Ο νέος ηγέτης των Συντηρητικών ,David Cameron, επιβεβαίωσε την εβδομάδα αυτή, τη στροφή του κόμματος προς έναν στρογγυλεμένο, life-style συντηρητισμό, χωρίς διάθεση για τομές και ρήξεις. Στο συνέδριο των Συντηρητικών, αρνήθηκε να προβεί σε υποσχέσεις για μείωση της φορολογίας, δεν έκανε λόγο για μείωση των δημοσίων δαπανών, ενώ διαβεβαίωσε πώς υπό την ηγεσία του ,το Εθνικό Σύστημα Υγείας και το κρατικό εκπαιδευτικό σύστημα,οι "ιερές αγελάδες" των "προοδευτικών", θα παραμείνουν ανέγγιχτες! Σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να κάνει τους Tories να φανούν πιο ..."μοντέρνοι" και politically correct, υποστήριξε τους gay γάμους, την κρατική ενίσχυση σε μονογονεϊκές οικογένειες, και πρόσθεσε μια γερή δόση "environmentalism", μη αποκλείοντας την επιβολή "πράσινων" φόρων για τη σωτηρία του περιβάλλοντος.Μόνο θετικό σημείο, η αντίθεση στο σχέδιο της κυβέρνησης Μπλαιρ για επιβολή αστυνομικών ταυτοτήτων.Απέναντι στην κουρασμένη κυβέρνηση των Εργατικών, η τακτική του Cameron φαίνεται να αποδίδει προς το παρόν. Σε μια Μεγάλη Βρετανία όμως, όπου οι δημόσιες δαπάνες και η φορολογία, πλησιάζουν αργά αλλά σταθερά τα επίπεδα της Ηπειρωτικής Ευρώπης , η εγκατάλειψη κάθε φιλελεύθερου μεταρρυθμιστικού λόγου από το κόμμα της Margaret Thatcher, μόνο απογοήτευση μπορεί να προκαλέσει...
11 σχόλια:
Δηλαδή η Βρετανία ετοιμάζεται να γνωρίσει τον δικό της Κωστάκη;
Να διώξουμε τον Κωστάκη και να φέρουμε εδώ και τώρα τον Γιωργάκη με το παρακράτος των συνδικαλιστών του. Μπορεί άραγε να απαλλαγεί το ανεύθυνο αυτό παιντί από τους μανιακούς πράσινους μισθοφόρους του δημοσίου?
Όχι! Μόνο το Tim Free2Go σου δίνει όλα όσα ζητάς! Άλλη ερώτηση;
Βέβαια, η Αγγλία χάρη στη Θάτσερ, έχει την πολυτέλεια να αντέξει αρκετούς Κωστάκηδες και Γιωργάκηδες...Εμείς πάλι, όχι
Η χθεσινή "Καθημερινή" ασχολήθηκε με την "αριστερή" στροφή των Tories και με την περίπτωση του κυβερνήτη της Καλιφόρνιας Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ, ο οποίος θέσπισε για την πολιτεία του τον υψηλότερο κατώτατο μισθό για όλες τις ΗΠΑ, επέβαλε αυστηρότατα μέτρα για τη μόλυνση του περιβάλλοντος και υιοθέτησε ενα πρόγραμμα για την ευρύτερη διαθεσιμότητα των συνταγογραφούμενων φαρμάκων.Επιπλέον, σήμερα ο Τάκης Μίχας έχει ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι στην Ελευθεροτυπία, που κάνει λόγο για παρόμοιες τάσεις στα σκανδιναβικά φιλελευθερα κόμματα...Φαίνεται λοιπόν, πως έχουμε να κάνουμε με μια γενικότερη στροφή των συντηρητικών κομμάτων σε πολιτικές φιλικές προς την περαιτέρω επέκταση του κράτους...Και αναρωτιέμαι: με τις κρατικές δαπάνες και τη φορολογία σε επίπεδα γύρω στο 45% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο, έχουμε τη ψευδαίσθηση πως το εκκρεμές κλίνει τόσο πολύ προς την κατεύθυνση της ελευθερης αγοράς, ώστε να χρειαζόμαστε μια ακόμη γερή δόση κρατικού παρεμβατισμού ?
Δεν θέλω να αναφερθώ στα υπόλοιπα, αλλά για το περιβάλλον τι προτείνετε; Διότι το περιβάλλον δεν έχει άλλο τρόπο να προστατευτεί πέρα από τη νομοθεσία, δηλαδή κρατική παρέμβαση και τις (φτου κακά) επιδοτήσεις των μη ρυπογόνων τεχνολογιών.
Φυσικά και υπάρχει εναλλακτική πρόταση.
Δες εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Free_market_environmentalism
kostakis de mas kani
george me tous prasinous sindikalistes episis!
ke ti tha kanoume re pediaaaaa?
Καλά κανείς από εσάς τους πυρέσσοντες φιλελεύθερους δεν αξιολόγησε την διακήρυξη του τόσον υποτιμητικώς αναφερόμενου, ως Γιωργάκη, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ότι "τον ενδιαφέρει η προστασία του δημόσιου συμφέροντος κι όχι η προσταστία του δημόσιου χαρακτήρα οργανισμών και ΔΕΚΟ"; Προφανώς δεν έχετε ελεύθερο χρόνο για κάτι άλλο πλήν του Μίλτον Φρήντμαν και του Χάγεκ, ώστε να αντιληφθείτε τί είδους ανατροπή στερεοτύπων συνιστά μια τέτοια παραδοχή, για το καθ΄ημάς σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Έχουμε, δυστυχώς, συνηθίσει τον ΓΑΠ να λέει την μια έτσι και την άλλη αλλιώς, όπότε συμπάθα μας, αλλά δεν μας πολυπείθει πια (εμένα με ψιλοπαρέσυρε με όσα έλεγε το 2004, αλλά δεν έχουν μείνει τίποτα από αυτά σήμερα). Μέχρι και στο opendemocracy τον διάβασα να υμνεί την αξία της αγοράς. Μόνο εμείς, οι κολλημένοι, αντιλαμβανώμαστε την πολιτική ως κάτι περισσότερο από τα παλαιότερα κούφια λόγια και τον νυν λαϊκισμό του ΓΑΠ.
Σαν Συντηρητικοί πρέπει και αυτοί να δικαιολογήσουν τον τίτλο τους.
Πιστεύω ότι στην Αγγλία ο κόσμος θα ψήφιζε συντηρητικούς όχι τόσο επειδή τον εκφράζουν αλλά επειδή δε θέλει να ξαναβγούν οι εργατικοί. Οι πρόσφατες εκδηλώσεις "μίσους" στις τελευταίες ομιλίες του Μπλερ έδειξαν ότι ο κόσμος ψηφίζει "έξω οι εργατικοί από την εξουσία" άρα μέσα ο επόμενος. Κάτι ανάλογο με τις πρόσφατες ελληνικές εκλογές.
Δημοσίευση σχολίου