αυτά για μένα έρχονται σε άμεση συνάρτηση και συνάφεια με αυτά που γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη.

Στο εκπληκτικό βιβλίο του ‘Η σάπια καρδιά της Ευρώπης’ (ένας τόσο βαρύγδουπος τίτλος αδικεί πιστεύω το βιβλίο και αποπροσανατολίζει τα αντανακλαστικά) ο Bernard Connolly έχει μια λεπτομερέστατη αποτίμηση και καταγραφή της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας – γύρω από τον άξονα της πολιτικής αλληλεπίδρασης πολιτικών και οικονομικών επιδιώξεων με πεδίο δράσης και διαμάχης την Ευρώπη και το νόμισμά της. Η ιστορία θα δείξει στο μέλλον τι επιφυλάσσει για τις χώρες τις Ευρώπης το κοινό νόμισμά τους, οι αντιδικίες τους και η κοινή πορεία τους.

Όπως και ο ίδιος λέει στο βιβλίο του (εκδ. Λιβάνη):

“ «Η Ευρώπη ή θα δημιουργηθεί μέσω ενός νομίσματος ή δε θα δημιουργηθεί καθόλου» - έγραψε ο Ζακ Ρυέφ στη δεκαετία του 1950. Αυτό το αξίωμα αποτέλεσε το κίνητρο για τους ιδρυτές του ΜΣΙ [Μηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών].Κεντρική μου θέση είναι ότι ο ΜΣΙ και η ΕΝΕ [Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση] δεν είναι μόνο ανεπαρκείς, αλλά και αντιδημοκρατικοί θεσμοί: Αποτελούν κίνδυνο όχι μόνο για τον πλούτο μας, αλλά και για την ελευθερία και, σε τελική ανάλυση, για την ειρήνη μας.”

Υ.Γ.1: Δεν πιστεύω πως η μόνη μας σωτηρία και κίνηση που θα μας σώσει είναι να βγούμε απ’ το ευρώ και that’s it – ότι δηλαδή αυτό είναι το κύριο αίτιο για την κακοδαιμονία της οικονομίας / κοινωνίας μας. Τα έχουν πει πολλοί άλλοι σε παλιότερα άρθρα και ποστ το ποιες είναι οι αγκυλώσεις και οι προκαταλήψεις που μας κρατάνε πίσω.

Και αυτό για να προλάβω κάποιους που θα εστιάσουν τα σχόλιά τους στο ‘ακριβό ευρώ’ που λένε και κάποιοι ηλίθιοι στα μμε ότι είναι το μόνο μας πρόβλημα και ρωτήσουν ενδεχομένως με τη σειρά τους με ένα ηλίθια συμπερασματικό ερώτημα ‘δηλαδή, πιστεύετε/εις ότι η χώρα θα έπρεπε να βγει απ’ το ευρώ?’.

Αν επικεντρωθούν εκεί, τους προτείνω να κουβεντιάσουν το θέμα με τον Τσιαμτσίκα ή κάποιον άλλο συμπαθή (αλλά άσχετο δυστυχώς) που βγαίνει στα κανάλια και λέει ό,τι προλαβαίνει…. Πάντως (χωρίς να παίρνω κανενός είδους ποσοστό από τον εκδότη), προτείνω πραγματικά το βιβλίο του Connolly για όσους θέλουν να δούνε μια άλλη άποψη του χαλιού που στρώθηκε πριν κάτι χρόνια και πάνω στο οποίο βαδίζουμε εμείς σήμερα.

Υ.Γ.¨2: Αξίζει να επισημάνει κανείς πόσο μοιάζουν οι παρατηρήσεις της κ. Προέδρου της Βουλής και του Bernard Connolly.

From Blogs to Brands: Out of chaos a new order

Χμ, επίκαιρο μου ακούγεται... (τα bold δικά μου).

The democratisation of information unleashed by the internet—now increasingly connected to mobile phones and other portable devices—has been gloriously chaotic. According to one count, 80,000 new blogs (online journals) are now created each day. But in 2006 more big companies will muscle in, and rules of sorts will start to spread.


Participatory information sites and channels will blossom, with “citizen-reporters” busying themselves not only in writing and in sound through podcasting, but also with images using digital cameras and phones. As well as supplying leads and feeds for conventional media (witness the remarkable video images of the aftermath of last July’s London bombings captured by surviving passengers on their mobile phones), these will develop their own mass through their range of reporting. And as corporations follow the example of Microsoft and others in buying into the blogosphere, sites will emerge with resources far beyond those of the original individual exponents of the genre. These mega-blogs will become part of an interconnected information universe that will increasingly move editing from the traditional newsroom to the recipient’s computer.

The essence of the original blogs was that they were individual expressions of information and opinion, however eccentric or extreme. This raised an obvious credibility question. Some blogs may have been accurate, but many more clearly come off the wall. For every dissection of the CBS report on President Bush and the National Guard, we had 1,000 rants and 100,000 accounts of daily activities of interest to nobody except the author. The limits of the free-for-all were well demonstrated by the chaos that resulted when the Los Angeles Times opened its online editorial page to unrestricted contributions.

Such problems will encourage the growth of a more responsible online-information system that exploits the medium’s possibilities, but which also adheres to self-imposed standards that would have been seen as unacceptably restrictive by the original bloggers. The idea that the internet meant complete freedom will have to die in at least a part of the forest if the medium is to realise its potential as an information tool. Serious providers will have to accept that they are not free from responsibility.

This will not come about primarily through any legal constraints, which remain cloudy in the blogosphere. Rather, a group of information websites will emerge from the world of blogs—small in relative number, but weighty in impact—which accept that the internet is not just a licence to peddle prejudices and pursue individual interests. The hierarchy of links pioneered by Google will become a key factor, discriminating in the good sense between the reliable and the dross, and creating a virtuous online circle. Thus can brands be built.

This will present newspapers, already hit by declining circulations, with an extra challenge, and the growth of video and audio feeds from citizen-reporters will drive at least the smaller broadcasters to try to co-opt them as contributors. Conventional media enterprises will have to find creative ways of drawing on the proliferating sources of content and channels of distribution to satisfy their customers. If they do not adapt, fast, they may all too easily find themselves overshadowed as new media come of age, taking their responsibilities seriously and exploiting new ways of connecting with consumers.

Source: From blogs to brands, by Jonathan Fenby. Published in The World in 2006, © 2005 The Economist Newspaper Limited.

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο BusinessWriter.

3 Εκατομμύρια από τον κ. Νίκο Δήμου

Πλέον όλη η ελληνική μπλογκόσφαιρα έχει μάθει ότι ο κ. Νίκος Δήμου έχει blog. Το παρακάτω, όμως, το ξέρατε;

Να μια ενδιαφέρουσα είδηση της εποχής, που μαρτυρά τις πρακτικές μιας άλλης πραγματικότητας. Με το κλείσιμο του 1981 η [διαφημιστική εταιρεία] Δέλτα-Δέλτα ΑΕ, την οποία διεύθυνε ο Νίκος Δήμου , έδωσε σε όλους τους συνεργάτες της, άλλους δύο μισθούς (15ο και 16ο), καθώς και πρόσθετα χρηματικά δώρα σε όσους διακρίθηκαν. Η εταιρεία έχει καθιερώσει αυτόν τον τρόπο συμμετοχής του προσωπικού στα κέρδη από το 1970. Μαζί με άλλες πρόσφατες παροχές που δόθηκαν νωρίτερα στο 1981, το συνολικό ποσό των έκτακτων αμοιβών, υπερβαίνει τα 3.000.000 δρχ. Στο ρεπορτάζ της, η Διαφημιστική Εβδομάδα ανέφερε ότι και ο μέσος όρος των τακτικών αποδοχών του προσωπικού της Δέλτα-Δέλτα σημείωσε μέσα στο 1981 αύξηση 38,5%. Οποιεσδήποτε συγκρίσεις με το παρόν θα είναι τελείως ανεδαφικές...

Πηγή: MarketingWeek, 27/12/2004, σ.8

Πρωτοδημοσιεύθηκε στο BusinessWriter.

Κου-Κλουξ-Κλαν-Κρήτης!

Ότι και να πει κανείς για τα ξενοφοβικά ρατσιστικά σκουπίδια που γεμίζει η ελληνική κοινωνία είναι λίγο. Μάλλον αυτό θα σκέφτηκαν και τα ελληνικά ΜΜΕ και έχουν ουσιαστικά θάψει το θέμα...

Η ελληνική κοινωνία ήταν πάντα ρατσιστική, αν και προσθαθούσε να το κρύψει με μια ρομαντική διάτρητη μυθολογία περί "φιλοξενίας", "φιλότιμου" κτλ. Πριν τους μετανάστες είχε τους Έλληνες πρόσφυγες ως βασικούς δέκτες τους σκατόψυχου ρατσισμού της. Από τα θύματα της Μικρασιατικής Καταστροφής, τους Πόντιους, τους Κων/πολίτες, έως τους τελευταίους Πόντιους που ήρθαν από την πρώην ΕΣΣΔ.

Πρόσφατα:
Μοχλός ανάπτυξης οι μετανάστες
απορίας άξιον

Ελληνική εκπαιδευτική πύλη

Παραθέτουμε παρακάτω την είδηση λειτουργίας της εκπαιδευτικής ηλεκτρονικής πύλης www.alfavita.gr. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στην πολύ ενδιαφέρουσα αυτή προσπάθεια.

Η εκπαιδευτική ηλεκτρονική πύλη www.alfavita.gr απευθύνεται σε όλους όσους αγωνιούν και αγωνίζονται για μια καλύτερη εκπαίδευση. Με τα μάτια στραμμένα στην εκπαιδευτική κοινότητα που αναπνέει την κιμωλία μέσα στις σχολικές τάξεις αναζητά το σχολείο των «όλων και των ίσων».

Η www.alfavita.gr με ειδήσεις, αναλύσεις, έρευνες και θέματα για όλους τους χώρους της Παιδείας, για τον εκπαιδευτικό, το μαθητή, το φοιτητή, τον ενημερωμένο πολίτη, επιχειρεί να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στον διάλογο που αναπτύσσεται γύρω από τα πράγματα της παιδείας, να ισχυροποιήσει τις διαθέσεις των εκπαιδευτικών, να γονιμοποιήσει την κριτική σε όλες τις θεατές και αθέατες πλευρές της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Να χρησιμεύσει σαν ένα βήμα «οριζόντιας» πληροφόρησης σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης. Να βγάλει στην επιφάνεια και να αναδείξει όλο τον ζωντανό και πλούσιο προβληματισμό που αναπτύσσεται στα σχολεία και στις σχολές που δεν βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Η πυκνή και σωστά επιλεγμένη ενημέρωση του site δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες να διαβάσουν από το πρωί τα εκπαιδευτικά άρθρα των εφημερίδων, να μάθουν τις δραστηριότητες των εκπαιδευτικών φορέων, να γνωρίσουν τις ανακοινώσεις του ΥΠΕΠΘ, της ΟΛΜΕ, της ΔΟΕ, της ΠΟΣΔΕΠ, των κομμάτων, των παρατάξεων για τα εκπαιδευτικά ζητήματα, να ενημερωθούν για τις δραστηριότητες της εβδομάδας.

