Από το βιβλίο: Μανώλης Βασιλάκης, Η Μάστιγα του Θεού, εκδόσεις ΓΝΩΣΕΙΣ, σελίδες 666.
Πρόλογος του συγγραφέα
«Ελλάδα σημαίνει Ορθοδοξία». Αυτό το ιδεολόγημα το ακούμε επί μία ολόκληρη (δεύτερη) επταετία από τα χείλη του υπηρέτη της πρώτης Χριστόδουλου. Ή με δικά του λόγια διατυπωμένο, «για να είσαι Έλληνας προϋπόθεση είναι να είσαι χριστιανός ορθόδοξος». Στα αντίστοιχα κεφάλαια θα έχομε την ευκαιρία να σχολιάσομε όλα τα ιδεολογήματα του Αρχιεπισκόπου και των ομοϊδεατών του. Εδώ σημειώνομε μόνον ότι ο «ελληνοχριστιανισμός» μετά το 1974 μεταμφιέστηκε σε «ελληνορθοδοξία» και το 1998 απέκτησε ενιαία εκπροσώπηση και δυναμική πολιτική ηγεσία: τον Χριστόδουλο, που οχυρωμένος πίσω από την «επικρατούσα θρησκεία» εγείρει συνεχώς απαιτήσεις έναντι της πολιτείας, εν ονόματι πάντα της «Κιβωτού του έθνους».
Επέλεξα, αντί άλλου προλόγου, να παραθέσω τις απόψεις του Ελευθερίου Βενιζέλου για τα μείζονα θέματα που θέτουν όλα αυτά τα χρόνια ο Χριστόδουλος, η διοικούσα ιεραρχία, οι οπαδοί και οι ομοϊδεάτες τους. Πηγή είναι τα Εστενογραφημένα Πρακτικά της Β΄ Συντακτικής των Κρητών Συνελεύσεως1, Συνεδριάσεις Οκτωβρίου-Νοεμβρίου 1906 και ιδιαίτερα εκείνη της 28ης Οκτωβρίου. Ο πληρεξούσιος Σφακίων Ι. Λεκανίδης είχε προτείνει στο πρώτο άρθρο του Συντάγματος να τεθεί ότι «επίσημος θρησκεία» είναι η Ανατολική Ορθόδοξη, εκτοξεύοντας την κατηγορία ότι το σχέδιο διαπνέεται από υλισμό και θρησκευτική αδιαφορία ή και εχθρότητα προς την Εκκλησία. Η πρότασή του υποστηρίχθηκε με ενθουσιασμό από πολλούς πληρεξουσίους,2 με κυρίαρχο επιχείρημα την ευγνωμοσύνη προς την «Κιβωτό»...
*Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε τη συνέχεια και να σχολιάσετε*