Προς υπεράσπιση του Βάτσλαβ Κλάους : Για έναν φιλελεύθερο ευρωσκεπτικισμό

"Πολλοί από σας σίγουρα γνωρίζετε το όνομα του Γάλλου οικονομολόγου Frederic Bastiat καθώς και το διάσημο κείμενο του "Αίτημα των Κηροποιών εναντίον του ανταγωνισμού του..Ήλιου", το οποίο είναι πια ένα πασίγνωστο και απαραίτητο ανάγνωσμα, που φανερώνει τον παραλογισμό των πολιτικών παρεμβάσεων στην οικονομία . Στις 14 Νοεμβρίου 2008 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενέκρινε ,αυτή τη φορά, ένα πραγματικό " Αίτημα των Κηροποιών" ..., και επέβαλε δασμό 66% στα κεριά που εισάγονται από την Κίνα! Ποτέ δε θα πίστευα πως ενα δοκίμιο 160 ετών θα γινόταν πραγματικότητα, αλλά όμως συνέβη!"

Vaclav Klaus , πρόεδρος της Τσεχίας


Ο πρόεδρος της Τσεχίας, Βάτσλαβ Κλάους έκανε ένα τραγικό λάθος : είναι ο μοναδικός Eυρωπαίος ηγέτης που εκφράζει ανοιχτά την αντίθεση του στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται σήμερα η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Και αυτό δεν του το συγχωρούν οι ευρω-ελίτ και ο mainstream κεντροδεξιός και κεντροαριστερός Τύπος που τις στηρίζει. Βλέπετε, όλοι αυτοί θεωρούν αδιανόητο να υπάρχουν άνθρωποι με σώας τα φρένας, οι οποίοι να αμφισβητούν την...ένδοξη πορεία προς την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης! Κανένας, ούτε οι "στενόμυαλοι" και "εθνικιστές" πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών, ούτε εξτρεμιστές όπως ο πρόεδρος της Τσεχίας , δεν έχουν δικαίωμα να σταθούν εμπόδιο σε αυτό το λαμπρό μέλλον! Και αν κάποιος ευρωπαϊκός λαός, τολμήσει να εκφράσει διαφορετική γνώμη (όπως οι Ιρλανδοί που δεν ενέκριναν τη Συνθήκη της Λισαβώνας), οι ευρωπαϊκές ελίτ έχουν το δικό τους τρόπο να τον συνετίσουν και να του δείξουν πώς αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία : δημοψήφισμα ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να γίνει δεκτή η συνθήκη ( αναρωτιέμαι βέβαια, αν η συνθήκη γίνονταν δεκτή από την αρχή, θα ξαναγίνοταν δημόψηφισμα μέχρι να απορριφθεί ;)

Ο Κλάους έχει αμφισβητήσει αρκετές από τις "ορθοδοξίες" της εποχής μας. Έχει ταχθεί εναντίον της οικο-υστερίας, ενώ πιστεύει πως η κύρια αιτία της πρόσφατης οικονομικής κρίσης ήταν η κρατική παρέμβαση και όχι η ελεύθερη αγορά. Αλλά ο σκεπτικισμός του απέναντι στην "ιερή αγελάδα" της ευρωπαϊκής ενοποίησης, κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει. Στο ταξίδι του στην Ιρλανδία διέπραξε το...έγκλημα να συναντηθεί με εκπροσώπους της ευρωσκεπτικιστικής οργάνωσης "Libertas", προκαλώντας την οργή της φιλοευρωπαϊκής ιρλανδικής κυβέρνησης. Στην πρόσφατη ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αντιμετώπισε την εχθρότητα της πλειοψηφιας των ,παχυλά αμειβομένων, βουλευτών καθώς και του προέδρου του Σώματος, ενώ ο πολύς Ντανιέλ Κον Μπεντιντ δήλωσε με χαρακτηριστική περιφρόνηση πως ο Κλάους "έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα" . Διαβάζοντας πιο προσεκτικά το πολύ ενδιαφέρον κείμενο της ομιλίας του, γίνεται φανερό πως ο Κλάους, δεν αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή ενοποίηση αλλά στον τρόπο με τον οποίο γίνεται σήμερα. Ο Κλάους είναι υπέρ μιας Ευρώπης χωρίς δασμούς και προστατευτικά τείχη, όπου άνθρωποι και εμπορεύματα θα κυκλοφορούν ελεύθερα! Δε βλέπει όμως τί οφέλη μπορεί να προκύψουν για τον απλό πολίτη από τη διαδικασία της πολιτικής ενοποίησης. Για τον Κλάους,η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι ένα εργαλείο, και όχι αυτοσκοπός. Στόχος θα έπρεπε να είναι η ευημερία και η ελευθερία των πολιτών,και η όχι η ,από τα πάνω, οικοδόμηση μιας τεχνητής ευρωπαϊκής ταυτότητας, που δεν αντικατοπτρίζει την αυθόρμητη ιστορική εξέλιξη. Επίσης, επισημαίνει το δημοκρατικό έλλειμμα που χαρακτηρίζει τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ανεξέλεγκτος τρόπος που λειτουργούν όργανα, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο ο Κλάους, χωρίς περιστροφές, χαρακτηρίζει "αντιδημοκρατικό", έρχεται σε αντίθεση με αιώνες φιλελεύθερης παράδοσης και πρακτικής . Η απόσταση μεταξύ των πολιτών και των ευρωβουλευτών είναι τεράστια (και όχι μόνο για γεωγραφικούς λόγους), ενώ δεν ισχύει η κλασσική διάκριση μεταξύ κυβερνητικών και αντιπολιτευόμενων βουλευτών , που υπάρχει στα εθνικά κοινοβούλια. Όλοι οι βουλευτές, υποστηρίζουν την τάση για περισσότερη πολιτική ενοποίηση, εκτός από κάποιους διαφωνούντες που όμως βρίσκονται στο περιθώριο. Από αυτή την άποψη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, λειτουργεί ουσιαστικά σαν ένα μονοκομματικό κράτος. Μάλιστα, ο Κλάους δε διστάζει να χαρακτηρίσει το σχέδιο για ευρωπαϊκή πολιτική ενοποίηση ως ένα «αντιδημοκρατικό και ελιτίστικο σχέδιο,συγκρίσιμο με τις σοβιετικού τύπου δικτατορίες που απαγόρευαν την ελευθερία σκέψης».

Στην Ελλάδα έχουμε αφήσει πίσω μας τις εποχές του "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και έχουμε περάσει στη μονοκρατορία της μίας και μοναδικής ευρω-σκέψης. Ο σκεπτικισμός απέναντι στον τρόπο που οικοδομείται σήμερα η Ευρωπαϊκη Ένωση , έχει ταυτιστεί με τον εθνικισμό και τη ξενοφοβία της Άκρας Δεξιάς ή με την αντιπαγκοσμιοποίηση και τον αντικαπιταλισμό της Άκρας Αριστεράς. Οι Έλληνες φιλελεύθεροι, λόγω του παραδοσιακά δυτικόφιλου προσανατολισμού τους, αφήνουν συχνά στο απυρόβλητο την Ε.Ε. Ξεχνούν όμως πως η Ε.Ε., είναι ένα ακόμη κρατικό μόρφωμα, και πρέπει να υπόκειται στην ίδια κριτική που ασκούμε και στα εθνικά κράτη. Σήμερα ένας κοσμοπολίτης και αντιεθνικιστής φιλελεύθερος έχει πολλούς λόγους για να είναι εναντίον της Ε.Ε. Πρώτα απ'όλα , οι προστατευτικές πολιτικές της , με αποκορύφωμα το όνειδος που αποκαλείται "Κοινή Αγροτική Πολιτική". Μια πολιτική που επιβαρύνει δυσβάστακτα τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, και καταδικάζει στη φτώχεια τους αγρότες του Τρίτου Κόσμου. Κατόπι, το δυσβάστακτο κόστος που προέρχεται από τις χιλιάδες σελίδες νέας νομοθεσίας που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες, με άπειρους κανονισμούς και οδηγίες που καλύπτουν ότι μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους (από το υλικό που φτιάχνεται η σοκολάτα, μέχρι τα παιδικά παιχνίδια). Οι προσπάθειες για εξομοίωση του φορολογικού καθεστώτος των κρατών-μελών. Η τεράστια, ανεξέλεγκτη γραφειοκρατία, με τους χιλιάδες ακριβοπληρωμένους υπαλλήλους, και τα ατέλειωτα σκάνδαλα διαφθοράς , που φυσικά θα κάνει ότι μπορεί για να υπερασπίσει τα προνομια της και να δικαιολογήσει το ρόλο της. Και τέλος, για μια μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα, ίσως ήρθε η ώρα οι Έλληνες φιλελεύθεροι να ανοίξουν τη σχετική συζήτηση : Όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων που δέχτηκε η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες , μήπως τελικά καθυστέρησε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, μιας και μας παρείχε την εγγύηση πως , ακόμη και αν φυτοζωεί, το σύστημα δεν επρόκειτο να καταρρεύσει ;Mήπως τα γενναιόδωρα ευρωπαϊκά πακέτα οδήγησαν τελικά στη διαιώνιση του υπάρχοντος αναποτελεσματικού και διεφθαρμένου συστήματος, αφού βοήθησαν τους πολιτικούς να διατηρήσουν την εξουσία τους και το κατεστημένο, κρατικοδίαιτο κεφάλαιο, να αποκομίσει τεράστια κέρδη ;

Αν κοιτάξουμε την ιστορία, θα διαπιστώσουμε πως η ευρωπαϊκή ήπειρος, δεν είχε ποτέ ένα πολιτικό κέντρο. Αντίθετα, υπήρχε ένα μωσαϊκό από δεκάδες ή και εκατοντάδες κρατικά μορφώματα (κράτη-έθνη, πόλεις-κράτη), ενώ στο εσωτερικό τους η Εκκλησια , οι βασιλιάδες και οι ευγενείς αντιμάχονταν για την εξουσία και μ'αυτόν τον τρόπο ισορροπούσε ο ένας την επιρροή του άλλου . Όπως παραδέχονται πολλοί ιστορικοί, αυτός ο πλουραλισμός , ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους της ευρωπαϊκής επιτυχίας , αφού δημιούργησε έναν ανταγωνισμό μεταξύ διαφορετικών κρατών και διαφορετικών οικονομικών, πολιτικών συστημάτων και αποθάρρυνε τους πολιτικούς ηγέτες να ασκήσουν απόλυτη εξουσία . Σε μια εποχή σαν τη σημερινή , που ο συγκεντρωτισμός και η στενότερη πολιτική ενοποίηση έχουν γίνει δόγμα και οι ελίτ προσπαθούν να μας πείσουν πως ο δρόμος που ακολουθούν σήμερα οι Βρυξέλλες είναι και ο μοναδικός., φωνές σαν του Βάτσλαβ Κλάους, φωνές που μας θυμίζουν την πραγματική πλουραλιστική ευρωπαϊκή παράδοση , είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητες.