Κακές εμπειρίες

Σημείωση e-Rooster: Το παρακάτω κείμενο μας το έστειλε ο αναγνώστης μας κ.Κώστας Μπουκουβάλας, φοιτητής στο ΑΠΘ, για να καταθέσει την προσωπική του μαρτυρία από τις εμπειρίες του με τον φοιτητικό συνδικαλισμό.

Όταν πρωτομπήκα στο Τμήμα Χημείας, στους τοίχους υπήρχαν γραμμένα δυο συνθήματα τα οποία έχουν μείνει ανέπαφα από τότε: Το ένα λέει "ΕΑΑΚ εδώ και χρόνια με πέτρες και καδρόνια" και το άλλο "Δε θέλουμε γνώση, θέλουμε πτυχίο". Αν βάφτηκαν κάποτε οι τοίχοι, τα συνθήματα ξαναγράφτηκαν στις ίδιες ακριβώς θέσεις και στο μέλλον είμαι
σίγουρος οτι θα ξαναγίνει το ίδιο. Προσωπικά τα πήρα στο χαβαλέ και τα δυο τα συνθήματα. Καθόμουν με άνεση μέχρι και την αρχή του φετινού χρόνου στο τραπέζι των ΕΑΑΚ και συζητούσα πολλές φορές με τα μέλη τους παρά το γεγονός οτι διαφωνούσαμε.

Ένα γεγονός όμως με έκανε να αλλάξω στάση.

Ήταν χειμερινό εξάμηνο. Πάλευα επι τρεις εξεταστικές να περάσω ένα συγκεκριμένο μάθημα στο οποίο πάντα κοβόμουν με τέσσερα και στην τέταρτη προσπάθεια είπα να παρακολουθήσω τις προόδους. Είχα ήδη δώσει τις δυο από τις τρεις προόδους και μόλις είχαν τελειώσει οι παραδόσεις της τρίτης. Την ημέρα εκείνη γίνεται συνέλευση - ενας Θεός ξέρει πως συγκλήθηκε - και αποφασίζεται από ΕΑΑΚ και ΠΚΣ να γίνει "συντονισμός" για κατάληψη την επόμενη μέρα που ήταν η ημέρα της προόδου. Σαν παλαβός μπαίνω εκεί που είχανε την "επιτροπή" τους και έχοντας στην πλάτη μου την πίεση των συμφοιτητών μου που δεν ασχολούνται με πολιτικά αλλά και τη δική μου ανάγκη φωνάζω "Φασίστες, κατάληψη over my dead body". Ευτυχώς δε πιαστήκαμε στα χέρια εκείνη τη μέρα.

Ο καθηγητής εν τω μεταξύ να είναι ένα στραβόξυλο. Είρων μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος του. Ήθελα να μάθω. Ήθελα να μάθω τι θα γίνει με το μάθημα. Πάω την άλλη μέρα στο Χημικό. Είχε κατάληψη. Δεν δίνω σημασία, μπαίνω μέσα με ύφος, χωρίς να μιλήσω σε κανένα και παω προς τον πίνακα ανακοινώσεων που με ενδιέφερε. Τίποτα. Ο καθηγητής τσατίστηκε και εκτός του οτι θα μας την πει και θα βγει απο πάνω - και θα έχει και δίκιο - μεταθέτει την πρόοδο την άλλη βδομάδα μια μέρα στις 7 το απόγευμα. Λοιπόν. Εδώ προσέξτε.

Χωρίς να προκαλέσω, χωρίς να πω τίποτα σε κανένα, την ώρα που έβγαινα από το κτήριο, ακούω απειλές και μετά από λίγα δευτερόλεπτα, έναν αναπτήρα να σκάει μισό μέτρο από εκεί που περπατούσα. Πισώπλατα. Σταματώ για λίγο, δε γυρνάω, παίρνω μια βαθειά ανάσα και φεύγω.

Το θέμα το κράτησα βαθειά μέσα μου και περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να αντιδράσω με ένα τρόπο που θα με δικαίωνε. Επειδή είμαι ψαχτήρι και έχω μια βασική γνώση των νόμων βρήκα τα εξής:

1ον. Με βάση - τον κακό και για μένα - αντιτρομοκρατικό νόμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κατάληψη δημοσίου κτηρίου είναι αδίκημα και διώκεται ποινικά.

2ον. Με βάση τον νόμο του Ανδρέα Παπανδρέου 1268/82 (1981) για την Παιδεία επιτρέπεται επέμβαση των σωμάτων ασφαλείας χωρίς άδεια του ειδικού ακαδημαϊκού σώματος όταν εκτελούνται αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής.

Τα παραπάνω όταν τα είπα σε συνέλευση προ βδομάδων για τις μεγάλες καταλήψεις και τι δεν άκουσα. Ρουφιάνο με είπανε, χαφιέ με είπανε, καταδότη με είπανε, χριστοπαναγιές ρίχνανε. Αλλά ο κόκκινος στύλος με γέμιση τσιμέντο είναι κάτω από το τραπέζι των ΕΑΑΚ. Τα καδρόνια είναι κατω από το τραπέζι των ΕΑΑΚ. Οι λοστοί επίσης, οι αλυσίδες επίσης. Τα απειλητικά συνθήματα στους τοίχους μετά από την συνέλευση γραφτήκανε από τα ΕΑΑΚ.

Σας μιλάω για υπαρκτά πράγματα και γεγονότα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω είναι να τους "απειλήσω" με μηνύσεις αν συνεχίσουν την ίδια τακτική και οτι θα καλέσω εγώ ο ίδιος σε περίπτωση που μου επιτεθούν αστυνόμο χωρίς όπλο, με πολιτικά για προστασία μου. Σας είπα τι έγινε. Την δύναμη για να τα κάνω αυτά δεν την έχω. Εδώ ο πρύτανης του Παν/μιου στα Χανιά επικαλέστηκε τον νόμο που σας γράφω, και έγινε της πόπης. Εκεί να φτάσουμε; Αλλά και απο την άλλη, τι περιμένουμε, να γίνουμε Τεμπονέρες; Να μας δολοφονήσουνε επειδή θέλουμε να δούμε πως πήγε το πείραμα στον 5ο όροφο;

Πίσω από το χημικό κάθε μεσημέρι έρχεται η μαύρη BMW. Ένας από τα ΕΑΑΚ δεν σηκώθηκε ποτέ να πει "ρε παιδιά, εκει πίσω ο καπιταλισμός μοιράζει ναρκωτικά". Τότε θα παραδεχόμουν οτι τιμούν τον Τσε Γκεβάρα που φοράνε στις μπλούζες τους. Αλλά δε το κάνουν. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι σε κατ' ιδίαν συζητήσεις στην καφετέρια να σου λένε οτι όλα είναι μάταια, όλα είναι ιδιωτικά και καλό θα είναι να αντιδράσουμε βγαίνοντας στο δρόμο μήπως και αλλάξει κάτι. Κατα τη γνώμη μου, αυτό είναι επίπεδο σκέψης below zero. Αν δεν είναι, τότε κάτι άλλο συμβαίνει.

Όταν κάποτε στο πρώτο έτος τους είχα πλησιάσει και τους είπα "γιατί καλείτε τον κόσμο σε 3η συνέλευση, αφού ο εσωτερικός κανονισμός του ΑΠΘ που έχει ψηφιστεί και από τους φοιτητές (τότε που ήταν ενεργοποιημένη η ΦΕΑΠΘ - άλλη πικρή ιστορία) ορίζει 2 σε κάθε εξάμηνο". Αντί συζήτησης "Δεν μας ενδιαφέρει! Τον γράφουμε εμείς τον κανονισμό! Δε μας βολεύει ο κανονισμός! Η γενική συνέλευση είναι πάνω από τον Θεό τον ίδιο! και άλλα τέτοια σουρρεαλιστικά.

Πιστεύω σας κούρασα με το μακρύ γράμμα μου, αλλά ξέρετε έχω εκθέσει ολόκληρη ΠΑΣΠ με την συμπεριφορά μου - που τα παιδιά δε μου φταίγαν σε τίποτα να μαλώνω εγώ και να γίνομαι γραφικός και να τους μειώνω ενδεχομένως το εκλογικό αποτέλεσμα - που προσφέρθηκε δυο χρόνια να μου δώσει πεδίο δράσης και δυστυχώς δεν έπεισα ούτε εκείνους για το δίκιο μου. Δε ξέρω εσείς πως το βλέπετε, αν είμαι ασφαλίτης ή όχι, πάντως έχω τη συνείδηση μου καθαρή οτι δεν πείραξα μυρμήγκι μέσα στο Χημικό και πάντα μιλούσα με στοιχεία, νόμους, καταστατικά.

Σημείωση e-Rooster: Το παρακάτω κείμενο είναι σχολιασμός του ιδίου αναγνώστη σε ένα άρθρο της Ελευθεροτυπίας για τις κινητοποιήσεις.

Τέτοια άρθρα είναι που βάζουν λάδι στη φωτιά. Θα έπρεπε οι δημοσιογράφοι που τα γράφουν αυτά να είναι πιο ενημερωμένοι.
Ανάλυση του άρθρου:
Με κατειλημμένες τουλάχιστον 150 σχολές σ’ όλη τη χώρα από τους φοιτητές και απεργία διαρκείας των πανεπιστημιακών θα αρχίσει η εξεταστική περίοδος στα ΑΕΙ την ερχόμενη εβδομάδα.
Μάλλον κάποιοι μπερδεύονται στην συντακτική ομάδα εκει πέρα. Χθες (Σάββατο 27/05/2006) έγραφαν: ήδη από τις 330 σχολές όλης της χώρας, βρίσκονται υπό κατάληψη οι 240
Τελικά κύριοι δημοσιογράφοι διαφωτίστε μας! Πόσες σχολές τελούν υπό κατάληψη; 150, 200, 300, 500; Τα μεγάλα νούμερα προκαλούν μεγάλες αντιδράσεις.
Στην πραγματικότητα οι φοιτητές… δίνουν εξετάσεις στη δημιουργία ενός νέου κινήματος που ξεπερνά σε μέγεθος και αγωνιστικότητα τις μεγάλες κινητοποιήσεις επί υπουργίας Αρσένη.
Κατ’ αρχάς πρέπει να πούμε το εξής: Το πρόγραμμα “Εκπαίδευση 2000″ δεν είναι το “νομοσχέδιο Αρσένη” όπως επικράτησε να λέγεται. Είναι το νομοσχέδιο που έφτιαξε ο Γιώργος Α. Παπανδρέου όταν ήταν εκείνος Υπουργός Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων. Απλά έτυχε ο Αρσένης να διαχειριστεί την κρίση. Δεύτερον, ο κ. Αρσένης ήταν πιο λαοφιλής ΥΠΕΠΘ που υπήρξε ποτέ. Πάντα το γραφείο του ήταν ανοιχτό σε φοιτητές, μαθητές και καθηγητές. Πάντοτε συνομιλούσε, υπήρξε τεχνοκράτης και διπλωμάτης. Πάντοτε βρισκόταν η χρυσή τομή και κανείς δε μπορεί να το αρνηθεί.
Μόνο που τώρα έχει διαμορφωθεί ένα αρραγές μέτωπο με τους καθηγητές τους, η ομοσπονδία των οποίων (ΠΟΣΔΕΠ), σε μαραθώνια συνεδρίαση το βράδυ της Πέμπτης αποφάσισε απεργία διαρκείας. Αύριο και μεθαύριο θα συγκληθούν γενικές συνελεύσεις των σχολών σε όλη την Ελλάδα προκειμένου να επικυρώσουν την απόφαση της ΠΟΣΔΕΠ και απ’ την Τετάρτη τα πανεπιστήμια βάζουν λουκέτο.
Αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερο λάθος. Οι περισσότερες καταλήψεις που γίνονται, πραγματοποιούνται από τα σχήματα των ΕΑΑΚ και ΠΚΣ οι οποίοι είναι συνέχεια σε κόντρα με τους καθηγητές. Δε χάνουν ευκαιρία να κατηγορούν ΔΑΠ & ΠΑΣΠ και οποιονδήποτε άλλο έχει κάποια στοιχειώδη επικοινωνία με το διδακτικό προσωπικό.
Αξιοσημείωτο είναι ότι τόσο οι φοιτητές όσο και οι καθηγητές δεν προτάσσουν συντεχνιακά αιτήματα, αλλά αντιδρούν στις θεσμικές αλλαγές που δρομολογούνται στα πανεπιστήμια. Σημείο αιχμής η αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος που ανοίγει το δρόμο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και οι αλλαγές που έχουν ήδη εξαγγελθεί στο νόμο πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία των ΑΕΙ.
Αυτό είναι πάλι λανθασμένο. Ηλίου φαεινότερον οτι επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ από ΕΑΑΚ και ΠΚΣ για το νομοσχέδιο της αξιολόγησης ποτέ δεν έγινε τέτοια κλιμάκωση “κινητοποιήσεων” (αφήσε με να τις καλώ χρηματοδοτήσεις) για τη δήθεν υπεράσπιση των φοιτητικών κεκτημένων. Αφήστε που το “νομοσχέδιο της αξιολόγησης” δεν είχε καν νόημα γιατί αξιολόγηση προβλέπει και ο νόμος του 1982 που δεν τηρήθηκε ποτέ κατα γράμμα. Όσο για το άρθρο 16 του συντάγματος αυτό, αν γίνει, θα γίνει από την επόμενη Βουλή και αν η επόμενη Βουλή έχει την καθορισμένη πλειοψηφία και αν είναι η Νεα Δημοκρατία κυβέρνηση και ακομά και αν είναι το ΠΑΣΟΚ και δεν έχει αλλάξει την πολιτική του ρητορεία προς όφελος των ψήφων και αν τότε δεν γίνουν πάλι διαδηλώσεις και αντιδράσεις και τέλος και αν δεν είναι ο Βενιζέλος είτε πρωθυπουργός είτε υπεύθυνος ξανά για την αναθεώρηση ως ο μόνος ικανός συνταγματολόγος να χειριστεί τέτοια θέματα και ο οποίος είναι κατά των ιδιωτικών και των μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων.
Ο περιορισμός του φοιτητικού ασύλου, η διαγραφή των «αιώνιων φοιτητών», η κατάργηση του ενός δωρεάν συγγράμματος, η εισαγωγή μάνατζερ στη διοίκηση των ιδρυμάτων και ο περιορισμός της φοιτητικής ψήφου στις πρυτανικές εκλογές που προτάθηκαν από την επιτροπή «σοφών» του ΕΣΥΠ αλλά και την επιτροπή πρυτάνεων, αποτελούν κόκκινο πανί για τους φοιτητές, που ζητούν επίσης την απόσυρση των νόμων για την αξιολόγηση και τη διά βίου εκπαίδευση.
Τι θα πει “φοιτητικό άσυλο”; Ας έρθουν μια μέρα στην πίσω αυλή του Τμήματος Χημείας οι κ.κ. δημοσιογράφοι να δούνε την BMW να παρκάρει και να άσπρα φακελάκια και τις σύριγγες να καταναλώνονται εν ριπή οφθαλμού από τους καταδικασμένους στη μάστιγα συμπολίτες μας. Ας έρθουν οι κύριοι δημοσιογράφοι να ζήσουν για μια έστω στιγμή το “ΕΑΑΚ εδώ και χρόνια με πέτρες και καδρόνια” και το πισώπλατο πέταγμα αναπτήρων στους καταληψιοσπάστες που η πτυχιακή τους είναι χημικό αντιδραστήριο που θα εκραγεί αν δεν πάνε να το ελέγξουν. Ας έρθουν για να δούνε τους όμορφους με γκράφιτι και ψαρόκολλα τοίχους των “εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της χώρας”. Ας έρθουν για να καταλάβουν λίγο ανελευθερία και λίγο χούντα από τις ομάδες των συμμοριών που καπηλεύονται το φοιτητικό κίνημα.
Η περίφημη διαγραφή των “αιωνίων φοιτητών”. Όσα πιο πολλά χρωστάς τόσα πιο πολλά χρόνια περιθώριο έχεις (π.χ. πάνω απο τα μισά; 4 χρόνια, κάτω απο τα μισά; 2 χρόνια, λίγα; 1 χρόνο). Πηγή: “Ε 27/5/06″
Κατάργηση του ενός συγγράματος. Τίποτα. Θα σας προσκαλέσω μόνο στις βίλλες και τα κότερα των καθηγητών. Αν βέβαια παραβλέψουμε οτι το ένα και μοναδικό άγιο σύγγραμμα είναι θεσμός που διατηρείται από την περίοδο της χούντας...
Εντάξει, εισαγωγή μάνατζερ & μείωση εκπροσώπησης εδώ που τα λέμε δεν είναι τόσο καλά αλλά υπάρχουν στα περισσότερα πολιτισμένα πανεπιστήμια του κόσμου. Μήπως δεν υπάρχει ήδη το Γραφείο Διασύνδεσης; Μήπως ήδη δεν είναι μειωμένη η αληθινή εκπροσώπηση με την κομματική χειραγώγηση και τη συναλλαγή φοιτητών-καθηγητών; Λεω εγώ τώρα!
* «Αυτή δεν είναι “άλλη μια απεργία”. Ανάστατη όλη η πανεπιστημιακή κοινότητα απαιτεί να σταματήσει η εκποίηση της ανώτατης δημόσιας εκπαίδευσης, η πειθάρχηση των διδασκόντων και η τιμωρία των φοιτητών», διακηρύσσει ο γραμματέας της ΠΟΣΔΕΠ, Γιώργος Μαΐστρος. Το ογκώδες συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο πλαισίωσαν καταληψίες φοιτητές και από επαρχιακές πόλεις ήταν η πρώτη δημόσια εμφάνιση του νέου κινήματος. «Οσοι δεν μας σεβάστηκαν ήρθε η ώρα να μας φοβηθούν. Δεν αποχωρούμε - θα νικήσουμε», έγραφε το κεντρικό πανό.
Προπαγάνδα και απειλές. Ορίστε που φτάσαμε. Ευρωπαϊκή χώρα ντεμέκ. Καλά, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
* «Οι πρώτες καταλήψεις πριν το Πάσχα που προσπαθούσαν να φέρουν τη Γαλλία των φοιτητικών και εργατικών εκρήξεων στην ελληνική πραγματικότητα, έδωσαν μόνο ένα δείγμα γραφής γι’ αυτό που θα ακολουθούσε από το φοιτητικό κίνημα. Η διαδήλωση της Πέμπτης συγκέντρωσε πάνω από 10.000 φοιτητές και ήταν η μεγαλύτερη κινητοποίηση των τελευταίων ετών», μας λέει ο καταληψίας, Δημήτρης Γράψας, από το Φυσικό Αθήνας. «Η προσπάθεια της Μαριέττας Γιαννάκου να καταθέσει και τρίτο νομοσχέδιο, μετά από αυτά της αξιολόγησης και της διά βίου εκπαίδευσης στο θερινό τμήμα της Βουλής -τι άραγε φοβάται;- τούτη τη φορά θα πέσει στο κενό».
Η αντίδραση στη Γαλλία απ’ ότι άκουσα κάπου ήταν αντίδραση βολέματος. Τα φοιτητάκια εκεί δεν ήθελαν να χάσουν το βολεματάκι τους και την ησυχία τους και το νομοσχέδιο ήταν του στύλ “ασφαλιστικό Γιαννίτση” που μεν έλεγε την αλήθεια και θα ήταν “αντιλαϊκό” τα πρώτα χρόνια της εφαρμογής του αλλά μακροπρόθεσμα θα είχε τεράστια οφέλη για την κοινωνία. Ε λοιπόν, τότε η σύγκριση είναι απολύτως πετυχημένη. Κάποιοι δεν θέλουν να χάσουν το βόλεμα τους και αντιδρούν. “Αριστεροί”. Αλήθεια, ποιος τους έδωσε φωνή αυτούς; Μήπως ο νόμος του 1982; Γιατί δεν βγαίνουν να απαιτήσουν ή να διεκδικήσουν μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους να εφαρμόζεται κατα γράμμα ο νόμος; Μήπως δε τους συμφέρει; Μήπως αν γίνει συνέδριο ΦΕΑΠΘ και ΕΦΕΕ κάποιοι θα χάσουν τις έδρες τους; Λέμε τώρα. Μήπως;
* Το υπουργείο Παιδείας είχε ανακοινώσει ότι το νομοσχέδιο με τις αλλαγές στο νόμο πλαίσιο θα είναι έτοιμο στις αρχές του καλοκαιριού. Αλλωστε οι προτάσεις της «επιτροπής σοφών» και των πρυτάνεων έχουν δημοσιοποιηθεί εδώ και μήνες. Επιτελείς του υπουργείου δηλώνουν ότι η σύνταξη του επίμαχου νομοσχεδίου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Ωστόσο διαρροές στον τύπο προοιωνίζονται την κατάργηση των ελεύθερων μεταφορών μαθημάτων από εξάμηνο σε εξάμηνο, θεσμός που θεωρείται κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος από τη δεκαετία του ‘70. Το συγκεκριμένο μέτρο ρίχνει κι άλλο «λάδι στη φωτιά» της φοιτητικής έκρηξης.
Δεν έχει κατατεθεί. Κατατέθηκε; Το διαβάσαμε τι γράφει; Το είδαμε αναλυτικά; Συζητήσαμε πάνω σε αυτό; ΟΧΙ. Τότε σε τί αντιδρούμε; Δε μπορώ να καταλάβω…
Η καφρίλα μερικών οδηγεί σε ηθελημένη υποβάθμιση του ελληνικού πανεπιστημίου και τη διευκόλυνση του μεγάλου ντόπιου κεφαλαίου να εκμεταλλευτεί σε εύθετο χρονικό ορίζοντα την κατάσταση με κάθε δικαίωμα να μιλά για ήδη κατεστραμμένη παιδεία και ανάγκη ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων. Το δικό μου συμπέρασμα είναι οτι μια συγκεκριμένη παράταξη που δεν είναι συνδεμένη με κόμμα και παρ’ όλα αυτά καταφέρνει να βγάζει περισσότερες αφίσες από ΠΑΣΠ & ΔΑΠ και να γεμίζει το ΕΜΠ, το ΑΠΘ και το Πανεπιστήμιο Πατρών με εκατοντάδες αφισες, χρηματοδοτείται από το κεφάλαιο. Οι άνθρωποι είναι φανερό πως εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία.
Όσο για τους καθηγητές, μια μειοψηφία τους βρήκαν ευκαιρία να ζητήσουν ακόμα περισσότερα λεφτά ώστε να βγάζουν ακόμα περισσότερα βιβλία ώστε να χτίζουν ακόμα περισσότερες βίλλες. Πότε θα τελειώσει αυτό το παραμύθι; Γιατί είμαστε όμηροι και κινδυνεύουμε να χάσουμε την εξεταστική μας; Γιατί έχουμε κολλήσει στο ένα και μοναδικό “άγιο σύγγραμα” της χουντικής επταετίας;
Γιατί δεν είμαστε σαν πολίτες, φοιτητές, διδάσκοντες και προπαντώς άνθρωποι ειλικρινείς με τους εαυτούς μας; Καταληψίες μου πετάξανε αναπτήρα πισώπλατα ο οποίος έσκασε ένα μέτρο πιο πέρα. Στη συνέλευση των φοιτητών τους κατείγγειλα και τους απείλησα με μηνύσεις και αίτηση εφαρμογής το νόμου του 1982 που λέει κατα γράμμα οτι σε περίπτωση αυτόφωρου εγκλήματος κατα της ζωής τα όργανα ασφαλείας έχουν κάθε δικαίωμα να επέμβουν. Με είπαν χαφιέ, με είπαν καταδότη, γράψανε στους τοίχους απειλητικά συνθήματα με το όνομα μου και όλα αυτά μπορούν να σας τα επιβεβαιώσουν μάρτυρες. Τι θέλετε δηλαδή; Να μας δείτε νεκρούς; Να γίνουμε οι Τεμπονέρες της άλλης πλευράς;
Τότε θα καταλάβετε οτι όλα είναι ένα παραμύθι;