Πολύ καλή η νέα διαφήμιση της dove αλλά δεν συμφωνώ με την καμπάνια της, real beauty. Τι πάει να πει real beauty; Η/ο απεριποίητη/ος; Η μπυροκοιλιά, τα ψωμάκια (χερούλια του έρωτα), η κυτταρίτιδα, το σώμα σε σχήμα αχλάδι etc; Not to me. Μπορεί να έχεις κάποια από αυτά τα χαρακτηριστικά αλλά να εξακολουθείς να είσαι όμορφος/η γιατί κάποια άλλα χαρακτηριστικά υπερισχύουν όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι γίνεσαι πιο όμορφος/η διορθώνοντας (αν είναι εφικτό) κάποια πράγματα που η πλειονότητα του άλλου φύλου βρίσκει αντιαισθητικά.
Ναι σε άλλες εποχές όπου η τροφή ήταν ελάχιστη ίσως αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να είχαν μια κάποια αξία. Γονιμότητα (θα κάνει γερά παιδιά!), υγεία (εφόσον όλοι ψωμολυσσσάν) etc. Σε όλες τις εποχές όμως η ομορφιά περιελάμβανε κάποιο χαρακτηριστικό που ήταν σπάνιο. Όση πλύση εγκεφάλου και να γίνει αυτό το γεγονός δεν αλλάζει πιστεύω, είναι στην ανθρώπινη φύση να επιθυμούμε το σπάνιο περισσότερο από το κοινό.
(ίσως μέσω της φυσικής επιλογής να μπορεί να αλλάξει αυτό το γεγονός αλλά να θέλει χιλιάδες χρόνια. 
Στη ουσία η καμπάνια της Dove μεταθέτει το πρόβλημα της ομορφιάς αλλού, είναι οκάυ να έχεις “καμπύλες” εφόσον έχεις ωραίο δέρμα. Γιατί όμως είναι real beauty αν έχεις κάποια κιλά παραπάνω στην κοιλιά, στα μπράτσα ή στους γοφούς αλλά αν έχεις κυτταρίτιδα δεν είναι real beauty; Γιατί δεν είναι politically correct και σε αυτόν τον τομέα;
Γιατί αν είσαι όμορφη έτσι και αλλιώς τότε δεν το χρειάζεσαι το dove.
11 σχόλια:
Χάνεις λίγο το νόημα του campain νομίζω.
Η μέση νεαρή γυναίκα του σήμερα έχει απίστευτα πολλές ανασφάλειες για το σώμα και την εμφάνισή της. Εχω ακούσει τα απίστευτα απο πολλά νεαρά κορίτσια. Η όλη καμπάνια, απο την δικιά μου οπτική, θέλει απλά να πει οτι η ομορφία δεν είναι απλά αυτό που βλεπουμε στα posters. Είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Ομορφη μπορεί να είναι η κοπέλα με τις φακίδες, όμορφη μπορεί να είναι η κοπέλα με τα ψωμάκια. Αλήθειες τις οποίες ο σύγχρονος κόσμος της (γυναικίας κυρίως) μόδας τείνει να ξεχάσει.
βασικά η εταιρία βασίζει το campaign της στις ανασφάλειες των γυναικών για να πουλήσει. "Αυτό το προϊόν είναι ειδικά για γυναίκες σαν και εσένα" κτλ Απλά διαφοροποίησε τον τρόπο που πλασάρει το προϊόν της. Τώρα ταυτίζεται ένα μέρος των καταναλωτριών περισσότερο με τα μοντέλα που προσλαμβάνει η Dove. Οι άλλες μοντέλες για τις περισσότερες γυναίκες (που ο τρόπος ζωής τους -σπουδές, καθιστική εργασία, διατροφή- δεν τους επιτρέπει να διαθέσουν χρόνο σε γυμναστική για να μείνουν σε φόρμα) είναι κάτι το εντελώς ξένο ή πολύ δύσκολο να φταστεί.
Το For Real women, Real curves, Real beauty δεν είναι παρα σλόγκαν για να προσεγγίσει ένα κομμάτι των καταναλωτριών.
So η κατακλείδα είναι: αγοράστε το προϊόν που κάνει αυτό ακριβώς που ζητάτε, όχι το προϊόν που σας λέει αυτό που θέλετε να ακούσετε.
bravo! pes ta re libertarian!
o nomos tis agoras einai ameiliktos kai prospathoun na ta arpaksoun apo pantou oi etairies, opoio kai an einai to kostos pontarontas stin anasfaleia tou kathenos.
kai simfono sto oti kapoia pragmata opos kai na to kanoume einai antiaisthitika, koini logiki thelei, ypokeimenika milontas kapoia pragmata einai apodekta kai omorfa kai alla oxi, pos na to kanoume.
Ίσως δεν αξίζει να δώσουμε τόσο μεγάλη «φιλοσοφική» σημασία σε μια διαφημιστική καμπάνια καθώς αυτή αποσκοπεί σε συγκεκριμένο σκοπό (αύξηση πωλήσεων) χρησιμοποιώντας στάνταρτ τεχνικές της διαφήμισης (ταύτιση του θεατή με τα μοντέλα). Το πρόβλημα όμως είναι ότι παρόμοιες θέσεις προβάλλονται όλο και περισσότερο και με διαφορετικούς τρόπους. Η τάση νομίζω ότι έρχεται από τον αγγλόφωνο κόσμο, κυρίως την Αμερική. Ταινίες με συμπαθητικές χοντρούλες που καταφέρνουν να κάνουν τους άνδρες να σκίζονται για αυτές, υπερβολικά παχύσαρκες που τις προτιμά κάποιος άνδρας από τις ωραίες λόγω του χαρακτήρα τους, κινήσεις για τα δικαιώματα των πολύ χοντρών (διαμαρτυρίες στις ΗΠΑ όταν αεροπορικές εταιρείες θέλησαν να χρεώσουν διπλά επιβάτες που έπιαναν δύο θέσεις λόγω πάχους) κτλ. Το μήνυμα γενικά είναι: «να είσαι ευχαριστημένος με τον εαυτό σου όπως και να είσαι».
Δεν διαφωνώ με το μήνυμα αυτό καθ’ αυτό, όταν το αντιλαμβανόμαστε σε λογικά πλαίσια. Ειδικά για κοινωνίες όπως η Αμερικανική που χωρίζουν αυστηρά τους ανθρώπους σε winners και loosers είναι μάλλον απαραίτητο. Και σίγουρα κάτι πρέπει να γίνει για την αντίθετη τάση της βιομηχανίας της μόδας που σχεδόν επιβάλει πρότυπα πολύ επιβλαβή, όπως σωστά παρατηρεί ο Anonymous. Διαφωνώ όμως με την υπερβολική και αφελή χρήση του μηνύματος. Δύο κακά, τελικά, δεν μας κάνουν ένα καλό.
Νομίζω ότι το πρόβλημα προέρχεται από λάθος ερμηνεία του «δικαιώματος στην διαφορετικότητα». Είναι δικαίωμα του καθενός να είναι όσο χοντρός ή αδύνατος θέλει, ακόμα και σε σημείο επικίνδυνο για την υγεία του, και να μην αντιμετωπίζεται με άσχημο τρόπο (να μην τον χλευάζουν κτλ). Δεν είναι όμως δικαίωμα του, να προσπαθεί να προσαρμόσει την αισθητική των άλλων στην δικιά του πραγματικότητα, απαιτώντας να τον βλέπουν «ωραίο με διαφορετικό τρόπο». Είναι αφελές να προσπαθούμε να πείσουμε τον χοντρό / χοντρή ότι ο λόγος που δεν έχει μεγάλη επιτυχία στις σεξουαλικές σχέσεις είναι το «ρηχό» μυαλό των άλλων. Και παρόλο που η αισθητική είναι σε κάποιο βαθμό σχετική και αλλάζει με το πέρασμα των αιώνων, σπανίως φτάνει στα «άκρα» (ακόμα και στους Αναγεννησιακούς πίνακες οι γυναίκες είχαν μεν «πιασίματα» δεν ήταν όμως παχύσαρκες). Οι δε κανόνες της σεξουαλικής έλξης έχουν δημιουργηθεί από την φύση για κάποιους συγκεκριμένους λόγους, δεν μπορεί να συγχέονται με τους κανόνες της «πολιτικής ορθότητας». Το ότι δεν θα χλεύαζα ποτέ μια χοντρή δεν σημαίνει ότι θέλω και να κοιμηθώ μαζί της.
Νομίζω ότι το σωστό μήνυμα θα ήταν: «Προσπάθησε να βελτιώσεις τα μειονεκτήματα του εαυτού σου, λαμβάνοντας υπόψη και την γνώμη των άλλων ως προς το τι συνιστά μειονέκτημα, χωρίς όμως να φτάσεις να καταδυναστεύεσαι από την γνώμη αυτή. Επικεντρώσου στα σημεία που σε ενδιαφέρουν περισσότερο και σε αυτά που είναι θέματα υγείας. Χωρίς να υπερβάλεις προσπαθώντας τα ακραία ή τα αδύνατα.»
"Και είναι σπάνιο αυτό που θα κάνει ρυτίδες μια μέρα;Ή που θα αποκτήσει,έστω λίγη κυτταρίτιδα;Ή που θα ασπρίσουν τα μαλλιά του;"
Μα δεν κρίνεις σε βάθος χρόνου. Κρίνεις αυτό που βλέπεις εκείνη την στιγμή.
"Τι είναι σπάνιο; Τι είναι κοινό;"
Σπάνιο είναι αυτό που δεν βρίσκεις εύκολα. Κοινό χαρακτηριστικό είναι αυτό που το έχουν οι περισσότεροι.
Δεν γνωρίζω όμως πιο σπάνιο χαρακτηριστικό είναι αυτό που μας κάνει όμορφους στα μάτια των άλλων. Σπάνιο μπορεί να είναι και ένας υπερβολικά κοκαλιάρης ή ένας υπερβολικά παχύσαρκος. Από μόνη της η σπανιότητα δεν φτάνει.
Πιστεύω ότι η ομορφιά γενικά είναι υποκειμενική αλλά ίσως να υπάρχει και ένας πυρήνας ο οποίος είναι κοινός σε όλους τους ανθρώπους. Αυτές τις δύο περιπτώσεις που ανάφερα πριν συνήθως τις απορρίπτουμε διότι η ομορφιά έχει να κάνει και με την υγεία. Η ομορφιά είναι μέρος του μηχανισμού που μας κάνει να ζευγαρώνουμε όμως δεν θα ήταν και τόσο πετυχημένος μηχανισμός αναπαραγωγής αν βρίσκαμε ελκυστικά και επιθυμούσαμε τα άτομα πχ με βουβωνική πανώλη ή με μια παραμορφωτική γεννετική ασθένεια. (όπως δεν θα ήταν πετυχημένος μηχανισμός επιβίωσης το να βλέπουμε τα λιοντάρια ως άκακα ζωάκια που μπορούμε να πάμε να τα χαϊδέψουμε)
Ναι είμαστε άνθρωποι με ελεύθερη βούληση και μπορούμε να σπάσουμε τους "κανόνες" και να είμαστε και με άτομα που μπορεί να μην έχουν μια υγιή εμφάνιση (με άτομα που έχουν ALS) αλλά μάλλον είναι άλλοι οι λόγοι (προσωπικότητα etc) για τους οποίους είμαστε με αυτά τα άτομα παρά η σεξουαλική έλξη που προέρχεται από την εμφάνιση τους.
Αυτά όσον αφορά τις πολύ ακραίες περιπτώσεις που είναι μεν σπάνιες αλλά δεν τις επιθυμούμε οι περισσότεροι.
Πάμε τώρα στις δύο κοπέλες που έχω βάλει στο άρθρο. Καμία από τις δύο δεν έχει health issues ώστε να να μην είναι επιθυμητή. Εδώ αρχίζει και παίζει η υποκειμενικότητα μεγαλύτερο ρόλο. Κάποια άτομα μπορεί να βρουν την αριστερά ιδιαίτερα ελκυστική λόγω του σώματος της (έχω τρεις κολλητούς που τους αρέσει αυτός ο τύπος) κάποια άλλα άτομα μπορεί να την βρουν ιδιαίτερα ελκυστική παρά το σώμα της (εγώ δεν ψήνομαι για αυτόν τον τύπο αλλά είχα χάσει τα μυαλά μου κάποτε για μια κοπελιά που είχε μπλε μάτια). Η πλειονότητα στην εποχή μας όμως την δεξιά την βρίσκει ιδιαίτερα όμορφη είτε βρίσκει το σώμα της αριστερά όμορφο είτε όχι.
Δεν μπορώ να εξηγήσω γιατί η δεξιά είναι η πιο όμορφη κατα γενική ομολογία.
Αν ρωτούσε το "καθρέφτη, καθρεφτάκι" της ποιό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του χαρακτηριστικού που την κάνει "την πιο όμορφη σε όλο το βασίλειο" πιστεύω ότι θα απαντούσε πως είναι η σπανιότητα.
Η Αισθητική είναι κλάδος της Θεωρίας της Αξίας. Πως μετράμε την Ομορφιά; Δεν έχει μονάδες μέτρησης, απλά κάνουμε μια ιεραρχημένη λίστα όπου η εξωτερική εμφάνιση του καθενός παίρνει την θέση της ανάλογα με την αξιολόγηση που κάνουμε εμείς. Γενικά κάτι έχει αξία αν είναι χρήσιμο (σε αυτήν την περίπτωση αναπαραγωγή) και σπάνιο (πχ το νερό δεν είναι όσο ακριβό είναι το πετρέλαιο). Όσο δεν είμαστε στα άκρα το χρήσιμο υπάρχει (υγεία) από εκεί και πέρα μάλλον είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό θέμα σπανιότητας (πέραν των άλλων χαρακτηριστικών -τα οποία δεν γνωρίζω- που δίνουν αισθητική αξία σε κάτι). Μια ξανθιά ανάμεσα σε έναν πληθυσμό όπου οι καστανές κοπέλες είναι σε πληθώρα μπορεί να θεωρηθεί από τον ανδρικό πληθυσμό ομορφότερη (και τούμπαλιν μια μαυρομάλλα σε μια κοινωνία όπου οι ξανθές είναι η πλειονότητα, δεδομένου όμως ότι δεν κυριαρχούν ρατσιστικές απόψεις)
Αν η ομορφιά δεν ήταν ένα σπάνιο χαρακτηριστικό δεν θα είχε ιδιαίτερη αξία αν μας έλεγαν "είσαι όμορφος/η". Δεν θα ήταν κομπλιμέντο αλλά μια απλή διαπίστευση όπως το "είσαι αρτιμελής". Οι κοπέλες της καμπάνιας λοιπόν έχουν ένα κοινό σώμα ακριβώς επειδή η πλειονότητα έχει παρόμοιο τύπο σώματος. Η καμπάνια προσπαθεί με επιθετικό τρόπο να μας πείσει ότι αυτή είναι η Real Beauty (λες και οι άλλες κοπέλες που έχουν άλλο τύπο δεν είναι πραγματικά όμορφες, είναι ψεύτικα όμορφες.) και το βρίσκω εξίσου χαζό όσο βρίσκω τις διαφημίσεις που σου βάζουν μια μοντέλα που δεν είχε ποτέ κυτταρίτιδα να αλείφει στα οπίσθια της την τάδε κρέμα ή μια 19άρα/20άρα μια αντιρυτιδική κρέμα. Δύο τινά ή θέλει να μας πείσει ότι αυτός ο τύπος σώματος εκφράζει την "πραγματική ομορφιά" ή ότι η ομορφιά (από άποψη εξωτερικής εμφάνισης εννοείται, δεν πουλάει βιβλία, κρέμες ομορφιάς πουλάει) δεν είναι θέμα σώματος (προφανώς θέλει να μας πει οτι είναι θέμα δέρματος... αλλιώς πως θα τις πείσει να αγοράσουν τις κρέμες της;).
Η ομορφιά δεν είναι μονάχα θέμα τύπου σώματος αλλά μην τρελαθούμε κιόλας ότι δε παίζει ρόλο :) Γενικά δεν πρέπει να μασάμε the beauty is in the Eye of the Beholder όπως λένε. Για τον καθένα μας υπάρχει εκεί έξω ένας/μια beholder που μας βρίσκει όμορφους. (RPGάδες: Δεν εννοώ τέτοιο :Ρ)
ΥΓ: Για όσους λένε ότι τελικά αρέσουν περισσότερο οι αδύνατες επειδή τα media μας τις έχουν επιβάλλει να τους δούμε τι εξήγηση θα δώσουν αν η συντριπτική πλειονότητα γίνει σαν την Gisele και οι παχουλούλες γίνουν ξανά πάλι της μόδας (Αν και πιστεύω ότι αν συμβεί ποτέ το πρώτο -δλδ να έχουν σώμα σαν την gisele- μάλλον κάπου αλλού θα παίζει το θέμα ομορφιάς, κάποια άλλη διαφορετικότητα, μάτια, sex appeal, ντύσιμο, micromutations και δεν θα έχουμε μια επιστροφή στα αναγεννησιακά πρότυπα, ίσως γιατί έχω την εντύπωση ότι μια λίγο πιο παχια από την gisele -στην φώτο του λινκ- είναι πιο κοντά στον πυρήνα που λέγαμε, who knows.)
-ή Θα ζούμε σε virtual κόσμους ala Matrix με κουφά Avatar που δεν έχουν ανθρώπινες μορφές... "ωραίο avatar έλα να κάνουμε cybersex" :Ρ-
Συμφωνώ με όλα αυτά που λες εξάλλου αυτά που έγραψα δεν έρχονται σε αντίθεση με αυτά που γράφεις εσύ. Μην ξεχνάμε όμως ότι το θέμα είναι η εξωτερική ομορφιά, η εταιρία πουλάει κρέμες καλλωπίσματος.
Κάποιες random σκέψεις:
Η Scarlett Johansson έχει το σώμα περισσότερο της αριστερα αλλά έχει κάποια άλλα χαρακτηριστικά που την κάνουν ακαταμάχητη.
Ως manimal κοιτάω πρώτα το κέλυφος (shell) και μετά το μέσα (ghost). Για την ακρίβεια για να "ζευγαρώσουν" οι περισσότεροι άνδρες το μέσα δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση (εκτός και αν μιλάμε για σοβαρή σχέση, γάμο etc). Ναι μπορεί να σπάσει ο "κανόνας" αλλά σε γενικές γραμμές έτσι είναι.
Off topic όμως :) η διαφήμιση πουλάει ως Real Beauty το κοινό σώμα (όχι κάτι άλλο, εσωτερικό κόσμο, sex appeal, cuteness etc), απλά είμαστε "τυφλοί" και δεν την βλέπουμε διότι τα media have distorted our perception of beauty.
Αν λοιπόν είναι το κοινό σώμα η πραγματική ομορφιά τότε δεν έχει καμία αξία το να σε θεωρούν όμορφο/η (εφόσον όλοι έχουν την ίδια πραμάτεια με εσένα να "πουλήσουν") όμως αυτό κατα κανόνα δεν ισχύει. Στους περισσότερους τους αρέσει να αρέσουν (εξωτερικά).
Σε κάθε εποχή υπάρχουν συγκεκριμένα πρότυπα ομοφριάς που λειτουργούν σαν σημείο αναφοράς για το ωραίο.
Beauty does lie in the eye of the beholder ,αλλά υπάρχει και το αντικειμενικά όμορφο. Το αντικειμενικά όμορφο (ας πούμε η Μόνικα Μπελούτσι θεωρείται σήμερα σημείο αναφοράς στη γυναικεία ομορφιά) είναι θέμα επιταγών μόδας, αισθητικής στο στυλ και κυρίως προβολής. Τώρα η κάθε διαφημιστική καμπάνια κάτι θα βρει σαν επιχείρημα για να πουλήσει πειρισσότερο ,ας μην κολλάμε εκεί. Αυτό που ίσως κάνει εντύπωση είναι ότι σήμερα υπάρχει μια τελείως διαστρεβλωμένη άποψη περί αξίας της ομορφιάς. Το φαινόμενο του metrosexual άντρα , η πλύση εγκεφάλου, οφείλονται στην άποψη που επικρατεί είσαι ωραίος και σφριγηλός = είσαι επιτυχημένος.
Είσαι επιτυχημένος σεξουαλικά (Denim για τον άνδρα που δε χρειάζεται να προσπαθήσει πολύ για όσους θυμούνται), επιτυχημένος κοινωνικά -οι κακοί στις ταινίες και οι κακές είναι πάντα άσχημοι/ες- ακόμη και επαγγελματικά. Θα φανεί περίεργο αλλά πολλοί άνθρωποι θυσιάζουν την πλειοψηφία του χρόνου ,χρήματος και φαιάς ουσίας στο να γίνουν πιο όμορφοι = με πιο πλούσια σεξουαλική ζωή= με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση= πιο δημοφιλείς= καλύτεροι άνθρωποι (;??)
Elvira, δεν διαφωνώ ότι η αισθητική είναι σε κάποιο βαθμό, ίσως μάλιστα μεγάλο, υποκειμενική. Η ποικιλία μάλιστα αυτή απόψεων είναι που κάνει τον κόσμο μας να έχει ενδιαφέρον!
Αυτό όμως ισχύει περισσότερο σε προσωπικό επίπεδο και λιγότερο όταν εξετάζουμε μεγαλύτερους πληθυσμούς όπου οι προτιμήσεις τείνουν να συσπειρώνονται γύρω από κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν μιλάμε για το ανθρώπινο σώμα όπου υπεισέρχονται και κάποιοι άλλοι παράγοντες στους οποίους θα αναφερθώ παρακάτω.
Ένα χονδροειδές παράδειγμα: υπάρχει μια μερίδα ανδρών που αρέσκεται -σε σημείο φετίχ πολλές φορές- στις πολύ παχουλές ίσως και παχύσαρκες γυναίκες ενώ μία άλλη στις πολύ αδύνατες (σαν τα κοκαλιάρικα μοντέλα που ανέφερες). Και οι δύο αυτές ομάδες είναι όμως μικρές. Έτσι κανείς μας πιστεύω δεν θα συμβούλευε την αδελφή του ή την κόρη του να επιδιώξει να μπει σε μία από αυτές τις κατηγορίες, ακόμα και αν δεν υπήρχαν καθόλου θέματα υγείας, γιατί απλούστατα αυτό θα περιόριζε τις πιθανότητες της με το άλλο φύλο. Και φυσικά αν μία φίλη μας που ανήκει σε μια από τις δύο αυτές κατηγορίες παραπονιόταν ότι δεν έχει μεγάλη πέραση στους άνδρες δεν θα δυσκολευόμασταν να καταλάβουμε το γιατί. Φυσικά και οι δύο αυτές περιπτώσεις είναι ακραίες. Το θέμα όμως είναι ότι σε ζητήματα όπως η σεξουαλική έλξη είναι προς το συμφέρον του καθενός να βρίσκεται όσο γίνεται μέσα στις προτιμήσεις της πλειοψηφίας του αντίθετου φύλλου. Και ότι δεν είναι φταίξιμο αυτού του αντίθετου φύλου αν αυτός / αυτή δεν καταφέρνει να έλκει.
Και αυτή είναι ακριβώς η ένστασή μου με αυτήν την τάση που ανέφερα στο προηγούμενο σχόλιό μου (το οποίο με έβγαλε βέβαια κάπως έξω από το πνεύμα του αρχικού άρθρου). Στην, σωστή καταρχάς, προσπάθεια να κάνει τους ανθρώπους να μην δίνουν παραπάνω σημασία από ότι πρέπει στην εμφάνισή τους, έφτασε στο σημείο να υπαινίσσεται ότι αυτή τελικά δεν πρέπει να μετράει καθόλου. Και προήγαγε μία σειρά γενικεύσεων και αφελών αφορισμών όπως «αν δεν του αρέσεις γιατί έχεις καμία 25αριά κιλά παραπάνω είναι επειδή αυτός δεν έχει αρκετό επίπεδο», ή «οι ωραίοι είναι χαζοί» ή «οι ωραίοι δεν έχουν προσωπικότητα». Αν δεις την ταινία στην οποία παραπέμπω στο προηγούμενο σχόλιό μου θα καταλάβεις τι εννοώ: ο ήρωας παρουσιάζεται ρηχός μέχρι που αποφασίζει να παντρευτεί μια πολύ παχύσαρκη με καλή καρδιά. Οι ωραίοι στην ταινία είναι είτε χαζοί, είτε κακοί, είτε ρηχοί, οι δε άσχημοι το αντίθετο.
Το κακό είναι ότι τέτοιες αφελείς θεωρήσεις του κόσμου θυματοποιούν τους ανθρώπους ακριβώς που έχουν πρόβλημα. Είχα παλαιότερα μια καλή φίλη με ιδιαίτερο πρόβλημα βάρους που μου παραπονιόταν έντονα ότι οι άνδρες δεν την θέλουν. Όταν επιχείρησα - πολύ διακριτικά και χωρίς να έχω προσωπικό συμφέρον- να την πείσω να χάσει λίγο βάρος με κατηγόρησε ότι είμαι και εγώ σαν τους άλλους και δεν βλέπω ότι είναι μία μορφωμένη κοπέλα, με προσωπικότητα κτλ. Λες και δεν υπάρχουν και ωραίες με αυτά τα προσόντα! Από τότε έχω γνωρίσει πολλούς που παραπονιούνται για κάποιο χαρακτηριστικό τους (από αυτά που μπορούν να αλλάξουν αν θέλουν) αλλά το πρόβλημα βρίσκεται πάντοτε στην κοινωνία, που δεν τους εκτιμάει αρκετά για αυτό που είναι τώρα.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι πρέπει όλοι μας να κυνηγήσουμε την σωματική τελειότητα ή να δαπανάμε όλο το χρόνο μας στην εμφάνισή μας. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του ανάλογα με το τι επιθυμεί στην ζωή. Αν ένα 10% των γυναικών θα έκανε σχέση μόνο με τον απόλυτα γυμνασμένο άνδρα με την καταπληκτική γράμμωση δεν σημαίνει ότι θα δαπανήσω 5 ώρες την ημέρα στο γυμναστήριο και θα πεθάνω στην δίαιτα για να το πετύχω. Απλά ξεχνάω αυτό το 10% - χωρίς όμως να τις δαιμονοποιώ.
Θα έρθω τώρα στο θέμα της αισθητικής του ανθρώπινου σώματος που ανέφερα προηγούμενα. Η αισθητική αυτή συνδέεται αναπόφευκτα με την σεξουαλική έλξη, η οποία με την σειρά της συνδέεται με την διαιώνιση του είδους, και αυτό μάλλον περιορίζει την υποκειμενικότητά της.
Αν πιστέψουμε την
Εξελικτική Ψυχολογία,
Εξελικτική Βιολογία και άλλα σχετικά επιστημονικά πεδία (σχετικά άρθρα, υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του κάθε φύλου η παρουσία ή απουσία των οποίων κάνουν μια μονάδα του φύλου αυτού περισσότερο ή λιγότερο ελκυστική στο άλλο φύλο. Τα δε χαρακτηριστικά αυτά έχουν επιλεγεί σε βάθος εκατοντάδων χιλιετιών μέσα από μία διαδικασία φυσικής επιλογής, για να επιλέξουν τις καταλληλότερες μονάδες – κατά την γνώμη της φύσης όχι την δικιά μας - για την διαιώνιση του είδους. Οι άνθρωποι βέβαια είναι και πνευματικά όντα και έτσι η διαδικασία είναι πολύ πιο πολύπλοκη από ότι ακούγεται. Δεν είναι όμως και τόσο υποκειμενική όπως το όταν διαλέγω αν μου αρέσει περισσότερο ο Καντίνσκυ από τον Πικάσο, αλλά επηρεάζεται από κάποιες έμφυτες επιταγές.
Για παράδειγμα μια μελέτη (την οποία δυστυχώς δεν κατάφερα να την βρώ με μια γρήγορη αναζήτηση) αποφαίνεται ότι οι ιδανικές αναλογίες για την γυναίκα είναι περιφέρεια μέσης στο 70% της περιφέρειας γοφών. Η εξήγηση που έδωσαν οι ερευνητές είναι ότι οι γυναίκες με αυτές τις αναλογίες είναι πιο κατάλληλες για εγκυμοσύνη. Έτσι η φύση «καλωδίωσε» ανάλογα το μυαλό των ανδρών να θεωρούν το χαρακτηριστικό αυτό επιθυμητό. Έτσι οι γυναίκες με ανύπαρκτους γοφούς θεωρούνται λιγότερο ελκυστικές (ακόμα και αν είναι αδύνατες), όπως και αυτές με πολύ μεγάλους γοφούς. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι ένας άνδρας δεν θα παραβλέψει αυτό το χαρακτηριστικό αν άλλα χαρακτηριστικά της γυναίκας, φυσικά ή πνευματικά, είναι κατάλληλα για αυτόν.
Γενικά οι άνδρες φαίνεται να έλκονται (μιλάμε για υποσυνείδητη έλξη φυσικά) από γυναίκες που είναι ιδανικές σωματικά για αναπαραγωγή. Οι γυναίκες επιπλέον (όπως και τα περισσότερα θηλυκά του ζωικού βασιλείου) αποζητούν το αξιόπιστο αρσενικό, ιδανικό για την στήριξη της εγκύου (ας μην ξεχνάμε ότι η φύση δεν έχει υπόψη της τους κοινωνικούς θεσμούς) και την ανατροφή των παιδιών. Για αυτό και οι γυναικεία επιλογή (όπως περιγράφει και η Elvira στο σχόλιο της) είναι πιο περίπλοκη και αναζητά και κάποια “βαθύτερα” χαρακτηριστικά. Μερικές πρόσφατες έρευνες μάλιστα αποφαίνονται ότι οι γυναίκες προτιμούν για εραστές τους ιδιαίτερα «αρρενωπούς» (καλύτερα γονίδια) αλλά για συζύγους τους πιο ήσυχους και αξιόπιστους (μεγαλύτερη σιγουριά).
Πολλά από τα συμπεράσματα των επιστημών αυτών έρχονται ίσως σε αντίθεση με τις σύγχρονες αντιλήψεις μας, για τους ρόλους των δύο φύλων. Η φύση όμως δεν ενδιαφέρεται για τις απόψεις μας.
Ισχύουν αυτά τα αποτελέσματα στην πραγματικότητα; Δεν ξέρω, και δεν είμαι ειδικός για να πω. Άλλωστε πολλά από αυτά τα επιστημονικά πεδία είναι ακόμα σε βρεφικό στάδιο. Νομίζω όμως ότι αξίζει να βλέπουμε τα πράγματα και από αυτή την οπτική γωνία.
Πέρα από την κερδοσκοπική πλευρά του campaign, που δεν διαφωνώ, γιατί όντως η Dove είναι εταιρία και ο σκοπός της τελικά είναι να πουλήσει, θα πρέπει να της αναγνωρίσουμε ότι προσπαθεί να κερδίσει λίγο πιο "τίμια" και λιγότερο "απατηλά" από τις υπόλοιπες εταιρίες καλλυντικών. Αλλά ας μην ξεχνάμε και το θέμα της ανορεξίας που όλο και επεκτείνεται στα κορίτσια νεαρής ηλικίας. Από προσωπική εμπειρία, αναφέρω ενδεικτικά ότι 8 κορίτσια στον κοινωνικό μου περίγυρο αυτή τη στιγμή πάσχουν από νευρική ανορεξία και 3 από αυτές είναι σε τόσο σοβαρή κατάσταση που έχει ατροφήσει η μήτρα τους και κάνουν θεραπεία μήπως και μπορέσουν κάποτε να κάνουν παιδιά. Μην βλέπετε το θέμα από αισθητικής πλευράς και μόνο...Περι ορέξεως...κολοκυθόπιτα! Το θέμα είναι ότι τα προτυπα ομορφιάς έχουν δημιουργήσει πολλά κόμπλεξ κατωτερότητας και καιρός ήταν να προβληθούν λίγο και τα αντι-πρότυπα.
ut聊天室,A片,A片,正妹牆,哈啦聊天室,080視訊聊天室,尋夢園聊天室,聊天室,豆豆聊天室,ut聊天室,A片,A片,正妹牆,哈啦聊天室,080視訊聊天室,尋夢園聊天室,聊天室,豆豆聊天室,ut聊天室,A片,A片,正妹牆,哈啦聊天室,080視訊聊天室,尋夢園聊天室,聊天室,豆豆聊天室,ut聊天室,A片,A片,正妹牆,哈啦聊天室,080視訊聊天室,尋夢園聊天室,聊天室,豆豆聊天室,ut聊天室,A片,A片,正妹牆,哈啦聊天室,080視訊聊天室,尋夢園聊天室,聊天室,豆豆聊天室,ut聊天室,A片,A片,正妹牆,哈啦聊天室,080視訊聊天室,尋夢園聊天室,聊天室
Δημοσίευση σχολίου