Στο έτος 2036

Είμαστε φανταστείτε στο έτος 2036 λίγο μετά την αλλαγή του χρόνου. Είναι μόλις 30 χρόνια μετά από τώρα. Χοντρικά, μια γενιά μετά από τώρα… Όλοι ευελπιστούν και θα εύχονται τα καλύτερα για το χρόνο που έρχεται. Με οδηγό την έκτη αίσθηση διαβάζουμε κάποια από τα θέματα που (θα) απασχολούν την επικαιρότητα:

- Έντονη υπήρξε η συζήτηση στη βουλή για τον προϋπολογισμό της τρέχουσας χρονιάς ο οποίος ψηφίζεται πια μια και καλή αρχές του χρόνου. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κων. Καραμανλής ο νεότερος (ένας εύελπις 35χρονος πολιτικός) έχει ασκήσει κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης εντονότατη κριτική στον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου (γιο του Νίκου, αδερφού του Γιωργάκη – ο τελευταίος υπήρξε για λίγο καιρό πρωθυπουργός στα τέλη της ένδοξης δεκαετίας των 00’s προτού αλλάξει άρδην το πολιτικό σκηνικό και έρθει στα πράματα η Ντόρα Μπακογιάννη – η οποία υπήρξε και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Δημοκρατίας πριν από 10 χρόνια). Η κυρία Παπαρήγα στην όλη συζήτηση κράτησε χαμηλούς τόνους.

- Ανακοινώθηκαν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις οι οποίες φέρνουν έντονα σημάδια αλλαγής του πολιτικού σκηνικού και εξασθένισης του δικομματισμού, με συνολικό ποσοστό για τα δύο πρώτα κόμματα ΝΝΔ (Νέα ΝΔ) και ΑΝΑΠΑΣΟΚ (ΑνανεωτικόΠΑΣΟΚ) περίπου στο 78,9% σπάζοντας έτσι το ψυχολογικό φράγμα του 80% και προκαλώντας πλήθος σεναρίων για το τι μέλλει γενέσθαι.

- Τα ρεπορτάζ του ειδησεογραφικού κολοσσού STAR (στο οποίο υπάρχουν ανησυχίες, αφού για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια έπεσε σε τηλεθέαση κάτω από το 30%) μεταδίδουν σε έκτακτη παρουσίαση: “Οι πίστες της νύχτας ήταν και σ’ αυτό το ρεβεγιόν τίγκα στον κόσμο – κυρίαρχη για και ακόμη φορά η Άννα Βίσση που έκλεψε την παράσταση με τη σκηνική της παρουσία και την ερμηνεία της στα νέα τραγούδια που της έγραψε ο Νίκος Καρβέλας. Σε δήλωσή της η Άννα είπε: ‘Ελπίζω το 2036 να φέρει υγεία, ευτυχία και αγάπη σε όλο τον κόσμο’ ενώ ο δημοσιογραφικός φακός τη ‘συνέλαβε’ να απομακρύνεται βιαστικά με το νέο αμόρε της ‘Total fitness dude 2032’, ενώ δε θέλησε να μας αποκαλύψει κάτι νέο για την επόμενη σεζόν. Την ίδια στιγμή πληθαίνουν τα δημοσιεύματα ξένων εφημερίδων για συνεργασίες με ξένους ατζέντες και για τη Δέσποινα Βανδή.”

-(Περισσότερο) Καλλιτεχνικό ρεπορτάζ: Μία αποκαλυπτική και εκ βαθέων συνέντευξη του Γ. Πάριου. ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΙ. Ποια είναι τα καινούρια του σχέδια. Επίσης, αποκλειστικές δηλώσεις του Αντώνη Ρέμου. "Με πολεμούν" λέει.

- Η υπουργός πολιτισμού Έλενα Παπαρίζου φέρεται ενοχλημένη από δημοσιεύματα εφημερίδων που τη φέρουν να ευνοεί ‘τη δική της κλίκα’ στη νυχτερινή Αθήνα και να μη δίνει την ευκαιρία στο νέο trend ‘lisos’ (live sex on stage) να αποκτήσει πρόσβαση σε κονδύλια χρηματοδότησης ενός εκ των δύο πυλώνων της εθνικής οικονομίας μας (το γνωστό και ως πρόγραμμα engre – ‘entertainment greece’ που υιοθετήθηκε το 2023 σαν ένα στρατηγικό εργαλείο προώθησης του ανταγωνιστικού και αποδοτικότατου προϊόντος της νυχτερινής διασκέδασης). Η κυρία Παπαρίζου κατηγορεί τους υποστηρικτές του lisos ότι υιοθετούν κάτι το εντελώς διαφορετικό από αυτό που όριζε ο κώδικας παρεχομένων υπηρεσιών διασκέδασης στο αρχικό πρόγραμμα engre το 2023 και ότι είναι ένα κακέκτυπο τάσεων που κυριαρχούν ήδη σε ΗΠΑ και κεντρική Ευρώπη (ιδιαίτερα στη Βουδαπέστη, που θεωρείται η Μέκκα της Ευρώπης στο είδος, αλλά και η Πράγα).

- ‘Μας πέρασε και η Ακτή του Ελεφαντοστού στην καινοτομία’ – Αναλυτικό αφιέρωμα.

- Δήλωση του υπουργού ανάπτυξης: “Στα άμεσα σχέδιά μας είναι η παραχώρηση χρήσης και αξιοποίησης εν λευκώ και τρίτου νησιού, πιθανότατα στο διεθνές consortium κατασκευών και επενδύσεων των εταιρειών DII (Dubai International Investments) και ER (European Resorts). Η παραχώρηση θα έχει ημι-μόνιμο χαρακτήρα (150 ετών) και θα μας βοηθήσει στην προσπάθειά μας να κάνουμε μεταρρυθμίσεις και να μειώσουμε το χρέος μας” Στις παρατηρήσεις των παρισταμένων ότι με αυτό τον τρόπο θα παραχωρήσουμε σιγά-σιγά τη μισή χώρα, ο υπουργός απάντησε μονολεκτικά: “Χρωστάμε…”

- Προβλήματα στην Παιανία για το νέο Παναθηναϊκό ο οποίος υπέστη την Κυριακή βαριά ήττα από τη νεοφώτιστη Καλαμαριά.

Κάτι τέτοια μου ήρθαν στο μυαλό με αφορμή τα περί κοινωνικής στασιμότητας που έγραψε ο Γ. Κύρτσος πριν μερικές μέρες.

Διοικηση επιχειρησεων εναντιον Οικονομικης Επιστημης

Συνεχως προσπαθω να εξηγησω σε οποιους με ρωτανε τι κανω στην ζωη μου, τι ειναι τα οικονομικα και γιατι δεν εχουν καμμια σχεση με την διοικηση επιχειρησεων. Αλλα νομιζω βρηκα εδω ενα καταπληκτικο παραδειγμα.

Τι αντικρουει ο κ. καθηγητης της διοικησης, στα επιχειρηματα και τους αριθμους του υπουργου Αλογοσκουφη? Εγω δεν βλεπω τιποτα παραπανω απο ανεκδοτολογια και μια περιεργη αναφορα σε ξενες αυθεντιες που δεν εχει τιποτα να κανει με το ζητημα υπο συζητηση. Γιατι το ζητημα υπο συζητηση ειναι αν ανεβηκε το εισοδημα του μεσου Ελληνα πολιτη ή ακομα και της πλειονοτητας των Ελληνων, οχι αν το εισοδημα φερνει την ευτυχια. Για το πρωτο ο κ. Αλογοσκουφης εχει σιγουρα δικιο. Οι περισσοτεροι Ελληνες ειναι σημερα πλουσιοτεροι απο ποτε. Για το δευτερο θα ειχα καμποσα να πω αλλα δεν ειναι του παροντος...

Και ενα γραφημα για να δειτε πως αλλαζει η κατανομη του εισοδηματος και πως η αυξηση του ΑΕΠ ανεβαζει ολες τις εισοδηματικες κλασεις:

πηγη: ερευνα εισοδηματος των νοικοκυριων, ΕΣΥΕ

ΥΓ ζητω συγγνωμη απτους φιλους που ασχολουνται με την διοικηση αλλα κρατανε την επιστημονικη λογικη τους ανεπαφη. Εχω να πω ομως οτι μαλλον τα καταφεραν σε ενα αρκετα δυσκολο περιβαλλον...

