Πέμπτη, Ιουλίου 02, 2009

Πορεία προς τον Φιλελευθερισμό

Το μόνο αξίωμα, το μόνο "άρθρο πίστεως" το φιλελεύθερου, είναι το πρωτείο του ατόμου και τα δικαιώματά του, όλα τα άλλα στασιάζονται, ποικίλλουν, εξελίσσονται και προβληματίζουν.
Η "Πορεία προς τον Φιλελευθερισμό" είναι κατά την προσωπική μου άποψη το καλύτερο βιβλίο της (πολύ φτωχής) ελληνικής βιβλιοπαραγωγής γύρω από τον φιλελευθερισμό και αποτελεί ένα καταπληκτικό εισαγωγικό βιβλίο στο θεωρητικό υπόβαθρο του φιλελευθερισμού.

Το βιβλίο όμως είναι εξαντλημένο από χρόνια, και ο εκδοτικός οίκος που το είχε εκδόσει έχει κλείσει. Χάρη στην πολύ τιμητική προσφορά του συγγραφέα του κ.Δραγούμη, το βιβλίο θα ανέβει ολόκληρο, κεφάλαιο-κεφάλαιο, σε ψηφιακή μορφή στο e-rooster.

Διαβάστε το πρώτο κομμάτι του βιβλίου:
Πορεία προς τον Φιλελευθερισμό I: Πρόλογος - Εισαγωγή

Το βιβλίο χωρίζεται σε 5 κεφάλαια. Το πρώτο ασχολείται με το άτομο (του οποίου το πρωτείο συνιστά την πρωταξία του φιλελευθερισμού, όπως λέει ο συγγραφέας), το ενιαίο της προσωπικότητάς του, τις ευθύνες του, τα δικαιώματά του, τις αξίες των οποίων ειναι φορέας και τη σχέση του με έθνος και το θείο. Το δεύτερο μέρος παρουσίαζει την ιστορική πορεία των φιλελεύθερων ιδεών στην Ευρώπη, όπως εκφράστηκαν μέσα από τη σκέψη των Hobbes, Locke, Montesquieu, Smith, de Toqueville, St.Mill και του Hayek στον οποίο αφιερώνεται το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου.

Το τρίτο κεφάλαιο περιγράφει την λειτουργία του καπιταλισμού και του μηχανισμού του αόρατου χεριού. Πώς τελικά κατορθώνει να αυτορρυθμίζεται, να αυτοδιορθώνεται και να αυτοανανεώνεται μέσω του ανταγωνισμού καταπολεμώντας τα μονοπώλια και γεννώντας "θαύματα", όχι μόνο στον ανεπτυγμένο κόσμο αλλά και στον Τρίτο, όπως στο Χονγκ-Κονγκ, την Κορέα, την Ταϊβάν ή την Κύπρο. Αντίθετα τα παραδείγματα στην Ινδία, την Αιγυπτο, την Αφρική ή τις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού, δέιχνουν ότι ανάπτυξη μέσω του κρατικίστικου δρόμου δεν υπάρχει.

Το τέταρτο κεφάλαιο εξετάζει την τελοκρατία (το βασίλειο των δοτών σκοπών του συγγραφέα), που ξεκινά ως ουτοπία και οδηγεί στον ολοκληρωτισμό μέσω ιδεολογημάτων όπως η "γενική βούληση" του Ρουσσώ ή η "πάλη την τάξεων" του Μαρξ. Ο χώρος που αφιερώνεται στην ΕΣΣΔ είναι ιδαίτερα μεγάλος. Επίσης, το κεφάλαιο αυτό εξετάζει τα ιδεολογήματα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αναδιανομής του εισοδήματος, καθώς και τις ήπιες μορφές τελοκρατίας, μέσω της ισότητας αποτελεσμάτων, του δυτικού σοσιαλισμού. Εξετάζεται επιπλέον η οικτρή αποτυχία του αυτοδιαχειριστικού σοσιαλισμού γεικά, και στην Γιουγκοσλαβία ειδικά.

Το πέμπτο κεφάλαιο ασχολείται με τον ελληνικό φιλελευθερισμό, το κίνημα του διαφωτισμού πριν την Επανάσταση, του ρομαντισμού μετά από αυτήν, τη γέννηση του ελληνικού κράτους που κληρονόμησε τις τελοκρατικές δομές του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας, διογκώθηκε, κατέλαβε όλο το χώρο της κοινωνίας των πολιτών, άργησε να εκσυγχρονιστεί σε ένα κράτος δικαίου. Η ελληνική τελοκρατία υπό την συντηρητική, ελληνιχριστιανική ή αρχαιολατρική της μορφή, καθώς και υπό την αριστερή, κομμουνιστική ή σοσιαλιστική της εκδοχή, πολέμησε καταπολέμησε το πρωτείο του έλληνα και δυσκόλεψε τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Ο επίλογος τέλος αμφισβητεί το "τέλος της Ιστορίας" με το τέλος του κομμουνισμού και του ψυχρού πολέμου, που ήταν πολύ της μόδας όταν γράφτηκε το βιβλίο.

Το μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου, το οποίο θα του επέτρεπε να έχει επίδραση στο ελληνικό κοινό, είναι ότι είναι γραμμένο από έναν ειλικρινή πρώην αριστερό. Η επιχειρηματολογία του δεν είναι απλά η παράθεση απόψεων ενός ανθρώπου που δεν είχε ποτέ επαφή με τις αριστερές ιδεοληψίες της ελληνικής κοινωνίας, όπως πχ θα μπορούσαν να κατηγορηθούν πολλοί σύγχρονοι φιλελεύθεροι. Αντίθετα, τα επιχειρήματά του βιβλίου είναι αυτά που οδήγησαν έναν αριστερό χωρίς παρωπίδες στην προσωπική του μεταστροφή και την απόρριψη όχι απλά των πρακτικών του σοσιαλισμού, αλλά και της συνολικής φιλοσοφίας που κρύβεται πίσω τους.

20 σχόλια:

LeftG700 είπε...

«Οι “φίλοι” της Ελευθερίας εναντίον των φίλων του καπνού».

C A Hassapoyannes είπε...

@ Left G700

Πρέπει νάχει πέσει πολλή ζέστη στην Αθήνα.

Κατά John Stuart Mill [και συμφωνώ απόλυτα μαζί του], υπάρχουν δυό έννοιες Ελευθερίας:

1) Η δυνατότητα του ανθρώπου να πραγματώσει κάθε επιθυμία και όνειρο [positive liberty, σύγχρονη Αγγλική Freedom],

και

2) H προστασία του ατόμου από αυθαίρετες παρεμβάσεις κράτους/συνανθρώπων του [negative liberty, σύγχρονη Αγγλική Liberty].

Οι Ελληνες κατανοούμε μόνο τη πρώτη, εξ ου και το ελληνοπρεπές, "Μπάτε σκύλοι αλέστε, κι' αλεστικά μη δώσετε." Για όλα αυτά, φυσικά, ευθύνονται ο αγράμματος, άξεστος Λαός και ο δολοφόνος της λατρευτής μου Πατρίδας Α. Παπανδρέου.

Τις δυό έννοιες της Ελευθερίας τις αντιλαμβάνονται μόνον οι Αμερικανοί, εξ ου και ο Λαός αυτός, εις πείσμα διαφόρων αλητηρίων κακοποιών τύπου Bush υιού και άλλων, έλαμψε, λάμπει και θα λάμπει!

Dorotheos είπε...

"1) Η δυνατότητα του ανθρώπου να πραγματώσει κάθε επιθυμία και όνειρο...Τις δυό έννοιες της Ελευθερίας τις αντιλαμβάνονται μόνον οι Αμερικανοί"

Μάλιστα! Μια ακόμα αφελής και απλοϊκή αντιμετώπιση της έννοιας της ελευθερίας. Τόσο απλοϊκή που όλοι ανεξαιρέτως οι Αμερικάνοι εύκολα πείθονται ότι είναι πραγματικά ελεύθεροι! Και πιο ελεύθεροι από τους άλλους. Πάντως θυμήθηκα τους στίχους του γνωστού τραγουδιού:

Ain't got no home, ain't got no shoes
Ain't got no money, ain't got no class...
Ain't got no mother, ain't got no culture
Ain't got no friends, ain't got no schooling...

