Η Θεσσαλονίκη (ξανα)πληρώνει τα σπασμένα...

...Όχι δεν μιλάω μεταφορικά. Το εννοώ και μάλιστα κυριολεκτικά. Χτες βράδυ για μια ακόμα φορά η Θεσσαλονίκη μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Διαδηλωτές και ΜΑΤ και ΜΑΤ και διαδηλωτές, και δακρυγόνα και πέτρες και η παλιά καλή ιστορία του παιχνιδιού της γάτας με το ποντίκι σε μια έρημη πόλη, καθώς όλοι οι εχέφρονες πολίτες είχαν φροντίσει να αποσυρθούν εγκαίρως στο άσυλο των διαμερισμάτων τους.

Σήμερα το πρωί το θέαμα ήταν απογοητευτικό. Σπασμένες βιτρίνες καταστημάτων, σπασμένες προθήκες σε τράπεζες και ταμιευτήρια, καμένα αυτοκίνητα και κάδοι, σμπαραλιασμένες στάσεις λεωφορείων . Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια τραγελαφικά γεγονότα. Πέρα από την αισθητική του πράγματος, το άμεσο ερώτημα είναι ένα: Ποιος θα φορτωθεί τα κόστη; Ποιος θα πληρώσει για τις ζημιές; Σίγουρα όχι οι διαδηλωτές, και ιδίως οι κουκουλοφόροι ταραξίες. Τα χρόνια της εμπειρίας τους έχουν διδάξει περίπλοκες,όσο και αποτελεσματικές τακτικές εξαφάνισης από τη σκηνή του εγκλήματος.

Ξέρετε ποιος θα πληρώσει; Όλοι εμείς,οι πολίτες αυτής της έρημης πόλης. Οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων που βρήκαν τις περιουσίες τους ρημαγμένες και οι οφειλέτες των δημοτικών τελών που θα ξεπληρώσουν τα συνεργεία του δήμου για τις απαραίτητες επισκευές. Όχι, there is no such thing as a free meal. Kαι ο λογαριασμός για το χτεσινό εμπρηστικό δείπνο θα εισπραχθει με τα συνήθη βίαια μέσα του φορολογικού εξαναγκασμού από αθώους.

Ο παραλογισμός είναι καλά κρυμμένος πίσω από τη ρητορική των αγκιτατόρων και τα «δίκια αιτήματα του λαού». Ένα παρδαλό και πολύχρωμο σύνολο από ποικίλες ομάδες ειδικών συμφερόντων αποφασίζει να οργανώσει το πανηγύρι του στο κέντρο της πόλης. Η κεντρική εξουσία τους έχει θίξει άμεσα (δεν τους πλήρωσε όσο ήθελαν) ή έμμεσα (με τη μη θετική παρέμβαση της) και απαιτούν εξηγήσεις. Επιλέγουν λοιπόν να διατρανώσουν με θορυβώδικο τρόπο τις αδικίες της κυβέρνησης. Μέχρι εδώ καλά. Η πορεία όμως δεν αρκεί καθεαυτή σε μερικούς. Επιθυμούν βιαιότερες μεθόδους. Μπλέκονται σε συγκρούσεις με τα ΜΑΤ λες και αυτό θα λύσει το πρόβλημα τους. Σπάνε βιτρίνες ωσάν μια τέτοια κίνηση να βοηθάει στην ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Πουλάν επανάσταση φορώντας μαντήλια και παίζοντας κυνηγητό με τους ένστολους. Πράξεις χωρίς συμβατικό νόημα, χωρίς καν μια συνεκτική λογική εξήγηση. Πράξεις που άπτονται όχι μόνο του κοινού ποινικού δικαίου αλλά και της ψυχιατρικής επιστήμης καθώς κρύβουν ένα βαθύ αντικοινωνικό μένος, ένα μίσος απέναντι στην οργανωμένη συμβίωση και τους στοιχειώδεις κανόνες της. Ένα πρόβλημα στη σχέση κράτους-οργανωμένης ομάδας διαχέεται βίαια σε ολόκληρη την κοινωνία δίχως λόγο και αφορμή. Μια βάρβαρη ορδή αποσπάται απο τις γραμμές των ειρηνικών διαδηλωτών,εισβάλει στο κέντρο της πόλης και σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα της. Ο πολιτισμός εξαφανίζεται από το προσκήνιο για ένα απόγευμα και αλίμονο στο φουκαρά που θα βρεθεί στο δρόμο των σύγχρονων πειρατών.

Αν η χρήση της γλώσσας φανερώνει κάτι για την κοινωνική ψυχολογία, στη Θεσσαλονίκη έχουμε σταματήσει πια να λέμε ότι «θα γίνει διαδήλωση αυριο στο κέντρο». Λέμε, θα «γίνουν επεισόδια αυριο, πρόσεχε μην περάσεις από το κέντρο». Υπάρχει κάποιο όριο στην χρήση των εννόμων δικαιωμάτων, πέρα απο το οποίο η τελευταία καταντά καταχρηστική. Μια διαδήλωση δεν πρέπει να ξεφεύγει από αυτόν τον κανόνα. Η ζωή, η περιουσία και η ελευθερία των πολιτών είναι αξίες αδιαπραγμάτευτες. Θα ήθελα να δω κάποιον από τους ενόχους να καταβάλει ο ίδιος αποζημιώσεις στα θύματα. Πέστε με χαιρέκακο, αλλά θα ήθελα οι αλήτες που καταστρέφουν βιτρίνες και εμπορεύματα να πληρώσουν από την τσέπη τους τις καταστροφές,έστω και αν το αντίτιμο θα είναι η κατάσχεση των δικών τους περιουσιακών στοιχείων, του σπιτιού τους ή του αυτοκινητου, ή και των δύο. Το αίσθημα της ευθύνης είναι αλληλένδετο με την ειρηνική συνύπαρξη και την κοινωνική ευημερία. Η ατιμωρησία και η ασυδοσία , κυρίως όμως η ελαφρόμυαλη ανευθυνότητα που γεννούν, ροκανίζουν τα θεμέλια του κόσμου μας, καταστρέφουν τις ίδιες του τις βάσεις.

Μήπως είναι ώρα οι προτάσεις Πολύδωρα για εξορθολογισμό της πρακτικής των διαδηλώσεων να πάρουν σάρκα και οστά; Λέω, μήπως;