Μoney makes the world go around

Κάνοντας μια πρώτη αξιολόγηση των ελλείψεων της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί ότι δικαιωματικά πρώτη θέση στον κατάλογο καταλαμβάνει η έλλειψη οικονομικών πόρων. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι πραγματικά ένα κόμμα πολιτών και αυτό δεν το λέμε ως επικοινιακό τέχνασμα. Το σύνολο των οικονομικών της πόρων είναι από εθελοντικές συνεισφορές μελών της και άλλων απλών πολιτών. Σε αυτές τις εκλογές τα χρήματα που ξόδεψε το κόμμα και τα μέλη συνολικά δεν ξεπέρασαν τις μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των εξόδων (άνω του 90%) αφορούσαν ανελαστικές δαπάνες που είναι υποχρεωμένα τα κόμματα να καταβάλουν προκειμένου να μπορέσουν να συμμετάσχουν: παράβολα, έξοδα δικαστικών επιμελητών, εκτύπωση ψηφοδελτίων, μεταφορά τους σε όλες τις νομαρχίες της Ελλάδος κτλ. Τα χρήματα που διατέθηκαν για προβολή του κόμματος και των θέσεών του ήταν ελάχιστες χιλιάδες ευρώ.

Κάθε ψήφος έχει ένα κόστος προσέγγισης. Δεν φτάνει να συμφωνεί κάποιος μαζί σου. Πρέπει να τον βρεις, να του εκθέσεις τις ιδέες και τις προτάσεις σου, να τον πείσεις για αυτές και μετά να τον πείσεις ότι η ψήφος σε εσένα τις εξυπηρετεί καλύτερα από την ψήφο σε κάποιον άλλο. Το κόστος αυτό διαφέρει από πολίτη σε πολίτη και εξαρτάται και από το πόσο έτοιμος είναι να δεχτεί αυτά που λέμε και πόσο εύκολο είναι να τον βρούμε για να του τα πούμε. Σε επόμενη συζήτηση μπορούμε να αναλύσουμε αν τα λίγα χρήματα διατέθηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να κερδίσουν τους ψήφους που χρειάζονταν το μικρότερο κόστος προσέγγισης, άρα να μεγιστοποιηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα.

Το ζήτημα είναι πώς ένα κόμμα πολιτών πολλαπλασιάζει τους πόρους του, αποκτώντας έτσι την δυνατότητα να προσεγγίσει πολλαπλάσιους πολίτες;