Το παιχνίδι των κυβερνήσεων

Αν πιστέψει κανείς το ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση του Καραμανλή είναι η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης – χειρότερη ακόμα κι από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Από την άλλη, η ΝΔ από τη στιγμή που ανέβηκε στην κυβέρνηση απαντά σε κάθε αντιπολιτευτικό σχόλιο του ΠΑΣΟΚ με το ‘στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί’ και κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ για διαφθορά και κακοδιαχείριση. Τα υπόλοιπα κόμματα δε, υποστηρίζουν ότι και τα δύο κόμματα υπήρξαν καταστροφικά για τη χώρα.

Πόσο κοντά είναι όμως είναι αυτοί οι ισχυρισμοί στην πραγματικότητα; Είμαι σίγουρος ότι και οι πιο ένθερμοι αντίπαλοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (και βάζω και τον εαυτό μου μεταξύ τους), δεν μπορούν να ισχυριστούν ότι η χειροτέρεψε η Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Μπορεί η ταχύτητα της βελτίωσης να είναι τραγικά αργή, μπορεί ίσως και να υπάρχουν στιγμές που υπάρχει μερική οπισθοχώρηση. Θα δυσκολευτεί όμως κανείς να με πείσει ότι η χώρα βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση πριν από 20 ή 30 χρόνια. Μπορεί το μεγαλύτερο κομμάτι της βελτίωσης της αυτής να οφείλεται σε παράγοντες πέρα από τον έλεγχο των ελληνικών κυβερνήσεων (διεθνείς εξελίξεις, τεχνολογική πρόοδος, άνοιγμα αγορών κλπ.), βελτίωση όμως υπήρξε. Κι όταν αποφασίσουμε να αφήσουμε στην άκρη και τις τελευταίες κρατικιστικές εμμονές μας, η βελτίωση είμαι σίγουρος θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακή.

(Πηγή: Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Της Ελλάδος - Συγκρίσεις 12μηνων περιόδων Γενικού ΔΤΚ, κατά τα έτη 1959-2007.)

Μιας και μπαίνουμε σε μισο-εκλογική περίοδο, κι είμαστε και στην αρχή των καλοκαιρινών διακοπών, σκέφτηκα να κάνουμε ο καθένας τη δική του αποτίμηση (σε highlights) των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης. Κάνω την αρχή εγώ:

Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής (1974-1980): [+] Σημαντική προσφορά στον εκδημοκρατισμό της χώρας, ένταξη στην ΕΟΚ, «Ανήκομεν εις την Δύσιν». [-] Κρατικισμός, συντηριτισμός, φυγομαχία. (Συνολική εντύπωση: μάλλον θετική.)

Γεώργιος Ράλλης (1980-1981) : Έγινε πρωθυπουργός για να χάσει τις εκλογές. (Συνολική εντύπωση: ουδέτερη.)

Ανδρέας Παπανδρέου (1981-1989): [+] Δικαιώματα γυναικών, πολιτικός γάμος. [-] Έντονος, κρατικισμός, λαϊκισμός, ‘Τρίτος Δρόμος’, αντιαμερικανισμός, διαφθορά. (Συνολική εντύπωση: αρνητική.)

Τζανής Τζαννετάκης - Ιωάννης Γρίβας - Ξενοφών Ζολώτας (1989-1990): Παράξενη περίπτωση – μεταβατική περίοδος. [+] Η Αριστερά και η Δεξιά δίνουν τα χέρια. [-] Περισσότερη ηθικολογία απ’ ότι θα έπρεπε. (Συνολική εντύπωση: μάλλον θετική.)

Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (1990-1993): [+] Αρχή των ιδιωτικοποιήσεων, προσπάθειες για δημοσιονομικό συμμάζεμα, επιστροφή στη Δύση, απενοχοποίηση της αγοράς, εξομάλυνση των σχέσεων με Τουρκία. [-] Τρομονόμος, νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου για την παιδεία (συντηρητισμός), εξωτερική πολιτική (το Σαμαρά υπουργό εξωτερικών;) (Συνολική εντύπωση: μάλλον θετική.)

Ανδρέας Παπανδρέου (1993-1996): Φαίνεται να ηρεμεί στο δεύτερο γύρο. [+] Συνέχιση των ιδιωτικοποιήσεων, συμφιλίωση με την αγορά, σταθεροποίηση. [-] Ανοχή στη διαφθορά, αδυναμία ελέγχου του κομματικού μηχανισμού. (Συνολική εντύπωση: ουδέτερη.)

Κωνσταντίνος Σημίτης (1996-2004): Πολύ καλό πρώτο ημίχρονο. Κακό δεύτερο. [+] Εντατικοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων και της απελευθέρωσης της αγοράς, δυτικός προσανατολισμός, συνέχεια της πολιτικής εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία, έργα υποδομής, Καποδίστριας, μερική σύγκρουση με το εκκλησιαστικό κατεστημένο, ΟΝΕ. [-] Ανοχή στη διαφθορά, διατήρηση της γραφειοκρατίας, άνιση εξωτερική πολιτική (Ίμια: έπρεπε να λυθεί πιο γρήγορα – Οτσαλάν: εκτός ελέγχου) (Συνολική εντύπωση: μάλλον θετική.)

Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής (2004- ): [+] Οικονομική σταθεροποίηση, διατήρηση υψηλής ανάπτυξης, καύση νεκρών, βελτίωση δικαιωμάτων μεταναστών. [-] Περισσότερη ηθικολογία απ’ όση χρειάζεται, αδράνεια, κρατικισμός, γραφειοκρατία, διαφθορά. (Συνολική εντύπωση: ουδέτερη.)