Δευτέρα, Οκτωβρίου 31, 2005

Φιλελεύθερη Σοσιαλδημοκρατία


Την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου, στις 19.00 στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ Ακαδημίας 20, θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου, των Τάκη Μίχα και Δημήτρη Σκάλκου, «Φιλελεύθερη Σοσιαλδημοκρατία» (εκδ. Ελάτη)


Θα μιλήσουν οι:
Άννα Διαμαντοπούλου, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Ευάγγελος Βενιζέλος και Ανδρέας Λοβέρδος.

Την συζήτηση θα συντονίζει ο δημοσιογράφος Αντώνης Παπαγιαννίδης.

Δελτίο τύπου του βιβλίου:

Μπορούν ο φιλελευθερισμός και η σοσιαλδημοκρατία να συνυπάρξουν ή ακόμη και να συνθέσουν ένα νέο πολιτικό όραμα;

Στο βιβλίο «Φιλελευθερισμός και Σοσιαλδημοκρατία» που κυκλοφορεί εντός των επομένων ημερών, από τις εκδόσεις «Ελάτη», οι συγγραφείς Τάκης Μίχας και Δημήτρης Σκάλκος, προσεγγίζουν τα δυο κυρίαρχα ιδεολογικά ρεύματα που διαμόρφωσαν τον περασμένο αιώνα, αναζητώντας την απάντηση στο διαχρονικό ζητούμενο, της συμφιλίωσης της ανάπτυξης με την κοινωνική δικαιοσύνη.

Πως θα εξασφαλίσουμε μια δίκαιη κατανομή του πλούτου που δεν θα υπονομεύει την οικονομική αποτελεσματικότητα, τη μεγιστοποίηση της ευημερίας, που θα επιτρέπει την προστασία των λιγότερο ευνοημένων;

Στη σημερινή εποχή των ελεύθερων αγορών των ανοικτών κοινωνιών και των νέων τεχνολογιών, νέα ερωτήματα πρέπει να τεθούν, καινούριοι δρόμοι να αναζητηθούν, θεωρίες ν’ αναπτυχθούν.

Με ανοικτό πνεύμα και χωρίς δογματισμούς και ιδεοληψίες, οι συγγραφείς διερευνούν τις θεωρητικές προϋποθέσεις ανάπτυξης της Φιλελεύθερης Σοσιαλδημοκρατίας και εξετάζουν την εφαρμογή ενός ανάλογου πολιτικού προγράμματος σε μία σειρά καίριων ζητημάτων της εποχής μας όπως τη παγκοσμιοποίηση, την εκπαίδευση, τη μετανάστευση και τη πολιτική συμμετοχή.

Η παραπάνω προσέγγιση δεν συνίσταται στη πραγματιστική σύγκλιση στο μέσο των δύο ρευμάτων, αλλά αντίθετα εδράζεται στη διαλεκτική σύνθεση ανάμεσα στο κλασσικό φιλελευθερισμό και τον δημοκρατικό σοσιαλισμό, η οποία προϋποθέτει την επαναβεβαίωση των αφετηριακών παραδοχών και των ηθικών – αξιακών πλαισίων τους.

Το βιβλίο προλογίζει, ο συγγραφέας Νίκος Δήμου.


Οι συγγραφείς:

O Τάκης Μίχας σπούδασε Εθνολογία και Φιλοσοφία στα πανεπιστήμια του Άρχους (Δανία), Ντουμπρόβνικ (Κροατία) και Σαντα-Κρουζ, (Καλιφορνια). Έχει εργασθεί σε Δανικές και Ελληνικές εφημερίδες. Σήμερα εργάζεται στην Ελευθεροτυπία ενώ παράλληλα αρθρογραφεί στην Wall Street Journal (Europe).

Έχει γράψει τα βιβλία :
«Η Παρεμβολή των Γάλλων Νέων Φιλοσόφων» (Αθήνα 1979 εκ. Παπαζήση),
«The Absence of Civil Society in Greece» (1989 Arhus. Arhus Universitet),
«Unholy Alliance: Greece and Milosevic Serbia» (2002 Texas A&M University Press)
«Ανίερη Συμμαχία: Η Ελλάδα και η Σερβία του Μιλόσεβιτς»(Αθήνα 2004: εκ. Ελάτη).

Τo βιβλίο Unholy Alliance χαρακτηρίσθηκε ως ένα από τα βιβλία της χρονιάς, από το
Times Literary Supplement.

Επίσης συμμετείχε με τους N.Chomsky, G.Grass, E.Said, J.Nye και άλλους, στο συλλογικό τόμο (ed Baravalle) «Rethink:Causes and Consequences of September 11» (2005 New York: de.MO)

Το 2002 τιμήθηκε με το βραβείο δημοσιογραφίας του ιδρύματος Μπότση.

Ο Δημήτρης Σκάλκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1971. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και μεταπτυχιακά στις Διεθνείς Σχέσεις στο University of Kent της Μεγάλης Βρετανίας. Είναι υποψήφιος διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος σε διάφορα υπουργεία. Αρθρογραφεί τακτικά στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο και συμμετείχε στο συλλογικό τόμο «Περί Φιλελευθερισμού». (εκδόσεις Ι. Σιδέρη).

Κυριακή, Οκτωβρίου 30, 2005

Freakonomics ή γιατι οι οικονομολογοι νομιζουν οτι τα ξερουν ολα!

Νέο άρθρο

Λοιπον ειναι απλο: Ειναι η εκπαιδευση του οικονομολογου, που του δινει τα εργαλεια να απαντησει πολλες ενδιαφερουσες ερωτησεις. Με το περασμα του χρονου η οικονομικη επιστημη εχει μαζεψει πληθωρα πολυ δυνατων επιστημονικων μεθοδων. Η οικονομετρια και η στατιστικη, μας δινουν την δυναμη να βρισκουμε κανονικοτητες και συσχετισεις σε τεραστιους ογκους δεδομενων. Μετα ερχεται η κοινη λογικη για να μελετησουμε αν η συσχετιση ειναι και αιτιακη σχεση (το οτι ας πουμε ο αριθμος πελαργων στην οροφη ενος σπιτιου στην Ολλανδια σχετιζοταν στατιστικα με την γεννηση παιδιων, σημαινει οτι τα παιδια τα εφερνε ο πελαργος?). Και το ακομα δυνατοτερο εργαλειο της θεωριας των αποφασεων, μελετα τα κινητρα των ανθρωπων, εξηγει δηλαδη τις αιτιακες σχεσεις...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Πώς τολμάς να διαφωνείς;

Η συντηρητική, οπισθοδρομική, εθνικιστική στροφή της ΝΔ τα τελευταία χρόνια είναι αντιληπτή με ελάχιστη προσπάθεια. Η περίπτωση του Νίκου Γεωργιάδη είναι άλλη μια επιβεβαίωση όχι μόνο των νοσηρών εσωκομματικών διαδικασιών φίμωσης της διαφορετικότητας (αυτές ποτέ σχεδόν δεν έλειψαν) αλλά και της επικράτησης του λαϊκιστικού εθνικισμού στη χάραξη της πολιτικής της.

Ο βουλευτής Κέρκυρας Νίκος Γεωργιάδης τόλμησε απλώς να πει τα σχεδόν αυτονόητα: Δεν μπορούμε να αποφασίσουμε εμείς πώς θα λέγεται η διπλανή χώρα όσο και αν δε μας αρέσει και εμένα με ενοχλεί κατάφορα να λέγεται Μακεδονία, αλλά δεν είναι δυνατόν να έχω την απαίτηση να αποφασίζω εγώ πώς θα λέγεται η διπλανή χώρα. Αντίθετα, χάνουμε τεράστιες δυνατότητες διπλωματικής παρέμβασης και επιρροής λόγω του ότι εμμένουμε σε αυτή, την κατά την άποψή μου, μπούρδα.

Η αντίδραση του κόμματος στην έκφραση των προσωπικών του απόψεων η αντικατάστασή του στην ομάδα των βουλευτών που είχαν αναλάβει εισηγητές του κόμματος στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό και η κλήση του σε απολογία αύριο με ενδεχόμενο την διαγραφή! Διαγραφή γιατί τόλμησε να μην συνταχθεί με τους Παπαθεμελήδες, τους Ψωμιάδηδες και τον συρφετό του καταστροφικού εθνικιστικού παροξυσμού που κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό και την κοινή γνώμη την τελευταία δεκαπενταετία.

Η ΝΔ φροντίζει να διαλύει με τον πιο εμφατικό τρόμο τις όποιες ψευδαισθήσεις διατηρούν κάποιοι ότι αποτελεί έκφραση του φιλελευθερισμού στη χώρα μας. Είναι αντιδημοκρατική στην εσωτερική της λειτουργία και παράλληλα εμφανίζει μια επιλεκτική τάση διαγραφής όσων εκφράζουν φιλελεύθερες ιδέες (όπως η διαγραφή των 6 παλιότερα) ενώ ποτέ δεν είχε κανένα πρόβλημα τις ακροδεξιές της τάσεις (συμμετοχή βουλευτών της σε γιορτές μίσους, προκλητικές δηλώσεις εναντίων κάθε είδους μειονοτήτων κτλ).

Ενώ δεν έχει κάνει τίποτα για να μειώσει το σπάταλο κράτος (απλά βρήκε ευκαιρία να σπαταλήσει η ίδια μετά από 23 χρόνια στέρησης), ενώ έχει αγκαλιάσει την διαφθορά και την διαπλοκή και δεν προλαβαίνουμε να μετράμε τα νέα σκάνδαλα, ενώ έχει χάσει κάθε επαφή με τους λόγους για τους οποίους έγινε κυβέρνηση, αυτό που νιώθει ότι πρέπει να χτυπήσει είναι ένα νέο βουλευτή που έχει άποψη. Δεν έχει βέβαια πολύ άδικο. Όσοι έχουν άποψη είναι επικίνδυνοι. Μπορεί να τους χαλάσουν το φαγοπότι. Καλύτερα να αντικατασταθούν με άβουλα φερέφωνα νωρίς.

Ο Νίκος Γεωργιάδης ήταν ιδρυτικό μέλος του Κόμματος "Οι Φιλελεύθεροι" και πολιτεύτηκε για πρώτη φορά στις Ευρωεκλογές του 1999 στα Ιόνια Νησιά φέρνοντας το καλύτερο αποτέλεσμα για τους Φιλελεύθερους. Ένας άνθρωπος 39 ετών με επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα. Η ενδεχόμενη διαγραφή του θα ήταν γι'αυτόν μια χρυσή ευκαιρία να ξεμπλέξει από τον πολιτικό βούρκο.

ΥΓ. Σίγουρα δεν πρόκειται να απασχολήσει πολύ την ΝΔ αφού δεν μπορεί να διαγράψει τις έρευνες ότι και στο R&D είμαστε οι τελευταίοι των τελευταίων.

Σάββατο, Οκτωβρίου 29, 2005

Διάβασέ Με!


Στην κοινωνία μας το σεξ είναι παντού γύρω μας. Το σεξ είναι μία από τις βασικότερες ανθρώπινες ανάγκες. Είναι επόμενο, λοιπόν, να χρησιμοποιείται κι από τους διαφημιστές στην προσπάθειά τους να προωθήσουν τα προϊόντα τους. Το σεξ χρησιμοποιείται συχνά στις διαφημίσεις και μάλιστα με αυξανόμενη ένταση.

Το σεξ χρησιμοποιείται από τους διαφημιστές διότι, πρώτον, ελκύει και διατηρεί περισσότερο την προσοχή του καταναλωτή. Είναι εξαιρετικά απίθανο για τους περισσότερους ανθρώπους να μην δώσουν προσοχή σε ένα διαφημιστικό μήνυμα που χρησιμοποιεί γυμνό ή σεξουαλικό υπαινιγμό.

Δεύτερον, βοηθάει στην ευκολότερη ανάκληση του μηνύματος από τον καταναλωτή μελλοντικά. Ωστόσο, αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει πάντοτε. Είναι πιθανόν ο καταναλωτής να θυμάται ότι είδε μια τέτοιου είδους διαφήμιση, αλλά είτε να μην θυμάται καθόλου ποιο ήταν το διαφημιζόμενο προϊόν είτε να θυμάται ελάχιστα πράγματα -ακόμη και να σχηματίσει αρνητική εντύπωση για το προϊόν. Το κλειδί για να υπάρξει θετική αντίδραση από τον καταναλωτή είναι να χρησιμοποιείται το σεξ σε περιπτώσεις προϊόντων που συνάδει να συσχετιστούν με αυτό.

Τρίτον, το σεξ στη διαφήμιση μπορεί να προκαλέσει δυνατή συναισθηματική αντίδραση στον καταναλωτή όπως είναι η σεξουαλική διέγερση ακόμη κι η λαγνεία. Αυτού του είδους οι αντιδράσεις θεωρείται ότι μπορούν να ενδυναμώσουν την πειστικότητα του διαφημιστικού μηνύματος, αλλά μπορεί να συμβεί και το αντίθετο εάν το διαφημιστικό μήνυμα προκαλέσει αρνητικές συναισθηματικές αντιδράσεις.

Το αν η χρήση και υπό ποιες συνθήκες του σεξ στις διαφημίσεις εξυπηρετεί τους στόχους του διαφημιζόμενου είναι ένα θέμα που επιδέχεται συζήτησης. Το σίγουρο είναι ότι η χρήση σεξουαλικού περιεχομένου από μόνη της, χωρίς δηλαδή να ταιριάζει με το διαφημιζόμενο προϊόν, είναι πολύ πιθανόν να αποβεί αναποτελεσματική στην εξυπηρέτηση των διαφημιστικών στόχων. Από την άλλη, εφόσον δηλαδή το προϊόν επιδέχεται διαφήμιση σεξουαλικού περιεχομένου, η αποτελεσματικότητα του διαφημιστικού μηνύματος είναι πιθανόν να αυξηθεί μέσω της προσέλκυσης και διατήρησης της προσοχής, της καλύτερης ανάκλησης στη μνήμη και της δημιουργίας θετικών συσχετίσεων με το προϊόν.

Τέλος, όσον αφορά την κοινωνική πτυχή του θέματος είναι μάλλον υπερβολικές οι αιτιάσεις διαφόρων κατά της χρήσης του σεξ στη διαφήμιση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διαφημίσεις που χρησιμοποιούν το σεξ μόνο και μόνο για να το χρησιμοποιήσουν ούτε ότι δεν υπάρχουν διαφημίσεις που το χρησιμοποιούν κακόγουστα. Γεγονός παραμένει, πάντως, ότι το σεξ είναι παντού γύρω μας και σίγουρα ακόμη και η πιο προκλητική διαφήμιση αυτού του είδους χωλαίνει μπροστά σε πολλά από τα πράγματα που βλέπουμε στην τηλεόραση και διαβάζουμε σε βιβλία και περιοδικά. Αρκετά με τον φαρισαϊσμό.




Πρωτοδημοσιεύθηκε στο BusinessWriter.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 28, 2005

Ο Μηχανισμός του Αόρατου Χεριού

μετάφραση για την ελληνική Βικιπαίδια ;-) Οι σύνδεσμοι σε αυτό το κείμενο είναι εξωτερικοί

Η Αόρατος Χείρ είναι μια μεταφορά που χρησιμοποίησε ο Άνταμ Σμιθ για να περιγράψει την αρχή της “πεφωτισμένης ιδιοτέλειας”. Σήμερα αυτή η αρχή συνδέεται με τον ψυχολογικό εγωισμό. Στον «Πλούτο των Εθνών», ο Άνταμ Σμιθ ισχυρίζεται ότι, μέσα στο σύστημα του καπιταλισμού, ένα άτομο που δρα για το προσωπικό του συμφέρον τείνει να προωθεί και το συμφέρον της κοινότητας του. Αυτήν την αρχή την απέδωσε στον κοινωνικό μηχανισμό που αποκαλούσε Αόρατη Χείρα.

Κάθε άτομο αναγκαστικά εργάζεται για να καταστήσει τα ετήσια έσοδα της κοινωνίας όσο περισσότερα μπορεί. Γενικά δεν επιδιώκει να προωθήσει το κοινό συμφέρον, ούτε γνωρίζει πόσο πολύ το προάγει... Προτιμώντας την υποστήριξη της δικής του εργατικότητας παρά της ξένης, επιδιώκει μονάχα την δική του ασφάλεια' και κατευθύνοντας αυτή την εργατικότητα κατά τέτοιο τρόπο ώστε το προϊόν της να έχει την μεγαλύτερη δυνατή αξία, επιδιώκει μονάχα το δικό του συμφέρον, και σε αυτήν όπως και άλλες περιπτώσεις, καθοδηγείται από ένα αόρατο χέρι να επιδιώξει έναν σκοπό που δεν αποτελούσε μέρος των προθέσεων του. Επιδιώκοντας το δικό του συμφέρον συχνά προωθεί αυτό της κοινωνίας πιο αποτελεσματικά απ' ότι όταν πραγματικά επιδιώκει να το προωθήσει.

Ο Σμιθ χρησιμοποιεί την μεταφορά μέσα στο πλαίσιο ενός επιχειρήματος ενάντια στον προστατευτισμό και την κυβερνητική ρύθμιση των αγορών, αλλά βασίζεται σε γενικές αρχές που αναπτύχθηκαν από τους Mandeville, Butler, Shaftesbury, και Francis Hutcheson. Γενικά, ο όρος “Αόρατος Χείρ” μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάθε ατομική δράση που έχει απροσχεδίαστες, ακούσιες συνέπειες, ιδιαίτερα εκείνες που παρουσιάζονται από δράσεις μη ενορχηστρωμένες από κάποιο κεντρικό έλεγχο και που έχουν ένα παρατηρήσιμο, patterned αποτέλεσμα στην κοινότητα.

Σύμφωνα με τον Σμιθ υπάρχουν έξι ψυχολογικά κίνητρα που συνδυάζονται σε κάθε άτομο έτσι ώστε να προάγει το κοινό καλό. Στην «Θεωρία των ηθικών συναισθημάτων», τόμο ΙΙ, σελ. 316, λέει: Δρώντας σύμφωνα με τις επιταγές των ηθικών μας λειτουργιών, αναγκαστικά επιδιώκουμε τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να προωθήσουμε την ευτυχία της ανθρωπότητας. Ένα σύγχρονο παράδειγμα ενός τέτοιου φαινομένου είναι το τεραστίων διαστάσεων κοινωνικό όφελος που δημιουργεί η διάδοση των υπολογιστών' αγαθά που παρήχθησαν κυρίως από ανθρώπους που προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν το οικονομικό τους κέρδος. Αυτοί οι παραγωγοί δεν κατασκεύασαν τους υπολογιστές για χάρη της ανθρωπότητας ούτε από αλτρουιστική επιθυμία για να προάγουν την συλλογική περιουσία της κοινωνίας. Κάθε κοινωνικό όφελος που προέκυψε λοιπόν, σύμφωνα με την θεωρία του Σμιθ, είναι απλά επακόλουθο της προσπάθειας τους για προσωπική ανταμοιβή.

Αντίθετα με τις συνηθισμένες παρανοήσεις, ο Σμιθ δεν ισχυρίστηκε ότι όλες οι ιδιοτελείς εργασίες αναγκαστικά ωφελούν την κοινωνία, ή ότι όλα τα δημόσια αγαθά παράγονται μέσω ιδιοτελούς εργασίας. Υπέδειξε όμως ότι σε μια ελεύθερη αγορά, οι άνθρωποι συνήθως, τείνουν να παράγουν αγαθά που επιθυμούν οι γείτονες τους. Η Τραγωδία των Κοινών είναι ένα παράδειγμα στο οποίο η ιδιοτέλεια τείνει να παράγει ένα ανεπιθύμητο αποτέλεσμα.

Πέραν τούτου, ο καπιταλισμός θα μπορούσε να πει κανείς ότι παρέχει πολυάριθμες ευκαιρίες για την μεγιστοποίηση του κέρδους κάποιου εις βάρος (παρά εις όφελος) των άλλων. Η καπνοβιομηχανία συχνά αναφέρεται ως ένα τέτοιο καλό παράδειγμα: η πώληση τσιγάρων και άλλων προϊόντων καπνού σίγουρα είναι προσοδοφόρα, όμως οι κριτικοί της βιομηχανίας αρνούνται ότι τα κοινωνικά οφέλη (την ευχαρίστηση που συνδέεται με το κάπνισμα, την συντροφικότητα, το αίσθημα ότι οι καταναλωτές κάνουν κάτι εξεζητημένο, cool κτλ) μπορούν να ξεπεράσουν τα κοινωνικά κόστη.

Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι άλλο ένα παράδειγμα που αναιρεί την θεωρία του Σμιθ είναι η Wikipedia. Το παρατηρηθέν όφελος για την κοινωνία – αυτή η εγκυκλοπαίδεια – δεν συνδέεται με κάποιο υλικό όφελος για κάποιον από τους χιλιάδες συντελεστές της. Εντούτοις, προκύπτει το ζήτημα των ψυχολογικών ανταμοιβών και άλλων μη-οικονομικά κερδών, κάτι που ο Σμιθ δεν αγνόησε. Πράγματι, εάν κάποιος επεκτείνει την έννοια του “προσωπικού οφέλους” από το καθαρά οικονομικό κέρδος στην επιδίωξη των αξιών και των προτιμήσεων ενός ατόμου, η Wikipedia θα μπορούσε να ιδωθεί ως ένα πολύ καλό παράδειγμα ενός μηχανισμού αόρατου χεριού, όπου παίρνει την μορφή ενός με συνοχή επεξεργασμένου και παρουσιαζόμενου όλου, που όμως δημιουργείται από αυτόνομες και ασυντόνιστες δράσεις μιας απεριόριστης και ουσιαστικά απροσδιόριστης ομάδας ανθρώπων, όπου όλοι ενεργούν σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά τους (από την άποψη της επιλογής θεμάτων κ.λπ.).

Από τον καιρό του Σμιθ, η αρχή του αόρατου χεριού έχει ενσωματωθεί περαιτέρω στην οικονομική θεωρία. Ο Leon Walras ανέπτυξε ένα μοντέλο γενικής ισορροπίας τεσσάρων εξισώσεων που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ατομικό προσωπικό συμφέρον που δρα σε μια ανταγωνιστική αγορά παράγει τις μοναδικές συνθήκες κάτω από τις οποίες η ολική ωφέλεια μιας κοινωνίας μεγιστοποιείται. Ο Vilfredo Pareto χρησιμοποίησε ένα γράφημα κουτιού edgeworth για να δείξει μια παρόμοια κοινωνική αποτελεσματικότητα.

Ο Von Mises, στην «Ανθρώπινη Δράση» (βλ. σημείωση [3]) ισχυρίζεται ότι ο Σμιθ πίστευε στον θεό και ότι νόμιζε ότι είχε ανακαλύψει την θεία πρόνοια του “Μεγάλου Διευθυντού της Φύσεως”. Επίσης επισήμανε ότι αυτό δεν ήταν κριτική, δεδομένου ότι ο κοσμικός συλλογισμός απέδειξε την αλήθεια του αόρατου χεριού.

Το αόρατο χέρι θεωρείται παραδοσιακά ως μια αρχή των οικονομικών, αλλά όπως έδειξε ο Robert Nozick στο «Αναρχία, Κράτος και Ουτοπία» ουσιαστικά η ίδια αρχή υπάρχει και σε διάφορους άλλους τομείς της ακαδημαϊκής πραμάτειας κάτω από διαφορετικά ονόματα, όπως η Δαρβίνεια Φυσική Επιλογή, την οποία στην συνέχεια ο Daniel Dennett υποστήριξε στο βιβλίο «Η Επικίνδυνη Ιδέα του Δαρβίνου» αντιπροσωπεύει ένα “καθολικό οξύ” που, μπορεί να εφαρμοστεί σε διάφορους φαινομενικά ανόμοιους τομείς της φιλοσοφικής έρευνας (συνείδηση και ελεύθερη βούληση ειδικότερα).


ΥΓ: καμιά ιδέα για την λέξη patterned; Δεν βρήκα κάποια ικανοποιητική μετάφραση. Γενικά όποιος θέλει μπορεί στην wikipedia να διορθώσει ότι λάθη βρεί ή να προσθέσει κάτι (όπως κάποια σημεία που παρέλειψα -όπως "Bernard Mandeville claimed that private vices are actually public benefits. In The Fable of the Bees (1714) he laments..."- γιατί βαριόμουν του θανατά και ήταν αργά βράδυ όταν έκανα την μετάφραση :Ρ)

Τετάρτη, Οκτωβρίου 26, 2005

Shame to you hypocrits

Όλα μέλι γάλα στο πολιτικό σκηνικό
Υ.Γ. Καλά αυτός ο Μεϊμαράκης πόσες ώρες πτήσης 'στον αέρα' έχει τις τελευταίες δύο βδομάδες? Έχει βγει μπροστά μπας και σώσει τίποτα προσχήματα. Χρησιμοποιεί και τη γνωστή μέθοδο Λαλιώτη (μεγάλος μάστορας ο Κώστας): "Σέβομαι την άποψη σου, αλλά θα σε διακόψω πάση θυσία για να συμπληρώσω την παρατήρησή μου"

Μπορει μια θρησκεια να ειναι ανοιχτη και φιλελευθερη?

με αφορμη ενα σχολιο του κουκ στο προηγουμενο αρθρο, μια μικρη συζητηση

Ελπιζω, χωρις δυστυχως να το εχω δει ακομα, οτι μπορει μια ομαδα πιστων να αυτοοργανωθει με χαλαρους δεσμους, ωστε να γιορταζουν την πιστη τους μαζι (απαραιτητο φανταζομαι σε σχεδον ολες τις πιστεις) χωρις να καπελωνονται απο μια αυτοκλητη ιεραρχια. Γιατι οσο και να πιστευεις πχ στον Χριστο, δεν βλεπεις ξεκαθαρα οτι η σημερινη ορθοδοξη εκκλησια ειναι δημιουργημα ανθρωπων? Μαλιστα ανθρωπων αντιφιλελευθερων εως σκοταδιστων και σιγουρα ξεπερασμενων δυνατοτητων για την εποχη μας πια?

Ισως ειναι η μοιρα των πιστων να καπελωνονται, ειτε πιστευουν σε εναν αγαθο θεο (βλ. χριστιανους) ειτε πιστευουν στην δυνατοτητα ενος τελειου κοσμου με ισοτητα και αδελφοτητα (βλ. σοσιαλιστες).

Μηπως ηρθε η ωρα για μια φιλελευθερη* θρησκεια? Ή μηπως ειναι εξελικτικα αδυνατο κατι τετοιο? Μηπως ειναι βεβαιο οτι καθε θρησκεια σαν μιμηδιο επιβιωνει καλυτερα οταν επιβαλλεται πανω στους ανθρωπους και τους περιοριζει τις επιλογες και ετσι παντα αργα η γρηγορα μια μεταλλαξη** που κανει την θρησκεια λιγοτερο ανεκτικη κερδιζει εξελικτικους ποντους επιβιωσης και αλλαζει για παντα την θρησκεια προς το δογματικοτερον?

Με απλα ελληνικα: ποσο καιρο θα επιβιωνε μια θρησκεια που ελεγε στους πιστους: Αγαπα τον πλησιον, οσο γουσταρεις? Ου μοιχευσεις, εκτος αν σαρεσει πραγματικα η γειτονισσα! Ή χειροτερα, ακολουθατε ο,τι κανονες γουσταρετε φτανει να στοχαζεστε αρκετα για την χρησιμοτητα τους?
Προφανως η θρησκεια θα εξαφανιζοταν σε μια γενια, αφου η η κοινοτητα των πιστων θα εκφυλιζοταν σε μια μαζα ατομων με εντελως διαφορετικες πιστεις...

* να σημειωσω οτι το φιλελευθερη το εννοω κυριολεκτικα και οχι συνδεομενο με καποια ιδεολογια. Μιλω για μια θρησκεια που να αφηνει τους πιστους ελευθερους, που να μην τους γεμιζει ενοχες για να κερδιζει εξουσια επανω στα μυαλα και στις τσεπες τους, οπως καταντουν παντα ολες οι θρησκιες...
**δηλαδη μια νεα ιδεα, ενας νεος ιεραρχης κτλ

Δευτέρα, Οκτωβρίου 24, 2005

Εκκλησία-Πολιτεία, επιτέλους ρόλοι καθαροί.


H Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έκανε πρόταση νόμου για την ρύθμιση σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας, τις θρησκευτικές ενώσεις και την κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας.

- Θετική υποδοχή πρότασης νόμου για τις σχέσεις του Κράτους με την Εκκλησία - in.gr
- Στο τραπέζι οι διακριτοί ρόλοι Kράτους - Eκκλησίας - Τα Νέα
- Η ενηλικίωση των Ελλήνων - ndimou.gr

Ελπίζω αυτή η κίνηση να αποδώσει ώστε να γίνει επιτέλους και στην δική μας χώρα ο διαχωρισμός Εκκλησίας-Κράτους.

Κυριακή, Οκτωβρίου 23, 2005

ΜΚΟ και πολιτική. Τρία ηχηρά μηνύματα

Νέο άρθρο

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε την Κυριακή 9/10/2005 στην εφημερίδα της ανανεωτικής αριστεράς Εποχή. Με αφορμή τον εορτασμό, την ίδια ημέρα, του ετήσιου «Φεστιβάλ της Εποχής».

Όχι ένα, όχι δύο, αλλά τρία ηχηρά μηνύματα, έλαβε η παραδοσιακή, μπλε – πράσινη - ροζ και κόκκινη, πολιτική τις προηγούμενες ημέρες!

Α. Το πρώτο από τον Νίκο Κωνσταντόπουλο. Στις «12 θέσεις του Συν για την ανασυγκρότηση του ΟΗΕ» που κατέθεσε στον Υπουργό Εξωτερικών, η «αριστερή» -τάχα- αντίληψη που αντιπαρέθετε την αριστερά με τις Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) (ούτε το όνομά τους δεν αναφερόταν σε πολλά κομματικά κείμενα), λύθηκε δίκην Γόρδιου Δεσμού! Το κείμενο περιλαμβάνει την απαίτηση, «της αναβάθμισης του ρόλου των ΜΚΟ στις διαδικασίες λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων του ΟΗΕ σε όλο το φάσμα» του συστήματος του οργανισμού! Επαναλαμβάνω. Ζήτησε αναβάθμιση των ΜΚΟ. Όχι των «κινημάτων» (που πονηρά χρησιμοποιείται ως αντίπαλος και υποκατάστατο των ΜΚΟ από μερίδα της ελληνικής -και μόνο- αριστεράς). Καθίσταται δε προφανές, ότι από τούδε ο επίσημος Συν -τουλάχιστον- θα επιδιώξει την ίδια αναβάθμιση του ρόλου των ΜΚΟ και στο εσωτερικό της χώρας ….!

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Γυναίκες και Επιχειρήσεις

Γιατί δεν υπάρχουν γυναίκες στις C(hief) θέσεις των επιχειρήσεων; Φταίνε οι ίδιες, οι άντρες, το σύστημα; Η "γυάλινη οροφή" (glass ceiling) καλά κρατεί.

Σάββατο, Οκτωβρίου 22, 2005

Ανάγκες, Επιθυμίες, Ζήτηση

Ως συνέχεια του προηγούμενου post "Η Διαφήμιση σας Πείραξε!" μερικά τελευταία λόγια.

Οι ανάγκες (needs), επιθυμίες (wants) και η ζήτηση (demands) είναι από τα βασικότερα concepts του μάρκετινγκ. Το πρώτο βήμα για το επιτυχημένο μάρκετινγκ είναι να κατανοήσει ο marketer τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τη ζήτηση του συγκεκριμένου target group.

Οι ανάγκες είναι οι βασικές ανθρώπινες απαιτήσεις. Οι άνθρωποι χρειάζονται αέρα, τροφή, νερό, ρουχισμό, στέγη κ.λπ. για να επιβιώσουν. Άλλες ανάγκες είναι η ανάγκη της ψυχαγωγίας, την μόρφωσης κ.ά. (Έχουν αναπτυχθεί πολλά μοντέλα αναγκών, κυρίως στην Ψυχολογία, τα οποία δανείζεται το μάρκετινγκ και ειδικότερα η Συμπεριφορά του Καταναλωτή που είναι πραγματικά ένας πολύ ενδιαφέρων τομέας του μάρκετινγκ).

Οι ανάγκες γίνονται επιθυμίες όταν ο καταναλωτής στρέφεται για την ικανοποίησή τους σε συγκεκριμένα προϊόντα. Για παράδειγμα, ο Άγγλος θα επιλέξει τα χ προϊόντα για το πρωινό του, ενώ ο Κινέζος τα ψ. Οι επιθυμίες, λοιπόν, καθορίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την εκάστοτε κοινωνία στην οποία ζει ο καταναλωτής.

Η ζήτηση είναι η επιθυμία για συγκεκριμένο προϊόν και η δυνατότητα του καταναλωτή να δώσει τα απαραίτητα χρήματα για να το αγοράσει. Για παράδειγμα, πολλοί θέλουν μία Ferrari, αλλά λίγοι είναι εκείνοι που έχουν τα ανάλογα χρήματα για να την αγοράσουν.

Το μάρκετινγκ, λοιπόν, δεν μπορεί να δημιουργήσει ανάγκες. Οι ανάγκες προϋπάρχουν. Αυτό που κάνουν οι marketers είναι να προσπαθούν να επηρεάσουν τις επιθυμίες των καταναλωτών. Ο marketer της Ferrari, για παράδειγμα, προσπαθεί να πείσει τους καταναλωτές ότι η ανάγκη για κοινωνική καταξίωση θα ικανοποιηθεί αποκτώντας το προϊόν του. Η ανάγκη της κοινωνικής καταξίωσης, ωστόσο, προϋπάρχει.

Η κατανόηση των αναγκών και των επιθυμιών των καταναλωτών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αυτή η έλλειψη κατανόησης είναι, άλλωστε, ένας από τους κυριότερους λόγους αποτυχίας των νέων προϊόντων όπως γράφω σε παλαιότερο post στο προσωπικό μου blog. Πολλές φορές οι καταναλωτές δεν ξέρουν τι ακριβώς θέλουν. Για παράδειγμα, τι σημαίνει όταν ένας καταναλωτής λέει ότι θέλει ένα φθηνό αυτοκίνητο; Αυτό το "φθηνό" μπορεί να ερμηνευθεί με πέντε τρόπους.

Πρώτον, ο καταναλωτής θέλει ένα φθηνό αυτοκίνητο (stated need). Δεύτερον, ο καταναλωτής θέλει ένα αυτοκίνητο με χαμηλό κόστος λειτουργίας κι όχι απαραίτητα φθηνό στην τιμή πώλησης (real need). Τρίτον, ο καταναλωτής θέλει καλή και φθηνή εξυπηρέτηση από τον πωλητή (unstated need). Τέταρτον, ο καταναλωτής θέλει να προσθέσει ο πωλητής κάποιο έξτρα αξεσουάρ στην ίδια τιμή (delight need). Πέμπτον, ο καταναλωτής θέλει να φανεί στα μάτια των φίλων του ότι είναι "ξύπνιος" αγοραστής (secret need).

Το μάρκετινγκ δεν δημιουργεί ανάγκες. Επηρεάζει επιθυμίες.


Πρωτοδημοσιεύθηκε στο BusinessWriter.

Παρασκευή, Οκτωβρίου 21, 2005

modern-day slavery

human trafficking is not human smuggling. human trafficking is modern-day slavery through labor or commercial sexual exploitation, and does not require transportation to occur, though transportation may be involved.

human trafficking is the third most lucrative criminal activity and the fastest growing after drugs and arms trafficking. it is estimated that the annual revenue from all trafficking activities is 9.5 billion dollars, with at least $4 billion coming from the worldwide brothel industry.

each year, an estimated 600.000 - 800.000 men, women and children are trafficked across international borders and the trade is growing.

of the 600.000 - 800.000 people trafficked annually across int'l borders, 70% are female and 50% are children. the majority of these victims are forced into the commercial sex trade.

sex trafficking is one of the most profitable sectors of the trade in people and involves exploitation in prostitution or pornography, bride trafficking and commercial sexual abuse of children.

the major myth that prevails is that poverty and inequality are the causes of human trafficking. this is wrong! while poverty and inequality are important factors they are NOT the primary cause of trafficking. trafficking is a criminal industry driven by the ability to make large profits due to high demand and negligible-to-low risk of prosecution. as long as the demand exists and the risks for traffickers are low, trafficking will exist regardless of other contributing factors. by focusing on poverty and inequality as the key factors of human sex trafficking, we deflect the blame from the key actors that perpetuate this activity: the traffickers and their clientele.

trafficking takes away the most fundamental human right - freedom - from its victims, mostly women and children. trafficking in persons is a heinous crime and a flagrant abuse of fundamental human rights and human dignity.

based on the "trafficking in persons" 2005 report (u.s. dept. of state) greece is a tier 2 watch list country along with countries like ukraine, benin, sierra leone, india, niger, gambia, azerbaijan, mexico, the slovak republic and uzbekistan. tier 2 watch list means: countries whose governments do not fully comply with the act’s minimum standards but are making significant efforts to bring themselves into compliance with those standards, and:
1. the absolute number of victims of severe forms of trafficking is very significant or is significantly increasing; or
2. there is a failure to provide evidence of increasing efforts to combat severe forms of trafficking in persons from the previous year; or
3. the determination that a country is making significant efforts to bring themselves into compliance with minimum standards was based on commitments by the country to take additional future steps over the next year.

here is the report on greece

Η Φιλελεύθερη Δημοκρατία και η αρετή της Ανεκτικότητας

Πριν καιρό διάβασα ένα κείμενο στο οποίο η αρθρογράφος κουτσομπόλευε μια πελάτισσα της για τις πλαστικές επεμβάσεις και την υπέρμετρη φιλαρέσκεια της. Στο τέλος κατέληγε: ”Τι άνθρωποι θεέ μου, κάτι τέτοια ακούω και με πιάνουν τα κουμουνιστικά μου… τι θα γίνει, ρε σύντροφοι, μ’ εκείνη την επανάσταση που λέγαμε… αργεί ακόμα ε;”.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι “κριτικάρει” την συμπεριφορά και τις επιλογές της πελάτισσας της αλλά ότι θα ήθελε να τις αλλάξει δια της βίας αν ήταν δυνατόν. Ένας από τους σχολιαστές συμφώνησε μαζί της και μου επισήμανε ότι η “επανάσταση” δεν θα γίνει για να απαγορεύσει στα άτομα, όπως αυτή η γυναίκα, να κάνουν το σώμα τους ότι θέλουν, αλλά για να τα μάθει ότι με αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να κάνουν άλλα πράγματα με πραγματική αξία που μπορεί να δώσουν περισσότερη ευχαρίστηση. Τώρα πως γνωρίζει τι θα δώσει μεγαλύτερη ευχαρίστηση σε αυτήν την κυρία και πως οι Έλληνες κομμουνιστές θα της το μάθουν δίχως την χρήση βίας, δώδεκα θεοί το ξέρουν... στην πραγματικότητα το Κόμμα ως μοναδικός κάτοχος της Αλήθειας του τι έχει “πραγματική” αξία, θα αποφάσιζε για το πως θα χρησιμοποιούσε το κάθε άτομο το σώμα του, όπως ακριβώς γινόταν και στον μισό πλανήτη μέχρι το 1989.

Οι δημοκρατικές κοινωνίες, αφοσιώμένες στην ακριβώς αντίθετη αντίληψη, τείνουν να προωθήσουν μία πεποίθηση περί ισότητας και εξομοίωσης όλων των τρόπων ζωής και όλων των αξιών. Δεν υποδεικνύουν στους πολίτες τους πως θα έπρεπε να ζουν ή τι θα τους κάνει ευτυχισμένους, ενάρετους ή ξεχωριστούς. Αντίθετα, τους καλλιεργεί το ήθος της ανεκτικότητας, το οποίο αναδεικνύεται σε κυρίαρχη αρετή της δημοκρατικής κοινωνίας. - F. Fukuyama
Οι φασίστες, οι κομμουνιστές και οι φανατικά θρησκευόμενοι κατά την διάρκεια της Ιστορίας επέβαλαν τις απόψεις τους και το τρόπο ζωής που θεωρούσαν σωστό στους συνανθρώπους τους, με την επικράτηση της Φιλελεύθερης Δημοκρατίας δεν έχουν αυτή την δυνατότητα πια.

Τετάρτη, Οκτωβρίου 19, 2005

Η Διαφήμιση σας Πείραξε!

Με αφορμή το πολύ καλό "Έλεος!".

Η διαφήμιση αποτελεί θεσμό κάθε σύγχρονης οικονομίας και επιτελεί πολλές και σημαντικές λειτουργίες εντός αυτής. Η διαφήμιση:

1. Παρέχει πληροφόρηση.
2. Ενδυναμώνει τα brands.
3. Υποστηρίζει τα media.
4. Παρέχει θέσεις εργασίας.
5. Μειώνει το κόστος διανομής των προϊόντων.
6. Προωθεί την εισαγωγή στην αγορά νέων προϊόντων.
7. Προσδίδει χρησιμότητα στο προϊόν.

1. Παρέχει πληροφόρηση.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η διαφήμιση παρέχει πληροφορίες στους καταναλωτές και τους βοηθάει έτσι να λάβουν καλύτερες οικονομικές αποφάσεις. Η διαφήμιση ενημερώνει τους καταναλωτές σχετικά με τα χαρακτηριστικά, την τιμή κ.λπ. των προϊόντων. Καλύτερα πληροφορημένοι καταναλωτές σημαίνει μεγαλύτερη πίεση στις εταιρείες ώστε να παρέχουν υψηλής ποιότητας προϊόντα σε καλύτερες τιμές. Με άλλα λόγια, εντείνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των εταιρειών με αποτέλεσμα οι αποτελεσματικές εταιρείες να παραμένουν στην αγορά, οι αναποτελεσματικές να εξαφανίζονται και, φυσικά, νέες να εισέρχονται.

2. Ενδυναμώνει τα brands.
Η διαφήμιση παίζει σπουδαίο ρόλο στην καθιέρωση και την ενδυνάμωση των brand names. Το brand name δείχνει στον καταναλωτή ποιος είναι ο κατασκευαστής του προϊόντος ενώ του δίνει μια υπόσχεση σχετικά με το τι να περιμένει από το brand. Ο καταναλωτής μπορεί λογικά να υποθέσει ότι ο κατασκευαστής που επενδύει μεγάλα ποσά στη διαφήμιση του προϊόντος του είναι μάλλον απίθανο να προωθήσει στην αγορά ένα κακό προϊόν κάνοντας με αυτόν τον τρόπο κακό στην ίδια του την επένδυση. Έτσι, σε περίπτωση που ο καταναλωτής δεν μείνει ικανοποιημένος από το brand γνωρίζει ποιος είναι υπεύθυνος.

3. Υποστηρίζει τα media.
Εάν δεν υπήρχε η διαφήμιση τότε δεν θα υπήρχαν τα media δεδομένου ότι αυτή είναι που καλύπτει το κόστος λειτουργίας τους. Κοινωνία χωρίς media σημαίνει αντίο στην πολυφωνία, τη δημοκρατία, την κριτική, την ψυχαγωγία, την ενημέρωση και τον έλεγχο της εξουσίας. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται να το λησμονούν διάφοροι πολέμιοι της διαφήμισης οι οποίοι, κατά τα άλλα, διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους υπέρ ακριβώς όλων αυτών!

4. Παρέχει θέσεις εργασίας.
Η διαφήμιση δίνει δουλειά, είτε άμεσα είτε έμμεσα, σε χιλιάδες ανθρώπους. Χωρίς τη διαφήμιση όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα έμεναν άνεργοι. Και αυτό λησμονείται από τους πολέμιους της διαφήμισης. [Κάποτε έκανα μια σχετική συζήτηση με μία κοπέλα από την Σχολή μου και η άποψή της ήταν ότι αυτού του είδους οι δουλειές δεν έπρεπε να υπάρχουν εξ αρχής... Θα είναι γνωστός και σε σας, υποθέτω, ο ανορθολογισμός, η μεμψιμοιρία, η παραπληροφόρηση, ο λαϊκισμός, για να μην πω η βλακεία, που κατοικοεδρεύει στα ανώτερα και ανώτατα ιδρύματα αυτής της χώρας...].

5. Μειώνει το κόστος διανομής των προϊόντων.
Η διαφήμιση αποτελεί λειτουργία του συνολικού προγράμματος μάρκετινγκ. Χωρίς τη διαφήμιση, η ανάγκη για επικοινωνία θα παρέμενε αλλά θα έπρεπε να ικανοποιηθεί με κάποιον άλλον τρόπο μέσω, π.χ., των λιανοπωλητών, των πωλητών κ.ο.κ. Σε με τέτοια περίπτωση το κόστος θα ήταν σαφώς μεγαλύτερο. Για παράδειγμα, στις Η.Π.Α. πριν από χρόνια οι εταιρείες μπισκότων ξόδευαν μόνο το 2.2% επί των πωλήσεων τους στη διαφήμιση, εν αντιθέσει με τις εταιρείες δημητριακών που ξόδευαν το 14.9% αντίστοιχα. Ωστόσο, οι εταιρείες μπισκότων ξόδευαν το 22.1% επί των πωλήσεών τους σε άλλες ενέργειες πώλησης και διανομής όταν το αντίστοιχο ποσοστό για τις εταιρείες δημητριακών ήταν μόνο 12.1%.

Αυτό που γινόταν ήταν ότι οι εταιρείες μπισκότων απασχολούσαν περισσότερους ανθρώπους και κεφάλαια (push strategy) για τη διανομή και τοποθέτηση των προϊόντων τους στο ράφι, ενώ οι εταιρείες δημητριακών είχαν, μέσω τη διαφήμισης, δημιουργήσει επαρκή καταναλωτική ζήτηση (pull strategy) για τα προϊόντα τους με αποτέλεσμα οι λιανοπωλητές να ελέγχουν καλύτερα και συχνότερα το στοκ των συγκεκριμένων προϊόντων. Αυτό σήμαινε, φυσικά, ότι οι εταιρείες δημητριακών είχαν απαλλαγεί από αυτό το κόστος.

6. Προωθεί την εισαγωγή στην αγορά νέων προϊόντων.
Η διαφήμιση προωθεί την εισαγωγή στην αγορά νέων προϊόντων δεδομένου ότι αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο πληροφόρησης των δυνητικών καταναλωτών. Ενημερώνει του καταναλωτές σχετικά με τις καινοτομίες και ενδυναμώνει τον ανταγωνισμό πράγμα θετικό per se.


7. Προσδίδει χρησιμότητα στο προϊόν.
Η διαφήμιση, δημιουργώντας συσχετίσεις μεταξύ προϊόντος και διαθέσεων (moods), τρόπου ζωής (lifestyle) και άλλων δραστηριοτήτων προσδίδει επιπλέον χρησιμότητα στο προϊόν. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αγοράζουν, π.χ., αυτοκίνητο απλώς και μόνο για να μεταφέρονται από το σημείο Α στο σημείο Β, αλλά για να αποκτήσουν το αίσθημα της ανεξαρτησίας, να εκφράσουν την προσωπικότητά τους, να νιώσουν κάτι συγκεκριμένο μέσα τους.

Όλα αυτά μπορεί να θεωρούνται υπερφίαλα από τους πολέμιους της διαφήμισης (κι όχι μόνο) και μπορεί, πράγματι, μερικές φορές να γίνονται υπερβολές. Σε τελική ανάλυση, όμως, ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να αγοράσει ό,τι θέλει και για όποιο λόγο αυτός θέλει σύμφωνα με την προσωπικότητά του, τις ανάγκες του -όπως τις βλέπει αυτός-, την οικονομική του κατάσταση κ.λπ.

Το ζητούμενο είναι να υπάρχει η ανάλογη καταναλωτική κουλτούρα ώστε να αποφεύγονται οι εξόφθαλμες υπερβολές. Άλλο αυτό, όμως, κι άλλο η δαιμονοποίηση της κατανάλωσης και η προβολή του καταναλωτή ως άβολου όντος που είναι έρμαιο των κακών, συνήθως πολυεθνικών, εταιρειών.


Πρωτοδημοσιεύθηκε στο BusinessWriter.

Τρίτη, Οκτωβρίου 18, 2005

Χτυπα ο H5N1 τους κοκκορες?

σκορπιες σκεψεις με αφορμη ενα κειμενακι του Νικ Δε Κρηκ και ενος δελτιου ειδησεων

Ενα κρουσμα (ισως) του ιου H5N1 στις Οινουσσες μας εδειξε πολλα πραγματα:

α) οι δημοσιογραφοι μας επιμενουν να το παιζουν δημοσιοι κατηγοροι και να πυροβολανε απο δω κι απο κει υπευθυνους, ανευθυνους και περαστικους. Ολα χρειαζονται ψυχραιμια και οχι φωνες. Ειδα στο Μεγα τον κ. Λιαρελη να φωναζει και να κατηγορει τους παντες για ολιγωρια. Την ιδια ωρα συναδελφος του, στο ιδιο παραθυρο, παραδεχεται οτι εφτασε σε αποσταση αναπνοης απο νεκρο ζωο χωρις προφυλαξεις! Να μαντεψω οτι αυριο θα ερθει στην Αθηνα κουβαλωντας και ο,τι ιο μαζεψε και μετα μιλανε για υπευθυνοτητα?? Εχουμε δημοσιες αρχες, εχουμε εισαγγελεις, υπαρχει η σωστη μεθοδος για να βρισκουμε ποιος και τι φταιει, φτανει πια με τα λαϊκα δικαστηρια στις ειδησεις των 8...

β) οι νομαρχιες της Ελλαδας ειναι υπερβολικα πολλες και αδυναμες. Ακουστηκε σαν "αδιανοητο" οτι οι νομαρχιες δεν εχουν λεει εξοπλισμο απολυμανσης! Λαθος! Αδιανοητο θα ηταν να εχουν ολες οι 54 (νομιζω?) ελληνικες νομαρχιες και να συντηρουν σε ετοιμοτητα ομαδες και εξοπλισμο απολυμανσης. Ειναι προφανες και τοχουμε πει και εδω, οτι χρειαζεται να δημιουργησουμε μεγαλες, αποκεντρωμενες περιφερειες στην Ελλαδα που να μπορουν να εχουν τις υπηρεσιες τους, τα εκχιονιστικα τους, την αστυνομια τους (ισως), την υγειονομια τους. Μια νομαρχια με 20.000 κατοικους δεν μπορει να κανει κατι τετοιο και ειναι παραλογο να το ζηταμε...

γ) Οταν γινουν οι περιφερειες, πρεπει να υπαρχουν ξεκαθαρες αρμοδιοτητες γνωστες σε ολους τους εμπλεκομενους. Σε καθε κριση πρεπει να ξερουμε αμεσα ποιος ειναι υπευθυνος να κανει τι. Αν δεν το κανει σωστα, αρμοδιοι ειναι οι ψηφοφοροι της περιφερειας και σε ακραιες περιπτωσεις οι εισαγγελεις για την απομακρυνση τους. Φτανει πια με τις απροσωπες γελοιες ατακες: Πουν το κρατος?

δ) Το οτι οι Οινουσσες ειναι διπλα στην Τουρκια δεν πρεπει να μας διαφευγει. Η εθνικη κυριαρχια και το κυρος μας διεθνως, δεν εξασφαλιζεται μονο με εξοπλισμους, ακριτικα στρατοπεδα και δισεκατομμυρια σε Φ16. Εξασφαλιζονται, αν στα ορια της κυριαρχιας μας ειμαστε μια αξιοπιστη δυναμη. Εξασφαλιζεται αν οργανωνομαστε σωστα και προσφερουμε σε ολους τους πολιτες μας ασφαλεια και ευημερια με αξιοπιστια και σοβαροτητα. Μονο ετσι και οι κατοικοι των περιοχων και οι τριτοι θα πιστευουν οτι ειναι απαραιτητο το ελληνικο κρατος να ελεγχει την περιοχη και οχι καποιος αλλος. (περιττο να πω οτι ισχυει το ιδιο γενικα. Θελετε η Μακεδονια να θεωρειται παντου αυτονοητα ελληνικη? Φροντιστε η ελληνικη Μακεδονια να ειναι ενα προτυπο, ενα κεντρο διεθνους ακτινοβολιας σε ολους τους τομεις. Καντε π.χ. το Πανεπιστημιο Μακεδονιας τοσο γνωστο που να μην υπαρχει θεμα δημιουργιας αλλου πανεπιστημιου με το ιδιο ονομα... Ετσι κερδιζεται μια μαχη, οχι με συλαλλητηρια και παρακαλια στους Αμερικανους...)

και μια σημειωση: Οι κοκκορες δεν εχουμε κολλησει ακομα την γριπη. Αλλα ειμαστε σχετικα ενημερωμενοι και προσεχουμε! Για περισσοτερες πληροφοριες απευθυνθειτε στους γιατρους της σελιδας μας :-)

Πέμπτη, Οκτωβρίου 13, 2005

Rory Gallagher: the legend lives on...



Στις 22 Οκτωβρίου , δηλαδή περίπου σε μια βδομάδα από σήμερα μια χούφτα παλιοί φίλοι και συνεργάτες του Ρόρυ Γκάλαχερ οργανώνουν συναυλία για να τιμήσουν τη μνήμη του στη Γλασκώβη...

Θυμάται άραγε κανείς σήμερα τον Ρόρυ, ή έσβησε κι αυτός στις στις τελευταίες ανταυγιες του λυκόφωτος της παλιάς ροκ σκηνής; Ταξιδάκι στην ακρη της νυχτας, in to the end of the night όπως θα λεγε κι ο Morrisson, η σιωπή που σκεπάζει τις παλιές κιθάρες καθώς solo και ακόρντα του παρελθόντος αντηχούν ακόμα σα φαντάσματα του χτες πάνω από ερειπωμένα στέκια και περασμένες εποχές, σ¨αυτήν την endless night....

Well i ll tell u a story of whiskey and mystique and men... Ρόρυ Γκάλαχερ κυρίες και κύριοι, ο Ιρλανδός τραγουδιστής που εκθρόνισε τον πολύ Ερικ Κλάπτον από την πρώτη θέση και ανακηρυχθηκε ΄΄Melody Maker s Top Musician of the Year¨..Κιθαρίστας, στιχουργός, τραγουδιστής μ¨εκείνη την βαθιά φωνή γεμάτη πόνο, έκσταση και πάθος...

Σαν παραμυθι ακούγεται πια, ένας μοναχικός τροβαδούρος χαμένος σε κόσμους αλκοόλ και δυνατών προβολέων να περιδιαβαίνει ολο τον κόσμο πάνω στο φορτηγάκι του just with a handful of songs...Αgainst the grain, Tattoo , Photo finish, Blue Print, Deuce...Πούλησε 30.000.000 δίσκους κι όμως γυρνούσε ακόμα από συναυλία σε συναυλία μ εκείνο το χιλιοφορεμένο τζάκετ.Τελειομανής και παθιασμένος δεν συμβιβαζόταν με εμπορικές και εύπεπτες μελωδίες... " When I listen to something, I like to be taken out of my seat and thrown across the room. I like guts, a good drive, which can include gentle stuff too. If it sounds good and feels good, that's it.


Το αλκοόλ και η αστατη ζωή ήταν τελικά η αίτία του χαμού του. Έζησε γρήγορα σαν αστραπή πέρασε από τις μετροπόλεις του κόσμου, μέσα από blues και rock φωτεινές λεωφόρους και τελικα μια καλοκαιρινή βραδια εφυγε ετσι απλά, τρεμάμενη φιγούρα, ποιητής και επαναστάτης, ρομαντικός ιδεολόγος, κρατημενος μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας τα εξώφυλλα των φυλλάδων και το σάπιο κόσμο των φτηνών ποπ ειδώλων της μιας βραδιάς...

Πώς μου ήρθε να τα γράψω όλα αυτά; μη με ρωτάτε, είνα βραδάκι εδώ στην Αγγλία, πανσέληνος με φόντο τα ατέλειωτα λιβάδια που λαμπυρίζουν στο παιχνιδιαρικο σεληνόφως - κι έτυχε να ακούω τις νότες του Shadow Play...έτσι απλά....

In the flinty light, it's midnight, and stars collide
Shadows run, in full flight, to run, seek and hide
I'm still not sure what part I play,
in this shadow play, this shadow play
In the half light, on this mad night, I hear a voice in time
Well, I look back, see a half-smile, then it's gone from sight
Won't you tell me how I can find my way?
In this shadow play, this shadow play
In this shadow play, this shadow play
Sounds come crashing, and I hear laughing
All those lights just blaze away
I feel a little strange inside A little bit of Jekyll, a little Mr. Hyde
Sounds come crashing, can I hear laughing? All those lights just blaze away
I feel a little strange inside A little Dr. Jekyll, a little Mr. Hyde
Thoughts run wild, free as a child, into the night
Across the screen a thin beam, of magic light
Things they just don't look the same In this shadow play, this shadow play
Shadow play, shadow play
I can't run away from this shadow play Shadow play, shadow play

Η Ν.Δ. το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το Κ.Κ.Ε.

Νέο άρθρο

Το τελευταίο χρονικό διάστημα σε συνεντεύξεις τους υψηλά κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δημοσιοποιούν σκέψεις, προθέσεις και προτάσεις εν όψει των δημοτικών εκλογών του Οκτωβρίου του 2006.

Σ’ αυτές περιέχονται σχεδιασμοί και στρατηγικές που έχουν ως κύριο στόχο την “εξολόθρευση” του αντιπάλου, μέσω του χρωματισμού των νομών και των πόλεων με μπλε ή πράσινο χρώμα αναλόγως του “νικητή” και τη δημιουργία δομικών εσωτερικών προβλημάτων του, που θα οδηγήσει σε κρίση ηγεσίας, προσανατολισμού και ηγεμονίας στο πολιτικό σκηνικό.

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Τρίτη, Οκτωβρίου 11, 2005

Αθηνα, Ελλαδα, Μεση Ανατολη

νεα επισκεψη στην Αθηνα, γκρινια

Ανοιξα την ΤιΒι για 5 λεπτα. Ειδα μια σειρα με κατι τυπισσες με τσεμπερια! Διαολε, επαθα αλλεργικη αντιδραση. Ακουγεται ασχημο, αλλα σαν τον Τζονι Ντεπ οταν ηταν στο γιαπωνεζικο εστιατοριο στο Ντονι Μπρασκο, απορησα: Ποιος κερδισε το 1821?

Δεν φτανουν 180 χρονια για να ξεφορτωθουμε τους Οθωμανους? Ανοιγεις το ραδιοφωνο, οι μισοι τουλαχιστον σταθμοι παιζουν τουρκοαραβικη μουσικη. Στην τηλεοραση 90% τριτοκοσμικες σειρες, τωρα και τουρκικες! Οι αντρες φερνονται στις γυναικες λιιιγοοο καλυτερα αποτι εχω δει τους μουσουλμανους να φερνονται (ποτε μαγειρεψατε τελευταια φορα για την κοπελα σας?), βλεπεις ανθρωπους στον δρομο να οδηγουν σαν να ειναι στο Καϊρο, και οι πολες ειναι φτιαγμενες, δεν ξερω για τι, παντως οχι για ανθρωπους. Τα σκουπιδια ξεχειλιζουν, υπαρχουν κομματια στο Μοναστηρακι που δεν πρεπει να εχει περασει οδοκαθαριστης απο τους Ολυμπιακους...

Περπατησα 400 μετρα στο Χαλανδρι προς Νεο ψυχικο (μαλλον οχι η χειροτερη περιοχη της πολης) και δεν βρηκα πανω απο 6 μετρα συνεχομενο πεζοδρομιο! Σπασμενο, στενο εως και ανυπαρκτο (ειδα κομματι που πηρχε μονο 10 εκ. χωμα και μετα μαντρα!!), με κολωνες, στασεις, περιπτερα, παρκαρισμενα αυτοκινητα... Και το χειροτερο σε πραγματικα 30 εκ. πεζοδρομιο ο δημος* εχει βαλει κιγκλιδωματα, με αποτελεσμα να μην χωρας αν κουβαλας κατι! Πως να μην εχουμε τρελο κυκλοφοριακο αν δεν μπορεις να περπατησεις πουθενα? Αναρωτιεμαι, με τι εικονα θα γιορτασουμε τα 200 χρονια ελευθεριας το 2021? Ποσα μας χρειαζονται ακομα για να φτασουμε το επιπεδο που πρεπει?

ΥΓ Θα εβαζα φωτογραφιες, αλλα το αφηνω για μια συλλογη με τα "καλα" της Ελλαδας που θελω να ετοιμασω...

*ειλικρινα λεω να αναζητησουμε που ακριβως ξοδευουν τα χρηματα τους οι δημοι. Σιγουρα οχι σε ασφαλτοστρωσεις και σωστα, ασφαλη πεζοδρομια, καθαριοτητα κτλ...

Δευτέρα, Οκτωβρίου 10, 2005

Ελλαδα, πολιτισμικη υπερδυναμη

...κιομως τετοια ατακα εκστομισε η Καθημερινη.

Υπαρχει μια ωραια σειρα αρθρων για τον ελληνικο ρολο στα Βαλκανια στην Καθημερινη της Κυριακης. Και ειναι βεβαια αληθεια οτι ο ελληνικος ρολος στα Βαλκανια ειναι αρκετα σημαντικος. Μεσα στις πρωτες χωρες σε επενδυσεις ειμαστε στα Βαλκανια, χωρα δεκτης μεταναστων απολη την περιοχη, τους δινουμε δουλειες. φαϊ και ισως που και που και καμμια καλη ιδεα, χαρη στην τυχη μας που μας ειχε στην μερια του "κακου καπιταλισμου".

Αλλα αυτες τις υπερβολες καλυτερα να τις απεφευγε η Καθημερινη. Ουτε ειμαστε η σημαντικοτερη χωρα για αυτους, ουτε και παιζει και κανεναν τρομερο ρολο. Δεν με ενδιαφερει να ειμαι στους στραβους ο μονοφθαλμος και δεν με παρηγορει οτι υπαρχουν και χειροτερα. Σκοπος μας θα επρεπε να ειναι να γινουμε μια κανονικη, ευημερουσα και ευνομουμενη ευρωπαϊκη χωρα, με καλες σχεσεις με τους γειτονες μας και καλη θεση στην ΕΕ. Ονειρα να γινουμε υπερδυναμη, εστω και πολιτιστικα, ειναι οχι μονο πληρως αδυνατα, αλλα και επικινδυνα, σημαδι συμπλεγματων κατωτεροτητας...

ΥΓ μια καλη σημειωση ειναι οτι οι λιγοι Βαλκανιοι φοιτητες που τολμανε να ερθουν στην Ελλαδα για σπουδες, κατευθυνονται σε ιδιωτικα κολλεγια συμφωνα με το αρθρο! Γιατι δεν θελουν να πανε στα δωρεαν και επισημως ανωτερα των ιδιωτικων, δημοσια ΑΕΙ μας? Γιατι βασικα γενικα δεν πατανε πολλοι ξενοι στην Ελλαδα για σπουδες, ουτε καν Βαλκανιοι?
ΥΓ2 και μια πολυ καλη ατακα που διαβασα απο τον Διοδωρο Κυψελιωτη (τρομερος τυπος, με εξαιρετικη διαισθηση):

Για τούτο ώρες ώρες ανησυχώ: μήπως στην πραγματικότητα οι Ελληνες είμαστε φλούδες, μήπως όταν η Τουρκία, η Βουλγαρία και οι άλλοι γείτονες γίνουν μέλη της Ενωσης φανούν ικανότεροι από εμάς στα γράμματα, στις τέχνες, στο εμπόριο, στη δημοσιογραφία, στη βιομηχανία και καταντήσουμε εμείς να είμαστε η υπανάπτυκτη, σε σχέση με τους άλλους, γωνιά της Ευρώπης;

Το δικαίωμα στην τεμπελιά.

Νέο κείμενο

Κάποιος είπε ότι ο ελεύθερος χρόνος είναι ο πατέρας της Φιλοσοφίας. Ωραίο πραγματάκι, να λες κάτι τέτοιο, ιδίως αν σκοπεύεις να περάσεις μέρες κοιτώντας από το μπαλκόνι του σπιτιού σου την απέναντι κουρτίνα και τις σκιές που πηγαινοέρχονται ή τη λάμπα με το φως στο δρόμο, ή απλά το κενό απέναντι.

Αν ο πατέρας της Φιλοσοφίας είναι ο ελεύθερος χρόνος, τότε η μάνα της ποιά είναι; Διότι πάντα το δυσκολότερο είναι να εντοπίσουμε τον πατέρα. Αυτή που κοιλοπόνεσε για τη Φιλοσοφία, μιας και καθώς λένε, είναι μεγάλο πράγμα,ε,θα πόνεσε αρκετά ώστε να παραπονιέται ακόμα για την κόρη της, και για τα μεγάλα λάθη της έλλειψης προφυλακτικών κατά την περίοδο των προ-προπαππούδων μας (ως γνωστόν η Φιλοσοφία γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα, όπου και έγινε γνωστή, σε αντίθεση με τις καπότες που τους ήταν εντελώς άγνωστες.)

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Σάββατο, Οκτωβρίου 08, 2005

Ένας πρωτοπόρος. Ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών!

Νέο άρθρο

Συνηθίζει η Ακαδημία Αθηνών να εκπέμπει πρωτοποριακές θεωρητικές αναζητήσεις για να αφουγκράζεται ριζοσπαστικές μεταλλαγές της κοινωνίας; Όχι, θα πουν οι εχέφρονες. Άλλος είναι ο ρόλος της. Και, όμως! Ο Εμμανουήλ Ρούκουνας, πρόεδρος της Ακαδημίας για το 2005, πέτυχε το ακατόρθωτο. Η παρθενική του ομιλία, ως πρόεδρος, να αποτελεί σημείο αναφοράς για τους προβληματισμούς επιστημόνων, αλλά και ακτιβιστών, πανεπιστημιακών αλλά και ριζοσπαστών από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ)! Είναι η πρώτη, ίσως, φορά που οι απόψεις του προέδρου της Ακαδημίας (τον οποίο δεν γνωρίζω), αποτελούν οδηγό σε πρωτοπόρα μυαλά της χώρας!

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*

Το μετρό παει στο Αιγαλεω-Χαϊδαρι

(πως η αργοπορια και ανορθολογισμος του δημοσιου μας κανει φωχοτερους και πιο δυστυχισμενους)

...και ετοιμαζεται και επεκταση στον Πειραια. Επισης ξεκιναει και το μετρό Θεσαλλονικης. Ωραια ολα αυτα, αλλα με την καταραμενη την επεκταση απο Πανορμου προς Μαρουσι τι θα γινει? Εχουμε ξαναβαλει στοιχεια οτι η Αθηνα πληρωνει περιπου 60% των ελληνικων φορων. Απο αυτους δεν ειναι υπερβολη να πουμε οτι εως και τα μισα ερχονται απο τα βορεια και ανατολικα προαστια. Δεν δικαιουνται επιτελους τα βορεια και ανατολικα προαστια μια επεκταση του μετρό, που σημερα φτανει μονο εως την λεωφ. Αλεξανδρας ουσιαστικα? Δεν μπορω να φανταστω οτι οι διαφοροι αξιωματουχοι της κυβερνησης δεν εχουν δει την Κηφισσιας και την Μεσογειων σε ωρα αιχμης!

Η μελετη επεκτασης του μετρό λεει οτι την γραμμη προς Μαρουσι θα χρησιμοποιουσαν 120.000 ατομα ημερησιως. Δεδομενου οτι με το μετρό θα κερδιζαν περιπου 20 λεπτα χρονο και οτι τα ατομα που κινουνται και δουλευουν στην περιοχη ειναι απο τα πιο ακριβοπληρωμενα της χωρας με μεσο ωρομισθιο τα 30 ευρω, εχουμε 120.000*0,33*30=1.200.000 ευρω την ημερα οφελος απο την κατασκευη της γραμμης, χωρις να μετραμε το οφελος απο την μειωμενη εκλυση ρυπων, κυκλοφοριακη συμφορηση, λιγοτερο αγχος και εκνευρισμο για τους οδηγους. Το ΤΕΕ εκτιμα το κοστος της γραμμης στα 420 εκ. ευρω. Εχουμε δηλαδη μια επεκταση που θα βγαλει το κοστος της σε εναν μολις χρονο! Σε οποιαδηποτε πολιτισμενη χωρα η επεκταση θα ειχε γινει το 1970. Στην Ελλαδα με το καταχρεωμενο ελληνικο δημοσιο και τις πελατειακες σχεσεις, δεν γινονται ομως ολα τα εργα που φερνουν οφελος μεγαλυτερο του κοστους, αλλα μονο λιγα εργα και μαλιστα αυτα που φερνουν τους περισσοτερους ψηφοφορους. Ετσι η ωφελιμοτερη επεκταση του μετρό ακομα δεν εχει μπει καν στο προγραμμα για μελετη!

Οι πολιτες της χωρας πρεπει επιτελους να ζητησουν την ελευθερια τους. Δεν ζητανε καμμια χαρη τα βορεια προαστια, αν δεν μπορειτε να κανετε με τους φορους μας το σωστο, δωστε τουλαχιστον την γραμμη με πληρη αυτοχρηματοδοτηση χωρις καμμια επιδοτηση. Ειναι τετοιο το οφελος για τους πολιτες, που ο κατασκευαστης θα εβγαζε τα λεφτα του μεσα σε 5 χρονια ναπο τα εισιτηρεια. Ετσι θα ωφελουνταν ολοι οι πολιτες, αλλα και οι κατασκευαστες και οι εργαζομενοι στα εργα κτλ κτλ Αλλα οχι, εδω δεν πιστευουν στην ελευθερη αγορα, αλλα στο κρατικο μονοπωλιο. Η ιδεοληψια μας και το καθυστερημενο ελληνικο δημοσιο μας εχουν κοστισει το χειροτερο δικτυο μεσων μαζικης μεταφορας στην Ευρωπη (συγκρινετε με Μαδριτη, Βαρκελωνη, Παρισι, Βερολινο, Λονδινο, εως και πολυ μικροτερες πολεις οπως Μοναχο, Στοκχολμη, Πραγα). Αλλα εμεις δεν αλλαζουμε, θα περιμενουμε υπομονετικα το ποτε θα ευδοκησει το κρατος να ολοκληρωσει το πιο ωφελιμο και επικερδες εργο της Αθηνας...


ΥΓ να μην μιλησουμε για την επεκταση προς Γλυφαδα που επισης θαπρεπε να χει γινει ηδη και σιγουρα πριν το Αιγαλεω...


ιστορικο σημειωμα: η επεκταση προς Μαρουσι ηταν στον φακελο υποψηφιοτητας για τους Ολ.Αγωνες. Καποιο τζιμανι ομως εκρινε οτι δεν ηταν απαραιτητη. Μαζι με καποια εργα στην Κηφισσιας, εγκαταλειφθηκε το σχεδιο. Επισης ηταν στο προγραμμα να γινουν καποιοι σταθμοι στην Μεσογειων, οπου κατασκευαζοταν ηδη η γραμμη. Λογω τσαπατσουλιων και καποιας εριδας ΥΠΕΧΩΔΕ με τους κατοικους της Αγ.Παρασκευης, ο χρονος μας στερεψε και ουτε αυτο δεν εγινε. Ειχαμε λοιπον την τεραστια πρωτοτυπια της κατασκευης γραμμης μετρο χωρις σταθμους! Αλλα ενταξει γιατι γκρινιαζουμε, οι ιθυνοντες εκριναν σοφα οτι ταν απαραιτητο για την Αθηνα να γινουν αχρηστα σταδια και μπιχιλιμπιδια, αλλα οχι ενα τοσο ωφελιμο εργο...


Ειλικρινα πιστευετε οτι αυτο ειναι το δικτυο μετρό που μεγιστοποιει το οφελος των Αθηναιων? Αυτο ειναι το μετρό που αρμοζει σε μια ευρωπαϊκη πρωτευουσα 4,5 εκ. ψυχων? Αξιζει η ιδεοληπτικη προστασια του δημοσιου χαρακτηρα των μεσων μεταφορας τοσο πολυ?

Παρασκευή, Οκτωβρίου 07, 2005

Νέα μάσκα του δημιουργισμού



Να προσθέσω μερικά links στο προηγούμενο άρθρο του Αλέξανδρου:

The Bait and Switch of "Intelligent Design" - The Ayn Rand Institute

"Intelligent Design": Religion Masquerading as Science - Capitalism Magazine

Kant vs. Darwin: Creationism ("Intelligent Design") vs. Evolution is Philosophical Debate - Capitalism Magazine

Kαι μην ξεχνάμε και άλλες εξίσου σοβαρές προτάσεις για την δημιουργία του κόσμου, οι οποίες προς το παρόν αγνοούνται κι αδικούνται επιδεικτικά! Όπως οι απόψεις των οπαδών της Εκκλησίας του Flying Spaghetti Monster:

Νοήμων Σχεδιασμός vs Φυσική Επιλογή (ή κατά άλλους Μπους vs Δαρβίνος)

Νέο άρθρο

Καλώς ορίσατε σε μια επική διαμάχη!! Όσον αφορά το νικητή, εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων δε βάζουν ιδιαίτερη σκέψη στο ζήτημα μιας και για αυτούς ο νικητής είναι αυτονόητος. Ο Δαρβίνος με μια απλούστατη και πανέμορφη θεωρία έχει καταφέρει να εξηγήσει την ποικιλία της ζωής και πολλούς πιθανούς τρόπους με τους οποίους μπορεί να προέκυψε. Αν ρωτήσετε τους περισσότερους βιολόγους κανένας δεν πρόκειται να αμφισβητήσει την απίστευτη δυνατότητα μιας τόσο απλής θεωρίας να εξηγεί απίστευτα πολύπλοκα φαινόμενα. Παρόλα αυτά η διαμάχη δεν αφορά τους επιστήμονες, αλλά το μη επιστημονικό κοινό. Η διαμάχη αυτή αφορά την καθαρότητα της επιστήμης και την ανεξαρτησία της από δογματισμούς.

*Κάντε κλικ για να διαβάσετε τη συνέχεια του άρθρου και να σχολιάσετε*

Πέμπτη, Οκτωβρίου 06, 2005

Κλεινει λεει ο Flash...

και τι εγινε?
Η Ελευθεροτυπια για καποιον περιεργο λογο το χει πρωτοσελιδο και κατηγορει την κυβερνηση που δεν θελει να ανακατευτει. Τι θελουν να κανει? Να προσλαβει τους απολυομενους στην ΕΡΤ?

Οι συνηθεις υποπτοι σπευδουν να ανακατευτουν. Η Ενωση Συντακτων ας πουμε θελει να κανει απεργια . Ας κανει μπας και μας απαλλαξουν απο τις ασυναρτησιες που γραφουν, για καμμια μερα. Μα συγγνωμη, τι θελει η Ενωση Συντακτων, πραγματικα δεν καταλαβαινω!

Το ΕΡΣ (γνωστο και ως Ταλιμπανικο Συμβουλιο Λογοκρισιας) επισης θελει να παρει θεση. Μα συγγνωμη ποιος σας ρωτησε ολους? Το ραδιοφωνο ειναι μια επιχειρηση σαν ολες τις αλλες, κλεινει... δεν πειραζει, θα ανοιξει ισως κατι αλλο, ισως οχι*. Σιγουρα οι υπαλληλοι δεν εχουν καμμια εγγυηση εργασιας εφ ορου ζωης, ουτε καμμια διεκδικηση μονιμοτητας. Θα ανακουφιστουν προσωρινα με το επιδομα ανεργιας που δικαιουνται ολοι οι Ελληνες, θα βρουν δουλεια αλλου αν ειναι καλοι, αν οχι καλυτερα να αλλαξουν επαγγελμα. Καμμια αναγκη για ιδιαιτερες υστεριες και φωνες, καμμια αναγκη για κυβερνητικη δραση. Οχι, ακομα κιαν ειναι συναδελφοι σας αγαπητα ΜΜΕ, ειναι ανθρωποι σαν ολους μας!

*μαλιστα με μια προχειρη ερευνα θα δει κανεις οτι η Ελλαδα εχει υπερβολικα πολλα ΜΜΕ για το μεγεθος της (συγκριτικα ας πουμε η Ισπανια με 4πλασιο πληθυσμο εχει μολις 5 εθνικης εμβελειας καναλια!) και τα περισσοτερα εχουν ζημιες (και ασχετους δημοσιογραφους). Πραγμα που σημαινει οτι λειτουργουν με μυστηριους σκοπους και χρηματοδοτουνται με υπογεια μεσα!

Τετάρτη, Οκτωβρίου 05, 2005

Περι γρηγοροσημου και διαφθορας

Ζητησε ο υφυπουργος οικονομικων Αδαμ Ρεγκουζας πριν καμμια βδομαδα απο τους τελωνιακους να μειωσουν λιγο το γρηγοροσημο και επεσαν ολοι να τον φανε. Γιατι? Ψεματα λεει? Ή μηπως θα επρεπε και αυτος να αρχισει υποκριτικα ευχολογια, οτι θα παταξει την φοροδιαφυγη, θα κυνηγησει την διαφθορα, θα κανει την Ελλαδα Φινλανδια σε δυο βδομαδες?

Η διαφθορα ειναι ενα πολυ σοβαρο θεμα. Προκαλει μια σοβαρη στρεβλωση στις αγορες, στελνει τα κεφαλαια στις λαθος χρησεις, αφου γινονται επενδυσεις οχι οπου υπαρχουν οι περισσοτερες ευκαιριες, αλλα εκει που υπαρχει η περισσοτερη διαφθορα. Ετσι οχι μονο παρεμποδιζεται η αναπτυξη της χωρας, αλλα προκαλει και ενα εμφανως ανισο αποτελεσμα, επιβραβευοντας την παρανομια και χτυπωντας του υγιεις πολιτες που μαχονται καθαρα. Για ηθικους, οικονομικους και κοινωνικους λογους δεν μπορουμε να ανεχομαστε την διαφθορα.

Τις τελευταιες δεκαετιες ομως, η διαφθορα εχει χτυπησει τρομερα υψη στην Ελλαδα. Στην εποχη των παππουδων μας, οι πελατειακες σχεσεις υπηρχαν, αλλα η ανοιχτη διαφθορα οχι. Το να ειναι γνωστο οτι πχ καποιοι επιχειρηματιες συστηματικα λυμαινονται την δημοσια περιουσια και να μην γινεται τιποτα, ηταν μαλλον αδιανοητο. Στην σημερινη Ελλαδα θεωρεισαι λιγο-πολυ ηλιθιος αν δεν κλεβεις το κρατος οπου μπορεις, αν δεν εισαι ετοιμος για καθε απατη ωστε να βγαλεις λιγα ευρω παραπανω. Μπορουμε να πουμε οτι αυτη η εποχη αρχισε επισημα οταν ο διαβοητος Α.Παπανδρεου εκανε την εξωφρενικη δηλωση για μια υποθεση διαφθορας: Ειπαμε να κανει ενα δωρακι στον εαυτο του αλλα οχι και ετσι!

Αυτο ομως δεν συμβαινει μονο στην Ελλαδα. Σε ολη την Δυση υπαρχει μια αυξηση της εγκληματικοτητας γενικα και της διαφθορας ειδικοτερα. Ο λογος σιγουρα δεν εχει να κανει με τις δικαιολογιες που προβαλλονται, οτι ας πουμε ζουμε σε δυσκολους καιρους. Οι παππουδες μας ηταν θεοφτωχοι, αλλα δεν εκλεβαν, τουλαχιστον οχι τοσο. Η αληθεια ειναι οτι για διαφορους λογους το παλιο συστημα αξιων (καθηκον, οικογενεια, πατριδα κτλ) εχει καταρρευσει εδω και καιρο, και στην θεση του υπαρχει ενας ιδιομορφος ατομικισμος (δειτε και το ωραιο βιβλιο του Φ.Φουκουγιαμα The great Disruption), ατομα που δεν περιοριζονται απο κανενα κανονα.

Εμεις ειμαστε 100% υπερ της ατομικης ευθυνης. Ειναι καλο οι ανθρωποι απο αγελες ζωων που καθοδηγουνται απο αυστηρους κοινωνικους κανονες, να γινουν ατομα με στοχο την προσωπικη τους χαρα και οπλο την κριση τους. Ειναι καλο να μην περιοριζομαστε απο κανενα πλαστο καθηκον, σε απροσωπα οντα οπως "η κοινωνια". Πολλοι ομως δεν εχουν καταλαβει οτι ατομικισμος δεν σημαινει βρωμια, δεν σημαινει επιβιωση παση θυσια, σημαινει καθαρος ανταγωνισμος επι ισοις οροις. Τα ατομα που ζηταμε ειναι τα ατομα που καθονται και κρινουν ελευθερα και αποφασιζουν να ζουνε σωστα, προωθωντας το συμφερον τους χωρις να τσαλαπατανε τους αλλους. Το ατομο που κρινει ελευθερα πρεπει να βλεπει την αδικια της διαφθορας πιο καθαρα απο το ζωο της μαζας. Ειναι το ατομο που στην ορολογια της θεωριας παιγνιου, βλεπει την αξια της ισορροπιας με συνεργασια καθαρα και λογικα, την διαλεγει οχι απο ενστικτο αλλα μετα απο σοβαρη σκεψη. Την επομενη φορα που μπορειτε να κλεψετε την σειρα του αλλου, που μπορειτε να του παρετε ατιμα την θεση, που σας ζητανε λαδωμα για μια απλη υπηρεσια, αντισταθειτε. Η διαφθορα, σε καθε μορφη, δεν ειναι ανεκτη. Και μονο μια κοινωνια πραγματικα ελευθερων, λογικα σκεπτομενων ατομων, μπορει να την καταπολεμησει...

προσθηκη: Ενας καλος τροπος να μειωθει η διαφθορα στην Ελλαδα στο ελαχιστο, ειναι να απαλλαξουμε τις επιχειρησεις απο την αγκαλια του κρατους. Μα ειναι ποτε δυνατον να γινεται θεμα στις εφημεριδες ποιον προσελαβε για φυλακα μια τραπεζα???

Τρίτη, Οκτωβρίου 04, 2005

Μία απορία...

Μιας και η συζήτηση για τις περιβαλλοντικές πολιτικές, που επεκτάθηκε στο θέμα της κατ'εξαίρεση καταστρατήγησης του ιδιοκτησιακού δικαιώματος, έχει μεγαλώσει υπερβολικά, ήθελα μέσω αυτού του άρθρου να εκφράσω κάποιες απορίες μου. Ενδιαφέρομαι συγκεκριμένα για την οπτική του Προμηθέα. Aν και έχει πει ότι θα επανέλθει με περισσότερες λεπτομέρειες, εκφράζω εδώ την κύρια μου απορία που προκύπτει όταν πάω να συμβιβάσω τις οπτικές μας.

Αν κανείς με ρωτήσει πως αισθάνομαι εγώ την ιδέα του φιλελευθερισμού θα μπορούσα να απαντήσω ποιητικά λέγοντας ότι τον αισθάνομαι σαν ένα ρεύμα που με σπρώχνει προς την κατεύθυνση που θέλω να πάω. Η ιδέα του φιλελευθερισμού μου αρέσει αισθητικά λόγω του φυσικού τρόπου έκφρασης της και μου αρέσει πρακτικά γιατί βλέπω ή οραματίζομαι τα αποτελέσματα και την πορεία που δημιουργεί. Από μία άποψη δεν είναι αναγκαίο να έχουν όλοι οι φιλελεύθεροι τους ίδιους λόγους και τα ίδια κίνητρα με εμένα, ούτως ή άλλως τις περισσότερες φορές ικανοποιούμαστε το ίδιο από τα αποτελέσματα. Όμως από την άλλη μου δημιουργείται απορία όταν σε σημεία "λεπτομέρειες" προκύπτουν διαφωνίες.

Αυτό που έχω κατά νου μου είναι η διαφωνία μεταξύ SG και Προμηθέα για μια συγκεκριμένη περίπτωση αντιδικίας μεταξύ ιδιοκτητών: ένας ιδιοκτήτης επιθυμεί να κινηθεί αναπτυξιακά, με την σύμφωνη γνώμη μιας κοινότητας, αλλά ένα μέλος της κοινότητας που είναι και ιδιοκτήτης στέκεται εμπόδιο σε αυτή την κίνηση. Η οικονομικά άπειρη γνώμη μου τυχαίνει να συμβαδίζει με την πιο έμπειρη γνώμη του SG ότι μπορεί να είναι στο συμφέρον της κοινότητας να παραμεριστεί ο αντιρρησίας. Επιπλέον πιστεύω ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάτι τέτοιο είναι και δίκαιο! Δεν ισχυρίζομαι βέβαια ότι οτιδήποτε είναι στο συμφέρον της κοινότητας θα είναι και δίκαιο γενικά, αλλά ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου είναι.

Ο Προμηθέας είναι κατηγορηματικά αντίθετος με αυτό. Διακρίνω στα επιχειρήματα δύο φύσεις, χωρίς να είμαι σίγουρος αν είναι διακριτές ή κάποια από τις δύο απορρέει από την άλλη:

Σε κάποια σημεία ο Προμηθέας δικαιολογεί την ολοκληρωτική υπεράσπιση της ιδιοκτησίας λέγοντας ότι οτιδήποτε άλλο θα ήταν καταστροφικό, γιατί θα άνοιγε "την κερκόπορτα στον ολοκληρωτισμό". Αυτό είναι κάτι που καταλαβαίνω πολύ καλά και δεν μου δημιουργεί καμία απορία. Μάλιστα θα μπορούσα να πω ότι σε πολλές καταστάσεις το επιχείρημα μπορώ να το υιοθετήσω και εγώ. Είναι σκόπιμο να προλαμβάνουμε κάποια πράγματα δρώντας προληπτικά.

Σε κάποια άλλα σημεία ο Προμηθέας "απαγορεύει" οποιαδήποτε καταστρατήγηση της ιδιοκτησίας σε αξιωματική βάση. Η ιδιοκτησία (και η ελευθερία την οποία συνεπάγεται) ορίζουν ολοκληρωτικά τι είναι δίκαιο και τι όχι γιατί, όπως λέει και ο ίδιος, "δεν εμπεριέχουν τον παράγοντα της βίαιης επιβολής-εισβολής στη σφαίρα αυτονομίας του διαφωνούντα". Εδώ είναι που μου δημιουργείται η απορία!

Η εισβολή και η επιβολή είναι συμπεριφορές που επιδεικνύουν οι άνθρωποι οπότε έρχεται αναπόφευκτα να επικαθίσει πάνω τους ένα ηθικό πέπλο που μπορεί να τις ντύσει είτε θετικά είτε αρνητικά. Το ίδιο ισχύει και για την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη, είναι συμπεριφορές που ανάλογα με την οπτική μας μπορούμε να τις ντύσουμε με ωραία χρώματα είτε με ζοφερά. Όμως όταν θα συνδιάσουμε τα δύο, δεν πρέπει να σηκώσουμε εντελώς τα πέπλα και να δούμε τι καινούριες παράμετροι επισέρχονται;

Ο Προμηθέας φαίνεται να σήκωσε τα πέπλα και να βρήκε ότι δεν επισέρχεται καμία καινούρια παράμετρος σε αυτό το σύμπλεγμα συμπεριφορών. Ότι σε μια σχέση δύο ανθρώπων όπου ο καθένας παίζει δύο ρόλους, έναν καλό και έναν κακό, υπάρχει ξεκάθαρη υπερίσχυση του ενός ρόλου. Ο ένας επιβάλει και ο άλλος αντιστέκεται ελεύθερα. Η απορία μου είναι στο γιατί δεν μπαίνει στην ανάλυση και το άλλο role-play, όπου ο ένας δημιουργεί και ο άλλος καταστρέφει την δημιουργία. Είναι η 100% αποφυγή της βίας τόσο σημαντικό πράγμα ώστε να ορίζει όλα τα άλλα; Ιδού η απορία :-)

Κυριακή, Οκτωβρίου 02, 2005

The luxury of today is the necessity of tomorrow.

"Στις ημέρες μας ο καθένας μπορεί πραγματοποιήσει μία πτήση την εβδομάδα. Το ίδιο θα ισχύσει και για τις διαστημικές πτήσεις· θα υπάρξουν και άλλοι τουρίστες σαν εμένα", δήλωσε λίγες ώρες πριν την εκτόξευση από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ, για τον Διεθνή Διαστημικό σταθμό, ο Αμερικανός επιχειρηματίας που επρόκειτο να γίνει ο τρίτος «διαστημικός τουρίστας» στην Ιστορία. (in.gr)

The luxury of today is the necessity of tomorrow. Every advance first comes into being as the luxury of a few rich people, only to become, after a time, an indispensable necessity taken for granted by everyone. Luxury consumption provides industry with the stimulus to discover and introduce new, things. It is one of the dynamic factors in our economy. To it we owe the progressive innovations by which the standard of living of all strata of the population has been gradually raised." - Ludwig von Mises

Σάββατο, Οκτωβρίου 01, 2005

Rooster Review 7-9/2005


Μπορείτε από εδώ να κατεβάσετε το νέο pdf τεύχος του Rooster Review με την αρθρογραφία των μηνών Ιουλίου-Αυγούστου-Σεπτεμβρίου.

Το Rooster Review είναι μια δωρεάν pdf συλλογή των κυριότερων άρθρων κάθε τριμήνου της σελίδας μας. Μπορείτε ελεύθερα να το τυπώσετε, να το φωτοτυπήσετε και να το διανείμετε.

Κάθε παρατήρηση/υπόδειξη/απορία κτλ καλοδεχούμενη.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock