Κυριακή, Νοεμβρίου 18, 2007

Ανατομία μιας γενιάς που προσδοκούσε πολλά

[...]Πρέπει όμως να καταλάβετε ότι νιώθουμε εγκλωβισμένοι. Είμαστε μια δύναμη που βράζει».[...]


Ανατομία μιας γενιάς που προσδοκούσε πολλά

Εμείς, η γενιά των 700 ευρώ, ζητάμε...

Χλιδάνεργοι, περιμένοντας "Τη δουλειά"... κάθονται

36 σχόλια:

Nievskii είπε...

Αντιγράφω μια παράγραφο από το άρθρο-εγκεφαλική ζημιά:
«Στην Ελλάδα, η διάσταση του προβλήματος είναι ακόμη μεγαλύτερη, δεδομένου ότι, σε Ευρώπη και Ηνωμένες Πολιτείες, η αυτονομία των παιδιών κατά την ενηλικίωση είναι μέρος της οικογενειακής παράδοσης. Αντιθέτως, εδώ εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται υπερπροστατευτικά ακόμη κι όταν ενηλικιώνονται», σημειώνει η ψυχολόγος Μαρία Λασιθιωτάκη, και συνεχίζει. «Μιλάμε για εκτεταμένη κοινωνική πραγματικότητα που συνδέεται και με τους γονείς και ειδικότερα το τμήμα εκείνο των άνω των 50 ετών, μορφωμένων γονέων που ανήκουν στην μεσαία τάξη και έχουν μια σχετική οικονομική άνεση. Δεν είναι δηλαδή, οι αγρότες του ’60 που υποστήριζαν με αίμα τις σπουδές των παιδιών. Μεγάλωσαν τα παιδιά τους με τις ανέσεις και τα πρότυπα του καταναλωτισμού. Οι νέοι αυτοί δυστυχώς ζουν περιμένοντας να βρουν “Τη Δουλειά”. Το αποτέλεσμα αυτής της ανατροφής, είναι μια ολόκληρη φουρνιά από καλομαθημένα παιδιά με μόνιμη ανία και θλίψη, στην πραγματικότητα παγιδευμένα στο φόβο και σε ψευδείς ανάγκες. Παιδιά παθητικά που δεν είναι σε θέση να αγωνιστούν για τίποτα».

Η αναγωγή ενός κοινωνικής τάξης φαινομένου σε "ψυχολογικές" αιτίες δείχνει τον βαθύτατα αντιδραστικό και συντηρητικό χαρακτήρα της Δεξιάς στην χώρα μας και των εφημερίδων που την υποστηρίζοτν.
Σκεφτείτε τι ωραία πηγαίνει το τροπάρι αν βρείτε διάφορα θέματα που είναι στο στόχαστρο της φιλελεύθερης κριτικής. Λ.χ. για το σύστημα συντάξρων που έχει υποθηκεύσει το μέλλον των Ελλήνων για 10 γενιές οι απαντήσεις είναι του τύπου "τι θέλουν τα κωλόπαιδα και φωνάζουν, αφού ζουν από την μαμά και τον μπαμπά και είναι καλομαθημένα". Ή για τις γενναιόδωρες πολιτικές του κομματικού κράτους, την ανικανότητα προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και νέων θέσεων εργασίας που οφείλεται στην προσκόλληση στο στενό προσωπικό συμφέρον της προηγούμενης γενιάς η απάντηση είναι "είστε θύματα του lifestyle"... Θα μπορούσα να συνεχίσω έτσι εσαεί. Απλά να πω ότι η κρίση αυτή που δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα αναδεικνύει την αποτυχία του συστήματος προνοίας που εφαρμόστηκε στην Δυτική Ευρώπη, ως ένα εξαιρετικά κοντόφθαλμο σύστημα που δημιούργησε αγκυλώσεις και εξυπηρετούσε βραχυπρόθεσμα το συμφέρον αυτών που το δημιούργησαν εις βάρος όλων των άλλων. Δεν ήταν ένα σύστημα όπως της Νορβηγίας, όπου τα λεφτά που μαζεύονται κάποια δίδονται ως παροχές, αλλά πολλά από αυτά κρατώνται για τις γενιές του μέλλοντος.
Ταυτόχρονα αναδεικνύεται η τρομερή υποκρισία του συστήματος: το ίδιο σύστημα που εξωθεί τους νέους στην ανεργιά και στους χαμηλούς μισθούς- που δίνουν οι εταιρείες που ανήκουν σε άτομα της προηγούμενης γενιάς-αυτής ακριβώς που μεγαλωμένη στα νάματα της δεξιάς αυθαιρεσίας και του αιστερού κοινωνισμού που σου λέει αν θες, αν δεν θες μείνε άνεργος, πήγαινε να βρεις μαγαζί που δεν έχει καπνό, βρες καλό επαγγελματία που να μην σε κλέβει κ.ο.κ- ονειδίζει τους νέους ως τεμπέληδες και αποδέκτες ελεημοσύνης. Πρώτα τους στερεί την δυνατότητα να να κάνουν κάτι στην ζωή τους και μετά τους υποβιβάζει στο επίπεδο των ζητιάνων.

Athena Smith είπε...

Τώρα αν μιλήσουμε για τα αίτια αυτής της κατάστασης μάλλον κουραστικοί θα γίνουμε. Ποια λύση, ή μάλλον προσπάθεια λύσης μπορεί να δοθεί άμεσα; Μόνο η μετανάστευση. Ας το τολμήσουν μερικοί. Τι έχουν να χάσουν στο κάτω κάτω; Στην Ευρώπη οι ευκαιρίες είναι περισσότερες. (Για την Αμερική δυστυχώς το πρόβλημα της βιζας έχει κλείσει πόρτες σε πολλούς. )

Δεν αξίζει να σπαταλήσουν ούτε το μυαλό τους ούτε την ψυχή τους σε αυτή τη χώρα. Και να δούμε αν κανείς σε αυτόν τον τόπο πάρει χαμπάρι ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα τεράστιο brain drain.

Athena Smith είπε...

Nievskii
Δυστυχώς και εγώ έχω παρατηρήσει ότι στην Ελλάδα το παιδί το μεγαλώνουμε για να το έχουμε εξαρτημένο από εμάς. Στην Αμερική το μεγαλώνουμε για να το ανεξαρτοποιήσουμε. Γι αυτό άλλωστε οι Ελληνες αρεσκονται στο να περιγράφουν τους Αμερικανούς γονείς ως αδιάφορους που μόνο την καλοπέρασή τους γυρεύουν.
Διαφορετικά συστήματα αξιών. Ο ατομικισμός και η ανεξαρτοποίηση του ατόμου είναι από τα βασικά θεμέλια της Αμερικανικής κοινωνίας.

J95 είπε...

Πάντως όλοι αυτοί που λένε ότι θα αισθάνονταν ότι πήγαν στράφι οι σπουδές τους αν έπιαναν μια δουλειά των 700 ευρώ, αναρωτιέμαι γιατί δεν αισθάνονται ότι πήγαν στράφι οι σπουδές τους που είναι 30 χρονών και ζούνε σαν 15χρονοι...

Stathis είπε...

Ψιτ....

Καλά τα λέτε και συμφωνώ σε ό,τι αφορά την ελληνική νοοτροπία.
Αν παραθέσετε ολόκληρο το άρθρο όμως θα δείτε πως αφορά και ευρωπαϊκές χώρες αλλά και τις ΗΠΑ.
Με το θέμα έχει ασχοληθεί και η γνωστή ακτιβίστρια δημοσιογράφος συγγραφέας Naomi Klein στο βιβλίο της NO LOGO ως μία από τις χαρακτηριστικές επιπτώσεις του νεοφιλελευθερισμού στις ΗΠΑ.

http://www.naomiklein.org/main

J95 είπε...

Όλοι ξεκινήσαμε με 700 ευρώ ή και λιγότερα (εγώ ξεκίνησα με 300). Δεν είναι τίποτα το φοβερό. Μαζεύεις εμπειρίες και μετά από λίγο καιρό βρίσκεις κάτι καλύτερο.

Απλώς όποιος έχει φτάσει στο σημείο να ξεκινάει στα 25-28 του (και έχοντας συνηθίσει σε ένα lifestyle που απαιτεί τουλάχιστον 400 το μήνα μόνο για διασκέδαση και shopping), του κακοφαίνεται να ξεκινήσει με χαμηλό μισθό.

Αν δείτε τι λένε οι ξένοι νέοι που βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση, είναι σε φάση "δε μπορώ να συντηρήσω σπίτι με αυτά που βγάζω". Ενώ οι Έλληνες είναι όλο "τι, εγώ που σπούδασα ΒΑ στο Τιμπουκτού και έχω 7 Μάστερ θα δεχτώ να δουλέψω με 700 το μήνα";

Ε, και περιμένουνε να εμφανιστεί ως διά μαγείας ο μαλάκας που θα δώσει 2500 και θέση senior vice president in charge of highly critical affairs στον τύπο με τη μηδέν εμπειρία που του αγόρασαν ένα πτυχίο οι γονείς του από το Trehagyreve University...

Ανώνυμος είπε...

To tragiko einai pws se auth thn xwra o senior vice president ameibeatai me 2500 eurw

J95 είπε...

"To tragiko einai pws se auth thn xwra o senior vice president ameibeatai me 2500 eurw"

Πρώτα απ' όλα δεν αμοίβεται με 2500 ευρώ, αμοίβεται με πολύ περισσότερα, έτσι το είπα το senior vice president και το 2500 ευρώ.

Αλλά θέτεις ένα άλλο ζήτημα, το "κάνω μια δουλειά που την κάνουν άλλα 500.000 άτομα, δεν παράγω ουσιαστικά τίποτα, τριγύρω όλα -εκτός από το μπουκάλι στο Μακρόπουλο και το μήνα του μέλιτος στο Μπαλί γιατί ως γνωστόν στο χωριό μου πηγαίνανε Μπαλί για μήνα του μέλιτος- είναι μια χαρά με 1000 το κεφάλι, κι όμως εγώ θεωρώ ότι πρέπει να βγάζω 5000 το μήνα γιατί τόσα βγάζει ο σούπερ εξειδικευμένος στην Αγγλία με το διπλάσιο κόστος ζωής και την τετραπλάσια παραγωγικότητα".

Ε όχι, το τραγικό σε αυτή τη χώρα είναι ότι όλοι νομίζουν ότι τους αξίζουν περισσότερα πράγματα απ' όσα τους αξίζουν πραγματικά, και χωρίς να έχουν την παραμικρή διάθεση να στρώσουν τον κώλο τους κάτω να τα κερδίσουν αυτά που αξίζουν.

J95 είπε...

...κι αυτό είναι πολύ λογικό γιατί παραδειγματίζονται από 1.000.000 δημοσίους υπαλλήλους και καμιά διακοσαριά χιλιάδες λαμόγια που κάνουν ακριβώς αυτό.

Ανώνυμος είπε...

8a sou pw thn dikh mou periptwsh gia na antilhf8eis ti 8elw. Ferelpis neos ksekinhsa ton dromo ths epistrofhs apo to Switzerland me ena master sthn plath. paw se ena career days kai paw se ena stand ths eurobank. Mou lene kurie mou 8a perasete prwta san tameias kai meta blepoume dioti den exete empeiria.
Kai rwtw pou 8a brw thn empeiria an den mou thn dwsei kapoios estw kai aplhrwth.
Na paw sto tameio grafontas sta palaiotera twn upodhmatwn mou mia ependush se kopo xrono kai xrhma pou anti na kanw proxwrhmeno banking 8a eprepe na kratw tameio. Kai bebaia exw ta prosonta gia auto to proxwrhmeno.
Na ergastw gia 700 eurw thn stigmh pou oi sunadelfoi mou sto ekswteriko ebgazan minimum ta tetraplasia kai tous perisseue apotamieush kai zousan monoi tous.
Na metanasteysw?
Epeleksa to teleutaio kai auto susthnw se olous.

Ανώνυμος είπε...

Den kserw possa pairnoun oi senior vice presidents alla kserw pws texnika ekseidikeumenes douleies sthn ellada ameibontai me psixoula. Kai osa perissotera xartakia pairneis toso pio overqualified ginesai me apotelesma na mhn briskeis douleia.
Apla h domh ths ellhnikhs oikonomias einai tetoia pou den zhta texnika ekseidikeumenes 8eseis. H ellada 8elei logistes, forotexnikous, mhxanologous twn TEI klp. H sumboulh mou se ka8e neo einai aplh, an exeis skopo na kaneis master ekswterika klp mhn epistrepseis pisw.

G700 είπε...

Παιδιά μια σημαντική διευκρίνιση: άλλο πράγμα η γενιά των 700 ευρώ και άλλο πράγμα οι χλιδάνεργοι.

Γενιά των 700 ευρώ είναι η πλειοψηφία των νέων που εργάζονται σκληρά -δεν κάθονται στον καναπέ-, έχουν δυνατότητες και δεξιότητες, είναι εξελίξιμοι, όμως αντιμετωπίζουν μια πραγματικότητα όπου κυριαρχούν τα πλαδαρό κράτος, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έντασης εργασίας (ούτε γνώσης ούτε κεφαλαίου), η γραφειοκρατία, η κομπίνα, η αδήλωτη εργασία, οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, η γενιά του αριστερού δήθεν, η δεξιά της κούφιας μεταρρυθμιστικής ρητορικής κοκ.

Η γενιά των 700 ευρώ (G700) είναι μια κίνηση που επιχειρεί να ανοίξει μια νέα ατζέντα με στόχο να βάλει ένα λιθαράκι στην προσπάθεια να εκσυγχρονιστεί πιο γρήγορα το ελληνικό εργασιακό, επιχειρηματικό και κρατικό περιβάλλον.

Μια ατζέντα πέρα από τη συνήθη ελληνική γκρίνια και μιζέρια και χωρίς παραδοσιακές αριστερές ή φιλελεύθερες εμμονές.

Για τη G700 οι χλιδάνεργοι είναι πρότυπο προς αποφυγή. Ωστόσο ο σκοπός μας - θεωρούμε και γενικότερα ότι πρέπει να ισχύει αυτό-, δεν είναι να ενοχοποιήσουμε τους χιλδάνεργους, αλλά να δημιουργήσουμε θετικά πρότυπα, να στείλουμε θετικά μηνύματα ότι η αλλαγή είναι δυνατό να συμβεί.

G700 είπε...

Στη νέα ατζέντα βάλτε και το θέμα της ελληνικής οικογένειας. Λιγότερη προστασία περισσότερη υγεία, μεγαλύτερες δυνατότητες για τα παιδιά.

Ανώνυμος είπε...

Ο προστατευτισμός της ελληνικής οικογένειας είναι δεδομένος, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί την αιτία του φαινομένου αυτού. Προσωπικά οι περισσότεροι που γνωρίζω θα επιθυμούσαν μία ανεξάρτητη, δημιουργική και αξιοπρεπή ζωή. Οι φύσει κοπρίτες είναι πάντα μία μικρή μειοψηφία. Διότι όλοι μας λίγο ή πολύ επιδιώκουμε να κάνουμε κάτι δημιουργικό στη ζωή μας που να μας εκφράζει.

Συνεπώς η οικονομική δυσπραγία είναι αυτή που προκαλεί κατά κύριο λόγο το φαινόμενο. Η ελληνική οικονομία είναι ακόμη μεταπρατική, δεν στηρίζεται στην έρευνα ούτε στις νέες τεχνολογίες, δεν επιδιώκει να απαγκιστρωθεί από το διαχειριστικό χαρακτήρα της. Ο δε ιδιωτικός τομέας είναι ακόμη καθυστερημένος και πρωτόγονος, με όρους όπως "διαχείριση ανθρωπίνων πόρων" να συναντώνται μόνο σε βιβλιοθήκες. Στηρίζεται ακόμη στην παρωχημένη πρακτική της μεγιστοποίησης της απόλυτης υπεραξίας (όλο και περισσότερη δουλειά για όλο και λιγότερη αμοιβή). Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο λόγω του ότι το επιχειρηματικό περιβάλλον είναι θολό και μαστίζεται από τη γραφειοκρατία. Ακόμη περισσότερο, οι νεοφιλελεύθερες πρακτικές μπολιάζονται στη δυσκίνητη, αντιπαραγωγική ελληνική οικονομία κατά τρόπο σχεδόν γκροτέσκο. Έτσι βλέπουμε την κερδοφορία των επιχειρήσεων να αυξάνει συνεχώς, αλλά ωστόσο οι μισθοί και οι παροχές στους εργαζόμενους όχι μόνο να μην αυξάνονται, αλλά ουσιαστικά να μειώνονται, ελέω κρυφού -πλην αληθινού- πληθωρισμού. Ωστόσο, μας λιβανίζουν ότι πρέπει να υποστούμε και άλλες θυσίες, και άλλες περικοπές, αλλιώς η "ανάπτυξη" θα ανασχεθεί...

Το κεφαλαιοκρατικό σύστημα ασφυκτιά υπό το βάρος της υπερσυσσώρευσης, της έλλειψης ρευστότητας και του κοπανιστού αέρα που έχει συσσωρεύσει ο μεγάλος ασθενής που δεν είναι άλλος από την αμερικανική οικονομία. Οι τράπεζες δανείζουν αφειδώς, για να συντηρήσουν τον υπερκαταναλωτισμό, τη μόνη δύναμη που συντηρεί το σύστημα, με αποτέλεσμα τα ελλείμματα και οι "φούσκες" να μεγαλώνουν μέρα με την ημέρα : ουσιαστικά η πλειονότητα των συναλλαγών έχει πάψει εδώ και καιρό να είναι πραγματική, παρά απλά ονομαστική (δηλ. μέσω πιστώσεων που μετατίθενται για το μέλλον και λογιστικών αναπροσαρμογών). Με άλλα λόγια, ένα διαστροφικό παιχνίδι αριθμών με πολλά μηδενικά.

Σε αυτό το τοπίο, η Ελλάδα ως χώρα που ενσωματώθηκε πολύ καθυστερημένα στην παγκόσμια αγορά, αποτελεί απλά πειραματόζωο ενός εκφυλισμένου συστήματος που ήδη δρομολογεί την καταστροφική του αναδίπλωση, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να επιβιώσει από τις σάρκες του.

Maria Velliou είπε...

Συμφωνώ εν μέρει με τον J95 και εν μέρει με τον g700.

Ας μου εξηγήσει κάποιος: γιατί έχω φίλο μεγαλοστέλεχος πολυεθνικής με πολύ καλό εργασιακό περιβάλλον, που δυσκολεύεται να βρει νεαρά στελέχη για θέσεις με πολύ καλές προοπτικές που προσφέρει;
Γιατί έχω βάλει αγγελία εδώ και εβδομάδες ζητώντας junior acsademic administrator και δεν έχω μαζέψει ούτε ένα βιογραφικό; (btw, ο μισθός που προσφέρουμε είναι σαφώς πάνω από τα 800 ευρώ το μήνα, για έναρξη, με προοπτικές ταχείας ανόδου).

Γιατί μου φεύγουν συχνά αρκετά καλοπληρωμένοι υπάλληλοι, γύρω στα τριάντα, επειδή, λέει, "βρήκαν εργασία πιο κοντά στο αντικείμενο σπουδών τους";

Μ.ηπως για τον ίδιο λόγο που και παλιότερα, κάποιοι τέλειωναν το πολυτεχνείο κι έμπαιναν στη ΔΕΗ, κάποιοι έμεναν σε χαμηλές θέσεις στον ιδιωτικό τομέα και κάποιοι γίνονταν επιχειρηματίες και σούπερ πετυχημένοι;
θέλει τόλμη και φαντασία η ζωή, θέλει διαρκή αναθεώρηση των στόχων, διάθεση για δουλειά, "άρπαγμα" ευκαιριών, οργάνωση και μυαλό. Δεν φτάνουν τα πτυχία, παιδιά.

Χρόνια τώρα που βλέπω γενιές νέων, λόγω της δουλειάς μου, να τελειώνουν σπουδές και να ξεκινούν καριέρα, έχω δει πάμπολλους να ξεκινούν από πολύ χαμηλά και με συστηματική δουλειά να φτάνουν σε αξιοζήλευτες θέσεις πριν από τα τριάντα τους, έχοντας και μεγάλα περιθώρια επιλογών. Κι άλλους, απλώς, να κάααθονται.
Καθένας πάει με το χαρακτήρα του, με την προσωπικότητα, τις αποφάσεις και επιλογές του στη ζωή. Δεν πάει με το πτυχίο μόνο.

Ανώνυμος είπε...

suggnwmh alla kapoia pragmata einai ekswfrenika.
anarwtietai h kuria veliou giati feugoun stelexh, mou 8umizei to den se proslambanw giati 8a mou fugeis. Mono sthn ellada nomizoume oti h agora ergasias stelexwn einai san tous logistes pou menoun mia zwh sto idio posto.
Kai an anrrwtieste giati h ellada den briskei stelexh einai aplo, otan sthn ellada ta stelexh me prosonta 8a ameif8oun me eurwpaikous mis8ous tote 8a el8oun.

MetroGuardian είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τη Maria velliou. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι να βρεις καλούς υπαλλήλους ή και καλούς ελεύθερους επαγγελματίες όταν θες να κάνεις μια δουλειά. Επιπλέον το πνεύμα του J95 με εκφράζει απόλυτα. Θα συμφωνήσω όμως ότι η χώρα δεν έχει ακόμα τόσο μεγάλη ανάγκη από εξειδίκευση, κάτι που βέβαια θα αλλάξει γρήγορα.

Συγνώμη αλλά και 27 πτυχία να έχεις και ο super εργασιομανής να είσαι, στην Γκάμπια δεν θα σε προσλάβει κανείς, δεν σε χρειάζεται ή δεν θα σου δώσει τρελά λεφτά. Αντίστοιχα στην Ελλάδα το φαινόμενο είναι παρόμοιο σε διαφορετική κλίμακα.

Αυτό που κάνεις είναι ελεύθερη δουλεία αφού πιστεύεις ότι είσαι τόσο μάγκας και καλός (άρα καλύτερος από τους υπόλοιπους) και τους τσακίζεις ή την κάνεις για εξωτερικό που σε χρειάζονται. Στην πρώτη παίρνεις μεγαλύτερο ρίσκο, στη δεύτερη ζεις εκτός Ελλάδος. Διαλέγεις και παίρνεις.

Φτάνει η κλάψα. Το όλο 700Ε θέμα το βλέπω τρομερά υποκριτικό.

Ανώνυμος είπε...

apo pote h mis8wth ergasia 8erwitai eleu8ero epaggelma?

Athena Smith είπε...

Ας αφήσουμε λοιπόν τα 700 ευρώ και ας πάμε στα 1200. Ευχαριστημένοι; Και ας πουμε οτι και οι δυο εργάζονται με αυτόν τον μισθο. Τα βγάζουν πέρα ναι ή όχι;
Μάλλλον όχι.
Ας μου πει κάποιος. Με το υπάρχον κόστος ζωής στην Ελλάδα, τι μισθό πρέπει να παίρνουν δυο άνθρωποι με οικογένεια για μια αξιοπρεπή διαβίωση;

kouk είπε...

Ανώνυμε, εργάζεσαι ελεύθερα μιας και κανείς εκτός από τον εαυτό σου δεν μπορεί να σε εμποδίσει από το να παραιτηθείς. Από τη στιγμή που δεν εργάζεσαι βέβαια δεν είσαι τόσο ελεύθερος να αρχίσεις να δουλεύεις γιατί υπάρχουν πολλοί που θα σε εμποδίσουν από το να εργαστείς κάνοντας αυτό που θέλεις χωρίς υποχρεώσεις (βλ. εφορία, ΙΚΑ, κ.λπ.).

Maria Velliou είπε...

Athena Smith, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες:
αν έχουν ιδιόκτητο σπίτι ή όχι (συνήθως κληρονομιά ή παροχή από τους γονείς), αν έχουν παιδιά ή όχι, αν ζουν στην Αθήνα ή σε κάποια μικρομεσαία επαρχιακή πόλη.
Και, βέβαια, από το τι εννοεί ο καθένας όταν λέει "αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης".
Το θέμα είναι σύνθετο, δηλαδή δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο εργαζόμενος στη χώρα μας κοστίζει ατον εργοδότη περίπου το διπλάσιο απο τον καθαρό μισθό που παίρνει, ενώ ταυτόχρονα πληρώνουμε πολλά για περίθαλψη που κατά κανόνα είναι ανεπαρκής. Επίσης, για εκπαίδευση που είναι ανεπαρκής. Αν οι παροχές που πληρώνουμε ως φορολογούμενοι ήταν ανάλογες του κόστους τους, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Επίσης, έχουμε χαμηλή παραγωγικότητα και υπερδιογκωμένο δημόσιο τομέα.

Γεγονός παραμένει ότι υπάρχουν ευκαιρίες για αξιοπρεπή διαβίωση στην Ελλάδα και για ανέλιξη. Άλλωστε και στις άλλες χώρες οι νέοι εργαζόμενοι ξεκινούν από χαμηλά, ανεξάρτητα από το τις προοπτικές ανέλιξης που έχουν. Απλά, το σύστημα συνολικά εκεί είναι καλύτερο.
Τα ξαναλέμε.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ είμαι από αυτούς που έφυγαν από την Ελλάδα. Με δοκτορά από πολύ γνωστο πανεπιστήμια των ΗΠΑ, μου έλεγαν στο τέλος να κρύβω τα πτυχία μου, να λέω οτι έχω μόνο Μπάτσελορ για να με πάρουν κάπου. Δούλεψα με ηλίθιους μισθούς σε ηλίθιες θέσεις. Αυτές οι θέσεις δε σε βγάζουν πουθενά. Το βλέπεις μέσα στην εταιρία όταν είσαι. Παντού γνωριμίες και ρουσφέτια. Καμιά αξιοκρατία.
Πως πιστεύετε οτι τα 700 θα σε οδηγήσουν κάπου; Οδηγούν στην απώλεια του αυτοσεβασμού σου.

Είμαι από τους τυχερούς διότι γύρισα στην Αμερική με τη βοήθεια ενός πρώην καθηγητή μου. Τώρα βγάζω πολύ ικανοποιητικά χρήματα. Δουλεύω πολύ και επιμορφώνομαι συνέχεια. Τίποτα δεν αφήνω στη τύχη.

Η Ελλάδα είναι μια Μήδεια.

Ανώνυμος είπε...

Epeidh kapoioi zoun ektos ergasiakhs pragmatikothtas sthn Eurwph.

1)Kouk eleu8ero epaggelma einai o epixeirhmatias, h mis8wth ergasia einai eksarthmenh me ergosoth. Einai kseka8arismenes ennoies den katalabainw to logo na ksanaorizoume tis ennoies

2)Maria Veliou

Katarxhn h idea sas oti oi neoi sthn eurwph ksekinane apo xamhla einai entelws lan8asmenh. An mou lete gia apofoitous lukeiou h dhmotikou paw paso alla pisteuw oti h suzhthsh einai gia ptuxiouxous. E loipon sas plhroforw oti ston tomea mou (Financial services) enas derivatives trader sthn ellada 8a poiasei 700 to mhna sto londino me to kalhmera ksekinaei me 50.000 lires ethsiws. Kai mhn mou peite gia zwh Londinou gia ena atomo paraftanoun kai kanei kai apotamieush. Filos mou (teleiwsame to idio master) me prouphresia apo internships(praktikes askhseis) ksekinhse junior risk manager se hedge fund sthn Zurixh me 95.000 CHF ethsiws, agorase to rolex tou kai twra skeftetai na parei porsche. Auta ta perifhma pou lete oti oloi ksekinane apo xamhla einai ellhnikes efeureseis gia na krupsoume th gumnia. Den briskoune oi etaireies stelexh, xarhka poia etaireia 8a dwsei 95.000 CHF ethsiws me to kalhmera apla kammia.
Kai bebaia sto ekswteriko oi 8eseis ptuxiouxwn den kaluptontai opws autes twn 8esewn pou apaitoun 8eseis apofoitou sxoliou h texnikhs ekpaideushs. Yparxoun ekseidikeumenoi recrutiters, head hunters kai scouters oi opoioi psaxmoun stelexh.
Kai prouphresia dinoun oi etaireies me ta internships ta opoia oi koutofragkoi plhrwnoun. Internship sto Londino sthn JP Morgan sou dinei 2000 lires to mhna! Edw oute aplhrwtes den brikseis. Kai ustera sou lene den exeis prouphresia h den se pairnw giati 8a mou fugeis.

Oso gia thn xamhlh paragwgigokothta elegksate ta stoixeia sas. H ellada exei upshlh paragwgikothta ergasias dioti apla exei polu xamhlous mis8ous. Den einai efficient dioti kammia etaireia h sxedon kammia den exei management episthmoniko giati kostizei ta 95.000 CHF.

Kai kleinw suzhtaga mia fora me sunadelfous gia to job market kai tous anefera to parapono twn ellhnwn oti den briskoun ekseidikeumena stelexh. Mou eipe enas me aporia.

Does a Greek Job Market exist?

kouk είπε...

sardanapale, η μόνη ουσιαστική διαφορά μεταξύ της λεγόμενης εξαρτημένης εργασίας και των ελεύθερων επαγγελμάτων είναι ότι η σχέση μεταξύ των «εξαρτημένων» (δηλαδή του υπάλληλου και του εργοδότη) επιβαρύνεται με δύο επιπλέον έξοδα που κάνουν τη συναλλαγή δυσκολότερη:
α) το κόστος να εκπαιδευτεί ο υπάλληλος και
β) το γραφειοκρατικό κόστος να συνάψει ή να διαλύσει κανείς τη σχέση.

Το (β) είναι αυθαίρετο και μπορεί να δημιουργεί μεγάλες στρεβλώσεις που δεν μπορούν να διορθωθούν από επίσης αυθαίρετες νομικές διακρίσεις σε «εξαρτημένα» και «ελεύθερα» επαγγέλματα, μια διάκριση που είναι αυτοεκπληρούμενη προφητεία και αυθαίρετα δημιουργεί το μεγάλο μέρος της διαφοράς με τα ελεύθερα. Γιατί στη πραγματικότητα και τα «εξαρτημένα» θα ήταν ελεύθερα υπό την έννοια ότι το κόστος (α) το υποφέρουν και ο εργοδότης και ο εργαζόμενος, ο μεν ως πάγιες απώλειες ο δε ως δυσκολία εύρεσης εργασίας. Οπότε η ανελευθερία, δηλαδή η πραγματική ανισότητα, των «εξαρτημένων» επαγγελμάτων δεν είναι προϊόν της εργασιακής αγοράς αλλά της παρέμβασης.

Όσον αφορά τους financial derivatives traders δεν έχω ενημερωμένη άποψη όμως μήπως είναι λιγάκι σαν να μου συγκρίνεις τον μισθό του designer αυτοκινήτων στην Ελλάδα με αυτόν που θα έχει στη Γερμανία; Όπως το είπες στο τέλος δηλαδή, απλά δεν υπάρχει αγορά εργασίας στην Ελλάδα για κάποια επαγγέλματα.

Maria Velliou είπε...

Ναι, είναι αλήθεια αυτό που λέει ο kouk στο τέλος.
Σαρδανάπαλε, έχεις ρωτησει με πόσα ξεκινάει ο πολιτικός μηχανικός στην Αγγλία;
Και πολλά άλλα.

Ανώνυμος είπε...

Kouk sth eksarthmenh sxesh o ergodoths exei to pleonekthma se sxesh me to zhtwn ergasia. Patera ergodoth exw kai kserw polu kala. Ta alla einai filosofies ektos kai an ksereis esu enan biomhxaniko ergath na diapragmateuetai to mis8o tou pros ta anw kai na to petuxainei. Gia thn agora stelexwn einai kapws diaforetika mias kai ekei enas polu ekseidikeumenos texnika upallhlos mporei na diapragmateuetai to mis8o tou. Gia thn gazwtria ston Mouzakh den kserw an ginetai.

Kuria Velliou

Gnwrizw to ka8estws twn politikwn mhxanikwn sthn agglia, alla mhn ksexnate oti prokeitai sunh8ws gia Bachelors engineers me 3etes ptuxio xwris accreditation apo thn episthmonikh tous enwsh. Sthn ousia einai minimum skilled kai poloi proxwroun se MSc kai stis engineering exams. Enas accredited engineer xtupaei 50000 lires kai me ta xronia empeirias na anebainoun 70-100.000 den einai adianohto. Sthn ousia kapoioi kanoun kai ena MBA to opoio plhrwnei h etairia tous kai proodeuoun. Kai bebaia uparxei kai to option na sthsei dikh tou etairia. Enas derivatives trader duskola mporei na sthsei mia investment bank.

Pantws oloi sumfwnoume, sthn ellada den uparxei zhthsh gia texnika ekseidikeumena epaggelmata. Sunepws den katanow kai edw htan h enstash mou giati paraponiountai kapoioi pws den uparxoun stelexh. Otan dwsete ta lefta pou 8eloun 8a bre8oun.

Athena Smith είπε...

To να συγκρινουμε μεμονωμενα επαγγελματα μπορει καλλιστα να οδηγησει σε λαθος συμπερασματα. Να κοιταξουμε τον μεσο ορο. Και το μεσο εισοδημα του Δυτικοευρωπαιου και Αμερικανου απο αυτο του Ελληνα διαφερει σημαντικα.
Για μας που εχουμε ζησει αρκετα χρονια και στην Ελλαδα και στο εξωτερικο η διαφορα ειναι πασιφανης.

Ανώνυμος είπε...

Ma deite kai to ekshs aplo, enas o opoios 8a kanei ena masters h ena MBA kai oxi aparaithta sto Princeton 8a ksodepsei minimum 50-60.000$+opportunity costs prepei na ta aposbesei to polu se 2 xronia auta ta xrhmata. Poia 700 eurw aposbainoun auta ta xrhmata se eulogo diasthma?

Maria Velliou είπε...

Σαρδανάπαλε:

Για το ζητημα της εξαρτημένης εργασίας, έχω να πω πολλά.
Το παράδειγμα που αναφέρεις για τους ανειδίκευτους εργάτες ή τους μικροτεχνίτες "μυρίζει" παλιότερες εποχές, ως επιχείρημα. Μπορεί η γαζώτρια σου να έχει λίγα περιθώρια να ζητήσει αύξηση, τα περιθώρια της όμως αυξάνονται αν είναι αποδοτική στη δουλειά της, αν η επιχείρηση στηρίζεται πάνω της, αν υπάρχει έλλειψη από εξειδικευμένες γαζώτριες στην αγορά.
Επιπλέον, κανείς δεν εμποδίζει τη γαζώτρια σου να αναζητήσει άλλη εργασία, στό ίδιο ή άλλο αντικείμενο, με καλύτερες συνθήκες.
Στην εποχή μας υπάρχει κινητικότητα, εσύ το είπες.
Όλα, στην εποχή μας, είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης, καθώς και διάθεσης ρίσκου, το οποίο βέβαια για να πετύχει προϋποθέτει προηγούμενη έρευνα, αξιολόγηση και αυτοαξιολόγηση σωστή.
Καθένας τη πορεία του λοιπόν.

Επιπλέον: στη σχέση εργοδότη-μισθωτού εργαζόμενου και οι δύο πλευρές έχουν ισχυρά και αδύνατα σημεία. Ο μισθωτός εργαζόμενος έχει την ευχέρεια, μετά από έρευνα, σωστή αξιολόγηση, αυτοαξιολόγηση και ίσως δοκιμές, να επιλέξει το εργασιακό περιβάλλον που καλύπτει περισσότερο τις ανάγκες και φιλοδοξίες του, με βάση και τους νόμους προσφοράς και ζήτησης σαφώς. Και, φυσικά, είναι ανά πάσα στιγμή κύριος του εαυτού του. Μπορεί να σηκωθεί και να φύγει ανά πάσα στιγμή, αφήνοντας ξεκρέμαστη μια επιχείρηση που βασίζεται πάνω του και τον έχει ανταμείψει, χωρίς να δώσει εξηγήσεις ή να υποχρεωθεί να βοηθησει την επιχείρηση να βρει αντικαταστάτη ή να εκπαιδεύσει τον αντικαταστάτη, ή να δώσει ένα περιθώριο χρόνου έστω. Και δεν δίνει γι' αυτό λόγο πουθενά.
Μπορεί επίσης να εργάζεται με μειωμένους ρυθμούς κατά το δοκούν, όταν γνωρίζει ότι η επιχείρηση έχει δυσκολία να τον αντικαταστήσει-και δεν μιλώ για τίποτα υψηλόβαθμα ή υπερειδικευμένα στελέχη, πίστεψε με. Απλώς, η κάθε σωστή επιχείρηση έχει δυσκολία να αντικαταστήσει υπαλλήλους που γνωρίζουν καλά τον τρόπο λειτουργίας της-χώρια που πρέπει να πληρώνει κι αποζημιώσεις και δεν ξέρει ο επόμενος πως θα της βγει.
Επίσης: ο εργαζόμενος πηγαίνει σπίτι του και κατά κανόνα ξεχνά τα προβλήματα της επιχείρησης μόλις εξέλθει από το κατώφλι της. Το πολύ να σκέφτεται πόση δουλειά τον περιμένει αύριο-πάντα μέσα στο ωράριο φυσικά-ή πόσο τον ζαλίζει ο εργοδότης-προϊστάμενος και με ποιον τρόπο θα τον αποφύγει-σκαπουλάρει, αν τον ζαλίζει πολύ.

Ο εργοδότης, πάλι, υποτίθεται ότι είναι αυτός που αξιολογεί, μοιράζει αρμοδιότητες, ορίζει τις εργασιακές συνθήκες στο χώρο της επιχείρησης. Πάντα, στο πλαίσιο των προαναφερθέντων περιορισμών, φυσικά!
Και ταυτόχρονα έχει τη συνολική ευθύνη και δεν ξεχνά την επιχείρηση το απόγευμα που πάει σπίτι του-αν πάει. Δεν την ξεχνά ούτε το σαββατοκύριακο, ούτε ποτέ.

Ο μισθωτός ελέγχει τον εργοδότη για το αν του παρέχει αυτά που ορίζει ο νόμος. Ο εργοδότης είναι υποχρεωμένος να ξέρει τι πρέπει να παρέχει βάσει του νόμου και να το παρέχει, τόσο για τον εαυτό του, όσο και για τους εργαζόμενους και για την επιχείρηση συνολικά.

Σε ένα καθεστώς ελεύθερης οικονομίας, η σχέση και η ισορροπία της είναι αμφίδρομη.

Αν μιλάμε, βέβαια, για κατηγορίες εργαζομένων παλαιού τύπου, που είχαν μάθει να βλέπουν τον εργοδότη περίπου σαν θεό, με ότι καλό και κακό συνεπάγεται αυτό, από το να ανέχονται την αυθαιρεσία του ως αυτονόητο δικαίωμα έως το να θεωρούν ότι είναι υποχρεωμένος να τους προστατεύει παρέχοντας τους δουλειά με καλούς όρους δια βίου- ακόμη και μετά το θάνατο του ιδίου καμιά φορά!- μη τυχόν και χρειαστεί να στίψουν οι ίδιοι το κεφάλι τους, τότε μάλλον μιλάμε για ένα είδος εργαζομένων που αν δεν εκλείπει, σίγουρα πρέπει να εκλείψει τάχιστα.

btw, όσο άσχημα και αν είναι τα πράγματα: όταν ένας εργοδότης πέσει έξω η συρρικνωθεί η επιχείρηση του, πάντα φταίει εκείνος και οι κακές εκτιμήσεις του. Όταν ένας εργαζόμενος χάσει τη δουλειά του μετά από κάποια χρόνια στην επιχείρηση, τότε φταίει ΠΑΝΤΑ πάλι ο εργοδότης φυσικά. Ποτέ ο εργαζόμενος, που δεν σκέφτηκε ότι δεν είναι αναντικατάστατος, που δεν σκέφτηκε ότι η επιχείρηση δεν είναι απαραίτητα αιώνια, που δεν φρόντισε να κρατά ψηλά την απόδοση του ή να αναζητήσει έγκαιρα άλλες προοπτικές ή να φροντίσει να είναι έτοιμος για άλλες προοπτικές.
Χμμ, νοοτροπίες του '50 μου μυρίζουν αυτά.

Άλλο: ΔΕΝ είπα εγώ ποτέ ότι δεν βρίσκω στελέχη υψηλόβαθμα και εξειδικευμένα. Πως το καταλάβατε έτσι και μου επιτεθήκατε σχεδόν ανακλαστικά;
Είπα ότι δεν βρίσκω πάντα εύκολα μικρομεσαία στελέχη, νέους χωρίς υπερεξειδικευμένα προσόντα, με πτυχίο και μεταπτυχιακό σε ένα αρκετά μεγάλο εύρος, από αυτούς που υποτίθεται ότι συνωστίζονται στην ουρά της ανεργίας-έτσι δεν λένε; Και μάλιστα, χωρίς να απαιτώ ιδιαίτερη εμπειρία και δίνοντας μισθό σαφώς πάνω του μίνιμουμ νόμιμου. Και με προοπτικές εξέλιξης. Που είναι η περιβόητη ανεργία λοιπόν; Απλά, όλοι έχουν στο μυαλό τους ότι πρέπει αν κάνουν μια συγκεκριμένη δουλειά, ακριβώς αυτό που σπούδασαν-οι φιλόλογοι φιλόλογοι, οι κοινωνιολόγοι κοινωνιολόγοι, οι ψυχολόγοι ψυχολόγοι, οι θεατρολόγοι θεατρολόγοι και ούτω καθ' εξής-και παραπονιούνται αν δεν το βρίκοσυν και μάλιστα με τους όρους που θέλουν. Εξ ου και ο μύθος περί ανεργίας των πτυχιούχων. Αναφέρθηκα σε στελέχη που φεύγουν, για να δείξω ότι έχουν επιλογές, επειδή πολλοί εδώ μίλησαν για περιορισμένες ευκαιρίες. Όχι για να τους μαλώσω!Προς τι η διαστρέβλωση σας;

Τέλος: είμαι εργοδότρια εδώ και είκοσι χρόνια, αρκετά πετυχημένη θα έλεγα. Έχω την τύχη να έχω συνεργάτες πολλά χρόνια, αφοσιωμένους και εξαιρετικα΄ευσυνείδητους, που θεωρώ PARTNERS και όχι υπαλλήλους. Και πιστεύω ότι κάθε επιτυχημένη επιχείρηση στον ιδιωτικό τομέα στηρίζεται σε τέτοιες σχέσεις και σε τέτοιες συνεργασίες. Ταυτόχρονα, έχω την τύχη να διατηρώ άριστες σχέσεις αλληλεκτίμησης με τη συντριπτική πλειοψηφία των πρώην εργαζομένων- με όλους όσους έφυγαν μόνοι τους, σίγουρα. Ταυτόχρονα, όμως, εχουν περάσει πολλοί άνθρωποι από μπροστά μου κι έχω δει πολλά.

Τέλος: τα πράγματα για τους πολιτικούς μηχανικούς στην Αγγλία είναι κατώτερα απ' ότι περιγράφετε. Κατά κανόνα, ξεκινούν με μισθούς μικρότερους από τα δύο τρίτα τουμσιθού των οικονομολόγων. Και, βέβαια, όταν αναφέρετε ποσά, να μη ξεχνάμε ότι για αν μείνεις σε ένα αξιοπρεπές δυάρι σε οποιο δήποτε σημείο κοντά στο κέντρο του Λονδίνου, χρειάζεσαι κάπου δυο χιλιάδες λίρες το μήνα για ενοίκιο και συντήρηση. Για να μην πούμε πόσο κάνουν τα εισιτήρια στις συγκοινωνίες εκεί.

Maria Velliou είπε...

Το να επιλέγεις να σπουδάσεις ένα αντικείμενο που σου αρέσει, σε ένα υψηλό επίπεδο κι επειδή στη συνέχεια δεν βρίσκεται η αγορά που θα σε απορροφήσει ακριβώς στο αντικείμενο αυτό, ανταμείβοντας σε ανάλογα, να τα βάζεις με την αγορά, μου φαίνεται περίεργο. Σίγουρα, όχι τόσο φιλελεύθερο.

kouk είπε...

sardanapale, δηλαδή επειδή έχεις «πατέρα εργοδότη» πρέπει να σε πιστέψουμε; Αφού «ξέρεις πολύ καλά» εξήγησε μας το τρόπο με τον οποίο ο πατέρας σου έχει περισσότερες επιλογές από αυτές που ορίζει το μέγεθος και η καταλληλότητα του εργατικού πληθυσμού.

J95 είπε...

"Ας αφήσουμε λοιπόν τα 700 ευρώ και ας πάμε στα 1200. Ευχαριστημένοι; Και ας πουμε οτι και οι δυο εργάζονται με αυτόν τον μισθο. Τα βγάζουν πέρα ναι ή όχι;
Μάλλλον όχι."

Τι μάλλον όχι; Φυσικά και τα βγάζουν πέρα δύο άτομα με 2400 ευρώ. Εκτός βέβαια αν σκοπεύουν να δίνουν 200 ευρώ το μπουκάλι μια φορά την εβδομάδα, και να τρώνε delivery που το παραγγέλνουν από το κινητό (το κινητό με τις 10 ώρες δωρεάν και τα 100 ευρώ πάγιο).

J95 είπε...

" H ellada exei upshlh paragwgikothta ergasias dioti apla exei polu xamhlous mis8ous."

Η Ελλάδα έχει πολύ χαμηλή παραγωγικότητα γιατί δεν παράγει σχεδόν τίποτα το αξιόλογο.

Όσο περίεργο και αν σου φαίνεται, δεν είναι τρομερά παραγωγικά πράγματα τα επιδοτούμενα projects από την Κοινότητα ή οι προμήθειες του δημοσίου. Και οι περισσότερες από τις δουλειές που γίνονται στα πλαίσια αυτών των δραστηριοτήτων, θα μπορούσαν *κάλλιστα* να γίνουν από απόφοιτους Λυκείου (για την ακρίβεια έχω δει απόφοιτους Λυκείου να είναι τρομερά καλύτεροι σε αυτά τα πράγματα απ' ό,τι οι χιλιοσπουδαγμένοι).

Και αυτός που περιγράφεις με τα 50000, είναι σχεδόν σίγουρο ότι σε 15 χρόνια θα παίρνει 150.000 ή 200.000. Η αναλογία είναι περίπου η ίδια. Κι αυτός από χαμηλά ξεκινάει. Απλώς το δικό του "χαμηλά" είναι ψηλότερα από το ελληνικό, λόγω πιο ανεπτυγμένης οικονομίας.

Ανώνυμος είπε...

j95

h ellhnikh productivity per hour worked einai apo tis upshloteres sthn eurwph. apla douleuoume polu kai ameibomaste ligo oi ellhnes

kouk

mhn me pisteueis

kuria velliou

1)eimai bebaios oti san ergodotria eiste protupo ellhna ergodoth, alla mhn krinoume eks idiwn ta allotria. Sthn ellada uparzei anuparkth epi8ewrhsh ergasias, anasfalisth ergasia gia tous xyz logous kai ergasiako mellon. Swsta lete oti to zhthma ths ergasias einai 8ema prosforas kai zhthshs. Mono pou o ergodoths exei dikaiwma na apolusei to proswpiko tou kai dikaiwma na tou arnh8ei ergasia, apo auto kai mono uparxei pleonekthma. Twra gia fileleu7era kai antifileleu8era den exw na komisw kati, emena me endiaferoun oi luseis kai oxi oi ideologies. An einai na petuxw kati or8o me antifileleue8ero tropo den 8a epikalestw ton Mill kai ton Cobden.
2)Otan peftei eksw mia epixeirhsh o ergodoths ftaiei, dioti ekeinos einai o kapetanios tou ploiou. An o Mouzakhs pesei eksw den tou ftaiei h gazwtria.
3)Sthn epoxh mas uparxei kinhtikothta gia sugkekrimena epaggelmata. Mia gazwtria den exei tis epiloges einai financial engineer. Allwste o idios o Smith elege oti o pio duskolos paragontas pou metaferetai einai h ergasia
5)O ergodoths analmbanei ta riska kai einai logiko na fernei kai thn douleia tou sto spiti tou. Allwste sumfwna me to marksistiko karpwnetai kai or8a thn uperaksia. Mhn mou zhtatai na ton luph8w, opws den apaithsa na luph8ei kanenas ton patera mou pou einai epixeirhmatias. Karpwnetai to risko tou, alla bgazei polu perissotera apo tous ergazomenous tou.
6)An o ergazomenos loufarei, einai problhma tou ergodoth na dwsei ta swsta incentive schemes gia na ton upoxrewsei na ergastei. Yparxei oloklhro literature sto contract theory pws prepei na sxediazontai ta paketa amoibwn wste na upoxrewseis kapoion na dwsei oso perissoterh prospa8eia ginetai.
Mhn perimenete enan utility maximizing ergazomeno na einai eusuneidhtos apo monos tou. 8a poulhsei thn ergasia tou sto elaxisto dunato kostos gia auton. Opote mhn mou zhtate na luph8w ton ergodoth epeidh den katafernei na kanei tous ergazomenous tou na doulepsoun. sas parapempw sthn texnh tou polemou pws elune o sun tzu to problhma auto.
7)H apanthsh mou sto zhthma twn stelexwn einai tetoia dioti apla den exw katalabei ti epitelous zhtane oi ellhnes ergodotes. Kai nai to 8ewrw upotimhtiko gia mena na doulepsw tameias se trapeza opws mou zhthsan dioti aploustata exw spoudasei kati allo kai deuteron oikonomika den aposbainw ta kosth twn spoudwn mou. Ean lkserete kapoious na spoudazoun xwris na skeftontai pws 8a aposbesoun thn ependush sthn gnwsh na mou ton peite. Apo thn allh anagnwrizw oti ta ellhnika panepisthmia kata bash paragoun xamhlou epipedou apofoitous kai exw uparksei eis eks autwn, alla me sugxwreite se poia ellhnikh etaireia apaiteitai pragmati kati paragwgiko. Den kserw se poio tomea eiste kai mporei na eiste pragmatika prwtoporiakh alla otan gia paradeigma ennooun qunantitative finance sthn ellada na trexeis excel o ptuxiouxos ths asoee tous kanei mia xara. Kai arketa paragwgikos einai na trexei to rhmadi to excel gia na mhn parei 700 eurw alla polu perissotera. An mou legate oti sthn ellada zhtane analysts h den kserw gw me eurwpaika prosonta tote 8a edina dikaio se sas. Nai oi ellhnes ptuxiouxoi den kanoun gia eurwph, kanoun mia xara sthn ellada, uperergazontai kai pairnoun psixoula.

kouk είπε...

Καλά εγώ δεν σε πιστεύω, όμως οι υπόλοιποι που σε διαβάζουν δεν νομίζεις δικαιούνται να ακούσουν που στηρίζεις αυτή την άποψη που εξέφρασες;

J95 είπε...

"h ellhnikh productivity per hour worked einai apo tis upshloteres sthn eurwph"

Όχι, δεν είναι.

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock