Το αμερικανικό σύστημα γεννάει φτώχεια και εξαθλίωση?

Νέο άρθρο

Ίσως μια από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες αυταπάτες των εχθρών της ελεύθερης οικονομίας και των ανοιχτών αγορών είναι ότι το αμερικανικό μοντέλο παράγει ανισότητες, φτώχεια και εξαθλίωση. Παλαιότερα μάλιστα την προσδιόριζαν και ποσοτικά στο ένα τρίτο του πληθυσμού (οι περίφημες θεωρίες της κοινωνίας των δύο τρίτων). Όλα αυτά φυσικά χάρη στον δαιμονικό νεοφιλελευθερισμό. Βέβαια τελευταία δεν ακούμε πολλές τέτοιες υπερβολές διότι η αλήθεια γίνεται όλο και πιο δύσκολο να αλλοιωθεί.

Υπάρχουν άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας στις ΗΠΑ; Ασφαλώς και υπάρχουν. Αντιστοιχούν στο 12% περίπου. Τι ορίζεται όμως ως όριο φτώχειας; Χοντρικά, θεωρείται κάποιος κάτω από το όριο αυτό όταν έχει εισόδημα λιγότερο από το μισό του μισού του μέσου εισοδήματος της χώρας. Αυτό όμως είναι απλά μια στατιστική κατανομή. Δεν είναι σε θέση να περιγράψει την αγοραστική δύναμη και το βιοτικό επίπεδο που εξασφαλίζει το εισόδημα αυτό, πράγμα που αποδεικνύεται από τα ποσοστά κατοχής σειράς καταναλωτικών αγαθών (αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, ψυγεία, κ.ά.), ιδιοκατοίκησης, προσδόκιμου επιβίωσης κτλ. Πχ. για μια τετραμελή οικογένεια με 2 παιδιά το όριο είναι 18,660$, ποσό που επιτρέπει μια διαβίωση που στις περισσότερες από τις υπόλοιπες χώρες του πλανήτη θα χαρακτηρίζονταν υπερπολυτελής. Ας δούμε λίγα γραφήματα με στατιστικά...

*Διαβάστε εδώ τη συνέχεια του άρθρου*