Η τρομοκρατία του ψεύδους

oh You're So Condescending, your Gall Is Never Ending
we Don't Want Nothin', Not A Thing From You
your Life Is Trite And Jaded, boring And Confiscated
if That's Your Best, Your Best Won't Do
Twisted Sister

Την τελευταία εβδομάδα διάβασα απόψεις σε πολλά φοιτητικά φόρουμ, παρακολούθησα τις τοποθετήσεις στην Γ.Σ. του συνδικαλιστικού συλλόγου της Ιατρικής και έτυχε να βρεθώ και στην προσυγκέντρωση στα Προπύλαια την Πέμπτη. Αυτό που μου έκανε εντύπωση, παρά την μακρόχρονη "θητεία" μου στο χώρο, είναι με πόση ευκολία το απίστευτο ψέμα φτάνει να θεωρείται δεδομένη και αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Ο Γκαίμπελς θα ήταν περήφανος για τους συνεχιστές των πρακτικών του. Η ανάγκη που γεννά αυτήν την τρομοκρατία του ψεύδους δεν είναι άλλη από την αδυναμία των πραγματικών πολιτικών επιχειρημάτων.

Η διαφωνία πχ την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ ή την αξιολόγηση των ιδρυμάτων είναι μια πολιτική θέση, με την οποία διαφωνώ αλλά την σέβομαι ως αντίθετη άποψη. Τα επαναλαμβανόμενα συνειδητά ψέματα όμως δεν είναι πολιτικές θέσεις, έρχονται να καλύψουν την πολιτική ανεπάρκεια των εκφραστών τους, και δεν τυγχάνουν κανενός σεβασμού. Οι ίδιοι καταλαβαίνουν ότι δεν είναι τόσο εύκολο να πείσουν πια, μόνο με τα πολιτικά τους επιχειρήματα, τα οποία απαξιώνται από την ροή της ιστορίας. Μετέρχονται λοιπόν κάθε τρομοκρατικού μέσου που διαθέτουν. Την προηγούμενη Τετάρτη άκουσα ο ίδιος τον εκπρόσωπο των ΕΑΑΚ στην Ιατρική να λέει ότι αξιολόγηση σημαίνει ...κατάργηση του ασύλου! Ότι εντατικοποίηση των σπουδών σημαίνει ...κατάργηση της δυνατότητας φοιτητικών διεκδικήσεων! Και πολλά άλλα τέτοια παρόμοια. Το απόλυτο και οριστικό διαζύγιο με την πραγματικότητα και τον ορθολογισμό (φαινομενικά πάντα, διότι όλα αυτά γίνονται απόλυτα συνειδητά και εξυπηρετούν ευρύτερες πολιτικές "αντιπαράθεσης" και απλά βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στα πανεπιστήμια). Εδώ θα περιοριστώ στο σχολιασμό μερικών από τα πιο συχνά και χτυπητά ψεύδη που αναπαράγωνται διαρκώς και καλλιεργούν κλίμα τρομοκράτησης των φοιτητών για τις επερχόμενες αλλαγές.

Κατ'αρχήν, κατηγορούν το Υπουργείο Παιδείας ότι προχωράει σε αλλαγές χωρίς να ρωτήσει τους εμπλεκόμενους φορείς. ΨΕΥΔΟΣ. Το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας που συστάθηκε πέρισυ για να κάνει τις προτάσεις περιελάμβανε όλους τους θεσμικούς φορείς. Αυτοί επέλεξαν να αποχωρήσουν πέρισυ τον Μάρτιο. Φυσικά το συμβούλιο συνέχισε τις εργασίες του και κατέληξε στο πορισμά του, χωρίς την συμμετοχή τους. Οι ίδιοι λοιπόν συνδικαλιστές που σήμερα κατηγορούν το υπουργείο, με την ανεύθυνη στάση τους κατάφεραν να μηδενίσουν την όποια επιρροή θα μπορούσαν να έχουν στο πόρισμα και στις προτάσεις προς το υπουργείο (1), (2), (3). Διότι ο μόνιμος στόχος τους δεν είναι να γίνουν αλλαγές προς το καλύτερο, αλλά να μην αλλάξει τίποτα απολύτως. Γι'αυτό σαμποτάρουν κάθε φορά την όποια συζήτηση για διατύπωση προτάσεων και αντιδρούν μετά σε κάθε προσθάθεια αλλαγών. Ένα θέατρο παραλόγου, το οποίο παρακολουθούμε δεκαετίες τώρα, και το εισιτήριο που πληρώνουμε είναι η απαξίωση της εκπαίδευσης.