I've got life , I've got my freedom... UUUUHAAAA!

Αν και το συζητήσαμε επανειλημμένα, πάραυτα εξακολουθώ να αναρωτιέμαι κατά πόσο το κοινωνικοοικονομικό σύστημα των ΗΠΑ επιτρέπει ή, έστω, παρέχει σε όλους ίσες ευκαιρίες για την "πραγμάτωση των επιθυμιών και ονείρων τους. Πως, άλλωστε, αυτές οι "επιθυμίες & όνειρα" διαμορφώνονται σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο? Είναι προδιαγραμμένες ή μορφώνονται προσδιορίζονται από το σύστημα ή/και την κοινωνική τάξη μέσα στα οποία είναι ενταγμένος κάποιος?

C A Hassapoyannes είπε...

Εξ ου και στα Αγγλικά λέμε,

"Mr. X tends to take liberties"
δλδ "ο κ. Χ έχει την τάση να αυθαιρετεί."

C A Hassapoyannes είπε...

@ rebel@work

Ο τίτλος του Post αναφέρεται στο Φιλελευθερισμό με αφορμή το βιβλίο του κ. Δραγούμη. Δραττόμενος της ευκαιρίας και της ελληνικής επικαιρότητας (ie τον αντικαπνιστικό νόμο) ο Left G700 προέβη σε ειρωνικό [thence τα εισαγωγικά στο οι "φίλοι" της Ελευθερίας] σχόλιο.

Συνεπώς, έκρινα ο αφελής, ένα σχόλιο Περί Ελευθερίας άρμοζε και στο πλαίσιο του Post και στο σχόλιο του #1 Blogger. Εμφανώς και προφανώς, τα περί Αμερικανών είναι μόνο παράπλευρο και όχι κομβικό στοιχείο του σχολιασμού μου και τα ανέφερα στην ακροτελεύτια παράγραφο για να υποσημειώσω ότι, κρίνοντας συνεπειοκρατικά, ωφελιμιστικά ή εκ του αποτελέσματος, ίσως η προσήλωσή τους σε αμφότερες τις έννοιες της ελευθερίας να βοήθησε στο γεγονός ότι, είτε είναι απλοϊκοί - κατά τη γνώμη σας, είτε όχι, είτε ευτυχούν ή δυστυχούν,

είναι οι Πλανητάρχες.

It is that plain and that simple!

Kαι τελειώνω σκεπτόμενος, "Καλά, στα Ελληνικά σχολεία δεν διδάσκεται η διαλεκτική αντιπαράθεση, αυτό που οι αστοιχείωτοι Ελληνες δημοσιογράφοι ονομάζουν debate;;;" Δηλαδή δεν είναι δυνατόν να υπάρξει κάποια πειθαρχία όταν διαλεγόμαστε οι Ελληνες;;; Μονίμως, πλατειάζουμε .... "από την πόλιν έρχομαι και στην κορφή κανέλλα".

ΕΛΕΟΣ.

Nievskii είπε...

Δεν γνωρίζω τόσο καλά το έργο του Mill, αλλά νομίζω ότι την σαφή διάκριση της ελευθερίας σε θετική και αρνητική ελευθερία την έκανε ο Isaiah Berlin, έστω και αν σπέρματα αυτής της ιδέας υπήρχαν και σε προηγούμενους στοχαστές. Αλλά και πάλι, αυτή η διάκριση του Berlin, είναι κάτι που δηλώνει αδυναμία κατανόησης των ιδεών της ηπειρωτικής αριστεράς. Η ηπειρωτική αριστερά ποτέ δεν σκεφτόταν τα δικαιώματα ως θετικά ή αρνητικά - της ήταν αδιάφορα συνολικά ως ιδέα - και ασκούσε, είτε με τον Μαρξ, είτε με τον Μπακούνιν κριτική στις φιλελεύθερες ιδέες θεωρώντας ότι η έννοια των δικαιωμάτων απομονώνει ένα κομμάτι της υπόστασης του ανθρώπου, την δημόσια σφαίρα/civil virtue, σαν να ήταν κάτι που να μην είχε καμιά αλληλεπίδραση με την υπόλοιπη ύπαρξη του ανθρώπου. Ένα άρθρο έχει ξαναδημοσιευτεί για το θέμα εδώ. Επιφυλάσσομαι να αναρτήσω αργότερα και σχετικά απόσπασματα του Berlin.

Dorotheos είπε...

Τι θα πει οι Αμερικάνοι είναι οι Πλανητάρχες ? Τι σημαίνει "Πλανητάρχης"?

C A Hassapoyannes είπε...

@ Nievskii

[Αλλά και πάλι, αυτή η διάκριση του Berlin, είναι κάτι που δηλώνει αδυναμία κατανόησης των ιδεών της ηπειρωτικής αριστεράς.]

So??? What's your point.

[Η ηπειρωτική αριστερά ποτέ δεν σκεφτόταν τα δικαιώματα ως θετικά ή αρνητικά - της ήταν αδιάφορα συνολικά ως ιδέα]

This goes without saying!

[και ασκούσε, είτε με τον Μαρξ, είτε με τον Μπακούνιν κριτική στις φιλελεύθερες ιδέες θεωρώντας ότι η έννοια των δικαιωμάτων απομονώνει ένα κομμάτι της υπόστασης του ανθρώπου, την δημόσια σφαίρα/civil virtue, σαν να ήταν κάτι που να μην είχε καμιά αλληλεπίδραση με την υπόλοιπη ύπαρξη του ανθρώπου]

Precisely! Ετσι πίστευαν. Γι' αυτό και τα ανθρώπινα δικάιώματα τέθηκαν εκτός νόμου, στην αρχή από ένα degenerate συφιλιδικό μεσοαστό και, κατόπιν, από ένα αιμοσταγή χωρικό. Ειρωνικά, δε, διαψεύσθηκαν όλοι.

Σε ουδεμιά χώρα στον Κόσμο, οι Δραστηριότητες της Κοινωνίας των Πολιτών και το Αίσθημα Συλλογικής Ευθύνης έχουν ριζωθεί στην ψυχή του Πολίτη τόσο, όσο στις ΗΠΑ, την Μecca της self-indulgence!!!

Aυτό, σε συνδυασμό με την Σοβιετική εμπειρία, κατέδειξε ότι

1. ΟΧΙ μόνο η δημόσια/κοινωνική και ιδιωτική υπόσταση του ανθρώπου μπορούν να συνυπάρξουν αγαστώς [ικανός παράγων]

2. Η δημόσια υπόσταση του ανθρώπου δεν μπορεί να ευδοκιμήσει χωρίς προηγούμενη έκπτυξη της ιδιωτικής του σφαίρας [αναγκαίος παράγων]

3. Oι, δημόσια και ιδιωτική, υποστάσεις αλληλεπιδρούν προσθετικά (additively) ή μπορούν να δράσουν ως και αμοιβαίως πολλαπλασιαστικά [multiplier effect - multiplicative reciprocity, πολλαπλασιαστική αμοιβαιότης]

Thrass είπε...

Aν έχουμε τούς Αμερικανούς ως πρότυπο φιλελευθερισμού, εγκαταλείπω τις ελπίδες μου από τώρα. Αυτοί, όπως το πάνε, σε λίγες δεκαετίες θα είναι πρότυπο σοσιαλιστικού κράτους. War on terrorism (είμαστε όλοι πράκτορες του Goldstein και δεν το ξέρουμε), Patriot Act (είτε έχουν Σύνταγμα είτε όχι, ένα και το αυτό), οικονομική ενίσχυση τραπεζών (άλλος κάνει τη μαλακία, άλλος την πληρώνει), Federal Reserve System (χρωστάμε με το που γεννιόμαστε), δικομματισμός (γιούχου! μπορούμε να ψηφίσουμε τον υποψήφιο των Ροκεφέλλερ ή τον υποψήφιο των Ροθσάιλντς, we 're free!) κ.ο.κ.

Εντάξει, είναι πιο φιλελεύθεροι από εμάς (προς το παρόν), ως εκεί δεκτόν. Άλλωστε τους συμπαθώ, αλλά προς το παρόν έχουν χάσει τον μπούσουλα.

Το βιβλίο φαίνεται πολύ ενδιαφέρον, πάντως.

Thrass είπε...

LeftG700, εδώ μέσα υπάρχουν και μέλη που είναι φίλοι τού καπνού και αντιτίθενται στο νέο νόμο. Οπότε το σχόλιό σου είναι κάπως άδικο.

C A Hassapoyannes είπε...

@ Thrass

Νομίζω πρέπει να είμαστε πρροσεκτικοί με τις nuances. Σε περίπτωση πως ο σχολιασμός σου περί Αμερικανών vis-a-vis στον φιλελευθερισμό συνδέεται με το δικό μου σχόλιο, απαντώ ότι αναφερόμουν στο πως εισπράττουν την έννοια της Ελευθερίας - και είναι και άκρως επίκαιρο. Αύριο είναι 4th of July και γιορτάζουν την 303η Επέτειο της Ανεξαρτησίας από τον Ζυγό των Αγγλων και (ειρωνικά) την επανάστασή τους κατά των φόρων του Greorge III, the Hanoverian.

Τώρα, αυτό που οι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται με την έννοια Liberalism ποικίλλει μεγάλως.

Ο "praise the Lord" ["Yμνείτε τον Κύριο"] μη καλλιεργημένος και ο αγράμματος Αμερικανός του Νότου, όταν λένε "these darned liberals", εννοούν "αυτοί οι καταραμένοι αριστεροί"!!!!!!! (χαχαχαχαχαχαχα).
Από την άλλη, οι θεωρητικοί των κομμάτων και πολιτικοί επιστήμονες αναφέρονται, με liberalism, σε συντηρητικές θέσεις με ελάχιστο κράτος (ούτε παρεμβάσεις, μήτε ενίοτε και τις καλώς εννοούμενες και απαραίτητες ρυθμίσεις - ελεγκτικούς μηχανισμούς), ελάχιστους φόρους, κλπ

ΑΛΛΑ

με τεράστιες ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΡΕΝΑ και στην ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΖΩΗ του ατόμου!!!!!!!!!!!!!!!

Αυτό που εσύ και πάμπολλοι άλλοι πολίτες, στην Ελλάδα και λοιπή Ευρώπη, αντιλαμβάνεσθε με την έννοια "φιλελεύθερος", που έχει ως ΚΟΜΒΟ την απόλυτη ελευθερία, αυτονομία και αυτοτέλεια του ατόμου, στις ΗΠΑ το συμμερίζονται ΜΟΝΟ οι ελευθεριακοί (libertarians).

Tέλος πάντων, αυτά θέλουν μακρά συζήτηση σε πολλά, ειδικά posts.

C A Hassapoyannes είπε...

Πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να γίνει αντιληπτό ότι από Ronald Reagan και μετά, η πλατφόρμα του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος έχει καταληφθεί από κατ' επάγγελμα θρησκόληπτους, καθ' έξιν και υποτροπήν απατεώνες ολκής που έχουν φτιάξει ένα ακατάληπτο, quasi-φασιστικό, ιδεολογικό μόρφωμα, ωσάν εκμέκ γκαταϊφι τουρλού-τουρλού, με κερασάκι accompagnamento avec Βουγιουκλάκη Παπαμιχαήλ, αυτό που μας σερβίριζε ο Μπάμπης στο Βυζάντιο της Πλατείας, όταν είμασταν μαθητές.

Dorotheos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Dorotheos είπε...

@Nievskii

Δεν έχω ξανασυνατήσει τον όρο ‘ηπειρωτική αριστερά’, ίσως επιδέχεται κάποιας διευκρίνησης. Η αριστερά, με την ευρύτατη δυνατή σημασία του όρου, δεν αδιαφορεί για τα «δικαιώματα» (rights) και τις «ελευθερίες» (liberties) εν γένει. Κατ’αρχήν προτιμώ τον διαχωρισμό ανάμεσα σε civil rights (η ισότητα απέναντι στο νόμο, το δικαίωμα ψήφου, στην παιδεία και υγεία, κτλ.) & human rights (ανεξιθρησκεία, ελευθερία του λόγου, lαst but not least το δικαίωμα στην ιδιοκτησία, κτλ.), που μάλλον πρέπει να τον αποδώσουμε στον Μαρξ.

Οι διαφορές, λοιπόν, ανάμεσα στην αριστερή τοποθέτηση και τις διάφορες αστικοφιλελεύθερες αναλύσεις, ερμηνείες και, βέβαια, θεωρητικές φλυαρίες και ανοησίες είναι ουσιαστικές:

Ως προς τα civil rights, οι αστικοφιλελεύθερες εκδοχές αφορούν σε αφηρημένα ανθρώπινα όντα και καταστάσεις, με άλλα λόγια από τα δικαιώματα αυτά-καθαυτά αφαιρούνται ή αγνοούνται οι πραγματικές & πρακτικές διαφοροποιήσεις στον πλούτο, τα προνόμια, τη μόρφωση, κτλ. Ως προς τα human rights, αυτά, όπως επεσήμανε ο Marx, θεμελιώνονται στην απόσπαση και αποξένωση του ανθρώπου από άνθρωπο, και όχι στις ανθρώπινες σχέσεις την κοινωνικότητα και συλλογικότητα. Από το “On the Jewish Question” [1843]:

“Liberty is thus the right to do and perform anything that does not harm others. The limits within which each can act without harming others is determined by law ... This is the liberty of man viewed as an isolated monad, with drawn into himself. Liberty as a right of man is not based on the association of man with man but rather on the separation of man from man. The practical application of the right of liberty is the right of property… It lets every man find in other men not the realisation but rather the limitation of his own freedom …. Thus none of the so-called rights of man goes beyond the egoistic man, the man withdrawn into himself, his private interest and his private choice, and separated from the community as a member of civil society ... The only bond between men is natural necessity, need and private interest, the maintenance of their property and egoistic persons.”

Αθανασιος είπε...

Στις ΗΠΑ ολα τα κομματα συμφωνουν με τις αξιες του κλασικου φιλελευθερισμου!!απλα οι ρεπουμπλικανοι βρισκονται πιο κοντα στο φιλελευερισμο του john locke και οι δημοκρατικοι ειναι ναι μεν φιλελευθεροι αλλα υποστηριζουν καποια μεγαλυτερη κρατικη παρεμβαση χωρις ομως να ειναι σοσιαλδημοκρατες!! το libertarian party ειναι παρομοιο με τα 2 παραπανω κομματα αλλα πιο ακραιο!!
γενικοτερα ακομα και οι ακροδεξιοι στις ΗΠΑ ειναι κατα του μεγαλου κρατους και υπερ της οπλοφοριας για να προστατευτουν απο τη μεγαλη κυβερνηση!!
Thrass ναι οι ΗΠΑ ειναι προτυπο πολιτικου αλλα και οικονομικου φιλελευερισμου.μονο ενας ακραιος φιλελευθερος θα διαφωνουσε με αυτο!!αυτα που λες για το πολιτικο συστημα απλα δεν το εχεις ψαξει.ειναι πιο συνθετα τα πραγματα και πολυ καλυτερα απο την ευρωπη!!

Ανώνυμος είπε...

"έχει καταληφθεί από κατ' επάγγελμα θρησκόληπτους"

Έχει καταληφθεί από πρώην τροτσκιστές who pay lip service στους θρησκόληπτους.

Ανώνυμος είπε...

THrass η Αμερική είναι η μόνη χώρα στην οποία υπάρχει grass-roots φιλελεύθερο (ελευθεριακό) κίνημα.

