Ομολογουμένως,το Κράτος , ξέρει να εκμεταλλεύεται ή και να δημιουργεί κρίσεις, με στόχο την ενίσχυση της εξουσίας του...Δημοσιεύτηκε αυτές τις μέρες μια έκθεση, που παραγγέλθηκε από τη βρετανική κυβέρνηση, για τις οικονομικές επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Μεταξύ άλλων τρομερών , η έκθεση προβλέπει πως οι επιπτώσεις από την υπερθέρμανση μπορούν να στοιχίσουν όσο ο Α' και ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος μαζί, ενώ πάνω από 200 εκατ. άνθρωποι θα οδηγηθούν στην προσφυγιά λόγω ξηρασίας ή πλημμυρών. Φυσικά ο Tony Blair και ο πιθανότερος διάδοχος του Gordon Brown, με μπαράζ δημοσίων εμφανίσεων και άρθρων σε εφημερίδες , εμφανίστηκαν ιδιαίτερα ανήσυχοι και υποσχέθηκαν τη λήψη μέτρων. Άλλωστε η κυβέρνηση Μπλαιρ, ξέρει πολύ καλά πώς να εκμεταλλεύεται και να ενισχύει τις φοβίες των πολιτών. Πιο παλιά, καλλιέργησε το μύθο των μυστικών όπλων που δήθεν κατείχε ο Σαντάμ Χουσεϊν, ώστε να δικαιολογηθεί η επέμβαση στο Ιράκ. Κανείς δεν έπρεπε να νιώθει ασφαλής, όλοι είμασταν πιθανός στόχος του παρανοϊκού δικτάτορα. Εκμεταλλέυτηκε το φόβο όλων ,για την απειλή της τρομοκρατίας. Για να είναι οι πολίτες πιο ασφαλείς, θα έπρεπε να δεχτούν μια άνευ προηγουμένου νομοθεσία που έθιγε βασικές συνιστώσες του αγγλοσαξωνικού δικαίου και περιόριζε θεμελιώδη ατομικά δικαίωματα ...Και τώρα το φαινόμενο της "παγκόσμιας υπερθέρμανσης"...Μια ακόμη κρίση και ένα νέο κλίμα φόβου και πανικού, έντεχνα καλλιεργούμενο από την κυβέρνηση. Η λύση; Mα και φυσικά , όπως σε όλες τις κρίσεις,πάλι η σωτήρια κρατική παρέμβαση: νέοι "πράσινοι" φόροι, περισσότερη γραφειοκρατία, δρακόντεια νομοθεσία. Kαι αυτή τη φορά η Αριστερά όχι μόνο δεν αντιδρά αλλά αντίθετα υπερθεματίζει των κυβερνητικών μέτρων, μιας και αυτή η κρίση συμβαδίζει απόλυτα με τις..."περιβαλλοντολογικές" ευαισθησίες της.
Και βέβαια κανένας προβληματισμός για το αν όλος αυτός ο πανικός είναι δικαιολογημένος , καμιά αναφορά στο ότι δεν υπάρχει επιστημονικό consensus όσον αφορά το φαινόμενο του θερμοκηπίου, αλλά αντίθετα υπάρχουν πολλοί επιστήμονες που διατυπώνουν διαφορετικές απόψεις.
Ο Αμερικανός συγγραφέας Michael Crichton στο τελευταίο του συναρπαστικό μυθιστόρημα,"State of Fear" ,εκλαϊκεύει αυτές τις απόψεις( να δώ αν το Χόλυγουντ, θα τολμήσει να κάνει ταινία, ένα τόσο μη πολιτικά ορθό, βιβλίο). Γράφει , μεταξύ άλλων, για τη σύγχρονη "βιομηχανία του φόβου":
"Τα βιομηχανοποιημένα κράτη παρέχουν στους πολίτες τους πρωτοφανή ασφάλεια, υγεία, και ανέσεις.Η μέση διάρκεια ζωής αυξήθηκε κατά πενήντα τοις εκατό τον τελευταίο αιώνα.Παρ'όλα αυτά οι σύγχρονοι άνθρωποι φοβούνται απελπιστικά.Φοβούνται τους ξένους, τις αρρώστιες, την εγκληματικότητα, το περιβάλλον. Φοβούνται τα σπίτια μέσα στα οποία ζούν, τις τροφές που τρώνε, την τεχνολογία που τους περιβάλλει.Και τους προκαλούν ιδιαίτερο πανικό αυτά που δεν μπορούν καν να δούν:μικρόβια, χημικές ουσίες, πρόσθετα, ρύποι.Φόβος, νευρικότητα, ανησυχία και κατάθλιψη.Και κάτι ακόμη πιο εκπληκτικό, είναι σίγουροι ότι το περιβάλλον καταστρέφεται γύρω τους.Απίστευτο!Μια ομαδική πλάνη που μοιάζει με την πίστη στη μαγεία, μια παγκόσμια φαντασίωση αντάξια του Μεσαίωνα.Όλα πάνε κατα διαβόλου και επομένως πρέπει όλοι να ζούμε φοβισμένοι...Τα τελευταία δέκα πέντε χρόνια είμαστε υπό τον έλεγχο ενός εντελώς νέου συμπλέγματος...Το ονομάζω πολιτικό-νομικό-δημοσιογραφικό σύμπλεγμα.Το ΠΝΔ.Και είναι αφοσιωμένο στη διάδοση του φόβου στον κόσμο με το πρόσχημα ότι προωθεί την ασφάλεια...Τα δυτικά κράτη είναι ασφαλή.Όμως οι πολίτες δεν νιώθουν ότι είναι, εξαιτίας του ΠΝΔ...Οι πολιτικοί χρειάζονται τον φόβο για να ελέγχουν τον πληθυσμό.Οι δικηγόροι χρειάζονται κινδύνους για να γίνονται δίκες και να βγάζουν λεφτά.Τα μέσα ενημέρωσης χρειάζονται τρομακτικές ειδήσεις για να τραβήξουν την προσοχή του κοινού."
12 σχόλια:
Δεν είναι μόνο το κράτος. Είναι και οι ίδιοι οι επιστήμονες των κρατικά επιχορηγούμενων κέντρων που υπερβάλλουν προκειμένου να στρέψουν την κοινή γνώμη (και τα κρατικά κονδύλια) προς τη μεριά τους.
Εμένα πάλι με βρίσκει σύμφωνο ο σκεπτικισμός του Martingale. Καλό θα ήταν να μην παίρνονται ρίσκα.
Και, Roark, αν οι επιστήμονες των κρατικά επιχορηγούμενων κέντρων υπερβάλλουν μια φορά, πρέπει να δεις πόσο υπερβάλλουν εκείνοι που χρηματοδοτούνται απ'τις βαριές βιομηχανίες...
Στο θέμα είμαι υποχρεωμένος να πάρω μια μετριοπαθή μέση στάση. Έχουν δίκιο και οι μεν και οι δε. Καλό θα ήταν το περιβάλλον να είναι εκτός πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί ένα κράτος να θέλει να δημιουργήσει φόβο σε αυτό το θέμα, όταν το μόνο που θα κερδίσει είναι να μειώσει την ανάπτυξη? Πραγματικά ποιο άλλο μπορεί να είναι το κέρδος, ειδικά για ένα σχετικά φιλελέυθερο κράτος όπως είναι το UK?
Και γιατί τα εισαγωγικά και οι τελίτσες όταν αναφέρεσαι στις ευαισθησίες των αριστερών?
Περιμένω επιχειρήματα που να με πείσουν, γιατί κι εγω δεν θέλω να πιστέψω ότι θα είναι τόσο εφιαλτικό το μέλλον!
Καμμιά φορά αδυνατώ να καταλάβω τα επιχειρήματα. Γιατι κατηγορείται μια τόσο "pro business" κυβέρνηση όπως η τωρινή των Η.Π.Α. όταν αρνείται να υπογράψει την συνθήκη του Κυότο, την στιγμή που όλες οι μεγάλες επιστημονικές οργανώσεις τις συμφωνούν ότι υπάρχει άυξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη τα τελευταία εκατό χρόνια. Αυτες συμπεριλαμβάνουν τις
National Academy of Sciences, The American Meteorological Society, The American Geophysical Union κ.τ.λ.. Στοιχειδης γνώση της ακαδημαικής κατάστασης στις Η.Π. θα σας έπειθε ότι δεν υπάρχει περίπτωση "καθοδήγησης", σε αντίθεση με την χρηματοδοτούμενη έρευνα από την βιομηχανία (π.χ. τις "έρευνες" που είχαν γίνει από τις εταιρίες καπνού πριν τριάντα χρόνια για το άν το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο). Συγχεεται μια περίπτωση αποτυχίας της κατασκοπείας - Ιρακ με κάποια άσχετα επιστημονικα δεδομένα. Ένας σοβαρός επιστήμονας που "διαφωνεί", ο Lindzen βασικά δεν αμφισβητεί ότι υπάρχει άυξηση της μέσης θερμοκρασίας, αλλά το άν αυτή προέρχεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα.
Τέλος να πώ και την άποψη μου που είναι ότι η επόμενη εποχή των παγετώνων δεν είναι μακριά. Η μόνη λύση είναι να πάρουμε τα αυτοκίνητα μας και να κάνουμε βόλτες γύρω από τα σπίτια μας.
Δεν είμαι ειδικός επιστημόνας για να αποφασίσω ποια πλευρά έχει δίκιο, απλά διαβάζω αντιφατικές πληροφορίες σχετικά με το φαινόμενο της υπερθέρμανσης που με προβληματίζουν.Μου φαίνεται απόλυτα λογικό πως το κλίμα αλλάζει από μόνο του΄σε βάθος χρόνου, χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση. Άλλο κλίμα υπήρχε πριν 500 χρόνια, όπου πάγωνε ο Τάμεσης, άλλο πριν 2000 χρόνια, άλλο σήμερα.Το γεγονός όμως είναι πως δεν υπάρχει ομοφωνία, και δεν καταλαβαίνω γιατί κανείς δεν μας ενημερώνει πως υπάρχουν και άλλες απόψεις σχετικά με το κλίμα και επιπλέον δεν καταλαβαίνω γιατί να πιστέψω επιστήμονες που χρηματοδοτούνται από το κράτος ή στελεχώνουν δημόσιους οργανισμούς.Δεν είναι προς το συμφέρον κάθε γραφειοκρατίας να μεγιστοποιεί το πρόβλημα το οποιό έχει να αντιμετωπίσει , για να διατηρήσει τις θέσεις και τους μισθούς της;Όσο για τις περιβαλλοντολογίκες ευαισθησίες της Αριστεράς, τις θεωρώ σε μεγάλο βαθμό υποκριτικές. Πιο πολύ εξυπηρετούν τις αντικαπιταλιστικές εμμονές της πάρα την προστασία του περιβάλλοντος...Επιπλέον, όλη αυτή η κινδυνολογία δεν έχει σαν απώτερη συνέπεια την περαιτέρω επέμβαση του κράτους στη ζωή μας?Μια ματιά αν ρίξετε στην παγκόσμια ιστορία, θα πεισθείτε για την εγγενή τάση της κρατικής εξουσίας να επεκτείνεται συνέχεια.Σήμερα, που η ιδέα της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία έχει χάσει πια την αίγλη της, η μάχη των ιδεων του μέλλοντος θα δοθεί πάνω σε τέτοια θέματα. Το περιβάλλον είναι το καλύτερο άλλοθι για τους πάσης φύσεως κρατιστές, να δικαιολογήσουν και πάλι το ρόλο τους.
Και αλήθεια, martingale,γιατί άσχετος ο Lomborg??Επί της ουσίας δεν λες κάτι για τα επιχειρήματα του...
K. το να κοιτάς τα τελευταία 100 χρόνια είναι ακριβώς ο πυρήνας της προπαγάνδας που πλασάρεται. Κοίτα τις μεταβολές του κλίματος εδώ και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια να δεις ότι οι αλλαγές που σήμερα αποδίδονται σε ανθρωπογενή παρέμβαση έχουν μια αξιοσημείωτη περιοδικότητα. Επίσης, οι σύγχρονες μετρήσεις της ατμόσφαιρας με δορυφόρους ανατρέπουν πολλά συμπεράσματα βασισμένα σε επίγειες μετρήσεις.
Για το θέμα υπάρχει τεράστια βιβλιογραφία, απλά ανέφερα ενδεικτικά δύο πτυχές του που έχουν ξαναπαρουσιαστεί στο rooster. H κινδυνολογία αυτή δεν είναι τυχαία και σκοπός της δεν είναι άλλος από το να μας βάλει στον "οικολογικό δρόμο προς τη δουλεία".
Οικονομικός Δρόμος προς τη Δουλεία; :-/
Νομίζω είναι λίγο υπερβολικός ο τίτλος... Κοίτα, δεν αμφιβάλλω ότι πέφτει παραπληροφόρηση σχετικά με το "hockey stick" του Φαινομένου του Θερμοκηπίου (και απ'τους μεν και απ'τους δε), αλλά η διαφορά βρίσκεται κυρίως στους λόγους αυτής της αύξησης της θερμοκρασίας, όχι στο ότι τελείται. Επίσης διαφωνία υπάρχει στους χρόνους (έτη, δεκαετίες, εκατονταετίες) αυτού του φαινομένου, όχι ότι αργά ή γρήγορα θα χρειαστούν να παρθούν αποφάσεις.
Δε μπορώ να καταλάβω γιατί τα κράτη θα πρέπει να συμφωνούν με μια οικολογική πολιτική όταν ξέρουν ότι αυτή θα μειώσει τη βιομηχανική παραγωγικότητά τους οπότε το επιχείρημα περί «κρατικών επιστημόνων» που υποστηρίζουν το οικολογικό κίνημα είναι το λιγότερο... ασταθές.
Προσωπικά, ανάμεσα σ'έναν επιστήμονα που δουλεύει για μια εταιρεία καπνών και έναν που είναι σ'ένα ανεξάρτητο ίδρυμα χωρίς conflicts of interest προτιμώ τον δεύτερο.
Υπάρχει κι ένα ωραίο έργο, το: "Thank You For Smoking!" Θα μπορούσε κάλλιστα να γίνει και κάτι αντίστοιχο για το περιβάλλον. :)
Εστω οτι η μια μερια εχει απολυτο δικιο. Εστω οτι η (υπερ)θερμανση του πλανητη δεν οφειλεται σε ανθρωπογενεις παραγοντες και ειναι ενα φυσικο, περιοδικο φαινομενο.
Το βρισκει κανεις λογικο και επιθυμητό να ξαμολαει εκατονταδες εκατομμυρια τοννους απο CO2 καθε χρονο στην ατμοσφαιρα; (για τα υπολοιπα δηλητηρια δεν μιλαω καν)
Η μια πλευρα εχει - εντεχνα - μεταθεσει το θεμα. Συζηταμε για το αν η αυξημενη θερμοκρασια ειναι ανθρωπογενης η οχι. Λαθος θεμα.
Θα επρεπε να συζηταμε, αν η εκλυση τοσου CO2 ειναι επωφελης για τον πλανητη η οχι.
Αν καποιος επιστημονας μου αποδειξει, οτι το CO2 *ΔΕΝ* βλαπτει, τοτε να σταματησω να φοβαμαι. Μεχρι ομως να μαθω τις ακριβεις επιπτωσεις των ενεργειων μου, θα ειμαι επιφυλακτικος.
Και μην ξεχναμε, οτι οσοι γραφουν για "βιομηχανια του φοβου", "σταματηστε επι τελους να φοβαστε" κλπ. απο καπου πληρωνονται επισης.
Αυτό που με λίγα λόγια ήθελα να πώ είναι ότι υπαρχει συμφωνία στις μεγάλες επιστημονικές αμερικανικές ενώσεις, οι οποίες δεν ελέγχονται κατα κάποιο τρόπο από το κράτος αν και το κράτος χρηματοδοτεί επιστήμονες μεμονωμένα.
cobden, roark. kensai, μπορείς να κοιτάς και τα τελευταία τετρακόσια χρόνια, ή και πιο πίσω. Είναι σαφές ότι η θερμοκρασία αυξάνεται. Δεν υπάρχει αμφιβολία, κανείς σοβαρός επιστήμονας δεν το αμφισβητεί. Υπάρχει αρκετή κουβέντα και διαφωνία γύρω από το άν αυτό οφείλεται στον άνθρωπο. Αν διαβάζετε τον Εκόνομιστ μπορεί να είχατει δει και το αφιέρωμα που είχε πριν περίπου ένα μήνα. Τέλος στην Αμερική, ενδεχομένως να υπαρχει καλλιέργεια φόβου γύρω από την αλλαγή του κλίματος, αλλά είναι ακόμα αρκετά περιθωριακό φαινόμενο, και σίγουρα δεν είναι καθοδηγούμενο από την κυβέρνηση. Για την Ευρώπη δεν ξέρω, αλλά στην Ευρώπη τα προβλήματα είναι και μεγαλύτερα, λόγω και της μεγαλύτερης πυκνότητας κατοίκων. Εδώ ακόμα υπάρχουν τεράστιες "παρθένες εκτάσεις".
Για οικονομική δουλεία, μπορείται να δείτε τις συνθήκες εργασίας στο Wallmart, δεν χρειάζεται να πάμε πολυ μακρια.
Και το Thank you for smoking ήταν αρκετά ευχάριστο.
Προσωπικά, δεν έχω σχηματίσει ακόμη άποψη για το τι ακριβώς συμβαίνει. Όταν όμως ακούω τον Al Gore να χωρίζει τους πολίτες σε believers και skeptics, είναι φυσικό να έχω την τάση να συμβαδίσω με τους skeptics. Ένα άλλο σημείο που με προβληματίζει είναι η ποιότητα των προβλέψεων – όταν ακούω για correlations κρατάω μικρό καλάθι.
Δεν αμφισβητώ όμως ότι οι περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν με την άποψη ότι η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη είναι πραγματική και ότι, σε κάποιο ποσοστό, οφείλεται και σε δραστηριότητες των ανθρώπων.
Τα ζητήματα που θα έδινα προσωπικά μεγαλύτερη έμφαση είναι τα παρακάτω:
1. να μην αφήσουμε τους doomsdayers να καθορίσουν την ατζέντα,
2. να ξεκαθαρίσουμε ποια ζητήματα αφορούν την επιστημονική κοινότητα και ποια είναι πολιτικής φύσης,
3. να ξεκαθαρίσουμε πόση βαρύτητα μπορούν να έχουν προβλέψεις που αφορούν περιόδους 50-100 χρόνων,
4. να μην καθορίσουμε το μέλλον μας με βάση την precautionary principle, και
4. να συζητήσουμε ανοιχτά το φαινόμενο, χωρίς να θεωρούμε ότι οι μοναδικές λύσεις είναι οι παρεμβατικές λύσεις.
Το ποιο σημαντικό είναι ίσως το να απεγκλωβίσουμε την επιστήμη από την πολιτική. Τέτοια μπερδέματα μόνο στρεβλώσεις μπορούν να φέρουν οδηγούν συνήθως και σε κακή επιστήμη και σε κακή πολιτική.
Mολύνοντας ή ρυπαίνοντας το περιβάλλον μπορεί η Χ εταιρεία ή ο Υ ιδιώτης ή το Ζ κράτος να έχει ένα κέρδος, αλλά μεταθέτει το κόστος αλλού. Πέφτει η αξία της μολυσμένης γης, αυξάνεται το κόστος του πόσιμου νερού και άλλα πράγματα.
π.χ. Αν εξάγουμε χρυσό σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης του υδροφόρου ορίζοντα. Αν εξάγουμε πετρέλαιο μπορούμε να μολύνουμε το περιβάλλον (π.χ. Μπακού)
Ακόμα δεν υπάρχει κάποιο άμεσο υλικό κέρδος από την συντήρηση κάποιων βιότοπων ή της ύπαρξης κάποιων ειδών. Τα οφέλη είναι μη ποσοτικά μετρήσιμα σε τέτοιες περιπτώσεις.
Επειδή δεν μπορούμε να βασιστούμε στην ευαισθησία του Χ ιδιώτη που θα προτιμήσει την σακούλα του 1c που θα διασπαστεί μετά από 10000 χρόνια, της βιομηχανίας που θα πετάξει τα απόβλητα της στο τοπικό ποτάμι και της κυβέρνησης που για να πουλήσει δουλεία στην Ρωσία φέρνει φυσικό αέριο θέλουμε παρέμβαση. Διότι οι παραπάνω έχουν ως σκοπό το κέρδος τους ατομικά, όχι το συνολικό κέρδος. Το οποίο περιορίζει συνεχώς το φυσικό περιβάλλον και αυξάνει τις παραγωγές αποβλήτων.
Τώρα πως θα βελτιωθεί αυτή η κατάσταση δεν γίνεται αλλιώς παρά μόνο με την κακή κρατική παρέμβαση που βάζει φόρους και πρόστιμα σε όσους μολύνουν (το οποίο τους κάνει να πηγαίνουν να μολύνουν τις μπανανίες οι οποίες δεν έχουν περιβαντολλογικές ευαισθησίες), που δίνει επιδοτήσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας διότι δεν βγάζουν CO2 στο περιβάλλον και απαγορεύει κακές δραστηριότητες.
Βέβαια ακόμα και με οικονομική θεώρηση να το πάρεις κάποια φάση το κόστος μόλυνσης θα γίνει πολύ μεγάλο οπότε δεν θα συμφέρει η περαιτέρω παραγωγή μόλυνσης. Ισως δε και να φτάσουμε στο επίπεδο να συμφέρει περισσότερο η εγκατάλειψη του πλανήτη και η αποίκηση άλλου :)
Ας πάρουμε και την ρήση του Matrix. Oπου ο Agent Smith λέει πολύ σοφά...
I'd like to share a revelation that I've had during my time here. It came to me when I tried to classify your species and I realized that you're not actually mammals. Every mammal on this planet instinctively develops a natural equilibrium with the surrounding environment but you humans do not. You move to an area and you multiply and multiply until every natural resource is consumed and the only way you can survive is to spread to another area. There is another organism on this planet that follows the same pattern. Do you know what it is? A virus. Human beings are a disease, a cancer of this planet. You're a plague and we are the cure.
αντριου προφανως η περιβαλλοντικη ρυπανση παρουσιαζει μεγαλες εξωτερικοτητες. Προφανως χρειαζεται καποια επεμβαση για να αποφυγουμε την ρυπανση. Αλλα η επεμβαση πρεπει παντα να δικαιολογειται διεξοδικα και να επιλεγουμε την επεμβαση με τις λιγοτερες επιπτωσεις στην οικονομια.
Το θεμα με την θερμανση του πλανητη ειναι οτι δεν εχουμε πολλα στοιχεια ακομα για το τι μπορει να γινει. Σιγουρα χρειαζεται προσοχη γιατι μιλαμε για ενα τεραστιο θεμα. Αλλα ειναι γνωστο οτι οι επιστημονες φωναζουν υπερβολικα, για λογους προσελκυσης της προσοχης αλλα και βεβαια επειδη δεν βλεπουν την συνολικη εικονα.
Η εκθεση που μιλαει για τεραστιες ζημιες μου μυριζει οτι ειναι παραπλανητικη, γιατι ειναι σαν να λεει οτι ο περιορισμος της ρυπανσης θα κανει καλο στα εισοδηματα μας. Αυτο ειναι φυσικα λαθος, καθε περιορισμος κοστιζει, κοστιζει σε εισοδημα, σε θεσεις εργασιας κτλ Πρεπει να βρουμε την σωστη μιξη αναπτυξης και περιβαλλοντισμου χωρις ιδεοληψιες και φωνασκιες απο επιφανειακα σκεπτομενα ατομα που αν τους ακουγαμε θα γυριζαμε στην λθινη εποχη. Καθε κινηση εχει κοστος, αυτο πρεπει να ειναι σαφες.
Δημοσίευση σχολίου