Η Πολίτικη Κουζίνα στην Ιταλία

Όχι στα εστιατόρια ;-), στους κινηματογράφους από αυτήν την Παρασκευή. Οι εχθροί της Παγκοσμιοποίησης προφήτευαν την "Coca-Colaization" και την “MacDonaldization” του Κόσμου, άντ’ αυτού βλέπω να φυτρώνουν σαν μανιτάρια σουβλατζίδικα (Neapolis, Pitagora=Πυθαγόρας, Lindos, etc), κινέζικα, αραβικά με αραβική πίτα (aladino) κλπ, το ράδιο να παίζει από βραζιλιάνικα και ισπανικά μέχρι βουλγάρικα και ινδικά! (Panjabi MC) τραγούδια, στον κινηματογράφο να προβάλλονται, κινέζικες, ιαπωνικές, γερμανικές, γαλλικές, ισπανικές, ακόμα και ελληνικές ταινίες. Η ελεύθερη μετακίνηση των αγαθών έφερε μεγαλύτερη ποικιλία επιλογής, η ελεύθερη μετακίνηση των ατόμων έδωσε σε χιλιάδες ανθρώπους την δυνατότητα να εργαστούν σε άλλες χώρες και μαζί τους να μεταφέρουν και την πολιτισμική τους κληρονομιά. Δεν αποδυναμώθηκε η διαφορετικότητα αντιθέτως εμπλουτιστικέ, τώρα μπορείς να τρως, να ντύνεσαι, διαφορετικά μέσα στην ίδια σου την χώρα. Πάνε οι εποχές που όλοι φορούσαν τα ίδια (φέσι και τσαρούχια) και έτρωγαν τα ίδια φαγητά (όχι από επιλογή αλλά επειδή αυτά υπήρχαν/ήξεραν μονάχα). Δεν είναι τυχαίο ότι οι Κομμουνιστές και οι Εθνικιστές είναι oi φανατικότεροι πολέμιοι της Παγκοσμιοποίησης.

ΥΓ: Σαν ανέκδοτο μόνο θα μπορούσε να ακουστεί ότι άτομα που ανήκουν στις δύο παραπάνω ομάδες είναι υποστηρικτές της διαφορετικότητας.