Η αμαζόνα Κατερίνα Σφόρτσα

Νέο Άρθρο

Τον Ανδρέα Ανδριανόπουλο τον αντίκρισα από κοντά για πρώτη φορά πριν από πολλά χρόνια –ήταν υπουργός– σ’ ένα υπόγειο να ψάχνει. Αρκετές φορές έκτοτε τον ξανασυνάντησα στο ίδιο μέρος, να ψάχνει. Απορούσα –και ήθελα να τον ρωτήσω αλλά δεν το τόλμησα– τι σόι Έλληνας πολιτικός είναι αυτός που ψάχνει για κάποια σπάνια βιβλία στο υπόγειο του Βιβλιοπωλείου της Εστίας, αφού οι σύγχρονοι Έλληνες πολιτικοί διαβάζουν μόνο τα βιβλία που (τους) γράφουν και η εποχιακή επιδημία των βιβλιοπαρουσιάσεών τους (συνήθως με τα άρθρα ή και τις συνεντεύξεις τους) στόχο έχει τη δημοσιότητα και την υπενθύμιση της παρουσίας τους και συνέπεια τον αφανισμό κάποιων δέντρων για το μουτζουρωμένο χαρτί (ο Ευ. Βενιζέλος έχει αφανίσει ολόκληρο δάσος).

Όταν διάβασα το τελευταίο του βιβλίο, ένα «μυθιστόρημα της Αναγέννησης» όπως το χαρακτηρίζει, με τίτλο Κατερίνα Σφόρτσα (εκδ. Libro), ζήτησα να τον συναντήσω. Από το 2002 που είχα διαβάσει το καταπληκτικό έργο του Θόδωρου Ιωαννίδη Φρειδερίκος Β΄ (μεσαιωνική μυθιστορία, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες) είχα να διαβάσω ελληνικό βιβλίο τέτοιων αξιώσεων. Η πρώτη ερώτηση που του έθεσα ήταν γιατί δεν το έγραψε και δεν το εξέδωσε κατευθείαν στα αγγλικά, αφού θα είχε καλύτερη τύχη απευθυνόμενο σε ένα μεγάλο κοινό και περισσότερο πεπαιδευμένο...

*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*