Το ότι το κυβερνητικό κόμμα συμπεριφέρεται αυτιστικά είναι κάτι που φαίνεται σε οποιονδήποτε καλόπιστο παρατηρητή. Αφορμή για το ποστ είναι το θέμα με τη μπούρδα του γεωργιάδη που σχολιάστηκε σε προηγούμενο ποστ.
Το ότι η εξωτερική μας πολιτική βαδίζει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα (τα ίδια γινόντουσαν και με το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα) το καταλαβαίνουν όλο και περισσότεροι, σίγουρα δε το έχουν μυριστεί όλοι (απλά κάποιοι ελπίζουν – θέλουν να ελπίζουν ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα).
Τα έχουμε ξαναπεί πολλές φορές – μας παρακαλούσανε πριν 14 χρόνια να το αποκαλέσουμε το κράτος ‘Βόρεια Μακεδονία’. Και εμείς ήμασταν άτεγκτοι, ανυποχώρητοι και ‘σκληροί’: ΚΑΝΕΝΑΣ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΔΕ ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙ ΤΟ ΜΕΣΟΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ – οι άνθρωποι λειτουργούν με moto ‘ό,τι αρπάξει ο κώλος μας’ και με ορίζοντα σκέψης συγκρίσιμο με μνήμη ψαριού.
Αυτό το κράτος θα μπορούσε να είναι ένας πραγματικός πολιτικός – οικονομικός μας εταίρος και σίγουρα όχι μπελάς …. κράτος…. αυτό το πράμα τέλος πάντων, γιατί ομοιογένεια – υπόσταση – παράδοση – σχετική αυτοτέλεια – ισχύ κράτους δεν έχει ακριβώς… ετερογενές και με έντονες εμφύλιες αντιπαραθέσεις, υπάρχει γιατί μέχρι στιγμής οι δυτικές χώρες έχουν περισσότερο ήσυχο το κεφάλι τους από την ύπαρξή του παρά από τη μη ύπαρξή του (αυτή είναι η πραγματικότητα πιστεύω).
Τότε όμως όλοι το παίζανε υπερπατριώτες έχοντας κόψει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Ποιος ουσιαστικά το προκάλεσε αυτό? ΜΑ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ (που ‘λεγε και ο μακαρίτης ο Ανδρέας) – όποιος ψέλλιζε απλά και μόνο τότε το ‘βόρεια Μακεδονία’ θεωρείτο σχεδόν χειρότερος από τους δωσίλογους της κατοχής. Αλλά ποιος είπε ότι δεν έχουν γίνει ιστορικές μαλακίες σ’ αυτή τη χώρα?
Μιλάμε για τη χώρα που φυλάκισε τον Κολοκοτρώνη, που έκανε εκστρατεία στα Αφιόν Καραχισάρ στα βάθη της Ασίας καταλήγοντας – ξεφουσκώνοντας μετά στη Μικρασιατική καταστροφή…. Ατελείωτα τα παραδείγματα κραχτής μαλακίας στην ιστορία – μέχρι που κάποιοι παρακινημένοι από το παπαδαριό προτίμησαν κάποτε την τουρκική υποδούλωση από την παπική τιάρα – και θεωρούμε από τότε το παπαδαριό και απόλυτο συνοδοιπόρο του έθνους…..
Μαζί και αυτός ο ανεκδιήγητος ο τότε υπουργός εξωτερικών που πήγε να χτίσει πολιτική καριέρα κάνοντας μαζεμένες όσες μαλακίες ήταν δυνατό να γίνουν σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους των τελευταίων 30 χρόνων (με νωπή την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και τις σχετικές ανακατατάξεις και το ανακάτεμα της τράπουλας στα Βαλκάνια). Και τον έχουμε και ευρωβουλευτή σήμερα αυτό το ‘νέο πολιτικό’. Αυτοί οι νέοι πολιτικοί (οι σαραντάρηδες. σαν τον κωστάκη) φωνάζανε παλιά γιατί κανείς δεν τους έδινε ευκαιρίες – μιλάμε για μαλθακούς τύπους ανθρώπων που κατά βάση δεν έχουν δουλέψει σοβαρά οι περισσότεροι και που προφανέστατα τα κάνουν σκατά κάθε μέρα και περισσότερο.
Το θέμα όμως με τον εν λόγω τύπο (το γεωργιάδη), και δεν αντέχω να μην το σχολιάσω, είναι το ότι:
1. Αν διαφωνείς με την πολιτική της ‘μη αναγνώριση το και… όπου το πει’ που έχει η παιδική χαρά που λέγεται υπουργείο εξωτερικών – γιατί αυτή (δεν) είναι η πολιτική του υπουργείου εξωτερικών – τότε φίλε μου κάνε κάτι, φύγε από το μαντρί (που είχε πει ο, νομίζω, Λιβάνης παλιότερα γι’ αυτούς που φεύγουν από τα δύο κόμματα εξουσίας) – κάνε κάτι τέλος πάντων. Τότε πώς έδωσες μίστερ ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση? (τουλάχιστο για την εξωτερική της πολιτική) – και θες να είσαι στο μαντρί και να λες τα δικά σου – αποφάσισε….εμ shampoo εμ conditioner? Είπαμε ότι τα λόγια είναι και αυτά πολιτική…. αλλά τίποτα άλλο από λόγια?
Το να λες τα δικά σου, να διαφωνείς με την πολιτική του κόμματος – κυβέρνησης ταυτόχρονα και να την υποστηρίζεις είναι σα είσαι πουτάνα, να δίνεις κ..ο για να λάβεις σαν αντίτιμο το μετρητό (πολιτική αναγνώριση) και μετά να ζητάς και τα ρέστα και να βγάζεις και γλώσσα.
2. Η Ν.Δ. έχει τόση σχέση με το φιλελευθερισμό όση το τας κεμπάπ με τη λαπαροτομή.
3. Με ενοχλεί που κάποιοι σπρωχτοί και συστημένοι σαν τον εν λόγω κύριο παρουσιάζονται από κάποιους σχεδόν σαν ευέλπιδες πολιτικοί. Η υποκρισία του άλλα να λες ενώ την ίδια στιγμή άλλα στηρίζεις και η αφέλεια – βλακεία του να λες αβασάνιστα πράγματα (’…είναι μπούρδα…’) για να τα πάρεις αμέσως πίσω μετά από λίγες ώρες επειδή σου πιάσανε τον κώλο (έκανε σχετική δήλωση μετάνοιας το ‘παιδί’ για να μην τον κάνουν νταντά) δείχνει πολιτική σκέψη – πρακτική – ωριμότητα (αλλά και κοινό νου) προσχολικού επιπέδου (όπως και το παρουσιαστικό του προφίλ, για να γίνω και λίγο φαιδρός).
Αλλά αυτοί είναι οι πολιτικοί που υπάρχουν στην ελλάδα – σπρωχτοί, ανίκανοι, γλύφτες (συγνώμηηηηηηη δε θα το ξανακάάάάάνωωωωω…ααααυτό για τη μπούρδαααα….) – και δε θα διαφωνήσω στο ότι αυτοί μας αξίζουν. Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΟΓΟΙ.
4. Προσωπικά διαφωνώ σχετικά με το κύριο ζήτημα της ονομασίας της χώρας του Σαβέβσκι έτσι όπως έχει εκφραστεί στα παραπάνω ποστ (γιατί να μην την λέμε έτσι στην ελλάδα αυτή τη χώρα? – τόσες μαλακίες έχω ακούσει, δικαιούμαι να πετάξω και ‘γω τη δικιά μου) αλλά αυτό που είναι Η ΟΥΣΙΑ είναι ότι ΤΩΡΑ το θέμα βρίσκεται σε ΑΔΙΕΞΟΔΟ. Κοινώς τον πούλο τον έχουμε πάρει (τελεία και παύλα) και ό,τι και να λέμε (ή να διαφωνούμε) είναι πίτσες μπλε.
5. Πού τα ‘χουμε βρει ρε αυτά τα παλικάρια στυλ Γεωργιάδη, Κυριάκου Μητσοτάκη, Βαρβιτσιώτη, κόρη Γεννηματά, Αλευρά, Καραμανλή, Παπανδρέου? (σίγουρα έχω ξεχάσει πολλούς)
Όλα τα παιδιά του μπαμπά είναι τόσο ικανοί άνθρωποι που το μόνο που βρήκαν να κάνουν στη ζωή τους είναι να κληρονομήσουν την πολιτική έδρα του πατέρα τους (θείου καμιά φορά) – ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΟΙ ΤΙΠΟΤΕΣ ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ – είναι για γέλια και για κλάματα το θέμα (για να παραφράσω τη γνωστή φράση του Πάγκαλου για τον Δημητράκη).
Τα σχετικά με τον επιτυχημένο μεσιέ γεωργιάδη που ανέφερε ο Roark (‘…με επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα…’) είναι για να γελάει κανείς (που λέει και ο Συρίγος). Δηλαδή ο γεωργιάδης είχε τόσο πετυχημένη καριέρα που σε ηλικία 33χρονών (39 – 6 = 33, αφού όπως αναφέρεται άρχισε τα τρεχάματα με την πολιτική το ‘99) τα βρόντηξε όλα κάτω για το καλό της πατρίδας και για να προσφέρει στην πολιτική????? Σε τι επάγγελμα είχε ήδη διαγράψει καριέρα αυτός ο περίεργος τύπος στα ’33 του? Και μάλιστα στην ελλάδα!!
Φαινόμενα bill gates, Microsoft, google, amazon κλπ. είναι εξαιρέσεις που ασφαλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα του να μην υφίσταται καριέρα -διαδρομή στα '33 (εκτός κι αν έστησε τίποτα τέτοιο πρωτοποριακό ο εν λόγω 'από-τότε-που-με-πήγε-ο-μπαμπάς-μου-στο-ιδιωτικό-σχολείο-δεν-έχω-τσαλακώσει-το-χτένισμά-μου' χαρούμενος πολιτικός μας και δεν το πήραμε χαμπάρι).
Ήμαρτον, όχι πια άλλοι τέτοιοι πετυχημένοι και ευέλπιδες πολιτικοί!!
Το ότι η εξωτερική μας πολιτική βαδίζει στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα (τα ίδια γινόντουσαν και με το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα) το καταλαβαίνουν όλο και περισσότεροι, σίγουρα δε το έχουν μυριστεί όλοι (απλά κάποιοι ελπίζουν – θέλουν να ελπίζουν ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα).
Τα έχουμε ξαναπεί πολλές φορές – μας παρακαλούσανε πριν 14 χρόνια να το αποκαλέσουμε το κράτος ‘Βόρεια Μακεδονία’. Και εμείς ήμασταν άτεγκτοι, ανυποχώρητοι και ‘σκληροί’: ΚΑΝΕΝΑΣ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΔΕ ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙ ΤΟ ΜΕΣΟΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ – οι άνθρωποι λειτουργούν με moto ‘ό,τι αρπάξει ο κώλος μας’ και με ορίζοντα σκέψης συγκρίσιμο με μνήμη ψαριού.
Αυτό το κράτος θα μπορούσε να είναι ένας πραγματικός πολιτικός – οικονομικός μας εταίρος και σίγουρα όχι μπελάς …. κράτος…. αυτό το πράμα τέλος πάντων, γιατί ομοιογένεια – υπόσταση – παράδοση – σχετική αυτοτέλεια – ισχύ κράτους δεν έχει ακριβώς… ετερογενές και με έντονες εμφύλιες αντιπαραθέσεις, υπάρχει γιατί μέχρι στιγμής οι δυτικές χώρες έχουν περισσότερο ήσυχο το κεφάλι τους από την ύπαρξή του παρά από τη μη ύπαρξή του (αυτή είναι η πραγματικότητα πιστεύω).
Τότε όμως όλοι το παίζανε υπερπατριώτες έχοντας κόψει κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Ποιος ουσιαστικά το προκάλεσε αυτό? ΜΑ Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ (που ‘λεγε και ο μακαρίτης ο Ανδρέας) – όποιος ψέλλιζε απλά και μόνο τότε το ‘βόρεια Μακεδονία’ θεωρείτο σχεδόν χειρότερος από τους δωσίλογους της κατοχής. Αλλά ποιος είπε ότι δεν έχουν γίνει ιστορικές μαλακίες σ’ αυτή τη χώρα?
Μιλάμε για τη χώρα που φυλάκισε τον Κολοκοτρώνη, που έκανε εκστρατεία στα Αφιόν Καραχισάρ στα βάθη της Ασίας καταλήγοντας – ξεφουσκώνοντας μετά στη Μικρασιατική καταστροφή…. Ατελείωτα τα παραδείγματα κραχτής μαλακίας στην ιστορία – μέχρι που κάποιοι παρακινημένοι από το παπαδαριό προτίμησαν κάποτε την τουρκική υποδούλωση από την παπική τιάρα – και θεωρούμε από τότε το παπαδαριό και απόλυτο συνοδοιπόρο του έθνους…..
Μαζί και αυτός ο ανεκδιήγητος ο τότε υπουργός εξωτερικών που πήγε να χτίσει πολιτική καριέρα κάνοντας μαζεμένες όσες μαλακίες ήταν δυνατό να γίνουν σε μια από τις κρισιμότερες περιόδους των τελευταίων 30 χρόνων (με νωπή την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού και τις σχετικές ανακατατάξεις και το ανακάτεμα της τράπουλας στα Βαλκάνια). Και τον έχουμε και ευρωβουλευτή σήμερα αυτό το ‘νέο πολιτικό’. Αυτοί οι νέοι πολιτικοί (οι σαραντάρηδες. σαν τον κωστάκη) φωνάζανε παλιά γιατί κανείς δεν τους έδινε ευκαιρίες – μιλάμε για μαλθακούς τύπους ανθρώπων που κατά βάση δεν έχουν δουλέψει σοβαρά οι περισσότεροι και που προφανέστατα τα κάνουν σκατά κάθε μέρα και περισσότερο.
Το θέμα όμως με τον εν λόγω τύπο (το γεωργιάδη), και δεν αντέχω να μην το σχολιάσω, είναι το ότι:
1. Αν διαφωνείς με την πολιτική της ‘μη αναγνώριση το και… όπου το πει’ που έχει η παιδική χαρά που λέγεται υπουργείο εξωτερικών – γιατί αυτή (δεν) είναι η πολιτική του υπουργείου εξωτερικών – τότε φίλε μου κάνε κάτι, φύγε από το μαντρί (που είχε πει ο, νομίζω, Λιβάνης παλιότερα γι’ αυτούς που φεύγουν από τα δύο κόμματα εξουσίας) – κάνε κάτι τέλος πάντων. Τότε πώς έδωσες μίστερ ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση? (τουλάχιστο για την εξωτερική της πολιτική) – και θες να είσαι στο μαντρί και να λες τα δικά σου – αποφάσισε….εμ shampoo εμ conditioner? Είπαμε ότι τα λόγια είναι και αυτά πολιτική…. αλλά τίποτα άλλο από λόγια?
Το να λες τα δικά σου, να διαφωνείς με την πολιτική του κόμματος – κυβέρνησης ταυτόχρονα και να την υποστηρίζεις είναι σα είσαι πουτάνα, να δίνεις κ..ο για να λάβεις σαν αντίτιμο το μετρητό (πολιτική αναγνώριση) και μετά να ζητάς και τα ρέστα και να βγάζεις και γλώσσα.
2. Η Ν.Δ. έχει τόση σχέση με το φιλελευθερισμό όση το τας κεμπάπ με τη λαπαροτομή.
3. Με ενοχλεί που κάποιοι σπρωχτοί και συστημένοι σαν τον εν λόγω κύριο παρουσιάζονται από κάποιους σχεδόν σαν ευέλπιδες πολιτικοί. Η υποκρισία του άλλα να λες ενώ την ίδια στιγμή άλλα στηρίζεις και η αφέλεια – βλακεία του να λες αβασάνιστα πράγματα (’…είναι μπούρδα…’) για να τα πάρεις αμέσως πίσω μετά από λίγες ώρες επειδή σου πιάσανε τον κώλο (έκανε σχετική δήλωση μετάνοιας το ‘παιδί’ για να μην τον κάνουν νταντά) δείχνει πολιτική σκέψη – πρακτική – ωριμότητα (αλλά και κοινό νου) προσχολικού επιπέδου (όπως και το παρουσιαστικό του προφίλ, για να γίνω και λίγο φαιδρός).
Αλλά αυτοί είναι οι πολιτικοί που υπάρχουν στην ελλάδα – σπρωχτοί, ανίκανοι, γλύφτες (συγνώμηηηηηηη δε θα το ξανακάάάάάνωωωωω…ααααυτό για τη μπούρδαααα….) – και δε θα διαφωνήσω στο ότι αυτοί μας αξίζουν. Ο ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΟΓΟΙ.
4. Προσωπικά διαφωνώ σχετικά με το κύριο ζήτημα της ονομασίας της χώρας του Σαβέβσκι έτσι όπως έχει εκφραστεί στα παραπάνω ποστ (γιατί να μην την λέμε έτσι στην ελλάδα αυτή τη χώρα? – τόσες μαλακίες έχω ακούσει, δικαιούμαι να πετάξω και ‘γω τη δικιά μου) αλλά αυτό που είναι Η ΟΥΣΙΑ είναι ότι ΤΩΡΑ το θέμα βρίσκεται σε ΑΔΙΕΞΟΔΟ. Κοινώς τον πούλο τον έχουμε πάρει (τελεία και παύλα) και ό,τι και να λέμε (ή να διαφωνούμε) είναι πίτσες μπλε.
5. Πού τα ‘χουμε βρει ρε αυτά τα παλικάρια στυλ Γεωργιάδη, Κυριάκου Μητσοτάκη, Βαρβιτσιώτη, κόρη Γεννηματά, Αλευρά, Καραμανλή, Παπανδρέου? (σίγουρα έχω ξεχάσει πολλούς)
Όλα τα παιδιά του μπαμπά είναι τόσο ικανοί άνθρωποι που το μόνο που βρήκαν να κάνουν στη ζωή τους είναι να κληρονομήσουν την πολιτική έδρα του πατέρα τους (θείου καμιά φορά) – ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΟΙ ΤΙΠΟΤΕΣ ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΧΑΜΠΑΡΙ – είναι για γέλια και για κλάματα το θέμα (για να παραφράσω τη γνωστή φράση του Πάγκαλου για τον Δημητράκη).
Τα σχετικά με τον επιτυχημένο μεσιέ γεωργιάδη που ανέφερε ο Roark (‘…με επιτυχημένη επαγγελματική καριέρα…’) είναι για να γελάει κανείς (που λέει και ο Συρίγος). Δηλαδή ο γεωργιάδης είχε τόσο πετυχημένη καριέρα που σε ηλικία 33χρονών (39 – 6 = 33, αφού όπως αναφέρεται άρχισε τα τρεχάματα με την πολιτική το ‘99) τα βρόντηξε όλα κάτω για το καλό της πατρίδας και για να προσφέρει στην πολιτική????? Σε τι επάγγελμα είχε ήδη διαγράψει καριέρα αυτός ο περίεργος τύπος στα ’33 του? Και μάλιστα στην ελλάδα!!
Φαινόμενα bill gates, Microsoft, google, amazon κλπ. είναι εξαιρέσεις που ασφαλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα του να μην υφίσταται καριέρα -διαδρομή στα '33 (εκτός κι αν έστησε τίποτα τέτοιο πρωτοποριακό ο εν λόγω 'από-τότε-που-με-πήγε-ο-μπαμπάς-μου-στο-ιδιωτικό-σχολείο-δεν-έχω-τσαλακώσει-το-χτένισμά-μου' χαρούμενος πολιτικός μας και δεν το πήραμε χαμπάρι).
Ήμαρτον, όχι πια άλλοι τέτοιοι πετυχημένοι και ευέλπιδες πολιτικοί!!
Είναι ανάγκη να βρίσκουμε τους πιο ανίκανους και ανεπάγγελτους για να χειρίζονται τις τύχες μας?
4 σχόλια:
To'xei pei ki o Panousis: einai brwmodouleia ki exoume balei tous axrhstous.
ουλτρα δεν ξερω τι σε επιασε εναντιον του κ.Γεωργιαδη. Στο βιογραφικο του λεει
"Από το 1996 εργάζεται με βάση την Ελλάδα σε προγράμματα για αναπτυσσόμενες χώρες και οικονομίες μετάβασης. Είναι Director της PLANET ERNST & YOUNG, της μεγαλύτερης εταιρείας συμβούλων της Ελλάδας.
Έχει σχεδιάσει, παρακολουθήσει και εκτελέσει αναπτυξιακά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Παγκόσμια Τράπεζα, τα Ηνωμένα Έθνη και άλλους οργανισμούς στις εξής χώρες: Βοσνία Ερζεγοβίνη, Δομινικανική Δημοκρατία, Χιλή, Τρινιντάντ και Τομπάγκο, Σενεγάλη, Ακτή Ελεφαντοστού, Μπουρκίνα Φάσσο, Νιγηρία, Συρία, Τόγκο, Μπενίν, Γκαμπόν, Αιθιοπία, Σουδάν, Ζάμπια, Μποτσουάνα, Νότια Αφρική, Ρουμανία, Βουλγαρία, Μολδαβία, Λευκορωσία, Ουκρανία, Ρωσία, Αρμενία, Γεωργία, Αζερμπαϊτζάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργκιζστάν, Καζακστάν, Κίνα, Τουρκία.
"
οντως επιτυχημενη καρριερα δηλαδη. Φυσικα δεν συμφωνω καθολου οτι ενας βουλευτης που διαφωνει με το κομμα του ειναι σαν μια πουτανα!!
Ελπιζω να ερθει η μερα που στην Ελλαδα βουλευτες του ΠΑΣΟΚ θα ψηφιζουν νομοσχεδια της ΝΔ και τουμπαλιν. Θες να μου πεις τωρα οτι ο Παπαθεμελης πχ και η κα.Μπακογιαννη, ο κ.Μανος και ο Τσοχατζοπουλος εχουν την ιδια θεση σε ολα τα νομοσχεδια προς ψηφιση??
ως προς το (5): ειναι λυπηρο που εχουμε τοσες πολιτικες δυναστειες, που εν ετει 2005 εχουμε παλι Καραμανλη εναντιον Παπανδρεου(!) αλλα αυτο δεν σημαινει αυτονοητα οτι καθε γονος πολιτικης οικογενειας ειναι αχρηστος. Μπορει καλλιστα να εχει κληρονομησει τα χαρισματα των προγονων και εχει λαβει και εξειδικευμενη εκπαιδευση για να παρει μια σωστη θεση. Το θεμα ειναι να κοιταξουμε αν λαμβανουν θεσεις που δεν αξιζουν... Για να γινεται συζητηση, βλεπω οτι προς το παρον ατομα σαν την κα.Μπακογιαννη μαλλον αξιζουν με το παραπανω ο,τι εχουν καταφερει.
ΥΓ περαστε και απο το δημοψηφισμα για την μακεδονια στην κεντρικη μας σελιδα (δεξια στηλη)
Και πού να διαβάσεις το CV του κυριάκου, SG... (είναι πολύ εντυπωσιακότερο). Αααα, μισό λεπτό, βρήκα και το βιογραφικό του Mr Bush: εδώ έμεινα άναυδος. Presidnt of the United States – μέλος για χρόνια σε δεκάδες επιτροπές και οργανισμούς αναπτυξιακών (εντός και εκτός εισαγωγικών) προγραμμάτων, 18888 σελίδες CV – τελικά τον αδίκησα το γιώργη, δεν είναι τόσο βλάκας όσο νόμιζα.
Μα, βέέέέβαια με τέτοιο βιογραφικό!!! Άδικα το είχα παρεξηγήσει το παιδί.
Την επιτυχημένη καριέρα (σαν επιχειρηματίας) την επικαλέστηκε ο Roark για να υποστηρίξει τη σοβαρότητα του βουλευτή. Πρώτα πρώτα η σοβαρότητα καθενός κρίνεται από τις πράξεις του (και ως γνωστόν, για έναν πολιτικό ακόμα και τα λόγια είναι πράξεις).
Τώρα για το αν κάποιος είναι επιτυχημένος άνθρωπος της αγοράς, και επίσης από τα 30 – 33 του ασχολείται φουλ με την πολιτική (εκτός είπαμε αν είναι σπρωχτός και έχει εξασφαλισμένο μέλλον εκεί: βλέπε κυριάκο και τα άλλα παιδιά….) παρατώντας πίσω του ‘ολόκληρη πορεία’ είναι κάτι που μάλλον φαίνεται μόνο σε μένα γελοίο (και δε θα επιχειρηματολογήσω για το τι πορεία έχουν όλοι οι σπρωχτοί τίποτες σαν αυτούς που έχω αναφερθεί).
Το να κρίνεις τους πολιτικούς με βάση τα βιογραφικά της ‘επιχειρηματικής τους καριέρας’ (που εδώ έχει πλάκα να το συζητάμε) είναι και άσχετο (ένας όντως επιτυχημένος δικηγόρος όπως ο παυλόπουλος έχει κάνει τις μεγαλύτερες γκάφες, απ’ αυτές που δεν κάνει ούτε φοιτητής, με το βασικό μέτοχο στην ευρώπη και μας δουλεύουν διεθνώς) αλλά και (στη συγκεκριμένη περίπτωση) αφελές.
Αυτά για τα σχετικά με τα βιογραφικά.
Το θέμα δεν είναι απλοϊκά αν ψηφίζεις με διαφορετική γνώμη, αλλά:
1. Όταν η παράταξη - κόμμα - κυβέρνηση που υποστηρίζεις βρίσκεται στριμωγμένη (ακινητοποιημένη θα έλεγα στη γωνία) στο θέμα του μακεδονικού (μέχρι τώρα όχι του χαλβά), δεν είναι ό,τι σοφότερο (ανεξάρτητα του αν η άποψή σου είναι πάν-σωστή ή λάθος) να λες ‘αυτά που κάνετε είναι βλακείες κύριοι’ (είναι ρε φίλε, εγώ δε θα διαφωνήσω στο ότι είναι όντως βλακείες). Ωστόσο, και στη ζωή και κυρίως στην πολιτική και σε θέματα εξωτερικής πολιτικής κάποια πράγματα λέγονται και δε γίνονται και κάποια άλλα γίνονται και δε λέγονται. Δεν τα λες αυτά τα πράγματα.
Τους τύπους στυλ γεωργιάδη (για να μιλήσω με φανταρική ορολογία) στο στρατό τους λένε ψαράδες ή στραβάδια γιατί δεν συνειδητοποιούν το τι μπορεί να λεχθεί και πότε και κάνουν γκάφες. Και τα χειρότερα μπορούν να ειπωθούν αλλά εξαρτάται υπό ποιες συνθήκες, για ποια θέματα, σε ποια χρονική περίοδο και κλίμα και με ποιους αποδέκτες. Δεν είναι όλα τα πράγματα: ‘λέω απλά τη γνώμη μου και τσιμέντο να γίνουν όλα μετά’…... Αυτά είναι για παιδάκια του δημοτικού (και ψαράδες σα τον εν λόγω κύριο για να μην ξεχνιόμαστε) και όχι για σοβαρούς ανθρώπους και μάλιστα βουλευτές.
2. Απόδειξη των παραπάνω είναι η συνέχεια των δηλώσεων του μεσιέ γεωργιάδη, ο οποίος έκανε δήλωση μετανοίας, ‘δε θα το ξανακάνω και τέτοια’. Αυτοί ακριβώς είναι και οι ψαράδες στη ζωή (και στο στρατό, που κάνουν μπαμ και φαίνονται εύκολα)…. Λένε κάτι σε λάθος timing και σε λάθος συνθήκες, και αφού γίνουν ρόμπα παίρνουν πίσω, με μισόλογα, πράγματα που έχουνε πει πριν. Και γι΄ αυτό φυσικά μετά τους δουλεύει ο κόσμος
Μεγάλε, ή μιλάς ή δε μιλάς καθόλου (άμα δε διατηρείς την άποψή σου έως το τέλος και πασπαλίζεις τις δικαιολογίες σου με το επιχείρημα ότι ‘παιδί είμαι, παρασύρθηκα σε υπερβολές’ είσαι μη σοβαρός). Και αν ήσουν σωστός μίστερ προς τι η συγνώμη και η μεταμέλεια? (http://www.cpress.gr/article.php?art=9501). Φυσικά ο πραγματικός λόγος είναι ότι σου πιάσανε τον κώλο – είναι απλό νομίζω.
Δεν αντέχω να μη γίνω και λίγο ακόμα φαιδρός: Κοιτάξτε λίγο πόσο πλαδαρές, αδιάφορες και φλούφλικες φυσιογνωμίες έχουν οι περισσότεροι απ’ αυτούς τους τίποτες πολιτικούς μας (άμα είσαι καλοταϊσμένος και δεν έχεις δουλέψει – κουραστεί ποτέ, είναι κάπως λογικό).
Αν για παράδειγμα τους συγκρίνει όλους αυτούς (αυτούς που είπα με τα ονόματα – βαριέμαι να τους ξαναγράψω, και παρακαλώ φέρτε την εικόνα τους στο μυαλό) με επιτυχημένους επιχειρηματίες? Βλέπεις Λάτσηδες, Βαρδινογιάννηδες, Κόκκαλη, τον άλλον της S&B και πολλούς άλλους…. Οι άνθρωποι είναι αφοσιωμένοι σ΄ αυτό που κάνουν (να βγάζουν λεφτά), καμία πλαδαρότητα, αποφασιστικό βλέμμα….. (όχι είπα – ξείπα και ιστορίες για τα άλλα τα παιδάκια τώρα…..).
Μιλάμε τώρα για τους επαγγελματίες από τη μια και τα παιδάκια από την άλλη.
Οι άλλοι είπαμε κάνουνε μπαμ οι άνθρωποι. Θυμίζουν το Γκιωνάκη στην ταινία με τους δύο φοβερούς ταβερνιάρηδες, Αυλωνίτη και Σταυρίδη, με τον τελευταίο να του λέει: “Βρε καλώς το Λούλη το Λουλάάάάκηηηη μααςςςςςςς”
Αλλο STATESMAN κι άλλο POLITICIAN. Στην Ελλάδα δεν γνωρίζουμε τη διαφορά. Γι' αυτό δεν έχουμε και τη λεκτική διαφοροποίηση. Κι όμως έχουν περάσει κι από την Ελλάδα STATESMEN και φάνηκαν κυρίως στα εθνικά θέματα. Ποιός τους θυμάται όμως μέσα σ'αυτήν την καφρίλα?
Δημοσίευση σχολίου