Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Παπούλιας, συνεπής μάλλον στις φιλίες του και τις ιδεολογικές του ρίζες, παρασημοφόρησε σήμερα την κυρία Suzan Mubarak με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος. Η κυρία Suzan Mubarak τιμήθηκε για τη δραστηριότητά της ‘για την ειρήνη και τα παιδιά-θύματα του πολέμου’.
Η κ. Suzan Mubarak είναι όμως και σύζυγος του Hosni Mubarak, πρόεδρου της Αιγύπτου τα τελευταία 26 χρόνια. Η κυρία Mubarak είναι η πρώτη κυρία ενός καθεστώτος που χαρακτηρίζεται από τη συστηματική του αδιαφορία του για τις διεθνής συνθήκες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία της έκφρασης. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την καταδίκη του Kareem και τις διαμαρτυρίες ενάντια στο καθεστώς που του στερεί την ελευθερία του. Χιλιάδες αντιφρονούντες βρίσκονται στη φυλακή χωρίς να τους απαγγελθούν καν κατηγορίες. Οι βασανισμοί και οι εκτελέσεις κρατουμένων αποτελούν σύνηθες φαινόμενο. (Διαβάστε την ετήσια έκθεση της Διεθνής Αμνηστίας για την Αίγυπτο.)
Η ελληνική πολιτεία, με την παρασημοφόρηση της κ. Mubarak, δείχνει την αδιαφορία της για τις κατάφορες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από ένα δικτατορικό καθεστώς και επιβραβεύει ουσιαστικά τους βασανισμούς, τις μαζικές διώξεις και την λογοκρισία. Που είναι τώρα οι μαζικές διαδηλώσεις, τα καυστικά σχόλια στις εφημερίδες, οι καταδίκες από τους εκπροσώπους των πολιτικών κομμάτων; Γιατί αυτή η σιωπή;
Αχ! Είναι εντυπωσιακό το πόσο επιλεκτική είναι η ευαισθησία μας…
6 σχόλια:
αντε με το καλο να δωσουν και κανα παρασημο σε καμμια γυναικα απο το χαρεμι των Σαουντ...
Mα ο Μουμπαρακ ειναι αγαπημενο παιδι της Αμερικης και του Ισραηλ. Γιατι δεν βομβαρδιζουν αραγε την Αιγυπτο οπως με το εξιλαστηριο θυμα Μιλοσεβιτς
Τους εγχώριους αριστερους(φτου!) ο Πινοσετ τους μάρανε και τους μαραίνει, όποτε τον θυμούνται. Ούτε κιχ δεν ακούστηκε στον αέρα, δεν ταξίδευσε με τα καλοκαιρινα μελτεμάκια που διασχίζουν την ωραία μας χώρα.
Αλλά και τι να πει κανείς, εδώ για ένα πανι η ένα ποιήμα να αφήσεις να εννοηθεί κάτι και σε πάνε μέσα επ'αυτοφορω. Φαντάζεσαι να πεις κατι για την γλάστρα του ελληνικου πολιτεύματος? Αργοτερα και πάλι θα θυμηθουν να στάξουν αριστεροσυνη οταν ακούν για πατριοτ ακτ και απαγορευμένα ασματα.
Εχει βάλει εμπάργκο το κράτος μας στους καθρέπτες και δεν το πηραμε χαμπάρι?
Ξέρετε είναι αυτό που λέμε Δ.Σ. Δημόσιες Σχέσεις ή ίσως Δε Σκάω.
Αν ερχόταν ο Κάστρο στην Ελλάδα ,ουρές θα έκαναν ποιος θα του πρωτοδώσει παράσημο.
Βέβαια αν ο κύριος Παπούλιας κληθεί να μιλήσει στη ΕΣΗΕΑ ή σε καμία σχολή δημοσιογραφίας ,να μιλήσει για την ελευθεροτυπία (το πρώτο "ε" πεζό) θα ανέφερε τον Καρίμ ως θύμα ανελεύθερων καθεστώτων. Ε να μη μας πουν και αναίσθητους.
Δεν εχετε άδικο στον τρόπο που θετετε το θέμα της κυρίας Μουμπάρακ. Αλλά ίσως πότε πότε να είναι αναγκαίο να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους και να τους βλέπουμε ως μοναδικές οντότητες ( που είναι άλλωστε) κι όχι ετερόφωτες και προσδεδεμένες στο άρμα κάποιου αλλου , του συζύγου και προέδρου της Αιγύπτου εν προκειμένω.
Οτι ο Μουμπαρακ αποτελεί ενα από τα αγαπημένα παιδιά των ΗΠΑ είναι γεγονός και η συνεχής παραμονή του στην εξουσία, όπως και ο νεποτισμός από τον οποίον διαπνέεται είναι προς συζήτηση. Δεν ξέρουμε όμως την Αίγυπτο, δεν ξέρουμε πώς σκέπτονται οι πολίτες της, δεν ξέρουμε πως η σαρία επιστρέφει σιγά, αλλά σταθερά χωρίς κανείς να μπορεί να προβλέψει τί μέλλει γενέσθαι. οσες γυναικες δεν φορούν τη μανδήλα ειναι πορνες, όσες τη φορούν είναι αγιες κλπ.
Αυτό βεβαίως δεν δικαιολογεί τη στήριξη στο καθεστώς Μουμπάρακ , ούτε σε κανενα άλλο καθεστώς που ροκανίζει την εξουσία, αλλά ας ισορροπούμε τη σκέψη μας κι ας μην μπλέκουμε την προεδρική σύζυγο σε υποθέσεις για τις οποίες φαντάζομαι ότι και η ίδια θα δυσανασχετεί
ριτσα μασουρα
@ριτσα μασουρα
Αλλά ίσως πότε πότε να είναι αναγκαίο να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους και να τους βλέπουμε ως μοναδικές οντότητες ( που είναι άλλωστε) κι όχι ετερόφωτες και προσδεδεμένες στο άρμα κάποιου αλλου , του συζύγου και προέδρου της Αιγύπτου εν προκειμένω. […]… αλλά ας ισορροπούμε τη σκέψη μας κι ας μην μπλέκουμε την προεδρική σύζυγο σε υποθέσεις για τις οποίες φαντάζομαι ότι και η ίδια θα δυσανασχετεί.
Θα είχατε απόλυτο δίκαιο και θα έπρεπε να αποσύρω το σχόλιό μου αν η κυρία αυτή είχε κάνει έστω κι ένα σχόλιο – κάπου, κάποτε – για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα της. Αν η κυρία αυτή, κατά τη διάρκεια της απονομής του παράσημου, δήλωνε συμπαράσταση στους πολιτικούς κρατούμενους της Αιγύπτου και ζητούσε άσυλο από την Ε.Ε, θα ήμουν ο πρώτος που θα πρότεινε να της δώσουμε όχι μόνο παράσημο, αλλά το Νόμπελ Ειρήνης. Όσο όμως απολαμβάνει την εξουσία που έχει ως πρώτη κυρία της Αιγύπτου, θα δεχτεί και τη σχετική κριτική.
Δεν ξέρουμε όμως την Αίγυπτο, δεν ξέρουμε πώς σκέπτονται οι πολίτες της...
Δε μπορώ σε καμία περίπτωση να δεχτώ τον πολιτισμικό σχετικισμό που, αν καταλαβαίνω καλά, υποστηρίζετε. Τα ατομικά δικαιώματα είναι αδιαπραγμάτευτα, είτε βρίσκεται κανείς στην Ελλάδα, την Αίγυπτο, ή τη Βόρεια Κορέα. Σκεφτείτε όταν είχαμε εμείς δικτατορία στην Ελλάδα και ζητούσαμε τη βοήθεια των υπόλοιπων Ευρωπαίων πως θα μας φαινότανε αν λέγανε ‘Δε μπορούμε να έχουμε άποψη για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα. Είναι διαφορετικός πολιτισμός, με διαφορετικές ανάγκες και ίσως η δικτατορία να είναι μονόδρομος...’
Δημοσίευση σχολίου