Nievskii είπε...

@rebel@work

Ηπειρωτική είναι η προσπάθεια απόδοσης του όρου continental. Τουλάχιστον για την διάκριση των φιλοσοφικών ρευμάτων είναι δόκιμος όρος. Όπως θα ξέρεις, στον αγγλοσαξωνικό κόσμο η αριστερά δεν έχει σπουδαία επιρροή σήμερα και αυτοί που υπάρχουν ανήκουν σε κινήματα που αλλού είναι περιθωριακά λ.χ. σκέψου αντίστοιχα το SWP και το ελληνικό ΣΕΚ.

Κατά τ'αλλα πέφτεις στα λόγια μου, αφού επικαλείσαι την αριστερά με την "ευρεία έννοια". Όμως στην μεν κομμουνιστική της εκδοχή η αριστερά ενδιαφέρεται μόνο για τις σχέσεις ισχύος μεταξύ των τάξεων μέσα σε μια κοινωνία, στην δε ελευθεριακή/αναρχική της εκδοχή δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα δικαιώματα, αφού αυτά είναι κάτι που παραχωρεί το κράτος στους πολίτες/υπηκόους. Εσύ πια εκδοχή αναφέρεσαι;

Να προσθέσω, επειδή συνέχεια λέμε για την αμερικάνικη κοινωνία για το τι αποδέχεται ή όχι, ότι η αμερικάνικη κοινωνία δέχτηκες όλα τα ευρωπαϊκά ρεύματα, και πάρα πολλούς κομμουνιστές προφανώς, και ο κύριος λόγος που δεν έχει η αμερικάνικη κοινωνία μεγάλα αριστερά ρεύματα είναι ότι απλά δούλεψε το κράτος λίγο σαν χούντα κυνηγώντας τους πάντες - λογοκρισία, φυλακές, ξύλο, παρακολουθήσεις κλπ. Δεν είναι, η σημερινή αμερικανική κοινωνία, αν το θέλετε, μια φυσική εξέλιξη από το 1776 μέχρι σήμερα, γιατί κάτι τέτοιο είναι η γελοία αυτοαναφορική εικόνα των WASPs. Κατά τ'άλλα, οι ΗΠΑ έχουν honest God-fearing men πολίτες, που μακάρι να είχαμε εμείς τέτοιους συντηρητικούς κι όχι τα λαμόγια. Η διαφορά των πολιτών με τους πολιτικούς τους στις ΗΠΑ είναι πολύ πιο χτυπητή απότι στην Ελλάδα, δεν είναι η κοινωνία εικόνα των πολιτικών τους, όπως στην Ελλάδα.

Ανώνυμος είπε...

Μπήκα στο site που μας συστήνει να διαβάζουμε ο Νιέφσκι και έφριξα! Δείτε τι τραβάει όποιος θέλει να ανοίξει μια επιχειρησούλα:
http://www.bourdela.tv/component/option,com_smf/Itemid,250/topic,62535.0

Nievskii είπε...

Άστα να πάνε! Έχεις απόλυτο δίκιο. Η μόνη επιχειρηματικότητα που ανθεί στην Ελλάδα είναι τα σουβλατζίδικα και τα τυροπιτάδικα. Εδώ μας καταντήσαν όλες οι δεξιές και αριστερές κυβερνήσεις που είναι το ένα και το αυτό...Αλλά πλέον ούτε αυτά δεν μπορείς να ανοίξεις, αν διάβαζες rooster θα το ήξερες, δεν χρειάζεται να περνάς τόσες ώρες της ημέρας διαβάζοντας άλλα site - από καλώς εννοούμενη περιέργεια πάντα, εννοείται - θα τα βρεις όλα εδώ. Συν ότι το rooster μπορείς να το διαβάζεις και με τα δυο χέρια πάνω στο πληκτρολόγιο, μια καλή ευκαιρία δλδ να κόψεις και τις εφηβικές κακές συνήθειες και να μην καταξοδεύεσαι για επισκέψεις στον δερματολόγο!

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock