Μοχλός ανάπτυξης οι μετανάστες

Μια από τις πιο διαδεδομένες πλάνες της ελληνικής κοινής γνώμης (που δικαιολογεί και σε μεγάλο βαθμό τον ρατσισμό και την αποκρουστική ξενοφοβία που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια, ειδικά στις νεότερες, παραγωγικές ηλικίες) είναι ότι ξένοι οικονομικοί μετανάστες έχουν προκαλέσει οικονομική ζημιά στην χώρα μας και ότι ξένοι τρώνε τις δουλειές (γνωστή ως lump labour fallacy).

Όπως όμως γράφει η Ημερησία, σύμφωνα με ειδική μελέτη της Alpha Bank για τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις από την εισροή των μεταναστών, οι οικονομικοί μετανάστες που ήλθαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια ήταν βασικός παράγοντας που συνέβαλε αποφασιστικά στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας την περίοδο 1995 - 2005. Πράγμα απόλυτα λογικά και αναμενόμενο αφού έδωσαν στην ελληνική οικονομία εργατικά χέρια χαμηλού κόστους και συνέβαλαν στη βελτίωση της ευελιξίας της εγχώριας αγοράς εργασίας και στην αύξηση της παραγωγικότητας.

Επιπλεόν, μια και η πλειονότητα του μεταναστευτικού πληθυσμού είναι μικρής ηλικίας, προκύπτει ότι δεν επιβαρύνουν τα ασφαλιστικά ταμεία με το κόστος διαφόρων παροχών, εξ ου και προκύπτει ότι συνεισφέρουν θετικά σε αυτά. «Aν και οι αλλοδαποί αμείβονται λιγότερο από τους Έλληνες», αναφέρει η έρευνα του Eθνικού Kέντρου Kοινωνικών Eρευνών στα συμπεράσματά της, «συνεισφέρουν περισσότερο στο ελληνικό σύστημα υγείας - πρόνοιας».

Για τους μεν αλλοδαπούς εργαζόμενους το ποσοστό των κοινωνικών εισφορών τους επί των αποδοχών τους είναι 43,1%, για τους δε Eλληνες το αντίστοιχο ποσοστό είναι 37,8% (ενώ οι Έλληνες απολαμβάνουν πολύ περισσότερα από ότι οι ξένοι)! Στην ουσία, οι μετανάστες στη χώρα μας προσφέρουν πολύ περισσότερα από όσα παίρνουν και παρατείνουν την ζωή ενός ασφαλιστικού συστήματος γεμάτο τρωκτικά και παράσιτα (οι οποίοι ονομάζουν τα δωρεάν γεύματα "δικαιώματα", "κατακτήσεις" κτλ).

Η ελευθερία μετακίνησης των ανθρώπων και του εργατικού δυναμικού είναι απαραίτητη για να αξιοποιηθεί η ελευθερία επένδυσης κεφαλαίων, διάδοσης ιδεών και μεταφοράς αγαθών της εποχής μας. Αντιμετωπίζοντας εχθρικά τους σύγχρονους οικονομικούς μετανάστες κλείνουμε τις πόρτες της ανάπτυξης.

Πέρα από την εκμετάλλευση, τα θεσμικά προβλήματα, την ρατσιστική αντιμετώπιση από τους ντόπιους χαραμοφάηδες, οι οικονομικοί μετανάστες παλεύουν όχι μόνο για την επιβίωσή τους αλλά με την προσφορά τους στηρίζουν την οικονομία και το κράτος μας (παρά τις προσπάθειες των περισσότερων ντόπιων να πετύχουν το αντίθετο).

Βέβαια, αυτές οι ρατσιστικές διαθέσεςι είναι μόνο προσωρινές. Το πρόβλημα θα λυθεί αργά η γρήγορα. Όταν η οικονομία καταρρεύσει και οι Έλληνες θα αναγκαστούν να ξαναγίνουν μετανάστες και εκμεταλλευόμενοι.