Τρομοκρατούν τους φοιτητές με ΨΕΥΔΗ περί κατάργησης του ασύλου. Το άσυλο δεν καταργείται, διότι αποτελεί θεμέλιο της κατοχύρωσης των ακαδημαϊκών ελευθερίων και της ανεμπόδιστης διακίνησης ιδεών στον χώρο του πανεπιστημίου. Εδώ όμως και πολλά χρόνια το άσυλο δυσλειτουργεί, δημιουργώντας συνθήκες όπου επωάζονται παράνομες δραστηριότητες του κοινού ποινικού δικαίου. Το ίδιο το άσυλο έχει γίνει μέσο, αντί για προστασία, για παραβίαση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων της πανεπιστημιακής κοινότητας. Έτσι, θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα παραβιάζονται, πανεπιστημιακές εκδηλώσεις διαλύονται, πολύτιμες υποδομές καταστρέφονται. Ο νέος νόμος δεν έρχεται να καταργήσει το άσυλο, αλλά να κάνει πιο δύσκολη την κατάχρησή του χωρίς να φεύγει η εξουσία από την ακαδημαϊκή κοινότητα, με την αντικατάσταση της υφιστάμενης Επιτροπής Ασύλου από το Πρυτανικό Συμβούλιο, το όποίο προτείνεται να αποφασίζει με αυξημένη πλειοψηφία δύο τρίτων.

Τι λέει ακριβώς το προσχέδιο διάταξης νέου νόμου:
Η παράγραφος 6 του άρθρου 2 του Ν. 1268/1982 αντικαθίσταται ως εξής:
«Το όργανο αυτό είναι το Πρυτανικό Συμβούλιο με δικαίωμα ψήφου όλων των μελών του. Οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με πλειοψηφία των 2/3 των παρόντων. Ο Πρύτανης μπορεί να παραπέμψει το θέμα στη Σύγκλητο, που συγκαλείται εκτάκτως και αποφασίζει επίσης με πλειοψηφία των 2/3 των παρόντων.»

Κινδυνολογούν συνεχώς για τους αιώνιους φοιτητές και για την άδικη μεταχείρηση όσων δουλεύουν ή λόγω άλλων αντικειμενικών δυσκολιών δεν μπορούν να τελειώσουν εγκαίρως τις σπουδές τους. ΨΕΥΔΟΣ. Ο στόχος των αλλαγών είναι όχι να τιμωρηθούν, όσοι για πραγματικούς λόγους αδυνατούν να τελειώσουν εγκαίρως, αλλά να εξασφαλίσουν μια ελάχιστη αξιοπιστία του πτυχίου. Επίσης θα ισχύσουν για όσους εγγραφούν στα πανεπιστήμια την επόμενη χρονιά, όχι για όσους ήδη φοιτούν. Ένα φοιτητής που παίρνει το πτυχίο μιας τετραετούς σχολής σε 7 ή 8 χρόνια, πώς μπορεί να θεωρείται ότι το πτυχίο πιστοποιεί την επάρκειά του σε μαθήματα που πέρασε σαν πρωτετής όταν η χρονική περίοδος της φοίτησής του ξεπερνά τόσο πολύ το προβλεπόμενο και οι όποιες γνώσεις του ουσιαστικά έχουν απαξιωθεί; Γιατί θα πρέπει ο Έλληνας φορολογούμενος να επιβαρύνεται με το επιπλέον κόστος της εκπαίδευσης κάποιου όταν παρατείνει με επιλογή ή ανικανότητά την φοίτηση, χρησιμοποιώντας τις παροχές του πανεπιστημίου σε υποδομές, βιβλία ή εκπαιδευτικό προσωπικό; Γιατί δεν υπάρχει ανάλογος θόρυβος για τις αναβολές στράτευσης που επίσης θέτουν ένα αντικειμενικό όριο στην παράταση των σπουδών; Τι σόι πανεπιστήμιο είναι αυτό που διευκολύνει όλους τους φοιτητές να αποφοιτήσουν χωρίς κανένα φίλτρο ουσιαστικής αξιολόγησης; Ποιός είπε οτι η είσοδος σε ένα ΑΕΙ σημαίει αυτομάτως και σίγουρη αποφοίτηση; Τι ακριβώς όμως προτείνεται;

Η πρόταση της Επιτροπής είναι: ...Η Επιτροπή θεωρεί ότι μία λύση θα ήταν ο περιορισμός των ετών φοίτησης σε 1.5ν (όπου ν ο ελάχιστος αριθμός ετών που απαιτείται για την απόκτηση του πτυχίου) για τους φοιτητές που δεν εργάζονται ή δεν έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις (ανατροφή τέκνων). Μία τέτοια λύση, αν προκριθεί, θα πρέπει να συνοδεύεται από μέτρα που ενισχύουν τη φοίτηση ατόμων που δεν έχουν οικονομικές δυνατότητες[...]Παράλληλα μέτρα, όπως η δυνατότητα διακοπής σπουδών για ένα ή δύο το πολύ έτη(που δεν θα προσμετρώνται στο 1.5ν), καθώς και η δυνατότητα μερικής φοίτησης (δυνατότητα περαίωσης των σπουδών σε 2ν χρόνια), θα πρέπει επίσης να προβλεφθούν για ειδικές περιπτώσεις (μητέρες ανηλίκων, εργαζόμενοι με αποδεδειγμένη πλήρη απασχόληση και ασφαλιστική κάλυψη, χρονίως πάσχοντες, κ.ά.).

Προσχέδιο διατάξεων νέου νόμου:
(Α) Στον Ν. 1268/1982 προστίθεται άρθρο 25α που έχει ως εξής:
«1. Ανώτατο χρονικό όριο φοίτησης στις προπτυχιακές σπουδές είναι ο ελάχιστος αριθμός εξαμήνων που απαιτούνται για τη λήψη του πτυχίου προσαυξανόμενος κατά 50% ή, προκειμένου για εργαζόμενους φοιτητές ή για γονείς ανήλικων τέκνων, διπλασιαζόμενος.
2. Εργαζόμενος θεωρείται ο φοιτητής που κατά τη διάρκεια των σπουδών του είχε, αθροιστικά επί τουλάχιστον ένα έτος, πλήρη απασχόληση με ασφαλιστική κάλυψη ή εάν πιστοποιείται με άλλο τρόπο η πλήρης απασχόληση, σε συνδυασμό με δυσχερή οικονομική κατάσταση του φοιτητή, όπως προκύπτει από την ατομική και οικογενειακή φορολογική δήλωση.
3. Ο φοιτητής έχει το δικαίωμα να διακόπτει, με έγγραφη δήλωσή του προς τη γραμματεία του Τμήματος, τις σπουδές του για ένα έως τέσσερα το πολύ εξάμηνα, συνεχόμενα ή μη, που δεν θα προσμετρώνται στον παραπάνω ανώτατο χρόνο σπουδών.
4. Μετά την πάροδο του ανώτατου χρόνου σπουδών, ο φοιτητής θεωρείται αυτοδικαίως απολέσας τη φοιτητική ιδιότητα. Συμμετοχή του σε εξετάσεις δεν είναι πλέον δυνατή. Εξαίρεση επιτρέπεται μόνο σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας και με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Τμήματος λαμβανόμενη με πλειοψηφία 3/4 του συνόλου των μελών του.
5. Οι διατάξεις του άρθρου αυτού εφαρμόζονται για τους φοιτητές που θα εγγράφονται σε Πανεπιστήμια από το ακαδημαϊκό έτος 2006-2007 και εφεξής.»
(Β) Η παράγραφος 8 του άρθρου 9 του Ν. 2083/1992 αντικαθίσταται ως εξής:
«8. (α) Μετά από τρεις αποτυχημένες εξετάσεις σε ένα μάθημα, ο φοιτητής, αν το ζητήσει εγγράφως ένα μήνα τουλάχιστον πριν από την επόμενη εξεταστική περίοδο, εξετάζεται κατά την περίοδο αυτή από τριμελή επιτροπή. Με την ίδια αίτηση ο φοιτητής δικαιούται να ζητήσει την εξαίρεση του εξεταστή από την τριμελή αυτή επιτροπή. Το τελευταίο αυτό αίτημα εξετάζεται από το Δ.Σ. ή τη Γ.Σ. του Τμήματος, που λαμβάνει υπόψη τυχόν πρόσθετες προϋποθέσεις που προβλέπονται στον εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας του Τμήματος.
(β) Ο φοιτητής δικαιούται, αν θεωρεί ότι αδικήθηκε, να έχει πρόσβαση στο διορθωμένο γραπτό του. Η πρόσβαση στα γραπτά εξετάσεων γίνεται σύμφωνα με πρόγραμμα που καταρτίζει ο διδάσκων μετά τη διόρθωση των γραπτών.»

Μπορεί οι αλλαγές να μην είναι οι καλύτερες δυνατές. Πάντα υπάρχουν αδυναμίες. Είναι όμως απόλυτα αναγκαίες και έχουν και μια ευρύτερη πολιτική συναίνεση για να εφαρμοστούν. Η πολιτική και ιδεολογική γύμνια των αντιδρούντων τους έχει εξωθήσει στην τρομοκρατία του ψεύδους, προκειμένου να σχηματίσουν τις θλιβερές μειοψηφίες που ελέγχουν τις περισσότερες γενικές συνελεύσεις των υπό κατάληψη σχολών. Η ελεύθερη ενημέρωση και ο ορθολογισμός μπορούν να αφαιρέσουν αυτό το πολιτικό τους δεκανίκι. Διαβάστε:
Το πλήρες πόρισμα του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας και τι ακριβώς αλλαγές στο νόμο προτείνονται.

Oh We're Not Gonna Take It
no, We Ain't Gonna Take It
oh We're Not Gonna Take It Anymore

we've Got The Right To Choose And
there Ain't No Way We'll Lose It
this Is Our Life, This Is Our Song
από το ίδιο