Τετάρτη, Δεκεμβρίου 20, 2006

Το ηδονόμετρο

ECONOMICS is “not a ‘gay science’,” wrote Thomas Carlyle in 1849. No, it is “a dreary, desolate, and indeed quite abject and distressing one; what we might call, by way of eminence, the dismal science.”

Happiness and economics. Economics discovers its feelings.

3 σχόλια:

S G είπε...

πολυ δυνατο αρθρο με θαυμασιες ατακες

"It is easier to forget yourself in some functions than in others, of course. In Auden's poem, surgeons manage it “making a primary incision”, as do cooks, mixing their sauce, and clerks “completing a bill of lading”. This happy state, which Mr Csikszentmihalyi calls “flow”, arises most often in work that stretches a person without defeating him; work that provides “clear goals”, “unambiguous feedback” and a “sense of control”."

πραγμα που εξηγει γιατι οι περισσοτεροι διδακτορικοι και μεταδιδακτορικοι ερευνητες που δεν εχουν κανενα καθηκον εκτος απο ερευνα υποφερουν απο ενα συναισθημα αχρηστιας...

"In periods of speedy progress, it seems, stubborn reactionaries at least enjoy a certain scarcity value."

τρομερη παρατηρηση...

Ανώνυμος είπε...

Άρθρο του «Οικονομολόγου» (αγγλιστί “Economist”) που δεν αναφέρεται η Τουρκία! Τρεχάτε χωριανοί! Θαύμα θαύμα!!

Ανώνυμος είπε...

Προφανώς έχεις αδυναμίες σε άλλη χώρα,
άν σε απογοητεύει ο συνήθης συνδυασμός του Economist.

Ποιά είναιη άλλη χώρα;
ανώνυμα ανώνυμο ρωτώ

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock