Σε άρθρο του στην Wall Street Journal πέρυσι ο δημοσιογράφος Τάκης Μίχας είχε χαρακτηρίσει την Ελλάδα ως "το τελευταίο μαρξιστικό κράτος της Ευρώπης". Η μαρξίζουσα όμως προσέγγιση στην οικονομική διαχείριση της χώρας μας είναι απλώς μία έκφανση του γενικότερου πολιτικού και κοινωνικού σκοταδισμού της όπως αυτός εκφράζεται καθημερινά μέσα από την φασίζουσα ακαδημαϊκή νοοτροπία μας, την χαμηλότατη διείσδυση των νέων τεχνολογιών, τις σχέσεις εκκλησίας-κράτους κ.ο.κ.
Δε θα έπρεπε να προκαλεί λοιπόν και τόση εντύπωση η αφελέστατη απάντηση του γενικού γραμματέα του υπουργείου παιδείας κ. Καραμάνου στην επισήμανση 250 πανεπιστημιακών, ερευνητών και εκπαιδευτικών για την ανάγκη ουσιαστικής διδασκαλίας της θεωρίας της εξέλιξης στο μάθημα της βιολογίας στα σχολεία. Συγκεκριμένα ο κ. Καραμάνος δέχτηκε την δαρβινική θεωρία ως επιστημονικά δεδομένη συμπληρώνοντας όμως ότι «...δεν πρέπει να είμαστε παράλληλα και δογματικοί. Με την προσαρμοστικότητα και την εξέλιξη έχουν αναπτυχθεί ορισμένα είδη, αλλά ακόμη υπάρχουν και στοιχεία αναπάντητα».
Αυτό που προκαλεί όμως απογοήτευση είναι ότι ως σήμερα τουλάχιστον δεν υπήρξε καμία μαζική ακαδημαϊκή κριτική της θέσης του κ. Καραμάνου, ακόμη και από την υποτίθεται «ευαίσθητη» σε ζητήματα που άπτονται τις σχέσεως θρησκείας-επιστήμης ελληνική Αριστερά. Αντίθετα η σύγκλητος του ΕΚΠΑ σε συνεδρία της στις 21-7-2006 φρόντισε για ακόμη μια φορά να περιορίσει τον κοινωνικό ρόλο του πανεπιστημίου σε ευχολόγια εκφράζοντας «την έντονη διαμαρτυρία και τον αποτροπιασμό της για τις εκατόμβες των θυμάτων, κυρίως αμάχων και μικρών παιδιών που έχουν προκληθεί και προκαλούνται καθημερινά από τις πολεμικές επιχειρήσεις του Ισραήλ.» (το εν λόγω απόσπασμα των πρακτικών της Συγκλήτου κοινοποιήθηκε πριν μερικές ημέρες). Τέτοιες συνδικαλιστικού τύπου καταγγελίες, ακόμη κι αν είναι ορθές, δεν έχουν τίποτα καινούριο να προσθέσουν στο δημόσιο διάλογο. Έγιναν απλά για να γίνουν.
Επιστρέφοντας στην ατάκα του κ. Καραμάνου δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ αν πράγματι πιστεύει στα σοβαρά ότι όσοι δέχονται την δαρβινική θεωρία ως την κυρίαρχη και ως τώρα μοναδική καθολικά αποδεκτή επιστημονική θεωρία της προέλευσης των ειδών είναι δογματικοί.
Επίσης θα ήθελα να μάθω ποια ακριβώς στοιχεία θεωρεί ο ίδιος αναπάντητα και πώς αυτά ενισχύουν τη θέση κάποιας άλλης επιστημονικής θεωρίας. Γιατί ναι, η θεωρία της φυσικής επιλογής συνεχίζει και η ίδια να εξελίσσεται και να τροποποιείται έχοντας αλλάξει πολύ από την εποχή που πρωτοδιατυπώθηκε (ας μην ξεχνάμε ότι ο Δαρβίνος -όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι της εποχής του- δεν γνώριζε π.χ. για την ύπαρξη των γονιδίων) και συνεχίζει να εμφανίζει κενά τα οποία όμως θα πρέπει να συγκριθούν με τις αντίστοιχες αδυναμίες των όποιων εναλλακτικών θεωριών. Σε κάθε τέτοια σύγκριση η δαρβινική θεωρία εδώ και δεκαετίες αναμφισβήτητα υπερτερεί όλων των υποψήφιων ανταγωνιστών της. Επιπλέον απόδειξη της ισχύς και της καθολικής αποδοχής της είναι ότι ξεπέρασε το επιστημονικό πεδίο της βιολογίας φτάνοντας σήμερα να χρησιμοποιείται από πολύ σοβαρούς επιστήμονες σε τόσο "εξωτικές" επιστημονικές εργασίες όπως αυτές που πραγματεύονται την ίδια τη δημιουργία του σύμπαντος μέσα από μία διαδικασία "φυσικής επιλογής" των πιο κατάλληλων συμπάντων.
Αυτά όσον αφορά την εως τώρα (μη)ύπαρξη σοβαρής επιστημονικής αμφισβήτησης της φυσικής επιλογής. Αυτό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως "αντίβαρο" είναι η χρήση μίας δογματικής θεωρίας -οποιασδήποτε επίσημης θρησκείας ή προσωπικής φιλοσοφίας- η οποία να συμπληρώνει (μη επιστημονικά) τα κενά ή και να αντικαθιστά πλήρως τη δαρβινική θεωρία. Αυτή η "σύγκρουση" προφανώς δεν περιορίζεται στον Δαρβίνο αλλά σε κάθε σχεδόν επιστημονικό τομέα. Και προφανώς η επιστήμη -και η πολιτεία- δεν μπορεί και δεν πρέπει να αναγκάσει κάποιον να είναι με το ζόρι ορθολογιστής. Το υπουργείο παιδείας όμως οφείλει να μας ενημερώσει με ειλικρίνεια ότι εγκρίνει και προωθεί τη σχολική διδασκαλία δογμάτων ως εναλλακτικές φιλοσοφικές επιλογές.
Επιπρόσθετα, η επίμαχη πρόταση του κ. Καραμάνου για να μπορεί να ευσταθεί λογικά θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί ως εξής: «...πρέπει να είμαστε παράλληλα και δογματικοί. Με την προσαρμοστικότητα και την εξέλιξη έχουν αναπτυχθεί ορισμένα είδη, αλλά ακόμη υπάρχουν και στοιχεία αναπάντητα».
Διαβάστε επίσης:
1) Νοήμων Σχεδιασμός vs Φυσική Επιλογή (ή κατά άλλους Μπους vs Δαρβίνος)
2) Γιατι στην Ελλαδα δεν υπαρχει εξελιξη?
7 σχόλια:
avatar:Επιστρέφοντας στην ατάκα του κ. Καραμάνου δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ αν πράγματι πιστεύει στα σοβαρά ότι όσοι δέχονται την δαρβινική θεωρία ως την κυρίαρχη και ως τώρα μοναδική καθολικά αποδεκτή επιστημονική θεωρία της προέλευσης των ειδών είναι δογματικοί.
Το να μιλάμε ακόμα περί δαρβινικής ‘θεωρίας’ είναι ήδη νομίζω παραχώρηση στο στρατόπεδο του κ. Καραμάνου που δε θα έπρεπε να κάνουμε. Είναι όντως αλήθεια ότι πολλά από τα όσα έγραψε ο Δαρβίνος αποδείχτηκαν λάθος ή και ανεπαρκή – πολύ σωστά αναφέρεις και τα περί γονιδίων. Την εξέλιξη όμως των ειδών οφείλουμε πλέον να αποδεχτούμε ως γεγονός (όπως αποδεχόμαστε πια ότι η Γη δεν είναι επίπεδη) και όχι απλά ως μια από όλες τις πιθανές θεωρίες που απαντάνε τα σχετικά ερωτήματα. Και μόνο από την τελευταία πρόταση του κ. Καραμάνου - «με την προσαρμοστικότητα και την εξέλιξη έχουν αναπτυχθεί ορισμένα είδη, αλλά ακόμη υπάρχουν και στοιχεία αναπάντητα» - είναι απολύτως σαφές ότι ο κύριος αυτός δεν έχει καταλάβει απολύτως τίποτα για το πως λειτουργεί η εξέλιξη.
Παιδιά εγώ δεν κατάλαβα γιατί θεωρείτε το σχόλιο του κ. Καραμάνου τόσο εξωφρενικό. Πόσες και πόσες θεωρίες που στην αρχή ήταν πολλά υποσχόμενες τελικά αποδείχτηκαν ανεπαρκείς ή λανθασμένες,και αργότερα μετατράπηκαν σε "θρησκείες" καθώς κάποιοι δογματικοί επιστήμονες αρνήθηκαν να τις εγκαταλείψουν παρά την απόρριψή τους απο τα δεδομένα (π.χ. Μαρξιστική θεωρία). Άρα λοιπόν το σχόλιο του κ. Καραμάνου μου φαίνεται λογικό. Με βάση τη μία και μοναδική πρόταση που έχετε παραθέσει, επ' ουδενί δεν βγαίνει το συμπέρασμα ότι υποννοούσε ότι πρέπει να διδάσκεται η θεωρία του Intelligent Design (ID) ως εναλλακτική.
Επιπλέον, το γεγονός ότι η θεωρία του ID δεν είναι επιστημονική θεωρία καθώς δεν μπορεί εμπειρικά να μελετηθεί, δεν αποκλείει τη διδασκαλία της ως φιλοσοφικής θεωρίας υπαγόμενης στο πεδίο της μεταφυσικής. Άλλωστε, κατά πολλούς φυσικούς ούτε το string theory έχει αποκτήσει στάτους επιστημονικής θεωρίας (λόγω της αδυναμίας εμπειρικής μελέτης του) όμως αυτό δεν μας εμποδίζει τουλάχιστον να την αναφέρουμε.
Άποψή μου είναι ότι η σύγκριση του ID με την εξέλιξη είναι σα να συγκρίνουμε μήλα με πορτοκάλια. Η μία άπτεται επί φυσικών θεμάτων, ενώ η άλλη επί μεταφυσικών.
@Κώστας
Ανέφερα και πριν ότι όλες οι επιστημονικές θεωρίες βρίσκονται διαρκώς υπό κρίση. Το ίδιο προφανώς ισχύει και για τη φυσική επιλογή παρόλο που ανήκει στις πλέον ισχυρά θεμελιωμένες θεωρίες της επιστήμης (όπως σωστά παρατήρησε ο Γιώργος το να την αμφισβητούμε είναι πια σχεδόν σαν να αμφισβητούμε ότι η γη δεν είναι επίπεδη).
Αυτό δεν έχει καμία σχέση με αυτό που είπε ο κ. Καραμάνος. Προφανώς από την πρότασή του δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν υποννοούσε το intelligent design ή το Spaghetti monster ως εναλλακτικές απαντήσεις στα αναπάντητα στοιχεία (αν και μπορούμε να κάνουμε ισχυρές υποθέσεις δεδομένου ότι η όλη συζήτηση αφορούσε την ουσιαστική διδασκαλία της δαρβινικής θεωρίας συγκριτικά με τη διδασκαλία των θρησκευτικών).
Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι μας κάλεσε να μην υιοθετούμε τη σύγχρονη επιστημονική σκέψη γιατί τότε θα είμαστε δογματικοί. Πράγμα που είναι τελείως παράλογο. Όπως είπα και πριν, ας βγουν εναλλακτικές επιστημονικές θεωρίες ισχυρότερες της δαρβινικής και τότε μπορεί να αποκαλέσει όσους εμμένουν σε αυτήν "δογματικούς".
Επιπλέον μην τα συγχέεις με το κλασσικό creationism. Το intelligent design πλασάρεται ως εναλλακτική επιστημονική θεωρία κι όχι ως μεταφυσική διδασκαλία.
Για να συγκρίνεις τις χορδές με τον δημιουργισμό χρειάζεται πραγματικά μεγάλη φαντασία.
Επί τοις ουσίας, οιμαθητές καλό θα ήταν να μαθαίνουν πιο πολλά γύρω από την εξέλιξη. Πρόσφατη μελέτη μας δείχνει λίγο πιο πάνω από τις Η.Π.Α.
Ας μου επιτραπεί η παρατήρηση ότι αυτό το οποίο χαρακτηρίζεται εδώ σαν "πολιτικός σκοταδισμός" είναι απλά ένα μικρό παράδειγμα του εν γένει μεγάλου θέματος του πολιτικού και κοινωνικού σκοταδισμού της νεώτερης Ελλάδας όπου ενώ όλα τα μεταπολιτευτικά οχήματα κοινωνικής πλεύσης (Συστήματα παιδείας, υγείας, ασφαλιστικά, πολεοδομικά, χωροταξικά, απονομής δικαιωσύνης, θρησκευτικά εν γένει ιδεολογικά) έχουν καταρρέυσει στη συνείδηση ενός κόσμου πολλών εκατομμυρίων πολιτών παρατηρούνται απλά σκιαμαχίες ανάμεσα σε βολεμένους οι οποίοι είχαν τις άκρες να δικτυωθούν σε κάποια από τις παραφυάδες της ολιγοπολιακής δομής της οικονομίας (γνωστό τον τάδε βουλευτή ή μεγαλοεπιχειρηματία) και τους βλαμμένους οι οποίοι ακόμα κουβαλάνε νερό σε αυτό το χρεοκοπημένο σύστημα (φοιτητές, δημ. υπάλληλοι, συνδικαλιστές) με το σκοπό της αποσπασης ενός μικρού οσταρίου (κοκκάλου)από την ουρίτσα των 100τρις δραχμών παλαιάς κοπής που κατέφαγε το τυχερότερο και πιό διεφθαρμένο πολιτικό καθεστώς (δε μιλάμε για κόμμα πλέον) της Ευρώπης τα τελευταία 25 χρόνια...
Οπότε το να μέμφεται κανείς αυτό το σύστημα γιατι δεν αποδέχεται την επιστήμη, γιατι περι αυτού προκειται και αυτό αντιπροσωπέυει η δαρβινική θεωρία, είναι τουλάχιστον αστειο, εφόσον είναι γνωστό ότι η πανταχού παρούσα Εκκλησία με τον λαλίστατο επί της γής εκπρόσωπο του υψίστου κου Παρασκευαϊδη σε περίπτωση που αναγνωριστεί στην επιστήμη το δικαίωμα να εκφέρει γνώμη (πως τολμάει!!!) υπάρχει ο φόβος ότι θα κοπεί η θρησκευτική πελατεία του συστήματος στο οποιο προϊσταται. Ξέρετε πόσο κοστίζει και πόσοι τρώνε από ένα θρησκευτικό γάμο με τα parafernalia -διάβαζε δεξιώσεις με το ζεύγος ντυμένο στα νυφικά ρούχα κλπ; ιδίως στα "καλά" προάστια; χα!!! πολλά λεφτά, αρκετά για να κατακεραυνώσεις τον οποιοδήποτε Δαρβίνο και να αποσιωπήσεις συνομωτικά τις διδαχές του πραγματικού Κυρίου και όχι του "αντιπροσώπου του". Οπότε τι να λέμε, σου λέει κάτσε μην ξυπνήσει το πόπολο και σκεφτεί την πραγματική ματαιότητα των εγκοσμίων οπότε πάπαλα, άντε να επιβιώνουμε από κανένα βαφτίσι και καμμιά κηδεία...
Δυστυχώς τόσο απλά είναι τα πράγματα...
Για τη δε θεωρία της εξέλιξης ,ήταν μάλλον αναμενόμενο να υπάρχουν αποκλίσεις αφού ο Δαρβίνος δεν είχε τα επιστημονικά μέσα που υπάρχουν σήμερα.
Για το δε κύριο Καραμάνο ,λυπάμαι και για το μορφωτικό και για το πολιτικό του επίπεδο. Ίσως τελικά αντί για πολιτικό σκοταδισμό ,θα ήταν καλύτερα να μιλάμε για πολιτική ημιμάθεια. Βουλευτές που δεν ξέρουν να εκφραστούν που γίνονται δημοσίως ρεζίλι. Ατάκες κλασικές όπως "ντρέψου εσύ" (Π. Ψωμιάδης) για να μη θυμηθώ τον ανεκδιήγητο Καλαντζή και τις θέσεις του περί των πυρκαγιών της Χαλκιδικής.
Τώρα αν πίσω από όλα αυτά βρίσκεται ο εκκλησιαστικός δάκτυλος ,θα διαφωνήσω. Πιστεύω ότι η διδασκαλία της εξέλιξης είναι ένα ζήτημα το οποίο κανείς δεν έχει σκεφτεί να το πάρει στα σοβαρά επειδή κανείς στο ΥΠΠΘ δεν το εκτίμησε ποτέ. Κανείς δεν έκατσε να αναρωτηθεί αν τα μαθήματα που διδάσκονται στα σχολεία είναι τα σωστά ,κανείς δεν ενδιαφέρθηκε.
Avatar, εντυπωσή μου είναι ότι το ID δεν είναι η επιστημονική εκδοχή του Δημιουργισμού, αλλά η μετεξελιγμένη εκδοχή του. Το γεγονός ότι πλασάρεται ως επιστημονική θεωρία το γνωρίζω, όμως κάτι τέτοιο είναι πάνω από όλα μεθοδολογικά λανθασμένο, καθώς για να θεωρείται μια θεωρία ως επιστημονική πρέπει να υπάγεται στη αρχή του falsifiability, κάτι που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ισχύει (εκτός αν ο Θεός εμφανιστεί και μας διαφωτίσει). Αυτό όμως δεν εμποδίζει κάποιον να την εξετάσει ως φιλοσοφική, μεταφυσική θεωρία, μια που σε αντίθεση με το Δημιουργισμό κάποιες εκδοχές της δεν αντιβαίνουν απαραίτητα τα επιστημονικά δεδομένα. Θεωρώ επίσης ότι βάζεις λόγια στο στόμα του κ. Καραμάνου. Το να πει κανείς ότι δεν πρέπει να είμαστε δογματικοί δεν σημαίνει και ότι μας καλεί να μην την υιοθετήσουμε από τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποια καλύτερη εναλλακτική θεωρία.
Ξεκάλτσωτε, την ένσταση στο χαρακτηρισμό του string theory ως επιστημονικής θεωρίας λόγω της αδυναμίας εμπειρικής μελέτης της, και τον παραλληλισμό της με θρησκευτική θεωρία (επειδή βασίζεται σε μεγαλο βαθμό στην πίστη και όχι σε δεδομένα), την έχουν κάνει φυσικοί, και κυρίως όσοι ασχολούνται με το loop quantum gravity. Το λέω αυτό για να μην πιστωθώ τη φαντασία. Πάντως ο Smolin σε πρόσφατο κείμενο άφησε κάποια παραθυράκια ελπίδας ότι ίσως να υπάρχει δυνατότητα έμμεσης εμπειρικής αξιολόγησης της θεωρίας.
Δημοσίευση σχολίου