Δευτέρα, Μαρτίου 02, 2009

Προς υπεράσπιση του Βάτσλαβ Κλάους : Για έναν φιλελεύθερο ευρωσκεπτικισμό


"Πολλοί από σας σίγουρα γνωρίζετε το όνομα του Γάλλου οικονομολόγου Frederic Bastiat καθώς και το διάσημο κείμενο του "Αίτημα των Κηροποιών εναντίον του ανταγωνισμού του..Ήλιου", το οποίο είναι πια ένα πασίγνωστο και απαραίτητο ανάγνωσμα, που φανερώνει τον παραλογισμό των πολιτικών παρεμβάσεων στην οικονομία . Στις 14 Νοεμβρίου 2008 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενέκρινε ,αυτή τη φορά, ένα πραγματικό " Αίτημα των Κηροποιών" ..., και επέβαλε δασμό 66% στα κεριά που εισάγονται από την Κίνα! Ποτέ δε θα πίστευα πως ενα δοκίμιο 160 ετών θα γινόταν πραγματικότητα, αλλά όμως συνέβη!"

Vaclav Klaus , πρόεδρος της Τσεχίας


Ο πρόεδρος της Τσεχίας, Βάτσλαβ Κλάους έκανε ένα τραγικό λάθος : είναι ο μοναδικός Eυρωπαίος ηγέτης που εκφράζει ανοιχτά την αντίθεση του στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται σήμερα η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Και αυτό δεν του το συγχωρούν οι ευρω-ελίτ και ο mainstream κεντροδεξιός και κεντροαριστερός Τύπος που τις στηρίζει. Βλέπετε, όλοι αυτοί θεωρούν αδιανόητο να υπάρχουν άνθρωποι με σώας τα φρένας, οι οποίοι να αμφισβητούν την...ένδοξη πορεία προς την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης! Κανένας, ούτε οι "στενόμυαλοι" και "εθνικιστές" πολίτες των ευρωπαϊκών χωρών, ούτε εξτρεμιστές όπως ο πρόεδρος της Τσεχίας , δεν έχουν δικαίωμα να σταθούν εμπόδιο σε αυτό το λαμπρό μέλλον! Και αν κάποιος ευρωπαϊκός λαός, τολμήσει να εκφράσει διαφορετική γνώμη (όπως οι Ιρλανδοί που δεν ενέκριναν τη Συνθήκη της Λισαβώνας), οι ευρωπαϊκές ελίτ έχουν το δικό τους τρόπο να τον συνετίσουν και να του δείξουν πώς αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία : δημοψήφισμα ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να γίνει δεκτή η συνθήκη ( αναρωτιέμαι βέβαια, αν η συνθήκη γίνονταν δεκτή από την αρχή, θα ξαναγίνοταν δημόψηφισμα μέχρι να απορριφθεί ;)

Ο Κλάους έχει αμφισβητήσει αρκετές από τις "ορθοδοξίες" της εποχής μας. Έχει ταχθεί εναντίον της οικο-υστερίας, ενώ πιστεύει πως η κύρια αιτία της πρόσφατης οικονομικής κρίσης ήταν η κρατική παρέμβαση και όχι η ελεύθερη αγορά. Αλλά ο σκεπτικισμός του απέναντι στην "ιερή αγελάδα" της ευρωπαϊκής ενοποίησης, κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει. Στο ταξίδι του στην Ιρλανδία διέπραξε το...έγκλημα να συναντηθεί με εκπροσώπους της ευρωσκεπτικιστικής οργάνωσης "Libertas", προκαλώντας την οργή της φιλοευρωπαϊκής ιρλανδικής κυβέρνησης. Στην πρόσφατη ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αντιμετώπισε την εχθρότητα της πλειοψηφιας των ,παχυλά αμειβομένων, βουλευτών καθώς και του προέδρου του Σώματος, ενώ ο πολύς Ντανιέλ Κον Μπεντιντ δήλωσε με χαρακτηριστική περιφρόνηση πως ο Κλάους "έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα" . Διαβάζοντας πιο προσεκτικά το πολύ ενδιαφέρον κείμενο της ομιλίας του, γίνεται φανερό πως ο Κλάους, δεν αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή ενοποίηση αλλά στον τρόπο με τον οποίο γίνεται σήμερα. Ο Κλάους είναι υπέρ μιας Ευρώπης χωρίς δασμούς και προστατευτικά τείχη, όπου άνθρωποι και εμπορεύματα θα κυκλοφορούν ελεύθερα! Δε βλέπει όμως τί οφέλη μπορεί να προκύψουν για τον απλό πολίτη από τη διαδικασία της πολιτικής ενοποίησης. Για τον Κλάους,η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι ένα εργαλείο, και όχι αυτοσκοπός. Στόχος θα έπρεπε να είναι η ευημερία και η ελευθερία των πολιτών,και η όχι η ,από τα πάνω, οικοδόμηση μιας τεχνητής ευρωπαϊκής ταυτότητας, που δεν αντικατοπτρίζει την αυθόρμητη ιστορική εξέλιξη. Επίσης, επισημαίνει το δημοκρατικό έλλειμμα που χαρακτηρίζει τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ανεξέλεγκτος τρόπος που λειτουργούν όργανα, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο ο Κλάους, χωρίς περιστροφές, χαρακτηρίζει "αντιδημοκρατικό", έρχεται σε αντίθεση με αιώνες φιλελεύθερης παράδοσης και πρακτικής . Η απόσταση μεταξύ των πολιτών και των ευρωβουλευτών είναι τεράστια (και όχι μόνο για γεωγραφικούς λόγους), ενώ δεν ισχύει η κλασσική διάκριση μεταξύ κυβερνητικών και αντιπολιτευόμενων βουλευτών , που υπάρχει στα εθνικά κοινοβούλια. Όλοι οι βουλευτές, υποστηρίζουν την τάση για περισσότερη πολιτική ενοποίηση, εκτός από κάποιους διαφωνούντες που όμως βρίσκονται στο περιθώριο. Από αυτή την άποψη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, λειτουργεί ουσιαστικά σαν ένα μονοκομματικό κράτος. Μάλιστα, ο Κλάους δε διστάζει να χαρακτηρίσει το σχέδιο για ευρωπαϊκή πολιτική ενοποίηση ως ένα «αντιδημοκρατικό και ελιτίστικο σχέδιο,συγκρίσιμο με τις σοβιετικού τύπου δικτατορίες που απαγόρευαν την ελευθερία σκέψης».

Στην Ελλάδα έχουμε αφήσει πίσω μας τις εποχές του "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και έχουμε περάσει στη μονοκρατορία της μίας και μοναδικής ευρω-σκέψης. Ο σκεπτικισμός απέναντι στον τρόπο που οικοδομείται σήμερα η Ευρωπαϊκη Ένωση , έχει ταυτιστεί με τον εθνικισμό και τη ξενοφοβία της Άκρας Δεξιάς ή με την αντιπαγκοσμιοποίηση και τον αντικαπιταλισμό της Άκρας Αριστεράς. Οι Έλληνες φιλελεύθεροι, λόγω του παραδοσιακά δυτικόφιλου προσανατολισμού τους, αφήνουν συχνά στο απυρόβλητο την Ε.Ε. Ξεχνούν όμως πως η Ε.Ε., είναι ένα ακόμη κρατικό μόρφωμα, και πρέπει να υπόκειται στην ίδια κριτική που ασκούμε και στα εθνικά κράτη. Σήμερα ένας κοσμοπολίτης και αντιεθνικιστής φιλελεύθερος έχει πολλούς λόγους για να είναι εναντίον της Ε.Ε. Πρώτα απ'όλα , οι προστατευτικές πολιτικές της , με αποκορύφωμα το όνειδος που αποκαλείται "Κοινή Αγροτική Πολιτική". Μια πολιτική που επιβαρύνει δυσβάστακτα τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, και καταδικάζει στη φτώχεια τους αγρότες του Τρίτου Κόσμου. Κατόπι, το δυσβάστακτο κόστος που προέρχεται από τις χιλιάδες σελίδες νέας νομοθεσίας που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες, με άπειρους κανονισμούς και οδηγίες που καλύπτουν ότι μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους (από το υλικό που φτιάχνεται η σοκολάτα, μέχρι τα παιδικά παιχνίδια). Οι προσπάθειες για εξομοίωση του φορολογικού καθεστώτος των κρατών-μελών. Η τεράστια, ανεξέλεγκτη γραφειοκρατία, με τους χιλιάδες ακριβοπληρωμένους υπαλλήλους, και τα ατέλειωτα σκάνδαλα διαφθοράς , που φυσικά θα κάνει ότι μπορεί για να υπερασπίσει τα προνομια της και να δικαιολογήσει το ρόλο της. Και τέλος, για μια μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα, ίσως ήρθε η ώρα οι Έλληνες φιλελεύθεροι να ανοίξουν τη σχετική συζήτηση : Όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων που δέχτηκε η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες , μήπως τελικά καθυστέρησε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, μιας και μας παρείχε την εγγύηση πως , ακόμη και αν φυτοζωεί, το σύστημα δεν επρόκειτο να καταρρεύσει ;Mήπως τα γενναιόδωρα ευρωπαϊκά πακέτα οδήγησαν τελικά στη διαιώνιση του υπάρχοντος αναποτελεσματικού και διεφθαρμένου συστήματος, αφού βοήθησαν τους πολιτικούς να διατηρήσουν την εξουσία τους και το κατεστημένο, κρατικοδίαιτο κεφάλαιο, να αποκομίσει τεράστια κέρδη ;

Αν κοιτάξουμε την ιστορία, θα διαπιστώσουμε πως η ευρωπαϊκή ήπειρος, δεν είχε ποτέ ένα πολιτικό κέντρο. Αντίθετα, υπήρχε ένα μωσαϊκό από δεκάδες ή και εκατοντάδες κρατικά μορφώματα (κράτη-έθνη, πόλεις-κράτη), ενώ στο εσωτερικό τους η Εκκλησια , οι βασιλιάδες και οι ευγενείς αντιμάχονταν για την εξουσία και μ'αυτόν τον τρόπο ισορροπούσε ο ένας την επιρροή του άλλου . Όπως παραδέχονται πολλοί ιστορικοί, αυτός ο πλουραλισμός , ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους της ευρωπαϊκής επιτυχίας , αφού δημιούργησε έναν ανταγωνισμό μεταξύ διαφορετικών κρατών και διαφορετικών οικονομικών, πολιτικών συστημάτων και αποθάρρυνε τους πολιτικούς ηγέτες να ασκήσουν απόλυτη εξουσία . Σε μια εποχή σαν τη σημερινή , που ο συγκεντρωτισμός και η στενότερη πολιτική ενοποίηση έχουν γίνει δόγμα και οι ελίτ προσπαθούν να μας πείσουν πως ο δρόμος που ακολουθούν σήμερα οι Βρυξέλλες είναι και ο μοναδικός., φωνές σαν του Βάτσλαβ Κλάους, φωνές που μας θυμίζουν την πραγματική πλουραλιστική ευρωπαϊκή παράδοση , είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητες.

21 σχόλια:

Unknown είπε...

Εκτός από το αίτημα της συμπθούς τάξεων των κηροποιών εναντίον του ανταγωνισμού του Ηλίου στα καθ΄ημάς υπήρξε και αίτημα του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης (τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια) προς την Αμερικανική Αποστολή να υποχρεώσει την αρνουμένη Ελληνική Κυβέρνηση να καθιερώσει υπέρ των ιατρών συφιλιδόσημο 200 δρχ ανά κυτίο αντιβιοτικών.
Αιτία; Η ανακάλυψη των αντιβιοτικών εμείωσε την σύφιλι και τα έσοδα των ιατρών. Περισσότερα γράφω σε ανάρτησή μου της 17.6.2007.

Αθ. Αναγνωστoπουλος είπε...

Πολύ ενδιαφέρον θέμα. Χρειαζόμαστε μια ευφυά και πρωτότυπη κριτική της ΕΕ.

"δημοψήφισμα ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να γίνει δεκτή η συνθήκη"

Στις περιπτώσεις όμως της Δανίας ας πούμε το δεύτερο δημοψήφισμα αφορούσε ουσιαστικά διαφορετική συμφωνία. Δεν κρίθηκε δυο φορές το ίδιο πράγμα, ίσα ίσα, η πρώτη άρνηση ωδήγησε σε επαναδιαπραγμάτευση, κάτι που μάλλον δεν θα έκανε ένα ολοκληρωτικό υπέρκρατος, και κατέληξε στην θέση ενός διαφορετικού ερωτήματος. Τι το αντιδημοκρατικό υπάρχει σε αυτό;

"αναρωτιέμαι βέβαια, αν η συνθήκη γίνονταν δεκτή από την αρχή, θα ξαναγίνοταν δημόψηφισμα μέχρι να απορριφθεί ;)"

Κανείς δεν αποκλείει φυσικά να γίνη δημοψήφισμα για έξοδο από την ΟΝΕ π.χ. ή για έξοδο από την ίδια την ΕΕ. Είναι συνωμοσία που (σχεδόν) κανείς δεν τα ζητάει; Στην αντίστροφη περίπτωση το αίτημα για νέο δημοψήφισμα υπήρχε, εδώ όχι.

"Στο ταξίδι του στην Ιρλανδία διέπραξε το...έγκλημα να συναντηθεί με εκπροσώπους της ευρωσκεπτικιστικής οργάνωσης "Libertas""

Δεν ήταν έγκλημα, ήταν όμως από άκομψο έως αγενές. Όταν επισκέπτεσαι επισήμως μια ξένη χώρα όχι ως Βάτσλαβ ο Ελευθεριακός αλλά ως Τσέχος Πρόεδρος, συναντάς τον ομότιμό σου και όχι τα φιλαράκια σου από την μπιραρία ή τον ηγέτη της αντιπολίτευσης.

"ο Κλάους, δεν αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή ενοποίηση αλλά στον τρόπο με τον οποίο γίνεται σήμερα"

Αν κατάλαβα καλά, του αρκεί μια Κοινή Αγορά. Σεβαστό, αλλά γιατί είναι απαράδεκτο να υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν κάτι παραπάνω;

"Δε βλέπει όμως τί οφέλη μπορεί να προκύψουν για τον απλό πολίτη από τη διαδικασία της πολιτικής ενοποίησης"

Όποια και όσα οφέλη προέκυψαν από την ένωση της Βοημίας με την Μοραβία.

"όχι η ,από τα πάνω, οικοδόμηση μιας τεχνητής ευρωπαϊκής ταυτότητας, που δεν αντικατοπτρίζει την αυθόρμητη ιστορική εξέλιξη"

Αν "από τα πάνω" εννοεί όχι με κρατικές πολιτικές, δεν διαφωνώ. Αν εννοεί όχι με καθοδήγηση και προπαγάνδα των ισχυρών οικονομικά, πολιτικά, πολιτιστικά, διαφωνώ. Πού είναι γραμμένο ότι η εθνογένεση γίνεται από κάτω προς τα πάνω και μόνο;

"επισημαίνει το δημοκρατικό έλλειμμα που χαρακτηρίζει τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης"

Πράγματι, υπάρχει έλλειμμα. Αν όμως κάποιος πη ότι είμαι κατά της ΕΕ επειδή υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα, η λύση είναι προφανώς περισσότερη ενοποίηση, που θα φέρει π.χ. άμεσα εκλεγμένο πρόεδρο επιτροπής, άρα λιγώτερο έλλειμμα.

Κάτι ακόμα: αν ο Κλάους είναι υπέρ των δημοψηφισμάτων, όπου τα μικρά έθνη προτάσσουν τα στήθη τους κατά της λαίλαπας της ευρωποίησης, πολλώ μάλλον πρέπει να υποστηρίξη την ιδέα ενός πανευρωπαϊκού δημοψηφίσματος. Τι θα έλεγε αλήθεια για αυτό;

"δεν ισχύει η κλασσική διάκριση μεταξύ κυβερνητικών και αντιπολιτευόμενων βουλευτών"

Εμ, μήπως επειδή δεν υπάρχει κυβέρνηση; Για να θες αντιπολίτευση, πρέπει να θες και ευρωπαϊκή κυβέρνηση.

"Όλοι οι βουλευτές, υποστηρίζουν την τάση για περισσότερη πολιτική ενοποίηση, εκτός από κάποιους διαφωνούντες που όμως βρίσκονται στο περιθώριο"

Εντάξει, αλλά όσο είναι εκλεγμένοι, που είναι το έλλειμμα;

Ανώνυμος είπε...

Μα ταιριάζει ο φιλελευθερισμός με τη μεταφορά των εξουσιών σε μία κεντρική γραφειοκρατία? Για μένα ο φιλελευθερισμός συνεπάγεται ριζοσπαστική αποκέντρωση.

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

Οσοι επιθυμούν να διαβάσουν το κείμενο της παραβολής θα το βρουν εδώ:

http://bastiat.org/en/petition.html

και οχι εκει που είναι ο σύνδεσμος, λόγω προβλήματος στην Wikepedia...

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

To ανώνυμο κείμενο «Προς υπεράσπιση του Βάτσλαβ Κλάους : Για έναν φιλελεύθερο ευρωσκεπτικισμό...» εμπεριέχει αναμφίβολα αλήθειες που διαμορφώνουν ένα δημιουργικό λάκτισμα στον σκεπτικισμό του αναγνώστη...

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μία τέλεια Ένωση... Έχει πολλά ελαττώματα μερικά απο τα οποία αναφέρονται απο τον συγγραφέα του άρθρου όπως π.χ. η τραγική κοινοτική αγροτική πολιτική...

Όμως δεν φαίνεται να έχει γίνει κατανοητό οτι δεν ζούμε σε έναν όμορφο και ιδανικά πλασμένο κόσμο...

Ο κύριος Βάτσλαβ Κλάους εναντιώθηκε στον δασμό για τα κεριά αλλά δεν αντιλαμβάνεται οτι οι Κινέζοι δεν θα έδειχναν τον παραμικρό οίκτο αν η χώρα του κατέρρεε απο τα ελλείμματα λόγω ολοκληρωτικής αντικατάστασης της παραγωγικής της μηχανής απο τα Κινεζικά εργοστάσια...

Ο προστατευτισμός αν και κακός είναι συχνά απόλυτα αναγκαίος...

Η ελεύθερη αγορά ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν λειτούργησε διότι ποτέ δεν λειτούργησε η καλοσύνη και η καλή προαίρεση ως το κυρίαρχο στοιχείο της ανθρώπινης συμπεριφοράς...

Εδώ όταν μάθει ο άνδρας οτι η γυναίκα του κοίταξε γλυκά έναν άλλο άνδρα είναι σε θέση να της συμπεριφερθεί βίαια και ας ειναι ο πιο λογικός άνθρωπος του κόσμου...

Ο εγωκεντρισμός είναι αναπόσπαστο στοιχείο του ανθρώπου που δυστυχώς ο Ιουδαιοχριστιανισμός εκμεταλλεύτηκε σε σημείο που διέφθειρε τον δυτικό πολιτισμό...

Το δόγμα «...εις το όνομα του Θεού σφάχτε τους άπιστους...» ήταν και παραμένει μεταλλαγμένο επι το ηπιότερο, δόγμα του πολιτισμού μας... ΤΟΣΟ ΙΔΑΝΙΚΑ!!!

Οι συζητήσεις για ένα δικαιότερο και αρμονικότερο κόσμο είναι μεν ωραίες, όταν αποσκοπούν στο να διαμορφώνουν τον σκεπτικισμό μας σε κάθε πρόχειρη και αβασάνιστη πρόταση, αλλά είναι ταυτόχρονα πολύ μακριά απο τους μηχανισμούς που θα βάλουν τάξη στην χαοτική ζωή μας...

Η πολιτική ένωση της Ευρώπης είναι απόλυτα αναγκαία για να διατηρηθεί και η οικονομική ένωση, διαφορετικά δεν θα είναι καθόλου απίθανο αν καταλήξουμε σε συνθήκες αδελφοκτόνου πολέμου όπως το 1914 και το 1939...

Ο Βάτσλαβ Κλάους δεν αντιλαμβάνεται αυτούς τους κινδύνους...

Ονειρεύεται ένα αναρχοκρατούμενο ευρωπαϊκό σύνολο του οποίου η συνολικότητα θα πηγάζει απο το δίκαιο του καθενός...

Δεν αναρωτιέται πως αυτό το δίκαιο θα καταστρατηγηθεί ώστε να γίνει γρήγορα το δίκαιο του ισχυροτέρου... χωρίς μηχανισμούς ελέγχου...

Τουλάχιστον στην ΕΕ υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου αν και τα ελαττώματά τους είναι προφανή...

Οι επιρροές των ελίτ είναι επίσης προφανείς αλλά ο στόχος είναι να φτιάξουμε μια καλύτερη και δημοκρατικότερη Ευρώπη και οχι να διαλύσουμε αυτό που με πολυ κόπο φτιάξαμε μέχρι τώρα..

Αν η Ελλάδα δεν άνηκε στην ΕΕ, αυτή τη στιγμή θα ήταν στη θέση της Ισλανδίας και οι προκλητικοί οπαδοί του ασυδωτισμού (== κακοφορμισμένος φιλελευθερισμός) θα έψαχνα στα σκουπίδια για τον επιούσιο...

Ευτυχώς αυτή η άποψη του ασυδωτισμού δεν πέρασε και ασφαλώς εφ’οσον διατηρείται μια πλειοψηφία με «σώας τας φρένας» δεν θα περάσει...

Άλλο τώρα αν θα πρἐπει να ακούγονται ελεύθερα και αυτές οι θέσεις ώστε το λάκτισμα στον σκεπτικισμό μας να είναι παραγωγικό, οδηγώντας σε ποιο ισορροπημένο τρόπο σκέψης για την λήψη ωριμότερων αποφάσεων...

Πρόκειται για μια εσωτερική διαλεκτική που ο νους μας απολογείται στην ίδια του την γνώση για να εκφράσει έναν ωριμότερο λόγο...

Αθανασιος είπε...

Γενικα μπορουμε να πουμε οτι στην ευρωπη υπαρχουν 2 αποψεις των φιλελευθερων για την ΕΕ.η μια ειναι η αποψη του cobden και του προεδρου της τσεχιας αλλα και λιγων ακομα ατομων που ειναι ευρωσκεπτικιστες. η αλλη πλευρα υποστηριζει την ευρωπαικη ενοποιηση και πιστευει οτι πρεπει να καταληξουμε σε μια ομοσπονδιοποιημενη ευρωπη πιθανον στο προτυπο των ΗΠΑ.
Εγω παρολο που υποστηριζω οτι οι ευρωσκεπτικιστες εχουν καποια πολυ σοβαρα επιχειρηματα ειμαι υπερ της ΕΕ ακομα και ετσι οπως ειναι σημερα.τα πλεονεκτηματα της ειναι πολυ περισσοτερα απο τα μειονεκτηματα (ειδικα για την ελλαδα).τα μειονεκτηματα της μπορουν να λυθουν με περισσοτερη ενοποιηση.για παραδειγμα αν τωρα ειχαμε το ευρωσυνταγμα οι δομες της ΕΕ θα ηταν σε πιο δημοκρατικη κατευθυνση
Ξεχναει ο cobden οτι η ισορροπια των δυναμεων στην ευρωπη τους προηγουμενους αιωνες εφερε πολεμους με μερικα διαλλειματα ειρηνης!!!και με τους 2 παγκοσμιους πολεμους η ευρωπη εχασε και την πρωτοκαθεδρια της με αποτελεσμα να εχουμε πανω απο το κεφαλι μας της ΗΠΑ.το σημερινο ευρωπαικο περιβαλλον ειναι απειρως καλυτερο απο οποιαδηποτε αλλη στιγμη στην ευρωπαικη ιστορια.
Οσον αφορα την Ελλαδα τα οφελη δεν ειναι μονο οικονομικα.η ΕΕ αναγκαζει τις κυβερνησεις μας να στρεφονται εστω και σε ελαχιστες μεταρρυθμισεις.επισης μια χωρα μελος της ΕΕ δεν δεχεται επιθεση απο χωρα μη μελος.τα συνορα μας μενουν σταθερα (ενταξει σε αυτο βοηθαει και το ΝΑΤΟ).
Οσον αφορα τα δημοψηφισματα για την ιρλανδια εχεις δικιο.ομως γενικα δεν επιβαλλεται τιποτα. στο ευρω 3 χωρες δεν μπηκαν απλα επειδη δεν θελανε.το ευρωσυνταγμα ειναι νεκρο.η συνθηκη της λισσσαβωνας δεν ισχυει ακομα λογω της ιρλανδιας.
Γενικα ας φανταστει ενας ελληνας πολιτης τη ζωη στην Ελλαδα αν δεν ειχαμε μπει στη ΕΕ!! λογικες οι ανησυχιες καποιων ανατολικοευρωπαικων χωρων
ομως η ΕΕ ελαχιστα κοινα εχει με τη σοβιετικη ενωση.

cobden είπε...

@Αθ. Αναγνωστόπουλος

Να δω τί θα πρωτοαπαντήσω από το σχόλιο σου :)

"Στις περιπτώσεις όμως της Δανίας ας πούμε το δεύτερο δημοψήφισμα αφορούσε ουσιαστικά διαφορετική συμφωνία."

Για τη Δανία, εν μέρει θα συμφωνήσω. Για την Ιρλανδία όμως,πρέπει να παραδεκτείς πως τόσο οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες, όσο και οι γραφειοκράτες της Ε.Ε. πιέζαν και πιέζουν , και συχνά με άκομψο τρόπο, τη χώρα να διοργανώσει και δεύτερο δημοψήφισμα. Για να μη σχολιάσω καν τα σχόλια των μεγάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων, μετά το δημοψήφισμα, που παρουσιάζαν τους Ιρλανδούς περίπου σαν αγνώμονες, στενόμυαλους χωριάτες...

"Όταν επισκέπτεσαι επισήμως μια ξένη χώρα όχι ως Βάτσλαβ ο Ελευθεριακός αλλά ως Τσέχος Πρόεδρος, συναντάς τον ομότιμό σου και όχι τα φιλαράκια σου από την μπιραρία ή τον ηγέτη της αντιπολίτευσης."

Αν δεν κάνω λάθος, ο Κλάους συνάντησε τον ομότιμο του. Απλά, στο ΙΔΙΩΤΙΚΟ μέρος της επίσκεψης του, συνάντησε και τους εκπρόσωπους της Libertas. Δεν βλέπω πού είναι το κακό σε αυτό. Είναι σαν να μου λες, πως αν ο Κλάους σε επίσημη επίσκεψη του στις Η.Π.Α., στον ελεύθερο χρόνο του πάει και στα γραφεία του CATO INSTITUTE,η αμερικάνικη κυβέρνηση πρέπει να εκδόσει διάβημα διαμαρτυρίας επειδή το συγκεκριμένο think tank είναι επικριτικό προς αυτή.Προσωπικά, μάλλον βρήκα υπερβολική την αντίδραση της ιρλανδικής κυβέρνησης

"Αν κατάλαβα καλά, του αρκεί μια Κοινή Αγορά. Σεβαστό, αλλά γιατί είναι απαράδεκτο να υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν κάτι παραπάνω;"

Καθόλου απαράδεκτο.Όμως αυτοί που σήμερα δεν ανέχονται τη διαφορετική γνώμη, είναι οι ευρω-ελιτ που υποστηρίζουν την περαιτέρω πολιτική ενοποίηση. Το δείχνει ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον Κλάους ή η περιφρόνηση τους προς την απόφαση του ιρλανδικού λαού. Επίσης, είναι απαράδεκτο όταν οι συγκεκριμένοι κύριοι χρησιμοποιούν τα κοινοτικά χρήματα για ασκήσουν ουσιαστικά προπαγάνδα υπέρ του τρόπου με τον οποίο γίνεται σήμερα η ευρωπαϊκή ενοποίηση, είτε στα σχολεία, είτε χρηματοδοτώντας "φιλο-ευρωπαϊκές οργανώσεις".Για ρίξε μια ματιά σε αυτά τα άρθρα (http://www.brugesgroup.com/news.live?keyword=8)

"Όποια και όσα οφέλη προέκυψαν από την ένωση της Βοημίας με την Μοραβία...Πού είναι γραμμένο ότι η εθνογένεση γίνεται από κάτω προς τα πάνω και μόνο;"

Μα, στις περισσότερες περιπτώσεις στον ευρωπαϊκό χώρο, η εθνογένεση έγινε πράγματι από τα πάνω.Οι μειονότητες εκδιώχτηκαν από τις κεντρικές κυβερνήσεις, τοπικές ιδιαιτερότητες, γλώσσες κτλ εξαλείφθηκαν με τη βία και βέβαια το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, έπαιξαν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην τεχνητή δημιουργία της εθνικής συνείδησης.Μπορεί κάποιος να είναι έστω και μετριοπαθώς φιλελεύθερος και να είναι σύμφωνος με όλα αυτά? Και όταν η Ε.Ε. προσπαθεί να κάνει το ίδιο (με πολύ πιο βελούδινο τρόπο βέβαια, οι εποχές άλλαξαν βλέπεις) και να δημιουργήσει μια ανύπαρκτη εθνική ταυτότητα,ποιά πρέπει να είναι η στάση μας?

"Αν όμως κάποιος πη ότι είμαι κατά της ΕΕ επειδή υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα, η λύση είναι προφανώς περισσότερη ενοποίηση, που θα φέρει π.χ. άμεσα εκλεγμένο πρόεδρο επιτροπής, άρα λιγώτερο έλλειμμα."

Και αυτό με τη σειρά του, σημαίνει τη μεταφορά κι άλλων εξουσιών σε μια κεντρική γραφειοκρατία, που θα είναι πολύ μακριά από τους πολίτες της Ε.Ε.. Εγώ, τουλάχιστον,όπως γράφει και ο επομενος σχολιαστής, θεωρώ πως ο φιλελευθερισμός συνεπάγεται αποκέντρωση.Και αν δεν κάνω λάθος έτσι βλέπουν τον φιλελευθερισμό και οι περισσότεροι φιλελεύθεροι διανοητές.Δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορούμε να νιώθουμε άνετα με την τερατώδη γραφειοκρατία των Βρυξελλών.

@Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος

Το γιατί πιστεύω πως το ελεύθερο εμπόριο είναι καλύτερο από τον προστατευτισμό, είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και προσωπικά δεν έχω τόσο χρόνο για να το αναλύσω τώρα. Πάντως, κατά σύμπτωση, η συντριπτική πλειοψηφία των οικονομολόγων (φιλελεύθεροι,μαρξιστές και κεϋνσιανοί) συμφωνούν με αυτή τη θέση.Υπάρχει βέβαια πάντα και το λαμπρό παράδειγμα του Smoot-Hawley Tariff Act (http://en.wikipedia.org/wiki/Smoot_Hawley_Tariff_Act).Κάθε άποψη σεβαστή βέβαια.

@Αθανάσιος

"Ξεχναει ο cobden οτι η ισορροπια των δυναμεων στην ευρωπη τους προηγουμενους αιωνες εφερε πολεμους με μερικα διαλλειματα ειρηνης!!!"

Αυτή η περίοδος ειρήνης που απολαμβάνει η Ευρώπη τα τελευταία 60 χρόνια, πιστεύεις πως δε θα μπορούσε να επιτευχθεί με μια τεράστια ζώνη ελευθερου εμπορίου που θα καλύπτει ολόκληρη την ήπειρο?Εξάλλου δεν είναι η μοναδική ειρηνική περίοδος στην ευρωπαϊκή ιστορία. Υπάρχει και η περίοδος 1815-1914, η εποχή όπου κυριάρχησε ο φιλελευθερισμός και το ελευθερο εμπόριο.
Και αν συμφωνούμε πως το ελεύθερο εμπόριο, συντελεί στην ειρήνη, τότε τί ακριβώς χρειάζεται η πολιτική ένωση? Για να γίνουμε υπερδύναμη σαν τις Η.Π.Α.?Και λοιπόν?Τί θετικές επιπτώσεις θα έχει αυτό στην ευημερία και την καθημερινότητα των Ευρωπαίων πολιτών?

"η ΕΕ αναγκαζει τις κυβερνησεις μας να στρεφονται εστω και σε ελαχιστες μεταρρυθμισεις."

Νομίζω πως απάντησα σε αυτό το σημείο :"Όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων που δέχτηκε η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες , μήπως τελικά καθυστέρησε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, μιας και μας παρείχε την εγγύηση πως , ακόμη και αν φυτοζωεί, το σύστημα δεν επρόκειτο να καταρρεύσει ;Mήπως τα γενναιόδωρα ευρωπαϊκά πακέτα οδήγησαν τελικά στη διαιώνιση του υπάρχοντος αναποτελεσματικού και διεφθαρμένου συστήματος, αφού βοήθησαν τους πολιτικούς να διατηρήσουν την εξουσία τους και το κατεστημένο, κρατικοδίαιτο κεφάλαιο, να αποκομίσει τεράστια κέρδη ;"

Aν δε θέλει η ελληνική κυβέρνηση να περάσει μια μεταρρύθμιση, μπορεί να την τρενάρει δεκαετίες. Να θυμηθούμε το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ή την Ολυμπιακή?Αντίθετα, τα τεράστια ποσά που μας έρχονται από την Ευρώπη, δίνουν την πολυτέλεια στις ελληνικές κυβερνήσεις να καθυστερήσουν τις μεταρρυθμίσεις.

Joe είπε...

Πολύ καλό το άρθρο! Παρότι είμαι υπέρ της ευρωπαικής ενοποίησης ο Κλάους διατυπώνει την πιο εύστοχη κριτική στον τρόπο κυρίως που γίνεται αυτή η ενοποίηση.Σας συστήνω να διαβάσετε το βιβλίο του ο "δρόμος προς τη δημοκρατία" που έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά.
Στο βιβλίο του περιλαμβάνονται άρθρα και ομιλίες του Κλάους πολλά εκ των οποίων αναφέρονται στην ΕΕ

Αθανασιος είπε...

cobden ανεφερα οτι μια ισσοροπια δυναμεων στην ευρωπη σε καμια περιπτωση δεν θα εφερνε την ειρηνη.απλα θα εφερνε μια πλαστη ειρηνη που αργα η γρηγορα θα σταματουσε. η πραγματικη ειρηνη ειναι δυνατη μονο μεσω μιας κοινης αγορας.αλλωστε ετσι ξεκινησε και η ΕΕ την δεκαετια του 50. με το να υποστηριζουμε παραπερα την πολιτικη ενοποιηση δεν μεταφερουμε περισσοτερες αρμοδιοτητες στους γραφειοκρατες της ΕΕ.ισα ισα αν ισχυε τωρα το ευρωσυνταγμα οι ευρωπαιοι πολιτες θα ειχαν τη δυνατοτητα ακομα και το να προτεινουν δημοψηφισματα!!οι ευρωσκεπτικιστες ομως μπλοκαρουν καθε περαιτερω ενοποιηση με αποτελεσμα η ΕΕ να αντιμετωπιζει τα προβληματα που αναφερεις!!
Επισης παρολο που ο φιλελευθερισμος ειναι γενικα υπερ της αποκεντρωσης δεν σημαινει οτι το θελουμε σε καθε περιπτωση. για παραδειγμα ενας λογος που το συνταγμα των ΗΠΑ δημιουργησε την ομοσπονδιακη κυβερνηση ηταν σαν εξισσοροπηση στηις εξουσιες των πολιτειων που ειχαν ξεχασει τι σημαινε διακυβερνηση του νομου και οι νομοθετικες εξουσιες εκαναν οτι γουσταραν στις διαφορες πολιτειες(λογω οτι με τα Articles of Confederation η κεντρικη εξουσια ηταν παντελως αδυναμη).παρομοια και με την ΕΕ.αν ειχαμε αφεθει στο ελεος της εκαστοτε ελληνικης κυβερνησης θα ειμασταν πολυ λιγοτερο ελευθεροι σε παρα πολλους τομεις που αυτη τη στιγμη δεν μπορω να απαριθμησω διοτι ειναι παρα πολλοι(και σε καμια περιπτωση δεν ειναι μονο οικονομικοι).

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

@cobden (3/3/09 22:48)

αν αυτό κατάλαβες απο την παρέμβαση μου δεν φαίνεται να κατάλαβες και πολλά...

«...Το γιατί πιστεύω πως το ελεύθερο εμπόριο είναι καλύτερο από τον προστατευτισμό, είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα και προσωπικά δεν έχω τόσο χρόνο για να το αναλύσω τώρα. Πάντως, κατά σύμπτωση, η συντριπτική πλειοψηφία των οικονομολόγων (φιλελεύθεροι,μαρξιστές και κεϋνσιανοί) συμφωνούν με αυτή τη θέση.Υπάρχει βέβαια πάντα και το λαμπρό παράδειγμα του Smoot-Hawley Tariff Act (http://en.wikipedia.org/wiki/Smoot_Hawley_Tariff_Act).Κάθε άποψη σεβαστή βέβαια...»

Για την ακρίβεια δεν κατάλαβες τίποτα αλλά συνέχισες απαντώντας δήθεν στις λοιπές παρεμβάσεις ενώ στην πράξη μονολογίζεις...

Αναμφίβολα είναι τραχύς ο δρόμος προς την διαλεκτική...

Ολίγοι την μπορούν και ελάχιστοι τα καταφέρνουν...

Averell είπε...

@ cobden

Η ομιλία του Klaus ήταν, πράγματι, πολύ ενδιαφέρουσα - και πολλές διαπιστώσεις του είναι σωστές: η Ευρώπη έχει όντως τάσεις (που ισχυροποιήθηκαν με την πρόσφατη κρίση) να μετατρέψει την οικονομία της σε κεντρικά διευθυνόμενη. Επίσης, όσοι αμφισβητούν το σημερινό μοντέλλο, όντως δέχονται ανελέητη κριτική. Ωστόσο, το βασικό θεσμικό θέμα που θάπρεπε να μας προβληματίζει, κατά τη γνώμη μου, σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, παράλληλα με το δημοκρατικό έλλειμμα, η κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ εθνικών κυβερνήσεων και Βρυξελλών. Η Συνθήκη της Λισσαβώνας για πρώτη φορά κάνει ρητή κατανομή των αρμοδιοτήτων αυτών - με τις όποιες ασάφειες έχει. Ορίζεται κατά τρόπο περιοριστικό ποιες αρμοδιότητες έχουν οι Βρυξέλλες (είτε αποκλειστικές, είτε συντρέχουσες, δηλαδή από κοινού με τα κράτη-μέλη) και αναγνωρίζεται ρητώς ότι οι αρμοδιότητες που δεν ανήκουν στην Ένωση ανήκουν στα κράτη-μέλη (κάτι σαν την 10η τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ). Και μόνο γι' αυτό το λόγο, προσωπικά, θα υποστήριζα τη Συνθήκη της Λισσαβώνας, η οποία βάζει κάποια τάξη, σε σχέση με το χάος της Νίκαιας. Όμως, όπως παρατηρείς κι εσύ πολύ σωστά, έχει διαμορφωθεί ένας άλλος πόλος εξουσίας, η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, η οποία, όπως είναι φυσικό, κάνει το παν για ν' αυξήσει την ισχύ της, μεταξύ των άλλων υφαρπάζει με κάθε ευκαιρία και αρμοδιότητες κρατικών οργάνων. Στο ΚΕΦΙΜ έχουν γίνει δύο σχετικές εκδηλώσεις, ίσως να χρειάζεται κι άλλη, για να το συζητήσουμε αναλυτικότερα.

Ανώνυμος είπε...

Ο πρόεδρος της Τσεχίας, Βάτσλαβ Κλάους έκανε ένα τραγικό λάθος : είναι ο μοναδικός Eυρωπαίος ηγέτης που εκφράζει ανοιχτά την αντίθεση του στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται σήμερα η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Και αυτό δεν του το συγχωρούν οι ευρω-ελίτ και ο mainstream κεντροδεξιός και κεντροαριστερός Τύπος που τις στηρίζει.... Και αν κάποιος ευρωπαϊκός λαός, τολμήσει να εκφράσει διαφορετική γνώμη (όπως οι Ιρλανδοί που δεν ενέκριναν τη Συνθήκη της Λισαβώνας), οι ευρωπαϊκές ελίτ έχουν το δικό τους τρόπο να τον συνετίσουν και να του δείξουν πώς αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία : δημοψήφισμα ξανά και ξανά και ξανά, μέχρι να γίνει δεκτή η συνθήκη ( αναρωτιέμαι βέβαια, αν η συνθήκη γίνονταν δεκτή από την αρχή, θα ξαναγίνοταν δημόψηφισμα μέχρι να απορριφθεί ;)

Δεν γνωρίζω, εάν αποτελεί τον μοναδικό Ευρωπαίο ηγέτη (ή απλό πολίτη), που είναι ενάντια στον τρόπο, που πραγματοποιείται η ενοποίηση. Κάποιοι θα έλεγαν ότι είναι εναντίον της ίδιας της Ένωσης/ενοποίησης. Δεν έχει το δικαίωμα; Φυσικά και το έχει. Απλώς, το ζήτημα με θεσμικούς φορείς είναι το εξής: αποτελούν τις φωνές των κρατών τους ακόμα και στις πλέον ανεπίσημες περιστάσεις. Υποθέτω, λοιπόν, ότι πολλοί θα σκέπτονται ως εξής: "Καλός ο τύπος (και η χώρα, που εκπροσωπεί). Γίνονται δεκτοί στο 'μαγαζί', προσπορίζονται οφέλη και μετά λένε ότι οι όροι συμμετοχής δεν τούς αρέσουν και ζητούν να αλλάξει/διαλυθεί η εταιρία. Γιατί τότε δέχθηκε να συμμετάσχει;"
Σχετικά με τα δημοψηφίσματα. Δυστυχώς, κατά την γνώμη μου, αποτελούν μάλλον επιφάσεις παρά καταφάσεις δημοκρατίας. Το είδαμε π.χ. στο σχέδιο Ανάν, όπου ξαφνικά οι Ελληνοκύπριοι θεωρήθηκαν ανώριμοι, επειδή δεν το υποστήριξαν -καλά έκαναν, όπως και καλά θα έκαναν εάν έλεγαν ναι. Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι είναι αγαπητό από λαϊκιστές αμφίβολης δημοκρατικότητας ηγέτες, που παρακάμπτουν θεσμούς. Κατά την γνώμη μου, οι κυρώσεις ή μη μέσω αντιπροσώπων και σχετικών σωμάτων είναι ειλικρινέστερες και τιμιότερες.
Σε σχέση με τις μεταβολές Συνθηκών της ΕΕ υπάρχουν τα εξής προβλήματα. Πρώτον δεν ακολουθείται η ίδια διαδικασία σε κάθε ΚΜ. Δεύτερον, δεν υπάρχει ενιαίο εκλογικό σώμα, αλλά χωριστά ανά Κράτος Μέλος με αποτέλεσμα ο ένας να μπλοκάρει τους πολλούς, κάτι, που είναι ομοίως προβληματικό με το να ξαναφέρνεις Συνθήκες προς κύρωση και να κάνεις επαναλαμβανόμενα δημοψηφίσματα. Ενδεχόμενες λύσεις: ενιαίος τρόπος κύρωσης (όλοι μέσω Κοινοβουλευτικής οδού, όλοι μέσω δημοψηφίσματος) και -ιδίως στην περίπτωση δημοψηφίσματος- ενιαίο εκλογικό σώμα. Επίσης, θα έπρεπε να σκεφτούμε τις μορφές a la carte, ώστε όσοι θέλουν να προχωρήσουν να το πράττουν.

Ο Κλάους έχει αμφισβητήσει αρκετές από τις "ορθοδοξίες" της εποχής μας. Έχει ταχθεί εναντίον της οικο-υστερίας, ενώ πιστεύει πως η κύρια αιτία της πρόσφατης οικονομικής κρίσης ήταν η κρατική παρέμβαση και όχι η ελεύθερη αγορά. Αλλά ο σκεπτικισμός του απέναντι στην "ιερή αγελάδα" της ευρωπαϊκής ενοποίησης, κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει... Στην πρόσφατη ομιλία του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αντιμετώπισε την εχθρότητα της πλειοψηφιας των ,παχυλά αμειβομένων, βουλευτών.... Διαβάζοντας πιο προσεκτικά το πολύ ενδιαφέρον κείμενο της ομιλίας του, γίνεται φανερό πως ο Κλάους, δεν αντιτίθεται στην ευρωπαϊκή ενοποίηση αλλά στον τρόπο με τον οποίο γίνεται σήμερα. Ο Κλάους είναι υπέρ μιας Ευρώπης χωρίς δασμούς και προστατευτικά τείχη, όπου άνθρωποι και εμπορεύματα θα κυκλοφορούν ελεύθερα! Δε βλέπει όμως τί οφέλη μπορεί να προκύψουν για τον απλό πολίτη από τη διαδικασία της πολιτικής ενοποίησης. Για τον Κλάους,η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι ένα εργαλείο, και όχι αυτοσκοπός. Στόχος θα έπρεπε να είναι η ευημερία και η ελευθερία των πολιτών,και η όχι η ,από τα πάνω, οικοδόμηση μιας τεχνητής ευρωπαϊκής ταυτότητας, που δεν αντικατοπτρίζει την αυθόρμητη ιστορική εξέλιξη. Επίσης, επισημαίνει το δημοκρατικό έλλειμμα που χαρακτηρίζει τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ανεξέλεγκτος τρόπος που λειτουργούν όργανα, όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο ο Κλάους, χωρίς περιστροφές, χαρακτηρίζει "αντιδημοκρατικό", έρχεται σε αντίθεση με αιώνες φιλελεύθερης παράδοσης και πρακτικής . Η απόσταση μεταξύ των πολιτών και των ευρωβουλευτών είναι τεράστια (και όχι μόνο για γεωγραφικούς λόγους), ενώ δεν ισχύει η κλασσική διάκριση μεταξύ κυβερνητικών και αντιπολιτευόμενων βουλευτών , που υπάρχει στα εθνικά κοινοβούλια. Όλοι οι βουλευτές, υποστηρίζουν την τάση για περισσότερη πολιτική ενοποίηση, εκτός από κάποιους διαφωνούντες που όμως βρίσκονται στο περιθώριο. Από αυτή την άποψη, η Ευρωπαϊκή Ένωση, λειτουργεί ουσιαστικά σαν ένα μονοκομματικό κράτος. Μάλιστα, ο Κλάους δε διστάζει να χαρακτηρίσει το σχέδιο για ευρωπαϊκή πολιτική ενοποίηση ως ένα «αντιδημοκρατικό και ελιτίστικο σχέδιο,συγκρίσιμο με τις σοβιετικού τύπου δικτατορίες που απαγόρευαν την ελευθερία σκέψης».
Πολλοί προβληματίζονται με την οικοϋστερία και στο κατά πόσο προασπίζεται πραγματικά το περιβάλλον και τις υπάρχουσες και μελλοντικές γενιές. Τεχνικές γνώσεις δεν διαθέτω για να εκφράσω έγκυρη γνώμη στο εάν φταίει η κρατική παρέμβαση ή η ελεύθερη αγορά για την πρόσφατη κρίση. Δεν γνωρίζω, τί συμβαίνει στην Τσεχία, αλλά για την Ελλάδα νομίζω η ΕΕ αποτελεί βασικό μοχλό υπέρ του ανοίγματος της αγοράς.
Η εχθρότητα, που συνάντησε στο ΕΚ νομίζω είναι αναμενόμενη. Εάν κρίνεται ο φορέας κλπ στον οποίο στηρίζεται η πολιτική σου ύπαρξη θα αντιδράσεις άγρια, εάν σου τον αμφισβητήσουν. Βέβαια, κανείς δεν αρνείται ότι φωνές, "που δεν χαϊδεύουν τα αυτιά" είναι ίσως χρησιμότερες και άξιες ακρόασης. Πάντως, υπάρχουν πολλά επίπεδα εχθρότητας: από το γόνιμο, που μπορεί να οδηγήσει σε αμοιβαία οφέλη μέχρι το αναιδές.
Η αναφορά σε "παχυλά αμειβόμενους Ευρωβουλευτές" είναι μάλλον επιχείρημα, που στοχεύει το συναίσθημα, παρά την λογική: τί εννοείτε και πώς ορίζετε την "παχυλότητα"; Ο Πρόεδρος της Τσεχίας είναι παχυλά αμειβόμενος ή όχι; Γιατί δεν το διευκρινίσατε; Μήπως για να δημιουργήσετε αρνητική εντύπωση εναντίον των Ευρωβουλευτών; Εάν υπάρχει προβληματισμός για τις (ενδεχόμενες) παχυλές αμοιβές Ευρωβουλευτών κλπ, γιατί δεν υπάρχει προβληματισμός για (ενδεχόμενες) παχυλές αμοιβές εθνικού πολιτικού προσωπικού;
Μια Ευρώπη χωρίς δασμούς και προστατευτικά τείχη, όπου θα υπάρχει ελεύθερη κυκλοφορία, όπου το αγροτικό προϊόν της φτωχής τριτοκοσμικής χώρας θα βρίσκει το δρόμο του (και ο αγρότης το εισοδημά του) και δεν θα εγείρονται εμπόδια μιας οικονομικά και κοινωνικά άδικης σε παγκόσμιο επίπεδο Κοινής Γεωργικής Πολιτικής. Πολλοί συμφωνούν σε αυτό. Φυσικά και στόχος είναι η ευημερία κλπ των πολιτών. Θα δεχόταν, όμως, να καταλυθεί το εθνικό Κράτος; Στο κάτω κάτω και αυτό εργαλείο είναι και δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Σχετικά με την "αυθόρμητη ιστορική εξέλιξη", δεν ξέρω, εάν το εθνικό Κράτος αποτελεί δείγμα τέτοιας.
Μεγάλο μέρος του "δημοκρατικού ελλείμματος", της "απόστασης" κλπ οφείλεται στο εθνικό πολιτικό προσωπικό, που για ίδια συμφέροντα στέκεται μεταξύ πολιτών της Ένωσης και της τελευταίας και του πολιτικού της προσωπικού.
"Ανεξέλεγκτο Ευρωκοινοβούλιο": Πόθεν τεκμαίρεται τούτο; Δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ συμπολιτευομένων και αντιπολιτευομένων βουλευτών: Επίσης, πού το στηρίζει; Στην Ελληνική Βουλή, που υπάρχει αυτή η διάκριση, είναι τόσο ισχυρή που οδηγεί τους βουλευτές στο να είναι άβουλοι υποτακτικοί στον Αρχηγό. Στις δε ΗΠΑ, το ενδιαφέρον πολλές φορές, και η προάσπιση της δημοκρατίας δεν έγκειται μόνο και τόσο στην διάκριση Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης, αλλά στην διάκριση και σύγκρουση μεταξύ των εξουσιών.
"Σοβιετικού τύπου σύστημα" ; Λυπηρή η επιλογή του, εάν σκεφτούμε ότι ανδρώθηκε σε λαϊκή "δημοκρατία", όπου όντως θα απαγορευόταν η ελευθερία της σκέψης. Αντιθέτως, δεν βλέπω να υπάρχει κανένα εμπόδιο στην έκφραση του Ευρωσκεπτικισμού.

Στην Ελλάδα έχουμε αφήσει πίσω μας τις εποχές του "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" και έχουμε περάσει στη μονοκρατορία της μίας και μοναδικής ευρω-σκέψης. Ο σκεπτικισμός απέναντι στον τρόπο που οικοδομείται σήμερα η Ευρωπαϊκη Ένωση , έχει ταυτιστεί με τον εθνικισμό και τη ξενοφοβία της Άκρας Δεξιάς ή με την αντιπαγκοσμιοποίηση και τον αντικαπιταλισμό της Άκρας Αριστεράς. Οι Έλληνες φιλελεύθεροι, λόγω του παραδοσιακά δυτικόφιλου προσανατολισμού τους, αφήνουν συχνά στο απυρόβλητο την Ε.Ε. Ξεχνούν όμως πως η Ε.Ε., είναι ένα ακόμη κρατικό μόρφωμα, και πρέπει να υπόκειται στην ίδια κριτική που ασκούμε και στα εθνικά κράτη. Σήμερα ένας κοσμοπολίτης και αντιεθνικιστής φιλελεύθερος έχει πολλούς λόγους για να είναι εναντίον της Ε.Ε. Πρώτα απ'όλα , οι προστατευτικές πολιτικές της , με αποκορύφωμα το όνειδος που αποκαλείται "Κοινή Αγροτική Πολιτική". Μια πολιτική που επιβαρύνει δυσβάστακτα τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, και καταδικάζει στη φτώχεια τους αγρότες του Τρίτου Κόσμου. Κατόπι, το δυσβάστακτο κόστος που προέρχεται από τις χιλιάδες σελίδες νέας νομοθεσίας που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες, με άπειρους κανονισμούς και οδηγίες που καλύπτουν ότι μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους (από το υλικό που φτιάχνεται η σοκολάτα, μέχρι τα παιδικά παιχνίδια). Οι προσπάθειες για εξομοίωση του φορολογικού καθεστώτος των κρατών-μελών. Η τεράστια, ανεξέλεγκτη γραφειοκρατία, με τους χιλιάδες ακριβοπληρωμένους υπαλλήλους, και τα ατέλειωτα σκάνδαλα διαφθοράς , που φυσικά θα κάνει ότι μπορεί για να υπερασπίσει τα προνομια της και να δικαιολογήσει το ρόλο της. Και τέλος, για μια μικρή χώρα, όπως η Ελλάδα, ίσως ήρθε η ώρα οι Έλληνες φιλελεύθεροι να ανοίξουν τη σχετική συζήτηση : Όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων που δέχτηκε η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες , μήπως τελικά καθυστέρησε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, μιας και μας παρείχε την εγγύηση πως , ακόμη και αν φυτοζωεί, το σύστημα δεν επρόκειτο να καταρρεύσει ;Mήπως τα γενναιόδωρα ευρωπαϊκά πακέτα οδήγησαν τελικά στη διαιώνιση του υπάρχοντος αναποτελεσματικού και διεφθαρμένου συστήματος, αφού βοήθησαν τους πολιτικούς να διατηρήσουν την εξουσία τους και το κατεστημένο, κρατικοδίαιτο κεφάλαιο, να αποκομίσει τεράστια κέρδη ;
Κατά την γνώμη μου, ευτυχώς που φύγαμε από το "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο". Ίσως οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα να στηρίζουν την ενοποίηση λόγω δυτικού προσανατολισμού και ίσως, διότι η Ένωση πολύ πιθανόν να εξελιχθεί σε κάποιο μόρφωμα διάφορο από αυτό του Κράτους, όπως το ξέρουμε σήμερα.
Υπάρχουν λόγους για ευρωσκεπτικισμό (φιλελεύθερο ή μη), αλλά πολλές φορές ενδέχεται να υπάρχει άγνοια της πραγματικότητας και επικληση Ευρωμύθων http://en.wikipedia.org/wiki/Euromyth
http://ec.europa.eu/unitedkingdom/press/euromyths/index_en.htm
Σχετικά με τον ρόλο της ΈΝωσης στην Ελλάδα και την διατήρηση και αναπαραγωγή ενός στρεβλού συστήματος. Κατά την γνώμη μου δεν φταίνε τα κονδύλια, αλλά η εμπιστοσύνη, που μάς έδειξαν. Ίσως να ήταν καλύτερα, εάν ήμαστε από την αρχή υπό "κηδεμονία". Πολλοί φρίττουν, σκεπτόμενοι την μεταπολεμική περίοδο, όπου επικεφαλής του Υπουργικού Συμβουλίου ήταν στην ουσία ο Αμερικανός Πρέσβυς. Ευτυχώς λέω εγώ, διότι ποιός ξέρει, τί θα γινόταν εάν η βοήθεια δινόταν άνευ όρων.

Αν κοιτάξουμε την ιστορία, θα διαπιστώσουμε πως η ευρωπαϊκή ήπειρος, δεν είχε ποτέ ένα πολιτικό κέντρο. Αντίθετα, υπήρχε ένα μωσαϊκό από δεκάδες ή και εκατοντάδες κρατικά μορφώματα (κράτη-έθνη, πόλεις-κράτη), ενώ στο εσωτερικό τους η Εκκλησια , οι βασιλιάδες και οι ευγενείς αντιμάχονταν για την εξουσία και μ'αυτόν τον τρόπο ισορροπούσε ο ένας την επιρροή του άλλου . Όπως παραδέχονται πολλοί ιστορικοί, αυτός ο πλουραλισμός , ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους της ευρωπαϊκής επιτυχίας , αφού δημιούργησε έναν ανταγωνισμό μεταξύ διαφορετικών κρατών και διαφορετικών οικονομικών, πολιτικών συστημάτων και αποθάρρυνε τους πολιτικούς ηγέτες να ασκήσουν απόλυτη εξουσία . Σε μια εποχή σαν τη σημερινή , που ο συγκεντρωτισμός και η στενότερη πολιτική ενοποίηση έχουν γίνει δόγμα και οι ελίτ προσπαθούν να μας πείσουν πως ο δρόμος που ακολουθούν σήμερα οι Βρυξέλλες είναι και ο μοναδικός., φωνές σαν του Βάτσλαβ Κλάους, φωνές που μας θυμίζουν την πραγματική πλουραλιστική ευρωπαϊκή παράδοση , είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητες.
Η Ευρώπη, ποτέ δεν είχε κέντρο (εάν και κάποιοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν), επίσης ποτέ πριν την σύγχρονη εποχή δεν έγινε προσπάθεια ενοποίησης με ειρηνικά μέσα.
Δεν διακρίνω, πάντως, κάποιον συγκεντρωτισμό στην Ένωση (το ελληνικό Κράτος θα το έλεγα πιο συγκεντρωτικό), ούτε δε καταπίεση των πλουραλιστικών παραδόσεων και συνεισφοράς.

Harry Peitsinis είπε...

Βασικά η λέξη ευρωσκεπτικισμός μου προκαλεί ανατριχίλες γιατί μου ερχεται ενστικτωδώς στο μυαλό η φάτσα της Παπαρήγα. Το ΚΚΕ λάνσαρε τον όρο στα ελληνικά δεδομένα: βάφτισε ευρωσκεπτικισμό τον αντιευρωπαισμό του και καπέλωσε έναν αρκετά ενδιαφέροντα πολιτικό όρο.


Ο ευρωσκεπτικιστής φιλελεύθερος δέχεται την υποδομή του ευρωπαισμού: τις τέσσερις ελευθερίες (διακίνησης κεφαλαίου,υπηρεσιών,εργαζομένων και προιόντων)και το νόημα του μεταεθνικού διεθνισμού.

Αυτό που δε δέχεται είναι η απόπειρα να εξελιχθεί το (εθνικό) κράτος προνοίας σε ένα Υπερεθνικό πανευρωπαικό υπερκράτος προνοίας που θα ρυθμίζει κουλτούρες,πολιτισμούς, ήθη και πρακτικές ομοιογενώς και ισοπεδωτικά σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Ζητήματα όπως η "εθνική" κυριαρχία και η εθνοκρατική υπόσταση ποσώς με ενδιαφέρουν.Προσωπικά ανάμεσα σε ένα ευρωπαικό ελάχιστο κράτος και σε ένα εθνικό κράτος πρόνοιας προτιμώ το πρώτο.

Ανώνυμος είπε...

Η πρωτοπορία στην Ε.Ε. του "φιλελεύθερου" πρότυπου σας, δεν έγκειται μόνο στην οικονομία. Και στη δικαιοσύνη ακολουθεί τη "φιλελεύθερη" ποινή του ευνουχισμού για τους βιαστές. Αντιγράφω από το www.tvxs.gr “Η Τσέχικη Δημοκρατία έχει επιτρέψει το χειρουργικό ευνουχισμό τουλάχιστον 94 κρατουμένων κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, αποτελώντας τη μοναδική χώρα της Ε.Ε. που χρησιμοποιεί τη μέθοδο αυτή. Η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων απαίτησε από την κυβέρνησή της τον τερματισμό αυτής της μεθόδου τιμωρίας για σεξουαλικά εγκλήματα”. Άντε ήρθε και η ώρα να καθιερώσει και τη θανατική ποινή για τα ειδεχθή εγκλήματα, να απαγορεύσει τις αμβλώσεις κλπ. Συνεπώς αφήστε αυτά τα περί φιλελευθερισμού. Ο όρος που περιγράφει καλύτερα αυτούς τους τύπους είναι ο «νέο-συντηρητισμός». Απλά τα περί φιλελευθερισμού είναι το πρόσχημα για την υφαρπαγή ότι κερδοφόρου έχει απομείνει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. π.χ. ηλεκτρισμός, σκουπίδια κ.α.
Συμφωνώ για την προβληματικότητα των πολιτικών προστατευτισμού, είμαι κατά του υπερδιογκωμένου και διεφθαρμένου δημόσιου τομέα και πιστεύω σε αρκετά από τα λοιπά σλόγκαν του φιλελευθερισμού. Αλλά αν οι εκπρόσωποι του φιλελευθερισμού είναι ο Ρήγκαν, η Θάτσερ, ο Μπους, ο Μπλαίρ και τσιράκια τύπου Κλάους τότε καλύτερα κομουνιστής, με τον παπούλη μας το Στάλιν.

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

@Harry Peitsinis (At 5/3/09 14:09)

Σχόλιο στο:

«...Βασικά η λέξη ευρωσκεπτικισμός μου προκαλεί ανατριχίλες γιατί μου ερχεται ενστικτωδώς στο μυαλό η φάτσα της Παπαρήγα. Το ΚΚΕ λάνσαρε τον όρο στα ελληνικά δεδομένα: βάφτισε ευρωσκεπτικισμό τον αντιευρωπαισμό του και καπέλωσε έναν αρκετά ενδιαφέροντα πολιτικό όρο...»

Εμένα η φάτσα της Παπαρήγα μου προκαλεί αηδία και αισθητικά και ποιοτικά...

Στο πρόσωπό της συνδυάζεται μια κορυφαία έκφραση χυδαιότητας και κατινιάς (=ανθρώπινης αναξιοπρέπειας...)

Μόνο έτσι εξηγείται η μανία της οτι μόνο αυτή αξίζει ως γενική γραμματέας της κεντρικής επιτροπής του ΚΚΕ...

Σιωπάτε καλέ...


@Tobin (At 12/3/09 10:22)

Σχόλιο στο:

«...Η Τσέχικη Δημοκρατία έχει επιτρέψει το χειρουργικό ευνουχισμό τουλάχιστον 94 κρατουμένων κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, αποτελώντας τη μοναδική χώρα της Ε.Ε. που χρησιμοποιεί τη μέθοδο αυτή. Η Επιτροπή κατά των Βασανιστηρίων απαίτησε από την κυβέρνησή της τον τερματισμό αυτής της μεθόδου τιμωρίας για σεξουαλικά εγκλήματα”...»

Σε ευχαριστώ για αυτή την εξαιρετική πληροφορία...

Εφόσον είναι αληθινή αναρωτιέμαι γιατί δεν βρέθηκε ακόμα ο αντικαταστάτης του χυδαίου και παρανοϊκού Βάτσλαβ Κλάους;

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια γιά το κείμενο του cobden. Συμφωνώ και επαυξάνω γιά τις φιλελεύθερες απόψεις του προέδρου της Τσεχίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η νέα Σοβιετική Ένωση και θα έχει την ίδια τύχη με αυτήν. Θα διαλυθεί στα εξ' ων συνετέθει.
Μανώλης Στειακάκης

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

@Μανώλης Στειακάκης ( At 14/3/09 20:22,)

Μήπως οι φίλοι σου σε φωνάζουν Αστειακάκη ή Αστειάκη;

Διοτι μόνο αστεία είναι αυτά που λες...

Δεν ξέρω ποιος σε ταΐζει φίλε μου αλλα αν σε ταΐζει κανένας μπαμπάς ἠ αν είσαι υπαλληλοκράτης που τα μασάς απο εκεί αλλά το παίζεις φιλελεύθερος αει... αει που έλεγε και ο Λαζόπουλος... ξέρεις εσύ που...

Να μη σε δω να λαμογιάρεις για τα προς το Ζείν μόνο... να μη σε δω...

Αν διανέμεις πίτσες τα βράδια και συντηρείς οικογένεια σου βγάζω το καπέλο... αλλά μόνο τότε... και μετρημένες κουβέντες...

Dokimos είπε...

poly kalo to keimeno, tetoies fwnes san tu Klaus einai pragmatika aparaithto na yparxoun k nomizw deixnoun poso syntheto einai to zhthma ti stigmi pou kapoioi to parousiazoun san mia apli prosthesi..

Enter your email address:

Delivered by FeedBurner
















Join the Blue Ribbon Online Free Speech Campaign








Referrers

Based on original Visionary template by Justin Tadlock
Visionary Reloaded theme by Blogger Templates | Distributed By Magazine Template

Visionary WordPress Theme by Justin Tadlock