Η φιλελεύθερη ιδεολογία είναι ο "νέος κομμουνισμός"

Τουλάχιστον σύμφωνα με τον Γάλλο Πρόεδρο Jacques Chirac, ο οποίος προειδοποίησε ότι ο "ακραίος φιλελευθερισμός" (ultra-liberalism, libertarianism, νεοφιλελευθερισμός, ελευθεριακή θεωρία -πείτε την όπως θέλετε) είναι "ο κομμουνισμός της εποχής μας", καθώς φαίνεται να απειλεί το αγαπημένο του Ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο της γραφειοκρατίας και του πολιτικαντισμού. Μία εύστοχη κριτική θα βρείτε εδώ.

Είμαστε πλέον... 546.665.

Κι αυτός ο αριθμός είναι, απλώς, ο επίσημος.
Η συνέχεια εδώ.

"Διεθνές Βραβείο σε Ελληνικό Δικηγορικό Γραφείο"!!!

Δείτε αυτό το άρθρο του Βήματος σύμφωνα με το οποίο πήραμε επιτέλους:

"Διεθνές Βραβείο σε ελληνικό δικηγορικό γραφείο"
* Από τη Διεθνή Επιθεώρηση Οικονομικού Δικαίου

Διάβαστε όμως το άρθρο προσεκτικά και θα δειτε ότι το βραβείο είναι για το καλύτερο Ελληνικό δικηγορικό γραφείο! Φαντάζεστε το βραβείο για το καλύτερο ελληνικό γραφείο να μην πήγαινε σε Έλληνα?!?

Παχυσαρκία: επιβάλλεται παρέμβαση;

Για πρώτη φορά αρκετοί ερευνητές πιστεύουν ότι το προσδόκιμο επιβίωσης των Αμερικανών θα αρχίσει να μειώνεται σταδιακά λόγω της επίδρασης της παχυσαρκίας ιδίως κατά την παιδική ηλικία λόγω των αποτελεσμάτων μιας πρόσφατης έρευνας στην έγκυρη ιαρική επιθεώρηση New England Journal of Medicine (Olschansky et al. N. Eng. J. Med. 2005) Έτσι και αλλιώς οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους καθώς σύμφωνα με μία πρόσφατη έρευνα (A. H. Mokdad et al. J. Am. Med. Assoc. 2004) 64% των Αμερικανών πολιτών είναι είτε υπέρβαροι είτε παχύσαρκοι πράγμα το οποίο καθιστά την παχυσαρκία το 2ο συνηθέστερο αίτιο αποτρέψιμου θανάτου μετά το τσιγάρο στις ΗΠΑ.

Όπως και στην περίτωση του καπνίσματος πολλοί επιζητούν την πιο άμεση αντιμετώπιση του ζητήματος από το κράτος με τις πιο μετριοπαθείς φωνές να καλούν για ενημέρωση του ευρύτερου κοινού.
Συγκεκριμένα αρκετοί ειδικοί σχολιάζουν δηκτικά την απραγεία της κυβέρνησης να ονοματήσει τη βασική (σύμφωνα με αυτούς) αιτία της παχυσαρκίας, δηλαδή την εύκολη πρόσβαση σε τρόφιμα πλούσια σε θερμίδες. Π.χ. σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε για λογαριασμό του Κέντρου Επστήμης για το Κοινό Ώφελος (μια αδρή μετάφραση του Center for Science in the Public Interest) τα παιδιά των αμρεικανών καταναλώνουν κατά μέσο όρο 700-900 θερμίδες άνα γεύμα σε εστιατόρια, πράγμα το οποίο ξεπερνά κατά το ήμισυ τις ημερήσιες προτεινόμενες ποσότητες θερμίδων. Αυτή η μη-κυβερνητική οργάνωση προτείνει υποχρεωτική αναγραφή των θερμίδων στα γεύματα τα οποία προσφέρονται στα εστιατόρια, απαγόρευση της πρόσβασης σε αναψυκτικά σε σχολεία καθώς και απαγόρευση της διαφήμισης τροφίμων τα οποία απευθύνονται σε παιδιά.
Άλλες φωνές καλούν για επαναπροσδιορισμό του προβλήματος από το Εθνικό Ινστιτο΄΄υτο Υγείας με ιδιαίτερη έμφαση στην επιστημονική αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών κια διαιτών (είναι άξιου λόγου να αναφέρουμε ότι κανένα από τα ευρέως γνωστά διαιτικά σχήματα δεν έχει αποδειχτεί ότι όντως είναι αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας). Υπάρχουν και φωνές όμως που ανησυχούν ότι η "ιατρικοποίηση" της παχυσαρκίας θα οδηγήσει σε μια λανθασμένη εντύπωση ότι η παχυσαρκία αποτελεί αποκλειστικά κληρονομική κατάσταση και επομένως η ατομική ευθύνη είναι περιορισμένη.
Πέρα από το κλνικό και ερευνητικό ενδιαφέρον, τα νέα στοιχεία φέρνουν πάλι στην επιφάνεια ερωτήματα που μέχρι πρώτινος αφορούσαν κυρίως το κάπνισμα. Μέχρι ποιό βαθμό μπορεί να υπάρξει κρατικός παρεμβατιμός όταν μιλούμε για τέτοια φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας; Είναι ακόμη προώρο να το εικάζουμε αλλά ίσως δεν είμαστε μακριά από την εποχή όπου η υπερκατανάλωση τροφίμων θα αντιμετωπσιτεί όπως και το κάπνισμα με αντίστοιχους περιορισμούς (αν και οι πρακτικές εφαρμογές τέτοιων μέτρων είναι σαφώς πιο δύσκολες για την περίπτωση της παχυσαρκίας).
Αν θεωρήσουμε ότι η μόρφωση είναι η διαδικασία με την οποία παρουσιάζοντας την αλήθεια σε ένα άτομο (εκείνο το οποίο θεωρείται αληθινό στην παρούσα στιγμή) το οδηγούμε σε μια τουλάχιστον εξίσου καλή αξιολόγηση του προβλήματός του από ότι πριν την παρέμβαση μας, τότε μπορούμε να θεωρήσουμε ότι αυτό είναι κάτι θεμιτό από ένα κράτος. Η περαιτέρω όμως παρέμβαση ακροβατεί στα όρια περιορισμών στα αντίκειται στο κοινό αίσθημα της ατομικής ελευθερίας.
(Τέτοια προβλήματα προκύπτουν όταν το κράτος αναλαμβάνει να λειτουργεί ως το μεγαλύτερο προμηθευτή υπηρεσιών υγείας. Ώς γνωστό το εθνικό σύστημα υγείας των ΗΠΑ πάσχει όπως όλα τα συστήματα δημόσιας υγείας από παρασιτισμό. Όταν παρέχονται υπηρεσίες υγείας αδιακρίτως σε άτομα τα οποία εν έρει ηθελημένα θέτουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο, τότε απαλείφεται και το αίσθημα προσωπικής ευθύνης. Κατά την άποψη μου είναι δύσκολο να αντιμετωπισθεί η επιδημία της παχυσαρκίας σε ένα πληθυμσό ο οποίος γνωρίζει εκ των προτέρων ότι ανεξαρτήτως των ενεργειών του θα λάβει πλήρη ιατρική κάλυψη. Στο ίδιο μήκος κύματος δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση ότι πλέον τα περισσότερα άτομα στις ΗΠΑ που πάσχουν από παχυσαρκία ανήκουν στις ασθενέστερες οικονομικές τάξεις).

40 χρονια ερασιτεχνισμοι στην παιδεια!

Ειναι κοινη διαπιστωση των περισσοτερων οικονομικων μελετων οτι το ανθρωπινο κεφαλαιο ειναι ο σημαντικοτερος παραγοντας για την μακροπροθεσμη αναπτυξη μιας χωρας. Δεν ειναι λοιπον καθολου περιεργο οτι η χωρα μας δεν χαρακτηριζεται απο υψηλη αναπτυξη!

Εδω και 40 χρονια οι ελληνικες κυβερνησεις πειραματιζονται η μια μετα την αλλη με τον τοσο σημαντικο τομεα της παιδειας. Αλλες προσπαθειες ειναι ειλικρινεις, αλλες μονο για τα ματια του κοσμου, αλλα καμμια δεν λυνει το προβλημα.

Το μεγαλυτερο προβλημα βεβαια ειναι οτι απλα η ζητηση για Ανωτατη Παιδεια στην χωρα μας δεν καλυπτεται απο την προσφορα, τοσο ποσοτικα οσο ποιοτικα. Και οσο συνεχιζει η ιδεοληπτικη απαγορευση της Ιδιωτικης Ανωτατης Παιδειας ο μονος που μπορει να το αλλαξει αυτο ειναι το κρατος. Χωρις διδακτρα ομως το κρατος δεν δυναται να προσφερει παιδεια σε οσους το ζητουνε. Το γνωστο αποτελεσμα ειναι να εχουμε περιπου 60-70.000 φοιτητες στο εξωτερικο, ενα απο τα μεγαλυτερα ποσοστα του φοιτητικου πληθυσμου παγκοσμιως!

Το δευτερο αποτελεσμα, το οποιο δεν εχουν καταλαβει πολλοι, ειναι οτι με τοσο μεγαλη ζητηση, ολες οι μεθοδοι εισαγωγης στα ελληνικα πανεπιστημια ειναι καταδικασμενοι στην ιδια μοιρα. Παπαγαλια μεχρι αηδιας, τεραστια ανθηση της παραπαιδειας που προετοιμαζει γιαυτες τις εξετασεις, και εντελως πλημμελης διδασκαλεια των αναγκαιων γνωσεων και ικανοτητων στα ελληνικα σχολεια, τα οποια μονο σαν προθαλαμος για το πανεπιστημιο χρησιμευουν και οχι σαν χωροι διαχυσης γνωσης.

Βλεπετε η τοση πιεση του κοσμου για εισοδο στο πανεπιστημιο, οδηγει σε συστηματα που ειναι "αντικειμενικα". Οπου αντικειμενικα, διαβαζε προωθηση ατομων με ελλειψη κριτικης σκεψης, εξεταση αποστηθισμενων γνωσεων και οχι ικανοτητων.

Ετσι οι θεσεις στα ελληνικα πανεπιστημια οχι μονο ειναι ανεπαρκεις, αλλα δεν καλυπτονται απο τα ατομα που ειναι πιο καταλληλα για τις συγκεκριμενες σπουδες. Οδηγει επισης πολλους νεους να σπουδαζουν κατι το οποιο ποτε δεν θελησαν ουτε τους ταιριαζει.

Πιστευω οτι αυτο ειναι ενα απο τα μεγαλυτερα προβληματα της ελληνικης κοινωνιας σημερα. Ενα τεραστιο ποσοστο ανθρωπων που δεν διαλεξαν τον τομεα τους, που δεν τους αρεσει η δουλεια τους, τους ειναι μονο ενα αναγκαιο βασανο. Καθολου περιεργο λοιπον που κανουν την δουλεια τους τοσο βαριεστημενα και ανευθυνα!

Αντιθετως σε χωρες με πραγματικα αξιοκρατικα συστηματα παιδειας, οπου καθε νεος εχει ελπιδες να σπουδασει αυτο που του αρεσει χωρις να θυσιασει την εφηβεια του παπαγαλιζοντας ανοησιες και ξοδευοντας τεραστια ποσα σε αχρηστα φροντιστηρια, η διαφορα ειναι αισθητη. Συμφωνα λοιπον με τον Economist ενας απο τους λογους που οι ΗΠΑ ειναι μια τοσο παραγωγικη οικονομια της γνωσης, ειναι η αξιοκρατια της ανωτατης παιδειας τους και κυριως το συστημα των SATs. Αυτες οι εξετασεις που δινουν τα παιδια στις ΗΠΑ για να εισαχθουν στο κολλεγιο, δεν μετρανε καποιες συγκεκριμενες γνωσεις αλλα κυριως τις ικανοτητες του ατομου. Ετσι η Ανωτατη Παιδεια ειναι ανοιχτη σε ατομα τα οποια ισως λογω εισοδηματος, κοινωνικης θεσης κτλ δεν ειχαν την καλυτερη εκπαιδευση αλλα εχουν τις απαιτουμενες ικανοτητες να σπουδασουν.

Στην "σοσιαλιστικη" Ελλαδα ομως δεν ειμαστε ετοιμοι για κατι τετοιο. Φαινεται πιστευουμε ακομα, οτι μονο οποιος εχει την ορεξη να χασει δυο χρονια απο την ζωη του και τα λεφτα για να πληρωσει τα φροντιστηρια, δικαιουται "δωρεαν παιδειας". Το αποτελεσμα: Στις σχολες οπως Νομικη Αθηνων, Ιατρικη Αθηνων κτλ το ποσοστο των παιδιων που ερχονται απο χαμηλοτερες ταξεις ειναι εξαιρετικα χαμηλο και με πτωτικες τασεις!

Ζητω η "αξιοκρατια" των πανελληνιων και της ελληνικης παιδειας!

Η Πολίτικη Κουζίνα στην Ιταλία

Όχι στα εστιατόρια ;-), στους κινηματογράφους από αυτήν την Παρασκευή. Οι εχθροί της Παγκοσμιοποίησης προφήτευαν την "Coca-Colaization" και την “MacDonaldization” του Κόσμου, άντ’ αυτού βλέπω να φυτρώνουν σαν μανιτάρια σουβλατζίδικα (Neapolis, Pitagora=Πυθαγόρας, Lindos, etc), κινέζικα, αραβικά με αραβική πίτα (aladino) κλπ, το ράδιο να παίζει από βραζιλιάνικα και ισπανικά μέχρι βουλγάρικα και ινδικά! (Panjabi MC) τραγούδια, στον κινηματογράφο να προβάλλονται, κινέζικες, ιαπωνικές, γερμανικές, γαλλικές, ισπανικές, ακόμα και ελληνικές ταινίες. Η ελεύθερη μετακίνηση των αγαθών έφερε μεγαλύτερη ποικιλία επιλογής, η ελεύθερη μετακίνηση των ατόμων έδωσε σε χιλιάδες ανθρώπους την δυνατότητα να εργαστούν σε άλλες χώρες και μαζί τους να μεταφέρουν και την πολιτισμική τους κληρονομιά. Δεν αποδυναμώθηκε η διαφορετικότητα αντιθέτως εμπλουτιστικέ, τώρα μπορείς να τρως, να ντύνεσαι, διαφορετικά μέσα στην ίδια σου την χώρα. Πάνε οι εποχές που όλοι φορούσαν τα ίδια (φέσι και τσαρούχια) και έτρωγαν τα ίδια φαγητά (όχι από επιλογή αλλά επειδή αυτά υπήρχαν/ήξεραν μονάχα). Δεν είναι τυχαίο ότι οι Κομμουνιστές και οι Εθνικιστές είναι oi φανατικότεροι πολέμιοι της Παγκοσμιοποίησης.

ΥΓ: Σαν ανέκδοτο μόνο θα μπορούσε να ακουστεί ότι άτομα που ανήκουν στις δύο παραπάνω ομάδες είναι υποστηρικτές της διαφορετικότητας.

Η αρχή του τέλους για τη θανατική ποινή στις Η.Π.Α.?

Με την απόφαση της 1ης Μαρτίου 2005 του Ανωτάτου Αμερικανικού Δικαστηρίου τίθενται εκτός νόμου οι εκτελέσεις εγκληματιών που ήταν κάτω των 18 ετών όταν διέπραξαν το έγκλημα
Στη δικαστική υπόθεση Ρόπερ κατά Σίμονς, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η εκτέλεση ανηλίκων παραβατών παραβιάζει το Σύνταγμα των ΗΠΑ. Το 1989, το Ανώτατο Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι η εκτέλεση 16χρονων και 17χρονων παραβατών δεν αντίκειται στο Σύνταγμα. Τώρα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι έχει πλέον διαμορφωθεί εθνική ομοψυχία κατά των εκτελέσεων αυτού του είδους. Το Δικαστήριο έλαβε υπ' όψη τις τάσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, τα επιστημονικά στοιχεία, καθώς και τις εκκλήσεις θρησκευτικών οργανώσεων, νομικών οργανώσεων, οργανώσεων υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπέρ των δικαιωμάτων του παιδιού.
Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι οι εγγενείς διαφορές μεταξύ παιδιών και ενηλίκων σημαίνουν ότι οι ανήλικοι παραβάτες «δεν μπορούν αξιόπιστα να κατατάσσονται μεταξύ των χειρότερων εγκληματιών» για τους οποίους υποτίθεται πως επιφυλάσσουν τη θανατική ποινή οι ΗΠΑ.
Ένα από τα τελευταία καταφύγια βαραβαρότητας του πολιτισμού μας τουλάχιστον στη δύση αρχίζει να αλώνεται από τις φιλελεύθερες ανθρωπιστικές δυνάμεις. Καλή συνέχεια!
Για περισσότερες info http://www.amnesty.org.gr/news/2005-03-01-1.htm

Τα διαδικτυακά μας χάλια!

Στην 42η θέση η Ελλάδα στην κατάταξη «δικτυακής ετοιμότητας» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ

Όπως αναφέρει το in.gr, σε διάστημα ενός έτους, η Ελλάδα έπεσε από την 34η στη 42η θέση στην κατάταξης που εκδίδει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ με τις επιδόσεις 104 οικονομιών όσον αφορά τις τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνιών. Η χώρα μας δεν φαίνεται να δραστηριοποιείται αρκετά για τη μετάβαση στην Κοινωνία της Πληροφορίας.

Η έκθεση του WEF, που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα, χρησιμοποιεί το «δείκτη δικτυωμένης ετοιμότητας» (NRI) με τον οποίο μετράται «ο βαθμός ετοιμότητητας ενός κράτους ή μιας κοινότητας να συμμετέχει και να ωφελείται από εξελίξεις στο χώρο των Τεχνολογιών Πληροφορίας και Τηλεπικοινωνιών».

Χαμηλότερες επιδόσεις και από την Ελλάδα έχει πάντως η Ιταλία, η οποία έπεσε από την 28η στην 45η θέση -κάτω από πολλές χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής, κυρίως λόγω ενός τεράστιου διοικητικού φορτίου.

Η έκθεση του WEF συμπεριέλαβε φέτος για πρώτη φορά και την Κύπρο, η οποία κατατάσσεται 37η, πέντε θέσεις ψηλότερα από την Ελλάδα.

Το πλήρες άρθρο από το www.in.gr


Μια χώρα που συνεχώς πέφτει σε ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και των προϊόντων της, μια χώρα φοβική σε κάθε σύγχρονο προοδευτικό ρεύμα, μια χώρα που δίνει μηδαμινούς πόρους στην έρευνα και την ανάπτυξη, δεν μπορεί παρά να είναι και ουραγός των τεχνολογικών εξελίξεων. Το τρένο της τεχνολογικής επανάστασης περνάει και χάνεται μπροστά από τα μάτια μας, και εμείς ακόμα σκεφτόμαστε αν θα χωρέσουν οι αποσκευές μας...

Ολόκληρη η έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ:
Global Information Technology Report 2004-2005

Στα τσακίδια...

Άρχισε η αποχώρηση από το Λίβανο

Ο πρόεδρος της Συρίας , Μπασάρ αλ Ασάντ δεσμεύτηκε στο σεβασμό του ψηφίσματος 1559 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεων και του προσωπικού των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του από το Λίβανο, δήλωσε μετά τη συνάντηση μαζί του ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ για τη Μέση Ανατολή, Τέριε Ρεντ Λάρσεν .
Ο κ. Ρεντ Λάρσεν είχε συνομιλίες στη Δαμασκό με την ηγεσία της χώρας.
Η αποχώρηση, είπε, θα ολοκληρωθεί σε δύο φάσεις. Μέχρι το τέλος Μαρτίου οι δυνάμεις της Συρίας θα συγκεντρωθούν στην Κοιλάδα Μπεκάα στον ανατολικό Λίβανο και θα εγκαταλείψουν αργότερα τη χώρα.
Μεγάλες οχηματαπομπές πέρασαν το Σάββατο τα σύνορα προς τη Συρία και οι στρατιώτες έγιναν δεκτοί από συγκεντρωμένα πλήθη με λουλούδια και ζητωκραυγές. Σύμφωνα με δηλώσεις Σύρου αξιωματικού, μέχρι το πρωί του Σαββάτου είχαν περάσει τα σύνορα περισσότεροι από 1000 στρατιώτες.
Ο υπουργός Άμυνας του Λιβάνου είχε δηλώσει προηγουμένως ότι έχουν εγκαταλείψει τις θέσεις τους οι μισοί από τους 15.000 στρατιώτες, κυρίως από τις περιοχές γύρω στη Βηρυτό και στα βόρεια της χώρας.
Οι δυνάμεις της Συρίας αναπτύχθηκαν στο Λίβανο το 1976 όταν ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος.

Από το BBC Greek: http://www.bbc.co.uk/greek/

Στα τσακίδια να πάνε να προσθέσω εγώ. Αρκετά έχει υποφέρει η περιοχή από αραβικούς εθνικιστικούς μεγαλοϊδετισμούς, τρομοκρατικές συμμορίες και φανατισμένους θρησκόληπτους και τα σάπια, ολοκληρωτικά, καταπιεστικά καθεστώτα που τους συντηρούν.

Ελευθερια ή Θανατος στην Μ.Ανατολη?

Τις τελευταιες μερες φαινεται να υπαρχει μια μεγαλη κινητικοτητα στην Μ.Ανατολη. Ο προεδρος Μουμπαρακ στην Αιγυπτο αφηνει ανοιχτο το ενδεχομενο αλλων υποψηφιων για την προεδρια, το Ιρακ ειχε ελευθερες εκλογες, ειχαμε εκλογες στην κατεχομενη Παλαιστινη. Σε ενα ακομα πιο σπανιο γεγονος, οι Λιβανεζοι με μαζικες διαμαρτυριες εριξαν την φιλο-συρια κυβερνηση τους και απαιτουν περισσοτερες ελευθεριες και αποχωρηση των Συριων απο τον Λιβανο.

Μετα την πτωση του Τειχους παρατηρησαμε εναν γενικο εκδημοκρατισμο στην υφηλιο. Ομως η Μ.Ανατολη φαινοταν να μενει κολλημενη στα ανελευθερα, απαραδεκτα καθεστωτα της.

Τωρα ομως κατι κινεται. Για πρωτη φορα οι Αραβες εχουν ελευθερα μεσα επικοινωνιας (δορυφορικη τηλεοραση, Ιντερνετ) που δεν μπορουν να ελεγξουν οι κυβερνησεις τους και βλεπουν τι συμβαινει στον κοσμο, μαθαινουν τι σημαινει ελευθερια.

Ενας ακομα λογος ομως που δυναμωσε τις ελευθερες φωνες, φαινεται να ειναι ο πολεμος στο Ιρακ! Λετε να ειχε δικιο ο Μπους οταν ελεγε οτι θελει να εξαπλωσει την ελευθερια στην Μ.Ανατολη και ολοι οι Ευρωπαιοι καγχαζανε για την αφελεια του?

Ο Κίσινγκερ και η συνωμοσία κατά της Ελλάδος...

"Τρεις σκασίλες είχε ο κ. Χένρι Κίσινγκερ το 1974, μία εξ αυτών ήταν η Ελλάδα. Προφανώς, οι άλλες δύο ήταν οι κραταιές κομμουνιστικές ΕΣΣΔ και Κίνα, αλλά το μεγάλο του άχτι ήταν η χώρα μας, την οποία δεν μπορούσε να βρει τρόπο να καθυποτάξει.
...
Παρά τον προφανή παραλογισμό του, το ‘‘ντοκουμέντο’’ έγινε πανηγυρικά δεκτό από μια πλειάδα αναλυτών που έσπευσαν, αντιγράφοντας ο ένας τον άλλο, να το επικαλεστούν ως το απόλυτο επιχείρημα υπέρ της “ανάγκης” για “εθνική καθαρότητα” " - www.medium.gr

lol :-P Η περίφημη δήλωση Κίσινγκερ μου θυμίζει την περίπτωση της φάρσας με την λέξη draft.
--

Γεια σας.
Έκανα ένα πείραμα προσπαθώντας να διαπιστώσω πόσο εύπιστοι μπορεί να είναι οι άνθρωποι. Για αυτό το σκοπό δημιούργησα ένα κείμενο με πλαστά στοιχεία και έλεγξα την αποδοχή του από το κοινό. Μπορείτε να δείτε το αποτέλεσμα στην ακόλουθη διεύθυνση: http://cuzcar.blogspot.com/2005/02/blog-post_20.html Πιστεύω ότι είναι πιο εύκολο να κατασκευάσει κανείς ένα μύθο παρά να τον ανασκευάσει. Ενώ συνήθως ακολουθούσα τον δύσκολο δρόμο της "ανασκευής" τώρα προσπάθησα να ξεγελάσω κάποιους μόνο και μόνο για να ελέγξω την ευπιστία τους.

Αυτό που έκανε δηλαδή ο Παναγιώτης ήταν να δημιουργήσει μια σελίδα όπου "αποδεικνύει" ότι η αγγλική λέξη draft είναι ελληνική. Το κείμενο του αναδημοσιεύτηκε από τον Μετανάστη, το Ελληνικό Βήμα και το Greek Portal . Η ιστορία αυτή μου θυμίζει την ιστορία με τον Carlos. O Josι Alvarez άρχισε το 1988 να διαυλίζει ένα πνεύμα 2000 ετών ονόματι Carlos. Ο Alvarez, σε συνεργασία με τον Randi, γνώρισε μεγάλη επιτυχία και αρκετή φήμη. Ακόμα και αφού αποκάλυψε την απάτη, αρκετά άτομα αρνήθηκαν να τον πιστέψουν (το σύνδρομο του πραγματικού πιστού που λέγαμε πιο πάνω).

Η "φάρσα" του Παναγιώτη δείχνει απλά ότι τα άτομα είναι έτοιμα να πιστέψουν ότι τους κολακεύει και συμφωνεί με τις προκαταλήψεις τους (στην προκειμένη περίπτωση, η ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας και κατ' επέκταση της ελληνικής φυλής και συνεπώς των ίδιων των ατόμων). Είναι αρκετά πιθανό το κείμενο του Παναγιώτη να ενισχυθεί περισσότερο από την ελληνιική διαδικτυακή κοινότητα, και να καταλήξει στο τέλος να θεωρείται ως εδραιωμένη αλήθεια (μια διαδικασία λεγόμενη και ως ενίσχυση από την κοινότητα). Κάτι ανάλογο έχει γίνει και με το κείμενο για το Hellenic Quest το οποίο έχει κατακλύσει το δίκτυο. Μου φαίνεται όμως ότι όπως και στην περίπτωση του Carlos, ακόμα και τώρα που ο Παναγιώτης βγήκε μπροστά και αποκάλυψε την αλήθεια, το άρθρο του θα μνημονεύεται για αρκετό καιρό ακόμα. - Πηγή:http://www.skepdic.gr/Newsletters/newsletter2.htm

--

Ναρκωτικά: Το Μαστίγιο και η Ελευθερία

Πολλές φορές νομίζουμε με το να απαγορεύσουμε κάτι που δεν μας αρέσει ότι λύνουμε το πρόβλημα. Όμως η απαγόρευση δεν είναι πάντα η λύση. Στις περισσότερες περιπτώσεις κάνει μεγαλύτερη ζημιά από την νομιμοποίηση.

Όταν οι αμβλώσεις ήταν απαγορευμένες οι γυναίκες ήταν αναγκασμένες να τις κάνουν σε μέρη όπου δεν ήταν κατάλληλα εξοπλισμένα, όπου η συνθήκες υγιεινής δεν ήταν και οι καλύτερες, και πολλές φορές από άτομα που δεν ήταν ειδικευμένα. Η απαγόρευση έθετε σε κίνδυνο την ζωή τους, εφόσον δεν μπορούσαν να πάνε σε κανονικό νοσοκομείο να τις κάνουν.

Πριν υπάρξει η δυνατότητα του διαζυγίου (γιατί θεωρούσαν ότι με αυτόν τον τρόπο προστατεύουν τον θεσμό του Γάμου), δεν ήταν όλα ρόδινα, απλά οι άνδρες παρατούσαν τις γυναίκες (και το αντίστροφο αλλά κυρίως ο άνδρες που είχαν οικονομική ανεξαρτησία), και έτσι είχαμε το φαινόμενο των λεγόμενων ζωντοχήρων. Δεν είχαν δικαίωμα να παντρευτούν ξανά και να φτιάξουν την ζωή τους.

Με την πορνεία το ίδιο, οι γυναίκες εκπορνεύονταν στους δρόμους, όπου διέτρεχαν 1002 κινδύνους. Από βιαστές και ληστές που τις έσπαγαν στο ξύλο μέχρι και τρελούς δολοφόνους που τις σκότωναν. Χάρις την νομιμοποίηση των σπιτιών με τα κόκκινα φωτάκια είναι λιγότερο εκτεθειμένες στους κινδύνους, έχουν αποκτήσει δικαιώματα και συνδικαλίζονται, κάθε εβδομάδα ή μήνα πάνε στον γιατρό για εξετάσεις κτλ. Θα πει κανείς ωραία η νομιμοποίηση τις έβγαλε από τους δρόμους και μπήκαν στα σπίτια. Ωραία πρόοδος... Και όμως, εκεί που ήταν εντελώς ανεξέλεγκτη η πορνεία τώρα είναι υπό την κηδεμονία του κράτους και υπάρχει έλεγχος και άρα μεγαλύτερη ασφάλεια.

Και πάμε τώρα στα ναρκωτικά. Όπως με τις αμβλώσεις, το διαζύγιο και την πορνεία έτσι με τα ναρκωτικά η απαγόρευση δεν εξαφάνισε το φαινόμενο απλά θέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο τις ζωές των πολιτών.

Εθελοτυφλούμε αν νομίζουμε ότι αυτή η πολιτική λειτουργεί αυτήν την στιγμή.

Δεν λειτουργεί πιστέψτε με. Ένα μεγάλο ποσοστό των νέων έχει δοκιμάσει τουλάχιστον μια φορά στην ζωή του τσιγάρα με κάνναβη. Στην γειτονία μου έχουμε τρία σχολεία. Στις τουαλέτες, στις εκδρομές, στην πενθήμερη πάντα υπήρχαν κάποια άτομα που κάπνιζαν τέτοια τσιγάρα.

Με την απαγόρευση στέλνουμε τα παιδιά μας στο στόμα του λύκου. Γιατί κάποιοι νέοι θα καπνίσουν, that’s a fact, μας αρέσει, δεν μας αρέσει, όσο και να το απαγορεύσουμε. Και για να καπνίσουν κάνναβη θα την αγοράσουν από βαποράκια και εμπόρους ναρκωτικών στον δρόμο. Τους έμπορους όμως τους συμφέρει να πουλάνε ηρωίνη και όχι κάνναβη, και αυτήν θα προωθήσουν. Έτσι έχουν σίγουρη πελατεία, εφόσον εθίζεται, και αγοράζει πιο ακριβό προϊόν.

Η νομιμοποίηση των ελαφρών ναρκωτικών κόβει την πελατεία στους εμπόρους ναρκωτικών των δρόμων εφόσον οι νέοι που θα θέλουν να καπνίσουν κάνναβη θα μπορούν να πηγαίνουν σε coffee-shops. Έτσι οι αρχές θα μπορούν να ελέγχουν τα σημεία πώλησης κάνναβης και οι νέοι θα διατρέχουν λιγότερο κίνδυνο να παρασυρθούν στα βαριά ναρκωτικά.
Τα βαριά ναρκωτικά όπως η ηρωίνη θα ήταν καλό να παρέχονται δωρεάν από τα νοσοκομεία στους ήδη εθισμένους, έτσι υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια (καθαρές σύριγγες, ελεγμένες δόσεις κτλ). Έτσι τους τρώμε την πελατεία και είναι πιο εύκολο να «βγουν από το τούνελ» οι ναρκομανείς.

Οι κοινωνία θα έπρεπε να δώσει μεγαλύτερο βάρος στην παιδεία και την ενημέρωση παρά στην απαγόρευση. Το μαστίγιο δεν λειτούργησε, καιρός να δώσουμε ευκαιρία και στην ελευθερία να δώσει την λύση.

ΥΓ: Μια φίλη μου χρήστρια αυτοκτόνησε, ένας συμμαθητής μου έπεσε στην ηρωίνη και τώρα ευτυχώς φαίνεται να έχει βγει, έχω δει να βαράει μπρος στα μάτια μου ένεση ένας από τους καλύτερους μου φίλους. Στην περιοχή μου πολλά παιδιά έχουν καταστραφεί και άλλα έχουν πεθάνει από τα ναρκωτικά. Ναι, φταίει το χαζό τους το κεφάλι που έπεσαν στα ναρκωτικά, ήταν όμως παιδιά, πάνω απ’όλα θεωρώ υπεύθυνους του ενήλικες που με τις ηλίθιες απαγορεύσεις τους έστειλαν στο στόμα του λύκου. Αν υπήρχαν τα coffee-shops, πιστεύω το 99% θα έφτανε στην «νεανική τρέλα» του ενός τσιγαριλικιου ή το πολύ, του regular καπνιστή κάνναβης και όχι να καταντήσει ηρωινομανής.

ΥΓ: Στην Ιταλία φώναζαν σε διαδήλωση υπέρ της νομιμοποίησης των ελαφρών ναρκωτικών:

Giusto o sbagliato,
non puo' essere reato

Σωστό ή λάθος
δεν μπορεί να είναι έγκλημα.

Η ΟΝΝΕΔ μου φαίνεται ήταν υπέρ της νομιμοποίησης, πότε θα το πάρουν απόφαση και οι μεγάλοι;

Συνέδριο ΠΑΣΟΚ

"Σήμερα, συντήρηση είναι ο υπερβολικός κρατισμός που πνίγει την πρωτοβουλία. Προοδευτική αντίληψη είναι η απελευθέρωση των δημιουργικών δυνάμεων σ' ένα αντιγραφειοκρατικό ρυθμιστικό πλαίσιο. Η συντήρηση παγιδεύει την επιχείρηση, ιδιαίτερα τη μικρή, στον κρατισμό, και στη γραφειοκρατία. Αντίθετα, η προοδευτική πολιτική θέλει τη διαφάνεια και την ευκολία της σχέσης με τον πολίτη. Ουσιαστική στήριξη της επιχείρησης είναι ο απογαλακτισμός της από το κράτος και η εγγύηση ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος.

Συντήρηση είναι η υπερβολική φορολογία στα νοικοκυριά και στη μικρή επιχείρηση που μειώνουν την κατανάλωση και τις επενδύσεις. Συντήρηση είναι οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές που τιμωρούν την απασχόληση. Προοδευτική πολιτική είναι να ελέγξουμε τις κρατικές δαπάνες και την κατανάλωση, ώστε να ελαφρύνουμε τα φορολογικά βάρη στα εισοδήματα, αλλά να βοηθήσουμε και να εγγυηθούμε την παιδεία, την υγεία, τη σύνταξη για όλους. Συντήρηση είναι οι πολιτικές που κρατούν στον κρατικό έλεγχο ζημιογόνες επιχειρήσεις. Προοδευτική πολιτική είναι η εξοικονόμηση αυτών των πόρων, για να επενδύσουμε στην παιδεία και την υγεία." Γ. Παπανδρέου

Ωραία τα λόγια και σωστά, τις πράξεις να δούμε.

"Ο Πρόεδρος του Κινήματος, μας έκανε την τιμή -πριν από 14 μήνες- να μας παραχωρήσει δύο θέσεις στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Όχι για να γίνουμε σοσιαλιστές, αλλά για να μείνουμε αυτοί που είμαστε, να συνεχίσουμε να λέμε και να αγωνιζόμαστε για όσα πιστεύουμε.

Τηρήσαμε τη συμφωνία. Δεν γίναμε, ούτε παραστήσαμε ότι γίναμε Σοσιαλιστές. Συνεχίζουμε να λέμε και να αγωνιζόμαστε για όσα πιστεύουμε." Στ. Μάνος

Μακάρι στις επόμενες εκλογές να επαναλειτουργήσει το κόμμα των Φιλελευθέρων.

The Road To Serfdom

Το κλασσικό βιβλίο του F.A. Hayek "Ο Δρόμος προς την Δουλεία" σε σύντομη εικονογραφημένη έκδοση.

"H Γη ίσως...εκραγεί λόγω υπερθέρμανσης ακόμα και σε 10 χρόνια" (sic)

Global climate change. Global climate politics. Global climate economics.

Global climate change...
Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή για το Κλίμα (Intergovernmental Panel for Climate Change - IPCC) η θερμοκρασία της γης αυξάνεται πράγμα που μπορεί να επιφέρει καταστρεπτικές αλλαγές στον πλανήτη μας. Η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων συμφωνεί με αυτήν την πρόβλεψη.

Ωστόσο, υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των επιστημόνων αναφορικά με πολλά σημεία του φαινομένου που απορρέουν, προφανώς, από την πολυπλοκότητά του. Πόσο αξιόπιστα είναι τα κλιματολογικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται; Πόσο έγκυρα μπορεί να είναι τα αποτελέσματα που βασίζονται σε τόσο περίπλοκες στατιστικές επαγωγές; Σε τελική ανάλυση, η γη έχει ζωή δισεκατομμυρίων ετών ενώ τα δεδομένα των επιστημόνων είναι μόνο λίγων αιώνων. Όλα τα υπόλοιπα "δεδομένα" είναι απλώς στατιστικές επαγωγές και προβλέψεις. Σκεφθείτε μόνο το εξής: οι μετεωρολόγοι δεν μπορούν καλά-καλά να προβλέψουν τι καιρό θα κάνει αύριο...

...and global climate politics...
Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι δεν υπάρχει πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Ωστόσο, πιστεύω ότι τα πράγματα (όλα τα πράγματα) δεν είναι ποτέ τόσο απλά όσο φαίνονται -ή όσο μας τα παρουσιάζει είτε η μία είτε η άλλη πλευρά.

Στο θέμα των κλιματικών αλλαγών υπάρχουν δύο πλευρές. Η μία αποτελείται από τους λεγόμενους "climate hawks" και η άλλη από τους λεγόμενους "climate skeptics". Τους climate skeptics δεν τους ακούμε συχνά' για κάποιον, ανεξήγητο (sic) σε μένα λόγο, τα media στην χώρα μας δεν τους προβάλλουν εκτός εάν είναι να τους κατηγορήσουν για όργανα του εχθρού του περιβάλλοντος (λέγε με καπιταλισμό)...

Η IPCC, ως ειρήσθω εν παρόδω, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η γη θερμαίνεται και αυτό οφείλεται, εν μέρει, και στον άνθρωπο. Όλοι συμφωνούν σε αυτό. Υπάρχουν όμως και πολλά αναπάντητα ερωτήματα μεταξύ των οποίων είναι κι αυτά που ανέφερα παραπάνω.

Πέραν αυτών, ο επικεφαλής της IPCC, Kevin Trenberth, δήλωσε πρόσφατα ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των κλιματικών αλλαγών και των ισχυρών τυφώνων που εκδηλώθηκαν σε διάφορα μέρη του πλανήτη πέρυσι.

Αυτό προκάλεσε την παραίτηση του Christopher Landsea, μέλους της IPCC και ειδικού στους τυφώνες στο National Oceanic and Atmospheric Administration των ΗΠΑ, ο οποίος συνέγραψε ανοικτή επιστολή παραπονούμενος για την αντιεπιστημονικότητα της δήλωσης του επικεφαλής της IPCC και στην οποία, μεταξύ άλλων, γράφει "because of Dr. Trenberth pronouncements, the IPCC process has been subverted and compromised, its neutrality lost [τα italics δικά μου]."

Το "ιερό δισκοπότηρο" των climate hawks είναι το λεγόμενο "hockey stick" το οποίο είναι γράφημα όπου απεικονίζεται η παγκόσμια θερμοκρασία και το οποίο δημοσιεύθηκε από τον Michael Man.

Σε αυτό φαίνεται μια απότομη ανοδική κλίση της θερμοκρασίας που ξεκινάει από τη βιομηχανική επανάσταση. Για τους hawks αυτό αποτελεί απόδειξη της επίδρασης του ανθρώπου στο κλίμα. Για τους sceptics είναι αμφισβητήσιμο κυρίως λόγω της μεθοδολογίας που χρησιμοποιήθηκε (στατιστική επαγωγή των παρελθουσών θερμοκρασιών βάσει της εξέτασης φλοιών δέντρων). Δύο ειδικοί, ο Stephen McIntyre και ο Ross McKitrick υποστηρίζουν σε μελέτη τους που θα δημοσιευθεί στο Geophysical Research Letters ότι τα στατιστικά αποτελέσματα του Man είναι ανακριβή και ότι το hockey stick είναι απλώς ένα στατιστικό τέχνασμα.

Συμπερασματικώς, το πιθανότερο είναι, όπως συμβαίνει συχνά, ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Το ηθικό δίδαγμα, κατ' εμέ, είναι ότι τα πράγματα πρέπει να εξετάζονται ψύχραιμα και με κριτικό πνεύμα. (Στοιχηματίζω πάντως ότι η γη δεν "θα...εκραγεί λόγω υπερθέρμανσης ακόμα και σε 10 χρόνια"!)

...and global climate economics (of course!)...
Η IPCC εβάλη από διάφορους ειδικούς αναφορικά με τα σενάρια μελλοντικής οικονομικής ανάπτυξης που εκπόνησε και στα οποία βασίζονται φυσικά και τα σενάρια της μελλοντικής εκπομπής ρύπων (η κριτική έχει να κάνει με το ότι η IPCC χρησιμοποίησε βασισμένες στην αγορά συναλλαγματικές ισοτιμίες [market-based exchange rates] και όχι στις μονάδες αγοραστικής δύναμης [purchasing power parity] με αποτέλεσμα τα σενάριά της να είναι, σύμφωνα με τους επικριτές της, μη ρεαλιστικά). Στην θέμα της κλιματικής αλλαγής τα πάντα είναι ρευστά.

Επιτρέψτε μου μια υπόθεση. Μαζεύονται μερικά αξιόλογα μυαλά του κόσμου να συζητήσουν τα προβλήματα της ανθρωπότητας και να τα αξιολογήσουν ώστε να αποφασίσουν με ποια σειρά πρέπει να αντιμετωπιστούν. Τελικώς, τα κατηγοριοποιούν σε "Very good projects", "Good projects", "Fair projects" και "Bad projects". Σε ποια θέση βάζουν, πιστεύετε, την κλιματική αλλαγή; Στην τελευταία.

Όπως θα καταλάβατε, αυτή δεν είναι υπόθεση, αλλά πραγματικότητα. Ακούει στο όνομα Copenhagen Consensus, έχει επικεφαλής τον Dr. Bjorn Lomborg ενώ η επιτροπή των ειδικών αποτελείται από τους Jagdish Bhagwati, Robert Fogel, Bruno Frey, Justin Yifu Lin, Douglass North, Thomas Schelling, Vernon L. Smith και Nancy Stokey. (Είμαι σίγουρος ότι, αν το διαβάζει αυτό ο αγαπητός talos [:-)], θα αμφισβητήσει την επιστημοσύνη του επικεφαλής του Copenhagen Consensus, Dr. Bjorn Lomborg, ο οποίος, σημειωτέον, είναι αντίθετος στo Πρωτόκολλο του Κιότο και συγγραφέας του βιβλίου The Skeptical Environmentalist που προκάλεσε πολλή συζήτηση).

Και ας έρθουμε τώρα στη λέξη κλειδί: κόστος. Είτε μας αρέσει είτε όχι τα πάντα έχουν κάποιο κόστος που κάποιος πάντοτε πληρώνει -"there is no free lunch" Η λήψη μέτρων για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών, η προστασία του περιβάλλοντος γενικότερα, δεν είναι δωρεάν. Αυτή η πραγματικότητα έχει, δυστυχώς, την ίδια...ιδιότητα με τους climate skeptics' δεν ακούγεται, δεν προβάλλεται από τα media...

Θα ήταν, πράγματι, ωραίο αν δεν υπήρχαν τα δύο βασικά πράγματα με τα οποία ασχολείται η Οικονομική:η σπάνις (scarcity) και η επακόλουθη ανάγκη για αποτελεσματικότητα (efficiency). Στην πραγματικότητα, δεν θα υπήρχε καν η Οικονομική η ίδια σε μια τέτοια περίπτωση δεδομένου ότι αυτή είναι, ουσιαστικά, η μελέτη του τρόπου με τον οποίο οι κοινωνίες χρησιμοποιούν τους πόρους, που σπανίζουν, για να παράξουν αναγκαία αγαθά και να τα διανείμουν μεταξύ των ατόμων. Ωστόσο, οι κοινωνίες δεν έχουν φτάσει ακόμη στην ουτοπία της μη σπάνεως.

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, σε κάθε πρόβλημα πρέπει να εφαρμόζεται η ανάλυση κόστους - ωφέλειας (cost-benefit analysis). Το κακό με την περίπτωση του κλίματος είναι η σχετική δυσκολία εφαρμογής της ανάλυσης κόστους - ωφέλειας και αυτό γιατί για να πραγματωθούν οι ωφέλειες πρέπει να περάσουν δεκαετίες ακόμη κι αιώνες ενώ, αντιθέτως, το κόστος είναι άμεσο.

Με αυτήν την ανάλυση έχει ασχοληθεί ο William Cline του Center for Global Development καθώς και του Institute of International Economics και κατέληξε σε τρία σενάρια.

Πρώτον, η εφαρμογή του Κιότο θα απέφερε ωφέλειες της τάξης των 166 τρισ. δολαρίων ενώ το κόστος θα ήταν 94 τρισ. δολάρια (λόγος ωφέλειας - κόστους: 1.77). Ωστόσο, οι ωφέλειες και το κόστος είναι, λόγω του Κιότο, άνισα μοιρασμένες μεταξύ των χωρών. Για τις πλούσιες χώρες, αυτό σημαίνει ότι ο λόγος ωφέλειας - κόστους πέφτει πολύ πιο κάτω από το 1. Αυτός είναι κι ο κύριος λόγος που πολλές πλούσιες χώρες είναι αντίθετες στην συνθήκη του Κιότο. (Βέβαια, κάποιοι θα επιμείνουν -δικαίωμά τους- στους αφορισμούς περί "κακών, ανήθικων κ.τ.ό. χωρών..."). Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η, κατά κανόνα, αντίθεση των φτωχών χωρών στο Κιότο είναι το τεράστιο κόστος που θα πρέπει να επωμιστούν εξ αιτίας του. Κάποιοι μάλιστα λένε ότι αφού οι πλούσιες χώρες έγιναν πλούσιες τώρα νοιάζονται για το περιβάλλον τόσο αβίαστα ώστε να δημιουργούν εμπόδια στην ανάπτυξη των φτωχών χωρών...

Δεύτερον, εφαρμογή ενός παγκόσμιου "πράσινου φόρου". Ωφέλειες: 271 τρισ. δολάρια. Κόστος: 128 τρισ. δολάρια. Λόγος ωφέλειας - κόστους: 2.1.

Τρίτον, δεδομένου ότι οι προβλέψεις για την αλλαγή του κλίματος έχουν πολύ μεγάλο εύρος, σε αυτό το σενάριο εξετάζεται η ελάττωση του 95% των πιθανών αποτελεσμάτων (αντί μόνον της διαμέσου [median]). Σε αυτήν την περίπτωση, το κόστος είναι 458 τρισ. δολάρια και η ωφέλεια 1.749 τρισ. δολάρια. Λόγος ωφέλειας - κόστους: 3.8.

Και στις τρεις παραπάνω περιπτώσεις οι ωφέλειες αρχίζουν να εμφανίζονται περίπου στο 2100 ενώ το κόστος είναι άμεσο. Εδώ πρέπει να τονιστεί το εξής σημαντικό γεγονός που πολλές φορές διαφεύγει από κάποιους. Όταν λέμε ότι οι χώρες θα επωμιστούν το χ κόστος εννοείται, φυσικά, ότι θα το επωμιστούν -άμεσα και έμμεσα- οι πολίτες των χωρών.

Τώρα αυτό ακούγεται κάπως αφηρημένο, αλλά όταν αρχίζει να φαίνεται στην τσέπη του καθενός από εμάς τότε δεν θα είναι και τόσο αφηρημένο. Όσο για κάποιους εκ του ασφαλούς υπέρμαχους του περιβάλλοντος που είτε από άγνοια είτε από πρόθεση δεν κάνουν λόγο για το κόστος, αλλά το μόνο μέλημά τους είναι να "σώσουν" τον πλανήτη, ας πάνε και μια φορά με το λεωφορείο στη δουλειά τους, αντί να χρησιμοποιεί ο καθένας τους το αυτοκίνητο ακόμη και για να πάει μέχρι το περίπτερο για τσιγάρα.


ΥΓ Ο τίτλος του post από εδώ
ΥΓ 2 Συχνά επικρίνουμε, ορθώς, τα media ότι δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους' ότι είναι μονομερή, αναξιόπιστα, άκυρα κ.λπ. (π.χ. η πρόσφατη περίπτωση με τον κ. Φωτίου έβγαλε πολλούς συνμπλόγκερς από τα ρούχα τους). Αυτό δεν είναι, φυσικά, δημοσιογραφία αλλά, για να το πω ευγενικά, άκριτη αντιμετώπιση του θέματος. Αντίστοιχα, όμως, το ίδιο άκριτη, μονομερής κι αναξιόπιστη είναι, εν πολλοίς, κι η κάλυψη των κλιματικών αλλαγών από τα media. Και αυτό είναι πολύ πιο κακή δημοσιογραφία από ό,τι στην περίπτωση του κ. Φωτίου -είναι επικίνδυνη.

Πρωτοδημοσιεύθηκε εδώ.

Philosophy of Freedom

Η Φιλοσοφία της Ελευθερίας σε flash κινούμενα σχέδια. :-)

Σε αυτήν την σελίδα μπορείτε να το δείτε σε μικρό format.

ΥΓ: Και πιο συγκεκριμένα η ελευθερία υπό την οπτική των Libertarians.