Ημέρα Παιδικού Ξαμολήματος και άλλα νέα από τις ΗΠΑ

Μπορεί να μη ζω στις ΗΠΑ αλλά είτε από τους εκεί συγγενείς και φίλους είτε από τα λοιπά κοινωνικά και μη δίκτυα πληροφορούμαι τακτικά για διάφορες εξελίξεις στην παράδοξη μου έτερη πατρίδα. Σκεφτόμενος ότι αυτό το blog χρειάζεται μια πιο τακτική ενημέρωση, βρίσκω ότι ίσως ταιριάζει να αναμεταδίδω αυτή τη πληροφόρηση εδώ. Αφενός γιατί οι ΗΠΑ είναι ένα θέμα που πιστεύω ενδιαφέρει τους φιλελεύθερους αναγνώστες αλλά και προκαλεί συχνά τον (ελπίζω πολιτισμένο) διάλογο. Αφετέρου όμως οι ΗΠΑ, όπως και η άλλη πατρίδα μου η Ελλάδα και ίσως όπως ο χώρος καταγωγής κάθε ανθρώπου, έχουν εξίσου την δύναμη να με κάνουν χαρούμενο όσο και δυστυχισμένο. Ελπίζω λοιπόν η προσωπική μου ματιά στα Αμερικανικά νέα, της οποίας δείγμα αποτελεί αυτό το post, να σας ενδιαφέρει και εσάς :-)

Πρώτο νέο της ημέρας, στην κατηγορία "με θλίβει", έρχετε από το εξαιρετικό blog Last Psychiatrist και είναι ότι το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε να δώσει ένα ακόμα πλήγμα στον σπουδαίο αλλά πολύπαθο φεντεραλιστικό χαρακτήρα της χώρας αλλά και απέφυγε να καταρρίψει έναν εξαιρετικά αντιφιλελεύθερο διακομματικό νομοθέτημα, δηλαδή το Adam Walsh Child Protection and Safety Act. Στην απόφαση της υπόθεσης U.S. vs Comstock το Δικαστήριο έκρινε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει το δικαίωμα να περάσει τον νόμο 18 U.S.C. § 4248, που επιτρέπει στα ομοσπονδιακά δικαστήρια να διατάζουν την αόριστη κράτηση ομοσπονδιακών κρατουμένων που καταδικάστηκαν για σεξουαλικά αδικήματα ακόμα δηλαδή και μετά την έκτιση της ποινής τους! Να σημειώσουμε ότι σεξουαλικά αδικήματα δεν είναι μόνο όσα περιλαμβάνουν την τέλεση σεξουαλικών πράξεων αλλά είναι και η κατοχή παράνομου πορνογραφικού υλικού. Πρακτικά βρίσκεται πια στα χέρια ψυχιάτρων η φυλάκιση ανθρώπων που προβλέπεται με κάποιο τρόπο ότι θα τελέσουν στο μέλλον ένα αδίκημα! Όπως λέει και ο αναφέρει ο Last Psychiatrist η απάντησηη της κυβέρνησης στην μηντιακή υστερία περί παιδοφιλίας είναι α) πιο πολλές εξουσίες για αυτήν και β) πιο πολύ ψυχιατρική για τους υπολοίπους.

Και μιλώντας για υστερία, ερχόμαστε στο νέο για σήμερα, που παίζει και στις δύο κατηγορίες, που προέρχεται από το reason hit & run και το πολύ καλό blog της Lenore Skenazy "Free Range Kids" (συστήνεται ανεπιφύλακτα σε γονείς!):

Ανακύρηξε λοιπόν η Skenazy την 22η Μαΐου (εχθές δηλαδή) “Take Our Children to the Park…& Leave Them There Day” ή σε ελεύθερη μετάφραση ημέρα ξαμολήματος παιδιών στα πάρκα. Η ιδέα είναι να αφήσετε τα παιδιά σας, ηλικίας τουλάχιστον 7 ετών, μόνα στο πάρκο για τουλάχιστο μισή ώρα. Φυσικά δεν πρόκειται να είναι εντελώς μόνα, αφού θα υπάρχουν και άλλα παιδιά αλλά και γονείς εκεί. Το σημαντικό όμως είναι το παιδί να γίνει πιο ανεξάρτητο με αυτόν τον τρόπο. Το όλο εγχείρημα μεταδώθηκε από τα social media.

Περιττό να πω ότι μ'αρέσει πολύ αυτή η ιδέα γιατί ως παιδί μεγάλωσα με πολύ περισσότερη ελευθερία απ'ότι επιτρέπεται στα παιδιά σήμερα. Σε ένα αστικό περιβάλλον οι γονείς μου αισθάνονταν άνετα να με αφήνουν να τριγυρνάω στην γειτονιά χωρίς επιτήρηση. Ίσως σιγά-σιγά μπορούμε να ξανακατακτήσουμε αυτή την σημαντική ελευθερία για τα παιδιά σήμερα. Αλλά αυτός είναι και ο λόγος που αυτό το νέο παίζει και στην κατηγορία "Με Θλίβει" επειδή μας θυμίζει ακριβώς την σημερινή κατάσταση όπου τα παιδιά αλλά και οι γονείς πολύ συχνά βρίσκονται δέσμιοι του τρέχοντως κρατικοπατερναλιστικού κλίματος. Μα θυμίζουν π.χ. τα διάφορα περιστατικά στις ΗΠΑ και όχι μόνο που έχουν συλληφθεί και κατηγορηθεί γονείς που αφήνουν μόνα τους τα παιδιά τους, όπως όταν
συνέλαβε η αστυνομία μια μητέρα επειδή άφησε τα παιδιά της πάνε στο εμπορικό κέντρο. Αν και στην Νέα Υόρκη που μένει η Skenazy τα "ξαμολημένα" παιδιά θεωρούνται νόμιμα αυτό δεν ισχύει παντού απ'ότι φαίνεται.

Τέλος σας αφήνω με ένα ελαφρώς σχετικό βίντεο από το TED για τους γονείς που δυσπιστούν σε μια πιο φιλελεύθερη προσέγγιση στην ανατροφή των παιδιών: