Πρέπει να ομολογήσω πως φουσκώνω από εθνική υπερηφάνεια, όταν βλέπω τη χώρα μου να "εκπολιτίζεται" με τέτοια ταχύτητα και , τουλάχιστον όσον αφορά την "πολιτικά ορθή" υστερία κατά του καπνίσματος, να μοιάζει όλο και περισσότερο με τον υπόλοιπο Δυτικό Κόσμο . Διαβάζω λοιπόν πως τη Δευτέρα 31 Μαϊου-Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος,- και ώρα 6.30 μ.μ., η μη Κυβερνητική Οργάνωση Nosmoke.gr διοργανώνει έξω από τη Βουλή, την πρώτη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Ελλάδα, με αίτημά την πλήρη απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους . Τα επιχειρήματα πως το κάπνισμα είναι ζήτημα προσωπικής επιλογής και όποιος δεν επιθυμεί να υποστεί τις βλαβερές συνέπειες του μπορεί απλά να μην επισκέπτεται τα μέρη όπου συχνάζουν καπνιστές , είναι μάλλον ψιλά γράμματα για τη Nosmoke.gr και άλλες παρόμοιες οργανώσεις, που έχουν αυτοαναγορευθεί σε προστάτες της υγείας μας και διακατέχονται από τη βεβαιότητα πως ξέρουν καλύτερα από μας ποιό είναι το καλό μας .
Για την ιστορία, ας θυμηθούμε πως το Δεκέμβριο του 2009 η συγκεκριμένη οργάνωση , κατέθεσε μήνυση κατά μουσικού σχήματος που εμφανίζοταν εκείνες τις ημέρες στη Θεσσαλονίκη , επειδή στη διαφημιστική αφίσα οι τραγουδιστές Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και Γιάννης Κότσιρας εμφανίζονται να κρατούν...πούρα, γεγονός το οποίο η Nosmoke.gr ερμήνευσε ως ..."προτροπή σε απείθεια εναντίον του αντικαπνιστικού νόμου". Υπάρχει όμως και συνέχεια. Λίγους μήνες μετά και για τον ίδιο λόγο, η nosmoke.gr κατέθεσε μήνυτήρια αναφορά και εναντίον της...Ματθίλδης Μαγγίρα επειδή η διαφημιστική αφίσα για την παράσταση “BIG CIGAR” που παρουσιάζε η γνωστή show woman , έφερε τον "σατανικό" (προφανώς) τίτλο “Η Ματθίλδη Μαγγίρα ανάβει το BIG CIGAR”! Και όπως συνεχίζει η οργανώση στη μηνυτήρια αναφορά της : "Μάλιστα (στην αφίσα) εμφανίζεται ένα αναμμένο και καπνίζον πούρο, πάνω από το οποίο αναγράφεται η φράση “Μερικοί το προτιμούν... Αναμμένο”. Ολα αυτά προκαλούν, προτρέπουν και διεγείρουν δημόσια απείθεια".
Η γλώσσα γυμνασιαρχή της δεκαετίας του '50 και η σεμνοτυφία ...γεροντοκόρης που σκανδαλίζεται μπροστά στο ανεπίτρεπτο θέαμα ενός ... αναμμένου πούρου, μάλλον θα κινούνταν στα όρια του γραφικού και θα αποτελούσε υλικό για τις σατιρικές εκπομπές της τηλεόρασης, αν όλοι αυτοί οι "πολιτικά ορθοί" χωροφύλακες δεν ήταν αποφασισμένοι να μας επιβάλλουν τις απόψεις τους , χρησιμοποιώντας τη δύναμη της κρατικής εξουσίας. Άλλωστε, στο site της η Nosmoke.gr ξεκαθαρίζει πως σκοπός της είναι η "Συνεργασία με την Πολιτεία για θέσπιση και εφαρμογή δίκαιων νόμων, που αφενός να προστατεύουν τους πολίτες και κυρίως τους νέους από τα καταστροφικά μηνύματα της καπνοβιομηχανίας και αφετέρου να διαφυλάσσουν την υγεία και την ελευθερία των μη καπνιζόντων."
Μπροστά στον ασφυκτικό πατερναλισμό και στον κωμικό πουριτανισμό των Ταλιμπάν της αντικαπνιστικής εκστρατείας, αυτό το κείμενο του αείμνηστου Αντώνη Καρκαγιάννη είναι μια πραγματική όαση ελευθερης σκέψης :
"Δεν μπορώ να καταλάβω επίσης, γιατί θα πρέπει να προστατεύσουμε ενήλικες και νοήμονες ανθρώπους και δεν τους αφήνουμε ελεύθερους να συμφάγουν στο ίδιο εστιατόριο με καπνιστές ή να τους στερήσουμε τη χαρά να το διακινδυνεύσουν. Ή αν θέλουν μπορούν να επιλέξουν ένα άλλο εστιατόριο... καθαρό και αποστειρωμένο. Γενικώς παρατηρείται προτίμηση και σε μερικούς λατρεία στα κατασταλτικά μέτρα που μας απαλλάσσουν από τον κόπο να σκεφθούμε οτιδήποτε άλλο διαφορετικό. Νομίζουμε ότι θα μας απαλλάξουν από τα ναρκωτικά, από τα τσιγάρα, από τους μετανάστες, από τη βία και την εγκληματικότητα, από τις διαδηλώσεις. Δεν μας απάλλαξαν ποτέ και πουθενά. Εκείνο που τελικά μένει είναι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί..."
34 σχόλια:
Σχόλιο που απεστάλη για ανάρτηση με email στην διαχείριση του e-rooster:
milisate gia to fasismo tis antikapnistikis ysterias. Mipws prepei na milisete kai gia ton fasismo tis kapnistikis ysterias ton opoio yfistatai to panw apo 50% tou plythismou pou den kapnizei? Kai episis symvoyleyete "όποιος δεν επιθυμεί να υποστεί τις βλαβερές συνέπειες του μπορεί απλά να μην επισκέπτεται τα μέρη όπου συχνάζουν καπνιστές"! Pou akrivws ta eidate ayta? H pleionotita twn cafe, bar, estiatoriwn, fast food, den exoun kan xwro mi kapnizontwn! Ara prepei na pame pou? Stin exoria? prin loipon milisete gia to fasismo twn mi kapnistwn, tsekarete to fasismo twn kapnistwn katw apo ton opoio zei auti i xwra, xrooonia twra!
VASSILIS ANDRITSANOS
Εμένα πάλι μου αρέσει η εκκλησιαστική μουσική. Αλλά δεν υπάρχει κανένα μπάρ που να παίζει τέτοια μουσική. Εγώ δεν έχω δικαίωμα στη δισκέδαση? Δεν πρέπει να οριστεί απο το κράτος ένας ελάχιστος αριθμός μπάρ και καφέ που να παίζουν εκκλησιαστικούς ύμνους ώστε να μπορούμε να διασκεδάσουμε και μεις?
Ενα ακόμη "διασκεδαστικό" άρθρο !
- Το λέω διασκεδαστικό διότι καταπιάνεται με ένα θέμα που όποιος θέλει διαβάζει ό΄τι θέλει και καταλαβαίνει ό΄τι θέλει....
- Αν το πραγματικό θέμα ήταν μόνον το κάπνισμα, τότε καλώς να απαγορευθεί ΠΑΝΤΕΛΩΣ , όπως τα ναρκωτικά!!!,
- Οι λαθρέμποροι θα είχαν να ασχοληθούν με μια σχετικά αβλαβή ουσία και όχι με κοκκαϊνες και άλλα (εξ΄ίσου με τον καπνό πλέον) καταραμένα.......
- Το παράδειγμα της ποτοαπαγόρευσις παραμένει φωτεινό (!) διότι τότε ακριβώς ανεδείχθησαν προσωπικότητες διεθνούς φήμης (Αλ Καπόνε κλπ), κυκλοφόρησε χειμαζόμενον χρήμα, χωρίσθηκε η "φύρα" απο το στάρι........
Εμένα μου φαίνεται οτι το κυρίως θέμα είναι η τελευταία παράγραφος - του συγχωρεμένου - , και ένας Θεός ξέρει τί άλλο θα βρούν οι εξουσιάζοντες για να παραμείνουν εξουσιάζοντες επειδή "Αυτοί ξέρουν, τί ΕΓΩ πρέπει να κάνω".
Δεν βαριέστε, αγαπητοί,
αιώνες προσπαθούν να μας ταϊσουν τις "αλήθειες" τους .........
Ftanei pia o fasismos pou apaitei na throume ton KOK, na mhn odhgoume me8ysmenoi klp. Egw proteinw o ka8enas na odhgei opws goustarei, na odhgei me8ysmenos h mastourwmenos, ki an kapoios den epi8ymei na ypostei tis vlaveres synepeies ths aney8ynhs odhghshs mporei na paei apo allo dromo...
Katalavainetai oti me to pseydoepixeirhma ths eleu8erhs epiloghs ousiastika xwrizete ton plh8ysmo se 2 antipales omades, pou h mia fenetai san na katapiezei skopima thn allh ? Prin milhsete gia fasismo, as 8ymh8oume th vasikh arxh pou leei pws h eley8eria tou ka8enos teleiwnei ekei pou periorizetai h eley8eria tou allou.
Se epipedo ka8hmerinothtas, as ypo8esoume pws se 2 parees synyparxoun fanatikoi kapnistes kai fanatikoi antikapnistes...Gia na mh spasei h parea kapoios 8a prepei na symbibastei telika...An symbibastoun oi kapnistes apla de 8a epibarynoun tin ygeia tous gia liges wres. An symbibastoun oi mh kapnistes 8a prepei na ypostoun tis pampolles kai apodedeigmenes synepeies tou pa8htikou kapnismatos...Ti 8ewreite oti symbainei pio syxna? Poios einai o fasismos telika?
Se epipedo dhmosias ygeias, h apagoreysh tou dhmosiou kapnismatos exei apodeixtei pws meiwnei se megalo ba8mo tin epiptwsh twn emfragmatwn, egkefalikwn, kai karkinwn, ara kai tis dhmosies dapanes gia ta noshleia pou apaitountai gia tis kyrioteres aities 8anatou...Gi' afto sthn amerikh oi asfalistikes 8etoun eidiki rhtra gia tous kapnistes...8a mporousan loipon na eksoikonomh8oun xrhmata gia allous skopous...
Epishs an ginete ekshghste mou giati h syntriptikh pleiopshfia pou ksafnika diamartyretai pws ths steroun to dikaiwma tou kapnizein, exei prospa8hsei toses fores se atomiko epipedo na kopsei to kapnisma..Egw de kserw kanenan polith afths ths xwras na prospa8ei na kopsei dikaiwmata tou kai na apogohteytai pou de mporei. Ase pou an rwthseis ena meso kapnisth an pragmatika tou aresei to tsigaro 8a sou pei oxi...
Mporei oi tropoi me tous opoios h Nonsmoke na prow8ei tis diekdikhseis tis na einai akraios kai anousios, alla mh to xrhsimopoioume kai ws pathma gia na kanoume to aspro mauro
Πέρα από τα καραγκιοζιλίκια της nosmoke.gr, όπου -εντάξει- το έχουν παρατραβήξει οι τύποι, θα διαφωνήσω πλήρως με το άρθρο.
Θες να καπνίσεις, να πιεις, να κάνεις ναρκωτικά, να πέσεις από το μπαλκόνι; Ποσώς με ενδιαφέρει! Δικιά σου είναι η ζωή, ό,τι θέλεις την κάνεις. Αυτό που δεν μπορείς, όμως, είναι να τα κάνεις όλα αυτά εις βάρος της δικιάς μου ζωής. Δηλαδή, να με αναγκάζεις να αναπνέω τον καπνό σου, να με τρακάρεις οδηγώντας μεθυσμένος, να με κλέβεις για να πάρεις τη δόση σου και να προσγειώνεσαι πάνω μου την ώρα που περπατώ στο πεζοδρόμιο.
Εκτός και αν εννοείται ότι το αγαθό της απόλαυσης ενός καπνιστή (ο οποίος θεωρεί ότι ξεβολεύεται αν βγει έξω για να καπνίσει -συγγνώμη κιόλας!) είναι το ίδιο σημαντικό με αυτό της υγείας ενός μη καπνιστή.
Και κάτι τελευταίο: ο αείμνηστος Αντώνης Καρκαγιάννης, από όσο ξέρω, κάπνιζε σαν φουγάρο. Οπότε, μάλλον ήταν κομματάκι προκατειλημμένος όσον αφορά αυτό το θέμα.
Η σύγχυση σε αυτές τις συζητήσεις είναι νομοτελειακή αλλά και εκνευριστική.
Ρε παιδιά εσείς που υπερασπίζεστε την απαγόρευση, το καταλαβαίνετε ότι κανένας λογικός άνθρωπος δεν αρνείται ότι το κάπνισμα πρέπει να απαγορεύεται σε δημόσιες υπηρεσίες, νοσοκομεία, ΓΣ φοιτητών κλπ. χώρους που ανήκουν σε όλους μας; Πάει το λύσαμε αυτό το θέμα!
Εδώ μιλάμε όμως για χώρους που ανήκουν σε επιχειρηματίες κλπ. όπως είναι οι καφετέριες, και είναι επιλογή του καθενός να πάει ή να μην πάει. Και αν δεν μπορείτε να επηρεάσετε τους καπνιστές της παρέας σας και σας πείθουν αυτοί, καταλάβετέ το, δεν μπορούν οι νόμοι του κράτους να φτιάχνονται για να διορθώσουν τις αδυναμίες του χαρακτήρα σας γιατί οι νόμοι επηρεάζουν και άλλους ανθρώπους.
Προσωπικά είμαι φανατικός αντι-καπνιστής και πάντοτε επιλέγω χώρους μη καπνιζόντων, δεν είναι δα και τόοοσο δύσκολο. Ας μην πάτε στην τρέντι καφετέρια λοιπόν, δεν αποτελεί δα και θεμελιώδες σας δικαίωμα.
Όσο για τις ενέργειες της nosmoke είναι τόσο γελοίες που περισσότερο θυμίζουν παρωδίες.
1) Οι επισκέπτες ιδιωτικών μαγαζιών είναι ιδιώτες και συναλάσσονται με τους επίσης ιδιώτες ιδιοκτήτες των μαγαζιών. Αν υπάρχει πολύς καπνός είναι ελεύθεροι να αποδοκιμάσουν με την αρνητική ψήφο τους, την μη αγορά υπηρεσιών-προϊόντων από το μαγαζί. Σε μία πραματικά ελεύθερη κοινωνία αυτός είναι ο μόνος αποδεκτός τρόπος: Ο πολίτης επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει κάθε φορά που αγοράζει ή δεν αγοράζει κάτι. Το κράτος θα έπρεπε να κάνει κουμάντο μόνο στις δικές του "ιδιοκτησίες" (κρατικές υπηρεσίες). Με την νοοτροπία που υπάρχει σήμερα το κράτος θα έπρεπε να μας λέει και πόσο καπνό θα έχουμε στο σπίτι μας όταν δεχόμαστε επισκέπτες.
2) Η ΜΚΟ Nosmoke.gr χρηματοδοτείται μόνο από τα μέλη της ή βασικά από τους φορολογούμενους (κρατικό προϋπολογισμό ή κονδύλια ΕΕ);
Μανώλης Στειακάκης ( info@kede.gr )
1. Επιλέγετε μαγαζί που δεν επιτρέπει το κάπνισμα.
2. Αν δεν βρίσκετε, επιλέγετε κάποιο που να είναι σχετικά άνετο ή χωρίς πολύ κόσμο.
3. Αν έρθει και κάτσει δίπλα σας κανένα φουγάρο του κάνετε παρατήρηση.
4. Το ξεκόβετε σε φίλους κλπ. παρέα ότι δεν ανέχεστε να σας παίρνει ο καπνός τους.
Τα παραπάνω σας λύνουν κατά 99% το πρόβλημα, επιβεβαιωμένα. Δεν έχετε λοιπόν δικαιολογία να ζητάτε νόμους και απαγορεύσεις για χώρους που δεν σας ανήκουν.
Δεν είναι μόνο εστιατόρια και μπαρ... Δημόσιοι χώροι, όπως πανεπιστήμια, νοσοκομεία, υπηρεσίες, κτλ. έχουν καταχρασθεί από καπνιστές παρανόμως. Κρίμα, γιατί ο υπόλοιπος κόσμος κατάφερε και επέβαλε μια τάξη σε αυτό το αίσχος.
Θα διαφωνήσω με το άρθρο, αν και φιλελεύθερος.
Αναμφίβολα πρέπει να είναι κύρια επιδίωξή μας να παλεύουμε για περισσότερη ελευθερία. Όμως η (επιλεγμένη απο εμάς) συμβίωσή μας με συναθρώπους μας πρέπει να προστατεύεται απο κάποιους, έστω και ελάχιστους κανόνες για να μην ισχύσει ο νόμος της ζούγκλας απο την οποία υποτίθεται οτι θέλουμε να ξεφύγουμε.
Πιστεύω ότι πρέπει το τσιγάρο να απαγορευτεί και απο τους ιδιωτικούς χώρους όπως π.χ απο εταιρίες, καφέ, εστιατόρια κλπ. Ξέρω οι περισσότεροι θα πούνε «μη πας στο καφέ,μη δουλέψεις εκεί» κλπ κλπ. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική.
Ποτέ δεν θα είμαστε σε θέση να ζήσουμε την κάθε στιγμή της ζωής μας αποκλειστικά με τους δικούς μας όρους ( οπότε και σε αυτή την περίπτωση θα συμφωνούσα με το άρθρο). Θα παίξουμε «μπάλα» και με τους όρους άλλων για τους λόγους που προαναφέρθηκαν. Σε αυτή την περίπτωση, που δηλαδή παίζουμε σε «άλλο γήπεδο», οφείλουμε να έχουμε κάποια δικαιώματα κατοχυρωμένα για να διατηρήσουμε το αμοιβαίο συμφέρον που προκύπτει απο την κοινωνικοποίηση των ατόμων.
Στην ανάλυση που έγινε στο άρθρο ξεχνιέται ένας παράγοντας- το οτι ο άνθρωπος είναι κοινωνικό όν, δηλαδή έχει ανάγκη την επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Έχει ανάγκη να συναναστρέφεται, να εργάζεται,να κοινωνικοποιείται. Το επιχείρημα, ότι η επιλογή είναι δική μας, πάει περίπατο αφού αν πραγματικά επιλέγαμε, θα ήμασταν μόνοι μας. Σε πολλά καφέ πάω, γιατί το θέλει η γκόμενα, σε πολλά εστιατόρια πάω γιατί το θέλει ο πελάτης,ο φίλος, ο συνάδελφος, το αφεντικό. Αυτές οι καθημερινές υπαρκτές και αναγκαίες συνήθειες που είναι στη φύση του ανθρώπου δεν μπορούν να αγνοηθούν με το επιχείρημα της «δήθεν ελεύθερης επιλογής».
Σε ένα εστιατόριο οι καπνιστές οφείλουν να σεβαστούν το γεγονός ότι κάποια άτομα βρίσκονται και τρώνε εκεί όχι επειδή τα ίδια το ήθελαν, αλλά για να ευχαριστηθούν την παρέα των άλλων, η εργάζονται εκεί για να εξασφαλίσουν τα προς το ζήν για τους ίδιους και για τις οικογένειές τους.
Όπως και σε αυτή την περίπτωση, έτσι και σε άλλες, αμέτρητες έχουμε σύγκρουση δικαιωμάτων. Μεταξύ αυτών, το δικαίωμα στη ζωή γεμάτη υγεία είναι ανώτερο απο το δικαίωμα σε μια βλαβερή συνήθεια και πρέπει να υπερισχύσει.
Υπάρχουν πολλά θέματα που αγγίζουν ευαίσθητες περιοχές, όπως πχ το δικαίωμα του παιδιού (που δεν μπορεί να επιλέξει) να μεγαλώνει σε ένα υγιές περιβάλλον. Επίσης σε χώρες του εξωτερικού το κάπνισμα δεν επιτρέπεται με κλειστά παράθυρα σε ένα αυτοκίνητο, όταν ένα παιδί είναι παρόν. Αυτά τα ζητήματα δεν μπορούν να αγνοηθούν και η κάθε προσπάθεια ενημέρωσης γύρω απο αυτά, δεν μπορεί να αποκαλείται «φασιστική υστερία». Γιατί θα μιλήσω και εγώ για «φιλελεύθερο φασισμό» και τότε , τρέχα γύρευε.
Το ζήτημα δεν είναι να βρίσκουν οι μη καπνιστές καταστήματα να πάνε, αλλά να μειωθεί ο αριθμός καπνιστών για να σωθούν ζωές.
Οι ιδιωτικές επιχειρήσεις δεν μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, υπόκεινται σε νόμους και κανονισμούς ασφαλείας (π.χ. πυρόσβεσης, υγειονομικούς), οπότε το κράτος έχει δικαίωμα να επιβάλλει και σε αυτές νόμους για τον περιορισμό του καπνίσματος.
Σχετικά με τις "ακραίες" και "γελοίες" δράσεις της Nosmoke.gr, είναι δικαίωμα του καθενός να καταγγέλλει μια παρανομία. Αφού οι καλλιτέχνες παραβίασαν το νόμο προβάλλοντας δημόσια το κάπνισμα, η Nosmoke.gr είχε κάθε δικαίωμα να τους μηνύσει.
Επίσης, η Nosmoke.gr έχει οργανώσει δράσεις για την ενημέρωση πολιτών και ομιλίες σε σχολεία σχετικά με τους κινδύνους του καπνίσματος. Το θεωρείτε και αυτό ακραίο και γελοίο? Μήπως πιστεύετε ότι πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά να αποφασίσουν μόνα τους αν θα καπνίσουν, και τελικά να φτάνουν στο λύκειο να καπνίζουν σε ποσοστό 30%?
Το επιχείρημα, ότι η επιλογή είναι δική μας, πάει περίπατο αφού αν πραγματικά επιλέγαμε, θα ήμασταν μόνοι μας. Σε πολλά καφέ πάω, γιατί το θέλει η γκόμενα, σε πολλά εστιατόρια πάω γιατί το θέλει ο πελάτης,ο φίλος, ο συνάδελφος, το αφεντικό. Αυτές οι καθημερινές υπαρκτές και αναγκαίες συνήθειες που είναι στη φύση του ανθρώπου δεν μπορούν να αγνοηθούν με το επιχείρημα της «δήθεν ελεύθερης επιλογής».
Ο άνθρωπος εκτός από κοινωνικό ον είναι και λογικό ον. Δεν είμαστε ερημίτες αλλά δεν είμαστε και πρόβατα (ή τουλάχιστον οι νόμοι δεν πρέπει να μας θεωρούν πρόβατα). Γιατί δεν μπορείς να πείσεις τον καπνιστή να ακολουθήσει το μη καπνιστή και θεωρείς δεδομένο το αντίθετο (τη στιγμή μάλιστα που όλη η επιχειρηματολογία είναι με το μέρος σου); Γιατί όσοι συνειδητά επιλέγουν να καπνίζουν ή να βρίσκονται σε χώρους καπνιστών πρέπει να υποστούν τις απαγορεύσεις που επιβάλλει αυτή σου η αδυναμία;
Το ζήτημα δεν είναι να βρίσκουν οι μη καπνιστές καταστήματα να πάνε, αλλά να μειωθεί ο αριθμός καπνιστών για να σωθούν ζωές.
Αυτή είναι η πλέον επικίνδυνη αντίληψη, που έχει οδηγήσει στην ποτοαπαγόρευση και τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Συμφωνώ με το να ενημερώνονται για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος και να υφίστανται τις επιπτώσεις των επιλογών τους ως αντικίνητρο, αλλά η απαγόρευση με αυτή τη συλλογιστική είναι νομίζω τελείως λάθος μιας και συνεπάγεται την πλήρη απαγόρευση ακόμη και στα σπίτια.
Επίσης, η Nosmoke.gr έχει οργανώσει δράσεις για την ενημέρωση πολιτών και ομιλίες σε σχολεία σχετικά με τους κινδύνους του καπνίσματος. Το θεωρείτε και αυτό ακραίο και γελοίο? Μήπως πιστεύετε ότι πρέπει να αφήσουμε τα παιδιά να αποφασίσουν μόνα τους αν θα καπνίσουν, και τελικά να φτάνουν στο λύκειο να καπνίζουν σε ποσοστό 30%?
Μπράβο τους για τις δράσεις αυτές. Μήπως να ασχολούνται με αυτά και με την τήρηση των νόμων που ήδη υπάρχουν για τις δημόσιες υπηρεσίες κλπ. αντί να κάνουν τις γελοιότητες που λέει το άρθρο;
Ο άνθρωπος εκτός από κοινωνικό ον είναι και λογικό ον. Δεν είμαστε ερημίτες αλλά δεν είμαστε και πρόβατα (ή τουλάχιστον οι νόμοι δεν πρέπει να μας θεωρούν πρόβατα). Γιατί δεν μπορείς να πείσεις τον καπνιστή να ακολουθήσει το μη καπνιστή και θεωρείς δεδομένο το αντίθετο (τη στιγμή μάλιστα που όλη η επιχειρηματολογία είναι με το μέρος σου); Γιατί όσοι συνειδητά επιλέγουν να καπνίζουν ή να βρίσκονται σε χώρους καπνιστών πρέπει να υποστούν τις απαγορεύσεις που επιβάλλει αυτή σου η αδυναμία;
Όπως απάντησα στο προηγούμενο σχόλιό μου, δεν τίθεται θέμα πειθούς του καπνιστή, ο οποίος ούτως η άλλως καταλαβαίνει το πρόβλημά μου. Τίθεται θέμα κατανόησης της πραγματικότητας. Ότι δηλαδή εξ ορισμού θα «αναγκαστώ» για κοινωνικούς λόγους να βρεθώ στη ζωή μου και σε χώρους που δεν θα έχω επιλέξει. Φυσικά μπορώ να πείσω ένα καπνιστή γενικά και αόριστα να με ακολουθήσει σε χώρο της δικής μου επιλογής. Αλλά δεν μπορεί να περνάει πάντα το δικό μου-είναι πολύ λογικό αυτό. Και ούτε πείθονται όλοι οι άνθρωποι. ΤΟ ξέρεις και εσύ αυτό. Δεν νομίζω να τους έχεις πείσει όλους. Αυτό το επιχείρημα μόνο θεωρητικά στέκει όπως προανέφερα.
«Τα μέτρα δεν προσέφεραν τίποτα»
Ο καθηγητής Παύλος Τούτουζας μιλάει στην «Κ»
για τις ολέθριες συνέπειες του καπνίσματος
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100005_28/05/2010_402535
Αλέξανδρε οι χώροι που θα "αναγκαστείς" να βρεθείς μπορεί εκτός από μαγαζιά να είναι και σπίτια ή αυτοκίνητα. Θα ζητήσεις τη βοήθεια του κράτους και εκεί;
Επιπλέον δεν είναι θέμα να περάσει το "δικό σου", εφόσον όλα τα αντικειμενικά επιχειρήματα είναι με τους μη-καπνιστές θεωρώ λογική κοινωνική σύμβαση το default να είναι η επιλογή του άκαπνου χώρου και μόνο αν ο μη καπνιστής δώσει τη ρητή του συγκατάθεση να επιλέγει η παρέα το χώρο καπνιζόντων.
Αν δεν θες να γίνεις δυσάρεστος με την πειθώ θα είσαι διατεθιμένος να φωνάξεις την αστυνομία όταν έχεις και το νόμο με το μέρος σου; Ή δεν σου φτάνουν τα υπόλοιπα επιχειρήματα για να πείσεις και χρειάζεσαι την απειλή του "παράνομου";
Ένας στους δύο Έλληνες συμφωνεί με την απαγόρευση του καπνίσματος
http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=163444
έρευνα που πραγματοποίησαν σπουδαστές του Ι.Ε.Κ Ξυνή-Μακεδονίας με αφορμή την (31η Μαΐου) Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καπνίσματος.
Κώστα η αδυναμία εφαρμογής αντικαπνιστικών νόμων σε σπίτια, επειδή το κράτος σέβεται ορθώς την ιδιωτική ζωή, δεν μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα μη εφαρμογής του νόμου σε άλλους χώρους στους οποίους συνευρίσκονται πολλοί άνθρωποι. Επειδή δηλαδή δεν μπορούμε να το εφαρμόσουμε στα σπίτια, θα πρέπει να το παραλείψουμε από παντού ?
Επιπλέον νομίζω πως δεν κατάλαβες τι γράφω. Το θέμα δεν είναι να περάσει το δικό μου, αλλά να προστατεύονται κάποια δικαιώματά μου σε ορισμένες περιπτώσεις. Και επαναλαμβάνω ότι η δική σου πρόταση « να κάνουμε παρατήρηση σε αυτόν που έκατσε δίπλα μας στην καφετέρια » η «να πείσουμε τον καπνιστή για το δίκιο μας» κλπ είναι σωστή μόνο θεωρητικά. Πρακτικά δεν εφαρμόζεται αν δεν υπάρχει το κατάλληλο νομικό πλαίσιο. Πολλά άτομα, εμπειρικά, ούτως η άλλως δεν θέλουν να πειστούν…
Ως φιλελεύθερο άτομο σέβομαι το δικαίωμα του καθενός να καπνίζει και να διαθέτει, όπως αυτό κρίνει, την υγεία του και την ζωή του, και υπό αυτήν την έννοια το κάπνισμα είναι σίγουρα ζήτημα προσωπικής επιλογής. Θα μπορούσα ακόμη και να αγωνιστώ για την υπεράσπιση του δικαιώματος αυτού του καπνιστή. Όμως, όπως όλα τα δικαιώματα, έτσι και το δικαίωμα αυτό των καπνιστών δεν μπορεί να είναι απεριόριστο (η ελευθερία του καθενός τελειώνει εκεί που περιορίζεται η ελευθερία του άλλου). Έτσι, η άσκηση των δικαιωμάτων των καπνιστών πρέπει να σταματάει εκεί όπου προσβάλλεται το δικαίωμα των μη καπνιστών να μην δέχονται τον καπνό των καπνιστών και τις αρνητικές του επιπτώσεις στην υγεία τους (όπως οι επιπτώσεις αυτές έχουν πολλάκις τεκμηριωθεί από επιστημονικές μελέτες, την αντικειμενικότητα και αξιοπιστία των οποίων κανένας καλόπιστος δεν μπορεί να αμφισβητήσει). Το δικαίωμα στη ζωή γεμάτη υγεία είναι ανώτερο από το δικαίωμα σε μια βλαβερή συνήθεια και πρέπει να υπερισχύει. Άρα, όχι μόνον οι μη καπνιστές πρέπει να δείχνουν σεβασμό στο δικαίωμα των καπνιστών να καπνίζουν, αλλά και οι καπνιστές να σέβονται το παραπάνω δικαίωμα των μη καπνιστών να μην εισπνέουν τον καπνό των καπνιστών.
Σίγουρα, σε μία ιδανική κοινωνία, στην οποία όλοι οι πολίτες της θα είχαν κατακτήσει υψηλό επίπεδο παιδείας και καλλιέργειας τέτοιο ώστε ο αμοιβαίος σεβασμός των δικαιωμάτων του καθενός μας να είναι ο οδηγός της κοινωνικής μας συμπεριφοράς, το κοινωνικό πρόβλημα του παθητικού καπνίσματος δεν θα υπήρχε. Δυστυχώς, όμως, δεν ζούμε σε μια τέτοια κοινωνία και μάλλον θα αργήσουμε να χτίσουμε μια τέτοια κοινωνία. Για τον λόγο αυτόν η παρέμβαση ενός σύγχρονου κράτους στην επίλυση του κοινωνικού αυτού προβλήματος του παθητικού καπνίσματος είναι αναγκαία.
Βεβαίως, θα συμφωνήσω απολύτως με την άποψη που υπονοείται από το παραπάνω διαδικτυακό σχόλιο ότι ένα σύγχρονο κράτος δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζει το κοινωνικό πρόβλημα του παθητικού καπνίσματος πρωτίστως με απαγορεύσεις. Η πρωταρχική πολιτική ενός σύγχρονου κράτους για την αντιμετώπιση του κοινωνικού αυτού προβλήματος θα έπρεπε να στηρίζεται στην σταθερή καλλιέργεια του αλληλοσεβασμού μέσα από τα σχολεία και μέσα από μία μακροχρόνια διαφημιστική εκστρατεία. Μια τέτοια πολιτική χρειάζεται σίγουρα αρκετά χρόνια (ίσως δεκαετίες) για να αποδώσει κάποιους καρπούς, και ασφαλώς χρειάζεται και αρκετή επιμονή και χρηματοδότηση από τις κυβερνήσεις. Δυστυχώς, όμως, μάλλον κανένα από τα σύγχρονα κράτη, και σίγουρά όχι το ελληνικό, δεν ακολούθησε με συνέπεια μία τέτοια πολιτική για την αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος του παθητικού καπνίσματος.
Ακόμη και σήμερα το ελληνικό κράτος να εγκαινίαζε με σοβαρότητα και συνέπεια μια τέτοια πολιτική, τα αποτελέσματά της (αν και πιο μόνιμα από κάθε άλλη πολιτική) θα γίνονταν φανερά μετά από αρκετά χρόνια, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα οι επιστημονικώς επιβεβαιωμένες επιπτώσεις του παθητικού καπνίσματος θα εξακολουθούσαν να παράγουν βλάβες στην υγεία και την ζωή των παθητικών καπνιστών. Τόσο για τον λόγο αυτόν όσο και επειδή ρεαλιστικά το ελληνικό κράτος δεν προβλέπεται στο προσεχές μέλλον να επενδύσει σε μια τέτοια πολιτική, η παρέμβασή του θα πρέπει σήμερα να γίνει μέσω άλλων αποτελεσματικών πολιτικών, μία εκ των οποίων σίγουρα είναι και η απαγόρευση του καπνίσματος στους εσωτερικούς δημόσιους χώρους. Και φυσικά στο σημείο αυτό αναφέρομαι μόνον στο παθητικό κάπνισμα στους εσωτερικούς δημόσιους χώρους και όχι εν γένει στο παθητικό κάπνισμα, αφού το κράτος δεν έχει την δυνατότητα να παρέμβει μέσα στα σπίτια, προκειμένου να προστατεύσει τα παιδιά καπνιστών και τους λοιπούς συγκατοίκους καπνιστών από τις βλαβερές συνέπειες του καπνού στον οποίον αρκετοί καπνιστές εκθέτουν τα παιδιά τους και τους λοιπούς συγκατοίκους τους (συζύγους, συντρόφους, γονείς), χωρίς βεβαίως τα παιδιά αυτά και ίσως και οι συγκάτοικοι αυτοί να έχουν την επιλογή να αποφύγουν την έκθεση στον καπνό, για λόγους που ο καθένας μας μπορεί να σκεφτεί.
Βασική αρχή σε κάθε περίπτωση επιβολής περιορισμού σε δικαιώματα του ατόμου (όπως στην προκειμένη περίπτωση στο δικαίωμα του καπνιστή να καπνίζει παντού) θα πρέπει να είναι ότι ο περιορισμός θα επιβάλλεται μόνον μέχρι το σημείο που είναι ικανός και αναγκαίος να επιτύχει τον επιδιωκόμενο στόχο. Στην περίπτωση του παθητικού καπνίσματος, η απαγόρευση του καπνίσματος θα πρέπει να επιβάλλεται μόνον σε εκείνους τους εσωτερικούς δημόσιους χώρους στους οποίους οι μη καπνιστές δεν έχουν δυνατότητα επιλογής ως προς την παρουσία τους, δηλαδή όταν οι μη καπνιστές δεν έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν να μην πάνε στους εσωτερικούς αυτούς δημόσιους χώρους. Ας δούμε, όμως, αλήθεια ποιοι είναι αυτοί οι εσωτερικοί δημόσιοι χώροι.
Γενικά, οι εσωτερικοί δημόσιοι χώροι μπορούν να διακριθούν σε εσωτερικούς δημόσιους χώρους στους οποίους παρευρίσκεται κάποιος για να παρέχει την εργασία του και στους εσωτερικούς δημόσιους χώρους στους οποίους παρευρίσκεται κάποιος για να αγοράσει αγαθά ή να λάβει υπηρεσίες. Με βάση αυτήν την διάκριση θα μπορούσαμε να πούμε ότι κατ' αρχήν στους εσωτερικούς δημόσιους χώρους εργασίας (δημόσιους ή ιδιωτικούς) η παρουσία του μη καπνιστή εργαζομένου είναι πάντοτε υποχρεωτική χωρίς ο μη καπνιστής εργαζόμενος να μπορεί να επιλέξει να μην πάει στους χώρους αυτούς έτσι ώστε να μην εκτεθεί στον καπνό των καπνιστών συναδέλφων του (και των λοιπών παρευρισκομένων στους χώρους αυτούς). Άρα στους εσωτερικούς δημόσιους χώρους εργασίας θα πρέπει να επιβάλλεται απαγόρευση του καπνίσματος (χωρίς αυτό να απαγορεύει την δημιουργία ειδικών κλειστών και διαχωρισμένων στεγανά χώρων για τους καπνιστές εργαζομένους και λοιπούς παρευρισκομένους στους χώρους αυτούς, δηλαδή καπνιστηρίων). Το επιχείρημα ότι ο μη καπνιστής εργαζόμενος μπορεί, εάν τον ενοχλεί το κάπνισμα των καπνιστών συναδέλφων του ή των λοιπών παρευρισκομένων σε χώρους εργασίας, να αλλάξει εργασία αντί να απαγορευτεί το κάπνισμα των καπνιστών συναδέλφων του και λοιπών παρευρισκομένων στους χώρους αυτούς, είναι παράλογο και προφανώς δεν μπορεί να γίνει δεκτό.
Από την άλλη μεριά στους εσωτερικούς δημόσιους χώρους αγοράς αγαθών και λήψης υπηρεσιών η παρουσία των μη καπνιστών δεν είναι πάντοτε υποχρεωτική, με εξαίρεση τους μαθητές στα δημόσια ή ιδιωτικά σχολεία και τους φοιτητές στα πανεπιστήμια, τους ασθενείς στα δημόσια ή ιδιωτικά νοσοκομεία και κτίρια παροχής υπηρεσιών υγείας, τους πολίτες στις δημόσιες υπηρεσίες, τους επιβάτες στα δημόσια μέσα μεταφοράς (αστικά, τρένα, πλοία, αεροπλάνα ακόμη και ταξί). Εκτός, βεβαίως, και εάν κάποιος υποστηρίξει ότι ο μαθητής, ο φοιτητής, ο ασθενής, ο πολίτης, ο επιβάτης έχουν δυνατότητα επιλογής μεταξύ σχολείων, πανεπιστημίων, νοσοκομείων, δημόσιων υπηρεσιών, μέσων μεταφοράς στα οποία δεν υπάρχει καπνός από τσιγάρο και εκείνων στα οποία υπάρχει καπνός, επιχείρημα όμως ακραίο. Άρα και στους εσωτερικούς αυτούς δημόσιους χώρους εκπαίδευσης, υγείας, δημοσίων υπηρεσιών και μεταφορών θα πρέπει να επιβάλλεται απαγόρευση του καπνίσματος τόσο σε εργαζομένους στους χώρους αυτούς όσο και σε μαθητές, φοιτητές, ασθενείς, πολίτες, επιβάτες (χωρίς αυτό να απαγορεύει την δημιουργία ειδικών κλειστών και διαχωρισμένων στεγανά χώρων για τους καπνιστές όλων αυτών των κατηγοριών, δηλαδή καπνιστηρίων).
Έτσι, οι εναπομείναντες εσωτερικοί δημόσιοι χώροι, στους οποίους σύμφωνα με τα παραπάνω δεν χρειάζεται να επιβληθεί η απαγόρευση του καπνίσματος, είναι κυρίως χώροι αναψυχής, διασκέδασης και γενικώς διοχέτευσης ελευθέρου χρόνου καθώς και πώλησης αγαθών. Τέτοιοι εσωτερικοί δημόσιοι χώροι, για παράδειγμα είναι τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, οι συναυλιακοί χώροι, τα καταστήματα φαγητού, καφέ, ποτού και μουσικής διασκεδάσεως, οι εσωτερικοί χώροι άθλησης, καθώς και τα εμπορικά καταστήματα, τα σούπερ μάρκετ, τα πολυκαταστήματα. Σε αυτούς τους χώρους λοιπόν δεν χρειάζεται να επιβληθεί η απαγόρευση, με το επιχείρημα ότι όποιος μη καπνιστής δεν επιθυμεί να υποστεί τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος στους χώρους αυτούς μπορεί απλά να μην επισκέπτεται τα μέρη όπου συχνάζουν καπνιστές.
Ακόμη και εάν γινόταν δεκτό ότι οι μη καπνιστές έχουν πραγματικά την δυνατότητα να μην πάνε σε τέτοιους εσωτερικούς δημόσιους χώρους με καπνό και να πάνε σε άλλους τέτοιους εσωτερικούς δημόσιους χώρους χωρίς καπνό (δυνατότητα η οποία θα αποδειχθεί παρακάτω ότι στην πράξη δεν υπάρχει), για αυτούς τους εσωτερικούς δημόσιους χώρους αναψυχής, διασκέδασης, ελεύθερου χρόνου, πώλησης αγαθών παρατηρείται σε κάθε περίπτωση το εξής παράδοξο: οι περισσότεροι από τους χώρους αυτούς είναι ταυτόχρονα και εσωτερικοί δημόσιοι χώροι εργασίας, όπως εσωτερικοί δημόσιοι χώροι εργασίας είναι και όλοι οι προαναφερθέντες εσωτερικοί δημόσιοι χώροι εκπαίδευσης, υγείας, δημοσίων υπηρεσιών, μεταφορών. Αυτό έχει ως συνέπεια ότι, αφού, όπως ειπώθηκε παραπάνω, σε όλους τους εσωτερικούς δημόσιους χώρους εργασίας επιβάλλεται η απαγόρευση του καπνίσματος, έτσι και στους εσωτερικούς δημόσιους χώρους αναψυχής, διασκέδασης, ελεύθερου χρόνου, πώλησης αγαθών, στους οποίους κάποιος παρέχει την εργασία του, επιβάλλεται να απαγορευθεί το κάπνισμα.
Δεν είναι, όμως, μόνον η ανάγκη προστασίας των μη καπνιστών εργαζομένων στους χώρους αυτούς η οποία επιβάλλει την απαγόρευση του καπνίσματος. Η απαγόρευση επιβάλλεται και από το γεγονός ότι στην πράξη δεν υφίσταται δυνατότητα των μη καπνιστών να επιλέξουν μεταξύ άκαπνων και μη άκαπνων εσωτερικών δημόσιων χώρων αναψυχής και διασκέδασης (αυτό ίσως ισχύει λιγότερο για τους χώρους διοχέτευσης ελεύθερου χρόνου και πώλησης αγαθών). Και αυτό για δύο κυρίως λόγους:
Πρώτον, οι παρέες των ανθρώπων δεν είναι σχεδόν ποτέ ομοιογενείς, δηλαδή σε μία παρέα δεν υπάρχουν ποτέ μόνον καπνιστές ή μόνον μη καπνιστές αλλά οι παρέες είναι μικτές παρέες καπνιστών και μη καπνιστών. Μία τέτοια μικτή παρέα θα πρέπει να επιλέξει εάν θα πάει ως παρέα σε άκαπνο μαγαζί ή σε μαγαζί με καπνό (αν και συνήθως στην πράξη τέτοια επιλογή δεν δίδεται στους μη καπνιστές της παρέας αλλά τους επιβάλλεται η επιθυμία των καπνιστών). Εάν η παρέα επιλέξει μαγαζί με καπνό, τότε το δικαίωμα των μη καπνιστών να εκτίθενται στον καπνό πάει περίπατο, ενώ εάν η παρέα επιλέξει να πάει σε άκαπνο μαγαζί, τότε για πολύ λίγες ώρες ο καπνιστής δεν μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του στο κάπνισμα (αν και μπορεί πάντα να βγαίνει κάθε λίγο έξω και να κάνει κανένα τσιγάρο).
Δεύτερον, ενώ μόνον 2 στους 5 Έλληνες καπνίζει, δεν είναι αντίστοιχος ο αριθμός των μαγαζιών αναψυχής και διασκέδασης στα οποία απαγορεύεται το κάπνισμα αυτοβούλως από τους ιδιοκτήτες τους, και θα τολμούσα να πω ότι σχεδόν όλα τα μαγαζιά αναψυχής και διασκέδασης (η πλειονότητα των καφέ, μπαρ, εστιατορίων, φαστ φουντ κ.λπ.) σήμερα δεν απαγορεύουν το κάπνισμα (και βέβαια, όπου δεν απαγορεύεται το κάπνισμα από τους ιδιοκτήτες τους, όλο και κάποιος καπνιστής θα καπνίσει και θα εκθέσει τους γύρω του στον καπνό του).
Άρα οι μη καπνιστές έχουν ως πραγματική επιλογή αναψυχής και διασκέδασης, εάν δεν θέλουν να πάνε σε εσωτερικό δημόσιο χώρο με καπνό, να μείνουν σπίτι τους ή να πάνε σε υπαίθριο δημόσιο χώρο αναψυχής και διασκέδασης. Δηλαδή το επιχείρημα της ύπαρξης δυνατότητας των μη καπνιστών να επιλέγουν μεταξύ άκαπνων μαγαζιών και μαγαζιών με καπνό, εκτός του ότι είναι παραπλανητικό, θα οδηγούσε 3 στους 5 Έλληνες να μην πηγαίνουν σε μαγαζιά αναψυχής και διασκέδασης. Κάτι τέτοιο, όμως, προφανώς δεν είναι επιθυμητό ούτε για τους μη καπνιστές ούτε για τους μαγαζάτορες.
Για τους παραπάνω λόγους, ακόμη και στους χώρους αναψυχής και διασκέδασης θα πρέπει να επιβάλλεται η πλήρης απαγόρευση του καπνίσματος. Και βέβαια πλήρης, καθώς ακόμη και η ύπαρξη διαχωρισμένων χώρων για καπνιστές (εάν και όχι πάντοτε πρακτικώς δυνατή) δεν προστατεύει ούτε το δικαίωμα των μη καπνιστών εργαζομένων στους χώρους καπνιστών ούτε το δικαίωμα των μη καπνιστών μέσα σε μία μικτή παρέα που επιλέγει να πάει στον χώρο καπνιστών. Και ας μην ξεχνάμε ότι απαγόρευση του καπνίσματος στους εσωτερικούς δημόσιους χώρους δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση απαγόρευση του ίδιου του καπνίσματος (αφού το μεγαλύτερο ποσοστό του καπνίσματος αφορά στο κάπνισμα στο σπίτι και στο ύπαιθρο).
Τελικώς, βέβαια, όλα τα παραπάνω καμία σημασία δεν έχουν στην Ελλάδα. Εδώ ακόμη συζητάμε για την εφαρμογή της απαγόρευσης του καπνίσματος στους χώρους εκπαίδευσης, υγείας, δημοσίων υπηρεσιών και μεταφορών, για την οποία όλοι νομίζω ότι συμφωνούμε και η οποία έχει επιβληθεί από το ’60, το ’80 και το ’90. Όπως πολλοί ακόμη νόμοι στην Ελλάδα (στο γενικότερο πνεύμα ανομίας), και αυτή η νομοθεσία έχει μείνει στα χαρτιά, ούτε εφαρμόζεται από το κράτος ούτε γίνεται σεβαστή από τους πολίτες. Για τον λόγο αυτόν, θα καλούσα όλους όσους διαφωνούν με την απαγόρευση του καπνίσματος στους χώρους αναψυχής και διασκέδασης, τουλάχιστον να απαιτήσουν από το ελληνικό κράτος την εφαρμογή και από τους πολίτες τον σεβασμό της απαγόρευσης του καπνίσματος στους χώρους εκπαίδευσης, υγείας, δημοσίων υπηρεσιών και μεταφορών και ίσως και στους περισσότερους χώρους εργασίας. Ας μην επικεντρώνεται το ζήτημα του παθητικού καπνίσματος μόνον στους χώρους αναψυχής και διασκέδασης. Ας μην βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος σχετικώς με το κοινωνικό πρόβλημα του παθητικού καπνίσματος. Ας κατακτήσουμε πρώτα το αυτονόητο (για τους χώρους εκπαίδευσης, υγείας, δημοσίων υπηρεσιών, μεταφορών, ίσως και εργασίας) και μετά συζητάμε πιο διεξοδικά για τους χώρους αναψυχής και διασκέδασης.
Τέλος, αν και δεν θα ήθελα να σχολιάσω τους χαρακτηρισμούς και τις κατηγορίες που αποδίδονται στο Nosmoke.gr (όπως για πολιτικά ορθή υστερία κατά του καπνίσματος, για αυτοαναγόρευση σε προστάτη της δημόσιας υγείας, για γλώσσα γυμνασιάρχη της δεκαετίας του '50 και για σεμνοτυφία γεροντοκόρης, για γραφικότητα, για πολιτικά ορθούς χωροφύλακες, για προσπάθεια επιβολής των απόψεών μας με χρήση της δύναμης της κρατικής εξουσίας, για ασφυκτικό πατερναλισμό, για κωμικό πουριτανισμό των Ταλιμπάν της αντικαπνιστικής εκστρατείας, για ακραίο και ανούσιο τρόπο προώθησης διεκδικήσεων, για καραγκιοζιλίκια, για γελοιότητες και παρωδίες, για κρατική χρηματοδότηση), θα πρέπει να επισημάνω, όμως, τα ακόλουθα:
Το Nosmoke.gr δεν έχει ως πρωταρχικό στόχο την προστασία της υγείας των καπνιστών από τις βλαβερές συνέπειες της συνήθειάς τους αλλά κυρίως την προστασία της υγείας όλων εμάς των μη καπνιστών από τις βλαβερές επιπτώσεις της έκθεσης στον καπνό του τσιγάρου καθώς και την αποτροπή των μη καπνιστών (κυρίως των παιδιών και των νέων) από την έναρξη της βλαβερής συνήθειας του καπνίσματος. Τους στόχους αυτούς προσπαθεί να πετύχει με διάφορα μέσα: οργανώνει δράσεις για την ενημέρωση των πολιτών και ομιλίες σε σχολεία σχετικώς με τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος και του παθητικού καπνίσματος, αλληλογραφεί με δημόσιες υπηρεσίες και αρχές σχετικώς με την εφαρμογή από αυτές της ισχύουσας νομοθεσίας κατά του παθητικού καπνίσματος και με την βελτίωση της νομοθεσίας αυτής, ασκεί κάθε νόμιμο μέσο για την εφαρμογή από το κράτος και τον σεβασμό από τους πολίτες της ισχύουσας νομοθεσίας κατά του παθητικού καπνίσματος. Και φυσικά το Nosmoke.gr χρηματοδοτείται μόνον από τα μέλη του και όχι από τους φορολογουμένους (κρατικό προϋπολογισμό ή κονδύλια της ΕΕ).
Ειδικώς, οι μηνύσεις κατά της διαφημιστικής προβολής των παραστάσεων ορισμένων καλλιτεχνών έχουν ως βασικό στόχο να επικριθούν η προβολή του καπνίσματος και η γελοιοποίηση της απαγόρευσής του που γίνονται μέσα από τις διαφημίσεις αυτές (ανεξαρτήτως εάν αυτό γίνεται ενσυνείδητα ή ασυνείδητα από τους ίδιους τους καλλιτέχνες). Οι καλλιτέχνες όπως και οι πνευματικοί άνθρωποι του τόπου φέρουν ευθύνη για την δημόσια στάση τους και τις δημόσιες τοποθετήσεις τους, όταν με αυτές προτρέπουν το κοινό τους να αντιμετωπίσει κάποια νομοθεσία ως γελοία και ουσιαστικά να μην την εφαρμόσει.
Και επειδή αφορμή για όλα τα παραπάνω στάθηκε η συγκέντρωση κατά του καπνίσματος αναφέρω τα εξής: Η προγραμματισμένη για την Δευτέρα 31 Μαΐου 2010 (18.30) ειρηνική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα θα είναι μία ήσυχη και χωρίς ακρότητες εκδήλωση του συνταγματικού δικαιώματός μας στο συνέρχεσθαι και θα έχει ως βασικά αιτήματα την εφαρμογή από την πολιτεία και τον σεβασμό από όλους του πολίτες όλων των νόμων που έχουν μέχρι σήμερα ψηφισθεί για την αντιμετώπιση του παθητικού καπνίσματος και την βελτίωση των αναποτελεσματικών διατάξεων των νόμων αυτών, η οποία θα πρέπει να φτάσει στην απαγόρευση χωρίς εξαιρέσεις του καπνίσματος στους κλειστούς δημόσιους χώρους.
Οι προσωπικές επιλογές και το μέτρο στο όποιο μπορεί να εκτίνεται η ελευθερία επιλογής είναι πολύ μεγάλο θέμα, στο οποίο φυσικά ο "φιλελευθερισμός" έχει ξεπεράσει ακόμα και το μέτρο της ασυδοσίας.
Παρότι καπνιστής, βρίσκω απόλυτα δικαιολογημένη και τεκμηριωμένη την απαγόρευση καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους.
Άλλωστε η ελευθερία επιλογής πρέπει να βρίσκεται σε ισορροπία με τον σεβασμό των ανθρώπων γύρω μας.
Περιττό να πω ότι τα σχόλια του Dimitrios είναι ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει για το θέμα. Ειδικά το σημείο
παρατηρείται [...] το εξής παράδοξο: οι περισσότεροι από τους χώρους αυτούς [αναψυχής] είναι ταυτόχρονα και εσωτερικοί δημόσιοι χώροι εργασίας
είναι διαμάντι.
Επίσης, συγγνώμη για τα «καραγκιοζιλίκια» που έγραψα.
Και πέρα από τον ατυχή χαρακτηρισμό μου, έχω να παρατηρήσω ότι οι δράσεις της nosmoke.gr μου φαίνονταν πιο ακραίες όπως περιγράφονταν στο κυρίως άρθρο από ό,τι μετά τις διευκρινίσεις του Dimitrios.
The collaboration between government and psychiatry results in what Szasz calls the "therapeutic state," a system in which disapproved thoughts, emotions, and actions are repressed ("cured") through pseudomedical interventions. Thus illegal drug use, smoking, overeating, gambling, shoplifting, sexual promiscuity, pederasty, rambunctiousness, shyness, anxiety, unhappiness, racial bigotry, unconventional religious beliefs, and suicide are all considered diseases or symptoms of diseases--things that happen to people against their will.
http://www.reason.com/news/show/27767.html
The medical doctor treats cancer of the lung. The political doctor treats smoking, preventable by legislation, litigation, and taxation, and curable with nicotine administered by any route other than inhalation. Sanctimony and hypocrisy replace honesty and self-discipline.
Dr. Thomas Szasz, "The Therapeutic State: The Tyranny of Pharmacracy," The Independent Review, 5(4), Spring 2001, p. 510.
Βλέπω τους γιατρούς που βγαίνουν στην τηλεόραση και μιλάνε με εξουσιαστικό τσαμπουκά υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος και αναρωτιέμαι: Αν αυτοί οι άνθρωποι νοιάζονται τόσο πολύ για την υγεία μας γιατί δεν το δείχνουν και στους χώρους εργασίας τους; Γιατί ερχόμαστε αντιμέτωποι με τόση αδιαφορία στα νοσοκομεία και τα ιατρεία;
Η αλήθεια είναι ότι για την υγεία μας δεν ενδιαφέρεται κανείς εκτός από εμάς τους ίδιους. Το ενδιαφέρον του κράτους και των γιατρών αφορά μόνο την επέκταση της εξουσίας τους πάνω στις ζωές μας.
Αφελώς μερικοί πιστεύουν ότι η ενδυνάμωση της πολιτικής επιρροής του ιατρικού επαγγέλματος και της εξουσίας των γιατρών θα έχει οφέλη για τη δημόσια υγεία.
Δεν αντιλαμβάνονται ότι η συντεχνία των γιατρών μπορεί και αυθαιρετεί ατιμώρητα εξαιτίας αυτής της εξουσίας. Δεν βλέπουν ότι αν γλιτώσουν τον καρκίνο του πνεύμονα δεν θα γλιτώσουν από τη μοίρα της Αμαλίας Καλυβίνου.
Σήμερα απαγορεύουν το κάπνισμα.
Αύριο απαγορεύουν τη δημόσια κριτική στην απαγόρευση του καπνίσματος.
Μεθαύριο τι;
Πριν ένα χρόνο:
"Αλίμονο αν αφήσουμε την υγεία των πολιτών να εξαρτάται από την ελεύθερη βούλησή τους. Το χάσαμε το παιχνίδι! To κράτος πρέπει να παρέμβει!"
Δημήτρης Αβραμόπουλος στην πρωινή εκπομπή του Μέγκα.
"Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ο κύριος Τσαλίκης την επόμενη δεν θα είχε που να σταθεί. Θα του είχαν γίνει μηνύσεις."
Αλέξης Ζορμπάς με απειλητικό ύφος για το γεγονός ότι ο Τσαλίκης τόλμησε να εκφράσει δημόσια τη διαφωνία του για τα "αντικαπνιστικά" μέτρα.
Άλλο ένα περσινό:
Αν οι αντικαπνιστές αποτιμούσαν την υγεία τους περισσότερο από έναν fredoccino στο Κολωνάκι ή μια βραδιά στο μπουζουξίδικο που τραγουδά η Πέγκυ Ζήνα, πολύ απλά δεν θα σύχναζαν σε αυτά τα καταστήματα και η αγορά θα είχε ήδη δημιουργήσει χώρους διασκέδασης αποκλειστικά για μη καπνιστές. Φυσικά είναι απολύτως ηλίθιο να αποτιμά κάποιος την υγεία του τόσο χαμηλά και τεκμήριο ότι οι άνθρωποι από τη φύση τους κάνουν επιλογές against their better judgement (που λένε οι ΗΠΑνοί). Ποιός όμως πρέπει να υποστεί τις συνέπειες της ηλιθιότητας των μη καπνιστών; Σύμφωνα με όποιονδήποτε έγκυρο ορισμό της δικαιοσύνης, το δίκαιο θα ήταν να τις υποστούν οι ίδιοι. Έλα όμως που οι άνθρωποι κρύβουμε ένα μικρό φασίστα μέσα μας και θέλουμε εμείς πάντα να είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ότι γουστάρουμε και οι άλλοι να πληρώνουν τις συνέπειες.
Θέλω να πιω fredoccino αλλά με ενοχλεί ο καπνός των άλλων; Σιγά μη χαλάσω τη βολή μου να πάω στα Starbucks! Θα φωνάξω τον μπάτσο να τους διώξει!
Με τα περισσότερα από τα εξαιρετικά σχόλια του Dimitrios είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς.
Όσον αφορά το "οι περισσότεροι από τους χώρους αυτούς [αναψυχής] είναι ταυτόχρονα και εσωτερικοί δημόσιοι χώροι εργασίας", καταλαβαίνω ότι για τους μη καπνιστές εργαζόμενους υπάρχει ένα ζήτημα.
Ποιό είναι όμως το πρόβλημα εφόσον οι εργαζόμενοι είναι καπνιστές, ή εφόσον είναι (συν)ιδιοκτήτες του χώρου (και άρα συναποφασίζουν την πολιτική του όσον αφορά το κάπνισμα);
Darthiir:
"Παρότι καπνιστής, βρίσκω απόλυτα δικαιολογημένη και τεκμηριωμένη την απαγόρευση καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους."
Αν δεν σε πειράζει θα με ενδιέφερε να μάθω τα εξής: Καπνίζεις ποτέ παρουσία μη καπνιστών; Αν ναι, ζητάς πάντοτε τη συγκατάθεσή τους πριν καπνίσεις; Αν ναι, εξασφαλίζεις ότι αυτή είναι ειλικρινής και όχι απόρροια ευγένειας ή αμηχανίας;
Να πάρουμε το θέμα όσο μακριά χρειαστεί. Να προασπηστούμε τα δικαιώματα μας σαν καπνιστές με νύχια και με δόντια. Αντε να δούμε τι θα πει το ΣτΕ... Γιατί αυτοί οι νόμοι δεν είναι απλά αντισυνταγματικοί, είναι και φασιστικοί και ρατσιστικοί.
@Right Mutualist
Αυτά που γράφεις είναι ενδεικτικά του πόσο απαίδευτη, οπισθοδρομική, αναχρονιστική και απολίτιστη είναι η ελληνική κοινωνία σήμερα. Καθόλου περιέργως κόλλησες στο fredoccino (whatever that is) και στο μπουζουξίδικο. Το να μην καπνίζει ο καπνιστής σε δημόσιο χώρο είναι κάτι απολύτως αυτονόητο (και μάλιστα χωρίς τον μπαμπούλα κάποιου κατασταλτικού μηχανισμού) στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό γιατί (ίσως περιέργως για σένα) εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια απομεινάρια αλληλοσεβασμού.
1.ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ(ΣΩΜΑΤΙΚΗ) ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ,0ΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ,ΤΟ ΣΤΡΕΣ,ΤΑ ΠΡΟΤΗΓΑΝΙΣΜΕΝΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ(ΧΑΠΜΠΟΥΡΓΚΕΡ,ΠΑΤΑΤΕς,Κ.Λ.Π),ΤΟ ΑΛΕΥΡΙ ΑΠΟ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ,ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙς ΑΥΞΗΣΕΙς ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΠΡΩΤΗς ΑΝΑΓΚΗς ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΙς ΑΥΞΗΣΕΙς ΣΤΟΥς ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥς ΣΤΟΥς ΔΗΜΟΣΙΟΥς ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥς ΚΑΙ Η ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟΥ+ Η ΑΝΕΡΓΙΑ(ΣΤΡΕΣ,ΑΓΧΟς.ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ),ΤΟ ΣΕΞ ΧΩΡΙς ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙς ΚΑΙ ....ΜΕΓΑΛΟς ΟΚΑΤΑΛΟΓΟς,ΝΑ ΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΨΟΥΜΕ ΟΛΑ?
ΜΑΖΙ ΣΑς ΣΤΟ ΝΑΙ,ΔΥΣΤΗΧΩς ΟΜΩς ΤΙΠΟΤΑ?? ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗ ΑΠΟ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟς ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ "ΥΓΕΙΑ" ΤΩΝ ΧΟΡΗΓΟΝ ΤΟΥ ΒΛ.ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕς ΕΤΑΙΡΕΙΕς(ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟ ΖΩΗς,ΑΡΩΣΤΕΙΕς),ΑΣ ΦΤΙΑΨΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΤΟΥς,ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ.ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΟ ΔΗΘΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥς ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑς
ΤΩΡΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗς" ,ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΥς ΚΑΠΝΙΣΤΕς Η ΜΗ ΚΑΝΙΣΤΕς,ΑΥΤΟ ΕΧΕΙ ΑΝΑΛΗΘΗ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩς ΑΠΟ ΤΟΥς ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥς ΓΡΑΦΟΝΤΕς,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΟΥς ΙΔΙΟΚΤΗΤΕς ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΥΓΙΕΙΝΟΜΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟς,ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΧΙΛΙΑΔΕς ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΕΞΑΕΡΙΣΜΟΥς ΓΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΟΣΗ ΧΩΡΩΝ ΜΗ ΚΑΠΝΙΖΟΝΤΩΝ,ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ 2 ΦΟΡΕς ΤΟΥ ΦΠΑ ΧΩΡΙς ΟΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΙ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΝ ΤΙΜΕς,ΛΟΓΩ ΤΗς ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗς ΚΡΙΣΗς ΠΟΥ ΠΛΗΤΗ ΤΟΥς ΠΟΛΙΤΕς,ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥς 20%-30% ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ 50%,ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ ΤΟ Φ,Π,Α,ΤΟΝ ΔΗΜΟ,Α.Ε.Π.Ι,ΕΝΟΙΚΙΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ,ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΚΑΝΕΝΑΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟς ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΘΑ ΣΟΥ ΑΦΕΡΕΣΩ ΑΛΛΟ 20% ΕΩς 60%(ΑΝΑΛΟΓΑ ΑΝ ΕΧΕΙς ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΧΩΡΟ)ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΟΥ ΑΦΗΝΗ ΟΜΩΣ ΤΗΝ "ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ"ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙς ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΣΟΥ!!!!
ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΓΙΑ ΤΑ Μ.Μ.Ε ΕΙΔΙΚΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΑΤΡΟΝΑΡΟΥΝ ΤΙς ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕς ΘΕΣΕΙς.ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ 50%-50% ΚΑΠΝΙΣΤΩΝ ΜΗ ΚΑΠΝΙΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟς(ΕΣΚΕΜΕΝΟ)ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΠΟΥ ΣΥΧΝΑΖΕΙ ΣΕ ΚΑΦΕΤ-ΜΠΑΡ-ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΝΙΣΤΕς ΚΑΙ ΜΗ ΚΑΠΝΙΣΤΕς ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
Δημοσίευση σχολίου