Είναι ο Sarkozy η μόνη ελπίδα για την Γαλλία;

Αντιγράφω από τη σημερινή
"Καθημερινή"

"Εμφανή στροφή προς τα δεξιά, αλλά και προσπάθεια για προσέγγιση της νέας γενιάς και των μεταναστών αποτέλεσε η ομιλία του Γάλλου υπουργού Εσωτερικών και πιθανότερου υποψηφίου του κυβερνώντος κόμματος για τις προεδρικές εκλογές του 2007, στην οποία ο Νικολά Σαρκοζί παρουσίασε τις προτάσεις του συνοδευόμενες από υποσχέσεις για δραστική μείωση της ανεργίας και ρήξη με το παρελθόν και τις παρωχημένες αξίες...Εν μέσω νεαρών οπαδών του κυβερνώντος κόμματος που τον επευφημούσαν, αλλά και παρουσία του άλλοτε αστέρα της ροκ Τζόνι Χαλιντέι και του νυν Ντοκ Ζινεκό, ο Σαρκοζί καταφέρθηκε εναντίον των αριστερών ιδεωδών τα οποία καλλιέργησε εις βάρος της σύχρονης Γαλλίας η γενιά του Μάη του ’68, που, όπως τόνισε, έχει διεισδύσει σε όλα τα σημαντικά κλιμάκια της γαλλικής κοινωνίας, στην πολιτική και την παιδεία. Χαρακτήρισε μάλιστα τους σημερινούς νέους θύματα των φοιτητών του Μάη του ’68 που «ήσαν τα κακομαθημένα παιδιά μιας τριακονταετίας ευημερίας» σε αντίθεση με τη σημερινή νέα γενιά της κρίσης που καλείται «να πληρώσει τον λογαριασμό». Τάχθηκε, άλλωστε, εναντίον της νοοτροπίας «της εξάρτησης και του κοινωνικού κράτους», επιστέγασμα του οποίου χαρακτήρισε την εργάσιμη εβδομάδα 35 ωρών που υπήρξε μέτρο της κυβέρνησης των Σοσιαλιστών, και υποσχέθηκε να περιορίσει την ανεργία στο 5% μέσα σε πέντε χρόνια.Σημειωτέον ότι η ανεργία στη Γαλλία υποχώρησε τον Ιούλιο στο 8,9% από το 9% στο οποίο έχει καθηλωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Υποσχόμενος, άλλωστε, να «δώσει ξανά στην εργασία την πραγματική της αξία», τόνισε ότι θα προτείνει να μειωθούν οι φόροι της εργασίας, να εξαρτηθούν οι αποδοχές των εργαζομένων από το πόσο εργάζονται αυτοί και «να αντικατασταθεί η λογική της αναδιανομής με τη λογική της ανάπτυξης»... "

Έχω πολλές επιφυλάξεις κατά πόσο ο φιλελευθερισμός του Sarkozy είναι γνήσιος. Και ο Chirac άλλωστε έπαιξε παλαιότερα το φιλελεύθερο χαρτί , για ψηφοθηρικούς λόγους,και όλοι γνωρίζουμε την κατάληξη . Εξάλλου οι πολιτικές του Sarkozy είναι πολλές φορές αντιφατικές,ενώ άλλες φορές φλερτάρει με την πιο ξενοφοβική Δεξιά.Δεν έχει περάσει εξάλλου καιρός που, απηχώντας τις χειρότερες παραδόσεις του γαλλικού προστατευτισμού,τάχθηκε ανοικτά υπερ της προστασίας των γαλλικών επιχειρήσεων από τον διεθνή ανταγωνισμό
...Και όμως ο Sarkozy είναι ο μόνος σημαντικός Γάλλος πολιτικός που έχει μιλήσει κατά καιρούς για την ανάγκη ριζικών φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων. Με πιο ακραιφνείς Γάλλους φιλελευθερους,όπως ο Αlain Madelin να είναι πια πολιτικά περιθωριοποιημένοι, ίσως να είναι η μονη αξιόπιστη λύση για τη Γαλλία... Αν μπορεί κάποιος να σπάσει το κρατικίστικο consensus που κυριαρχεί στην γαλλική πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες, και τουλάχιστον να πραγματοποιήσει κάποιες αλλαγές θατσερικού τύπου, αυτός είναι μόνο ο Γάλλος Υπουργός Εσωτερικών...Και σίγουρα όχι , η εκπρόσωπος του life style σοσιαλισμού, αγαπημένη των Μ.Μ.Ε., Segolene Royal ...
...Ίδομεν...