Μα καλα, ακομα τρεχετε στην ΔΕΗ και τον ΟΤΕ?

Αναγκαστηκα να περασω μια βολτα απο την ΔΕΗ και ειδα ακομα να υπαρχουν μεγαλες ουρες με ατομα που εχουν παει... να πληρωσουν λογαριασμους! Αν ειναι ποτε δυνατον, τοσο χασιμο ανθρωποωρων και απο τους πελατες και απο την επιχειρηση (καθολου περιεργο που εχει τοσους εργαζομενους), τοσο χαος φυσικα εξω απο καθε καταστημα με τριπλοπαρκαρισμενα αυτοκινητα, τοση κινηση και φασαρια για να κινηθουν λιγες δεκαρες? Δεν εχουν ακουσει ποτε για τον ηλεκτρονικο διακανονισμο πληρωμων?

Στην Γερμανια πχ η Τελεκομ απαγορευει την φυσικη πληρωμη λογαριασμων. Δεν μπορεις να κανεις ουρες εκει για να πληρωσεις, απλα στο απαγορευουν, πρεπει να πληρωνεις μεσω τραπεζης και να συνεννοησαι κυριως μεσω τηλεφωνου. Καθυστερεις την πληρωμη, πεφτουν απλα προστιμα (και πληρωνεις και για το γραμμα που σου ερχεται με την ειδοποιηση)...

Αλλα δεν ειναι μονο η ΔΕΗ που πασχει, καθε δημοσια υπηρεσια σχεδον, λειτουργει με τον πιο αναποτελεσματικο δυνατο τροπο. πχ αν θελετε να συνεννοηθειτε με τον ελληνικο στρατο εχετε την επιλογη να παιρνετε με τις ωρες σε καποια τηλεφωνα που δεν απανταει κανεις και συνηθως δεν ξερουν και να σου απαντησουν ή να πατε αυτοπροσωπως στην ερημο του Ρουφ (με ολα τα κακα που περιεγραψα, ουρες, κινηση κτλ). Ποσο δυσκολο ειναι να κανουν ενα κεντρο κλησεων, οπως καθε επιχειρηση με πανω απο 30 εργαζομενους? Παρομοιως για ολα τα δημοσια ταμεια, υπηρεσιες, υπουργεια κτλ Και εν τελει, ας μας βαζουν να πληρωνουμε την κληση, οσο τους κοστιζει, φτανει να μην πρεπει να χανουμε τον χρονο μας μεσα στην αθηναϊκη κολαση! Ποσο αναποτελεσματικο ειναι, να υπαρχουν ανθρωποι που θελουν να πληρωσουν 5 φορες το κοστος μιας υπηρεσιας και το δημοσιο να μην την προσφερει?

Αφιέρωμα του Economist στις Πατέντες

Το λογισμικό ανοιχτών πηγών προσεγγίζει την πνευματική ιδιοκτησία από μια διαφορετική οπτική γωνία. Αν και το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι ότι είναι «κοινό», στην πραγματικότητα βασίζεται κατά ένα μεγάλο μέρος στην πνευματική ιδιοκτησία, μέσω, όμως, των copyright και των αυστηρών όρων χρήσης.*

Το Economist είχε δημοσιεύσει στο τεύχος της 22/10/2005 ένα πολύ ενδιαφέρον (ως συνήθως) αφιέρωμα στις πατέντες. Μόνο το εισαγωγικό άρθρο του αφιερώματος είναι δωρεάν. Ωστόσο, το πλήρες αφιέρωμα μεταφρασμένο (κι εμπλουτισμένο) στα ελληνικά κυκλοφόρησε ως ένθετο με την Καθημερινή της 23/12/2005' Αν το χάσατε, μπορείτε να το διαβάσετε δωρεάν εδώ.

*Το κοινό μυστικό


Πρωτοδημοσιεύθηκε στο BusinessWriter.